Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ 


     Η ουσία μιας Ομάδος είναι "Ένας για όλους, όλοι για έναν" και αυτή η ουσία διατηρείται σταθερά στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου και κατά την τελευταία ομαδική Προπόνηση, αν και ο Μηνάς κατέφτασε ορεξάτος για Τοξοβολία, εν τούτοις, αφιερώθηκε στην μύηση της νεοείσακτης Μαρίας ώστε, η τελευταία, τάχιστα να ενταχθεί στη Γραμμή Βολής και να ακολουθήσει το πρόγραμμα των προχωρημένων με αξιοπρόσεκτη ευστοχία και σωστή τεχνική!


     Αυτή την φορά δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το προσχεδιασμένο μας πρόγραμμα που ήταν η παρατήρηση και ανάλυση του τέταρτου χρόνου της τοξεύσεως.


     Το απρόσμενο κρύο στο προπονητικό σημείο μας ανάγκασε να αρκεστούμε στην ολοκλήρωση του εισαγωγικού, μόνον, μέρους του όλου προπονητικού σχεδιασμού και να αποχωρήσουμε επιφυλασσόμενοι να ολοκληρώσουμε αυτό το πρόγραμμα στην επόμενη Προπόνηση.


     Σήμερα επιλέξαμε έναν ιδιότυπο "στόχο" ο οποίος θα μας προστάτευε από πιθανό "πανικό στόχο" ο οποίος θα ακύρωνε το κυρίως μέρος της Προπονήσεως που ήταν η παρατήρηση και ανάλυση του τέταρτου χρόνου και ανεξαρτήτως της αδυναμίας μας να ολοκληρώσουμε την Προπόνησή μας, αυτός ο περίεργος στόχος "επενδύθηκε" να λειτουργήσει στην επόμενη προπονητική εξόρμησή μας.


     Ενώ ο Μηνάς μυούσε την Μαρία, η κυρίως Γραμμή Βολής εκτελούσε το δικό της πρόγραμμα και παρά την δυσκολία του περίεργου στόχου, οι βολές της ήσαν πολύ καλύτερες των αναμενομένων.


     Μέχρι και επαναλήψεις καθιερωμένου ασκησιολογίου που είχαμε καιρό να θυμηθούμε καταφέραμε αλλά κάποιοι ψίθυροι για "παγωμένα χέρια" μας θύμιζαν ότι, παρά την ηλιοφάνεια (μάλλον, "ήλιος με δόντια") δεν θα παραμέναμε για πολύ στο προπονητικό σημείο.


     Παραπέρα, ο Μηνάς φάνηκε ότι κατάφερε μια εξαιρετική αλλά και γρήγορη διδασκαλία στην Μαρία.


     Πάντα επιβεβαιώνουμε την πάγια πεποίθησή μας ότι η αρχέγονη τέχνη της Τοξοβολίας βρίσκεται εγγεγραμμένη στο «dna» της Ανθρωπότητος και με ελάχιστη προσπάθεια «ανασύρσεως» βρίσκεται και πάλι στη κορυφαία θέση των ανθρώπινων δεξιοτήτων. 


     Αυτό επαληθεύτηκε και σήμερα στην περίπτωση μιας νέας Συνασκουμένης μας η οποία, αν και αφιέρωσε μακρά περίοδο στις πολύπλευρες πανεπιστημιακές σπουδές της, αναλαμβάνοντας, σήμερα, για πρώτη φορά το Τόξο, όχι μόνον μυήθηκε από τον Μηνά στην Τοξοβολία σε ελάχιστο χρόνο, αλλά κατάφερε και να ανταποκριθεί στις προπονητικές απαιτήσεις του προγράμματός μας σαν να τόξευε μαζύ μας χρόνια! 


     Εύγε στην Μαρία με ένα θερμό καλωσόρισμα στην Ομάδα μας, εύγε και στον Μηνά ο οποίος αναδεικνύεται σε άξιο Εκπαιδευτή!


     Σήμερα, ίσως, χρειαζόμασταν περισσότερη κίνηση για να μπορούσαμε να κρατηθούμε "ζεστοί" αλλά, "άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων..."


