Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ!
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΥΠΟ ΤΟ ΤΡΙΝΙΝΤΑΤ-ΤΟΜΠΑΚΟ και ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑ!

     Τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία, παρά την αυγουστιάτικη ...ραστώνη, η Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία παραμένει ολοζώντανη  και σε συνεχή ανάπτυξη από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

     Μπορεί οι τρισάθλιοι δωσίλογοι "Παράγοντες" του ελλαδικού α(θ)λητισμού, με επικεφαλής τον Σπύρο Καπράλο (σκάνδαλο παρα-εμπορίας εισιτηρίων) και Ισίδωρο Κούβελο (υπόδικο για οικονομικό έγκλημα που ...παρήλασε άνευ αθλητών του αθλήματος που εκπροσωπεί!) εξευτέλισαν την Ελλάδα στη μασκαράτα του Λονδίνου φέρνοντάς την στην ...75η θέση, κάτω από το ...Τρινιντάτ-Τομπάκο και ...Μποτσουάνα (!), όμως, η Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία αναπτύσσεται συνεχώς, με καθημερινές Προπονήσεις, από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" όπου κι αν βρίσκονται!

     Όπως είναι γνωστό, σε πολλές περιοχές της Ελλάδος ασκούνται συστηματικά Μέλη της Ομάδος μας και το διαδίκυο μας επιτρέπει επικοινωνία και, από κοινού,  παρακολούθηση των προόδων ενός εκάστου. Από την Κέρκυρα, αρχάριος Συνασκούμενος φαίακας μας στέλνει, φωτογραφικά, τις επιδόσεις του κατά το τελευταίο Σαββατοκύριακο από την απόσταση των 20 μέτρων. Απολαύστε τις, μαζύ μας:

     Στον "ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ", στη Μακύνεια Ναυπάκτου, ομάδα αρχαρίων "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" εκπαιδεύθηκε στην ακροβατική καλπαστική εφίππευση (Jigitovka) από τον συνιδρυτή της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" Παντελή Αναστασόπουλο. Η εκπαίδευση ήταν ολοήμερη κι ενθουσίασε όσους μαθητές έλαβαν μέρος!

     Στην Αθήνα, οι καθιερωμένες, τακτικές, Προπονήσεις Τοξοβολίας μας έδωσαν τη χαρά ακόμη δύο νέων Μελών στην Ομάδα μας, της Αλίκης και του Ιωάννη, τους οποίους καλωσορίζουμε. Περιβαλλοντικές και καιρικές συνθήκες μας υπαγόρευσαν ευχάριστες κι ...ευρηματικές τροποποιήσεις του προπονητικού προγράμματός μας με αποτέλεσμα οι δύο Προπονήσεις μας να αποκτήσουν έναν ακόμη πιο ευχάριστο χαρακτήρα σε ακόμη πιο επικλινές έδαφος με ακόμη πιο δυναμική διάθεση!

     Είναι γεγονός, ο,τιδήποτε επιχειρείται στην Ελλάδα με ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς καμία "κρατική παρεμβολή", επιτυγχάνει! Ολοένα και περισσότεροι Συνέλληνες αναφωνούν "ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!" Και η τραγική, για την Ελλάδα, κατάταξη στην 75η θέση της αχαρακτήριστης διοργανώσεως του Λονδίνου, με την εκ του "αποτελέσματος" επιβεβαίωση των ομαδικών παραπόνων εγκαταλείψεως από τους αθλητές μας, επιβεβαιώνει ότι ο μόνος Αθλητισμός που μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα παρακμιακό "κράτος" είναι εκείνος που συντηρείται από την ιδιωτική πρωτοβουλία και μόνον! 

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" δικαιώνεται για μία ακόμη φορά για την αρχική επιλογή της να σταθεί περιφρονητικά μακρυά από τα "επίσημα" α(θ)λητικά "κυκλώματα"  και να υπηρετήσει την Έφιππη Τοξοβολία, μία τόσο σύνθετη και δύσκολη Πολεμική Τέχνη, με ίδιες δυνάμεις!

      Κι απ΄ ό,τι φαίνεται οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" τα καταφέρνουν θαυμάσια!

