ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Το γαλήνιο προπονητικό περιβάλλον των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" έδειξε ότι μπορεί να σφύζει από τοξευτική πρόοδο ακόμη κι όταν ο επικεφαλής του Χριστόφορος Κασφίκης, σπανίως, εξαναγκάζεται σε απουσία λόγω κωλύματος.

     Και παρά την απουσία του επικεφαλής, ο 17χρονος αντικαταστάτης του τον ανεπλήρωσε επάξια και, τυπικότατος, φρόντισε να στείλει και μία καλογραμμένη Αναφορά μαζύ με το οπτικοακουστικό υλικό ώστε να επαληθεύσει ότι τα πάντα στους, όπου, "Έλληνες Κενταύρους" λειτουργούν στον ...αυτόματο πιλότο.

     Με αρκετή συμμετοχή και ευρύ ασκησιολόγιο και αυτή η Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" υπήρξε γονιμότατη .

     Πάντοτε με αξιοπρόσεκτες επιδόσεις, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" προοδεύουν και, παρακολουθώντας την πρόοδό τους, τολμούμε να κάνουμε μια πρόταση:

     Θεωρούμε ότι ο επικεφαλής τους θα πρέπει να οργανώνει ήδη την πρώτη συμμετοχή του Παραρτήματός του σε διεθνείς αγώνες Παραδοσιακής Τοξοβολίας προς δοκιμασία και "μέτρηση" των, δεδομένα ικανοποιητικών, ικανοτήτων των Μελών του.

     Στην υλοποίηση αυτής της προτάσεως, ο ικανότατος Χριστόφορος Κασφίκης θα έχει την συμπαράσταση όλων μας εκ των προτέρων βέβαιοι για την επιτυχία.

Η ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΒΛΗΤΙΚΗ 

ΤΗΣ 

ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Σε διεθνές επίπεδο, οι Τοξότες, δίνουν έμφαση στην ευστοχία και στην ταχυβολία, παραβλέποντας, δυστυχώς, την συστηματική τους εξάσκηση και στην βαθύτερη κατανόηση της πειραματικής βλητικής της Τοξοβολίας, η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωσή τους, ως χειριστών του Τόξου.

     Εν αντιθέσει με ό,τι συμβαίνει σε ευρεία κλίμακα, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αφιερώνουμε πολλές ώρες αλλά και ολόκληρες, κατ΄ ιδίαν, προπονητικές ημερίδες στην εμβάθυνση της πειραματικής βλητικής της Τοξοβολίας ώστε να μελετήσουμε ιδιότητες Τόξων, βελών, επιφανειών στόχων και άλλων παραμέτρων [διατρητικότητος, διεισδυτικότητος, καιρικών συνθηκών κλπ] ώστε, σταθμιζόμενες συνδυαστικώς να συντελέσουν στην πολυπόθητην ευστοχία.

     Το μειονέκτημα της μελέτης της πειραματικής βλητικής της Τοξοβολίας είναι ότι δεν καθίσταται εφικτή για ομαδική διδασκαλία σε μία κοινή Γραμμή Βολής και για ευνόητους λόγους. Σε μία τέτοια, μαζική, κατάσταση δεν είναι εφικτό να επιτευχθεί ούτε η απόλυτη αυτοσυγκέντρωση ενός εκάστου των συμμετεχόντων σε μια τόσο λεπτή διαδικασία, κάτι πρωτίστως απαραίτητο, ούτε να διασφαλισθεί η ευελιξία γρήγορης εναλλαγής σεναρίων και επιτεύξεως ατομικών εφαρμογών που προϋποθέτουν απόλυτο συντονισμό και άμεση ανταπόκριση.

