ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΘΙΒΕΤΙΑΝΟ ΓΚΟΝΓΚ

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ...ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ ΦΩΝΕΣ 

ΣΤΗ ΚΟΙΛΑΔΑ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

Εκπαιδευτική Ημερίδα 2ας Μαίου 2015

     Mια "συμφωνία" για ...γκονγκ και ...πολλές-πολλές φωνές (!) θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ολόκληρη η εκπαιδευτική ημερίδα μας της 2ας Μαίου 2015 στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Τούτη τη μέρα της ομαδικής Εκπαιδεύσεως της Ομάδος μας, ένα αυθεντικό θιβετιανό γκονγκ κατέλαβε τη θέση της κλασικής σφυρίχτρας, ενεργοποιώντας το κέντρο "αντιλήψεως" της καρδιάς Ίππων και Ανθρώπων, οδηγώντας όλους σε ένα λαμπρό αποτέλεσμα.  

     Ο ήχος του γκονγκ κυριάρχησε μέσα στο Ιππευτήριο και στη καλπαστική ευθεία όπου σήμερα έγιναν πολλά μαθήματα, με την Εφιπποτοξότρια Κατερίνα να "ανοίγει το χορό" επάνω στο Ποσειδώνα. 

     Η Βίκυ, υπό τη διδασκαλία του Αρπάλυκου, "ζεστάθηκε" με πολλές "ευφυείς" εισαγωγικές ασκήσεις ώστε να καταλήξει σε μία ολοκληρωμένη έφιππη τόξευση. Μεθοδικός και προσεκτικός ο Αρπάλυκος με τους μαθητές του δε "προσπερνά" καμία λεπτομέρεια ώστε να είναι σίγουρος για το τελικό ασφαλές και σωστό αποτέλεσμα.

     Και, βεβαίως και η Βίκυ, όπως και κάθε μαθητής μας, καταλήγει στο καλύτερο αποτέλεσμα πάντοτε υπό την επίβλεψη του Εκπαιδευτή της.

     Για πρώτη φορά έπαιξε έφιππος με τη μπάλα ο Βασίλης. Τα λίγα εικοσιτετράωρα που οι επιστημονικές υποχρεώσεις του, του επέτρεψαν να βρεθεί κοντά μας από το εξωτερικό όπου ζει μονίμως, ανέδειξαν ακόμη έναν εξαιρετικό μαθητή της Σχολής μας και έναν άξιο μέλλοντα Εφιπποτοξότη.

     Η μικρή μας Μύρινα ξεκίνησε το πρόγραμμά της με ασκήσεις "προσεγγίσεως" του Ίππου και ανάπτυξη σχέσεως μαζύ του. 

     Εξαιρετική Αμαζόνα η μικρή Μύρινα, ακολούθησε με άριστη εκτέλεση τις ασκήσεις Ιππηλασίου τις οποίες της υπέδειξε ο Αρπάλυκος.

     Στο τέλος η Μύρινα τόξευσε σε καλπασμό δείχνοντας ότι βρίσκεται πολύ κοντά στις εξετάσεις κάτι που περιμένουμε να ορίσει η Εκπαιδεύτριά της Χαρά η οποία και την προετοίμασε.

     Mε παρόμοιο τρόπο ασκήσεων Ιππηλασίου προετοιμάστηκε και ο Παντελής πριν αναλάβει το Τόξο και τα βέλη του. 

     O Παντελής, αν και αρχάριος, έχει ήδη βρει το "δρόμο" του και την αυτοπεποίθησή του απέναντι στον Ίππο κι αυτό για τη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι θεμέλιο ασφαλείας της ιππεύσεως.

     Όταν όμως, ο Παντελής "βγήκε" σε καλπαστικές τοξεύσεις τα αποτελέσματα είναι αυτά που φαίνονται στη φωτογραφία που ακολουθεί.

     Μαζύ με τον Παντελή, πλέον, κινείται σε σχηματισμό και ο μικρός μας Ορφέας, συνεργαζόμενος με αποτελεσματικότητα με έναν μεγάλο Ίππο και όχι με Ιππάριο, όπως εσφαλμένα είναι καθιερωμένο στην αντίληψη της "δυτικής" Ιππικής. 

     Σήμερα, όμως και η μικρή μας Ιοκάστη έκανε μάθημα αλλά ένα πολύ διαφορετικό από εκείνο, ίσως, που περίμενε: ασκήθηκε να συντονίζει από το έδαφος δύο Ίππους σε σχηματισμό, καθοδηγώντας τους αναβάτες τους εκ των οποίων, ο ένας ήταν ο αδελφός της Ορφέας. Η εκπαιδευτική ευφυία και ευρηματικότητα της αγαπημένης μας Χαράς βρίσκει πάντα τρόπο να κάνει τους μαθητές της να προοδεύουν.

