Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Η ΑΞΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΜΑΣ


     Η αξιοσύνη των Εκπαιδευτών μας προάγει κατά τον καλύτερο τρόπο τους μαθητές και τη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με αποτέλεσμα να αρχίσει να δημιουργείται μία ..."λίστα αναμονής" μαθητών και μαθητριιών υπό εξέταση διαπιστεύσεως.


     Η Μαριλένα μας διεκδικεί τη δική της θέση σε αυτή τη ..."λίστα" και προετοιμάζεται γοργά από τον Εκπαιδευτή της τον Μάριο για να ακολουθήσει την -σήμερα, μόλις- αριστεύσασα Marion. Και η Μαριλένα διεκδικεί τα πάντα με την αέρινη χάρη μιας χορεύτριας, επάνω και κάτω από τον Ίππο διατηρώντας τη δική της χάρη με την οποία ξέρει να κατακτά ό,τι την ενδιαφέρει.


     Η ευγενική μας, Μαριλένα, λοιπόν, πλησιάζει σταθερά τη στιγμή που θα ενταχθεί στη χορεία των Ελλήνων Εφιπποτοξοτών-Εφιπποτοξοτριών δίνοντας, μάλιστα, το δικό της "χρώμα" ως Αμαζόνα.


     Προσφάτως, επιμένοντας στη χορευτικότητα των κινήσεων και χειρισμών της, υπερεπήδησε εμπόδια υπό την διδασκαλία του Εκπαιδευτή της κι ενώ ξεκίνησε την υπερπηδητική ημερίδα της με δείγματα προ-Caprilli "καθισμάτων" συνέχισε με άψογα "καθίσματα" και χειρισμούς.


     Την ίδια χορευτικότητα η Μαριλένα διατηρεί και στις εξωτερικές περιιππεύσεις της όπως έδειξε το σχετικό οπτικό υλικό της τελευταίας εξόδου της που  θα μπορούσε να προέρχεται και από κάποια παράσταση της "Appassionata".


     Mε τον Εκπαιδευτή της Μάριο σταθερά στο πλευρό της η Μαριλένα δείχνει άνεση και στην εξωτερική περιίππευση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, απλουστεύοντας τις δυσκολίες εντός Ιππευτηρίου.


     Διόλου τυχαίο ότι ο Μάριος δεν αφήνει στιγμή να πάει χαμένη και, ακόμη εις βάρος των δικών του Προπονήσεων, προάγει τους μαθητές του ακολουθώντας τον αλτρουιστικό κανόνα της Ομάδος όπου η χαρά όλων είναι η χαρά του άλλου.


     Και η ψυχική διάθεση της έφιππης Μαριλένας να χαίρεται τον Ίππο σε κάθε στιγμή και να προοδεύει στην Ιππική, δεν χαροποιεί μόνον τον Εκπαιδευτή της αλλά και όλους μας όταν την απολαμβάνουμε στα μαθήματά της και στο υλικό που κάθε ένα από αυτά αφήνει πίσω του πιστώνοντας τον Μάριο ως άξιο Εκπαιδευτή της Σχολής μας.


ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ  ΠΡΟΟΔΟΣ


     Η πανέμορφη αυλή με τα χαλαρωτικά χρώματα του Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" δείχνει ολοένα και πιο "ζωντανή" με την δραστηριότητα της Παραδοσιακής Τοξοβολίας που αναπτύσσουν οι Φαίακες Συνασκούμενοί μας.


     Ο Χριστόφορος και η Ειρήνη μεταφέρουν στους ευγενείς συντοπίτες τους τα διδάγματα της λυτρωτικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας και οι φωτογραφίες των δραστηριοτήτων τους μας γεμίζουν χαρά.


     Ευχή μας και οι Κερκυραίοι να ωφεληθούν όπως όλοι μας από αυτή την Τοξοβολία που κράτησε "ζωντανό" τον Άνθρωπο επί αιώνες, όταν όλα γύρω του τον εγκατέλειπαν αβοήθητο κι εκείνος στήριξε την ύπαρξή του σε μια τόσο δα λεπτή ...χορδή Τόξου.


Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

ΕΦΙΠΠΗ ΧΡΗΣΗ NUNCHAKU


     Τα Κρόταλα, γνωστά και ως "Nunchaku" παρουσιάστηκαν από τον Νίκο Καπλατζή σε μάθημα ...εδάφους του Προγράμματος "ΠΟΛΕΜΩΝ" στην Ομάδα μας αλλά ο Αρχηγός της Ομάδος μας Κωνσταντίνος, αν και δεν είχε παρακολουθήσει εκείνο το μάθημα θέλησε να τα απολαύσει ...έφιππος!


     Αφού ανέλαβε, λοιπόν, δύο ζεύγη Κροτάλων (δεν του έφτανε το ένα...) εφίππευσε και ...ιδού!


     Ασκήσεις με Κρόταλα σε βάδην, ασκήσεις με Κρόταλα σε τροχασμό και ασκήσεις με Κρόταλα σε καλπασμό!


     Όχι, για να μη νομίζουν μερικοί ότι όσα μπορείς να χαρείς στο έδαφος δε μπορείς να χαρείς και ...έφιππος! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" έχουμε καταργήσει παρόμοιους περιορισμούς...

ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ


     Στο τέταρτο, μόλις, μάθημά της και η αγαπημένη μας Ιωάννα ανταποκρινόμενη αμέσως στις οδηγίες του Εκπαιδευτή της Κωνσταντίνου κατάφερε να ολοκληρώσει ένα ασκησιολόγιο που της προσέφερε αυτοπεποίθηση και επαύξηση του αισθήματος ισορροπίας.


     Η νεαρή μαθήτρια του Κωνσταντίνου, κατ΄ αρχήν, εκπαιδεύθηκε στην ασφαλή αφίππευση και όταν σε κάποιο σημείο αυτού του μαθήματος βρέθηκε σε οριακή κατάσταση ισορροπίας την ακούσαμε να χαριτολογεί «Μα πλέον μπορώ να αφιππεύσω…» και έδωσε μια και βρέθηκε όρθια στο έδαφος.


     Επίσης, η Ιωάννα έμαθε να διευθύνει τον Ίππο της σε Μένδειο "κάθισμα" (καθισμένη ανάποδα), περνώντας τον μάλιστα και πάνω από βαλβίδες!


     Σήμερα η Ιωάννα έμαθε, ακόμη, να επαφίεται στις αισθήσεις του Ίππου της και να τον αφήνει να βλέπει για …λογαριασμό της, διευθύνοντάς τον με ένα μαντήλι που της έκλεινε τα μάτια.


     Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Ιωάννα μας πέρασε και βαλβίδες με τα μάτια κλειστά με το μαντήλι που της είχε στερεώσει ο Κωνσταντίνος.


     Τι είπατε; Μόνον αυτά; Σε καμία περίπτωση! Η Ιωάννα, σήμερα πέρασε και υπεράνω εμποδίων (!) πάντοτε με το μαύρο μαντήλι να της κλείνει τα μάτια.

     Η Ιωάννα είναι η αδυναμία πολλών, κυρίως, της γλυκύτατης Μητέρας της η οποία είχε μύριους ενδοιασμούς κατά το ξεκίνημα της κόρης της στην Ιππασία. Τότε, όπως όλες οι Μητέρες, έτρεμε το ...φυλλοκάρδι της για τη μοναχοκόρη της και όλοι την φανταζόμαστε σήμερα που θα βλέπει αυτές τις φωτογραφίες πόσο διαφορετικά θα αισθάνεται για κείνους τους φόβους της αφού η ίδια η Ιωάννα δεν έδειξε ούτε για μια στιγμή ότι φοβήθηκε το ο,τιδήποτε. 


     Και, βεβαίως, κάτι τέτοιοι μαθητές (μαθήτριες) κάνουν ευτυχή τον Κωνσταντίνο μας που βλέπει να καρπίζουν αμέσως οι, πραγματικά, σοφές σχεδιάσεις των μαθημάτων του. 

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ 
ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ


Aγαπητοί Συνασκούμενοι, 

όσοι λάβετε μέρος στην Προπόνηση του ερχομένου Σαββάτου, 13ης Μαίου 2017,

     Οι ρηξικέλευθες προσεγγίσεις της Ομάδος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» και των δύο συνιστωσών της εφιπποτοξοτικής ενότητος, της Ιππικής και της Τοξοβολίας, επιχειρούν –με το δικό τους τρόπο…- να ενεργοποιήσουν τις ατομικές επιφύσεις μας που, για ευνόητους λόγους, οι περιρρέουσες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί από την ανθρώπινη ατέλεια τις θέλει ανενεργές.