     Όμως, η δική μας Σχολή συνιστά σε όλα τα Μέλη μας να επιδίδονται ακατάπαυστα στην σπουδή της πειραματικής βλητικής με συστηματικότητα και να δοκιμάζουν τοξεύσεις με διαφορετικά Τόξα, βέλη, καιρικές συνθήκες και επί διαφόρων επιφανειών στόχου ώστε εκ των προτέρων να μπορούν να έχουν ακριβή εικόνα της αποτελεσματικότητος μιας τοξεύσεώς τους πολύ πριν το πυθμένιο του βέλους τους εγκαταλείψει την χορδή.

     Προσφάτως σε μία μυητική εισαγωγή νέων Μελών, συμπεριλάβαμε, επί τούτου, στη φαρέτρα μας και ένα βέλος με μία αλλοίωση της άκρης της αιχμής του. Αυτή η αλλοίωση έκανε την διαφορά κι ενώ όλα τα άλλα, όμοια, βέλη καρφώνονταν στον ψάθινο στόχο, το συγκεκριμένο, ενώ έφτανε και χτυπούσε επάνω του, έπεφτε χωρίς να καρφωθεί. Κι αυτό ήταν μια ευκαιρία επεξηγήσεως στους μυουμένους μας της μεγάλης σημασίας της καταστάσεως της αιχμής, όπως επί μακρόν την είχαμε μελετήσει κατά την διάρκεια παρατηρήσεων πειραματικής βλητικής που είχαμε διεξαγάγει.

     Συνοψίζοντας, ας μην αρκούμεθα στα ...τετριμμένα μιας αγχώδους αναζητήσεως της ευστοχίας και μιας επιτεύξεως ταχυβολίας χωρίς, προηγουμένως, να μελετούμε -κατ΄ ιδίαν και μόνον...-  την πειραματική βλητική της Τοξοβολίας αλλά και να ασκούμεθα στην βασική "Τοξοβολία εξ Επαφής",  ως θεμέλιο των προσπαθειών μας για την εξέλιξή μας ως ικανών Τοξοτών.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΩΝΤΑΣ  ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΩΣ

     Πρέπει να σε λένε Πρωτεσίλαο για να μπορείς να αφομοιώνεις τέλεια, από την πρώτη στιγμή, ένα νεοεισερχόμενο στη τάξη των μαθητών σου και να τον εμπνέεις έτσι ώστε να εκτελεί τις ασκήσεις χωρίς να φαίνεται ότι μόλις μπήκε στην χορεία των προχωρημένων.

     Αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρήθηκε μόνον σ΄ αυτό το μάθημα του Πρωτεσίλαου, ...κατά κόσμον Σπυρίδωνος Νικόλη, αλλά αποτελεί τον κανόνα από τότε που πρωτοξεκίνησε να εκπαιδεύει τους 'Έλληνες Κενταύρους" στην Σπαθασκία.

     Και στο τελευταίο μάθημα, πάντοτε σε φυσικό και επικλινές έδαφος που δεν ασκεί μόνον σε ρεαλιστικές συνθήκες αλλά και γυμνάζει το σώμα, η Σπαθασκία της Σχολής μας απέδωσε τα προσδοκώμενα.

     Ακόμη περισσότερη σπαθιστική αποτελεσματικότητα με πολύ καλύτερο συντονισμό και αρμονία ζεύξεων και καταφορών, το εξαγόμενο από την μελέτη του οπτικοακουστικού υλικού που τηρείται επιμελώς σε κάθε μάθημα.

     Εμφανής ο δυναμισμός των μαθητών του Πρωτεσίλαου με την προβολή του στην αληθοφάνεια των κινήσεών τους που δεν παραπέμπουν στο "in vitro" περιβάλλον μιας Αίθουσας Όπλων αλλά στο φυσικό πεδίο μιας μάχης.

     Και για άλλη μια φορά χαρήκαμε και τα δύο φύλα και όλες τις ηλικίες σε ένα κοινό υψηλό αποτέλεσμα.

     Ιδιαίτερη χαρά η παρουσία της τετράχρονης Νεφέλης με ένα σπαθί μεγαλύτερο από το μπόι της να παρακολουθεί την Μητέρα της εκτελώντας τις ασκήσεις που προορίζονταν για τους "μεγάλους".