     Πάνοπλη και ικανότατη η Εριθέλγη σε ασκήσεις Ιππηλασίου (και όχι μόνον...) στην οποία ευχόμαστε να μας δίνει πάντα τη χαρά των καλών ειδήσεων για τις ατομικές της προόδους και εκτός Ομάδος!

     Χαρακτηριστικά άνετη και με το χαμόγελο στο πρόσωπο και η Σύλβια στον συραγωγέα με τον Εκπαιδευτή της. Αν αυτή τη χαρά και την άνεση δεν έχει ένας αρχάριος μαθητής μιας Σχολής Ιππασίας τότε η Σχολή έχει αποτύχει!

     Πραγματικά ..."ιπτάμενος" στους καλπασμούς του ο Λάμπρος μας με τον εντυπωσιακό του ...κεφαλόδεσμο, επάνω σε έναν πολύ άνετο και χαρούμενο Ποσειδώνα! Και όπως είναι κανόνας στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", ούτε σέλλα, ούτε αναβολείς, ούτε μαστίγια, ούτε πτερνιστήρες (σπιρούνια), ούτε στομίδα, διότι ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΙΠΠΑΣΙΑ!

     Αυτές, βεβαίως, οι εικόνες των "ιπτάμενων" τετραπόδων και των αναβατών τους είναι τόσο συνήθεις στο Ιππευτήριο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" που τις χαιρόμαστε συνεχώς, αλλά δε παύουμε να αισθανόμαστε μεγάλη χαρά όταν τις βλέπουμε με "πρωταγωνιστές" αρχάριους μαθητές μας.

     Για άλλη μια εκπαιδευτική ημερίδα οι αγαθές σχέσεις και η "ζεστή" συνεργασιμότητα των μαθητών μας έφερε τα καλύτερα, για τους ίδιους και τη Σχολή μας, αποτελέσματα! Είναι πραγματική απόλαυση, επί παραδείγματι, να απολαμβάνεις τον αρχάριο Βασίλη να συνεργάζεται σε ασκήσεις ρυταγωγήσεως με την προχωρημένη Μαρίλη.  

     Το ίδιο και στις καντρίλιες με την Χρυσούλα να κρούει το γκονγκ κινούμενη σε εκπαιδευτική "καντρίλια" με τη Εφιπποτοξότρια Κατερίνα. Αυτό το επίτευγμα της συνεργασιμότητος όλων μας μέσα κι έξω από το Ιππευτήριο, η απουσία κάθε "ανταγωνισμού" κι "αντιπαλότητος" αποτυπώνει το χαμόγελο στα πρόσωπα όλων μας και την επιτυχία του τελικού αποτελέσματος της Εκπαιδεύσεώς μας.

     Έτσι, το Ιππευτήριο, η Καλπαστική Ευθεία και η Γραμμή Βολής της Κοιλάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δε παράγουν ένα απλό εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα αλλά διαμορφώνουν ένα πλαίσιο κοινού, ομαδικού, βίου που διδάσκει αγαθότητα σχέσεων στη κοινή υπηρέτηση ανελισσουσών Ιδεών.

     Και με αυτά τα θετικά συναισθήματα τα τετράποδά μας με τους γαλήνιους αναβάτες τους μπορούν με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση να διασχίσουν λεωφόρους...  

     ...ή και απόμερες, καταπράσινες, διαδρομές σε μιαν ήρεμη φύση, την ίδια ώρα που η Αθήνα και η υπόλοιπη Ελλάδα πυρπολούνται από ένα αλληλοσπαραγμό όντων που δεν εννόησαν ποτέ το κράτημα μιας "σημαίας" Αξιών!

     Και στις μικρές στιγμές ανάπαυλας πάλι όλοι μαζύ όπως εδώ με τη Βίκυ μας ανάμεσα σε ένα πάντα ευγενικό και χαμογελαστό Παντελή και έναν Ούνο που βρέθηκε στο κέντρο της Αττικής φτάνοντας από τα ...Ουράλια!

     Όλα τούτα, χάρη στους Εκπαιδευτές μας για τους οποίους οι μακρινοί μας Δάσκαλοι εξέφρασαν προσφάτως τα καλύτερα σχόλια.

     Ο Αρπάλυκος με την εφευρετικότητά του στο να καταλήγει σε λύσεις μέσω του παιγνιδιού με τη Φύση και η Χαρά με τη μεθοδικότητα και τη τρυφερότητά της που καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα, καθένας μέσα από το δικό του "μονοπάτι". 

     Το γκονγκ, όμως, συνέχισε να εμπνέει με τον ήχο του και τη Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας που έλαβε χώρα στη Κοιλάδα μας, παραλλήλως προς τα πολλά μαθήματα Ιππασίας και Έφιππης Τοξοβολίας που, σήμερα, οι δύο Εκπαιδευτές μας κατάφεραν να διεκπεραιώσουν.

