ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ CERNUSCHI

 ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ CERNUSCHI

     H μυσταγωγία της επαφής με το περιεχόμενο ενός Μουσείου αρχίζει από την διαδικασία της εξωτερικής προσεγγίσεως της υποδομής.

     Στην περίπτωση του Μουσείου Cernuschi που στεγάζει την συλλογή της ύστερης Ανατολικο - Ασιατικής Τέχνης του πολιτικού και τραπεζίτη Enrico Cernuschi (1821-1896), η έξοδος του επισκέπτη από τον σταθμό του μετρό και η μέθεξή του με το πάρκο Monceau απ΄ όπου θα μπει στο Μουσείο, τον αποφορτίζει από το "άγος" κάθε ευρωπαϊκής μοντερνικότητος, εισάγοντάς τον στην χαλαρότητα που θα τον βοηθήσει να βιώσει τα περιεχόμενα αυτής της σημαντικής ασιατικής συλλογής. 

     Άλλωστε, η όλη διαμόρφωση του πάρκου Monceau, εκτάσεως εννέα εκταρίων, μας γυρίζει πίσω στον 18ο αιώνα όταν το 1778, ο Δούκας της Chartres (κατόπιν, της Ορλεάνης) έδωσε παραγγελία στον ζωγράφο, συγγραφέα και σχεδιαστή υπαιθρίων χώρων Louis Carmontelle να δημιουργήσει τον κήπο των ονείρων του...

     Αλλά, τι το ενδιαφέρον για μας τους ταπεινούς αλογατάρηδες, προσφέρει το Μουσείο Cernuschi και προς "τι" αυτή η επίσκεψη στο 7 της Λεωφόρου Velasquez;

     Πέραν της "κοινωνίας" με την ασιατική τέχνη, το Μουσείο αυτό παρέχει σπουδαία πληροφόρηση για την κινεζική Ιππική και Ιπποκομία κι ενώ αυτά ήσαν τα κύρια αντικείμενα των ενδιαφερόντων μας, απολαύσαμε και πολλά άλλα σημαντικά κι εξίσου ενδιαφέροντα.   

     H ακριβής χρονολογική διάταξη των περιεχομένων στις διάφορες αίθουσες και οι επεξηγηματικότατες πινακίδες που αναφέρονται σε κάθε έκθεμα, αλλά και στις ιστορικές περιόδους, όπως και στις δυναστείες, βοηθούν τον επισκέπτη να "χαρτογραφήσει" την εκτιθέμενη συλλογή εξάγοντας συμπεράσματα.

     Και, βεβαίως, μέσα σε έναν ιδανικό χώρο, τα εκθέματα αυτής της εντυπωσιακής συλλογής προσλαμβάνουν άλλο ιστορικό και καλλιτεχνικό "ειδικό βάρος". 

     Πολλά και ποικίλα τα ιππικού ενδιαφέροντος εκθέματα από πολλές ιστορικές περιόδους.

     Πραγματικά, η μελέτη αυτών των εκθεμάτων συναρπάζει τον ερευνητή των απω-ασιατικών ιππικών "πραγμάτων" και η λεπτομερής έκθεσή τους"σαστίζει" κάθε ενδιαφερόμενο.

     Πολύ καλά στοιχεία προσφέρονται και για την μελέτη των αμαξών οι οποίες υπήρξαν μέσα πολέμου αλλά και μετακινήσεων. 

      Βεβαίως, "πανδαισία" και τα γενικότερα εκθέματα ασιατικής τέχνης σε όλες τις αίθουσες, όπως τα αγγεία.

     Ομοίως και τα λατρευτικά, όσο και τα τελετουργικά εκθέματα "απλώνονται" ολόγυρα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αισθάνεται ο επισκέπτης ότι "συνομιλούν" μαζύ του κι όχι ότι αποτελούν ψυχρά μουσειακά αντικείμενα.

     Εδώ, η επίσκεψη διαρκεί πολύ περισσότερο απ΄ όσο μπορεί να υπολογίσει κανείς διότι ο όγκος και η ποικιλία πραγματικά αιφνιδιάζουν.

