ΣΠΑΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΤΟ ...ΡΟΔΙ!

 

 

      Mία αξιολογική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας είχε η Ομάδα μας αυτό το σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο της προετοιμασίας μιας ειδικής εκπαιδευτικής ημερίδος που θα προσφερθεί στο αμέσως προσεχές μέλλον στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" για την βελτίωση των τοξευτικών ικανοτήτων τους. Το περιεχόμενο αυτής της ημερίδος καταρτίζεται ειδικώς για τους μαθητές μας από τον Ασιάτη υπεύθυνο της Εκπαιδεύσεώς μας και για την ημερίδα θα αναρτηθεί ειδική ειδοποίηση.

 

 

     Αυτή η τακτική εβδομαδιαία Προπόνησή μας ξεκίνησε με την ενημέρωση των παρισταμένων για την ανάδειξη της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" σε Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας "W.H.A.F." και με την επεξήγηση της ειδικής σημασίας και του περιεχομένου της συγκεκριμένης Προπονήσεως. 

 

 

     Ακολούθως, ο Αρχηγός της Ομάδος Αρπάλυκος επεξήγησε μια λεπτομέρεια της Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην οποία, εμείς οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δίνουμε ιδιαίτερη σημασία: τη σωστή περιτύλιξη του στομίου της υφασμάτινης θήκης του Τόξου μας! Μια λεπτομέρεια τόσο βασική, όπως και κάθε λεπτομέρεια της τοξευτικής μας ιεροτελεστίας! Στην Ομάδα μας δε θα κουραστούμε ποτέ να εφαρμόζουμε τα πρέποντα με κάθε λεπτομέρεια, όπως αρμόζει στη σοβαρότητα της Ιππικής και της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, όπως αρμόζει στην υψηλή πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας.

 

 

     Η γραμμή βολής υπήρξε υποδειγματική στην αυτοσυγκέντρωση, στο συντονισμό, την ακρίβεια και την ταχύτητα εκτελέσεως του συγκεκριμένου προπονητικού προγράμματος το οποίο ήταν από τα πιο δύσκολα των αμέτρητων εμπειριών τακτικών Προπονήσεων της Ομάδος μας! Πολλοί οι συμμετέχοντες, επιλεγμένη απουσία αρχηγού βολής, εξατομικευμένες οι τοξεύσεις (!) πλην των τριών εισαγωγικών πρώτων, ευρεία γκάμα ηλικιών και σωματοτύπων, μεταβαλλόμενες αποστάσεις στόχου, όλα ιδιαίτερα! και όμως, η Ομάδα έδειξε για άλλη μια φορά ότι λειτουργεί άψογα υπό κάθε συνθήκη!

 

 

    Όλοι οι συμμετασχόντες επέδειξαν μια κορυφαία συνασκητική συνειδητότητα αλλά προσέξαμε ιδιαιτέρως τον μικρούλη Οδυσσέα: το παιδάκι αυτό επιβεβαίωσε την πάγια θέση μας ότι η Τοξοβολία είναι βαθιά "θρονιασμένη" στο ανθρώπινο DNA μέσα στους αιώνες της επιβιώσεως του Ανθρώπου κάτω από τις τρομαριακές, αντίξοες, συνθήκες μέσα από τις οποίες πέρασε δια πυρός και ...πάγου! Ο Οδυσσέας μας το ξαναθύμισε με τον πιο παραστατικό τρόπο...

 

 

     Πίσω στο Ιππευτήριο, οι μαθητές της Χαράς διαπρέπουν! Η Εκπαιδεύτρια των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και τα αλογάκια μας έχουν τον τρόπο να αναδεικνύουν σταθερά Εφιπποτοξότες, όπως τη δεκάχρονη Μύρινα η οποία, πλέον, έμαθε έφιππη να ...πετάει χαμηλά, πάνω από τα εμπόδια!

