ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΤΑΧΥΤΗΤΑ

     Η σημερινή προπονητική ημερίδα που άρχισε στις δέκα το πρωί και τελείωσε στις έξι το απόγευμα με πολλά μαθήματα Ιππικής και την εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση παραδοσιακής Τοξοβολίας "σφραγίσθηκε" από τις επιδόσεις ενός νέου μαθητή μας, του Μηνά, ο οποίος σήμερα πήρε το "βάπτισμα" της Ιππασίας, απέδειξε ότι η Σχολή μας προσελκύει μόνον εξαιρετικούς χαρακτήρες με υψηλές ικανότητες.

     Τον Μηνά καθοδήγησαν στο πρώτο του μάθημα οι δύο, επίσης, αρχάριοι μαθητές μας, ο Μάριος και ο Κωνσταντίνος ώστε ο νεοείσακτος να πραγματοποιήσει τον "Κύκλο Προσεγγίσεως".

     Ο Μηνάς με την υψηλή του αντιληπτικότητα προχώρησε γρήγορα στη δυναμική ρυταγώγηση και ο Κωνσταντίνος με το Μάριο δεν έχασαν την ευκαιρία, παρά τη κόπωση του μαθήματός τους που είχε προηγηθεί, να ξανατρέξουν δίπλα στο νεοφερμένο απολαμβάνοντας τον καλπασμό του ρυταγωγούμενου Ίππου. Η χαρά της κάθε στιγμής με τον Ίππο είναι το "σήμα κατατεθέν" των μαθητών μας.

     Λαμπρά τα παραδείγματα δυναμικής ρυταγωγήσεως του Μάριου και του Κωνσταντίνου βοήθησαν τον Μηνά ώστε να κατανοήσει τις απαιτήσεις του σημερινού του, "παρθενικού", μαθήματος στις οποίες αντεπεξήλθε πλήρως.

     Έτσι και η εικόνα του Μηνά που ρυταγωγούσε σε καλπασμό την "Άρια" υπήρξε εκείνη που έπρεπε ακόμη και πάνω από τα εμπόδια.

     Κατόπιν, για το Μηνά, ήρθε η σειρά να εφιππεύσει για πρώτη φορά κατόπιν των υποδείξεων του Μάριου και του Κωνσταντίνου.

                             

     Παρά το ότι, όμως, οι δύο προηγούμενοι μαθητές μας έστω και με ελάχιστα μαθήματα, έχουν αναπτύξει υψηλές ικανότητες ακόμη και στην εφίππευση δι'  εφάλσεως, ο Μηνάς δεν υστέρησε καθόλου και, εύκολα, βρέθηκε στη ράχη της "Άριας". 

     Με τη σωστή διδασκαλία ο Μηνάς και κάθισε άριστα στον Ίππο και επέδειξε και άριστες "χείρες"!

     Η Ρούλη μας, έδειξε και αυτή ότι μπορεί πια να καθίσει πολύ καλά στη ράχη του Ίππου της και να τον χειρισθεί με ασφάλεια και ευχαρίστηση. 

     Ενώ, ο Παντελής μας έδειξε μία καλή ευκαμψία καρπού ώστε να προχωρήσει σε ακριβείς σπαθισμούς σύμφωνα με το περιεχόμενο της εκπαιδεύσεως Ιππηλασίου.

     Και, βεβαίως, δε παρέλειψε και να προπονηθεί στην έφιππη Τοξοβολία προετοιμαζόμενος για τις εξετάσεις του.

     Στο Παράρτημα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ", όπως κάθε εβδομάδα πλέον, διεξήχθη η Προπόνηση στη Παραδοσιακή Τοξοβολία των εκεί Μελών μας.