     Κάποιοι, ήδη, ευλόγως αναρωτηθήκατε για τις λεπτομέρειες της επικείμενης …μυστηριώδους προπονητικής «εκστρατείας» μας η οποία θα λάβει χώρα σε λίγες ημέρες, σε ένα άγνωστο σημείο υπό άγνωστες συνθήκες, όπου το άγνωστο παραπέμπει σε …σκότος!


     Έτσι, προς λύτρωση της εναγώνιας προσμονής σας περί των λεπτομερειών, άγομαι στην απόφαση να σας αποκαλύψω το όλο «σχέδιο».


     Ξαναφέρτε, λοιπόν, κατά νου τις προπονητικές συνθήκες του προηγουμένου Σαββάτου και ξαναζήστε εκείνο τον λίβα στο απέραντο προπονητικό πεδίο που ήταν λουσμένο στο ηλιακό φως, με τα τσουρουφλισμένα χορτάρια κάτω από τις πυρωμένες σόλες μας… Ξαναφέρτε στη μνήμη τα χρώματα εκείνου του καταγάλανου  ουρανού και των γύρω καταπράσινων λόφων, το όμορφο κατάφυτο ρέμα που μας χώριζε από τη δημοσιά και τις πανέμορφες ελιές που φύτρωναν ολόγυρά μας… Μετά, καθίστε αναπαυτικά στη πολυθρόνα σας και, αναπολώντας όλη εκείνη την φυσική ομορφιά του προπονητικού μας πεδίου του προηγουμένου Σαββάτου, ανακαλύψτε τον Antonio Lucio Vivaldi, τον υπέροχο κοκκινοτρίχη παπά και συνθέτη της εποχής του Μπαρόκ, ακούγοντας το «Καλοκαίρι» από τις «Τέσσερις Εποχές» του.


     Και τώρα που νοιώσατε στην ακοή σας τον πνιγηρό καλοκαιρινό λίβα στην εξοχή της Μαδούης, με τα τιτιβίσματα των μελισσών και τα κελαδήματα των μικρών πουλιών στις όχθες των ρυακιών που χαρακώνουν τα θερισμένα χωράφια της, τώρα που τα έγχορδα σας έδειξαν τις ηλιακές αχτίνες να διατρυπούν τις πευκοβελόνες κι εσείς να μαγεύεστε απ΄ τα χρυσίζοντα διάκενά τους… σηκωθείτε και κρατείστε την αίσθηση όσο μπορείτε, εκεί, όπου κι αν βρίσκεστε! Αλλά μην απομακρυνθείτε από την υπαινικτική παρουσία του υπέροχου κοκκινοτρίχη παπά και ακούστε, τώρα, το επόμενο κονσέρτο του, τον «Χειμώνα» από την ίδια συμφωνική τετραλογία…


     Τον ακούσατε και τον «Χειμώνα»; «Ακούσατε», μήπως, τον βαρυσυννεφιασμένο ουρανό και την καταιγίδα,  τα κουδουνάκια των μικρών ελαφιών που σέρνουν το έλκηθρο πάνω στο χιόνι και τα αλυχτήματα των τσοπανόσκυλων που το ακολουθούν, αλλά και τις χνωτισιές του κουκουλωμένου αμαξηλάτη που νοιώθει τις μαχαιριές του χιονιά στο πρόσωπό του; Χμμμμ…


     Μόλις, σας τα είπα όλα!  Άλλωστε, εξ αρχής ήταν εμφανές ότι δε κρατιόμουν…



     Η εικαστική οπτικοποίηση της τοξευτικής μας δράσεως με την αμφίδρομη εξωαισθητή μελοποίηση αυτού του οπτικοποιητικού εγχειρήματος δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη ελεγχόμενο ερέθισμα που επιχειρεί η Σχολή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» για την ενεργοποίηση αδρανούντων κωναρίων. Ας μη το αφήσουμε να πάει χαμένο…


Aριστοτέλης Hρ. Kαλέντζης