12 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ...

 12 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ...

     15 χρόνια πριν και ήταν η δεύτερη μεγάλη επαφή με τον ιστορικό ιππικό κινηματογράφο, όταν η πρώτη ήταν με το "History Channel"! Και τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση εκείνου του ιστορικού ντοκιμαντέρ στο οποίο έλαβα μέρος με τον υπέροχο τετράποδο σύντροφο "Σπάρτακο", δόθηκε και η πολυσέλιδη συνέντευξη που παρουσιάσθηκε στην εφημερίδα της ελληνικής Ομογενείας "Ελλήνων Λόγος" (16 Νοεμβρίου 2013) η οποία εμφανίζεται εδώ.

     Η Ιππική, ακόμη και στον κινηματογράφο, παραμένει ένα μεγάλο σχολείο φυσιοκεντρικής διδασκαλίας και ασκήσεως νου και σώματος.     

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"    

     Η στοχαστική πρακτική περιβάλλεται από ένα πλαίσιο μαχητικής κρισιμότητος πολύ πέραν "αθλητικών" προσεγγίσεων διότι το ζητούμενο δεν είναι, απλώς, η ένθεση του βέλους ή του βλήματος στον στόχο αλλά η πλήρωση μιας δέσμης προϋποθέσεων και προ-απαιτήσεων που θα ολοκληρώσουν με επιτυχία την προσδοκίαν ευστοχίας. Και όλα τούτα οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας", με την τεράστια τοξευτικήν εμπειρία τους, φαίνεται ότι όχι μόνον τα ανεκάλυψαν αλλά και τα σπουδάζουν εις βάθος.

     Στην τελευταία τους Προπόνηση οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μελέτησαν την οπτικήν αλλοίωση που παράγει η ευθείαση τοξευτικής βολής η οποία διέρχεται μέσω φυσικής οπής, κάτι όχι σπάνιο υπό συνθήκες μάχης όπου τα παρεμβαλλόμενα περιοριστικά εμπόδια είναι συχνά.

     Συμπεριλαμβάνοντας και τον παράγοντα των αντιξοοτήτων θέσεως του χειριστή του όπλου, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας έκαναν εξαιρετική "δουλειά" καταφέρνοντας να συνοψίσουν ενστικτωδώς ένα μεγάλο μέρος των πολλών εκπαιδευτικών συνεδριών του κύκλου "Φ ώ ς οπτική αντίληψη και ...δέος!" σε μία μόνον ημερίδα.

     Για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" είμεθα όλοι πολύ υπερήφανοι διότι όχι μόνον επιμένει στην εξάσκηση αλλά και καταφέρνει προόδους που είναι για όλους μας χρήσιμες.

ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!

ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!

     Ανεκτίμητη η ηθική και υλική υποστήριξη για την λειτουργία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" τα όσα μας έχει προσφέρει επί πολλά χρόνια το παλαιό μέλος μας Βασίλειος Κροκίδης-Πολυδεύκης ο οποίος, με ελληνικότατον ήθος δεν προσφέρει μόνον σε εμάς αλλά και σε κάθε όμαιμο και ομόδοξο μέσα σε πλαίσιο δια βίου αλληλεγγύης. Και αυτή την φορά δεν αρκέστηκε να μας προσφέρει σημαντικά παρελκόμενα της Σχολής Ιππικού Θεάτρου μας όπως τα κράνη εποχής με τα οποία διεκπεραιώσαμε πλήθος μαθημάτων, προβών κλπ, αλλά και μεριμνά για την συντήρησή τους με δεδομένη την φθορά που υφίστανται κατά την χρήση τους από τα στοιχεία της φύσεως ώστε, σήμερα, να μας τα επιστρέψει απαστράπτοντα από τον ειδικό συντηρητή μετάλλων που τα φρόντισε.  Στον Πολυδεύκη παραμένουμε, πάντοτε, ευγνώμονες!