     Μόνο πρόβλημα και αυτής της Προπονήσεως η ανεπάρκεια των ...στρεμμάτων της Κοιλάδος η οποία φαίνεται, πια, πολύ ...μικρή για να υποδεχθεί τους πολλούς μαθητές μας, ενώ ο φακός της φωτογραφικής μας μηχανής απαιτεί την αντικατάστασή του με έναν υπερευρυγώνιο για να μην αφήνει "απέξω" ...Συνασκουμένους. 

     Το πρώτο πράγμα που καταφέραμε σε αυτή την Προπόνηση ήταν η επίλυση του "αδιαχωρήτου". Μπορεί ο προπονητικός χώρος να δείχνει μεγάλος όμως η ευχάριστη αύξηση των Μελών της Ομάδος μας  σε συνδυασμό με την απαιτούμενη ποιότητα των προπονητικών συνθηκών αναδεικνύει αρκετά ζητήματα προκειμένου να είμαστε βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε αυτό που πρέπει.

     Όχι μόνον κατά την παράταξη στη Γραμμή Βολής αλλά και κατά τη διακίνηση για την περισυλλογή των βελών, οι ευάριθμοι, αγαπημένοι μας, Συνασκούμενοι δείχνουν ότι χρειαζόμαστε, πάντα, ανάπτυξη γεωμετρημένης σκέψεως για την επιτυχή διεξαγωγή των Προπονήσεών μας.  Και τούτο έδειξε και αυτή τη φορά να το επιτυγχάνει ο Αρχηγός μας Αρπάλυκος ο οποίος, για άλλη μια φορά πέρασε με "άριστα" τις σχετικές εξετάσεις.

     Έτσι, με λύσεις ευφυείς για μία γεωμετρημένη διάταξη και αυτή τη φορά διεξήχθη μία λαμπρή Προπόνηση υπό τους ήχους του γκονγκ που ενεργοποιούν το κέντρο της καρδιάς και συνεπιφέρουν τα πλέον θετικά αποτελέσματα. 

     Αυτή η Προπόνηση ξεκίνησε αντιστρόφως, με τόξευση από τα είκοσι μέτρα και συνεχίστηκε σε μικρότερες αποστάσεις καταλήγοντας σε τοξεύσεις ενστίκτου με κλειστά μάτια.

     Η ανομοιογένεια επιπέδου ικανοτήτων των Μελών που παρετάχθησαν στη Γραμμή Βολής δε μείωσε σχεδόν καθόλου το τελικό αποτέλεσμα το οποίο ήταν συνεχώς εμφανές επάνω στο στόχο.

     Το θιβετιανό γκονγκ με το βαθύ ήχο του καθοδηγούσε, όχι τόσο τη σκέψη και τις εξ αυτής προκαλούμενες αντιδράσεις, όσο το αβυθομέτρητο ένστικτο. 

     Με τα μάτια "σφαλισμένα", τα βέλη έδειξαν να αναζητούν το στόχο με την ανεξήγητη διαδικασία της ..."θερμικής" ανιχνεύσεως. 

     Κι αυτή η "θερμική" ανίχνευση του στόχου, δεν ήταν άλλη από την ενέργεια του ίδιου του ενστίκτου!

     Σήμερα είχαμε την Τιμή της επισκέψεως ενός καταξιωμένου Δασκάλου Πολεμικών Τεχνών, του Χρήστου Σπυρόπουλου από το "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΟΛΙΝ" ο οποίος συνασκήθηκε μαζύ μας αποδεικνύοντας ότι μια καθαρή ψυχή μπορεί  αμέσως να ανταποκριθεί σε μια οποίαδήποτε εκπαιδευτική απαίτηση με επιτυχία!

      Ακόμη μία ένδειξη ευγενείας των Μελών μας, η χειρονομία του Θοδωρή μας να εμπλουτίσει τη Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας με μία πολύ καλή επανέκδοση του συγγράμματος του ηρωικού μας Στρατηγού Κ. Δαβάκη τον οποίο δολοφόνησαν εν πλω οι "σύμμαχοι" Βρεταννοί βυθίζοντας το καράβι που τον μετέφερε τραυματία προς περίθαλψη, με φροντίδα των Ιταλών Φασιστών. Πράγματα παράξενα, αλλά και άγνωστα στους "πολλούς" σήμερα με τις ...ανεστραμμένες απόψεις περί "άσπρου" και "μαύρου"! 

