Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

ΠΕΡΙ ΚΑΙΡΩΝ, ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ...ΓΗΡΥΟΝΗ


     Ο καιρός δε φαίνεται να αγαπά την ...Τοξοβολία και ο τρικέφαλος Γηρυόνης μας ξεκούφανε με τις φωνές του από το πρωί της Κυριακής να μη ζυγώσουμε στη Γραμμή Βολής. Παρά ταύτα, εμείς βρεθήκαμε εκεί που έπρεπε και, μαζύ μας, βρέθηκε πάνω από τα κεφάλια μας κι ένα τεράστιο καταιγιδοφόρο νέφος του οποίου η βάση ήταν πολύ χαμηλότερη από τη κορυφή του Υμηττού, θέαμα σπάνιο για το λεκανοπέδιο. Κι επειδή, υπό τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν παίζουμε κάτω από ψηλά δέντρα έχοντας, μάλιστα, ανάμεσά μας κι ένα παιδί, αποφασίσαμε να αποχαιρετήσουμε τον τρικέφαλο Γηρυόνη και να βρεθούμε σε ασφαλέστερα σημεία, όπως σε ένα ωραιότατο "πατάρι" απολαμβάνοντας τον ωραιότατο χυμό που μας προσέφερε ο πάντοτε ευγενής και φιλόφρων Πολυδεύκης μας!


     Ωστόσο, προλάβαμε να χαρούμε την παρουσία αγαπημένων φίλων και Συνασκουμένων και, κυρίως, τον νεαρό Μιλτιάδη, άξιο εγγονό ηρωικού Πάππου, ο οποίος υπερασπίσθηκε γενναία τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό!


     Κι ενώ ο Μιλτιάδης μας έδειξε ότι οι άγγελοι μπορούν να πετούν και χωρίς φτερά αλλά πάντα με το Τόξο στο χέρι, το απόγευμα ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν μας θύμισε ότι ένα Στέλεχος των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένει ευπαρουσίαστος ακόμη και υπό καταιγίδα για να συζητήσει θέματα και προγραμματισμούς της Ομάδος μας! Τι να κάνουμε, σε πείσμα των καιρών και του ...καιρού διατηρούμε την ...ιδιαιτερότητά μας, όπως και το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνος ή και κάμποσους αιώνες παλιότερα...



ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 
ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"


     Πολύ ευχάριστο να μαθαίνουμε τον ενθουσιασμό των Κερκυραίων Συνασκουμένων οι οποίοι θεώρησαν την τελευταία τους Προπόνηση ως την καλύτερη που έχουν κάνει αλλά είμαστε βέβαιοι ότι με την προπονητική εφευρετικότητα του επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη αυτό θα το επαναλάβουν αμέτρητες φορές!


     Αδίστακτα ...επινοητικός ο Χριστόφορος προκαλεί ευχάριστους αιφνιδιασμούς οδηγώντας σε πρόοδο τους μαθητές του συνδυάζοντας διαλογιστικές τακτικές και στόχους ...αεροβόλου για να καταλήξει σε ένα ποθητό ομαδικό αποτέλεσμα.


     Η προπονητική δουλειά των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" ξεπερνά κατά πολύ τα ...γήινα, όπως τα ξέρουμε στον χώρο της Παραδοσιακής Τοξοβολίας και τούτο λόγω της ιδιαίτερης παιδείας πολεμικών τεχνών του επικεφαλής του Παραρτήματος.


     Τον προσεχή Απρίλιο οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" θα αποτελούν τον πυρήνα της αποστολής μας στην Σερβία κι εκεί θα χαρούμε ένα εντελώς ξεχωριστό "επίπεδο" Τοξοτών και τοξευτικής επιδείξεως.


     Ο Χριστόφορος ξέρει να εντυπωσιάζει κατά τον θετικότερο τρόπο!...


Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΤΙΜΗ 
ΓΙΑ ΤΟΥΣ 
"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" 
ΑΠΟ ΤΑ 
ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ "ΜΠΟΥΓΑ"


      Ιδιαίτερη Τιμή για την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αποτελεί η εμπιστοσύνη των προηγμένων ιδιωτικών "Εκπαιδευτηρίων ΜΠΟΥΓΑ" προς το πρόσωπο του Αρχηγού και Εκπαιδευτή του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εφιπποτοξότη Αθανάσιο Ψωρομύτη, προκειμένου να μυήσει τους μαθητές τους στην Παραδοσιακή-ενστικτώδη Τοξοβολία.