ΙΠΠΙΚΗ ΠΥΡΑΝΤΟΧΗ

 ΙΠΠΙΚΗ ΠΥΡΑΝΤΟΧΗ

     O χώρος εργασίας του Ίππου δεν είναι, αποκλειστικώς, η ασφαλής και επιμελώς προστατευόμενη έκταση ενός Ιππευτηρίου, αλλά η ύπαιθρος χώρα, εκεί όπου οι πολύτιμες ιδιότητές του μπορούν να αξιοποιηθούν από τον Άνθρωπο. Όμως, το φυσικό περιβάλλον εγκυμονεί πολλά ενδεχόμενα έναντι των οποίων ο Ίππος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος, μεταξύ δε αυτών και η φωτιά η οποία, είτε στο πεδίο μιας μάχης, είτε στο φυσικό περιβάλλον δεν παύει παρά να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα. 

    Έτσι, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" εν μέσω πολλών, απασχολούμεθα και με την εκπαίδευση του Ίππου στην αντιμετώπιση της φωτιάς, διδάσκοντάς του, αρχικώς, την αφοβία και, εν συνεχεία, ενθαρρύνοντάς τον να την υπερβαίνει είτε διερχόμενος αυτή είτε προσπερνώντας την. 

     

Κι όπως στη χώρα μας έχουμε πολλούς αγαπητούς Συνέλληνες οι οποίοι μελετούν και προάγουν σημαντικές πτυχές Πολιτισμού, όπως την παραδοσιακή ακαϊα (ή, την πυραντοχή, όπως θεωρούμε σωστότερα) επικοινωνήσαμε με τον πλέον ειδικό που γνωρίζουμε, τον φίλτατο κ. Γεώργιο Βραίλα (Επίκουρο) ο οποίος προάγει την παράδοση των "Αναστενάρηδων" και είναι και συγγραφέας σχετικού βιβλίου, για να μας δώσει τα φώτα του ως προς την καλύτερη διδασκαλία πυραντοχής στην περίπτωση του Ίππου και ο ρέκτης του αντικειμένου, μας έδωσε την ακόλουθη απάντηση:

      H  απάντηση του αγαπητού μας κ. Γεωργίου Βραίλα (Επικούρου) μας έδωσε την χαρά να επιβεβαιώσουμε το θετικότατο φυσιοκεντρικό ένστικτό του το οποίο, πολύ σωστά, επεσήμανε την συνδυαστική μνήμη του Ίππου η οποία, πράγματι, διευθύνει τις σκέψεις και τις αποφάσεις του. Αν και μη ειδικός επί του Ίππου ο κ. Γεώργιος Βραίλας (Επίκουρος) προσδιόρισε με ακρίβεια την απαρχή του ζητήματος, όμως, αυτή η "απαρχή" δεν αποτελεί παρά μόνον μιαν αφετηρία (ορθή, αναμφιβόλως) της όλης προσεγγίσεως, αλλά, εξ αυτής ακριβώς, έπονται και οι παράμετροι που θα πρέπει να ληφθούν υπ΄ όψη, παράμετροι που αφορούν στην απαραίτητη Ιππογνωσία την οποία θα πρέπει να κατέχει όποιος επιχειρήσει την διδασκαλία της εξοικειώσεως του Ίππου με το φαινόμενο της φωτιάς. Διότι...

     ...Διότι, ο Ίππος είναι ζώο φυγής, ζώο με ψυχολογία θηράματος, ζώο το οποίο δυσπιστεί και ως προς τα φαινόμενα και ως προς τον Άνθρωπο τον οποίον αποφεύγει να μιμείται και που, κατά κανόνα, συνδέει με θηρευτή του! Συνεπώς, δεν αρκεί ο Ίππος να δει τον Άνθρωπο να διέρχεται πυράς ώστε να τον ακολουθήσει εάν προηγουμένως δεν έχει προηγηθεί ιδιαίτερη διδασκαλία ώστε ο συγκεκριμένος Ίππος να εμπιστευθεί τον συγκεκριμένο Άνθρωπο κι αυτό αποτελεί ένα ευαίσθητο και απαιτητικό  εκπαιδευτικό curriculum!

     Eν συμπεράσματι, η πυροβασία του Ανθρώπου συνιστά μία παραδοσιακή τελετουργία με "...ρίζες που βυθίζονται στον πρωτόγονο ψυχισμό και που οι προβολές του διοδεύουν τους αιώνες..." όπως σημειώνει ο Π. Βρετάκος στη κριτική του βιβλίου του Ι. Ευαγγέλου "Πυροβασία και Αναστενάρηδες" (Δωδώνη, 1994), αλλά η πυροβασία του Ίππου συνιστά αναγκαιότητα η οποία μπορεί να κριθεί ως σωτήρια για την ύπαρξή του και σε αυτό το πλαίσιο εκτείνεται και το ενδιαφέρον της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".  

