ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

      Aν είναι για κάτι γνωστός ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτό δεν είναι άλλο παρά η μέχρι ...γεροντοκορισμού τελειομανία του στο κάθε τι με το οποίο καταπιάνεται καθώς και η ανελέητη κριτική του σε ό,τι θεωρεί ως κακαισθησία κι όμως, σήμερα, προετοιμάζοντας μία σκηνή της ταινίας μας "ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ" ως βοηθός του κωλυομένου μας Σκηνοθέτη Γιώργου Κλήμη έμεινε κατενθουσιασμένος από την ανάγνωση και την πρώτη πρόβα της συγκεκριμένης σκηνής η οποία ανέβασε την "αυλαία" αυτής της τολμηρής μας πρωτοβουλίας.

     Συγκεκριμένα, σήμερα, αναγνώσαμε το περιεχόμενο και επιτελέσαμε την πρώτη πρόβα της σκηνής κατά την οποία ο νεαρός Ταρχανιώτης μυείται από τον Δάσκαλό του στο σπαθί και εισάγεται στις τάξεις των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως. "Ταρχανιώτης" στην σκηνή αυτή ο Αλκιβιάδης Βαρδίκος και "Δάσκαλός" του ο Διονύσης Βαρδίκος και όλα αυτά επί παρουσία και του Τάκη Βογόπουλου ο οποίος υποστηρίζει την πρόοδο της ταινίας με την σοβαρή κινηματογραφική του εμπειρία.

     Aξίζει να σημειωθεί ότι ο Διονύσης Βαρδίκος είναι ο επικεφαλής του Εκπαιδευτικού Αρχαιοπρεπούς Οπλιτικού Αγήματος "Λεωνίδας", ως συνέχεια του προηγουμένου "Σπαρτιατικές Μόρες", το οποίον μελετά και διαιωνίζει τα αρχαία ελληνικά και, δη, σπαρτιατικά ιδεώδη και παραδόσεις μέσα στο πλαίσιο της πειραματικής Αρχαιολογίας και με το οποίο αδελφό Άγημα οι "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε την Τιμή και την χαρά να συνεργαζόμαστε ποικιλοτρόπως από πολλών ετών.

     Η συνεργασία Αλκιβιάδη και Διονύση από την πρώτη στιγμή ήταν γονιμότατη και κατέληξε σε αυτό που προσδοκά το σενάριο κατά τον πλέον πειστικό τρόπο, μάλιστα και επί παρουσία ...θεατή που, εκ των υστέρων, απέδωσε εύσημα! 

Και σε ό,τι αφορά στην "σκηνική παρουσία" κι ευχέρεια διεκπεραιώσεως του ρόλου του, ο έμπειρος Διονύσης Βαρδίκος δεν μας εξέπληξε αφού η επιτυχία του ήταν δεδομένη, όμως, ο γιος του Αλκιβιάδης μας εξέπληξε όντως, όχι μόνον με την "αναγεννησιακή" κατατομή και τους τρόπους του αλλά και με την μάλλον βιωματική κατανόηση του ρόλου του τον οποίον απέδωσε άριστα με τον εκφερόμενο λόγο, τα εξ αυτού συναισθήματα που διαμορφώνουν "ηχόχρωμα" και κίνηση. Πραγματικά, εύστοχη επιλογή αυτού του σκηνικού "διδύμου" για όλους μας.

     Βεβαίως, το υλικό της οπλοθήκης και αυτής της ταινίας αποτελεί ευγενή χορηγία του Μέλους των "Ελλήνων Κενταύρων" Πολυδεύκη τον οποίον και ευχαριστούμε για την επί χρόνια ανιδιοτελή του υποστήριξη της Σχολής μας.