 

 

     Ακόμη μία αρχάρια μαθήτρια των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κράτησε Τόξο έφιππη κι ετόξευσε, μια μοναδική εμπειρία στη ζωή κάθε Ανθρώπου! 

 

 

     Την πρώτη της υπερπήδηση επεχείρησε με την άνεση και την επιτυχία που φαίνεται στην εικόνα ακόμη μία αρχάρια μαθήτρια των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" χάρη στη διδασκαλία της Χαράς! Υποδειγματικές εικόνες από την καθημερινότητα του Ιππευτηρίου μας που είναι γεμάτο με μαθήματα κι εμπειρίες ,,,χαράς κι όχι μόνον με πεζό το αρχικό...!

 

 

     Οι περισσότεροι θα σπάσουν το ρόδι σε λίγες ημέρες με την αλλαγή του χρόνου! Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το ...σπάμε κάθε ημέρα, ευδαίμονες όντες από την καθημερινή δραστηριότητα της Ομάδος μας! Γι αυτό, φροντίζουν κάποιοι αγαθοί από την εκείθεν του Ειρηνικού ακτή...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MUSEUM ALTES ZEUGHAUS

 

  

     Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» βασίζουμε την Εκπαίδευσή μας, όχι επάνω σε κατά φαντασία σενάρια, αλλά επάνω σε ακριβή ιστορικά δεδομένα των αντικειμένων που μας αφορούν. Έτσι, μέσα στο πλαίσιο αυτό, επισκεπτόμεθα συχνά διακεκριμένα Μουσεία και Βιβλιοθήκες ώστε να αντλήσουμε στοιχεία σχετικά με τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες και την Έφιππη Τοξοβολία που αποτελούν τον πυρήνα του ενδιαφέροντός μας. Μία πολύ καρποφόρος εμπειρία προέκυψε και από την επίσκεψή μας στο Πολεμικό Μουσείο «Museum altes Ζeughaus»  του Ελβετικού καντονίου Solothurn με μακραίωνα παράδοση στη κατασκευή όπλων.

 

     Στο Μουσείο αυτό με τις εξαιρετικές όσο και ανεξάντλητες μόνιμες συλλογές του, μελετήσαμε επισταμένως τα όπλα του Ιππηλασίου τα οποία κατακλύζουν, κυριολεκτικώς τις αίθουσές του και ο ευγενέστατος Ελβετός φύλακας μας επέτρεψε να κρατήσουμε φωτογραφικές «σημειώσεις», παρά την (τότε) σχετική απαγόρευση, μάλιστα, ανάβοντας και πρόσθετους προβολείς για να μας διευκολύνει μιας και όλο το Μουσείο διατηρείται επιμελώς υποφωτισμένο.
 

 

     Τα συμπεράσματά μας από την εν λόγω επίσκεψη υπήρξαν πολλά και σημαντικά ώστε να συγκροτήσουμε τις βασικές ασκήσεις Ιππηλασίου του εκπαιδευτικού μας Προγράμματος ώστε να μπορούμε να μιλούμε για απόλυτην ιστορικήν ακρίβεια!

 

 

     Οφείλουμε χάριτες στο «Museum altes Ζeughaus»  και στο Προσωπικό του, ευχόμενοι ανάλογα ιδρύματα με τέτοια και τόση πληρότητα εκθεμάτων κάποτε να αποκτήσει και η Χώρα μας!

 

 

 

 

 

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΝΕΩΝ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΩΝ

 

 

     Κατά το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και σύμφωνα με τους προβλεπόμενους Κανονισμούς, ο Αρχηγός και η Υπαρχηγός της Ομάδος προέτειναν προς εξέταση για την πρώτη πιστοποίηση Εφιπποτοξότη τους παρακάτω τρεις Συνασκουμένους :

 

 

 

 

 

     Η ακριβής ημερομηνία και ώρα των εξετάσεων θα ορισθεί εν συνεχεία από τον Αρχηγό της Ομάδος και θα ανακοινωθεί εγκαίρως από το Ιστολόγιό μας, ώστε οι Συνασκούμενοι και όσοι επιθυμούν να μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξετάσεις.

