Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΤΩΝ "ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ KASSAI"


Ξεκινώντας με το μάθημα της Σπαθασκίας.

     Ο σύγχρονος Άνθρωπος δυσκολεύεται να εκτιμήσει πολλές σημαντικές "μικροχαρές" που ομορφαίνουν τη ζωή, οι "ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ KASSAI" όχι!

Ο κοινόχρηστος "εξοπλισμός".

     Η σημερινή έλευση των αλκυονίδων ημερών αυτής της χειμερινής περιόδου μας βρήκε, όπως, πάντα, στη γνωστή καταπράσινη φυσική έκταση να ασκούμε το πνεύμα και το σώμα μας με θετικές διδακτικές εμπειρίες. "Γεμάτη" ημέρα και η σημερινή με την χαρά της υποδοχής αρκετών νέων Μελών αλλά κι ενός "finale" με πτήση αρπακτικών από τον Markus και τον Κοσμά για την χαλάρωση των Μελών της Ομάδος μας.

Ο Ακάδημος μυεί τα νέα Μέλη μας στο χειρισμό του Τόξου.

     Ο μικρός ...στρατός μπήκε σε μία ακόμη πιό απαιτητική εκπαιδευτική φάση με την εισαγωγή μιας νέας ασκήσεως η οποία μας "ξύπνησε" και μας διασκέδασε, δείχνοντάς μας ότι ο "δρόμος" της Τοξοβολίας είναι ατελείωτος...

Ενώ οι νέοι μυούνται, οι υπόλοιποι τοξεύουν συντεταγμένοι.

     Σήμερα επιχειρήσαμε ένα, επιπλέον, σημαντικό "βήμα" της πολεμικής Τοξοβολίας : το να διαιρούμε τον εγκέφαλό μας σε πολλά επιμέρους "συρταράκια" στο καθένα εκ των οποίων να γίνεται η επεξεργασία μιας συγκεκριμένης παραμέτρου μάχης, εξάγοντας μία συνολική σύνθεση αποτελέσματος. Ποιά ήταν αυτή η άσκηση; Κοντά μας μπορεί κανείς να την μάθει...

Στο τέλος της ημέρας τα νέα Μέλη ενσωματώνονται στην Ομάδα.

     Και μετά το τέλος ενός αποδοτικού αλλά και κοπιαστικού προπονητικού προγράμματος, εκεί, προς τη δύση του Ηλίου, ο Markus, o Κοσμάς και τα αρπακτικά τους έρχονται για να μας διδάξουν μιαν άλλη όψη επικοινωνίας με την Φύση και να μας χαλαρώσουν δίνοντάς μας την αίσθηση του πετάγματος στα φτερά των πανέμορφων αυτών πουλιών.




     Η αίσθηση να βρίσκεσαι κοντά σε ένα τέτοιο πλάσμα που σε εμπιστεύεται καθισμένο πάνω στο χέρι σου, απλώς, δεν περιγράφεται.


     Και, παρατηρώντας την σχέση του Markus με τα αρπακτικά του καταλάβαμε ότι η σχέση αυτή δε διαφέρει και πολύ από τη σχέση γονιού και παιδιού.


     Έτσι, μετά την Προπόνηση μαζευτήκαμε όλοι γύρω από τον Μarkus τον Κοσμά και τα αρπακτικά τους για να απολαύσουμε τη παρέα και τα πετάγματά τους πάνω από τα κεφάλια μας.


     Ακούραστος ο Markus απαντούσε στον "βομβαρδισμό" των ερωτήσεών μας και κάθε απάντησή του μας "έσπρωχνε" όλο και βαθύτερα στο "μυστηριακό κόσμο" της Ιερακοθηρίας!


     Όταν,πια, έπεσε για τα καλά το σκοτάδι κάποιοι ...δεσμευόμενοι οικογενειάρχες έφυγαν αλλά αυτοί ήσαν οι λίγοι... Οι περισσότεροι έμειναν, έφεραν μέσα στον προπονητικό μας χώρο ένα αυτοκίνητο και υπό το φως των προβολέων του συνέχισαν την Τοξοβολία μέχρις αργά! Με τέτοιες ...αλκυονίδες δεν εγκαταλείπεις εύκολα μια καταπράσινη Φύση!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.