      Αυτή η προσπάθεια μιας πρώτης προετοιμασίας στη διδασκαλία των ρόλων επ΄ ουδενί υποκαθιστά το έργο του Σκηνοθέτη μας Γιώργου Κλήμη, απλώς και κατά τρόπον "φροντιστηριακό" προετοιμάζει τους ηθοποιούς μας ώστε ο Σκηνοθέτης ο οποίος πιέζεται από σοβαρά υπηρεσιακά καθήκοντα να νιώθει λιγότερο βεβαρυμμένος εργατωρών και να επιχειρήσει τις τελικές διορθώσεις που θα κριθούν απαραίτητες.

AKOMH MIA ΦΟΡΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟ ΑΝΤΙΚΑ

AKOMH MIA ΦΟΡΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟ ΑΝΤΙΚΑ

     Σπουδαίος, ο αείμνηστος Θεόδωρος Αντίκας, Δάσκαλός μας και πολύτιμος υποστηρικτής των "Ελλήνων Κενταύρων", μας υπογραμμίζει με την απουσία του το επιστημονικό υστέρημα της εποχής μας και μας κάνει να τον θυμόμαστε πάντοτε για τα όσα ανεκτίμητα προσέφερε στην Ιππογνωσία, στην Ιππολογία, στην Ιππιατρική και, βεβαίως, στην Αρχαιολογία.

Από το "ΕΘΝΟΣ" πληροφορούμεθα:

     "Ο Αρχαιολόγος, Ανθρωπολόγος αλλά και διακεκριμένος Ιππολόγος και Ιππιατρός, αείμνηστος, Θεόδωρος Αντίκας παρουσιάζει τα ευρήματα σκελετών τάφου τα οποία μαρτυρούν ότι ο νεκρός είναι ο Φίλιππος Β΄ και η νεκρή, η κόρη του Σκύθη βασιλιά Αθέα.

     Μιλώντας στο «Εθνος», ο αείμνηστος καθηγητής είπε ότι οι ανθρωπολογικές αναλύσεις των οστών έδειξαν πως ο άντρας υπέφερε από χρόνια ιγμορίτιδα, ίσως λόγω του σοβαρού προβλήματος όρασης που αντιμετώπιζε, έφερε εκφυλιστικές αλλοιώσεις και δείκτες που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ήταν ηλικίας 41-49 ετών και είχε ιππική δραστηριότητα. Επιπλέον είχε τραύμα στο αριστερό χέρι, κάτι που αναφέρει και ο Δημοσθένης στο «Περί Στεφάνου Λόγος».

     Μετέπειτα έρευνες που έκανε ο καθηγητής Αντίκας στα οστά της νεκρής, που βρέθηκε στον τάφο ΙΙ -στον προθάλαμο- δείχνουν ότι πρόκειται για νεαρή γυναίκα περίπου 32 χρόνων, που είχε συντριπτικό κάταγμα στην αριστερή κνήμη και κούτσαινε, ενώ ήταν δεινή ιππέας και πολεμίστρια. Άλλωστε, στον χώρο της ταφής της βρέθηκε πλούσιος οπλισμός από ακόντια, βέλη, και ολόκληρη η φαρέτρα της.

     Τα χαρακτηριστικά αυτά αποκλείουν τις γυναίκες που είχαν προταθεί και ενισχύουν την άποψη ότι είναι η ανώνυμη Σκύθισσα, κόρη του βασιλέως Αθέα."

     Πόσο τυχεροί υπήρξαμε με τέτοιους Δασκάλους!...


http://www.thetoc.gr/eng/culture-arts/article/has-philips-mask-been-found

http://www.thetoc.gr/politismos/article/bergina-ti-edeikse-i-aksoniki-tomografia-sta-osta-tou-filippou

http://www.archeolog-home.com/pages/content/vergina-grece-remains-of-alexander-the-great-s-father-confirmed-found.html

ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΒΑΤΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ

 ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΒΑΤΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΥ

     Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το ανίκανο και διεφθαρμένο δημοκρατικό κράτος, αμέσως μετά την οικονομική κραιπάλη των, δήθεν, «Ολυμπιακών» του 2004, δρομολόγησε το ξεπούλημα των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων Ιππασίας Μαρκοπούλου, όπως και του Ιπποδρόμου Μαρκοπούλου.

