ΤΟΞΕΥΣΗ ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΥΝΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ
H "Τόξευση εξ επαφής" μπήκε, πλέον, στο προπονητικό μας ασκησιολόγιο κυριολεκτικώς από το 'παράθυρο", όταν ένας παθιασμένος Συνασκούμενός μας ζήτησε να έχει τη δυνατότητα καθημερινών Προπονήσεων μαζύ μας. Μία άσκηση η οποία απαιτεί εξατομικευμένη διδασκαλία, άρχισε να διδάσκεται έχοντας αποκτήσει μία προοδευτικώς αύξουσα ανάδειξη Εκπαιδευτών οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα τη διδάξουν σε ισάριθμους εκπαιδευομένους κ.ο.κ. μέχρι να καταστεί κτήμα όλων των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Άσκηση βασική, καθαρώς εισαγωγική και αναγκαίας συχνής επαναλήψεως, η "Τόξευση εξ επαφής" αναπτύσσει το στοχαστικό ένστικτο και με την επιμελή, διεξοδικότατη, επανάληψή της οδηγεί τον Τοξότη σε ευστοχία επί μακρών αποστάσεων. Οι παρατηρήσεις των Συνασκουμένων μας μετά την εκτέλεση αυτής της ασκήσεως που ακολουθούν είναι πολύ σημαντικές για να κατανοηθεί η σημασία της και οι επιδράσεις της στον κάθε ασκούμενο.
«Αν και πλούσια σε ερεθίσματα και ευκαιρίες προσωπικής αναζήτησης, η σημερινή μας προπόνηση
δεν οδήγησε εμένα προσωπικά στο επίπεδο συναισθηματικής έντασης που βίωσα στην
αντίστοιχη άσκηση της προηγούμενης εβδομάδας. Είναι προφανές ότι η "πρώτη
φορά" είναι μια εμπειρία καταλυτική αφού ανοίγει νέους ορίζοντες στους
συμμετέχοντες. Υπό αυτή την έννοια, θεωρώ ότι η εν λόγω άσκηση καλό είναι να
πραγματοποιείται κατά το νωρίτερο δυνατό χρόνο στη διαδικασία εκπαίδευσης των
συνασκουμένων αφού επιφέρει πολλαπλά οφέλη. Χαρακτηριστική η περίπτωση του
αγαπητού Γιώργου τον οποίο μου ανέθεσες να μυήσω στη σημερινή άσκηση. Ο Γιώργος
λοιπόν, αν και εντελώς αρχάριος στην τοξοβολία, αντιλήφθηκε αμέσως το σκεπτικό
της άσκησης την οποία εκτέλεσε σχεδόν άριστα από την πρώτη του κιόλας βολή!!
Επιπροσθέτως, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι σήμερα δεν κατάφερα
σε κανένα σημείο να αισθανθώ "μέρος" του συνόλου. Μάλιστα, αν και
έκανα φιλότιμη προσπάθεια να εναρμονιστώ πνευματικά με τους άλλους
συνασκουμένους, αυτό δεν κατέστη δυνατό σχεδόν σε κανένα σημείο της άσκησης. Μάλιστα
παρατήρησα ότι η αδυναμία μου να συντονιστώ με τα άλλα μέλη της ομάδας μου
προκάλεσε μια σχετική ένταση που με αποσυντόνιζε ακόμη περισσότερο. Κατά πάσα πιθανότητα,
όπως ορθώς έχεις παρατηρήσει, η εν λόγω άσκηση προυποθέτει την παρουσία μικρού
(αρχικά τουλάχιστον) αριθμού συμμετεχόντων ώστε να επιτυγχάνεται το επιθυμητό
"δέσιμο" της ομάδας.
Τέλος, για κάποιο λόγο που δεν έχω καταφέρει να ερμηνεύσω
πλήρως, σήμερα οι βολές μου "χειροτέρευαν" όσο κυλούσε η ώρα και το
ίδιο συνέβαινε και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Αυτή η παρατήρηση θεωρώ ότι
συνδέεται με την ακριβώς προηγούμενη. Ενδεχομένως δηλαδή τελικώς να υπήρξε ένας
συντονισμός μεταξύ μας αλλά αυτός λειτούργησε προς την αντίθετη κατεύθυνση από
την επιθυμητή, δηλαδή ο "πανικός στόχου" ή η ένταση ενός εκάστου εκ
των συνασκουμένων επηρέαζε αρνητικά και
τους υπόλοιπους!