     Ένας εκπαιδευτικός Οργανισμός ο οποίος κήδεται της ωφελείας και παιδευτικής προόδου των μαθητών του, όπως τα "Εκπαιδευτήρια ΜΠΟΥΓΑ", όταν επιλέγει Εκπαιδευτές σταθμίζει πάντοτε τα υψηλότερα στάνταρντς εμπιστευόμενος το πολύτιμο δυναμικό νέων παιδιών κι έτσι η, από χρόνων, εμπιστοσύνη των "Εκπαιδευτητίων ΜΠΟΥΓΑ" προς τον "Έλληνα Κένταυρο" Αθανάσιο Ψωρομύτη αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα!


      Προσφάτως, τα "Εκπαιδευτήρια ΜΠΟΥΓΑ" διοργάνωσαν μιαν ανοικτή ημερίδα στην οποία παρουσίασαν τις, όντως, προχωρημένες αντιλήψεις τους έμπρακτης υλοποιήσεως του αρχαίου αποφθέγματος "Νους υγιής εν σώματι υγιεί" στο οποίο, προς όφελος των ευτυχών μαθητών τους, επιμένουν.


      Κατά την εν λόγω ημερίδα τα "Εκπαιδευτήρια ΜΠΟΥΓΑ" παρουσίασαν την ενότητα των αθλημάτων που επέλεξαν ώστε να επικουρούν το άρτιο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα επί των μαθητών τους και, βεβαίως, η Τοξοβολία και ο Αθανάσιος Ψωρομύτης έδωσαν το "Παρών!" με ιδιαίτερη προβολή στο έγκριτο τοπικό δημοσιογραφικό μέσο "Messinia Live"
   

        Τα ιδιωτικά "Εκπαιδευτήρια ΜΠΟΥΓΑ" στο πρόσωπο του σεμνού και ικανότατου Εκπαιδευτή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανασίου Ψωρομύτη έκαναν την καλύτερη επιλογή με την οποία, αντιστοίχως, επιφορτίζουν και τον ίδιο και ολόκληρη την Ομάδα μας με την ενσυναίσθηση υψηλότατης ευθύνης της ανταποδόσεως του μεγίστου οφέλους που συνεπάγεται η Παραδοσιακή-ενστικτώδης Τοξοβολίας προς τους μαθητές του εγκρίτου Εκπαιδευτηρίου.  



Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

EYΕΛΙΚΤΗ  &  ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ


"...η γνώση δεν συνίσταται μόνο στο να ξέρεις 
τι πρέπει ή μπορείς να κάνεις, 
αλλά και στο να ξέρεις 
αυτό που θα μπορούσες και δεν θα 'πρπε, ίσως, να κάνεις."

ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ: "ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ"
Πρώτη ημέρα, Απόδειπνο

     Τα βάθη συνθέτουν την άβυσσο και η άβυσσος χαρακτηρίζεται από έλλειψη φωτισμού... Κατ΄ ευθείαν αναλογία και το σκεπτικό της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ..."σκοτεινό" όχι λόγω, τυχόν, της αποστροφής του προς το φως αλλά διότι η γενναία κατάδυσή του σε βάθος επισκοπήσεως των ιππικών "πραγμάτων" του προσδίδει μία ασυνήθιστη, για Ιππική Σχολή, ιδιοτυπία. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της εμβαθύνσεώς μας στην ιππική γνώση, επιλέξαμε τους καλύτερους Δασκάλους για να μάθουμε όχι μόνον εκείνο που  π ρ έ π ε ι  να πράττουμε αλλά και εκείνο που, ίσως, αν και μπορούμε  δ ε ν   π ρ έ π ε ι  να πράξουμε! 


      Είναι γνωστός ο πάγιος προσανατολισμός μας στην Γυμνιππευτική προσέγγιση ως την, δοκιμασμένα, κάλλιστη τακτική εκπαιδεύσεως Ιππέων και την μετά τις επιτυχείς εξετάσεις παραχώρηση του δικαιώματος του ιππεύειν με σέλλα. Όμως, το σκεπτικό της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" κάθε άλλο παρά μπορεί να χαρακτηρισθεί ως "μονολιθικό" και σταθμίζει κάθε νέα παράμετρο που μπορεί να εμφανισθεί αναπροσαρμόζοντας την τακτική της.