 

 

     Το Δ.Σ. και η Διοίκηση της Ομάδος εύχονται "ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!" στους μέλλοντες Εφιπποτοξότες μας!

 

 

 

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ

ΜΕΛOΣ ΤΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

"W.H.A.F."

 

 

 

 

 

Με ιδιαίτερη χαρά κάνουμε γνωστό ότι, από σήμερα, η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η θυγατρική της Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αποτελούμε Μέλος της "W.H.A.F.", της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας! Η ένταξη της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και της θυγατρικής της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Έφιππης Τοξοβολίας "W.H.A.F.", προσδίδει ιδιαίτερη Τιμή στην Ελλάδα διότι την κατατάσσει στις Χώρες στις οποίες καλλιεργείται το παγκόσμιο πολιτισμικό αγαθό της Έφιππης Τοξοβολίας, όπως ο παγκόσμιος Οργανισμός της "UNESCO" αναγνωρίζει και θέτει υπό την αιγίδα του. Και αυτό αποτελεί ακόμη μία υψηλή "πρωτιά" για την Εταιρεία και την Ομάδα μας! 

 

 

 

 

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ...ΧΑΙΡΕΤΗΣΟΥΝ!

 

 

 

      H "ετικέτα" καλής κοινωνικής συμπεριφοράς υπήρξε ο "ακρογωνιαίος λίθος" της καθημερινότητός μας επί πολλά-πολλά χρόνια μέχρι που η απαξία (λαμογιά) έγινε ο "μοντερνιστικός" κανόνας του σύγχρονου, αβίωτου, "βίου"! Κάποτε, τα παιδιά μάθαιναν από τους Γονείς τους και κατόπιν από τους Δασκάλους τους πως να είναι ευπρεπή κι ευγενικά ώστε να διατηρείται ένα υψηλό επίπεδο κοινωνικής συμβιώσεως χωρίς οι συμπεριφορές του ενός να ενοχλεί τον άλλο και οι προς τούτο κανόνες ήσαν συγκεκριμένοι και επιμελώς διδασκόμενοι. Δυστυχώς, η μοντέρνα άναρχη προσέγγιση του βίου θεώρησε όλους τους κανόνες κοινωνικής ευπρεπείας ως ...αχρήστους με συνέπεια το κοινωνικό κατάντημα το οποίο σήμερα όλοι "βιώνουμε"!

 

 

 

     Προσφάτως, ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Αρπάλυκος, φρόντισε να εμπλουτίσει την Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας με ένα ιδιαίτερο εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς το οποίο προορίζονταν προς χρήση των Ευελπίδων και των Υπαξιωματικών του Στρατού μας (1912). Στο εγχειρίδιο αυτό παρατηρούμε πολλά κεφάλαια σημαντικά για την εξομάλυνση της καθημερινής συμπεριφοράς των Ανδρών του Ελληνικού Στρατού της εποχής εκείνης και αναλογιζόμαστε πόσα ωραία "πράγματα" χάθηκαν στο διάβα μιας απεγνωσμένης υπερ-απλουστεύσεως της ζωής που κατέληξε στη κοινωνική "κόλαση" των ημερών που ζούμε. Από το εγχειρίδιο το οποίο ο Αρπάλυκος προσέθεσε στη Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας, ενδεικτικώς αναδημοσιεύουμε τις σελίδες περί του προσήκοντος χαιρετισμού, ώστε να ξαναχαρούμε μιαν εποχή όπου οι κάτοικοι αυτής της Χώρας, τουλάχιστον, ήξεραν να ...χαιρετούν!