     Εγκαταλείποντας σε πλήρη καταστροφή το Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας Μαρκοπούλου από το οποίο ντόπιοι μεγαλοπαράγοντες ομιλάρχες έκλεψαν ακόμη και την άμμο των Ιππευτηρίων του προς ίδια χρήση, μεθόδευσαν και την διάλυση του Ιπποδρόμου φθάνοντας σήμερα σε σημείο να έχουν κλείσει οι καλύτεροι Σταύλοι του, να έχουν σχεδόν εξαφανιστεί οι Ίπποι και οι ιπποδρομίες να είναι καθαρά μία συμβολική αναφορά χωρίς περιεχόμενο!

     Θυμόμαστε τότε που άρχιζε η ουσιαστική διάλυση του Ιπποδρόμου να δίνεται προτεραιότητα αφανισμού στη Σχολή Αναβατών η οποία, στις προηγούμενες εγκαταστάσεις του Παλαιού Φαλήρου άκμαζε και στήριζε νεαρά παιδιά σε μια επαγγελματική πορεία γεμάτη οφέλη και αίγλη! Θυμόμαστε στα σκουπίδια του Ολυμπιακού Κέντρου Μαρκοπούλου πεταμένη ακόμη και την πινακίδα της Σχολής Αναβατών μαζύ με στομίδες, ηνίες, χαλινούς και πολλά άλλα με των οποίων την εξαφάνιση κάποιοι ελεεινοί προσπαθούσαν να εξαλείψουν τα ίχνη των ανομημάτων τους! Και, ας το πούμε, τότε, την εποχή μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, η Σχολή Αναβατών διέθετε ακόμη και μηχανικό Ίππο(!) για την εκπαίδευση των μαθητών της, κάτι πανάκριβο και που δεν ξέρουμε τι απέγινε…

     Τύχη αγαθή μας είχε φωτίσει το 2002 να παρουσιάσουμε (3/11/2002) την, τότε Σχολή Αναβατών στη σειρά των εβδομαδιαίων τηλεοπτικών εκπομπών μας με τίτλο «Ιππασία ή Περί Ιππικής», στο «Εxtra Channel». Σήμερα που, βεβαίως, δεν υπάρχει η Σχολή Αναβατών του Ιπποδρόμου, σας παρουσιάζουμε το περιεχόμενο εκείνης της εκπομπής μας, έτσι, για να θυμόμαστε την συνεχή παρακμή της αντιφασιστικής δημοκρατίας μας και τους άθλιους προαγωγούς της!  

BACKSTAGE ...ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΩΝ

 BACKSTAGE ...ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΩΝ

     Ναι, θα λέγαμε "backstage προετοιμασιών" για την ταινία μεγάλου μήκους "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" και σήμερα βρεθήκαμε στον χώρο του πολύτιμου χορηγού μας Πολυδεύκη ο οποίος όχι μόνον υποστηρίζει κάθε ελληνοκεντρικήν ανιδιοτελή "προσπάθεια" οιουδήποτε Συνέλληνος, αλλά και κάθε δράση της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" στην οποία, παλαιόθεν, ανήκει και ο ίδιος. Και ο Πολυδεύκης είναι ο ευγενής χορηγός μας ο οποίος φροντίζει την οπλοθήκη της παραγωγής της ταινίας!

     Αυτή την φορά μας υποδέχθηκε για να μας χορηγήσει τα απαραίτητα αγχέμαχα της σκηνής κατά την οποίαν ο νεαρός Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης μυείται στο σπαθί. Kαι μας υποδέχθηκε, όπως πάντα, φιλοφρονέστατα με άφθονο καλλίγευστο κέικ και υπέροχο "Disaronno" σε πανέμορφα κρυστάλλινα ποτήρια, έτσι, για να μην ξεχνάμε ότι μέσα στο χάλι της δημοκρατικής κακαισθησίας, η Αισθητική παραμένει προνόμιο των οχλολοίδορων αρνητών της μαζοκρατικής τυραννίας.  