     Σε κάθε περίπτωση και παρά τις αδυναμίες μας έναντι των συνθηκών σε ένα εξαιρετικό, κατά τα άλλα, φυσικό περιβάλλον, θα μπορούσαμε να πούμε ότι βιώσαμε μιαν ωφέλιμη προπονητικήν εμπειρία χάρη στη συνεργασία όλων, καταφέρνοντας όλοι να είμαστε ταυτοχρόνως Εκπαιδευτές κι εκπαιδευόμενοι.


     Καθώς ζυγώνει η Άνοιξη φαίνεται ότι θα χαρούμε πολλές ωραίες προπονητικές σχεδιάσεις και προετοιμάζουμε από τώρα τις κοντομάνικες φανέλλες μας για τις πολλές κι ωραίες εξορμήσεις μας σε προσεκτικά επιλεγμένους φυσικούς χώρους.


     Και σαν να μη μας έφτανε που αυτή την Κυριακή δυο άτομα τρέχαμε για την Ομάδα από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις εννιάμιση το βράδυ να έχεις και τη Μέλια να χωνεύει τα λαχανάκια Βρυξελλών στον αφυγραντήρα με κρέμα κάσιους και γκότζι-μπέρι (υπάρχουν και ωμοχορτοφάγα ...σκυλια!) επάνω στο στήθος του Μηνά και να μη μας αφήνει να της χαλάσουμε το βόλεμα (άσε που ούτε κι ο Μηνάς σκέφτονταν να απαλλαγεί από το κατακτητικό θηλυκό ...) Και να φανταστεί κανείς ότι σήμερα είχαμε πρόβα του κειμένου που ο Μηνάς σε λίγες ημέρες θα εκφωνήσει σε θεατρική αίθουσα παρουσιάζοντας τις εκδρομές της Ομάδος μας, ολόκληρη Προπόνηση και πολλά άλλα! Αμάν πια μ΄ αυτά τα Beagle που θεωρούν ότι αποτελούν το επίκεντρο της ζωής όλων μας...


Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

ΜΕ YUKATA ΠΕΡΙΟΔΟΥ EDO


    Κουβαλώντας στις αποσκευές του πολλά σκαμπρόζικα νέα από την ζωή της ...Δανίας, η έδρα της Ομάδος μας υποδέχθηκε σήμερα τον Δραγόνο της Βασιλικής Φρουράς της Δανίας και, βεβαίως, "Έλληνα Κένταυρο", Δημήτρη μαζύ με τον Μηνά, για να ανταλλάξουμε "ειδήσεις", ενδιαφέροντα "κουτσομπολιά" και, εν γένει, σκέψεις, χωρίς να παραλείπουμε και το δημιουργικό έργο το οποίο σήμερα ήταν ο πειραματισμός μιας ασκήσεως φύσει σπαθιστικής αλλά με σημασία πολύ σημαντικότερη για την καθημερινότητα του Ανθρώπου, ως αναπλήρωμα της αδυναμίας μας να ιππεύσουμε λόγω του ότι σήμερα το Ιππευτήριό μας είχε διατεθεί για την διοργάνωση του πρωταθλήματος της Υπερπηδήσεως Εμποδίων.


     Στην οπλομαχητικήν ορολογία η συγκεκριμένη άσκηση επάνω στην οποία πειραματιστήκαμε, ονομάζεται "Rapier and Cloak" αλλά στην περίπτωσή μας δεν την επιχειρήσαμε ούτε με Rapier, ούτε με Cloak. Ανασύραμε από τα περιεχόμενα της έδρας ένα ζευγάρι ξιφών ασκήσεως κι ένα ολομέταξο, μουσειακό, κομμάτι κιμονό περιόδου Edo για να βοηθήσουμε ακόμη περισσότερο τους Συνασκουμένους Μηνά και Δημήτρη να εντείνουν την προσοχή στους χειρισμούς τους ώστε να μη προξενήσουν ζημία στο πολύτιμο αυτό ύφασμα και, ομολογουμένως, η σκέψη απεδείχθη σοφή διότι οι δύο Κένταυροι, από την πρώτη στιγμή που άγγιξαν αυτό το ύφασμα, ενέτειναν τόσο την προσοχή τους που οι χειρισμοί τους υπήρξαν καρποφόροι σε ελάχιστο χρόνο λόγω του δέους που ένιωσαν για το αντικείμενο.