     Όπως, δε, είναι φυσικό, εδώ ο Βουδισμός κατέχει μιαν εξέχουσα θέση.

     Κι εκείνο το οποίο τελικώς θα "πάρει" μαζύ του ο επισκέπτης είναι μιαν άριστην εντύπωση, όχι απλώς για την ποιότητα των εκθεμάτων αλλά και για την όλη μουσειολογική προσέγγιση αυτού του εξαιρετικού Μουσείου.  

     Κι όταν βγει ξανά στο παρακείμενο πάρκο Monceau, πάλι οι αισθήσεις του θα πλημμυρίσουν ομορφιά από την χάρη ενός χώρου που χαρακτηρίζεται από φυσικότητα και καλαισθησία. 

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, στ΄ αλήθεια, ο Louis Charmontelle κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικό ονειρεμένο άλσος όπως το θέλησε ο εντολοδότης του Δούκας!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΣΤΑ ΙΠΠΙΚΑ "ΤΟΠΟΣΗΜΑ" ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΟΝΗΣ

 ΣΤΑ ΙΠΠΙΚΑ "ΤΟΠΟΣΗΜΑ" 

ΤΟΥ 

ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΟΝΗΣ

     Μεταξύ των δυτικών ορίων του Παρισιού και του ποταμού Σηκουάνα εκτείνονται 865 εκτάρια κατάφυτου δάσους μοναδικής φυσικής καλλονής, εντελώς ανοικτά για κάθε περιπατητή αλλά όχι και για όλες τις ώρες του εικοσιτετραώρου διότι το Παρίσι δεν είναι μια ιδανική πόλη αλλά μια πόλη που εκφράζει πλήρως τις παρακμιακές δημοκρατικές χώρες. Έτσι, εδώ, κατά την διάρκεια της ημέρας μπορεί κανείς να απολαύσει μιαν υπέροχη φύση ενώ, μετά την δύση του ηλίου, η διάχυτη πορνεία αποκλείει την παρουσία σ΄ αυτό τον παραδεισένιο τόπο κάθε ομαλού και συνετού διαβάτη!

     Σ΄ αυτό το πανέμορφο αστικό δάσος "Ιανό", με τις δύο "φυσιογνωμίες" που εναλλάσσονται με το φως και το σκοτάδι, μια συναρπαστική χλωρίδα και πανίδα, ένα πλήθος λιμνών και "νερών", πολλές εγκαταστάσεις αλλά και αξιοθέατα, υποδέχονται τον επισκέπτη ο οποίος ποτέ δεν θα καταφέρει να εξαντλήσει όλη την έκταση αυθημερόν αλλά, τουλάχιστον θα καλύψει ένα μέρος στοχευμένων επιλογών που θα ήθελε να απολαύσει.

     Έτσι κι εμείς, αν και δεν "διεξήλθαμε" όλο το Δάσος της Βουλόνης, καταφέραμε να γνωρίσουμε από κοντά τα ιππικά του "τοπόσημα" αν και, στο μεταξύ, είδαμε και πολλά άλλα, όχι πάντα επιτυχημένα και αφομοιωμένα από το, κατά τα λοιπά, εξαίσιο φυσικό περιβάλλον, όπως επί παραδείγματι το κτηριακό έκτρωμα του "Ιδρύματος Louis Vuitton" που ορθώνεται απειλητικό και κακάσχημο νομίζοντας ότι έτσι προμοτάρει τον κακαίσθητο μουσαμά που αποτελεί και την πρώτη ύλη των κακόγουστων σχεδιασεών του οι οποίες ορίζουν και το "γούστο" των οψίπλουτων καταναλωτών τους.