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" στις "ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΣΥΝΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥΣ" (εδάφιο 3) διατηρεί το πνεύμα των παραπάνω σελίδων, δίνοντας συγκεκριμένες "κατευθύνσεις" στα Μέλη μας ώστε να τηρούν με ευλάβεια τους κανόνες χαιρετισμού οι οποίοι αρμόζουν σε πολιτισμένους Ανθρώπους! Και, είμαστε υπερήφανοι διότι στο επίκεντρο μιας παρακμιακής εποχής κατά το οποίο οι άλλοι "δεν ξέρουν ούτε να ...χαιρετήσουν", οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" διατηρούμε ανέπαφο το αξιακό πλαίσιο ενός ακμάζοντος ευγενούς βίου!




 

"ΕΠΙΚΑ"

ΚΑΙ ΟΧΙ, ΑΠΛΩΣ, "ΙΠΠΙΚΑ"

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 

     Mε το ίδιο ασφαλές αλλά και δυναμικό περιεχόμενο, αλλά και με συνεχώς αυξανόμενους τους μαθητές της, η Σχολή Ιππικής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" συνεχίζει τα μαθήματά της τα οποία, πλέον, δεν είναι απλώς "Ιππικά" αλλά ...επικά!

 

 

     Ο Αρπάλυκος και η Χαρά αφιερώνουν πολλές ώρες από το προσωπικό τους ημερήσιο πρόγραμμα ώστε ο αριθμός των ικανών Εφιπποτοξοτών στην Ελλάδα καθημερινώς να επαυξάνεται, κάνοντας την Ομάδα μας ολοένα και μεγαλύτερη και την Ελλάδα ολοένα και σημαντικότερη Χώρα με Έφιππη Τοξοβολία!

 

 

 

     Παρά τις τραγικές κοινωνικές συνθήκες, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" με τις προσωπικές θυσίες των στελεχών μας, παράγουμε Πολιτισμό και χαιρόμαστε την ομαδική μας ζωή η οποία κατατείνει στην αυτοβελτίωσή μας.

 

 

     Ήδη, στους Εκπαιδευτές αρχίζει σιγά-σιγά να εντάσσεται και ο Ιφικράτης μας ο οποίος ήδη λειτουργεί ως βοηθός της Χαράς με την προοπτική σύντομα να εξελιχθεί σε έναν ικανό Εκπαιδευτή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

 

 

     Η εκπαιδευτική πρόοδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι τόσο ραγδαία ώστε την ερχόμενη Τετάρτη το απόγευμα, οι Εκπαιδευτές των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θα συσκεφθούν από κοινού και θα προτείνουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" τον καθορισμό ημερομηνίας εξετάσεων των, αρκετών, νέων Εφιπποτοξοτών οι οποίοι κρίνονται ικανοί προς τούτο. Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα από το Ιστολόγιό μας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΖΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

 

 

     Η Έφιππη Τοξοβολία βασίζεται στην Φυσική Ιππική και στους αρχέγονους κανόνες της. Σέβεται την φύση του Ίππου και τους νόμους που την διέπουν, ένας από τους κυριότερους των οποίων είναι ο φυσικός ζωτικός χώρος μέσα στον οποίο πρέπει να ζει και να αναπτύσσεται αυτό το υπέροχο τετράποδο! Μακράν από εμάς, δηλαδή, κάθε απόπειρα αποφυσικοποιήσεως του Ίππου!

 

 

     Γνωρίζουμε και σεβόμαστε την φυσική επιλογή του να αισθάνεται άριστα στο φυσικό περιβάλλον του και του εξασφαλίζουμε όλους τους τρόπους ώστε να το κάνει αδέσμευτος και απολαμβάνοντας εκείνο το οποίο ο γονότυπός του επέλεξε ως "ζωτικό χώρο" κατά τα εκατομμύρια των ετών της αναπτύξεώς του και δεν θα θέλαμε με τίποτε αυτό τον φυσικό "ζωτικό χώρο" να του τον αλλοιώσουμε, όμως θέλουμε να του τον διευρύνουμε, να τον κάνουμε να θεωρεί όλο τον πλανήτη δικό του και κάθε γωνιά του δικού μας χώρου προσιτή και φιλόξενη και σ'  αυτόν!