     Και η Χαλκίδα μας δίνει τη χαρά των προσπαθειών των εκεί Συνασκουμένων να προοδεύουν στο κοινό εσωτερικό "μονοπάτι" της Παραδοσιακής Τοξοβολίας 

     Είναι πια κοινοτυπία να επαναλαμβάνουμε το πόσο ασφαλή, ομαλά, αποτελεσματικά και απολαυστικά για όλους μας είναι τα μαθήματα στη Σχολή μας! Εξαιρετική "χημεία" Ανθρώπων και Ίππων, κέφι και ανάταση ψυχής, μέσα σε μια κοινωνία που καταβαραθρώνεται μέσα σε μιαν ανάξια μιζέρια και τέλμα ασκήμιας! 

     Σ' αυτή την Ομάδα η "σκέπη" του Πλατωνικού πνεύματος αναδεικνύει την συνεργασία σε Αξία προόδου και αναδεικνύει σε μία λαμπρή "νησίδα" ολβίων όντων μιαν ευφυέστατη αριστοκρατική μειονότητα η οποία ευτυχεί εν μέσω ενός "ωκεανού" δυστυχούντων πληθοκρατών.

     Ανεξαρτήτως ...ταξιδερμικής διαφορετικότητος, στην Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", άνθρωποι και Ίπποι συνεργάζονται αγαστά με μέτρο αλληλοσεβασμού και αξιοκρατικής συναισθήσεως μακράν μαζοκρατικών παρακμιακών αντιλήψεων σε ένα κοινό σκοπό: την προαγωγή του ανθρώπινου Πολιτισμού. 

     Και, αυτή η συνεχής προαγωγή του Πολιτισμού του νουνεχούς όντος είναι και το έναυσμα της διαρκούς υπαρξιακής μας γαλήνης και, υπέρ παν, υπαρξιακής πληρότητος.

     Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" μπορούμε να πούμε ανενδοιάστως ότι βρήκαμε το μονοπάτι της καθημερινής ευτυχίας με την οξυγόνωση της ασκήσεως και την απόλαυση σπάνιων χαρακτήρων!

     Λίγα παιδιά λίαν υψηλής ...ποιότητος και λίγοι Ίπποι εξίσου ποιοτικοί είναι αρκετά για να σε κάνουν να ευτυχείς μέσα σε μία χωματερή ανθρωποειδών που το μόνο που τους απασχολεί είναι να προτάσσουν το "πλουτίνδην" αντί του "αριστίνδην" το οποίο προτάσσουμε εμείς!

     Στην εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας αντιμετωπίσαμε και πάλι τη γνωστή δυσκολία του ...ζωτικού χώρου, αυτού που οι Γερμανοί ορίζουν ως "Lebensraum" λόγω της καλοδεχούμενης υπερπροσελεύσεως Συνασκουμένων. 

     Πολλά τα "Τόξα" και στη σημερινή Γραμμή Βολής, έχοντας τη χαρά να υποδεχθούμε ξανά Μέλη που απουσίασαν για απρόβλεπτους λόγους, επαγγελματικής απασχολήσεως αλλά και άλλες αιτίες.

     Και πάλι ο Υμηττός έδειξε να μη μας ...χωράει αλλά πάντα βρίσκουμε τρόπο να εξασφαλίζουμνε στους Συνασκουμένους μας "Lebensraum" ώστε να καταφέρνουν να χαίρονται τις Προπονήσεις μας.

     Με την απότομη αλλαγή του καιρού βρεθήκαμε από τη μαι στιγμή στην άλλη να ...ξεπαγιάζουμε, αλλά ούτε κι αυτός ο λόγος κατάφερε να μας κάνει να χάσουμε το αμείωτο κέφι που μεταφέραμε μαζύ μας από το Ιππευτήριο.

     Βολές εξαιρετικές, γρήγορες, αποφασιστικές που δείχνουν ότι θα πρέπει πια να ανεβάσουμε τον πήχη για τη συμμετοχή της Ομάδος μας σε διεθνείς Αγώνες με απαιτήσεις υψηλών διακρίσεων.

     Στη τοξευτική πρόοδο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" συντελεί η "γεωμετρημένη" σχεδίαση των Προπονήσεών μας και η ευταξία καθώς και η σιωπή που επικρατεί καθ'  όλη τη διάρκεια της εκτελέσεως των ασκήσεών μας.