     Όμως, αυτό το ύφασμα είχε και μία άλλη εκπαιδευτική ευεργεσία έναντι ενός συνηθισμένου Cloak. To Cloak (κάπα) είναι ένα ύφασμα βαρύ, συνήθως από τσόχα, του οποίου η χρήση για να "τυφλώσει" τον αντίπαλο δεν απαιτεί ιδιαίτερη δεξιότητα αφού το ίδιο το ύφασμα, λόγω του βάρους και του μεγέθους του επιτελεί την αποστολή του με την ελάχιστη δυνατή διαχείριση από την χρήστη. Αντιθέτως, το μεγάλο όσο και αραχνούφαντο ιαπωνικό ύφασμα που κινδύνευε να σχιστεί αν σκάλωνε πάνω στα αμέτρητα επικίνδυνα σημεία του χώρου ή στα ξίφη, απαιτούσε και ιδιαίτερα προσεγμένη χρήση του καρπού του χρήστη ώστε να καλύψει την όραση του αντιπάλου αποτελεσματικώς με την τεράστια δυσκολία της εκτελέσεως της κινήσεως της βεντάλιας λόγω του ελάχιστου βάρους του.



     Και για όποιον αναρωτηθεί για την νοοτροπία να χρησιμοποιήσουμε ένα μουσειακό αντικείμενο διακυβεύοντάς το σε έναν τέτοιο πειραματισμό με κίνδυνο να το καταστρέψουμε, η απάντηση είναι ότι τα πραγματικά πολύτιμα αντικείμενα δεν δικαιούται να τα κατέχει εκείνος που δεν μπορεί να αντλήσει από αυτά παιδευτικά διδάγματα και/ή δεν μπορεί να τα προστατεύσει μέσα στον χρόνο! Και στους "Έλληνες Κενταύρους" αυτό είναι μέρος της διδασκαλίας μας!



     Ο όλος πειραματισμός διήρκησε, χρονομετρημένα, σαράντα πέντε λεπτά με τους δύο Συνασκουμένους εναλλασσόμενους σε κάθε μία από τις τρεις φάσεις της ασκήσεως.



     Κατά την πρώτη φάση οι Συνασκούμενοι έμαθαν να ελέγχουν την λαβή του υφάσματος και την κίνηση του καρπού τους ώστε το ύφασμα να κατευθύνεται προς το πρόσωπο του αντιπάλου και να τον "στραβώνει".



     Στην ίδια φάση έμαθαν και την σημασία της αποστάσεως μεταξύ των δύο αντιπάλων αλλά και των βηματισμών ώστε να επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός.



     ειριστικός στοχασμός", λοιπόν, σ΄ αυτή την πρώτη φάση και κίνηση!



     Επειδή η ασφαλής χρήση των αγχεμάχων ("λευκών") όπλων απαιτεί την χρήση προστατευτικής προσωπίδος και στην περίπτωσή μας η αθροιστική παρεμβολή επικινδυνότητος του υφάσματος απαιτούσε ιδιαίτερη προστασία, η δεύτερη φάση ήταν, ασφαλώς, η ανάληψη των προστατευτικών προσωπίδων και η εξοικείωση της οράσεως των δύο Συνασκουμένων πίσω από την σήτα της προσωπίδας τους.



     Συνοψίζοντας την εμπειρία της προηγουμένης φάσεως (στοχαστικός χειρισμός και κίνηση) με την εξοικείωση της οράσεως που διαμορφώνει η σήτα, σ΄ αυτή την δεύτερη φάση οι Συνασκούμενοι προετοιμάστηκαν για την τρίτη και κυρίως φάση αυτής της ασκήσεως.



     Και τώρα, ήρθε η ώρα της αναλήψεως και των ξιφών για την σύναψη των προηγουμένων εμπειριών στην ολοκληρωμένη εκδοχή της ασκήσεως "Rapier and Cloak", ή, μάλλον, ξίφος ασκήσεως και μεταξωτό yukata!