     Και αυτή ακριβώς η "εικόνα" της μικρής Νεφέλης είναι η απόδειξη ότι ένα παιδί μπορεί να παιδαγωγείται κατά τα Ελληνικά πρότυπα, διαμορφώνοντας έναν υγιή και ευγενικό χαρακτήρα μακριά από "παρένθετες" απατεωνιές και διαστροφικά τερτίπια.

     Σε δύστοκους χρόνους, οι μαχητικές τέχνες θωρακίζουν χαρακτήρες και μπορεί αυτό να αντιτίθεται στα συμφέροντα όσων θέλουν να υποδουλώσουν άτομα και κοινωνίες, όμως, καθήκον των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι να αντισταθούν σε παρόμοιες επιβουλές όχι, απλώς, κατά της ελλαδικής κοινωνίας αλλά και κατά του ίδιου του Ανθρώπινου Πολιτισμού.

     Είναι φυσικό οι απανταχού πρεζέμποροι να μην αρέσκονται στις μαχητικές τέχνες οι οποίες τους "χαλάνε" την πελατεία και είναι φυσικότερο υπό το πρόσχημα του πασιφισμού κάποιοι να "στηλιτεύουν" αυτές τις τέχνες για να μπορούν να περάσουν κάτω από τα πόδια των αφελών τα νοθευμένα προϊόντα του κολομβιανού καρτέλ που προωθούν, όμως, γι αυτό υπάρχουν "κοινότητες" όπως οι "Έλληνες Κένταυροι", για να τους χαλάμε τα σχέδια, θωρακίζοντας την υγεία και τους χαρακτήρες συνανθρώπων μας.

     Γι αυτό και ο Πρωτεσίλαος, όπως και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", επιμένουμε στην διάπλαση μαχητικών χαρακτήρων ώστε τα Μέλη μας να παραμένουν νικητές μέσα στο χρόνο και να μη ..."πηδάνε από το μπαλκόνι" στο οποίο "μπαλκόνι" οδηγούν επί σφαγήν, τα υποχείριά τους οι σύγχρονοι κΕνοβουλευτικοί δημαγωγοί.

ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ "ΓΙΟΥΓΚΑΜΑΕ"

     Ευτυχής η Δύση η οποία, προπολεμικώς ήδη, έγινε κοινωνός της ζενικής Τοξοβολίας* από έναν αφιερωμένο διάκονό της όπως ο Γερμανός Εθνικοσοσιαλιστής φιλόσοφος και καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Tohοku [Ιαπωνία] καθώς και στο πανεπιστήμιο του Erlangen [Γερμανία], Eugen Herrigel.

     Πολλοί μετά από τον Eugen Herrigel, απεπειράθησαν να «σκιαγραφήσουν» στη Δύση το “περίγραμμα” της ανατολικής Τοξοβολίας  αλλά χωρίς την βαθύτητα της προσεγγίσεως του Εθνικοσοσιαλιστή φιλοσόφου, κυρίως, εκτελώντας διατεταγμένες αποστολές της αμερικανικής C.I.A. η οποία θέλησε να “κοπιάρει” τα οφέλη της Τοξοβολίας προς ανάπτυξη του στρατιωτικού ενστίκτου.

     Ένας από τους διεκπεραιωτές αυτών των διατεταγμένων αποστολών της C.I.A. ήταν και ο Αμερικανός στρατιωτικός Donn F. Draeger ο οποίος συνέγραψε και ένα εκτενές έργο με τον τίτλο “Classical Bujutsu” [1973] ** στο οποίο αναφέρει: «Το Κιουτζούτσου **, η τέχνη του Τόξου, είχε ως βασικό στόχο την προετοιμασία του πολεμιστή, ώστε να τον κάνει ευθύβολο και ακριβή σκοπευτή στη μάχη». Και, δυστυχώς, αυτό δεν ήταν το μόνο λάθος στο έργο του Donn F. Draeger ο οποίος, σε αντίθεση με τον αλάνθαστο και ακριβέστατον Εθνικοσοσιαλιστή φιλόσοφο Eugen Herrigel, άφησε πίσω του πολλά λάθη.