     Και δε θα "μιζεριάσουμε" καθόλου με πικρές συγκρίσεις! Ξέρουμε πολύ καλά ότι η Ελλάδα, με την τεράστια αθλητική Παράδοση πάμπολλων αιώνων, με μια απέραντη θάλασσα γύρω της και με 10.000.000 κατοίκους βρέθηκε στην ...75η θέση του "Λονδίνου 2012", ενώ η Ουγγαρία, μια χώρα που υφίσταται μόλις από τον 10ο αιώνα μ.χ.χ., χωρίς θάλασσα και με 9.000.000 κατοίκους βρέθηκε στην ...9η θέση της παγκόσμιας αθλητικής κατατάξεως!!

GRATULALOK MAGYAROK!

     Βεβαίως, οι Ούγγροι έμαθαν να "ξεπαστρεύουν" το πολιτικό βούρκο τους σε αντίθεση με τους σημερινούς γραικύλους... Όταν το μάθουν και οι γραικύλοι, οι Έλληνες θα ξανακαταφέρουμε να δούμε την Ελλάδα πάνω από το Τρινιντάτ-Τομπάκο και τη Μποτσουάνα ΥΠΟ τις οποίες η Πατρίδα μας ευτελίζεται σήμερα...από Καπράλους και Κούβελους!

ΣΗΜΕΡΑ ΧΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...

     Η Ομάδα μας λειτουργεί στο πέμπτο έτος χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ατύχημα! Σήμερα χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσουμε το ...πρώτο ατύχημα στις στατιστικές μας!

     Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, από την αρχή...

     Ο Α' Υπαρχηγός της Ομάδος μας, ο Αρπάλυκος, ξεκίνησε τη σημερινή του ημερίδα στο Ιππευτήριο γύρω στις εξίμιση, αναλαμβάνοντας (εκτός Ομάδος και με δική του πρωτοβουλία) ένα πολύ δυνατό αλλά και ατίθασο άτι να το ...ημερέψει! Μετά από μία πανηγυρική προσπάθεια κατάφερε να το βάλει στο Ιππευτήριο και άρχισε να του εφαρμόζει μια κατευναστική αγωγή, όταν το άτι τον κλώτσησε δυνατά στο γόνατο και το δεξί σκέλος της περισκελίδας του πότισε με αίμα...

     Ο Αρπάλυκος δεν διέκοψε καθόλου την προσπάθειά του και σε λιγότερο από είκοσι λεπτά το δυνατό και ακατάβλητο άτι είχε μετατραπεί σε ένα χαριτωμένο ...οικόσιτο που υπάκουε στις εντολές συραγωγήσεως του Αρπάλυκου. Όμως, το αίμα στη περισκελίδα είχε ξεχαστεί τελείως, μάλιστα, είχε καλυφθεί από τη σκόνη του Ιππευτηρίου και ο Αρπάλυκος επέστρεψε στη φάτνη του τον ήρεμο, πια, τετράποδο φίλο του!

     Ο Αρπάλυκος ξαναγύρισε στο Ιππευτήριο και ανέλαβε έναν αρχάριο μαθητή μας ο οποίος, στο δεύτερο μάθημά του, έπρεπε να διευθύνει τον Ίππο του με κλειστά μάτια. Αφού ο μαθητής έδεσε τα μάτια του με ένα μαντήλι ο Αρπάλυκος έτρεχε μπροστά και με τη σφυρίχτρα του έδινε το στίγμα διυθύνσεως στον έφιππο μαθητή. Αυτό το υπέροχο παιγνίδι κράτησε άλλη μιάμιση ώρα. Ο αιμάτινος λεκές στη περισκελίδα του Αρπάλυκου ούτε καν που φαίνονταν και τα τρεχαλητά του Αρπάλυκου ούτε που μας θύμιζαν κάτι από την κλωτσιά που είχε προηγηθεί πριν δύο ώρες!

     Όμως, ο Αρπάλυκος ούτε σε αυτό το σημείο φάνηκε να έχει χορτάσει αυτό που λέμε "σκόνη στο Ιππευτήριο"! Αυτή τη φορά ίππευσε ο ίδιος σε, εναλλάξ, καλπασμούς με προσομοιώσεις Έφιππης Τοξοβολίας και, όπως πάντα, ήταν εξαιρετικός!  Όμως, ούτε αυτό φάνηκε ικανοποιητικό για τον Αρπάλυκο όπως δεν φαίνονταν καθόλου πια και ο αιμάτινος λεκές...