     Έτσι και στην περίπτωση του 11χρονου προχωρημένου υπερπηδητή εμποδίων Χάρη, ξεκινήσαμε την εκπαίδευσή του με σέλλα, κάτι που υπηρετεί άριστα την εισαγωγή του στο εκπαιδευτικό πεδίο της Έφιππης Τοξοβολίας ώστε, ανεπηρέαστος από ζητήματα "καθίσματος" και ισορροπίας να επικεντρωθεί καλύτερα και ταχύτερα στην τοξευτική τεχνική και, κατόπιν, να βελτιώσει δια της Γυμνιππευτικής το ήδη άριστο "κάθισμά" του επί σέλλας.


     Και, ήδη, απεδείχθη ορθή η "σχεδίαση" των μαθημάτων του νεαρού Χάρη ο οποίος σε λιγότερα των πέντε μαθημάτων έχει προχωρήσει και στην Έφιππη Τοξοβολία κατά πολύ!


     Η τεράστια συνεχής, καθημερινή, εκπαιδευτική εμπειρία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αθροίζεται σωρευτικά υπέρ των μαθητών της βάσει των ατομικών δεξιοτήτων ενός εκάστου εξατομικεύεται και η "σχεδίαση" των μαθημάτων τους.


     Κυρίως, στην Σχολή μας τολμάμε να αναπροσαρμοζόμαστε, πλέον δε, ακόμη και να βελτιώνουμε και τις διδασκαλίες που δεχθήκαμε ώστε να ανελίσσουμε την Έφιππη Τοξοβολία και τις έφιππες πολεμικές τέχνες ακόμη ψηλότερα από το επίπεδο που τις βρήκαμε ενθυμούμενοι πάντοτε και την προτροπή του Δασκάλου μας Kassai Lajos που μας είπε: "Μη διστάζετε να διορθώνετε και τα λάθη των Προγόνων μας όπου αυτά χρειάζονται διόρθωση!" Γι αυτό και οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν δίστασαν να καθιερώσουν τον όρο "Εφιπποτοξότης" αντί του πολύ αρχαιοτέρου "Ιπποτοξότης" διότι αυτό το πολύ αρχαιότερο, γλωσσικώς, δεν είναι τόσον ακριβές όσο το "Εφιπποτοξότης", σημαίνον τον "ίππο -τοξότη" και όχι τον "έφιππο τοξότη" και με δεδομένο ότι ουδείς Ίππος μπορεί να χειρισθεί ...Τόξο! Και οι αρχαίοι χρήζουν διορθώσεων όπως, άλλωστε, όλοι μας!  


Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Η ΖΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΗΘΟΠΟΙΙΑΣ


     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ανακαλύπτουμε διαρκώς μια συναρπαστικήν αλήθεια: Η Έφιππη Τοξοβολία είναι μια ακεραιωτική ατραπός η οποία περικλείει τόσες συνιστώσες όσες και ο κόσμος ολόκληρος, όπως ακριβώς κάθε πραγματική πολεμική τέχνη με πραγματικό φιλοσοφικό υπόβαθρο, με την σοφία ως έδραση ζωής και, κυρίως, βίου! Και μέσα σ΄ όλα τούτα η "ηθοποιία", το "ποιείν Ήθος" πολύ πέραν της απλής υποκριτικής!


     Και, όταν οι αιώνες συνωμοτούν υπέρ της αναβιώσεως ενός ιστορικού χαρακτήρος επί σκηνής εκεί, η Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν μπορεί παρά να σεβασθεί την  α λ ή θ ε ι α  της Ιστορίας, του κόσμου και της ζωής, αυθεντικά και λιτά, χωρίς φιλο-λογικοποιήσεις της υποκριτικής, όπως θα ήθελε κι ο μέγας Δάσκαλος Δημήτρης Ροντήρης καθοδηγώντας μας να σπουδάσουμε εν τω βάθει τους σκηνικούς χαρακτήρες "ωσεί εν αληθή βίω", "ωσεί εν πραγματικότητι ζωής και εποχής", άνευ νοθεύσεων "μοντερνιστικού" ή και "αταλάντου" ...άλλοθι, όπως, δυστυχώς, συνηθίζεται! 



ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ 
ΙΠΠΟΤΕΣ

Βραχύλογη, συγκριτική αποτίμηση.