     Το σημερινό Δάσος της Βουλόνης είναι ό,τι απέμεινε από το Δάσος του Rouvre μετά την ανασχεδίαση και αναδόμηση ολόκληρου του Παρισιού που επεχείρησε με επιτυχία στα μέσα του 19ου αιώνος ο Ναπολέων ΙΙΙ με τον διοικητικό Νομάρχη Georges - Eugene Haussmann καταλήγοντας σε ένα αστικό αποτέλεσμα για το οποίο, σήμερα, θαυμάζεται το Παρίσι.

     Και σε αυτό το εκτενέστατο φυσικό περιβάλλον με την ωραία χωροθεσία, οι κάτοικοι της γαλλικής πρωτεύουσας επιδίδονται σε αρκετές αθλητικές δραστηριότητες με κύρια την Ποδηλασία η οποία είναι και το εθνικό σπορ της Γαλλίας.

     Βεβαίως, πλην των φυσικών καλλονών, ο επισκέπτης του Δάσους της Βουλόνης μπορεί να απολαύσει και πολλά ανθρώπινα δημιουργήματα όπως τους γραφικούς παραδοσιακούς οικίσκους που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε όλη την περιοχή.

     Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτοί οι γραφικότατοι οικίσκοι μας κατανάλωσαν αρκετά καρέ φωτογραφικών λήψεων με την ομορφιά τους αλλά και με την ιστορία που είχε καθένας τους.

     Έτσι, λοιπόν, πρώτη μας "διασταύρωση" με τα ιππικά "τοπόσημα" του Δάσους της Βουλόνης ήταν το Ιππικό Κέντρο του Δάσους της Βουλόνης το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελληνικήν Ιππική, αλλά και για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Με ένα μικρό Ιππευτήριο αλλά με μια μεγάλη "ιστορία", το Ιππικό Κέντρο της Βουλόνης στεγάζει και το Γαλλικό "Poney Club" το οποίο διοργάνωσε ο αείμνηστος  Έλληνας καθηγητής της Ιππιατρικής και Αρχαιολόγος Θεόδωρος Αντίκας, αλησμόνητος Δάσκαλος και ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Μνήμης Δασκάλου ένεκεν, λοιπόν,  αυτή την γενέθλια ημέρα του ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" την αφιέρωσε στο Ιππικό Κέντρο της Βουλόνης, τιμώντας τον κορυφαίο των σύγχρονων Ελλήνων Ιππιατρών Θεόδωρο Αντίκα ο οποίος κατάφερε να είναι και ο επίσημος Ιππιατρός της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ιππασίας (F.E.I.), θέση την οποία κανένας άλλος Έλληνας Ιππιατρός δεν κατέκτησε.

     Έξι ώρες πεζοπορίας μέσα σε αυτή την πανέμορφη φυσικήν έκταση και δεν κουραστήκαμε καθόλου, απολαμβάνοντας μια μοναδικήν αίσθηση φυσικότητος και τα βήματά μας, μας έφεραν στον κυρίως Ιππόδρομο του Παρισιού, το "Longchamps Hippodrome". 

     Aν και επίκεντρο μεγάλων διοργανώσεων, αυτός ο Ιππόδρομος χαρακτηρίζεται από αχανείς εκτάσεις πολύ καλά συντηρημένες αλλά χωρίς κανένα εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό στοιχείο με κοινότυπες εγκαταστάσεις τις οποίες βλέπει κανείς σε κάθε ανάλογο μέρος.

     Πολύ πράσινο καλοφροντισμένο, μεν, κλασικές εγκαταστάσεις δε, χρηστικής και μόνον σημασίας χωρίς καμιάν ιδιαίτερην Αισθητική, σε όλον αυτό τον ιπποδρομιακό χώρο. 

     Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάτι μας συνεκίνησε ιδιαιτέρως στον "Longchamps Hippodrome" πλην της μεγάλης και προσεγμένης επιφανείας του στην οποία κυριαρχεί το γκαζόν.