     Διότι, η Τοξοβολία ως «εσωτερικός δρόμος» έχει βεβαίως ως σκοπό της την βλητική ευστοχία αλλά, πρωτίστως, στοχεύει στην βελτιστοποίηση του ενστίκτου και στην ψυχοπνευματική ισορροπία του Τοξότη δια των οποίων προκύπτει και το ύστερο όφελος της ευστοχίας.

     Όμως η διαδικασία της βελτιστοποιήσεως του ενστίκτου αλλά και της ψυχοπνευματικής ισορροπίας περνά από διάφορες φάσεις ασκήσεως συμπεριλαμβανομένης και του ισορροπιστικού συντονισμού ο οποίος συντελεί δια της συνδυαστικής αναπτύξεως τοξευτικών δεξιοτήτων σε ένα άριστο αποτέλεσμα.

     Κατά την τελευταία ειδική Προπόνηση προχωρημένων, διδάχθηκε μία βασική άσκηση ισορροπιστικού συντονισμού προοριζόμενη να εκγυμνάζει συζυγείς δυάδες Συνασκουμένων. Και, η άσκηση αυτή του ισορροπιστικού συντονισμού, αρχήθεν, δεν προορίζεται για όλους. Κυρίως, θα πρέπει να εκτελείται με γνώση των κανόνων που την διέπουν προς αποφυγή σοβαρών κινδύνων ανατομικών βλαβών που εγκυμονεί. Και οι επιλεγόμενοι Συνασκούμενοι πρέπει να τοποθετούνται κατά τέτοιον τρόπο ώστε οι φέροντες να είναι ικανοί προς τούτο.

     Επίσης οι φέροντες να τοποθετούνται σε γονυπετή στάση, με το επί γης γόνατο προστατευόμενο από τυχόν πέτρες ή άλλα εξέχοντα αντικείμενα ή μικροεπάρματα εδάφους τα οποία μπορεί να προκαλέσουν βλάβες.

     Το δεύτερο πόδι των φερόντων να σχηματίζει γωνία παρέχουσα ευσταθή στήριξη με το πέλμα να πατά εξ ολοκλήρου στο έδαφος. Και προς διευκόλυνση του ανερχομένου, ο φέρων θα πρέπει να διατηρεί κάθετο τον κορμό του και όσο γίνεται ακίνητο, με τα χέρια του κινούμενα διακριτικά χωρίς να προκαλούν διαταραχή της ισορροπίας του.

     Ο ανερχόμενος θα πρέπει να είναι σε θέση να «ανασηκώνει» το βάρος του και να μη το εναποθέτει στον φέροντα με «αεράτη» κίνηση και όχι βαριά «πατήματα». Και θα πρέπει πρώτα να πατά με το αντίστοιχο πέλμα του το υπό γωνία πόδι του φέροντος και σε απόσταση δύο δακτύλων από την κλείδωση της λεκάνης.

     Ακολούθως, ο ανερχόμενος πατά το άλλο πέλμα του στον αντίστοιχο ώμο του γονυπετούς ποδιού του φέροντος και σε απόσταση δύο δακτύλων από τον λαιμό του φέροντος.

     Τέλος, ο ανερχόμενος "ζυγίζει" ισορροπιστικά τον κορμό του σε κατάσταση ισορροπίας με το σώμα του φέροντος.

     Κατόπιν και μόνον μπορεί να αρχίσει η διαδικασία της τοξεύσεως η οποία θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από τον αρμονικό συντονισμό των κινήσεων και των δύο που απαρτίζουν το ζεύγος.

