...ΑΧΑΛΙΝΩΤΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ

     Διπλή Προπόνηση την εβδομάδα αυτή στο Παράρτημα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" με επικεφαλής τον αγαπημένο μας Ιφικράτη (Γεώργιο Σταυριανόπουλο).

     Οι Χαλκιδείς Κένταυροι βρέθηκαν στη Γραμμή Βολής την Κυριακή 25η αλλά και την Τρίτη 27η Σεπτεμβρίου με νέες ασκήσεις και νέα πρόσωπα που τα καλοδεχόμαστε.

     Στο γνώριμο φυσικό περιβάλλον, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" χάρηκαν τα Τόξα τους και τις προσπάθειές τους σε δύο αλλεπάλληλες προπονητικές ημερίδες δίπλα από το Κάστρο της Χαλκίδος.

     Αν και οι ρυθμοί της καλοκαιρινής ραστώνης δεν έχουν παρέλθει εντελώς, σιγά-σιγά η Ομάδα του Ιφικράτη μας ξυπνά από το θερινό λήθαργο και αναλαμβάνει τα Τόξα.

     Κι απ΄ ό,τι φαίνεται ο Ιφικράτης δε δείχνει να έχει μείνει διόλου πίσω από τις μεσολαβήσασες διακοπές.

και ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

     Στην Αθήνα συνεχίστηκε κανονικά η ειδική  διδασκαλία της εισαγωγής στη Τόξευση εξ επαφής και χθες, όπως και κάθε Πέμπτη.

     Επιδίωξή μας είναι η ανάδειξη περισσοτέρων Εκπαιδευτών για τη μεταλαμπάδευση αυτής της σημαντικής γνώσεως σε όλους τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" υπό την προϋπόθεση της εξατομικευμένης διδασκαλίας όπως απαιτεί αυτή η άσκηση.

     Ήδη, μετά την γόνιμη πρωτοβουλία του Συνασκουμένου μας Γεωργίου, έχουμε προετοιμάσει μια πρώτη "μαγιά" ικανών Εκπαιδευτών οι οποίοι το προσεχές Σάββατο, στη τακτικήν εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας θα τη μεταδώσουν σε όλη τη Γραμμή Βολής από την οποία, στη μεθεπόμενη Προπόνηση θα περάσει σε ακόμη περισσότερους Συνασκουμένους μέχρι να γίνει κτήμα όλων.

     Με αυτή την τόσο σημαντική εισαγωγική διαδικασία στην ενστικτώδη Τοξοβολία, βλέπουμε ραγδαία βελτίωση σε όσους την ακολουθούν και πιστεύουμε ότι σύντομα θα αναβαθμισθεί το τοξευτικό επίπεδο όλης της Ομάδος μας.

    Έτσι, αυτό το Σάββατο καλούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι Συνασκούμενοι στη Γραμμή Βολής για να απολαύσουν μια πολύ καθοριστικήν εμπειρία για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων στη Παραδοσιακή Τοξοβολία.

ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ ΑΟΠΛΩΝ ΠΡΟΣΒΟΛΩΝ

"ΠΟΛΕΜΩΝ": 4η ΕΒΔΟΜΑΔΑ

     Mετά από διδασκαλία τριών εβδομάδων στην αντιμετώπιση προσβολών αγχεμάχων, ο Νίκος Καπλατζής άρχισε να εισάγει τους Συνασκουμένους μας στην αντιμετώπιση αόπλων προσβολών.

     Το σύστημα του Δασκάλου μας O.M.A.C.S. (Οne Man Army Combat Science) δεν αφήνει τίποτε ...απρόβλεπτο.

     Έτσι, σήμερα, ο Νίκος Καπλατζής ξεκίνησε από το απλό ...χαστούκι και πως να γίνεται αποτελεσματικό όπλο εναντίον ενός επιτιθέμενου.

     Ανεκτίμητα μαθήματα για όλους μας οι αναλύσεις του Νίκου Καπλατζή και η απλότητα της διδασκαλίας τις κάνει αμέσως αφομοιώσιμες από όλους.

     Πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα για τα φυσικά αμυντικά "όπλα" που διαθέτει ο άνθρωπος και πως να χρησιμοποιούνται αποτελσματικά, μάθαμε  σε αυτό το μάθημα.

     Ο συνδυασμός αυτών των φυσικών αμυντικών "όπλων" με τις κατάλληλες καθηλωτικές λαβές επί του επιτιθεμένου, στο σύστημα O.M.A.C.S. αποδεικνύονται σωτήριες σε στιγμές ...δυσκολίας.