     Γενικώς, όμως, ας μη φανταστεί κανείς ότι και το Δάσος της Βουλόνης έχει ξεφύγει από τον κανόνα της παρακμής που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες δημοκρατικές και αντιφασιστικές κοινωνίες στις οποίες "ευδοκιμεί" η ανέχεια με ό,τι αυτή συνεπάγεται κι έτσι βλέπουμε μέσα σ΄ αυτή την υπέροχη φυσικήν εικόνα και "σκηνές" περιβαλλοντικής αθλιότητος εξ αιτίας του προβλήματος των αμέτρητων αστέγων και επαιτών, όλων Γάλλων και όχι οικονομικών μεταναστών, που κατακλύζουν το Παρίσι. 

     Δυστυχώς, όπως σε όλες τις αντιφασιστικές δημοκρατίες της Δύσεως, έτσι κι εδώ, οι ιθαγενείς έχουν φτάσει στο έσχατο όριο εξευτελισμού υποκείμενη στην αιμοδιψή φορολόγηση του ανήθικου κράτους τους προκειμένου να υποστηρίζονται οι κατά κύματα εισρέοντες ξένοι οικονομικοί μετανάστες και οι "εικόνες" είναι φρικτές στην παρισινή καθημερινότητα!

     Ωστοσο, με βαθύτατην επίγνωση του συμπεράσματος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων το οποίο δέχεται ότι "Ζούμε εν μέσω ηλιθίων!", κρατήσαμε την φυσικήν ομορφιά του Δάσους της Βουλόνης κατά τις ώρες της ημέρας γνωρίζοντας ότι τους ασώτους δεν τους σώζει κανείς αφού η ίδια η φύση τους καταδικάζει σε αφανισμό δια των ιδίων των επιλογών τους!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΜΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ...ΑΠΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΝΤΑ ΤΟΝ ...ΠΑΡΟΝΤΑ

 ΜΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ...ΑΠΟΝΤΕΣ 

ΚΑΙ 

ΑΠΟΝΤΑ ΤΟΝ ...ΠΑΡΟΝΤΑ

     Mε την παρουσία δύο απόντων και την απουσία ενός παρόντος, η αθηναϊκή Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ξεκίνησε την δραστηριότητα της ΙΣΤ' Προπονητικής Περιόδου, σ΄ ετούτο τον 18ο χρόνο της συνεχούς λειτουργίας της και πιστή στην ρήση του Δασκάλου μας Kassai Lajos: 

"Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!".

     Αυτή την φορά επιχειρήσαμε μία σύναψη των όσων μάθαμε και των όσων στοχασθήκαμε, των όσων μελετήσαμε και των όσων βιώσαμε, τιμώντας δύο ευεργέτες της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", τον Χάρη Τσιρέκα και τον Μάριο Γκέκα οι οποίοι είναι πάντα κοντά μας αν και χωρίς την φυσική τους παρουσία, του μεν πρώτου μεταστάντος, του δε δευτέρου μεταναστεύσαντος και με τα δικά τους βέλη στη σημερινή Γραμμή Βολής. 

     "Πυξίδα" της σημερινής ασκήσεως, ένα κείμενο που μελετήθηκε επισταμένως σε μια γωνιά του Kastellet της Κοπεγχάγης, εκεί όπου ακούγονται οι ψίθυροι των διαλόγων των νερών οχυρωματικών τάφρων γεμάτων νούφαρα κι ενός ψηλού γοτθικού καμπαναριού. Του βιβλίου του Paulo Coelho "Ο Τοξότης", με το μεγάλο του δίδαγμα...

     ...Σ'  αυτό το βιβλίο του ο Paulo Coelho δίνει τον λόγο στον Τετσούγια για να μας επεξηγήσει την τοξευτικήν ευστοχία και την σχέση μεγέθους στόχου και αποστάσεως κι εμείς εφαρμόσαμε κατά γράμμα, συγγνώμη, κατά πνεύμα, τα όσα μας διδάσκει ο Τετσούγια με τα βέλη των δύο απόντων ευεργετών μας τα οποία ακυρώνουν την ...απουσία τους.