     Ανεξάρτητοι, αυτοοργάνωτοι, αυτοδιοίκητοι, άθρησκοι και πολεμώντας για το ιδανικό μιας Πατρίδος την οποία, αν και ανύπαρκτην, οραματίζονταν να δημιουργήσουν, οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως κρατήθηκαν μακριά απ' τον χριστιανισμό και συχνά στάθηκαν εχθρικά απέναντί του καταλογίζοντάς του ενοχή στην απώλεια της αγαπημένης Πατρίδος. Αδέσμευτοι από υποκειμενικούς και/ή θρησκευτικούς ηθικούς κώδικες, δεσμεύονταν ως πολεμιστές αποκλειστικώς και μόνον από κώδικα ανδρείας. Ποτέ δεν προσπάθησαν να αλλάξουν την θρησκευτική πίστη άλλων κινούμενοι από δογματικά ελατήρια και το μαχητικό κίνητρό τους ήταν η υπηρέτηση των συμφερόντων της Ελληνικής φυλής ή της επιβιώσεώς τους σε μιαν αντίξοη γεωγραφική περιοχή όπως η τότε πολύμορφη "Δύση" η οποία δεν απεδέχετο τους "ανέστιους δρομάρηδες" όπως οι ίδιοι. Σχημάτιζαν αυτόνομα πολεμικά σώματα διοικούμενα από έναν αρχηγό χωρίς να διαθέτουν κοινό σύμβολο ή κοινή σημαία αλλά, κυρίως, τα εραλδικά σύμβολα του εκάστοτε επικεφαλής όταν και εάν αυτά υπήρχαν. Πολέμησαν τους Οθωμανούς όχι ως αλλοδόξους αλλά ως κατακτητές της Πατρίδος τους και, εάν επέμειναν στην ανίδρυση του ναού του Γεωργίου στην Βενετία δεν το έκαναν για θρησκευτικούς ή εκκλησιαστικούς λόγους αλλά για την αναγνώριση των αγώνων και θυσιών τους προς την παπική Δύση η οποία περιφρονούσε κάθε αλλόδοξο, αποβλέποντας κι επιτυγχάνοντας την ηθική κυριαρχία τους επ΄ αυτής με δεδομένη την προσφορά τους στην ελευθερία της. Αρνήθηκαν την ευμάρεια και την αποκομιδή υλικών αγαθών και χρηματικού πλούτου επιλέγοντας την περιπλάνηση και επιμένοντας στην ανάδειξη της πολεμικής αρετής τους ως παραμέτρου επιβιώσεώς τους εν μέσω πολλών και ποικίλων εχθρών σε ένα τεράστιο πολεμικό "μέτωπο" μεταξύ Αγγλίας και Ανατολικής Μεσογείου.  Αν και υπήρξαν σκληροί πολεμιστές δεν κατηγορήθηκαν για γενοκτονία σε βάρος κανενός ξένου λαού. Παρά τον, κατά κανόνα, άτακτο χαρακτήρα του πολέμου που διεξήγαγαν, εν τούτοις, ανέδειξαν την ενέδρα προσδιδοντάς της και έφιππη "διάσταση" καταλήγοντας να συνεισφέρουν στην παγκόσμια στρατιωτική τακτική το σώμα των "Χωσιαρίων" (χωσιά=>ενέδρα, χωσιάριος=>ενεδρεύων) οι οποίοι κατέληξαν ως "Ουσάροι", αναδεικνύοντας διεθνώς το τακτικό έφιππο σώμα του Ελαφρού Ιππικού. [1] Εν τέλει, τον 18ο αιώνα, κατόρθωσαν δι ενός και μόνον μέλους τους να απελευθερώσουν και το πρώτο Ελληνικό έδαφος από την οθωμανική κατοχή πολύ πριν την αμφιλεγόμενη, μετέπειτα, "Επανάσταση" του 1821, υλοποιώντας, κατ΄ αρχήν, την πρόθεσή τους περί δημιουργίας Πατρίδος. [2]  Η εύλογη αντιπαλότητά τους με την προσκυνημένη φαναριωτικήν εκκλησία και η, μέχρι σήμερα, διαχρονική κυριαρχία της τελευταίας στους ανελλήνιστους κατοίκους της άλλοτε Ελλάδος, κατεδίκασε σε ιστορικήν "αφάνεια" αλλά και αναμενόμενην "άγνοια" εκ μέρους των ανελληνίστων, παρά ταύτα, τα τελευταία χρόνια ο ανιδιοτελής ηρωισμός και η φιλόπατρις αυτοθυσία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως αρχίζει να αφυπνίζει ελληνικές αλλά και διεθνείς "συνειδήσεις"! 