ΔΥΟ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ

 ΔΥΟ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ

     Τον Έλληνα Στρατιώτη της Δύσεως τον περιγράφει αδρά ο "χρωστήρας" του εθνικού μας Ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα στο ομότιτλο έργο του. Ανιδιοτελέστατος, αυτόθυτος, μαχητικότατος, ευθύς όσο και άτεγκτος, μη αναμειγνυόμενος σε ο,τιδήποτε ποταπό ("πολιτική", οργανώσεις, ίντριγκες, εθνοκαπηλίες κλπ κλπ) μοναχικός και αυταρκέστατος! Αυτός που, χωρίς κορυβαντισμούς, επιτυγχάνει την πρώτη επαναστατική απελευθέρωση εθνικού εδάφους τον ιη' αιώνα και δεν το διατυμπανίζει ακόμη κι όταν οι, μεταγενεστέρως, επελθόντες οικειοποιούνται θρασύτατα το μοναδικό απελευθερωτικό του επίτευγμα και, τσιφλικοποιώντας το, μιλούν περί "επαναστάσεως" έναν αιώνα  μ ε τ ά, τον ιθ' αιώνα!  

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ

     Δεν υπάρχει μεγαλύτερος αρνησίπατρης της Ελλάδος από ένα μέρος των ίδιων των ψευδο-"εθνικιστών" της οι οποίοι, ενώ εμφανίζονται ως διαπρύσιοι "ελληνοπατριώτες" δεν χάνουν ευκαιρία να μεθοδεύουν μια συστηματική αποδόμηση του Ελληνισμού ακόμη και κρυπτόμενοι πίσω από αυτόν. 

     Ο Χρήστος Αν. Ζουλιάτης - Βασιλείου  (1862 - 1937), λοιπόν, με το ψευδώνυμο "Χρήστος Χρηστοβασίλης" (είχε κι άλλα, διάφορα...) επιδίδεται σε μια συστηματική παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας αποβλακώνοντας έναν ήδη απαίδευτο βαλκανικό λαό με μύριες όσες προσμίξεις που προσπαθεί, στα τέλη του 19ου αιώνος και στο πρώτο μισό του 20ού, να ανακάμψει από τον οθωμανικό ζυγό και να διαμορφώσει την εθνική του ταυτότητα. Αυτός, λοιπόν, ο μεγαλοαστός της εποχής του, οχυρωμένος πίσω από την τουρκική υπηκοότητα και, φυσικά, την υποταγή του στην ανθελληνική φαναριώτικη εκκλησία, αναμασά την πομφολυγούσα περί "Βυζαντίου" παρελκυστική "ρητορική", μιλά για Ενετική ..."Δημοκρατία", δείχνει εντελώς απληροφόρητος περί Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θεωρεί ότι στις 29 Μαίου 1453 κατέρρευσε η ...Ελληνική Αυτοκρατορία(!) και, γενικώς, επιδίδεται στις γνωστές συρμώδεις κορωνίδες περί "Αγια-Σοφιάς", "ανακτήσεως Κωνσταντινουπόλεως" και λοιπών μεγαλοϊδεατικών ανοησιών που μεθοδεύουν την προσήλωση του βλέμματος των βλακών στην εκείθεν του Αιγαίου "Βασιλεύουσα" ενώ χάνουν την εντεύθεν του Αιγαίου ...πρωτεύουσα των Αθηνών. 