     Κατόπιν παρακλήσεως μιας αγαπημένης κυρίας, ιδιοκτήτριας ενός νεαρού καταπληκτικού Ίππου ο Αρπάλυκος προθυμοποιήθηκε να ιππεύσει αυτό το τετράποδο, όπως πάντα, άνευ σαγής και ηνιών, οπότε, ξανά στη ράχη ο Αρπάλυκος, ξανά καλπασμούς, ξανά προσομοιώσεις πάνω σε έναν Ίππο ο οποίος κάλπαζε ασυγκράτητος και, φυσικά, "αχαλίνωτος"! Και ο λεκές...

     Μετά από τρεις και κάτι ώρες, γύρω στις δέκα αυτού του καλοκαιρινού βραδιού αφήσαμε τους Ίππους να αναπαυθούν και καθίσαμε όλοι μαζύ να αστειευθούμε, όταν ένας σοφός νέος μαθητής μας, φυσικοθεραπευτής στο επάγγελμα, από επαγγελματικό ενδιαφέρον ζήτησε από τον Αρπάλυκο να ρίξει μια ματιά στο σημείο που κλωτσήθηκε από το ατίθασο άτι και τότε φάνηκε ξαφνικά όχι απλώς ένα τραύμα χαίνον αλλά το ...κόκκαλο του ποδιού του Αρπάλυκου!

     Ναι, επί τόσες ώρες ο Αρπαλυκος εκπαίδευε Ίππο και μαθητή, ενώ κάλπασε και με δύο διαφορετικά πλάσματα χωρίς να δείξει ΚΑΜΙΑ ενόχληση από ένα τόσο σοβαρό τραυματισμό σε ένα τόσο κρίσιμο για την κινητικότητα σημείο...

     Άρον-άρον βρεθήκαμε σε διανυκτευρεύον Νοσοκομείο απ΄ όπου αργά, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, φύγαμε με τον Αρπάλυκο να φέρει πέντε ράμματα!!

     Περιστατικό εκτός μαθημάτων και προγράμματος της Ομάδος μας το οποίο, πάντως, επιβεβαιώνει ότι ο μεν Αρπάλυκος δικαίως αναγνωρίζεται ως Α' Υπαρχηγός της Ομάδος, η δε Ομάδα δικαίως αναγνωρίζεται ως Ομάδα Πολεμιστών!

     Εύγε Αρπάλυκε κι ας χάσαμε την ...ευκαιρία! 

     Περισσότερο κι απ΄τις διεθνείς διακρίσεις και τα βραβεία που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα η Ομάδα μας, οι συμπεριφορές των Μελών της, όπως εν προκειμένω του Αρπάλυκου, είναι ό,τι πιο τιμητικό για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ, ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΝ, ΝΕΟΛΙΘΙΚΟ ΤΟΞΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

     Ερευνητές του Τμήματος Αρχαιολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης [Universitat Autònoma de Barcelona, U.A.B.] και του Ανωτέρου Συμβουλίου Επιστημονικών Ερευνών [Consejo Superior de Investigaciones Científicas, C.S.I.C. ] του Υπουργείου Οικονομίας και Ανταγωνισμού της Ισπανίας, απεκάλυψαν το αρχαιότερο νεολιθικό τόξο της Ευρώπης κατά την διάρκεια ανασκαφών στην περιοχή της λίμνης Banyoles και συγκεκριμένα στον οικισμό La Draga, στην Καταλωνία της Βόρειας Ισπανίας.

     Αναφερόμενοι στη Νεολιθική Περίοδο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή ακολουθεί την Παλαιολιθική και την Μεσολιθική Περίοδο και είναι τμήμα της Ολόκαινου Εποχής. Αρχίζει περίπου το 10.000 π.χ.χ. στη Δ. Ασία και το 5.500 π.χ.χ. στην κεντρική Ευρώπη, ενώ οι πρωιμότεροι οικισμοί στην Ελλάδα χρονολογούνται λίγο πριν από το 6.500 π.χ.χ. Κατ΄ αυτή την ιστορική εποχή καθιερώνεται η μονιμότητα της εγκαταστάσεως των κοινωνιών, μεταβάλλεται η σχέση ανθρώπου και φύσεως με την ενασχόληση της εξημερώσεως των ζώων και της καλλιεργείας φυτών και αναπτύσσεται η χρήση της κεραμικής μετά την Ακεραμική Νεολιθική Περίοδο. Εξακολουθεί κατ΄ αυτή την εποχή η χρήση των απολεπισμένων λίθινων εργαλείων, και διευρύνεται η χρήση των τριπτών ή λειασμένων λίθινων εργαλείων, τα οποία εμφανίζονται κατά τη Μεσολιθική Περίοδο.