     Στα χέρια του Δημήτρη και του Μηνά το ιαπωνικό μεταξωτό ύφασμα πέρασε με ασφάλεια της υπάρξεώς του πολλές φορές πλάι από επικίνδυνα σημεία κι ανάμεσα από τα σπαθιά τους χωρίς να το αγγίξει καμιά ...βάσκανη μοίρα.



     Με υπευθυνότητα κι επιδεξιότητα "Ελλήνων Κενταύρων", ο Μηνάς κι ο Δημήτρης χειρίστηκαν ύφασμα και σπαθιά "στραβώνοντας" κι απειλώντας ο ένας τον άλλο με απόλυτην ακρίβεια, ταχύτητα και ασφάλεια.



     Και, σε αυτή την τόσο απαιτητική, τρίτη φάση οι δύο Συνασκούμενοι, χωρίς να το αισθανθούν, επέδειξαν τέτοιαν αυτοσυγκέντρωση ώστε η κίνησή τους είχε την σιγουριά της κινήσεως του υπνοβάτη με την αυτοπεποίθηση ενός ...αιωρούμενου γκουρού!


     Έτσι, στο τέλος, όταν καθίσαμε να κάνουμε "απολογισμό" της ασκήσεως ακούσαμε τον Μηνά να μας λέει ότι ένιωσε ένα ευχάριστο κενό, χαλαρωμένος από την αφαίρεση του στρες της εργασίας του που είχε προηγηθεί και με τέτοια διάθεση που ενώ σκόπευε να φύγει με ταξί τώρα ήθελε να περπατήσει ευχαρίστως, ενώ ο Δημήτρης μας είπε ότι ένιωσε "διαλογισμένος" έχοντας απελευθερωθεί από πολλά διανοητικά "άχρηστα" και καταφέρνοντας ένα κενό "νου", ένα μάθημα "μικρής ευτυχίας"!



     Και μόνη άτυχη η Μέλια, το "κατακτητικό" θηλυκό beagle που λατρεύει τον Μηνά και ο οποίος, πλέον, πιθανώς θα προτιμά την yukata για να χαλαρώσει στο ανάκλιντρο όπου, όταν καταφεύγει, η Μέλια δεν τον αφήνει ποτέ μόνο.  


Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 
ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"


     Οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας", σήμερα Τσικνοπέμπτη το τσικνίζουν ...άγρια, με τον δικό τους τρόπο, εξοβελίζοντας δαιμόνια και χωρίς να "ψήνουν" ή να "ψήνονται" παρά μόνον για να προπονηθούν και να εκπαιδεύσουν τ'  αλογάκια τους.


     Στον καταπράσινο και φυσικότατο χώρο τους, οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας", απερίσπαστοι από συμπαθείς δεινοσαύρους κι αξιολάτρευτα ...ρακούν, καταφέρνουν να ασκηθούν και να εκπαιδεύουν το περιεχόμενο του ιδιοτύπου Ιπποστασίου τους σε μια Κοιλάδα της οποία η πολυμορφικότητα προσφέρει τις καλύτερες εκπαιδευτικές συνθήκες για Ιππείς και Ίππους!


     Με την ιδιαίτερην εκπαιδευτικήν ικανότητα αλλά και την σωφροσύνη του Αρχηγού του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εφιπποτοξότη Αθανασίου Ψωρομύτη, εδώ, όλα γίνονται με την προβλεπόμενη εκπαιδευτική τάξη και ασφάλεια που ισχύει σε όλη την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".


      Έτσι και αυτή την φορά Άνθρωποι και Ίπποι εκπαιδεύθηκαν όπως πρέπει τόσο στην εκπαίδευση νεολέκτων Ίππων όσο και στην Τοξοβολία, διαχειριζόμενοι μικρόσωμους μεν, ισχυρούς δε Ίππους και ιππάριο αφού, εδώ, όχι μόνον αυτά αλλά και αρκετά ακόμη τετράποδα, εγκαταβιούν αρμονικότατα!


     Προσέχοντας την κάθε εκπαιδευτική λεπτομέρεια, ο Αθανάσιος μεταδίδει στους μαθητές του τον σεβασμό προς τον Ίππο αλλά και την ικανότητα επικοινωνίας με το πολύτιμο αυτό πλάσμα και, όπως τεκμηριώνει το οπτικοακουστικό των μαθημάτων τους η επιτυχία είναι πλήρης.