     Η παραστατικότητα του Νίκου Καπλατζή είναι πράγματι αξιοθαύμαστη και επιτρέπει την επίδειξη περισσοτέρων παραδειγμάτων σε κάθε μάθημα αφού όλοι οι Συνασκούμενοι αντιλαμβάνονται αμέσως το δέον γενέσθαι.

     Και η επακόλουθη ακριβής μίμηση από τους μαθητές της κάθε ασκήσεως την κάνει πρακτικώς εφαρμόσιμη με τη πρόοδο ρέουσα σε κάθε μάθημα.

     Εκείνο που εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο είναι η αποτελεσματικότητα των "προσεγγίσεων" που προτείνει το σύστημα O.M.A.C.S. ώστε να μπορεί να τις ακολουθήσει εύκολα ακόμη και μία γυναίκα.

     Κι απ΄ ό,τι δείχνουν οι Αμαζόνες της Ομάδος μας, δεν ...αστειεύονται καθόλου όταν ...σηκώνουν το χέρι τους!

     Κι εδώ που τα λέμε, αυτός ο δυναμισμός όλων ανεξαιρέτως των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας θέλουμε να είναι το χαρακτηριστικό της Ομάδος μας.

     Το μεγάλο πλεονέκτημα του Νίκου Καπλατζή είναι ότι αποτελεί κοινωνό του πνεύματος της Ομάδος μας επιμένοντας σε διδασκαλία ουσίας και όχι "αθλητικών φορμών" που συνηθίζονται σε ...εμπορικά συνοικιακά γυμναστήρια Αθηνών, Πειραιώς και ...περιχώρων!

     Επεξηγηματικός και διευκρινιστικός για τις διαβαθμίσεις αποτελεσματικότητος κάθε ασκήσεως, ο Νίκος Καπλατζής προλαμβάνει τις εφαρμογές ακραίων "λύσεων" χωρίς να τις αποκρύπτει αλλά και επιμένοντας στο να γίνεται κατανοητή από τους μαθητές του η ορθή επιλογή κατά περίπτωση.

     Και για όσους μελετήσαμε εκείνα τα σπουδαία εγχειρίδια γνωστού αμερικανικού εκδοτικού οίκου πριν κάποιες δεκαετίες, ξαναζωντανεύουμε σήμερα εκείνη τη γνώση μέσα από τη διδασκαλία του Νίκου Καπλατζή.

     Με κυρίαρχο στοιχείο τον αιφνιδιασμό του επιτιθεμένου αντιπάλου, οι διδαχθείσες αποκρούσεις χαρακτηρίζονταν από το απρόσμενο και λίαν ...αποτελεσματικό και όχι μόνον...

     Αυτές οι αποκρούσεις χαρακτηρίζονταν και από την υπεραπλούστευση των "προαπαιτουμένων", ώστε ένα απλό δάκτυλο να μπορεί να "καθησυχάσει" τον επιτιθέμενο αντίπαλο.

     Και όπου χρειάζονταν ο Νίκος Καπλατζής επενέβαινε ακούραστα και διδακτικά, ώστε να γίνει κατανοητή η ακρίβεια εκτελέσεως κάθε αποκρούσεως.

     Το πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο της αποκρούσεως αόπλων προσβολών θα συνεχισθεί και τις επόμενες εβδομάδες έχοντας ήδη κινήσει το ζωηρό ενδιαφέρον όσων συμμετέχουν σε αυτά τα "ζουμερότατα" μαθήματα τα οποία, με την αναπτυσσόμενη δυναμική τους δεν παραμένουν απλά μαθήματα αυτοάμυνας αλλά αναδεικνύονται και σε μία πολύ καλή σωμασκία μέσα στο φυσικό περιβάλλον που διεξάγονται.

     Και είναι χαρακτηριστικό το ότι, στο τέλος, όλοι συμφωνούν όχι απλώς για τις αμυντικές δεξιότητες που απέκτησαν αλλά και για την σωματικήν ευεξία που νοιώθουν.

     Ήδη, εκτός των τακτικών μαθητών, τη διδασκαλία του Νίκου Καπλατζή παρακολουθεί ως ..."ακροατής" και ο τετράποδος "γιος" του Θοδωρή μας, ο οποίος έχει κερδίσει την αγάπη όλων μας.

