Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" με επίγνωση των κρισίμων στιγμών τις οποίες διαμορφώνουν για το Έθνος οι προδοτικές επιλογές της συμμορίας των κυβερνώντων κι επιχειρούντων να κυβερνήσουν πολιτικάντηδων, συμπαρατάσσεται με την λαϊκή αγωνία των ακομμάτιστων και απροσωπόληπτων Συνελλήνων, αναδημοσιεύοντας το παρακάτω κείμενο από το Ελεύθερο Συλλογικό Μέσο Ενημερώσεως "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΙΝFO" :
________________________
Χτες έμεινα μέχρι αργά το βράδυ στην πλατεία του Συντάγματος μαζί με κάποιους συντρόφους αλλά και κάποιους φίλους και γνωστούς που είδα τυχαία εκεί. Κάναμε μία ωραία παρέα και συζητούσαμε τόσο για τα χάλια μας ως χώρα όσο και για την μικρή αναπνοή που παίρναμε εκείνη την στιγμή. Κατανοώ απόλυτα τους συντρόφους, οι οποίοι γράφουν αρνητικά για την “φάση” των αγανακτισμένων. Τους κατανοώ διότι όντως οι “αγανακτισμένοι” δεν είναι η επανάσταση που ίσως περίμεναν. Σπάνια όμως κάτι έρχεται όπως το περιμένεις.
Εγώ πήγα στο Σύνταγμα γιατί πιστεύω ότι είναι κάτι ανεξέλεγκτο, κάτι που ξεκίνησε από την βάση του ελληνικού λαού. Ας αφήσουμε πίσω μας τις συνωμοσιολογίες. Είναι δεδομένο ότι κάτι τέτοιο θα γινόταν αργά η γρήγορα στην Ελλάδα. Και τα μεγάλα μέσα, προσπαθούν να το περιχαρακώσουν, προκειμένου να μην ξεφύγει από τον έλεγχό τους. Έφυγε όμως. Το αποδεικνύουν οι χιλιάδες που ταυτόχρονα μούντζωναν την Βουλή. Ναι εντάξει, δεν είχαν να προτείνουν κάτι. Το κίνημα αυτό δεν έχει μορφή. Παίρνει την μορφή όμως αυτών που συμμετέχουν. Γι' αυτό και συμμετέχω κι εγώ. Για να του δώσω και την δική μου μορφή.
Οι άνθρωποι που κατέβηκαν χτες ήταν σε γενικές γραμμές «απολιτίκ». Όχι όμως από αδιαφορία, όπως αποδείχθηκε από την συμμετοχή τους, αλλά από αηδία. Μία αηδία που συχνά-πυκνά είμαι βέβαιος ότι έχει πιάσει και συντρόφους. Δεν θέλει ιδεολογική ανάλυση. Θέλει τριβή. Θέλει παρουσία μέσα στον κόσμο, όπως είναι ο κόσμος. Δεν χρειαζόμαστε σύμβολα, δεν χρειάζεται να κάνουμε τους κομματικούς. Είμαστε αυτόνομοι.
Αφήστε τους δήθεν επαναστάτες να περιχαρακώνονται, γύρω από την ηγεσία τους η οποία τρέμει μήπως και αναπτύξουν ελεύθερη σκέψη. Εμάς όμως ακριβώς εκεί, στο Σύνταγμα και στον Λευκό Πύργο είναι το φυσικό μας πεδίο. Μέσα στην κοινωνία, μέσα στον κόσμο, να μιλάμε – γιατί όχι να κάνουμε και χαβαλέ. Καλύτερα 5 ώρες εκεί, παρά μία βεβιασμένη βόλτα από το σημείο Α στο σημείο Β, μεταξύ μας και μετά γρήγορα για ... επιμόρφωση. Εμείς δεν ανήκουμε σε γραφεία πολιτικών σχηματισμών σύντροφοι.