     Ίπποι οι οποίοι διαβιούν υπό συνθήκες πλήρους ελευθερίας στην φύση, καλούνται με ευγένεια να συνεργασθούν με τον Άνθρωπο και το αποτέλεσμα είναι δεδομένο.


     Έτσι και, υπό την επίβλεψη του Εφιπποτοξότη Αθανασίου Ψωρομύτη, ο μαθητής καταφέρνει να θεμελιώσει μια σωστή και ασφαλή σχέση με τον Ίππο.


     Και παρατηρούμε αυτή την αρμονική σχέση ακόμη και στην περίπτωση του νεαρού και ...άτακτου επιβήτορος να στέκεται ηρεμότατος πλάι στον συνοδό του με πειθαρχία ...νεοσύλλεκτου! 


     Χωρίς καμία βιασύνη, εδώ, οι Ίπποι εξοικειώνονται με τον εξοπλισμό της Έφιππης Τοξοβολίας και την χρήση του και οι μαθητές του Αρχηγού του Παραρτήματος ανταποκρίνονται στην εκπαίδευσή τους επιτυχώς.


     Διδασκαλία "στρογγυλής κινήσεως" αλλά και διαδικασιών με την προβλεπόμενην αλληλουχία οδηγεί στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα.


     Ήδη, η εμπειρία του ως Εκπαιδευτή νεολέκτου Ίππου του Αρχηγού του Παρατήματος έχει κριθεί κατά το παρελθόν ως ικανοποιητικότατη και είμαστε βέβαιοι ότι στην Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", σε λίγο, θα απολαύσουμε ακόμη δύο ιδανικούς Ίππους Σχολής και Έφιππης Τοξοβολίας.


     Και καθώς η ιδανικής αντοχής, διαμορφώσεως και σκληρότητος οπλές των φυσικότατων Ίππων σε λίγο θα αρχίσουν και να λιμάρονται, τα απετάλωτα πέλματα θα επιβεβαιώνουν και πάλι την ορθότητα των φυσικών επιλογών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία στέκεται με σεβασμό απέναντι στον Ίππο και αρνείται κάθε άσκοπη ή και επιζήμια παρέμβαση ανθρωποκεντρικής ανοησίας, έχοντας ήδη δικαιώσει τον γυμνιππευτικό κανόνα ως τον υπέρτερο κανόνα ιππεύσεως.


     Για όλα φροντίζει ο Αθανάσιος ο οποίος με επ΄θιγνωση την υποχρέωσή του να βελτιώνει πρώτα "εαυτόν" και κατόπιν "αλλήλους" παραμένει υπόδειγμα Αρχηγού Παραρτήματος και "Έλληνος Κενταύρου"! Όπως υποδειγματικοί είναι και όλοι οι μαθητές του!


     Ναι, "τσικνίσαμε" και φέτος αλλά μην ανησυχείτε για τα ...μπουρλότα! Ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", εκτός από άξιος οικογενειάρχης, λαμπρός Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής, συμβαίνει να είναι και εμπειρότατος εν ενεργεία... πυροσβέστης, οπότε, ουδέν πρόβλημα! Όχι μόνον ξέρει από φωτιές, αλλά και ξέρει πως να τις ...δαμάζει, σεβόμενος την χλωρίδα και την πανίδα που, ακόμη και στο πεδίο της ...Έφιππης Τοξοβολίας, ακμάζουν!


ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ Τ΄ ΑΦΤΙΑ!


     Πάει πολύς καιρός από τότε που ο άνθρωπος έχασε την επαφή του με την φύση, από τότε που ο, υποτιθέμενος, «νουνεχής» έχασε το νου του και διέκοψε την επικοινωνία του με τις φυσικές ρίζες του γενόμενος θύμα μιας, συχνά, παρά φύσει τεχνικής την οποία ο ίδιος εφηύρε ως ατυχές υποκατάστατο του φυσικού «λίκνου» του. Κι έτσι, ο άνθρωπος, έρμαιο αγνοίας των φυσικών κανόνων βρέθηκε να παραδέρνει σε μία χαοτική, περί κόσμου, «αντίληψη» στην οποία κυριαρχεί η αντιστροφή της πραγματικότητος και η παραδοχή του λάθους ως «σωστού»! Και μέσα σε αυτή την εσφαλμένη περί κόσμου «αντίληψη» του ανθρώπου κι ένα μεγάλο μέρος της Ιππικής από την οποία, η τεχνολογία, αποκόπτει βαθμιαία τον άνθρωπο. Τεκμήριο αυτής της αφύσικης αποκοπής του ανθρώπου από την φυσική πραγματικότητα και το πολυσυζητημένο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (οι θεοί να το κάνουν…) που μετά από διενέξεις δεκαετιών έσωσε να στήσει η Αθήνα προς Τιμή του μεγάλου στρατηλάτη στη συμβολή των λεωφόρων  Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, στο κέντρο της πρωτεύουσας.