     Εκτός από την παραπάνω άσκηση ισορροπιστικού συντονισμού, στην ίδια προπονητική ημερίδα προχωρημένων, οι Συνασκούμενοι εξασκήθηκαν στην ωμοπλατιαία τόξευση η οποία, επίσης, εγκυμονεί κινδύνους και θα πρέπει να εκτελείται προσεκτικά, με Τόξο, κατά προτίμηση, χαμηλότερης ισχύος του κανονικού και κατά κανόνα κινητικώς σε βάδην ή τροχάδην.

     Μία πολύ σημαντική άσκηση και η εν λόγω προς ενίσχυση των τραπεζίων του Τοξότη αλλά και της ευρείας περιφερειακής οράσεως, ασφαλώς δε και του ενστίκτου του.

     Η ωμοπλατιαία τόξευση, συχνά, προβλέπεται και ως άσκηση αγώνων θα πρέπει δε να εκτελείται και εφίππως.

     Κάπως έτσι και σήμερα, κατακτήσαμε την "γιουγκαμάε", την ενδεδειγμένη στάση τοξεύσεως ασκούμενοι επί δύο αξόνων, ήτοι, της ωμοπλατιαίας τοξεύσεως και του ισορροπιστικού συντονισμού, ένα πρόγραμμα μεστό θετικών "καρπών" αλλά και πολύ απαιτητικό.

     Το τρίπτυχο "Άσκηση, άσκηση, άσκηση..." , για άλλη μια προπονητική ημερίδα ωφέλησε τους προχωρημένους μας που κατάφεραν να βρεθούν στη Γραμμή Βολής και μακάρι και οι άλλοι προχωρημένοι της Ομάδος, κωλυόμενοι από προσωπικές υποχρεώσεις, να συνενωθούν με τους παρόντες στην επόμενη συνάσκηση.

* “Zen in der Kunst des Bogenschießens”

**O Donn F. Draeger επιλέγει τον όρο "τζούτσου" που σημαίνει "τέχνη" και όχι "ντο" που σημαίνει "δρόμος" και, ενώ, όλοι γνωρίζουμε την Ιαπωνική Τοξοβολία ως "Κιούντο" [ο δρόμος του Τόξου] ή "Μπούντο" [ο δρόμος του Πολέμου] ο εν λόγω συγγραφέας προτιμά, αντιστοίχως, τους όρους " Κιουτζούτσου" [τέχνη του Τόξου] και "Μπουτζούτσου" [τέχνη του Πολέμου]

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ WARNER BROS

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι" δέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά την τιμητική πρόταση συνεργασίας από την WARNER BROS να μυήσει στην Παραδοσιακή Τοξοβολία δύο εκλεκτά της πρόσωπα.

     Από πλευράς των "Ελλήνων Κενταύρων", οργανωτικός υπεύθυνος για την υλοποίηση της συνεργασίας ορίσθηκε ο Εκπαιδευτής Μάριος Ευθυμιάδης και, σύντομα, θα υπάρξει αναλυτική ανάρτηση.

ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ

ΑΠΑΡΝΗΣΑΣΘΩ ΕΑΥΤΟΝ...

     Όταν ο μόχθος των γεροντοτέρων επενδύεται, ανιδιοτελώς, στην ωφέλεια των νεωτέρων, οι γεροντότεροι, απλώς, επιτελούν το στοιχειώδες καθήκον τους, ενώ οι νεώτεροι συντελούν στην ανέλιξη της Κοινωνίας. Και αυτό φαίνεται ότι συμβαίνει συνεχώς, τα τελευταία 13 χρόνια, στη μεγάλη "Οικογένεια" των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Και γύρω από τον Ίππο, χιλιάδες χρόνια τώρα, οι Άνθρωποι εξακολουθούν να τον τιμούν ως επίκεντρο του Πολιτισμού τους, πασχίζοντας να τον κατανοήσουν βαθύτερα, κάτι που επιχειρεί και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων"  με τις σύντονες προσπάθειες των Στελεχών και των Μελών της, ενώ, όπως είναι φυσικό, η εκπαιδευτική έμφαση έχει δοθεί στα διοικητικά της Στελέχη και δη στον Αρχηγό της ο οποίος μοχθεί περισσότερο από όλους στο Ιππευτήριο μαθαίνοντας καθημερινώς νέα πράγματα απαραίτητα να τα κατέχει και να τα διδάξει.