 

 

     Μας είναι δύσκολο να θεωρούμε ότι μια εξώπορτα μπορεί να μας "χωρίσει" από τον αγαπημένο Ίππο μας, να θεωρούμε ότι ένα ανθρωποκατασκεύαστο τεχνητό "σύνορο" όπως αυτή μπορεί να διαχωρίζει τις ζωές δύο διαφορετικών, ταξιδερμικώς, ειδών που καλούνται, όμως, να συνεργάζονται στην υπόλοιπη καθημερινότητά τους.

 

 

     Kαι μας είναι ακόμη πιο δύσκολο να παρατηρούμε να περνά έξω από αυτή την ανθρωποκατασκεύαστη εξώπορτα ο αγαπημένος μας τετράποδος σύντροφος, χωρίς αυτός να μπορεί να την προσπελάσει ενώ εμείς, αντιθέτως, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να μπαίνουμε στο δικό του "ζωτικό χώρο" τον Σταύλο, χωρίς εκείνος να μας θέτει όρια...

 

 

     Έτσι, σήμερα αποφασίσαμε να μπάσουμε τον σύντροφό μας και στο δικό μας ζωτικό χώρο, εξοικειώνοντάς τον και με αυτόν όπως εκείνος μας επιτρέπει να είμαστε εξοικειωμένοι και με τον δικό του στον οποίο καθημερινώς έχουμε ελεύθερη πρόσβαση. Καθώς, λοιπόν, τον περνούσαμε ρυταγωγώντας τον με έναν συραγωγέα μπροστά από την εξώπορτά μας, χωρίς να αλλάξουμε βηματισμό, αντί για ευθεία, στρίψαμε και μπήκαμε μέσα στο σπίτι μας μακραίνοντας τον συραγωγέα, ώστε ο Ίππος μας να μη νοιώσει "βιασμό" διευθυντικής κατευθύνσεως. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι δε παραμείναμε αμήχανα όρθιοι αλλά πήγαμε και καθίσαμε στον άνετο καναπέ μας με μέτωπο προς την εξώπορτα και με χαλαρό τον συραγωγέα δεν επικεντρωθήκαμε στον απορημένο για τα νέα δεδομένα Ίππο αλλά αδιάφορα αρχίσαμε να ...απολαμβάνουμε την αναπαυτική "αγκαλιά" του καναπέ.

 

 

     Χωρίς να εκβιάζουμε με έλξη του συραγωγέως ώστε να εξαναγκάσουμε τον Ίππο να κινηθεί προς το εσωτερικό του χώρου, απλώς, τον ενθαρρύνουμε να τον εξερευνήσει με το βλέμμα και να σχηματίσει μια πρώτη εικόνα των αντικειμένων και της όλης εσωτερικής διατάξεως. Θα πρέπει να είμαστε υπομονητικοί και εάν ο Ίππος αποστρέφει την κεφαλή του από το εσωτερικό του χώρου προς το εξωτερικό (είτε προς τα δεξιά, είτε προς τα αριστερά) τον επαναφέρουμε πάρα πολύ μαλακά, όσο μπορούμε πιο ανεπαίσθητα έλκοντας διακριτικά τον συραγωγέα.

 

 

     Σε κάποια στιγμή, μετά από λίγη ώρα, ο Ίππος θα πάψει να παραμένει εκτός του ορίου της εξώπορτας και θα αποτολμήσει μιαν απειροελάχιστη κίνηση προς τα μέσα. Δε θα πρέπει και πάλι να ασκήσουμε βιαστικές πιέσεις ώστε να προχωρήσει, αλλά θα πρέπει να παραμείνουμε παγερά αδιάφοροι, αποφεύγοντας να τον κοιτάμε στα μάτια και δείχνοντας ενδιαφέρον για άλλα πράγματα γύρω μας, ενώ κρατάμε σταθερά πάντοτε τον συραγωγέα.