     Ευχαριστούμε τον Θοδωρή που μας δίνει την ευκαιρία να ξανασκύψουμε πάνω στη περίπτωση του Στρατηγού Κ. Δαβάκη  και να τη ξαναθυμηθούμε, προστατεύοντας ταυτοχρόνως και το πρωτότυπο το οποίο τηρείται ως κόρη οφθαλμού στη Βιβλιοθήκη μας!

     Ο πολυπράγμων και πάντα επιτυχώς, Αρχηγός της Ομάδος μας Αρπάλυκος, άρχισε να προετοιμάζει και την ...προίκα όσων θα ασχοληθούν με την Ιερακοτροφία. Έτσι, κατά παραγγελία του Εκπαιδευτή μας Κοσμά, ο Αρπάλυκος παρέδωσε τα πρώτα εξαίσια δείγματα γαντιών Ιερακοτροφίας ραμμένα χειροποίητα με τρία διαφορετικά δέρματα και όλα τα απαραίτητα για ένα λειτουργικό γάντι.

     Αμέτρητα τα ταλέντα του Αρχηγού μας, όμως κι ανάμεσα σε αυτά και η ραφή (κυρίως στο χέρι!) ιστορικών ενδυμάτων προς χρήση των Μελών της Ομάδος για κάθε περίσταση. Τη φορά αυτή, ο Αρπάλυκος μελέτησε μεσαιωνική ενδυματολογία και δημιούργησε ένα γυναικείο φόρεμα, με όλα τα απαραίτητα παρελκόμενα (φαρέτρα από κατσικίσιο δέρμα, ζώνη και πουγγί) το οποίο θα φορέσει η νεαρή Αρχηγός της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Κύπρου Αναστασία Φ. Φωτίου, στους επικείμενους Διεθνείς Αγώνες του San Marino στους οποίους ισχύουν αυστηροί ενδυματολογικοί κανονισμοί. 

     Έτσι ο Αρπάλυκος, παρά τις βαρύτατες υποχρεώσεις του προς την Ομάδα αλλά και τις προσωπικές της καθημερινότητός του, αφιέρωσε χρόνο ώστε να καταφέρει το ακριβές αλλά και πανέμορφο σύνολο που φαίνεται στη παραπάνω εικόνα, με πολύ αγάπη στη νεαρή Συναρχηγό που θα το χαρεί σε λίγες εβδομάδες. Ένα πραγματικό έργο τέχνης που θα μπορούσε να εκτίθεται σε βιτρίνα... Εκεί που η καρδιά είναι αγαθή εκεί και η ζωή όμορφη σε κάθε λεπτομέρειά της!

     Αν όμως, νομίσαμε ότι ...μόνον αυτά ήταν τα έργα του Αρχηγού τα τελευταία εικοσιτετράωρα, κάναμε λάθος! Ο Αρπάλυκος δε παρέλειψε να "αποκαταστήσει" προς έκθεση και δύο εξευμενιστικές μάσκες που φέραμε από τους Διεθνείς Αγώνες W.T.A.F. 2007 της Ν. Κορέας, όταν για πρώτη φορά η Ελλάδα εμφανίσθηκε ως χώρα με Παραδοσιακή Τοξοβολία, εκπροσωπούμενη, σταθερά, από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ". Το πλαίσιο προορίζεται για τη μουσειακή συλλογή της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ".

     Αυτή όμως η Προπόνηση, παρά το γκονγκ, είχε και τη διόλου ...ειρηνική στιγμή της όταν ο  Αρχηγός απέβαλε την Ιωάννα της οποίας το εκρηκτικό ταμπεραμέντο δε της επέτρεψε και πάλι να ...βάλει γλώσσα "μέσα"! "Γαλιάντρα" η αγαπημένη μας Συνασκουμένη προκαλεί το σάλο και τη ταραχή πάντοτε με αγαθή καρδιά, αλλά, με πλήρη ανατροπή της τάξεως και της σιωπής που προβλέπει το πρόγραμμά μας, ώσπου ο Αρχηγός δεν άντεξε και την ενεκάλεσε στο Κύκλο της Ομάδος. Κοινώς, ..."της το βάρεσε το ...γκονγκ"!

     Κι εδώ ακούστηκαν μεσογειακότατες κραυγές του τύπου "Αυτή είναι η Ομάδα μου και απαιτώ δικαιοσύνη" (Ιωάννα)  και "Δεν σου επιτρέπω να κάνεις μπάχαλο τη Προπόνηση γιατί οι υπόλοιποι δε σου φταίνε να μη μπορούν να αυτοσυγκεντρωθούν" (Αρπάλυκος). Ο  κακός χαμός στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" η οποία για μια στιγμή, εκεί που έδειχνε "αυλή" ...βουδιστικού μοναστηριού άφησε όλη τη μεσογειακότητά της να ...τραντάξει Πεντέλη και Υμηττό! Και κει που όλοι νομίζαμε ότι ήρθε η ώρα να δούμε λυσσαλέες θηριομαχίες σε ρωμαϊκό αμφιθέατρο να κλείνουν μια ήρεμη εκπαιδευτική ημερίδα, όταν ο Κύκλος τελείωσε είδαμε ό,τι βλέπουμε μετά από κάθε Κύκλο, δηλαδή...