     Για τον συγκεκριμένο γλυπτικό ...αστεϊσμό, για τον οποίο έχει γίνει τόσος θόρυβος, σε προηγούμενη ανάρτησή μας έχουμε τοποθετηθεί και δεν σκοπεύουμε να αναλώσουμε χρόνο στα αμέτρητα ιστορικά, ιππολογικά, ιππογνωστικά, αισθητικά και πολλά άλλα λάθη του! Εν προκειμένω θα σταθούμε σε ένα από όλα αυτά το οποίο "βγάζει μάτι" σε όποιον γνωρίζει ελάχιστα από ψυχολογία και χαρακτήρα Ίππου: Στα  α φ τ ι ά  του Ίππου τα οποία είναι στραμμένα προς τα ...π ί σ ω!


     Κάθε, απλώς, υποψιασμένος για τον Ίππο γνωρίζει ότι όταν στρέφει προς τα πίσω τα αφτιά του, ο Ίππος, αισθάνεται  φ ό β ο,  ν ε υ ρ ι κ ό τ η τ α, α ν α σ φ ά λ ε ι α, θ υ μ ό, ε π ι θ ε τ ι κ ό τ η τ α, δ ε ι λ ί α, α μ φ ι β ο λ ί α, έλλειψη  α υ τ ο π ε π ο ι θ ή σ ε ω ς και, γενικώς, δεν είναι σε μία ψυχολογική κατάσταση γ ε ν ν α ι ό τ η τ ο ς η οποία εδράζεται στην αυτοπεποίθηση που χαρακτηρίζει έναν πολεμικό Ίππο όπως ήταν ο Βουκεφάλας ο οποίος υπήρξε ο Ίππος που υπηρέτησε τις απαιτητικότατες ανάγκες ενός μεγάλου στρατηλάτη! Άραγε, αυτό το στοιχειώδες δεν το ανεκάλυψε ο δράστης-γλύπτης Γιάννης Παππάς στις πολυθρύλητες και πολυδιατυμπανισμένες "μελέτες" που έκανε προκειμένου να κατασκευάσει αυτό το ...αλογάκι της παναγίτσας; Ή μήπως, η λεπτομέρεια αυτή σε συνδυασμό με όλο το υπόλοιπο λεπτοφυές και ...εύθραυστο εικαστικό εξάμβλωμα, προτιμήθηκε εσκεμμένα για να αποφευχθεί η ανάδειξη κάθε μεγαλείου Ιππέως και Ίππου στην όλη σύνθεση;  


     Στο επίσημο εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και σε ειδικό αναδιπλούμενο πίνακα υπάρχει ειδική μνεία που ερμηνεύει την στροφή προς τα πίσω των αφτιών του Ίππου.


     Οι αρχάριοι μαθητές μας γνωρίζουν να ερμηνεύουν την λεπτομέρεια της προς τα πίσω στροφής των αφτιών του Ίππου ξεκινώντας την σχέση τους με αυτό το υπέροχο τετράποδο!


     Ο Γιάννης Παππάς, δεν έτυχε σε καμία στιγμή των ...βαθυστόχαστων μελετών του να μάθει το "τι" σημαίνει για τον Ίππο να έχει στραμμένα τα αφτιά του προς τα πίσω;



     Μήπως, όμως αυτή η λεπτομέρεια δεν αποτελεί ένα εξομολογητικό χαρακτηριστικό του γραικυλισμού ο οποίος στιγματίζει την μετα-Πυδναία Ελλάδα στην οποία κυριαρχεί η ταπείνωση και ο φόβος της διεκδικήσεως του ιστορικού μεγαλείου της πραγματικής Ελλάδος;
Η ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ...ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ

ΜΗΝΑΣ Α. ΤΣΟΜΠΑΝΙΑΝ & ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Μ. ΜΑΡΟΥΛΛΗΣ
Για μια αξέχαστη "ταξιδιωτική" Τοξοβολία!