Το "επιστέγασμα" της εποποιίας των Ελλήνων Στρατιωτών 
με την πρώτη απελευθέρωση Ελληνικού εδάφους από την οθωμανική κατοχή 
που κατάφερε ένας από αυτούς, ο Στρατιώτης Καλέντζης
εκ της Οικογενείας των Καλέντζη 
(βλ. Libro d' Oro Ζακύνθου)


     Εν αντθέσει με τους Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως, οι προγενέστεροί τους Ιππότες, ενώ πρωτοεμφανίζονται και αυτοί ως "Στρατιώτες" (Miles) με καθαρά στρατιωτικά καθήκοντα, δεν αποφεύγουν να εμπλακούν με την καθολικήν εκκλησία γενόμενοι παρακολουθήματά της. Οι Ιππότες, λοιπόν, εξαρτημένοι από την καθολικήν εκκλησία [3] οργανώνονται αμέσως ή εμμέσως από αυτήν σύμφωνα με τις δικές της χριστιανικές δογματικές απόψεις ή και θρησκευτικές επιχειρησιακές βλέψεις, υπό το σύμβολο του χριστιανικού σταυρού, παρασυρμένοι να πολεμούν όχι υπέρ πατρίδος αλλά μόνον υπέρ μιας θρησκείας (χριστιανισμός) η οποία αρνείται κάθε έννοια "πατρίδος" με απερίφραστα "οικουμενική" προσέγγιση του κόσμου, πλήρως δεσμευμένοι από μία δογματική και ποιμαντική ανυπόστατες και ατεκμηρίωτες, κυρίως δε ακατάληπτες για τις μεγάλες "μάζες". Οι Ιππότες, βαθύτατα θρησκευόμενοι, ετάχθησαν να πολεμούν υπέρ των συμφερόντων μιας συγκεκριμένης σέχτας του εβραιοχριστιανισμού (δυτικού καθολικισμού) αδίστακτοι να χύσουν το αίμα ακόμη και των ομοδόξων τους της άλλης σέχτας (ανατολικών εβραιοχριστιανών) σε μία μακράν εκστρατεία βίαιου εκχριστιανισμού πληθυσμών επί των οποίων δεν δίστασαν να ασκήσουν την πλέον απάνθρωπη βία εν ονόματι του ιδεατού "αρχηγού" της εκκλησίας τους. Κατηγορήθηκαν για εγκλήματα γενοκτονίας εναντίον λαών (π.χ. Βαλτικής) αλλά και για μία σειράν εγκλημάτων μισαλλοδοξίας σε βάρος των πληθυσμών μέσω των οποίων διήλθαν προκειμένου να φθάσουν στο "άλλοθι" των αλλεπάλληλων εκστρατειών τους ("Άγιοι" Τόποι) επί του οποίου, κυριαρχικώς, δεν είχαν κανένα νόμιμο δικαίωμα! Σχημάτιζαν, κατά κανόνα, συντεταγμένα σώματα (Τάγματα) με προσωποπαγή διοίκηση απολύτως εξαρτημένη από την καθολικήν εκκλησία η οποία διοίκησή τους ακολουθώντας την εβραιοχριστιανική διπροσωπία εκάλυπτε πάντοτε την όχι ενάρετη ομαδική δράση των σωμάτων υπό τον μανδύα της εβραιοχριστιανικής ηθικής καταλήγοντας, π.χ., να αναφέρονται, δήθεν, σε θρησκευτικούς σκοπούς και ιερά κίνητρα οργανώνοντας εν κρυπτώ συστήματα τραπεζικών συναλλαγών και διεθνούς τοκογλυφίας προς ίδιον υλικό πλουτισμό! Άλλωστε, η ίδια η καθολική εκκλησία στην προσπάθειά της να υποχειριάσει τους Ιππότες διατηρώντας τους επί του ασφαλούς υποτεταγμένους στην υπηρέτηση των συμφερόντων της τους απαγόρευσε ακόμη και την μεταξύ τους διεξαγωγή μαχητικών ασκήσεων, όπως με τα διατάγματα που υπέγραψαν οι πάπες Ιννοκέντιος ΙΙΙ και Ευγένιος ΙΙΙ, αλλά και όπως διετύπωσε σχετική απόφαση της Συνόδου του Λατερανού (1180), άγοντας στο συμπέρασμα ότι πολύ διαφορετικότερα του δήθεν "ηρωισμού" ήσαν τα χαρακτηριστικά των Ιπποτών, ίσως όχι εκ των δικών τους ιδιοτήτων και επιλογών αλλά, ασφαλώς, λόγω των ιδιοτελών συμφερόντων της εκκλησίας που υπηρετούσαν! Κατά την τακτικήν, επέλεξαν την ασφάλεια της στατικής οχυρωτικής [4] διακρινόμενοι για την φρουριακή αρχιτεκτονική τους η οποία, κατά τεκμήριον, δεν απεδείκνυε μαχητικό πνεύμα προελάσεως αλλά συντηρητική διάθεση διατηρήσεως "κεκτημένων". Δεν "απετύπωσαν" κάποιαν ιδιαίτερη "σφραγίδα" στην παγκόσμια πολεμική τακτική και, πέραν μιας συστηματικώς καλλιεργηθείσης μυθοπλασίας περί δήθεν ηρωισμού, φάνηκαν περισσότερον ως "πρόδρομοι" του παγκόσμιου τραπεζικού τοκογλυφικού συστήματος παρά ως γενναίοι πολεμιστές! [5] Πέραν της θεοκρατικής "συνεισφοράς" στην, έτι περαιτέρω, σκοταδιστική υπέλιξη της Ευρώπης, οι Ιππότες δεν κατάφεραν να συνεισφέρουν τίποτε ουσιαστικότερο στην ήπειρο της "καταγωγής" τους, πέραν μιας ανάξιας "καταλήξεως" στο μοιραίο ενός εντυπωσιακού "περιτυλίγματος" άνευ περιεχομένου!       