Υστερόγραφον:

     Αποτελεί ιδιαίτερη Τιμή για το Ιστολόγιό μας η επισκεψιμότητα, η αναγνωσιμότητα αλλά και η διαδραστικότητα των αναγνωστών μας αν και όχι τόσο από σεμνότητα αλλά από μία προσπάθεια πρακτικής αποτιμήσεως του περιεχομένου του θεωρούμε ότι απευθύνεται σε ένα πολύ περιορισμένο Κοινό. Έτσι, σε ελάχιστες μόλις ώρες μετά την ανάρτηση του παραπάνω κειμένου, είχαμε την χαρά να δεχθούμε πλήθος μηνυμάτων με ερωτήματα, κρίσεις και διαφωνίες αναγνωστών μας, έχοντας ήδη απαντήσει σε καθέναν ξεχωριστά επί του περιεχομένου κάθε μηνύματος. Επειδή, όμως, πιθανόν και άλλοι αναγνώστες μας να έχουν τις ίδιες απορίες, δραττόμεθα της ευκαιρίας να επαναλάβουμε και απ΄ εδώ κάποιες από τις εξηγήσεις που δώσαμε:

     1. Το βιβλίο "Πυροβασία και Αναστενάρηδες" του Ι. Ευαγγέλου (εκδ. "Δωδώνη", 1994) στο οποίο αναφερθήκαμε δεν γνωρίζουμε εάν κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, αλλά υπάρχει αντίτυπό του στην Βιβλιοθήκη της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", αποτελείται δε από 211 σελίδες.

 

     2. Το φαινόμενο της ακαίας δεν αποτελεί "προνόμιο της Ορθοδοξίας" ούτε και "ευλογία" του εγκληματικού διδύμου Κωνσταντίνου και Ελένης που δολοφόνησαν γιό (Κρίσπο) και σύζυγο (Φαύστα) ούτε και η πυραντοχή θα μπορούσε να αποτελεί "ευλογία" δύο ιστορικών δολοφόνων. Η πυραντοχή, άλλωστε, δεν εντοπίζεται μόνον στο "τερέν" των "Ορθοδόξων" αλλά πολύ πριν εμφανισθεί στους "Ορθοδόξους" την εντοπίζουμε στους, κατά πολύ προγενέστερους, Ινδουισμό, Βουδισμό και Σιντοϊσμό, στους οποίους δεν εμφανίστηκε μόνον η πυροβασία αλλά και ο  π υ ρ ο χ ε ι ρ ι σ μ ό ς, δηλαδή, η επαφή της φωτιάς με τα χέρια και το ...πρόσωπο! O Τζωρτζ Σάντουιθ στο βιβλίο του με τίτλο "Κυνηγοί των Θαυμάτων" (1950) μας περιγράφει τέτοιες περιπτώσεις ινδουϊστικής πυροβασίας στο νησί Σούβα του συμπλέγματος Φίτζι. Μεταξύ δε, πολλών άλλων μαρτυριών πυροβασίας και πυροχειρισμού στον Ινδουισμό, Βουδισμό και Σιντοϊσμό θυμόμαστε και εκείνη της εξερευνητικής ομάδος του Σερ Φράνσις Γιαγκ στο Θιβέτ (1904) κατά την οποία Βουδιστές μοναχοί παρέμεναν  α κ ί ν η τ ο ι  ανάμεσα σε φλόγες φορώντας μόνον ένα λεπτό υφασμάτινο χιτώνα, ανέπαφοι από την φωτιά και σε ένα περιβάλλον με θερμοκρασία υπό το μηδέν. Αυτά τα τεκμήρια και πάμπολλα άλλα, επιβεβαιώνουν ότι η πυραντοχή δεν έχει καμία σχέση με την "Ορθοδοξία" και τους Κωνσταντίνο και Ελένη, ούτε με θρησκευτικήν έκσταση, αλλά αποτελεί φυσικό φαινόμενο που άπτεται του ψυχοβιολογικού πλαισίου, όπως αποφαίνεται (1970) και ο καθηγητής Ψυχιατρικής Δ. Κουρέτας!  