Σύγχρονη αναπαράσταση του νεολιθικού οικισμού La Draga της Καταλωνίας

     Η αρχαιολογική έρευνα η οποία διεξάγεται στον Νεολιθικό οικισμό La Draga ο οποίος βρίσκεται στα παρόχθια της λίμνης Banyoles απεκάλυψε ένα εύρημα μοναδικό για την δυτική Μεσόγειο αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Το συγκεκριμένο εύρημα, το τόξο αυτό, δείχνει από τις λεπτομέρειές του να χρονολογείται από το 5400-5200 π.χ.χ., δηλαδή, από την πρώιμη περίοδο ιδρύσεως του συγκεκριμένου οικισμού και, μάλιστα, ακέραιο με αποτέλεσμα να είναι και το θεωρούμενο ως το αρχαιότερο Νεολιθικό τόξο που βρέθηκε, ποτέ, στην Ευρώπη. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στη περιοχή του νεολιθικού οικισμού La Draga ο οποίος είναι ο μόνος της παλαιότητος αυτής στην Ευρώπη, «ερμηνεύουν» και τους λόγους της καλής συντηρήσεως ενός ευρήματος με ύπαρξη πλέον των 5000 χρόνων.  Η φρεατιαία διαστρωμάτωση που περιβάλλει την λίμνη Banyoles και μέσα στην οποία απεκαλύφθη ο νεολιθικός οικισμός La Draga διεμόρφωσε αναεροβικές συνθήκες μέσα στις οποίες κατάφεραν να συντηρηθούν άριστα τα οργανικά υλικά.

Ήμερο έλατο (Τaxus Baccata).

     Το τόξο το οποίο απεκαλύφθη είναι πλήρες, μεγέθους 108 εκμ., κατασκευασμένο από ξύλο τάξου (ήμερου ελάτου, Taxus Βaccata), υλικό κοινό για τα νεολιθικά τόξα της Ευρώπης, μονόκυρτης διατομής, έρχεται δε να «ακεραιώσει» τα θραύσματα δύο άλλων τόξων που απεκαλύφθησαν το 2002 και 2005. Τα θραύσματα των δύο τελευταίων τόξων που απεκαλύφθησαν παλαιότερα, δυστυχώς, ως εκ της καταστάσεώς τους, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή θετικών συμπερασμάτων τόσο για τον προορισμό (χρήση) τους, όσο και για την οργάνωση της κοινωνίας στα όρια της οποίας απεκαλύφθησαν. Όμως, το κενό αυτό έρχεται να αποκαταστήσει το νέο εύρημα του οποίου η πληρότητα ασφαλώς θα συντελέσει στην εξαγωγή σημαντικών πορισμάτων για την κοινωνική οργάνωση των πρώτων καλλιεργητικών κοινωνιών οι οποίες ανεπτύχθησαν στην Ιβηρική χερσόνησο.

     Υπολείμματα τόξων χρονολογούμενα από τον 9^ο και 8^ο αι. π.χ.χ., βρέθηκαν στην βόρεια Ευρώπη (Δανία, Ρωσία) και αποδίδονται σε νομάδες κυνηγούς αλλά τα υπολείμματα αυτά εντάσσονται στην Παλαιολιθική και όχι στη Νεολιθική Περίοδο. Η πλειονότητα των νεολιθικών τόξων που βρέθηκαν στην Ευρώπη εντοπίζονται στην κεντρική και βόρεια περιοχή της. Μερικά θραύσματα αυτών των νεολιθικών τόξων της κεντρικής Ευρώπης χρονολογούνται από το τέλος της 6^ης  μ.χ.χ. χιλιετίας, μεταξύ του 5200-5000 μ.χ.χ. νεώτερα των τριών τόξων που βρέθηκαν στην La Draga, ώστε οι Αρχαιολόγοι να μπορούν να τα χαρακτηρίσουν ως τα αρχαιότερα νεολιθικά που απεκαλύφθησαν ποτέ.