     Μας μαγνήτισε η μικρή Κωνσταντίνα μας με τις "εγκεφαλικές" τοξεύσεις της και την 100% (!) επιτυχία των βολών της σε μέσες αποστάσεις δίνοντάς μας τη βεβαιότητα ότι ήδη είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε μεγάλους αγώνες.

     Ο Άλμπερτ τόξευσε για πρώτη φορά, σήμερα, μαζύ μας και στη Παραδοσιακή Τοξοβολία τον "μύησε" ο Μάριος.

     Στο τέλος της διδασκαλίας, ο Άλμπερτ είχε και αυτός 100% (!) επιτυχία στις τοξεύσεις του με όλα τα βέλη του επί του στόχου.

     Πριν αποχαιρετιστούμε, σε όλους τους παρισταμένους ανακοινώθηκε ένα ακόμη πρωτοποριακό βήμα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" το οποίο σε λίγες μέρες θα ανακοινωθεί και από το παρόν Ιστολόγιο. Η Ομάδα αυτή, παραμένοντας επικεφαλής της Ελληνικής Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας είναι αποφασισμένη να ...γράψει Ιστορία!...

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

"ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ"

     Σήμερα πήραμε τα ...όρη και τα βουνά! Διότι το φυσικό τερέν μιας έφιππης πολεμικής τέχνης, όπως της Έφιππης Τοξοβολίας, δεν είναι οι επίπεδοι στίβοι των "ακύμαντων" Ιππευτηρίων, αλλά το φυσικό έδαφος πάνω στο οποίο διεξάγονται, κατά κανόνα, οι μάχες και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αυτό το έδαφος θεωρούν πολύ οικείο...

     Όπως και οι παλαιοί αναγεννησιακοί δρομάρηδες, εκείνοι οι πολέμαρχοι Στρατιώτες, έτσι κι εμείς, οι σημερινοί "διαβάτες" των "μονοπατιών" τους, προτιμούμε τους ανοιχτούς φυσικούς ορίζοντες για να "χτίσουμε" πάνω τους τις έφιππες μαχητικές δεξιότητές μας, πέραν κάθε Ιππευτηρίου.

     Αφήσαμε, λοιπόν, πίσω μας την "απανεμιά" του Ιππευτηρίου μας και με τον Ίππο ανά ...χείρας ξεκινήσαμε για το κοντινό βουνό του οποίου ο καθαρός αέρας, και η απέραντη ομορφιά είναι αδύνατον να χωρέσουν σε μία φωτογραφία.

     Ένας μακρύς πεζοπόρος ...περίπατος για τους μαθητές μας ήταν απαραίτητος για να τους εισαγάγει στο "πνεύμα" των εκτός Ιππευτηρίου εφίππων χειρισμών πριν εφιππεύσουν.

     Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που οι αγαπημένοι μας αρχάριοι θα ίππευαν αλλά και θα τόξευαν έφιπποι σε ορεινό, φυσικό, έδαφος. Και, βεβαίως, αυτό θα γίνονταν βαθμιαία, με πρόταγμα τη ρυταγώγηση του Ίππου επάνω στο πετρώδες έδαφος ώστε να γίνουν κατανοητοί τα "πατήματα" και η ιδιαιτερότητα της βαδίσεως του, επίσης, αγαπημένου μας τετραπόδου.  

     Εδώ οι μαθητές μας θα μάθουν να προσέχουν το προς τα που θα διευθύνουν και με ποια προσοχή τον Ίππο ώστε να τον προστατεύσουν από τις συνέπειες αιχμηρών πετρών που βρίθουν στο συγκεκριμένο έδαφος και αυτό το κατάφεραν με τη σχετική διδασκαλία πολύ καλά πριν εφιππεύσουν.

     Άψογες και εύστοχες οι πρώτες τοξεύσεις των αρχαρίων μας στο ορεινό, φυσικό, έδαφος!

