Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΑΙΣΧΥΝΕΤΑΙ!

ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ...

Ναγκασάκι 1945. 

     Ένα αγόρι στέκεται προσοχή με σφιγμένο πρόσωπο. Στην πλάτη του κουβαλάει τον νεκρό αδερφό του και περιμένει να τον παραδώσει στην πυρά. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Αμερικανό στρατιώτη, Τζο Ο Ντόνελ, ο οποίος είχε σταλεί στην Ιαπωνία για να καταγράψει τις συνέπειες των δολοφονικών αεροπορικών επιδρομών των συμπατριωτών του και των ρίψεων των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Ο ‘Ο Ντόνελ, επιβεβαιώνοντας ότι ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματός του, ταξίδεψε επί μήνες στη δυτική Ιαπωνία και απαθανάτισε με την κάμερά του την καθημερινότητα των Ιαπώνων κατά τη διάρκεια του πολέμου....

     Λίγο μετά την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Αμερικάνων εναντίον του Ιαπωνικού λαού που έγινε ΜΕΤΑ την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατά ΑΜΑΧΩΝ και μέχρι σήμερα παραμένουν ατιμώρητοι, ο Ο Ντόνελ συνάντησε ένα αγόρι που κουβαλούσε στην πλάτη του ένα νεκρό μωρό, τον αδερφό του. Το αγόρι στεκόταν προσοχή και δάγκωνε με δύναμη το χείλος του. Είχε επιτελέσει το καθήκον του και προσπαθούσε να είναι γενναίο παρά τη θλίψη του. Ο φωτογράφος είχε μιλήσει σε έναν Ιάπωνα δημοσιογράφο για την ιστορία της φωτογραφίας. «Είδα ένα δεκάχρονο αγόρι να περπατάει. Κουβαλούσε ένα μωρό στην πλάτη του. Τις ημέρες που ήμουν στην Ιαπωνία, είδα πολλά παιδιά να κουβαλούν τα αδέρφια τους στην πλάτη τους και να παίζουν. Ωστόσο, αυτό το αγόρι ήταν διαφορετικό. Μπορούσα να καταλάβω ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για έναν σοβαρό λόγο. Δεν φορούσε παπούτσια. Το πρόσωπό του ήταν σκληρό. Το μωρό έμοιαζε να κοιμάται. Το παιδί στάθηκε εκεί για πέντε ή δέκα λεπτά. Άνθρωποι με άσπρες μάσκες τον πλησίασαν και του έβγαλαν το μάρσιπο με το οποίο κρατούσε το μωρό. Τότε, είδα ότι ήταν νεκρό. Οι άντρες το τοποθέτησαν στη φωτιά. Το παιδί στεκόταν εκεί, δίχως να κινείται και κοιτούσε τις φλόγες. Δάγκωνε το χείλος του τόσο δυνατά που το μάτωσε. Μόλις η φωτιά αργόσβηνε, το αγόρι γύρισε και έφυγε»....

Σιωπη μόνο..!!!

     Και οι πραγματικοί δολοφόνοι του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου όχι, απλώς, εξακολουθούν να παραμένουν ατιμώρητοι επί 73 χρόνια συνεχίζοντας να γενοκτονούν την Ανθρωπότητα αλλά παριστάνουν και τους τιμητές των ηττημένων τους.

     Η Ανθρωπότητα αισχύνεται γι αυτή την άνευ προηγουμένου γενοκτονία κατά του Ιαπωνικού αμάχου πληθυσμού την οποία διέπραξαν οι Αμερικανοί χωρίς κανένα νόημα πλην της εκδηλώσεως μιας εγκληματικής ιδιοσυστασίας που χαρακτηρίζει τους "συμμάχους" εκείνης της εποχής και όσους μέχρι σήμερα σιωπούν και ανέχονται την διαρκή ατιμωρησία τους.