 

 

     Η ανιαρή παραμονή του Ίππου στο μεταίχμιο μεταξύ εξώπορτας και εσωτερικού, πλέον, του χώρου σύντομα θα εξελιχθεί σε ένα ακόμη βήμα προς τα μέσα. Τώρα, πια, φροντίζουμε ο συραγωγέας να είναι όσο γίνεται πιο χαλαρός και μόνον μερικές διακριτικές "τριβές" να υποδεικνύουν στον Ίππο ότι ο "ομφάλιος λώρος" που λέγεται συραγωγέας μπορεί να τον φέρει πιο κοντά μας, δηλαδή, κοντά στον Άνθρωπο από τον οποίο προσδοκά στοργή και φαγητό. καμία ένταση και καμία βιαστική έλξη του συραγωγέως δε συγχωρείται διότι όχι απλώς θα επιβραδύνει την εισχώρηση του Ίππου ακόμη πιο μέσα στον χώρο αλλά μπορεί να προκαλέσει και βίαια αντίδραση οπισθοχωρήσεως του Ίππου. Ενδεχομένως ο Άνθρωπος σε αυτή τη φάση να σκεφθεί τις καταστρεπτικές συνέπειες μιας απρόσμενης αντιδράσεως πανικόβλητης οπισθοχωρήσεως του Ίππου αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να παραμείνει απαθής. Ακόμη και η παραγωγή μιας τέτοιας ανήσυχης σκέψεως στο μυαλό του Ιππαγωγού μπορεί να πυροδοτήσει βίαιες και μοιραίες αντιδράσεις του Ίππου διότι ο τελευταίος βρίσκεται πάντα μέσα στη σκέψη μας και τη συλλαμβάνει με εντελώς μετα-φυσικό τρόπο.

 

 

     Και να που η υπομονή μας απέδωσε καρπούς και ο Ίππος πλησιάζει την άκρη του καναπέ πάνω στον οποίο καθόμαστε κρατώντας πολύ χαλαρά τον συραγωγέα. Τώρα χωρίς να κοιτάξουμε στα μάτια τον Ίππο, κρατώντας τον συραγωγέα σηκωνόμαστε και κατευθυνόμαστε προς το κέντρο του χώρου. Εν ολίγοις, ρυταγωγούμε τον Ίππο χωρίς, όμως, ο ίδιος να αντιλαμβάνεται κάτι τέτοιο.

 

 

     Στεκόμαστε ήρεμοι και αδιάφοροι για την όλη κατάσταση δίπλα στον Ίππο, μιλώντας του πολύ ήρεμα και χαϊδεύοντάς τον όπως ξέρουμε ότι του αρέσει. Του εμπνέουμε εμπιστοσύνη ώστε ούτε για μια στιγμή να μην αισθανθεί ότι συμβαίνει κάτι "διαφορετικό".

 

     Αφού διαπιστώσουμε ότι άρχισε να νοιώθει ασφαλής και ήρεμος μέσα στον εσωτερικό, αυτό, χώρο, απομακρυνόμαστε διακριτικά συνεχίζοντας να κρατάμε τον συραγωγέα και παραμένοντας μέσα στο οπτικό του πεδίο αλλά ασχολούμενοι φυσικά με κάτι άλλο.

 

 

     Μετά από έναν χρόνο 3-5 λεπτών παραμονής τον πλησιάζουμε, τον στρέφουμε μαλακά προς την εξώπορτα και τον βγάζουμε προς το γνώριμο εξωτερικό του χώρο. Εδώ ολοκληρώθηκε η πρώτη διδασκαλία υπερβάσεως του ζωτικού του χώρου και θα ακολουθήσουν επαναλήψεις με ολοένα και παρατεινόμενο τον χρόνο ο οποίος από 3-5 λεπτά θα φτάσει στο απεριόριστο.