     "Μασκώτ" αλλά και πρότυπο ...εργασίας, ο νεαρός επιβλητικός "ακροατής" αποτελεί το ανακουφιστικό ενδιάμεσο των ασκήσεων διάλειμμα για όλους μας και ειδικώς για "κάποιους" επιρρεπείς σε ...φυλετικές αδυναμίες!

     Γι αυτό και μεις εμπνευσθήκαμε τον ωραίο τετράποδο ως άξιο εκπρόσωπο του μαθήματός μας κάνοντάς τον το κυρίως θέμα μιας ...αφισέτας! Υπέροχος, δεν είναι?...

ΜΝΗΜΟΤΕΧΝΙΚΗ 

& 

ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΚΗ ΩΜΟΦΑΓΙΑ

Δύο σημαντικά Σεμινάρια

     Ο Εκπαιδευτής της Ομάδος μας Νίκος Καπλατζής και η Συνασκουμένη μας Φλώρα Παπαδοπούλου, οργανώνουν μία κοινή σεμιναριακή αυτοβελτιωτική διδασκαλία σε ένα ιδανικό χώρο, στην Εύβοια, την 18η-19η και 20ή Νοεμβρίου 2016.

     Η σοβαρότητα και των δύο στα γνωστικά αντικείμενά τους εγγυάται την άμεση αυτοβελτιωτικήν αποτελσματικότητα για όσους τα παρακολουθήσουν.

     Πληροφορίες EΔΩ

ΤΟΞΕΥΣΗ ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ  ΣΥΝΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ

     H "Τόξευση εξ επαφής" μπήκε, πλέον, στο προπονητικό μας ασκησιολόγιο κυριολεκτικώς από το 'παράθυρο", όταν ένας παθιασμένος Συνασκούμενός μας ζήτησε να έχει τη δυνατότητα καθημερινών Προπονήσεων μαζύ μας. Μία άσκηση η οποία απαιτεί εξατομικευμένη διδασκαλία, άρχισε να διδάσκεται έχοντας αποκτήσει μία προοδευτικώς αύξουσα ανάδειξη Εκπαιδευτών οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα τη διδάξουν σε ισάριθμους εκπαιδευομένους κ.ο.κ. μέχρι να καταστεί κτήμα όλων των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Άσκηση βασική, καθαρώς εισαγωγική και αναγκαίας συχνής επαναλήψεως, η "Τόξευση εξ επαφής" αναπτύσσει το στοχαστικό ένστικτο και με την επιμελή, διεξοδικότατη, επανάληψή της οδηγεί τον Τοξότη σε ευστοχία επί μακρών αποστάσεων. Οι παρατηρήσεις των Συνασκουμένων μας μετά την εκτέλεση αυτής της ασκήσεως που ακολουθούν είναι πολύ σημαντικές για να κατανοηθεί η σημασία της και οι επιδράσεις της στον κάθε ασκούμενο.

     «Αν και πλούσια σε ερεθίσματα και ευκαιρίες προσωπικής αναζήτησης, η σημερινή μας προπόνηση δεν οδήγησε εμένα προσωπικά στο επίπεδο συναισθηματικής έντασης που βίωσα στην αντίστοιχη άσκηση της προηγούμενης εβδομάδας. Είναι προφανές ότι η "πρώτη φορά" είναι μια εμπειρία καταλυτική αφού ανοίγει νέους ορίζοντες στους συμμετέχοντες. Υπό αυτή την έννοια, θεωρώ ότι η εν λόγω άσκηση καλό είναι να πραγματοποιείται κατά το νωρίτερο δυνατό χρόνο στη διαδικασία εκπαίδευσης των συνασκουμένων αφού επιφέρει πολλαπλά οφέλη. Χαρακτηριστική η περίπτωση του αγαπητού Γιώργου τον οποίο μου ανέθεσες να μυήσω στη σημερινή άσκηση. Ο Γιώργος λοιπόν, αν και εντελώς αρχάριος στην τοξοβολία, αντιλήφθηκε αμέσως το σκεπτικό της άσκησης την οποία εκτέλεσε σχεδόν άριστα από την πρώτη του κιόλας βολή!!