Ο Έλληνας συνεργός των Αμερικανών δολοφόνων Παύλος Σαντορίνης

     Δυστυχώς, όμ,ως, μαζύ με την ανθρωπότητα αισχύνεται και η Ελλάδα για την συνενοχή της σ'  αυτό το ειδεχθέστατο έγκλημα γενοκτονίας διότι οι δύο ραδιοπυροσωλήνες που πυροδότησαν τις δύο πυρηνικές βόμβες ήσαν ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ επινοήσεως, κατασκευής και ...προσφοράς, σχεδιάσεις και οι δύο του καθηγητή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου Παύλου Σαντορίνη ο οποίος τις προσέφερε στους Αμερικανούς δια της παρεμβάσεως του τότε ξενόδουλου μεταξικού καθεστώτος, γεγονός για το οποίο υπάρχει και έγγραφο αποδεικτικό τεκμήριο.

Το γραπτό και ενυπόγραφο τεκμήριο της ελληνικής συνενοχής.

     Όποιος αγνοεί την Ιστορία είναι καταδικασμένος να υποστεί ξανά τις συνέπειές της και η γνώση της Ιστορίας αποτελεί χρέος όσων σεβόμεθα τον κόσμο και το αγαθό της ειρήνης ως κοιτίδος ζωής και Πολιτισμού. Γι αυτό και οι "Έλληνες Κένταυροι" υποκλινόμεθα προ της γενοκτονίας του Ιαπωνικού λαού από τους εγκληματίες Αμερικανούς επιμένοντας ότι τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος, όπως η ρίψη των δύο φονικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, θα πρέπει να τιμωρούνται α δ ι α κ ρ ί τ ω ς.

ΥΠΟΜΝΗΣΗ ΣΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥΣ

   Εν μέσω εθνικής καταστροφής, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, η επίγνωση της Ελληνικότητός μας και η αποστροφή ο,τιδήποτε την θίγει αποτελεί υπαρξιακό καθήκον και η Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", πρωτίστως, υποδηλοί την Ελληνικότητα του επιγράμματός της. Είθε οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", κατανοούντες και σεβόμενοι τις διαστάσεις και την Αξία ολόκληρης της Ανθρωπότητος, να τιμούμε πάντοτε την Ελληνικότητά μας προτάσσοντες τις Αξίες της επ΄ αγαθώ όχι μόνον της επιβιώσεώς μας εν μέσω θύελλας, αλλά και επ΄ αγαθώ του Ανθρωπίνου Πολιτισμού.

H ΠΡΩΤΗ, ΜΕΤΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΝ,

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ

6η  & 7η  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1997

     Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν μία σειρά αθλητικών αγώνων μεταξύ εκπροσώπων των ελληνικών πόλεων-κρατών και ένας από τους πανελλήνιους αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Oι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η πιο σημαντική διοργάνωση της ελληνικής αρχαιότητος και διεξάγονταν στην Αρχαία Ολυμπία κάθε τέσσερα χρόνια, από το 776 π.χ.χ.

     Στα Ολύμπια έπαιρναν μέρος αθλητές από όλη την Ελλάδα (και αργότερα από άλλα μέρη) και σταδιακά απέκτησαν ιδιαίτερη αίγλη. Είχαν θρησκευτική σημασία αφού γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, του οποίου το τεράστιο άγαλμα στεκόταν στην Ολυμπία. Ο αριθμός των αγωνισμάτων έγινε είκοσι και ο εορτασμός γινόταν στην διάρκεια μερικών ημερών. Οι νικητές των αγώνων θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα. Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς. Η διοργάνωσή τους γινόταν μέχρι το 393 μ.χ.χ., όταν ο χριστιανός αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε την διεξαγωγή τους. 

     Μετά τη σκοταδιστική απαγόρευση των Ολυμπιακών Αγώνων από τον χριστιανό δυνάστη Θεοδόσιο, η πρώτη και μοναδική αυθεντική αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων έλαβε χώρα στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας την 6^η και 7^η Σεπτεμβρίου 1997 από τον καθηγητή της Ιστορίας της Αθλήσεως Θωμά Γιαννάκη και τους μαθητές της Ακαδημίας Σωματικής Αγωγής οι οποίοι παρουσίασαν τα παρακάτω αρχαία και παραδεδεγμένα αθλήματα:

ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ

ΔΡΟΜΟΣ ΔΙΑΥΛΟΣ

ΔΡΟΜΟΣ ΔΟΛΙΧΟΣ

ΑΛΜΑ

ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ

ΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ

ΠΑΛΗ

ΠΥΓΜΑΧΙΑ

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ

ΟΠΛΙΤΟΔΡΟΜΙΑ

ΗΡΑΙΑ [ΔΡΟΜΟΣ ΘΗΛΕΩΝ 5/6 ΣΤΑΔΙΟΥ]

     Σε εκείνη τη μοναδική αυθεντική αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας είχε την τύχη να προσκληθεί ο ιδρυτής των «Ελλήνων Κενταύρων» υπό την ιδιότητά του ως πολιτιστικού Συντάκτη του Γερμανικού Τύπου και να απαθανατίσει με το φωτογραφικό φακό του όλη την ιστορικήν εκδήλωση, διαμένων ως επισήμως φιλοξενούμενος επί τριήμερο, στη παρακείμενη Ολυμπιακή Ακαδημία η οποία οικοδομήθηκε με δαπάνες του Ναζιστικού 3ου Ράιχ και με την ευκαιρία των αγώνων του Βερολίνου (1936).  Μέρος της φωτογραφικής «συγκομιδής» εκείνης της εντυπωσιακής όσον και ακριβούς, πρώτης μετά Θεοδόσιον, αναβιώσεως των Ολυμπιακών Αγώνων ο Ιδρυτής των «Ελλήνων Κενταύρων» συγκέντρωσε σε ένα λεύκωμα το οποίο, σήμερα, 18 χρόνια μετά από εκείνη τη λαμπρή αναβίωση παρουσιάζει εδώ ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον διδάξαντα καθηγητή Θωμά Γιαννάκη και τους διοργανωτές!

     Αξίζει να προσεχθούν δύο ανέκδοτες φωτογραφίες: η φωτογραφία του πρώτου δοκιμαστικού δαυλού (από κλάδο ελιάς και κυάθιο ορειχάλκινο)  ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για τη περισυλλογή της φλόγας από το ειδικώς σχεδιασμένο κάτοπτρο στον χώρο του αρχαίου Σταδίου και της φωτογραφίας της Πανεπιστημιακής Ταυτότητος του αειμνήστου καθηγητή της Φυσικής Σαλτερή Περιστεράκη ο οποίος υπήρξε και ο σχεδιαστής του κατόπτρου-ηλιοσυλλέκτη που προσέφερε τη φλόγα της πρώτης λαμπαδηδρομίας την οποία εζήτησε ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ για τους αγώνες του Βερολίνου του 1936, θεωρώντας ότι μόνον η φλόγα η οποία προέρχεται από την Αρχαία Ολυμπία θα μπορούσε να «νομιμοποιήσει», ηθικώς, παρόμοιους αγώνες! Και τα δύο αντικείμενα μου επέτρεψε να φωτογραφίσω και να σκαριφήσω κατ’  αποκλειστικότητα, η Οικογένεια του αειμνήστου Σαλτερή Περιστεράκη, λόγος για την οποία της είμαι ευγνώμων. 

     Oι σύγχρονοι ψευδεπίγραφοι «Ολυμπιακοί Αγώνες» οι οποίοι εμφανίζονται να αναβιώνουν από το 1896 δεν έχουν ουδεμία σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη φιλοσοφία εκείνων και, κυρίως, το όμαιμο των συμμετεχόντων αθλητών και το θρησκευτικό και ηθικό «περιεχόμενο» των αυθεντικών αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά είναι διεθνείς συναντήσεις αθλητών με καθαρά εμπορικό χαρακτήρα και, μοιραία, προώθηση  της φαρμακοδιεγέρσεως λόγω του εμπορικοποιημένου «κυνηγιού» των επιδόσεων! Κυρίως, οι νεώτεροι, δήθεν, «Ολυμπιακοί» αγώνες δεν νοούνται ως «Ολυμπιακοί» λόγω του ότι δε λαμβάνουν χώραν στο έδαφος της Αρχαίας Ολυμπίας!

     Και η θέση των «Ελλήνων Κενταύρων», ειδικώς, περί των Ολυμπιακών Αγώνων είναι γνωστή από προηγούμενο άρθρο στο παρόν Ιστολόγιο.