     Με μεγάλην ασφάλεια αλλά και άνεση οι μαθητές μας χάρηκαν την κίνηση και την τόξευση, έφιπποι, στο ανοικτό πεδίο μέχρι σημείου να δείξουν λίγο δυσαρεστημένοι όταν δόθηκε από τον Αρχηγό η εντολή της επιστροφής στο Ιππευτήριο.

     Αλλά και με την επιστροφή στο Ιππευτήριο οι μαθητές μας, σήμερα, απόλαυσαν καλπασμούς, διελεύσεις χαμηλών εμποδίων με ταυτόχρονες τοξεύσεις και πολλά-πολλά άλλα.

     Και η Εριθέλγη μας φάνηκε ιδιαιτέρως εύστοχη κατά την Έφιππη Τοξοβολία της υπό την διδασκαλία του Αρπάλυκου.

     Όμορφες στιγμές σε έναν όμορφο Σταύλο με πολλά-πολλά πανέμορφα τετράποδα γύρω μας είναι ό,τι πρέπει να μας κάνουν να χαιρόμαστε τη καθημερινότητα ακόμη και υπό τις πλέον αντίξοες περιρρέουσες κοινωνικές συνθήκες ... Κι αυτή ήταν η σημερινή ημερήσια εμπειρία μας στη Κοιλάδα μας, γιατί το βράδυ...

     ...γιατί το βράδυ, σε μία πολύωρη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" στην έδρα της, ο Ακάδημος, ο Αρπάλυκος, η Φλώρα, ο Ιφικράτης, ο Ιωάννης, ο Μηνάς, η Μαρίλη, η Όλγα, ο Θοδωρής κι ο Αριστοτέλης πήραν αρκετές αποφάσεις για να κάνουν την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ακόμη μεγαλύτερη και ποιοτικότερη, με ακόμη περισσότερα οφέλη για τα Μέλη της, τα οποία οφέλη σύντομα θα ανακοινωθούν αναλυτικώς.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

Toυ Μέλους των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Θεόδωρου Πρινιωτάκη

     Όταν κράτησα για πρώτη φορά ένα ξύλινο παραδοσιακό τόξο, πριν από ένα περίπου χρόνο, δεν φανταζόμουν ποτέ την βαθύτατη επίδραση που θα είχε τόσο σύντομα η τοξοβολία στη ζωή μου.

     Και μιλάμε για την παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία, την μορφή τόξευσης που το μόνο που ζητά από τον ασκούμενο είναι την παράδοση του νου του στην αλήθεια του ενστίκτου. Διότι στην ενστικτώδη τοξοβολία, ο τοξευτής δεν σημαδεύει με τα μάτια του ένα στόχο ώστε να τον πετύχει. Σημαδεύει με όλες του τις αισθήσεις, αισθάνεται το στόχο όχι ως ένα σημείο στο χώρο και το χρόνο αλλά ως ένα ζωντανό στοιχείο στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον του. Και τελικός σκοπός αυτής της διαδικασίας είναι η εναρμόνιση των αισθήσεων με τον κόσμο γύρω του, τόσο τον ορατό όσο και τον αόρατο… Αυτή η απελευθέρωση των αισθήσεων ξυπνά την προαιώνια μνήμη και την συνείδηση ότι, μέσα στη σοφία της δημιουργίας, ο άνθρωπος και η μητέρα γη είναι βαθύτατα συνδεδεμένοι οργανισμοί!