ΕΠΙ Ή ΕΚΤΟΣ, ΣΤΟΧΟΥ

ΕΠΙ Ή ΕΚΤΟΣ, ΣΤΟΧΟΥ

     Aνέκαθεν οι κοινωνίες ήσαν γεμάτες με απατεωνίσκους, τσαρλατάνους, οι οποίοι βιοπορίζονταν εις βάρος αφελών και πανυβλάκων. Πάντοτε οι αετονύχηδες "Καθαροί" και οι μανιχαϊστικές συντεχνίες τους καταφέρνουν να επινοούν "Σαταναέλ" και "Ιησούδες" για να εξαπατούν ανοήτους με προπομπό κάποιον δήθεν "Δάσκαλο", δήθεν "Σωτήρα" Giovanni di Luggio, φτιάχνοντας τους "ιδιωτικούς στρατούς" τους για να διεκδικήσουν τα προς το ζειν. Ευτυχώς, στο πεδίο των πολεμικών τεχνών, εάν αυτές είναι πράγματι "πολεμικές" και "τέχνες, τα πράγματα είναι όχι κατ΄ όνομα "καθαρά" αλλά κατ΄ ουσίαν και σε αυτές δικαιολογείται ο θάνατος άνευ φαιδρών εξαιρέσεων (π.χ. απαγόρευση θανατώσεως ζώου πλην ερπετών)  όπως επιτρέπεται και η ...τεκνοποιία! Τα αυτά και στην περίπτωση της Έφιππης Τοξοβολίας ως πολεμικής τέχνης όπου το ζητούμενο δεν είναι η επίκληση αφηρημένων θεωρητικο-μπουρδολογιών και ομιχλωδών φληναφημάτων  αλλά το απτό αποτέλεσμα της δεξιότητος συνεργασίας με το Τόξο και τον Ίππο. 

     Εδώ, η το σπαθί μας θα κόψει τον αντίπαλο ή το σπαθί του αντιπάλου θα κόψει εμάς. Ένα απτό και μη αναστρέψιμο ούτε διαπραγματεύσιμο αποτέλεσμα, απολύτως τετελεσμένο, θα αναδειχθεί σε υπέρτατο τεκμήριο νίκης και, ούτω πως, Δικαίου, αφού ο νικητής δημιουργεί Δίκαιο!

     Στην Έφιππη Τοξοβολία το ίδιο το βέλος το οποίο θα μαρτυρήσει την αλήθεια, δεν επιδέχεται καμιά παραχάραξη, καμιά πλαστογραφία, καμιά "δηθενιά", κανέναν συγκαλυπτικό και παραπλανητικό βερμπαλισμό που επιχειρεί να προσδώσει περιεχόμενο στην κενότητα και, αμέσως, αυτό το βέλος επί του στόχου ή εκτός στόχου θα βαθμολογήσει την αυθεντικότητα εκείνου που δηλώνει "Εφιπποτοξότης"! Ή θα το δούμε καρφωμένο στο στόχο ή δεν θα το δούμε, οπότε θα αναγνωρίσουμε απτά και αντικειμενικά τον Εφιπποτοξότη ή τον αγύρτη! Και στην Έφιππη Τοξοβολία, όπως σε όλες τις πραγματικές Σχολές πολεμικών τεχνών, δεν συγχωρείται καμία χρηματική είσπραξη από μαθητές, καμία οικονομική συναλλαγή, προς αποφυγή μετατροπής της πολεμικής τέχνης σε εμπορικό προϊόν! 

     Και όλα τούτα διαφοροποιούν μια Σχολή πολεμικών τεχνών από τις αμέτρητες "σχολές" κι "ομάδες" διδασκαλίας αερολογιών οι οποίες, απλώς, υποστηρίζουν τον βιοπορισμό των ιδρυτών τους υπό διάφορα "θρησκευτικά" ή "εσωτερικο-πνευματικά" προσχήματα! 