     Ο παμπόνηρος τούρκος υπήκοος Χρήστος Χρηστοβασίλης τον οποίο, μάλιστα η ελληνική ...εθνικιστική(!) εγκυκλοπαιδεία "Μetapedia" θεωρεί και ως "εθνικιστή", δεν παρέμεινε ένας απλώς γραφικός της εποχής του καλοπερνώντας πρωτοκλασάτα στην "τάξη" του,, εάν δεν κατέληγε ως ένας από τους πλέον ειδεχθείς πλαστογράφους προσώπων και γεγονότων της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ωθούμενος από τον διαστροφικό φαναριωτισμό του με αποτέλεσμα να ομολογήσει ότι "σερβίρισε" τα εθνικά μας άσματα κατά την δική του, υποκειμενική "κοπτορραπτική" ασεβώντας απέναντι στην ιστορικήν αλήθεια στην οποία, το καθένα, αναφέρεται. Καταδικασμένος σε θάνατο από τους Τούρκους, εν τούτοις, ταξιδεύει ανενόχλητος κι εγκαθίσταται(!) στην ...Κωνσταντινούπολη και στην ...Σμύρνη όπου, μάλιστα, επεχείρησε να αγοράσει και περιουσία! Ο ίδιος, χρησιμοποιείται από τον Πασά(!) των Τρικάλων ως έμπιστος, προσωπικός, διερμηνέας του! Ανεμείχθη στη δημοσιογραφία υπό διάφορες "σημαίες" ...ευκαιρίας, στην πολιτική ως φιλομοναρχικός και σε διάφορες οργανώσεις με εθνικό πρόσημο από τις οποίες και απεχώρησε ακόμη και με δραματικές διαφωνίες ("Ελληνισμός" του Νεοκλέους Καζάζη)  Παραλλήλως, υμνεί στο έργο του τους ...Εβραίους(!) και υπήρξε από τους πρώτους που πανηγυρίζει προσδοκώντας την ίδρυση του κράτους του ...Ισραήλ(!) αποκαλώντας τους Εβραίους ..."περιούσιο λαό"(!):

«Στην δημιουργία εθνικής εστίας του περιούσιου λαού του Ισραήλ»

«{....} Αλλ’ ύστερα από είκοσι αιώνων αδικία,

Κι’ απ’ την Ευρώπη έλλειψη κάθε δικαιοσύνης

Προς τον λαόν του Ισραήλ, τώρα η διπλωματία

Η ένδοξη και κραταιά της Χριστιανοσύνης

Είδε το μέγα Αδίκημα, το στίγμα των αιώνων,

Και στη Σιών τον θρόνο της στήνει η Ελευθερία!

Κι έτσι ο παρών Χριστιανισμός έχει ήδη καταργήσει

Ό,τι ο παλιός Χριστιανισμός είχε δημιουργήσει.

 

Ήρθεν η μέρα η ποθητή, Εβραίοι, να χαρήτε,

Κι’ απ’ τη μεγάλη σας χαρά η Γη ας αντηχήσει!

Δεν είστε πλιά εξόριστοι σ’ Ανατολή και Δύση!

Της Παλιγγενεσίας σας ανέτειλεν η μέρα,

Η μέρα η περιπόθητη η χρυσoνειρεμένη.

Η εθνική Σημαία σας χορεύει στον αέρα,

Και η ένδοξη πατρίδα σας είναι ελευθερωμένη!

Άνοιξε, γη του Ισραήλ, την ιερή αγκαλιά σου

Και ελεύθερη αγκάλιασε τα ελεύθερα παιδιά σου!».

(1920)

     Τέλος, γύρω απ΄ αυτή την μοιραία "περσόνα" συμβαίνουν περίεργοι, α δ ι κ α ι ο λ ό γ η τ ο ι(!) και σ ω ρ η δ ό ν, θ ά ν α τ ο ι συζύγου και π α ι δ ι ώ ν, ενώ βεβαίως είναι και ...τέκτων(!) 33ου, μάλιστα, βαθμού στην στοά "Δωδώνη", με άριστες σχέσεις με τη δικτατορία της "4ηςΑυγούστου" (στην κηδεία του παρέστη και ο υπουργός ασφαλείας του βασιλομεταξικού καθεστώτος Κ. Μανιαδάκης) και, κατά την διάρκειά της (1937) παρασημοφορημένος με τον χρυσό Σταυρό του Βασιλέως Γεωργίου Α'!   