     Η μυσταγωγία της παραδοσιακής τοξοβολίας, εάν είσαι πρόθυμος να αφήσεις την ψυχή σου να ταξιδέψει, σε μεταφέρει σε κόσμους γαλήνης και πληρότητας. Προβάλει μπροστά στα μάτια σου τη γνήσια ομορφιά που κρύβεται σε κάθε πνοή του ανέμου, σε  κάθε θρόισμα φύλλου, σε κάθε κελάηδημα πουλιού, σε κάθε αχτίδα του ήλιου που διαπερνά τα φυλλώματα των δέντρων…

     Η στιγμή της συνειδητοποίησης ότι υπάρχει και ένας άλλος τρόπος θεώρησης των πραγμάτων,  έρχεται όταν προετοιμαζόμενος να τοξεύσεις, βρίσκεσαι καθισμένος στη γη, με τα μάτια κλειστά και με την πλάτη σε ένα δέντρο, και νοιώθεις τους παλμούς και τις δονήσεις της γης και οι αισθήσεις σου μπορούν να αντιληφθούν τις ομορφιές της στιγμής. Και η ουσία σου αγαλλιάζει και οι μυς ξυπνούν και η ψυχή ταξιδεύει σε ένα στόχο όχι απαραίτητα υπαρκτό… Και όταν νοιώθεις έτοιμος, ανοίγεις τα μάτια, αγκαλιάζεις την ολότητα του τόξου σου και το αισθάνεσαι σαν φυσική συνέχεια της ύπαρξής σου και σκοπός σου εκείνη τη στιγμή, δεν είναι να βλάψεις, μα αντιθέτως να εναρμονιστείς με τον κόσμο σου. Και εκείνη τη στιγμή, γίνεσαι κυνηγός και η ίδια σου η ύπαρξη αναγνωρίζεται από την πλάση η οποία σε αποδέχεται ως μέρος της. Και τη στιγμή που το σώμα σου τοξεύει και τα χέρια σου ανοίγουν για να τεντώσουν όχι μόνο τη χορδή μα και όλο τον κόσμο, κατακλύζεσαι από τη συνειδητότητα ότι στο βέλος βρίσκεται  ο βαθύτερος εαυτός σου! Και εκείνη τη στιγμή έχεις επίγνωση της δύναμης που κρατάς στα χέρια σου, δύναμης όχι μόνο υλικής μα και εσώτερα ενεργειακής. Και τη στιγμή που το είναι σου αποδεσμεύει το βέλος, οι αισθήσεις σου βιώνουν τον αποχωρισμό με ένα ανάμικτο συναίσθημα απώλειας μα και ολοκλήρωσης. Και οι πιο φορτισμένες συναισθηματικά βολές, δεν είναι απαραίτητα αυτές που βρίσκουν τέλεια το στόχο. 

     Όχι, οι πιο τέλειες βολές είναι αυτές από τις οποίες απουσιάζει το «θέλω» και όλες οι ανθρώπινες αδυναμίες. Διότι η συναισθηματική ολοκλήρωση έχει γεμίσει την ψυχή σου και έχει ξυπνήσει το «μικρό Θεό» μέσα σου, πολύ πριν το βέλος βρει το στόχο ή τον προσπεράσει.

     Άνθρωπος που δεν έχει τοξεύσει με παραδοσιακό τόξο, δεν μπορεί να αντιληφθεί (ή μάλλον να θυμηθεί) τη δύναμη που κρατά στα χέρια του. Η επίγνωση της ισχύος που κρύβει μια τόξευση, γίνεται αντιληπτή μόνο με την άφεση της χορδής ενός πλήρως τεντωμένου τόξου. Η επίγνωση ότι η προέκταση του εαυτού σου μπορεί να αφαιρέσει μια ζωή. Και καθώς οι αδυναμίες είναι αυτές που κυριαρχούν στην ανθρώπινη φύση, μπορεί να την αφαιρέσει για λόγους επιβίωσης, μα και με πιο ταπεινά αίτια: εκδίκησης, θυμού, φθόνου, διασκέδασης, ματαιοδοξίας…

     Όταν λοιπόν κρατάμε στα χέρια μας ένα ξύλινο παραδοσιακό τόξο, «το μάθημα του τόξου» ξεκινά πρωτίστως από τη συνειδητοποίηση της δύναμης που κρατάμε στα χέρια μας. Και είναι δική μας η επιλογή του πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη. Σίγουρα όμως, μια τόξευση δεν πρέπει να γίνεται ποτέ χωρίς σεβασμό στην πνευματικότητα της πράξης… Κάτι τέτοιο θα ήταν προσβολή στην αγνότητα της τοξοβολίας που προϋποθέτει ότι η άφεση του βέλους εξυπηρετεί κάποιο ανώτερο σκοπό…