Ανήκουμε στις πλατείες και στους δρόμους. Μόνο εκεί μπορούμε να υπάρξουμε. Ας το κάνουμε λοιπόν, ας διαμορφώσουμε με την στάση μας την υφή των αγανακτισμένων, για όσο κρατήσει. Με μόνο λάβαρο την παρουσία μας, με την ειλικρίνεια και την δίχως σκοπιμότητες στάση μας.
Δεν θέλουμε να “παιδαγωγήσουμε” τον λαό!
Θέλουμε να του προσφέρουμε!
ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ Τ.Ε.Φ.Α.Α.
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ* ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Αποκομίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις για τα νέα Ελληνόπουλα που μεγαλώνουν σε έναν άσχημο "κόσμο" που οι παλιότεροι διαμορφώσαμε, ολοκληρώσαμε την επαφή μας με τους μέλλοντες επιστήμονες της Αθλήσεως του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, στο Κ.Ε.ΙΠΠ. (Μαρκόπουλο) μετά από ευγενή σχετική πρόσκληση.
Κατά την διάρκεια των τριών ημερίδων που χαρήκαμε μαζύ τους, διαπιστώσαμε για μία ακόμη φορά το υψηλό επίπεδο των νέων Ελλήνων που μπορούν αμέσως να αντιληφθούν και να εφαρμόσουν κάθε τι νέο και δύσκολο, διατηρώντας ακεραιότητα ήθους!
Τα προχωρημένα Μέλη μας Αθανάσιος Ψωρομύτης και Στέφανος Σκαρμίντζος εισήγαγαν στην Ενστικτώδη Τοξοβολία τους φοιτητές και φοιτήτριες του Τ.Ε.Φ.Α.Α. δηλώνοντας ενθουσιασμένοι από το υψηλό επίπεδο αντιλήψεως και την άμεση προσαρμοστικότητά τους στις σύνθετες και υψηλές απαιτήσεις του συγκεκριμένου "είδους" Τοξοβολίας το οποίο καλλιεργεί -δυστυχώς κατ΄ αποκλειστικότητα!- η Ομάδα μας.
Κυρίως, χαρήκαμε στο πρόσωπο της Καθηγητρίας τους κ. Έλσας Στραβάκου την ύπαρξη συνεπών διδασκόντων-παιδαγωγών, παρά την ηθική και γνωστική γλισχρότητα της εποχής μας.
Δυστυχώς, μέσα στις, ολοένα, φθίνουσες ολυμπιακές ιππικές εγκαταστάσεις του Μαρκοπούλου, εκεί όπου τα ακριβοπληρωμένα κτήρια του «2004» ακόμη δεν έχουν αποσβέσει το τεράστιο κόστος τους (που θα το πληρώνουμε για εκατόν πενήντα, ακόμη, χρόνια…) οι φοιτητές των Τ.Ε.Φ.Α.Α., επτά πανέμορφα τετράποδα και μία Καθηγήτρια της Αθλήσεως δικαιώνουν με την παρουσία τους την οικονομική θυσία της Ελληνικής Κοινωνίας γι' αυτές τις, κατά τα λοιπά, καταπληκτικές ολυμπιακές ιππικές εγκαταστάσεις του Μαρκοπούλου!
_______
ΥΓ: * Το Εθνικό Πανεπιστήμιο λειτούργησε από τον Βασιλέα Όθωνα και όχι από τον Kυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια αλλά, δυστυχώς, δεν φέρει την ονομασία του Βασιλέως! Η παραχάραξη της Ιστορίας είναι από τα πλέον βασικά εγκλήματα ημών των παλαιοτέρων που παραδίδουμε έναν άσχημο "κόσμο" στα παιδιά μας, αλλά πάντα είναι η στιγμή πρέπουσα για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Τετάρτη 25 Μαΐου 2011
Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΗ ...ΝΟΤΙΟ ΚΟΡΕΑ
Οι πολλοί ιππεύουν άλογα, ο μεγάλος σοφός Julius Evola πρόσταξε να "ιππεύσουμε την τίγρη", οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" φέτος θα ιππεύσουμε τον μυθικό μινωίτη ταύρο για να αναδείξουμε την Πατρίδα μας όσο πιο λαμπρά μπορούμε ενώπιον του διεθνούς Κοινού της παγκόσμιας Παραδοσιακής Τοξοβολίας, στο 5ο W.T.A.F. 2011 της Νοτίου Κορέας!