     Η όλη αρχαιολογική ανασκαφή και έρευνα που διεξάγεται στη La Draga χρηματοδοτείται από το Τμήμα Πολιτισμού της τοπικής Κυβερνήσεως της Καταλωνίας καθώς και από το Ισπανικό Υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνισμού υπό την διεύθυνση και τον συντονισμό του Αρχαιολογικού Μουσείου της Banyoles με την συμμετοχή του Τμήματος Προϊστορίας, Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Καταλανικού Institute Milà i Fontanals, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Καταλωνίας και του Κέντρου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας της Καταλωνίας. Στις ανασκαφές συμμετέχουν και πολλοί φοιτητές από διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ισπανίας αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης!

     Σε λυπηρή σύγκριση με όλα τα παραπάνω, είναι τραγικό για την σημερινή Ελλάδα, μία χώρα με, κατ΄εξοχήν, αρχαιολογική σημασία να αδρανεί επί δεκαετίες στον αρχαιολογικό τομέα, να στερείται σε τραγικό βαθμό επιδείξεως αρχαιολογικού ανασκαπτικού και ερευνητικού έργου και  οι πολυπληθέστατοι Αρχαιολόγοι της να αποζητούν «συσσίτιο» σε ελεήμονες θέσεις του Δημοσίου προς ολίγωρη και ακόπιαστη επιβίωση! Και είναι περισσότερη ντροπή για την δημοκρατική Ελλάδα να επικαλείται ένα "απατεωνίστικο" και ψευδεπίγραφο «Υπουργείο Πολιτισμού» το οποίο δεν έχει να επιδείξει ούτε καν το αυτονόητο έργο, με παρασιτικούς υπαλλήλους διατρεφόμενους "δημοσία δαπάνη", μηδέποτε παραγαγόντες, στοιχειώδες έστω, έργο!

______________

Bασική βιβλιογραφία :

"ΑΥΤΟ" ΠΟΥ "ΕΙΝΑΙ" ΧΩΡΙΣ ΝΑ "ΕΙΝΑΙ"...

     Για την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", γι αυτήν που ήδη έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία, η πραγματική μάχη, όπως έχουμε ξαναπεί, δίδεται στα ...μετόπισθεν, ανάμεσα σε σκιερά σύδεντρα και στο ηλιοφωτισμένο Ιππευτήριο όπου όλοι μοχθούμε για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων μας και, κυρίως, των χαρακτήρων μας!

     Μπορεί οι Αποστολές μας στο εξωτερικό (αφού στο εσωτερικό είμαστε οι μόνοι που ασχολούμεθα με την Έφιππη Τοξοβολία) να αποσπούν βραβεία αλλά και την εκτίμηση του διεθνούς Κοινού, μπορεί κάποια από τα Μέλη μας να κερδίζουν Κύπελλα και Μετάλλια επιδόσεων, όμως, όλοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" γνωρίζουμε ότι το θεμέλιο των προσπαθειών μας δε βρίσκεται έξω αλλά μέσα στα Ελληνικά σύνορα, εκεί στους προπονητικούς μας χώρους όπου, σχεδόν καθημερινώς, οι Εφιπποτοξότες δίνουμε τη μάχη με τον εαυτό μας.

     Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι για μας το "ταξίδι" αρχίζει με την είσοδο στην Ομάδα μας κάθε νέου Μέλους  και προτιμούμε τον όρο "νέο Μέλος" και όχι "αρχάριος" μιας και όλοι θεωρούμε εαυτούς αρχαρίους! Έτσι, από την στιγμή της πρώτης μυήσεως του νέου Μέλους στο "μονοπάτι" της Τοξοβολίας και της Ιππικής αισθανόμεθα τη βαρειά ευθύνη της σωστής χειραγωγήσεως ενός πραγματικού Αδελφού που θέλει να χαρεί μαζύ μας κοινές χαρές κι εμπειρίες.