     Ναι, κάποτε ήταν κάτι ως στόχος, κάτι που ήταν σε απόσταση τόση, όση ο Paulo Coelho στον "Τοξότη" του την ορίζει για τον Τετσούγια υπό συνθήκες ανάλογες με εκείνου και το αποτέλεσμα ήταν αυτό...

     Κάποτε ήταν κάτι ως στόχος αλλά όταν οι απόντες παρίστανται και τοξεύουν ούτω πως, το αποτέλεσμα είναι αυτό! Καλή ΙΣΤ Προπονητική Περίοδο σε όλους τους "Έλληνες Κενταύρους" κι εμπιστευθείτε τα Τόξα σας στους αεί παρόντες, απόντες! 

ΠΑΡΙΣΙ: ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ GUIMET

 ΠΑΡΙΣΙ: 

ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ 

ΣΤΟ 

ΜΟΥΣΕΙΟ GUIMET

   

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, όχι η ασταθής, ούτε η αδιάφορη, αλλά η  ε υ σ τ α θ ή ς  που, δυστυχώς, παραλείπεται ως "ευκόλως εννοουμένη" και πολύ κακώς! Κακώς διότι τείνει να αποτελέσει στις ημέρες μας ...σπανιότητα αν και συνιστά τον άξονα της ζωής και της ευημερίας του κόσμου μας! Η ίδια ισορροπία η οποία απαντάται ως κανόνας σε όλες τις εκφάνσεις του ανθρώπινου Πολιτισμού και, βεβαίως, στις Πολεμικές Τέχνες, όπως και σε αυτή της Έφιππης Τοξοβολίας! Μόλις τώρα, ασφαλώς, αντιλαμβάνεται και ο αναγνώστης μας τον λόγο της επισκέψεώς μας στο παρισινό Εθνικό Μουσείο Ασιατικών Τεχνών Guimet, όπου παρουσιάσθηκε και η περιοδική έκθεση "Ασιατική Θεραπευτική" με τον ευστοχότατον υπότιτλο "Η τέχνη της ισορροπίας"!

     Κι αυτή η επίσκεψη ήταν η ευκαιρία ώστε να γίνει αισθητότερο το έργο της άυλης σμίλης που βάθυνε στην Vincennes  τις ..."αύλακες" μας, φέρνοντας μας ακόμη πιο κοντά στην διαλογιστική διαδικασία, με τον "χρονισμό" στη συγκεκριμένη περιοδική έκθεση.

     Πάνε πάρα πολλά χρόνια από τότε που το ένστικτό μας, υπό πολύ δύσκολες συνθήκες καθημερινότητος, μας συνέγειρε, προειδοποιώντας μας ότι η περαιτέρω επιβίωσή μας προϋπέθετε ριζική αναθεώρηση των, μέχρι τότε, δυτικότροπων προσεγγίσεων υγείας με την εισαγωγή εναλλακτικών "προσανατολισμών" άνευ των οποίων... Και όταν στα 27 σου τολμάς να προβληματιστείς και να αναστρέψεις "ρότες" καταφέρνεις στα 72 σου, σ΄ αυτόν τον αναπόφευκτον ...αναριθμητισμό της ζωής, να παραμένεις μακράν ...ιατρών, πλήρης υγείας και με μια απόχρωση μαλλιών που κάνει πολλούς να αναρωτιούνται αν τα ...βάφεις (!) ενώ εσύ χαμογελάς, συγχωρώντας τους την άγνοια του  ο υ σ ι ώ δ ο υ ς  που εξασφαλίζει την ψυχική και σωματικήν υγεία και την αποφυγή άσκοπης οργανικής φθοράς, κάτι  α π λ ό  αλλά τόσο απόμακρο για τον "δυτικό" άνθρωπο. Είναι αυτοί οι κάποιοι που δεν θέλουν να γνωρίζουν αλλά δηλώνουν ότι ...ξέρουν, θεωρώντας ...αμπελοφιλοσοφίες εκείνα που θα έπρεπε να μάθουν κι επιμένουν να τα αγνοούν! Και προς επιβεβαίωση αυτού του ουσιώδους και τούτη η επίσκεψη στο Guimet και στην περιοδική έκθεσή του "Ασιατική Θεραπευτική" όχι, τόσο, για να μάθουμε (διότι όσα είδαμε τα είχαμε κατά νου από νεανικής ηλικίας...) όσο για να επικυρώσουμε της γνώσεως το αληθές!...