ΓΚΑΒΩΝ ΚΑΙ ΑΟΜΜΑΤΩΝ ...ΓΩΝΙΑ

 ΓΚΑΒΩΝ ΚΑΙ ΑΟΜΜΑΤΩΝ ...ΓΩΝΙΑ

     Είναι απορίας αξία η υστερία κάποιων οι οποίοι εκπέμπουν τοξικότητα η οποία δεν είναι απλώς αρνητική και περιττή, αλλά και επικίνδυνη για τους ίδιους. Κι ενώ εμείς ως "Έλληνες Κένταυροι" ευημερούμε και προοδεύουμε σε έναν τομέα επί του οποίου κανείς άλλος δεν αποτολμά να εισέλθει χωρίς να ενοχλούμε τον οιονδήποτε και με διάθεση υποστηρίξεως του οιουδήποτε, κάποιοι, μη εμπλεκόμενοι με τα αντικείμενά μας και μην έχοντας ουδεμία γνώση περί αυτών, επιμένουν όχι μόνον να έχουν ...γνώμη αλλά και να μας επικρίνουν ανοήτως εκεί που δεν τους πέφτει καν λόγος. 

     Δεν προλάβαμε να απαντήσουμε στον αγαπητό μας κ. Βλαδίμηρο Γκαβάκη επί της αστόχου παρεμβάσεώς του ενημερώνοντάς τον επί του ανυποστάτου της (βλ.: ΕΔΩ) και κάποιος ...ομόφρων του και, ίσως, "παρακολούθημά" του, συνέχισε την τακτική του, υπεισερχόμενος μάλιστα και στα ..."λεφτά", πασιγνώστου όντος ότι η Σχολή μας δεν εισπράττει χρήματα από κανέναν και ουδέποτε εισέπραξε από κανέναν ο,τιδήποτε και για ο,τιδήποτε.

     Με προφανές το ανόητο του παραπάνω μηνύματος που λάβαμε από τον fake λογαριασμό ο οποίος έσπευσε και να αυτοκαταργηθεί θα υπενθυμίσουμε σε όσους δυσφορικούς ότι κινούνται επί λάθους διευθύνσεως και οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν είμεθα η διασταύρωση "Γκαβών και Αομμάτων" ...γωνία, οπότε, ας συμβουλευθούν το gps τους προς διορθωτική ανακατεύθυνση.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

 ΒΑΘΜΟΛΟΓΟΥΜΕ 

ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

     Ο πολύτιμος υποστηρικτής των "Ελλήνων Κενταύρων" Γεώργιος, χθες, εγκατέστησε σύστημα τεχνητής νοημοσύνης στον υπολογιστή της Γραμματέως της Ομάδος μας, αν και η δική μας ανθρώπινη έδειξε ότι μέχρι τώρα απέδωσε ικανοποιητικότατα. Εξελίξεις των καιρών, θα λέγαμε και παρά το παραδοσιακό πνεύμα μας παραμένουμε αδίστακτοι ...παρατηρητές των εξελίξεων της τεχνολογίας. Αλλά δεν παραμένουμε, απλώς, παθητικοί παρατηρητές αλλά και χρήστες, οπότε θελήσαμε να βαθμολογήσουμε το νέο μας απόκτημα, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης και του θέσαμε ερώτημα του οποίου την απάντηση ...γνωρίζαμε πολύ καλώς για να "εισπράξουμε" τις αποκρίσεις του όπως εμφανίζονται παραπάνω. Τα αποτελέσματα, όχι και τόσο άσκημα, έδειξαν ότι η τεχνητή νοημοσύνη του διαδικτύου μόλις που περνά τη ...βάση κι έχει πολύ δρόμο ακόμη για να ολοκληρωθεί όχι ως "τεχνητή" αλλά ως "νοημοσύνη". 

     Ωστόσο, θα την ...ανεχθούμε διότι οι προθέσεις της είναι καλές, όπως και ευσεβείς οι πόθοι όσων την χρειάζονται προς συμπλήρωση της δικής τους. Πάντως, εμείς επιμένουμε στην φυσική νοημοσύνη του υπέροχου Μογγόλου Εκπαιδευτή μας που μας δίδαξε την χρήση του Τόξου εκεί στη γη του μεγάλου Τσίγκις Κχάαν και που χωρίς αυτή κανένα, προς το παρόν, μηχάνημα δεν θα μας υποψίαζε για το "πνεύμα" που κρύβεται πίσω από μια τεντωμένη και οπλισμένη χορδή!