     ...τον Αρπάλυκο αγκαλιά με την Ιωάννα να τα λένε σε μια γωνιά της Κοιλάδος, αγαπημένοι και ...κενταύρειοι, με τη συνοδεία των απόηχων του ...γκονγκ! Απλώς, θαυμάσαμε για άλλη μια φορά την αυτοσυγκράτηση της, αγαπημένης του Αρπάλυκου, Εριθέλγης η οποία, αν και παρούσα, απέφυγε να εκσφενδονίσει το ...γκονγκ στο κεφάλι του καλού της!  

     Το "happy end" είναι πάντα δεδομένο σ' αυτή την Ομάδα μέχρι σημείου να χαιρόμαστε τον λέοντα Αρπάλυκο αγκαλιά με την ...οδοστρωτήρα Ιωάννα! Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" διαμορφώνουμε τα δικά μας ήθη στη, μικρή, δική μας κοινωνία των Ίππων και των Τόξων! Η Πλατωνική Πολιτεία γίνεται αντιληπτή σε όσους καταφέρνουμε να βγούμε από το Σπήλαιο!

     Εκτός, όμως, από την δραστηριότητα του κεντρικού "κορμού" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στην Αττική, πολλά Μέλη μας δραστηριοποιούνται προπονητικώς  και στη περιφέρεια, όχι μόνον στη Κύπρο όπου λειτουργεί κανονικό Παράρτημά μας, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία όπου μεμονωμένα Μέλη μας δε παραλείπουν την αυτοβελτίωσή τους.  

     Έτσι, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Ευβοίας, ο Εφιπποτοξότης Ιφικράτης ο οποίος προετοιμάζεται (και αυτός) για τους Διεθνείς Αγώνες του San Marino, ασκήθηκε σε μακρές αποστάσεις μαζύ με φιλικά του πρόσωπα.

     Μέσα στους προγραμματισμούς της Ομάδος μας είναι και η μετάβασή μας στα μέρη όπου προπονείται ο Ιφικράτης και, πραγματικά, προδιαθέτουν σε αυτοσυγκέντρωση και χαλάρωση.

     Και, απ΄ ό,τι φάνηκε η Προπόνηση στην Εύβοια είχε ένα, ευεργετικό αποτέλεσμα για τον Εφιπποτοξότη Ιφικράτη και όσους τον ακολούθησαν και αναμένουμε από αυτόν πληροφορίες για να "σχεδιάσουμε" σύντομα μία ομαδική Προπόνηση στα μέρη του.

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" χτίζει ήθη και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" τα επιστεγάζουν επαξίως. Μπορεί το δέντρο των συγχρόνων κοινωνιών να ξεράθηκε, όμως, νέοι βλαστοί ξεπροβάλλουν! Έτσι είναι η Φύση, "χωρίς ταφή καμία ανάσταση" και η φλόγα ενός κεριού είναι αρκετή να "σπάσει" το σκοτάδι όπως κι ένας καταπράσινος μίσχος να ζωντανέψει τη Φύση! 

"ΣΗΜΕΙΟ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

     Είναι γεγονός ότι πολλοί παρατηρούν θετικά και σχολιάζουν τις ασκήσεις μας, ενώ συχνά ξένος γνωστός εκπαιδευτικός οργανισμός αναδημοσιεύει στη σελίδα της κοινωνικής δικτυώσεώς του φωτογραφίες από τις ασκήσεις μας ως εκπαιδευτικά υποδείγματα άξια μιμήσεως. 

     Το παραπάνω, όμως βίντεο έτυχε τόσων θεάσεων και τόσων θετικών σχολίων σε λίγες μόλις εβδομάδες, ώστε αποτελεί ένα ακόμη "σημείο" εκπαιδευτικής αναφοράς για τη Σχολή μας.

     Αποτυπώνει μία κινητική άσκηση τοξευτικού συντονισμού και ευστοχίας που διεξήγαγε ως Αρχηγός Βολής ο Ακάδημος με τα αποτελέσματα όπως τα καταγράφει ο φακός.

ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ-ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΙΣΜΟΣ

     Μια "γέφυρα" διδασκαλίας ψυχής (και τίποτε άλλο!) είναι η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Μια "γέφυρα" εξόδου από το Πλατωνικό Σπήλαιο προς την Πλατωνική Πολιτεία η οποία δεν είναι παρά η "εικόνα" της συνεχούς πανανθρώπινης ανελίξεως προς την τελείωση της ψυχής και, εν ταυτώ, του φέροντος όντος.