     Επιπροσθέτως, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι σήμερα δεν κατάφερα σε κανένα σημείο να αισθανθώ "μέρος" του συνόλου. Μάλιστα, αν και έκανα φιλότιμη προσπάθεια να εναρμονιστώ πνευματικά με τους άλλους συνασκουμένους, αυτό δεν κατέστη δυνατό σχεδόν σε κανένα σημείο της άσκησης. Μάλιστα παρατήρησα ότι η αδυναμία μου να συντονιστώ με τα άλλα μέλη της ομάδας μου προκάλεσε μια σχετική ένταση που με αποσυντόνιζε ακόμη περισσότερο. Κατά πάσα πιθανότητα, όπως ορθώς έχεις παρατηρήσει, η εν λόγω άσκηση προυποθέτει την παρουσία μικρού (αρχικά τουλάχιστον) αριθμού συμμετεχόντων ώστε να επιτυγχάνεται το επιθυμητό "δέσιμο" της ομάδας.

     Τέλος, για κάποιο λόγο που δεν έχω καταφέρει να ερμηνεύσω πλήρως, σήμερα οι βολές μου "χειροτέρευαν" όσο κυλούσε η ώρα και το ίδιο συνέβαινε και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Αυτή η παρατήρηση θεωρώ ότι συνδέεται με την ακριβώς προηγούμενη. Ενδεχομένως δηλαδή τελικώς να υπήρξε ένας συντονισμός μεταξύ μας αλλά αυτός λειτούργησε προς την αντίθετη κατεύθυνση από την επιθυμητή, δηλαδή ο "πανικός στόχου" ή η ένταση ενός εκάστου εκ των  συνασκουμένων επηρέαζε αρνητικά και τους υπόλοιπους!

     Σε κάθε περίπτωση, είμαι πολύ ικανοποιημένος που έχω την τύχη να βιώσω τη συγκεκριμένη άσκηση, η οποία προσφέρει γόνιμο έδαφος για εσωτερική αναζήτηση και αυτοβελτίωση. Κατά τη γνώμη μου πρέπει σταδιακά όλα τα μέλη των Κενταύρων να την παρακολουθήσουν. Ιδανικά μάλιστα, μπορεί να εφαρμόζεται με δύο σενάρια στην ίδια προπόνηση: συνδυασμένο με σχολείο σιωπής στο πρώτο μέρος και με περισσότερο θόρυβο/ένταση στο δεύτερο μέρος ώστε να αντιλαμβάνονται οι ασκούμενοι τη σημαντική διαφοροποίηση που προκαλείται στην ψυχοσύνθεση του καθενός συναρτήσει διαφόρων εξωγενών παραγόντων.

     Ευχαριστώ για την εξαιρετική εμπειρία» [Θοδωρής]

     «Οι σημερινές σκέψεις για την προπόνηση:

     Απόλυτη ευχάριστη όσον αφορά την ψυχαγωγία που είναι το σημαντικότερο. Να περνάμε όμορφα και δημιουργικά καλλιεργώντας το πνεύμα και το σώμα.

     Πολύ ωραία σύνθεση ατόμων.

     Όσον αφορά το προπονητικό μέρος ήμουν απολύτως χαλαρός και πιο σίγουρος από πριν αφού την είχα επαναλάβει.  Δυσαρεστήθηκα από τη  μακρινή βολή μου  γιατί με επηρέασε η προσπάθεια μου να μη βρω το στόχο με δύναμη, οπότε εκεί απέτυχα.

     Όμως η διαφορά του μαθητή από το δάσκαλό είναι ότι ο 2ος έχει αποτύχει περισσότερες φορές.

     Γενικά επικρατεί πολύ ωραία ατμόσφαιρα και θεωρώ ότι όλα θα γίνουν ακόμα καλύτερα με το πέρας του χρόνου.

     Ελπίζω να είσαι ευχαριστημένος και από τη συλλογική προσπάθεια και από την ατομική» [Γεώργιος]

     «Η σημερινή προπόνηση ήταν πολύ ξεχωριστή…Όταν μου εξηγούσε ο Γιώργος τι έπρεπε να κάνω, αρχικά μου φάνηκε σχετικά εύκολη… Όταν ξεκινήσαμε την άσκηση λόγω των εναλλασσομένων αποστάσεων κατάλαβα ότι είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας . ήθελε αυτοσυγκέντρωση και αρκετές επαναλήψεις ώστε να μπορέσει κάποιος να πετύχει το απαιτούμενο αποτέλεσμα!!! Παρόλα αυτά ήταν πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα και θεωρώ ότι συμβάλει με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει, στην βελτίωση του ελέγχου της δύναμης που πρέπει να βάζουμε ανάλογα με την απόσταση του στόχου. Εν κατακλείδι θεωρώ ότι είναι μια άσκηση που αξίζει να επαναληφθεί…» [Βαρβάρα]

     «Η παρουσίαση της τόξευσης εξ’ επαφής όπως μου την παρέθεσε ο συνασκούμενος μου Μηνάς, ομολογώ ότι μου έφερε στα χείλη ένα διαβολικό μικρό χαμόγελο και μια σκέψη «σιγά το δύσκολο»!