    Πάντοτε, εκείνος που αναλαμβάνει να μυήσει έναν νεοεισερχόμενο στην Τοξοβολία ή στην Ιππική αναγνωρίζει στο πρόσωπό του μυούμενου τον ίδιο τον εαυτό του, στο πρώτο του ξεκίνημα. Η ιερότητα του μυουμένου είναι δεδομένη όπως και η υπομονή του μυούντος ανεξάντλητη προκειμένου η μύηση να έχει θετική ροή και να καταλήγει σε μιαν ήρεμη πληρότητα. Έτσι, είναι πρωτόγνωρη και όχι απλώς για τα ελλαδικά δεδομένα, η σιγή και η ηρεμία τόσο των μυήσεων στην Έφιππη Τοξοβολία όπως γίνεται στην Ομάδα μας αλλά και η ηρεμία κατά την διεξαγωγή των Προπονήσεών μας  κατά τις οποίες ακούγονται μόνον φυσικοί ήχοι!

     Λειτουργούμε, πια, έπί πέντε συνεχή χρόνια, με δικές μας δυνάμεις,  με συνεχή πρόοδο, με διεθνή αναγνώριση και, κυρίως, με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων. Όμως, όλα αυτά δεν τα πετυχαίνουμε εμείς αλλά "αυτό", "αυτό" που υπάρχει χωρίς να υπάρχει, που είναι απτό αλλά και χωρίς υπόσταση, που "είναι" χωρίς να "είναι"... "Αυτό" που του είμαστε ευγνώμονες κι ας μη το γνωρίζουμε, "αυτό" που του απευθύνουμε τις ευχαριστίες μας κι ας μη μπορεί να τις ακούσει...

_________________________________________

ΥΓ: 9ης Αυγούστου 2012

     Μια πολυμελής Ομάδα όπως οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" είναι φυσικό να έχει τα Μέλη της διάσπαρτα όπου τα υποχρεώνουν ατομικές, οικογενειακές ή και επαγγελματικές ανάγκες. Οι σχέσεις μας, όμως, δεν επιτρέπουν ποτέ στις αποστάσεις που "παρεμβάλλονται" να χάνεται η μεταξύ μας επικοινωνία και να μπορεί κάθε Εφιπποτοξότης να κατανοεί την σκέψη του άλλου.

     Σήμερα λάβαμε ένα μήνυμα από τον Αθανάσιο, έναν Εφιπποτοξότη τον οποίο οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον κρατούν επί πολύ καιρό στην επαρχία, αλλά που η απουσία του όχι μόνον δεν τον "απεμάκρυνε" από την κοινή ομαδική μας "σκέψη" αλλά, ίσως, τον έφερε πιο ...κοντά μας, απ΄ό,τι φάνηκε από το λακωνικό αλλά μεστό μήνυμά του.

     Ο Αθανάσιος, λοιπόν, παρά τον φόρτο των υποχρεώσεών του, μας έστειλε ένα σύντομο αλλά περιεκτικό μήνυμα μέσα στο οποίο, με μία πρόταση, ανακαλύπτει, προσδιορίζει και συγκεκριμενοποιεί με το όνομά του αυτό το "αυτό" που "είναι" χωρίς να "είναι"...! Του ήταν αρκετό να διαβάσει το Ιστολόγιο της Ομάδος μας για να συλλάβει επακριβώς αυτό που σκοπίμως απεφύγαμε να κατονομάσουμε θεωρώντας το αυτονόητο, όπως και απεδείχθη, για έναν Εφιπποτοξότη!

     Η Έφιππη Τοξοβολία είναι τρόπος ζωής και όχι, απλώς, άθροισμα δεξιοτήτων! Και πάνω απ΄ όλα είναι τρόπος σκέψεως διότι τα όπλα σε χέρια μη σκεπτομένων είναι επικίνδυνα τόσο για τους ίδιους όσο και για τον Πολιτισμό.

      Αθανάσιε, να περνάς καλά και να ξέρεις ότι μας λείπεις!

O ANTIΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΓΕΜΙΣΕ ΠΤΩΜΑΤΑ!

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ και λοιποί ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ "ΠΩΣ"...

ΧΙΡΟΣΙΜΑ - ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1945-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΚΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΚΚΡΕΜΕΙ...

     Τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος  διεπράχθησαν από τους δημοκρατικούς Αμερικανούς κατά του Ιαπωνικού Λαού  μετά   την ουσιαστική λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και προ της δικαστικής παρωδίας της "δίκης" της Νυρεμβέργης η οποία έγινε ακριβώς για να συγκαλυφθεί η ενοχή των Αμερικανών για τη γενοκτονία που διέπραξαν οι, μέχρι σήμερα ατιμώρητοι, Αμερικανοί!



     Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ διεπράχθη στις 6 Αυγούστου 1945, μετά την παράδοση της Ναζιστικής Γερμανίας η οποία σηματοδότησε την ουσιαστική λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας.  Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη ανακάλυψη της πυρηνικής ενεργείας ως οπλου έγινε από τους Ναζί αλλά με προσωπική εντολή του Αδόλφου Χίτλερ ανεστάλη η πρόοδος της κατασκευής μιας πυρηνικής βόμβας η οποία θα απέδιδε τη νίκη στο Γ' Ράιχ διότι ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ θεώρησε την πυρηνική ενέργεια ως απάνθρωπο μέσο!

     Η αμερικανική βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της εκρήξεως δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "Ένολα Γκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της εκρήξεως. Στόχος ήταν το αστικό κέντρο της Χιροσίμα το οποίο ουδεμία στρατιωτική σημασία είχε και εν ψυχρώ εδολοφονήθησαν μαζικά την ίδια στιγμή 70.000 άμαχα ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΑ.

     Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτηρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτήριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

    Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις επανέλαβαν την εν ψυχρώ μαζική γενοκτονία κατά του Ιαπωνικού Λαού ρίχνοντας τη δεύτερη στο Ναγκασάκι. Οι δημοκρατικότατοι Αμερικανοί προέβαιναν σε μία απεγνωσμένη κούρσα παγκόσμιας κυριαρχίας προσπαθώντας να κατασκευάσουν το ισχυρότερο υπερόπλο εξοντώσεως των αντιπάλων τους με αποτέλεσμα, εν προκειμένω, η βόμβα να είναι άλλου τύπου με γόμωση πλουτωνίου. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός). Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί σε εναλλακτικό στόχο (οι δολοφόνοι επέμεναν στο έγκλημά τους μεθοδικά...), την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα. αν και οι Αμερικανοί στόχευαν σε πλήρη γενοκτονία του άμαχου Ιαπωνικού πληθυσμού, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρειές από αυτές της προηγούμενης βόμβας.

     Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία "αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές". Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με το σαθρό πρόσχημα ότι, δήθεν, οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει πλήρως ανατραπεί και απεδείχθη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δυνάμεως από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο προκειμένου να εγκαθιδρύσει την παγκόσμια κυριαρχία της.

     Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90,000－166,000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα.

     Οι δυο βόμβες είχαν κατασκευασθεί στα πλαίσια του Σχεδίου Μανχάταν, του αμερικανικού προγράμματος για την κατασκευή ατομικής βόμβας, αυτή που αρνήθηκε ο Αδόλφος Χίτλερ για ανθρωπιστικούς λόγους! Το πρόγραμμα ήταν σε λειτουργία όταν έπεσαν οι βόμβες και είχε και άλλες σχεδόν έτοιμες, στα τελευταία στάδια συναρμολογήσεως. Υπήρξε η πρόταση από αμερικανούς επιτελείς να εκτελεστούν κι άλλοι ατομικοί βομβαρδισμοί της Ιαπωνίας όμως η ροή των γεγονότων και της σπουδής για τη παρωδία της "δίκης" της Νυρεμβέργης απέτρεψαν την εξακολούθηση του εγκλήματος.

     Μέχρι σήμερα η γενοκτονία κατά των αμάχων Ιαπώνων από τους δημοκράτες Αμερικανούς παραμένει το μεγαλύτερο μαζικό έγκλημα κατά της Ανθρωπότητος, ένα έγκλημα το οποίο εξακολουθεί να μένει ατιμώρητο ενώ οι εγκληματίες-δράστες εξαπατούν την Ανθρωπότητα αποεστιάζοντας την οργή της με την, δήθεν, "ευθύνη" των αντιπάλων τους!