     Η Ιστορία γράφεται με πράξεις και αίμα και η αποτίμησή της δεν μπορεί να είναι αφοριστική αλλά ακριβοδίκαιη. Κι αν αναρωτηθούμε "τι κρατάμε και τι πετάμε" εμείς οι "Έλληνες Κένταυροι" μελετώντας συγκριτικώς την φιλοπάτριδα εποποιία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως και τον, κενό ουσιαστικού περιεχομένου, τυχοδιωκτισμό των Ιπποτών, θα λέγαμε ότι και οι δύο έχουν κάτι πολύ σημαντικό να μας αφήσουν ως "υποθήκη", οι μεν πρώτοι ως παράδειγμα προς μίμηση, οι δε δεύτεροι ως παράδειγμα προς αποφυγήν, παρά τα κάποια αξιόλογα δείγματα του "περάσματός" τους! 


_______________

[1] Κ Σάθα ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΔΥΣΕΙ (ΦΙΛΟΜΥΘΟΣ, 1993)
[2] Β. Δ. Ψιμούλη ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ (ΕΣΤΙΑ, 2006. σ. 243-244)
[3] Νικολάου Δ. Αιγινήτου Η ΙΠΠΟΣΥΝΗ, 1970
[4] Wolfgang Muelller=Wiener CASTLES OF THE CRUSADERS, 1966  
[5] Η. Κόλλια ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ, 1991
ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΠΠΩΝ


     Στην εξειδικευμένη Βιβλιοθήκη της ανεξίθρησκης Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" περίοπτη θέση κατέχουν σπάνιες εκδόσεις Ισλαμικών μελετών αναφορικώς με τα γνωστικά μας αντικείμενα. Και εν μέσω αυτών, ασφαλώς, το Κοράνιον χωρίς την μελέτη του οποίου και την κατανόηση της δογματικής του δεν είναι εύκολη η μελέτη κανενός άλλου ισλαμικού κειμένου.


     Μία από τις εκδόσεις του Κορανίου που κοσμούν την Βιβλιοθήκη μας έχει εκδοθεί το δεύτερο ήμισυ του 19ου αι. (1886) στην Αθήνα από τον εκδότη Ανέστη Κωνσταντινίδη και είναι μία σπουδαία μετάφραση του Γερασίμου Ι. Πεντάκη, εκ του αραβικού κειμένου.


     Αποκωδικοποιώντας αυτή την λακωνική αναφορά του Κορανίου στους Ίππους, όπως εμφανίζεται στην σελίδα 469 αυτής της εκδόσεως, αντιλαμβανόμεθα όχι μόνον την "θέαση" του Ισλάμ έναντι του Ίππου αλλά και τον βαθύτερο αβραμικό χαρακτήρα αυτής της μονοθεϊστικής θρησκείας.