     Η πρώτη βολή ήταν από μόνη της αφοπλιστικά καταιγιστική και με αποσυντόνισε καθώς μου άλλαξε την ισορροπία που νόμιζα ότι είχα στο θέμα των βολών. Στο στήσιμο, στο άνοιγμα, στη δυσκολία πραγμάτωσης κάτι αντίθετου με ότι μέχρι τώρα είχα διδαχθεί και είχε χαραχθεί στο μυαλό μου και στο ρόλο της δύναμης των κινήσεων μου.

     Οι συναρτήσεις που παίζουν ρόλο στην επιτυχή τόξευση εξ’ επαφής είναι αμέτρητες και η ίδια η άσκηση είναι απίστευτα εκπαιδευτική και ενδιαφέρουσα.

     Κάθε αλλαγή στο τόξο ή το βέλος που ρίχνεις, η απόσταση, η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, ηρεμίας ή αυτοπεποίθησης, εξωτερικά ερεθίσματα, επιφέρουν διαφορετικά αποτελέσματα στη βολή. Όταν καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις τον έλεγχο που νόμιζες ότι είχες τότε ξαφνικά γκρεμίζεται το ’οικοδόμημα’ και πρέπει να το χτίσεις πάλι από την αρχή . Η μεγάλη απόσταση (πέρα των 2,5 μέτρων) μου δημιουργούσε ανασφάλεια ότι το βέλος δεν θα φτάσει στο στόχο, οπότε άνοιγα περισσότερο τη χορδή και το βέλος καρφωνόταν. 

     Έπρεπε να συντονιστεί το χέρι με τον εγκέφαλο, να δοθούν οι κατάλληλες εντολές, να εξαλειφθούν εξωτερικές παρεμβολές, και να χαϊδέψεις τη χορδή τόσο απαλά όσο η αναπνοή σου, ώστε η αποτυχία του να σταθεί το βέλος στο στόχο, να είναι επιτυχία!

     Εύγε πάντα τέτοιες ζωογόνες ασκήσεις.

     Practice, practice, practice, practice, practice, practice....» [Μαρίλη]

     «Δευτερη φορα που την δοκιμαζα εγω πρωτη η μαθητρια μου Μαριλη.

     Mια ασκηση η οποια ειδα καθαρα τα αποτελεσματα της στην ομαδικη προπονηση που ειχαμε λογω του οτι μπορω να "διαβαζω" καθαροτερα τις αποστασεις και πια ενστικτωδως ανοιγω σωστοτερα την χορδη μην χανοντας βολη, κατι το οποιο θα ωφελησει πολυ στις εφιππες τοξευσεις, επισης μια ασκηση που δενει καλυτερα τους τοξοτες εαν ομως βρισκονται οσο το δυνατον λιγοτεροι στην γραμμη βολης.

     Οσον αφορα την Μαριλη: καταλαβε αριστα την φιλοσοφια της ασκησης και πραγματοποιησε τις βολες της πολυ καλυτερα απο μενα  (και ενω ηταν σε δυσκολοτερο εδαφος για πρωτη φορα απo μενα) κατι το οποιο με ικανοποιει ιδιαιτερα διοτι δειχνει οτι κατανοησε πληρως τις οδηγιες μου.

     ΥΓ. μια ασκηση που μας ωφελει ολους και περιμενουμε την καθε Πεμπτη για να βελτιωθουμε.» [Μηνας].

     Το πρόγραμμα της "Τοξεύσεως εξ επαφής" θα συνεχισθεί με αύξουσα προοδευτική δυσκολία για όλους του "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" και με όλες τις προβλεπόμενες παραλλαγές.

     Σκοπός της Σχολής μας είναι να δείξει κατά τον ορθό τρόπο την μεθοδολογία της βασικής, αυτής, διδασκαλίας σε ένα έκαστο των Συνασκουμένων μας ώστε, με τη σειρά τους, να την εφαρμόσουν κατά την προσωπική εξάσκησή τους, δοθέντος ότι μία Σχολή δίνει κατευθύνσεις προς ιδία των μαθητών της πρόοδο αλλά η πρόοδος αυτή εξαρτάται από τις προσπάθειες ενός εκάστου μαθητή ο οποίος ενδιαφέρεται και μοχθεί γι αυτήν.