    Με εκθέματα ινδικής αρχαιολογίας, τέχνης των Χμερ, της Ταϊλάνδης, της Μπούρμα, της Ινδονησίας και του Βιετνάμ στο ισόγειο, με εκθέματα κινεζικης αρχαιολογίας, του δρόμου του μεταξιού, κινεζικής βουδιστικης τέχνης ελληνο-βουδιστικης τέχνης, τέχνης των Ιμαλαιων, ινδικών διακοσμητικών τεχνών και ιαπωνικής γλυπτικής στον πρώτο όροφο, με εκθέματα ιαπωνικής και κορεατικης αρχαιολογιας καθώς και με εργα πορσελανης και κινεζικής επιπλοποιίας στον δεύτερο όροφο, τέλος, με μια λαμπρή συλλογή κινεζικών διακοσμητικών έργων στον τρίτο όροφο, αυτό το Μουσείο παραμένει μνημειακής σημασίας για τον μελετητή της ασιατικής αρχαιολογίας και δεν ...εξαντλείται εδώ διότι, ο επιπλέον υπόγειος χώρος του των περιοδικών εκθέσεων το καθιστά διακεκριμένο, μαζυ με τον ειδικό χώρο του "Αίθουσα Τσαγιού" και το υπέροχο εστιατόριο του για την αναψυχη των επισκεπτών του.

     Το Εθνικό Μουσείο Ασιατικών Τεχνών Guimet του Παρισιού είναι, όντως, εξαιρετικό στο είδος του, όμως, υστερεί σε τρεις τομείς ασιατικών τεχνουργημάτων: στα τεχνουργήματα κοραλιού, ελεφαντόδοντου και στα κεντητά. Κι όσο θυμόμαστε την σπουδαια συλλογή του Ιωάννου Πασσά την οποία είχαμε την τύχη να δούμε στην ...τελευταία κατοικία της, στο Μουσείο Πασσά, πριν εξαφανισθεί από προσώπου ...Αθηνών επί δημαρχίας Αβραμόπουλου και δηλωθεί ως "κλαπεισα" με ένα ψήγμα της να καταλήγει σκανδαλωδως στο (άσχετο!) Βυζαντινό Μουσείο Αθηνων, οργιζομαστε διότι ο αείμνηστος ευπατρίδης Ιωάννης Πασσάς είχε καταφέρει να συλλέξει, μεταξύ πολλών άλλων, μοναδικά ασιατικά αριστουργήματα απο κοραλι ελεφαντόδοντο και ασιατικά κεντήματα που θα μπορούσαν να γεμίσουν τις προθήκες ενός λαμπρου Μουσείου στη στέρφα Αθήνα.

     Η "Μεγάλη Αψιδα" της παρισινής Defense που δημιουργήθηκε ως αρχιτεκτονημα επιφανειακού μοντερνιστικού εντυπωσιασμού και μόνον, ήταν έργο δύο ...Δανών σρχιτεκτόνων, ενός Ιρλανδού ...άντε κι ενός Γάλλου! Και είναι γεγονός ότι χωρίς τους Γερμανούς να παρελαύνουν στην Αψίδα του Θριάμβου η τους Δανούς να χτίζουν την "Μεγάλη Αψιδα", οι Γάλλοι πάντοτε θα αναζητούν το ξένο συμπλήρωμα που θα τους αναδείξει, όπως και την Αφροδίτη της Μήλου για το Λούβρο τους...  Έτσι και η συνεισφορά της Ασιατικής Θεραπευτικής στο Μουσείο Guimet (παραλλήλως προς τα ασιατικά εκθέματα των μόνιμων συλλoγων του) αναδεικνύει, τούτες τις ημερες σε "Λούβρο" ασιατικής σπουδής αυτό το Μουσείο.