     Η "φιλοσοφία" της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όπως αυτή προκύπτει από την μέχρι σήμερα λειτουργία της και τα πάμπολλα τεκμήρια των διδακτικών επιτευγμάτων της, κατά μία απλοϊκή προσέγγισή της, ίσως παράγει ένα ερωτηματικό: Πώς είναι δυνατόν για μια Σχολή η οποία διαχειρίζεται την "μαθησιακή συνείδηση" δυτικών Ανθρώπων να επιτυγχάνει ανελικτικά αποτελέσματα ακολουθώντας ένα υπερβατικό, εν πολλοίς, ανατολικό "μονοπάτι" διδασκαλίας;

     Εξ αρχής η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" υπήρξε ένα εργαστήριο όχι "πειραματικό" (όπως το "πείραμα", κοινώς, νοείται) αλλά εφαρμοστικό των "πειραμάτων" τα οποία ανεδείχθησαν θετικά για την ανέλιξη της ανθρώπινης ψυχής από τους, προ χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ετών, προϋπάρξαντες. "Πειράματα θετικά" τα οποία δεν κατεγράφησαν σε υλικά, γραπτά, μνημεία, κάτι σαν τις ανύπαρκτες "πλάκες" του ανύπαρκτου (επίσης!) Μωϋσέως, αλλά στον ίδιο τον ψυχισμό της ανθρωπότητος και, κυρίως, στη συνείδησή της.

     Για τον λόγο αυτό και η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" a priori, βάσισε τη διδασκαλία της σε εκείνη ενός διεθνώς καταξιωμένου Οργανισμού ο οποίος πιστούται με την αναβίωση της Έφιππης Τοξοβολίας στην Ευρώπη και τον δυτικό Κόσμο, ενώ, a posteriori, η Σχολή μας κατέφυγε στα εκπαιδευτικά "φώτα" εκείνης της παραδοσιακής Σχολής η οποία, προ αιώνων, πιστούται με την ίδια την θεμελίωση της συστηματικής της Έφιππης Τοξοβολίας ως παγκόσμιας εσωτερικής πολεμικής τέχνης ανελίσσουσας την ίδια την ανθρώπινη συνείδηση.

     Αναφερόμενοι, όμως, στην "συνείδηση" τι ακριβώς εννοούμε; 

     Ως έννοια, η συνείδηση γίνεται τετραπλώς αντιληπτή: φυσιολογικώς, φιλοσοφικώς, ψυχολογικώς και ηθικολογικώς. Φ υ σ ι ο λ ο γ ι κ ώ ς, "συνείδηση" σημαίνει την αντίληψη του έξω Κόσμου εν σχέσει προς το "εγώ". Φ ι λ ο σ ο φ ι κ ώ ς, "συνείδηση" σημαίνει το "εγώ" ως εστιακή επικέντρωση των ψυχικών φαινομένων δια της οποίας ο Άνθρωπος οροθετεί εαυτόν ως προς τους άλλους Ανθρώπους και του εν γένει Κόσμου. Ψ υ χ ο λ ο γ ι κ ώ ς, "συνείδηση" σημαίνει τον αυτοέλεγχο του Ανθρώπου επί των πράξεων και παραλείψεών του. Η θ ι κ ο λ ο γ ι κ ώ ς, "συνείδηση" σημαίνει την πνευματική ικανότητα κριτικής εκφοράς περί της ηθικής αξίας ή απαξίας πράξεως ή παραλείψεως.

     Διατυπώνοντας τους παραπάνω ορισμούς, υποπέσαμε ήδη στο πρώτο λάθος, όπου το λάθος είναι χειρότερο του ...εγκλήματος! Εξετάσαμε την συνείδηση με άξονα αναφοράς τον Άνθρωπο. Επιδείξαμε για μιαν ακόμη φορά τον εγωιστικό ανθρωποκεντρισμό μας ο οποίος εξαφανίζεται μέσα στη πελώρια σκιά του μεγαλείου της φύσεως. Όμως το λάθος αυτό δεν διεπράχθη τυχαίως... 

     Χωρίς να παραβλέπουμε ότι η συνείδηση είναι χαρακτηριστικό όλων των φυσικών όντων, χωρίς να παροράμε ότι και των όντων αυτών η συνείδηση χρήζει παιδείας, επιβάλλεται να εστιάσουμε την αγωνία μας επάνω στη παιδεία της συνειδήσεως του Ανθρώπου.  Ίσως το, αυταρέσκως, αυτοαποκαλούμενο "έλλογο" ον υπολείπεται παντός άλλου της συνειδησιακής παιδείας, προφανώς, διότι επέτρεψε στη μηχανιστική  λ ο γ ι κ ή  του να βαρύνει επί της -πέραν επιμερισμών-  σ υ ν ε ι δ ή σ ε ώ ς  του.  