     Φαντασθήκατε ποτέ να αφεθείτε στην "αγκαλιά" ενός ταξιδιού που θα σας μεταφέρει στις καλύτερες συνθήκες για να βιώσετε τα πολλαπλά οφέλη της Τοξοβολίας; Σκεφθήκατε ποτέ πόσο ευχάριστο είναι το ξάφνιασμα να ανακαλύπτεις μέσα σου κρυμμένο το, από αιώνες, "μυστικό" της χαλαρότητος και της αυτοσυγκεντρώσεως που είναι η Τοξοβολία και όλοι την κατέχουμε, χωρίς να χρειάζεται να την ξαναδιδαχθούμε;



     Από την έναρξη του νέου έτους 2020 οι Προπονήσεις Τοξοβολίας της Ομάδος των Αθηνών έχουν τον χαρακτήρα ενός πιλοτικού σχεδιασμού του περιεχομένου των εκδρομικών εξορμήσεων που θα ξεκινήσουν σύντομα υπό την διεύθυνση του Αριστείδη Μαρούλλη, διεθνούς οργανωτή εκδρομών και κορυφαίου Ταξιδιωτικού Οργανισμού "MABNESSIS TRAVEL", με «σπονδυλική στήλη» τους «Έλληνες Κενταύρους».



     Οι εκδρομικές εξορμήσεις θα έχουν ως σκοπό την μύηση των εκδρομέων που θα συμμετάσχουν στην ενστικτώδη Τοξοβολία ως επίκεντρο ενός προγράμματος με πολλά ακόμη ενδιαφέροντα τουριστικά περιεχόμενα στο πλαίσιο πολυτελών αλλά και πολύ οικονομικών ταξιδιών, με εσωτερικούς προορισμούς και μονοήμερη ή διήμερη διάρκεια.


     Στόχος αυτής της μυήσεως στην Τοξοβολία δεν είναι να αναδείξουμε πρωταθλητές της αρχέγονης τέχνης της Τοξοβολίας αλλά να ευεργετήσουμε την φυσιολογία των συμμετεχόντων εκδρομέων με τα εκπληκτικά οφέλη της Τοξοβολίας τα οποία ευεργετούν όλους εμάς οι οποίοι ασχολούμεθα με αυτήν επί 15, συνεχή, χρόνια.


     Έτσι, σε όλες οι Προπονήσεις Τοξοβολίας που διεξάγει από την αρχή του έτους και κάθε εβδομάδα η αθηναϊκή Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων», σχεδιάζεται και δοκιμάζεται το πρόγραμμα που θα εφαρμοσθεί στις παραπάνω ταξιδιωτικές εξορμήσεις ώστε οι συμμετέχοντες να ωφεληθούν όσο περισσότερο στην ανάπτυξη της αυτοσυγκεντρώσεώς τους, της χαλαρώσεώς τους αλλά και στην ανάπτυξη τοξευτικών δεξιοτήτων μαζύ με πολλά άλλα τα οποία θα τους προσφέρει ο Αριστείδης Μαρούλλης  και ο κορυφαίος Ταξιδιωτικός Οργανισμός "MANESSIS TRAVEL" ο οποίος θα παρουσιάσει τις συγκεκριμένες εξορμήσεις στο έντυπο πρόγραμμά του που θα κυκλοφορήσει στα τέλη Φεβρουαρίου.


     «Οικοδεσπότης» από πλευράς των «Ελλήνων Κενταύρων» των εκδρομέων θα είναι το Στέλεχος της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Μηνάς Α. Τσομπανιάν.



     Σ΄αυτές τις τοξευτικές αποδράσεις θέλουμε να σας ξαφνιάσουμε ωφέλιμα κι ευχάριστα και ήδη, εμείς οι "Έλληνες Κένταυροι" ξέρουμε πως να το κάνουμε...