Σε κάθε περίπτωση, είμαι πολύ ικανοποιημένος που έχω την
τύχη να βιώσω τη συγκεκριμένη άσκηση, η οποία προσφέρει γόνιμο έδαφος για
εσωτερική αναζήτηση και αυτοβελτίωση. Κατά τη γνώμη μου πρέπει σταδιακά όλα τα
μέλη των Κενταύρων να την παρακολουθήσουν. Ιδανικά μάλιστα, μπορεί να
εφαρμόζεται με δύο σενάρια στην ίδια προπόνηση: συνδυασμένο με σχολείο σιωπής
στο πρώτο μέρος και με περισσότερο θόρυβο/ένταση στο δεύτερο μέρος ώστε να
αντιλαμβάνονται οι ασκούμενοι τη σημαντική διαφοροποίηση που προκαλείται στην
ψυχοσύνθεση του καθενός συναρτήσει διαφόρων εξωγενών παραγόντων.
Ευχαριστώ για την εξαιρετική εμπειρία» [Θοδωρής]
«Οι σημερινές σκέψεις για την προπόνηση:
Απόλυτη ευχάριστη όσον αφορά την ψυχαγωγία που είναι το
σημαντικότερο. Να περνάμε όμορφα και δημιουργικά καλλιεργώντας το πνεύμα και το
σώμα.
Πολύ ωραία σύνθεση ατόμων.
Όσον αφορά το προπονητικό μέρος ήμουν απολύτως χαλαρός και
πιο σίγουρος από πριν αφού την είχα επαναλάβει.
Δυσαρεστήθηκα από τη μακρινή βολή
μου γιατί με επηρέασε η προσπάθεια μου
να μη βρω το στόχο με δύναμη, οπότε εκεί απέτυχα.
Όμως η διαφορά του μαθητή από το δάσκαλό είναι ότι ο 2ος
έχει αποτύχει περισσότερες φορές.
Γενικά επικρατεί πολύ ωραία ατμόσφαιρα και θεωρώ ότι όλα θα
γίνουν ακόμα καλύτερα με το πέρας του χρόνου.
Ελπίζω να είσαι ευχαριστημένος και από τη συλλογική
προσπάθεια και από την ατομική» [Γεώργιος]
«Η σημερινή προπόνηση ήταν πολύ ξεχωριστή…Όταν μου εξηγούσε
ο Γιώργος τι έπρεπε να κάνω, αρχικά μου φάνηκε σχετικά εύκολη… Όταν ξεκινήσαμε την άσκηση
λόγω των εναλλασσομένων αποστάσεων κατάλαβα ότι είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας . ήθελε
αυτοσυγκέντρωση και αρκετές επαναλήψεις ώστε να μπορέσει κάποιος να πετύχει το
απαιτούμενο αποτέλεσμα!!! Παρόλα αυτά ήταν πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα και
θεωρώ ότι συμβάλει με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει, στην
βελτίωση του ελέγχου της δύναμης που πρέπει να βάζουμε ανάλογα με την απόσταση
του στόχου. Εν κατακλείδι θεωρώ ότι είναι μια άσκηση που αξίζει να επαναληφθεί…» [Βαρβάρα]
«Η παρουσίαση της τόξευσης εξ’ επαφής όπως μου την παρέθεσε
ο συνασκούμενος μου Μηνάς, ομολογώ ότι μου έφερε στα χείλη ένα διαβολικό μικρό
χαμόγελο και μια σκέψη «σιγά το δύσκολο»!