     Αποδεσμεύοντας τον στοχασμό μας, θα λέγαμε ότι "συνείδηση" για τον Άνθρωπο αλλά και για κάθε ον, είναι η δια βίου (υλικού και μεταφυσικού) γραμμική ικανότητα ενστικτώδους προσανατολισμού και διασυνδέσεως με την απεραντοσύνη του αχανούς σύμπαντος. Γνωρίζουμε καλώς ότι οι λέξεις στερούνται της περιγραφικής επαρκείας κατά την έκφραση της αληθείας, όμως, ας συγχωρηθεί η καταφυγή σε αυτές ως "αγωγών" μεταφοράς κάποιων "κοντινών" προς την αλήθεια "εικόνων". Κι όσο κι αν το επιδιωκτέο είναι -και πρέπει να είναι...- μία "τέχνη" χωρίς "τέχνη", ένα ..."άδειασμα του φλιτζανιού από το τσάι του", ας συνεχίσουμε κι εδώ ν' "ακουμπάμε" στις λέξεις προσπαθώντας να προσπελάσουμε στην, μετά τα φυσικά, γνώση.

     Ας αρχίσουμε να "γδύνουμε" τον Άνθρωπο πετώντας, κατ'  αρχήν, το πανωφόρι της επιδερμίδος του. Μπροστά μας θα εμφανισθεί ένας όγκος βαθυκόκκινων μυών επιστεγασμένων από τον οστέινο θόλο του κρανίου. Ας αφαιρέσουμε και τον όγκο των μυών για να βρεθούμε μπροστά στο σκελετικό τεκτόνημα του οποίου η καμπύλη της οδοντοφυίας της κάρας φαίνεται να μας απευθύνει την μεταφυσική της ειρωνεία. Ας απορρίψουμε και τον σκελετό, φανταζόμενοι μετέωρα τα σπλάγχνα και τα λοιπά μαλακά μόρια, διαψεύδοντας το βαρυτικό νόμο. Ας αφήσουμε κι αυτά τα τελευταία να πέσουν καταγής κι ας μη βιασθεί κανείς να ισχυρισθεί ότι δεν απομένει, πια, τίποτε: εκεί μπροστά μας στέκει ολόρθη η  ψ υ χ ή  η οποία, είτε ως δύναμη ζωής, είτε ως απείκασμα κάποιου παραμυθιού Σειρήνων, παραμένει πραγματικότητα απτή, ακόμη και ως ...ορθολογιστικώς τεκμηριούμενη. Στον πυρήνα αυτής της αείζωης ενεργείας ενδημεί η συνείδηση. Κι ενώ προνοούμε και δαψιλεύουμε γνώσεις για την φαιά ουσία, αντιθέτως, παραλείπουμε την παίδευση του ζωτικού εξω-διανοητικού "ομφαλού" υπαρξιακής τελειώσεως που λέγεται "συνείδηση".

     Η παιδαγωγική χειραγώγηση ενός δυτικού μαθητή επάνω σε ένα ανατολικό "μονοπάτι" αγωγής ψυχής, μοιραίως ξεκινά από μία δυτικότροπη (βεβαίως, ρασιοναλιστική) "πύλη εισόδου" η οποία μετ' ανελίσσεται σε μία ανορθολογική "ατραπό" άγουσα προς την τελείωση. Και αυτή η "πύλη εισόδου" με την ορθολογική σεληνιακότητά της προϋποθέτει την τεκμηρίωση δια γραπτών "vade mecum", εκπαιδευτικών εγχειριδίων και άλλων υλικών τεκμηρίων αναφοράς προς κάλυψη των μαθησιακών "αναγκών" ενός δυτικού μαθητή.

     Όσο προάγεται η παιδεία της συνειδήσεως του εκπαιδευομένου τόσο τα δυτικότροπα υλικά τεκμήρια αναφοράς παραχωρούν τη θέση και την χρησιμότητά τους στα προϋπάρχοντα πανσυμπαντικά τεκμήρια αναφοράς τα οποία είναι καταχωρισμένα στη συνείδηση μιας ανθρωπότητος η οποία, πολύ προ ημών, στήριξε την επιβίωση και τον Πολιτισμό της επί του Ίππου και του Τόξου. Και αυτή η υπερβατή "ψηλάφιση" των προϋπαρξάντων τεκμηρίων η οποία επιχειρείται και από την Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αποτελεί και την τελική προσέγγιση στο "πεδίο προσγειώσεως"  του σκοπού της εκπαιδεύσεώς μας.