     Κάθε στιγμή ενός τοξότη σε δράση, προϋποθέτει την απόλυτη αφοσίωσή του στην κάθε κίνηση, την κάθε αναπνοή. Είναι μια βαθιά προσωπική ιεροτελεστία, χωρίς κανόνες και προϋποθέσεις. Διότι απώτερη επιδίωξη είναι η επίτευξη της τέλειας βολής που ξεκινά από την ψυχή και καταλήγει στην ένωση της ύπαρξης με το Όλον. Και σε μια τέτοια βολή, το αποτύπωμα του βέλους είναι φωτεινό και η αγνότητα της βολής γαληνεύει τις αισθήσεις… 

6.312.169

     Πλέον των έξι εκατομμυρίων (και μη πάει στην απάτη, ο νους σας!) αριθμούν οι ...θεάσεις του "προφίλ" της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", όπως τεκμαίρεται από το screenshot του λογαριασμού του Ιστολογίου μας της Google το οποίο παρατίθεται αυτούσιο.

     Με βαθύτατη αριστοκρατική Κοσμοθέαση και χωρίς να αποδίδουμε την οιανδήποτε σημασία στη "μαζοκρατική" ερμηνεία των αριθμών, απλώς επαληθεύουμε το πέραν πάσης προσδοκίας ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών μας στο προφίλ των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", τους οποίους και ευχαριστούμε!

ΧΩΣΙΑΡΙΟΙ => ΟΥΣΑΡΟΙ => "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

     Η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όχι τυχαία βραβεύθηκε ως η παγκοσμίως καλύτερα οργανωμένη Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας, έχοντας όχι απλώς Κανονισμούς και συγκρότηση αλλά και μία Σχολή η οποία διαθέτει δύο εκπαιδευτικά εγχειρίδια, το πρώτο για την εκπαίδευση των Ίππων της και το δεύτερο για την εκπαίδευση των μαθητών της. Μάλιστα, το δεύτερο το οποίο προορίζεται και για την ευρύτερη "αγορά", ανηρτήθη στο διαδίκτυο προς  δ ω ρ ε ά ν ανάγνωση από τους μαθητές μας αφού η πρόθεση αυτής της Ομάδος δεν είναι κερδοσκοπική αλλά καθαρώς εκπαιδευτική, σύμφωνα με το πνεύμα της μη κερδοσκοπικής "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ". Παρά ταύτα, προκειμένου να επιταχύνουμε τους ρυθμούς εκπαιδεύσεως ενός εκάστου μαθητή μας και πάντοτε σε εξατομικευμένο επίπεδο (τα μαθήματά μας είναι αυστηρώς ατομικά και ποτέ ομαδικά) δε διστάζουμε να παρεκκλίνουμε των δεδομένων ασκήσεών μας και να εφαρμόσουμε άλλες οι οποίες, κατά περίπτωση, αναδεικνύονται ως απαραίτητες. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ταυτιζόμαστε πλήρως με το "πνεύμα" και τη μεθοδολογία των ιστορικών προτύπων μας, των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως οι οποίοι ήσαν απροβλέπτως αποτελεσματικοί, υπερβαίνοντας κάθε δεσμευτικό "πλαίσιο" που θα μπορούσε να τους απομακρύνει από τη νίκη! 

     Στα σημερινά, λοιπόν, μαθήματα στο Ιππευτήριο της Σχολής μας ο Αρχηγός μας, κρίνοντας ότι  ένας εκ των μαθητών μας θα προόδευε ταχύτατα στη διεύθυνση του Ίππου του προκειμένου να εισαχθεί στο κυρίως πρόγραμμα του μαθήματός του, δε δίστασε να εφαρμόσει μιαν εξειδικευμένη άσκηση βελτιώσεως "καθίσματος" και χρήσεως "συνεργημάτων", διδάσκοντάς τον προηγουμένως στην ακριβή χρήση τους εντός περιγράμματος εξαγώνου το οποίο επιταχύνει την κατανόηση των ορθών ενεργειών του Ιππέως κατά την διδασκαλία της διευθύνσεως του Ίππου.