Η πρώτη βολή ήταν από μόνη της αφοπλιστικά καταιγιστική και
με αποσυντόνισε καθώς μου άλλαξε την ισορροπία που νόμιζα ότι είχα στο θέμα των
βολών. Στο στήσιμο, στο άνοιγμα, στη δυσκολία πραγμάτωσης κάτι αντίθετου με ότι
μέχρι τώρα είχα διδαχθεί και είχε χαραχθεί στο μυαλό μου και στο ρόλο της
δύναμης των κινήσεων μου.
Οι συναρτήσεις που παίζουν ρόλο στην επιτυχή τόξευση εξ’
επαφής είναι αμέτρητες και η ίδια η άσκηση είναι απίστευτα εκπαιδευτική και
ενδιαφέρουσα.
Κάθε αλλαγή στο τόξο ή το βέλος που ρίχνεις, η απόσταση, η
έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, ηρεμίας ή αυτοπεποίθησης, εξωτερικά ερεθίσματα,
επιφέρουν διαφορετικά αποτελέσματα στη βολή. Όταν καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις
τον έλεγχο που νόμιζες ότι είχες τότε ξαφνικά γκρεμίζεται το ’οικοδόμημα’ και
πρέπει να το χτίσεις πάλι από την αρχή . Η μεγάλη απόσταση (πέρα των 2,5
μέτρων) μου δημιουργούσε ανασφάλεια ότι το βέλος δεν θα φτάσει στο στόχο, οπότε
άνοιγα περισσότερο τη χορδή και το βέλος καρφωνόταν.
Έπρεπε να συντονιστεί το χέρι με τον εγκέφαλο, να δοθούν οι
κατάλληλες εντολές, να εξαλειφθούν εξωτερικές παρεμβολές, και να χαϊδέψεις τη
χορδή τόσο απαλά όσο η αναπνοή σου, ώστε η αποτυχία του να σταθεί το βέλος στο
στόχο, να είναι επιτυχία!
Εύγε πάντα τέτοιες ζωογόνες ασκήσεις.
Practice,
practice, practice, practice, practice, practice....» [Μαρίλη]
«Δευτερη φορα που την δοκιμαζα εγω πρωτη η μαθητρια μου
Μαριλη.
Mια ασκηση η οποια ειδα καθαρα τα αποτελεσματα της στην
ομαδικη προπονηση που ειχαμε λογω του οτι μπορω να "διαβαζω"
καθαροτερα τις αποστασεις και πια ενστικτωδως ανοιγω σωστοτερα την χορδη μην
χανοντας βολη, κατι το οποιο θα ωφελησει πολυ στις εφιππες τοξευσεις, επισης
μια ασκηση που δενει καλυτερα τους τοξοτες εαν ομως βρισκονται οσο το δυνατον
λιγοτεροι στην γραμμη βολης.
Οσον αφορα την Μαριλη: καταλαβε αριστα την φιλοσοφια της
ασκησης και πραγματοποιησε τις βολες της πολυ καλυτερα απο μενα (και ενω ηταν σε δυσκολοτερο εδαφος για πρωτη
φορα απo μενα) κατι το οποιο με ικανοποιει ιδιαιτερα διοτι δειχνει οτι
κατανοησε πληρως τις οδηγιες μου.
ΥΓ. μια ασκηση που μας ωφελει ολους και περιμενουμε την καθε
Πεμπτη για να βελτιωθουμε.» [Μηνας].
Το πρόγραμμα της "Τοξεύσεως εξ επαφής" θα συνεχισθεί με αύξουσα προοδευτική δυσκολία για όλους του "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" και με όλες τις προβλεπόμενες παραλλαγές.
Σκοπός της Σχολής μας είναι να δείξει κατά τον ορθό τρόπο την μεθοδολογία της βασικής, αυτής, διδασκαλίας σε ένα έκαστο των Συνασκουμένων μας ώστε, με τη σειρά τους, να την εφαρμόσουν κατά την προσωπική εξάσκησή τους, δοθέντος ότι μία Σχολή δίνει κατευθύνσεις προς ιδία των μαθητών της πρόοδο αλλά η πρόοδος αυτή εξαρτάται από τις προσπάθειες ενός εκάστου μαθητή ο οποίος ενδιαφέρεται και μοχθεί γι αυτήν.