     Στην τελευταία εκπαιδευτική του ημερίδα, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης ίππευσε για πρώτη φορά έναν νέο Ίππο Σχολής και ασκήθηκε μαζύ του σε ένα πλήρες πρόγραμμα επίπεδης εργασίας με την προσθήκη νέων γνώσεων για την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων. Και όπως ήταν φυσικό, ο Εκπαιδευτής του δεν ανέμενε να δει από την πρώτη στιγμή να ...νεκρανασταίνεται επί του στίβου ο  μέγας Alois Podhajsky, ο λαμπρός, εκείνος Αρχιεκπαιδευτής της Ισπανικής Σχολής της Βιέννης ο οποίος είχε αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του στον Ίππο.

     Ο Εκπαιδευτής του Κωνσταντίνου, αναλογιζόμενος ότι ο νεαρός εκπαιδευόμενος είχε εμπειρία μόνον δύο ετών, προσδοκούσε και μόνον λίγες "καλές στιγμές" του εκπαιδευομένου του και, πράγματι, η συγκομιδή ήταν κάτι παραπάνω από κάθε προσδοκία.

     Δυστυχώς, όμως, ο απαιτητικότατος από τον εαυτό του Κωνσταντίνος, έδειξε να βιώνει μία απογοήτευση από τις σημερινές επιδόσεις του παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Εκπαιδευτή του. Και είναι φυσικό...

     Είναι φυσικό ένας "νεόλεκτος" ...Ιππέας και, μάλιστα, νεαρής ηλικίας, να μη μπορεί να φανταστεί ότι η Ιππική αποτελεί την επιστήμη των επιστημών η οποία απαιτεί από τους διακόνους της ευλαβική προσέγγιση με ισόβια αφιέρωση, όπως ο Alois Podhajsky αφιερώθηκε, αυτοπειθαρχώντας σε υπέρτατο βαθμό στο "ιερό" της Ιππικής τέχνης, όπως η περίφημη Spanische Hofreitschule της Βιέννης, όπου οι υψηλότατες απαιτήσεις, η απόλυτη στρατιωτική πειθαρχία και η εργασία άνευ ωραρίων ήταν ο κανόνας της ζωής των Στελεχών και Μελών της.

     Είναι φυσικό για τον νεαρό Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότη Κωνσταντίνο Δαμιανάκη να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμη την βαρύτητα των λόγων του Alois Podhajsky ο οποίος έλεγε στους μαθητές του "Θα πρέπει να έχετε τιθασεύσει τον εαυτό σας πριν επιχειρήσετε να τιθασεύσετε τον Ίππο" εννοώντας το "ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν"  με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και δη σε μία ατομικιστική κοινωνία όπου κυριαρχεί το "εγώ" και το μαζοκρατικό χάος.

     Μεταξύ μας, όμως, ο Εκπαιδευτής του νεαρού Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι πολύ ικανοποιημένος από την αυτοαμφισβήτηση των σημερινών, μικρών του και, πάντως, επιτευγμάτων του εκπαιδευομένου του. Κι αυτό, διότι ο νεαρός, με την αυτοαμφισβήτησή του δείχνει ότι αυτό το  "ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν", ήδη, έχει αρχίσει να το βιώνει. Και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να μην τα κατάφερνε μέσα σε αυτή την παράξενη Ομάδα όπου η προτεραιότητα δίδεται, όχι στους απερχομένους να διασχίσουν την γαλήνια Αχερουσία γέροντες όπως ισχύει για την γεροντοκρατούμενη δημοκρατική κοινωνία, αλλά στους νεωτέρους που διασχίζουν, ήδη, τον τρικυμιώδη ωκεανό της ζωής.