     Είναι δεδομένο ότι η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κατάφερε εκ του μηδενός των ελλαδικών πραγμάτων να συγκροτήσει εκ βάθρων το δικό της εκπαιδευτικό σύστημα για τη διδασκαλία της Έφιππης Τοξοβολίας ως εσωτερικής πολεμικής τέχνης για την επίτευξη της ψυχοπνευματικής ισορροπίας των ασκουμένων σε αυτή. Και τούτο το στήριξε σε δύο κύρια, γραπτά, εκπαιδευτικά εγχειρίδια και αρκετά άλλα δευτερεύοντα κανονιστικά, με σκοπό να λειτουργήσουν όχι σαν "ευαγγέλια" μιας απαρέγκλιτης διδασκαλίας αλλ΄ ως εισαγωγικά "εφαλτήρια" επί των οποίων θα πατήσουν πριν την "άκτιστη"  και άυλη "εκτίναξή" τους όσοι εκπαιδευόμενοι προς τον σκοπό της ψυχικής ανελίξεώς τους. 

  

     Παραλλήλως προς όλα τούτα, τα εκπαιδευτικά συγγράμματα που υποστηρίζουν το εναρκτήριο εγχείρημα της εκπαιδεύσεώς μας, ένα πλήθος γραπτών κειμένων στα Ιστολόγια της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" συνυποστηρίζουν επεξηγηματικώς το εισαγωγικό εκπαιδευτικό μας πνεύμα.

     Όμως, όλα αυτά δεν είναι παρά ο κατευθυντήριος δείκτης εξόδου από το Πλατωνικό Σπήλαιο με το λυτρωτικό "μονοπάτι" να έπεται αυτών. Η εκπαιδευτική ουσία ακολουθεί μετά την έξοδο από το Πλατωνικό Σπήλαιο με την επίτευξη ενός διαλογιστικού απο-διανοητικισμού ο οποίος θεραπεύει την σε πέντε, μόνον, μείωση των αισθήσεων του συγχρόνου Ανθρώπου (και, δη, δυτικού) ο οποίος απώλεσε πολύ περισσότερες αλλά και σημαντικότερες κατά την υπέλιξή του προς τη σημερινή εποχή της "κάλι γιούγκα".

     Τόσο η Ιππική όσο και η Τοξευτική, τέχνες, αποτελούν "ατραπούς" αναζητήσεως της αρμονίας και "αρμονία" δεν είναι παρά η διαρκής ροή (κίνηση) ενεργειακών ατόμων της οποίας η ανακάλυψη δεν είναι "υπόθεση" ορθολογικής διανοητικής αναζητήσεως αλλά ενστικτώδους ψυχικού εντοπισμού. Όταν ο Άνθρωπος καταφέρει την υπέρβαση των διανοητικών ψευδαισθήσεων ή και παραισθήσεων επιτυγχάνοντας να "σκέπτεται" με την ψυχή και να "αισθάνεται" με το πνεύμα του, τότε μπορεί να εισχωρήσει στον χορό των ενεργειακών ατόμων τα οποία οροθετούν το πεδίο της αρμονίας.

     Έτσι, στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", η αντιληπτικότητα παρωθείται να "αποδράσει" από τα περιορισμένα όρια του υποκειμενικού διανοητικισμού, εκχεόμενη στην απεραντοσύνη του υπεραισθητού ενστίκτου.

     Ήδη η ζενική τροπή των αποτελεσμάτων της εκπαιδεύσεώς μας εκτιμήθηκε από τους επαίοντες και, μετά την ομαδική Προπόνηση που έλαβε χώρα, προ ολίγων ημερών, στη Πάρνηθα επιβεβαιώθηκε ότι ο Αρχηγός και το Επιτελείο της Ομάδος κινούνται στη σωστή τροχιά!

     Οι ευγενείς βαθμολογητές μας εκφράζουν έκπληξη για την ταχύτητα της προόδου των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και αυτό δεν αφορά, απλώς, σε μιαν Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας αλλά στη Πολεμική Αρετή των Ελλήνων που εκπροσωπεί διεθνώς η Ομάδα μας.

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", απλώς, συνεχίζουν να βγαίνουν από το Πλατωνικό Σπήλαιο προς την ολόφεγγη Πλατωνική Πολιτεία ακολουθώντας την ατραπό του πλέον ωφέλιμου διαλογιστικού απο-διανοητικισμού ο οποίος κατατείνει στην ανάπτυξη του λυτρωτικού ενστίκτου.

  

Υστερόγραφο:

Το παρόν κείμενο αναρτάται προς ενημέρωση του Επιτελείου και των Μελών της Ομάδος μας μετά την ενθουσιώδη αξιολόγηση του οπτικοακουστικού υλικού της τελευταίας ομαδικής Προπονήσεώς μας από τους Δασκάλους μας. Είθε πάντα να λαβαίνουμε τις ενθουσιώδεις κρίσεις τους!