     Τα κορυφαία εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος, οι πυρηνικές βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι που μέχρι σήμερα παραμένουν ατιμώρητα, καταδικάζουν αμετάκλητα στην παγκόσμια συνείδηση την υποκρισία των Συμμάχων-"νικητών" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι οποίοι σκηνοθέτησαν την "δίκη" της Νυρεμβέργης για να συγκαλύψουν τη δική τους πελώρια ενοχή μιας εν ψυχρώ γενοκτονίας! Σήμερα, πια, όλοι γνωρίζουμε ποιός ήταν ο μεγάλος ένοχος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ποιός ο σκηνοθέτης του! Σίγουρα, την πυρηνική ενέργεια, αν και την ανεκάλυψε πρώτος, αρνήθηκε να την χρησιμοποιήσει ο Αδόλφος Χίτλερ!

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΜΑΧΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΩΝ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΓΕΜΙΣΕ ΠΤΩΜΑΤΑ!

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ και λοιποί ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ "ΠΩΣ"...

O ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ ΖΕΥΣ ΣΤΟ ...LEDU ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ!

     Το αρχαίο ρήμα "ύω" σήμαινε "βρέχω" και από το ρήμα αυτό προέρχεται και η λέξη "υετός", δηλαδή, η πτώση μορφών ύδατος από ψηλά προς εναπόθεσή τους στο έδαφος. 

     Όπως μας παραδίδεται από την αρχαιότητα, ο Πατέρας θεών κι Ανθρώπων Ζευς, ο νεφεληγερέτης, αποχαιρετούσε πάντοτε τους πιστούς του με υετό ενεξαρτήτως εποχιακών περιόδων, ακόμη και υπό τις πλέον καλοκαιρινές συνθήκες. Άλλωστε και ο γνωστός χριστιανικός "αγιασμός" αποτελεί αντιγραφή και συνέχεια του υετού του Διός. Όσοι πριν πολλά-πολλά χρόνια είχαμε μετάσχει σε μία ονοματοδοσία κατά το αρχαίο τυπικό στη κορυφή του Ολύμπου (τέλη Ιουλίου...) αιφνιδιαστήκαμε όταν επιστρέφοντας και πριν πατήσουμε το πόδι μας στη δημοσιά, μια λεπτή βροχή ήρθε μέσα στο κατακαλόκαιρο να μας δροσίσει από την πολύωρη κατάβασή μας...

     Κατά την τελετή λήξεως των 1ων Αγώνων Παραδοσιακής Τοξοβολίας 2012 στο Ledu της Κίνας, αυτό τον Ιούλιο, ο Ζευς ...έκανε και πάλι την εμφάνισή του όταν στο τέλος (!) άνοιξε τους υέτιους ασκούς του για να δροσίσει (κάπως έντονα, είναι η αλήθεια...) τους Τοξότες των 26 Χωρών που αγωνίσθηκαν και που σε λίγο θα αποχωρίζονταν...

     Απολύτως πειθαρχημένοι οι Κινέζοι θεατές στις κατάμεστες, παρά τη βροχή, κερκίδες άνοιξαν τις ομπρέλες τους ενώ οι επί σκηνής, αγωνιζόμενοι και διοργανωτές φόρεσαν, κατά το πλείστον, τα λεπτά διαφανή αδιάβροχά τους.

     Μόνοι ατάραχοι εν μέσω βροχής, τα Μέλη της Αποστολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" που αδιαφόρησαν πλήρως για τον υγρό αποχαιρετισμό  και συνέχισαν να κινούνται ...απτόητοι εν μέσω των διαπορούντων ξένων. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" με άψογο βηματισμό και ελληνικότατο καμάρι, παρέλαβαν το βραβείο της Ομάδος μας διασχίζοντας το στάδιο κι επέστρεψαν στις θέσεις τους με την Ελένη μας να εντυπωσιάζει με την ελαφρότητα και την άνεση που κρατά το βραβείο το οποίο στα χέρια της δείχνει κατασκευασμένο από ...φελιζόλ, ενώ είναι γλυπτό σε συμπαγή ορυκτό ίασπι βάρους τουλάχιστον οκτώ κιλών. Και όχι μόνον..., η Ελένη φάνηκε ακατάδεχτη ακόμη και για το αδιάβροχο με το οποίο τους είχαν εφοδιάσει, ίσως για να μη χαθεί η σαγήνη του υπέροχου κινεζικού φορέματός της που επέλεξε για την τελετή λήξεως!