     Aλλά προς "τι;" η αναφορά στον Χρήστο Χρηστοβασίλη και τα "Εθνικά Άσματά" του; Προς "τι;" η αναφορά σε έναν ακόμη "βολεμένο" που "επιστρατεύθηκε" να προσυπογράψει ένα "συγχωροχάρτι" για μιαν αμαρτωλή εκκλησία η οποία στραγγάλισε έναν Ρήγα στο κάστρο Καλεμεγκντάν, που αφόρισε τους επαναστάτες και καθ΄ όλη την "πορεία" της βανδάλισε τον Ελληνισμό; Διότι, o Xρήστος Χρηστοβασίλης είναι ενδεικτική "φυσιογνωμία" που εκπροσωπεί τους γραικύλους ως έναν μεταλλαγμένο όχλο που, ολίγον σαν πατριώτες, ολίγον σαν φιλο- και αντι- μοναρχικοί και σαν διαχρονικώς υποβλέποντες "νυκοκυραίοι κυρ-Παντελήδες", πολύ εβραιολάγνοι κι άλλο τόσο αρχιμασόναροι, μετάλλαξαν τον "Έλληνα" σε "ρωμιό" και διεμόρφωσαν τον νεογραικύλικο ραγιαδισμό ως κανόνα κοινωνίας, επιβεβαιώνοντας τον Φαλμεράιερ και  κρατώντας ολόκληρη την Ελλάδα υποχείρια των εκμεταλλευτών της! Με λίγα λόγια, ο Χρήστος Χρηστοβασίλης ήταν ο κανόνας του ανθρωποειδούς μορφώματος που πολέμησαν οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως στην ιερή προσπάθειά τους να ανιδρύσουν Πατρίδα! 

ΕΠΙ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

ΕΠΙ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

     To 1959 η Γερμανία περιμάζευε τα πτώματα αμάχων και τα συντρίμμια των πόλεών της που είχαν βομβαρδισθεί απάνθρωπα από τους ατιμώρητους "συμμάχους"! Τα τεκμήρια των εγκλημάτων των "συμμάχων" ήσαν ακόμη εμφανέστατα σε πολλές Γερμανικές πόλεις όπως στη Δρέσδη και στο Αμβούργο όπου, σ΄ αυτό το βόρειο λιμάνι, οι δολοφονημένοι άμαχοι και τα ερείπια των αεροπορικών βομβαρδισμών με τον κωδικό "Gomorrha" που έπληξαν ολόκληρη την πόλη, κατέκλυζαν τα απέραντα νεκροταφεία, όπως το Ohlsdorf και την περιοχή της Hansa!

     Το βομβαρδισμένο κωδωνοστάσιο του ναού του Αγίου Νικολάου που χρησιμοποιήθηκε από τους δολοφόνους αμάχων ως "η καρδιά του στόχου" για τις βόμβες τους, σηματοδοτεί μέχρι σήμερα το ατιμώρητο έγκλημα αυτών που τόλμησαν να στήσουν την παρωδία της Νυρεμβέργης για να "ρεφάρουν" την ασύγγνωστην ενοχή τους για πράξεις καθοσιώσεως κατά της Ανθρωπότητος... Κι όμως...

     Κι όμως, επ΄ αυτών των ερειπίων του, το μεταπολεμικό Αμβούργο αποδεικνύει εαυτόν ως τον πραγματικό νικητή της κοσμοϊστορικής αναμετρήσεως και, συνεχίζοντας αδιάπτωτα την κυριαρχία της Γερμανίας στο ευρωπαϊκό πολιτιστικό "γίγνεσθαι" παρουσιάζει στην ιστορική Laeiszhalle την "θεϊκή" Μαρία Κάλλας σε ένα ρεπερτόριο με άριες υπό την διεύθυνση του Nicola Rescigno και με ακροατήριο αυτούς που υπέφεραν βαθιά από την ...απώλεια των δολοφονημένων οικείων τους! Ένας πραγματικός θρίαμβος της ζωής επί των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους οι ηλίθιοι της ιμπεριαλιστικής ανοησίας!