     Έτσι, ο νεαρός μας μαθητής, στο τρίτο του μάθημα σήμερα, κατάφερε να διευθύνει τον Ίππο του με αποτελεσματικότερη διαχείριση των κατευθυντηρίων απαιτήσεων και να φθάσει στο αίσιο τέλος αυτού του μαθήματος που, όπως θα δούμε, ήταν οι "άριστες χείρες" και το άριστο "κάθισμα".

     Η άσκηση επί περιγράμματος εξαγώνου στη περίπτωση του μαθητή μας απεδείχθη σοφή επιλογή και ο νεαρός μας Χωσιάριος  =>  Ουσάρος ή, απλώς "Έλληνας Κένταυρος" δε βράδυνε να φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα ώστε να αρχίσει η κυρίως, σημερινή του, άσκηση.

     Μία βαρειά βαλβίδα προσαρμοσμένη σε έναν ιμάντα τον οποίο σύρει έφιππος ο μαθητής θα ήταν το σημερινό "εποπτικό" μέσο διδασκαλίας για τον μαθητή μας! Εικόνα σπάνια σε Σχολή Ιππικής, αλλά στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" τα σπάνια είναι, απλώς, ...καθημερινά, προς όφελος των μαθητών μας.

     Και ο Αρπάλυκος δεν φείδεται κόπων προκειμένου οι μαθητές του να ωφελούνται τα μέγιστα σε κάθε μάθημά τους.

     Η διαδρομή της ασκήσεως αυτής είναι συγκεκριμένη και ο μαθητής, σύροντας τη βαλβίδα είναι υποχρεωμένος να διατηρεί την ισορροπία του αλλά και τη λαβή της ρυμουλκήσεως περνώντας από συγκεκριμένα σημεία, ενεργώντας διαγώνιες αλλαγές και κλειστές στροφές στους βηματισμούς του Ίππου.

     Κι ο Αρπάλυκος, αυτή την ήδη δύσκολη άσκηση την έκανε ακόμη δυσκολότερη στο μαθητή του παρεμβαίνοντας αιφνιδιαστικά και τραβώντας προς τα πίσω τη βαλβίδα, με τον μαθητή να προσπαθεί να παραμείνει έφιππος και εν κινήσει με τη λαβή του ιμάντα, σταθερά, στο χέρι.

     Έτσι, ο μαθητής μας έφθασε σήμερα στο σημείο να υπερπηδήσει τα εμπόδιά του με τις "χείρες" και το "κάθισμα" που εμφανίζει η παρακάτω φωτογραφία...

     ...αλλά και να τοξεύσει έφιππος και εν κινήσει όπως στην επόμενη.

     Όπως, ακριβώς άριστα τόξευσε σήμερα και ο Μάριος...

     ...όπως ακριβώς και η Εριθέλγη!

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" νοιώθει υπερήφανη συνεχίζοντας τις πολεμικές Παραδόσεις των προπατόρων μας Χωσιαρίων, με την υψηλή Ιππική τους ικανότητα αλλά και την μαχητική δεινότητα, σε μιαν εποχή πλήρους παρακμής και καταπτώσεως κάθε Αξίας και Αρετής! Και είμαστε διπλά υπερήφανοι αναλογιζόμενοι ότι το να διατηρείς τη Πολεμική Αρετή σου αλλά και τις Αξίες σου σε μία ηρωϊκή εποχή είναι, ασφαλώς, κατόρθωμα, αλλά το να τα διατηρείς σε παρακμιακές εποχές αυτό το κατόρθωμα αναδεικνύεται σε πραγματικό Άθλο!