     Εδώ, λοιπόν, στον υπόγειο χώρο των περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Guimet, ξαναθυμήθηκαμε την ιαματική ιδιότητα του διαλογισμού στο ειδικώς διαμορφωμένο τμήμα της τρέχουσας εκθέσεως "Ασιατική Θεραπευτική" όπου ο διαλογισμός αποτελεί ξεχωριστό "σπόνδυλο" μεταξύ πολλών άλλων που απαρτίζουν αυτή την σημαντική έκθεση.

     Εδώ, εν μέσω των πολλών εναλλακτικών θεραπευτικών "κεφαλαίων" που συνθέτουν την ασιατική ιατρική (ανιμισμός, τεγκρισμός, βελονισμός, αστρολογική ιατρική, μάλαξη, φαρμακοδοσια κλπ) ο διαλογισμός προτείνεται ως θεραπευτικός και στον επισκέπτη της εκθέσεως παρέχεται και η δυνατότητα να τον ...δοκιμάσει.

     Σ' αυτό τον σκοτεινό χώρο, υπό το άγαλμα του Βούδα και με χαλαρωτική μουσική υπόκρουση, ο επισκέπτης μπορεί να διαλογισθεί και να βιώσει τον ιαματικό χαρακτήρα της όλης διαδικασίας.

     Και, βεβαίως, με την περίοπτη θέση που κρατά σ' αυτή την περιοδική έκθεση ο διαλογισμός ως θεραπευτική διαδικασία, όχι μόνον η Ασιατική Θεραπευτική αναδεικνύεται ως πληρέστερη, αλλά και ο διαλογισμός, αμφιπλεύρως, αποκτά την "διάσταση" που του αναλογεί, ως "ιάματος" απαραίτητου για τον Άνθρωπο.

     Παρά την σημαντικότητα της, η περιοδική εκθεση εμφανίσθηκε να πάσχει από μια σοβαρή υστέρηση σε ο,τι αφορά στον Σιβηριανό Τεγκρισμό (Σαμανισμό).

     Αν και στην συγκεκριμένη έκθεση υπήρξε ένα αφιέρωμα στον Κορεάτικο  Ανιμισμό (εσφαλμένως, αποκαλούμενο "Σαμανισμό") τον οποίο γνωρίζουμε ως "Mu" (mudang, mugyeok) εν τούτοις, ο Σιβηριανός Τεγκρισμός ήταν ...απών!

     Ο ογκώδης και καλοτυπωμένος καταλογος της εκθέσεως, ασφαλώς, καλύπτοντας όλες τις πτυχές της εκθέσεως κάνει αναφορά και στον θεραπευτικό διαλογισμό.

Βαρειές οι αποσκευές μας στο check-in της επιστροφής μας από το Παρίσι στην Αθήνα λόγω του όγκου των βιβλίων που μεταφέραμε και ευτυχώς που ο ευγενέστατος μαύρος υπάλληλος της "Sky Express" μας χαμογέλασε με νόημα και δεν μας ταλαιπώρησε εφαρμόζοντας τα προβλεπόμενα. Βλέπετε, ταξιδεύαμε μόνον με ...χειραποσκευή και βρεθήκαμε με μία ...βιβλιοθήκη παραμάσχαλα! Ανάμεσα σ΄ αυτόν τον όγκο και ο παραπάνω κατάλογος, μαζύ με πολλά άλλα βιβλία, εμπλουτίζει πλέον την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" κι ένα ειλικρινές "ευχαριστώ" προς την εξαιρετικήν εταιρία και τον, ομοίως, υπάλληλό της για την πολύτιμη διευκόλυνση!   

     Σε κάθε περίπτωση, οι ..."ιαματικοί προσανατολισμοί" της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" δικαιώνονται και από τα συμπεράσματα στα οποία άγει και το περιεχόμενο αυτής της εκθέσεως.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