     Κι αν αναρωτηθεί κανείς "τι" σχέση έχουν όλα τούτα σε ένα Ιστολόγιο, όπως αυτό των "Ελλήνων Κενταύρων" και με την Έφιππη Τοξοβολία, αυτός θα πρέπει να αναρωτηθεί "τι" σχέση έχει με εμάς και με έφιππη πολεμική τέχνη που προάγουμε... Διότι δεν έχει καταλάβει τον κοινό παρονομαστή της συνεισφοράς προς τον Πολιτισμό ακόμη και επί των ερειπίων του ως επιβεβλημένου καθήκοντος παντός νουνεχούς!

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Η συστηματική διοργάνωση μιας σοβαρής παραγωγής ταινίας μεγάλου μήκους είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολυπρισματικό μάθημα πολυειδών γνώσεων για όποιον την επιχειρεί και η όλη διαδικασία παραπέμπει σε μια διαρκή σύζευξη όλων των αισθήσεών του προς την τελική δημιουργία. Αυτό ακριβώς που συμβαίνει και κατά την άσκηση μιας πολεμικής τέχνης όπου όλες οι αισθήσεις συναρμόζονται προς επίτευξη του τελικού πλήγματος, βεβαίως δε, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Έφιππη Τοξοβολία όπου ο Εφιπποτοξότης εναρμονίζει όλες τις αισθήσεις του πριν απελευθερώσει την χορδή του Τόξου του ενώ βρίσκεται στην φάση απογειώσεως ενός καλπαστικού διασκελισμού.

     Πολύ ωραίες προσπάθειες, γύρω μας, εντυπωσιακότατες θα λέγαμε, με επίκεντρο την πρακτική της Έφιππης Τοξοβολίας, με συναρπαστικές εικόνες Εφιπποτοξοτών εν δράσει σε αγωνιστικές διαδρομές και διεθνή "events", με λαμπρούς πρωταθλητές που διδάσκουν με τις τεχνικές τους την εφιπποτοξοτική "μαγεία" που αναδεικνύεται μέσα από τον κονιορτό του καλπασμού όταν το βέλος εγκαταλείπει το Τόξο... Όμως, πόσοι έχουν αναρωτηθεί εάν η ίδια εφιπποτοξοτική "μαγεία" μπορεί να εντοπισθεί σε όλες τις εκφάνσεις μιας αρμονικής καθημερινότητος από κάποιον που κατάφερε να διδαχθεί πραγματικά από την Έφιππη Τοξοβολία και να την κάνει βίωμα ζωής;

     Μια πολεμική τέχνη δεν μπορεί να συνιστά "απασχόληση ελευθέρων ωρών" σε έναν συγκεκριμένο χώρο προγραμματικής ασκήσεως κάποιου που θέλει να "ξεφύγει" από μία μίζερη πραγματικότητα διότι κάτι τέτοιο μοιάζει με μία απελπισμένη διάθεση αναμορφώσεως ενός τσαλακωμένου παρουσιαστικού με την πρόσκαιρη ένδυση ενός καλοσιδερωμένου υποκαμίσου. Αντιθέτως, μια πολεμική τέχνη είναι το καλοβαλμένο περίβλημα μιας διευθετημένης υπάρξεως η οποία, απλώς, ενδύεται το ανάλογον και το ευάρμοστον αυτής της ιδίας. Και το "ζήτημα" είναι, βεβαίως, εσωτερικό και όχι εξωτερικό!

     Όλα τούτα είναι σημαντικά να τα κατέχουμε όσοι αφιερωθήκαμε σε μία πολεμική τέχνη και, πολύ περισσότερο, όσοι είχαμε το προνόμιο να εμβαθύνουμε στην Έφιππη Τοξοβολία υιοθετώντας την ως τρόπο ζωής, ως διαρκές βαθμονόμιον  ε α υ τ ώ ν  και όχι ως πρόσκαιρο βαθμολόγιο ανταγωνιστικότητος με τους άλλους. Και αυτό είναι και το πνεύμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".