Η Ελληνική Κρήτη και οι φημισμένοι Τοξότες του ιστορικού παρελθόντος της, φέτος, "ταξιδεύουν" ως τη μακρινή Νότιο Κορέα επιτρέποντας στην παγκόσμια τοξευτική "οικογένεια" να χαρεί ένα αντιπροσωπευτικό "κομμάτι" Ελλάδος! Δε μας νοιάζει αν τη Πατρίδα μας την χρεωκόπησαν οι επίορκες μαριονέτες της "εξουσίας", αν οι ανάξιοι εχθροί της την χλευάζουν, ακόμη κι αν κάποιοι Συνέλληνες την αμφισβητούν, εμείς νοιώθουμε περήφανοι για την ελληνικότητά μας και εξάγουμε και πάλι τον Πολιτισμό μας με την ευκαιρία της συμμετοχής μας στο "W.T.A.F. 2011" της Ν. Κορέας.
Για πέμπτη συνεχή χρονιά, η Ομάδα μας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" συμμετέχει με δικά της "μέσα" στην παγκόσμια διοργάνωση "W.T.A.F.", προσκεκλημένη της Κυβερνήσεως της Ν. Κορέας, μαζύ με τις αντιπροσωπίες Παραδοσιακής Τοξοβολίας χωρών από όλες τις ηπείρους. Με τις προσωπικές προσπάθειες του Αρχηγού και των Μελών της Αποστολής μας θα προσπαθήσουμε και πάλι να διακριθούμε όπως τα καταφέραμε και πέρσι, κατακτώντας την πρώτη παγκόσμια διάκριση στην Τοξευτική Επίδειξη!
Η περσινή Αποστολή με το Α' Βραβείο ανά χείρας: Ν.Καραίσκος, Σπ. Μπάκας, Στ. Κάμπελλ
Το φετινό "W.T.A.F." θα διεξαχθεί στην πόλη Cheonan από 23-28 Σεπτεμβρίου και ο Αρχηγός της Αποστολής Χαράλαμπος Χρυσοβέργης, λάτρης της κρητικής Παραδόσεως και χορευτής κρητικών χορών, δεν θα μπορούσε παρά να επιλέξει ένα αυθεντικό κρητικό δρώμενο για να παρουσιασθεί η Ελληνική Ομάδα στην τελετή ενάρξεως. Ριζίτικα τραγούδια, πεντοζάλια, κρητικές φορεσιές και γιορτινή Ελλάδα στη μακρινή Ν. Κορέα θα είναι ό,τι πρέπει για να χαρούμε αυτό που κάποιοι προσπαθούν να μας στερήσουν : την ομορφιά του Ελληνικού Πολιτισμού!
Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" συνοδεύουν με τις καλύτερες ευχές τους τα 3 Μέλη της Αποστολής μας, Χαράλαμπο Χρυσοβέργη, Μαρία Γδοντάκη και Σταμάτη Διαμαντόπουλο, όντες βέβαιοι για το κάλλιστο αποτέλεσμα των προσπαθειών τους!
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΒΙΩΣΗ- ΕΠΙΔΕΙΞΗ
ΕΦΙΠΠΩΝ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
"ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΙΠΠΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ"
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ-ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
20 ΜΑΪΟΥ 2011
Η Έφιππη Τοξοβολία, ο Ιππακοντισμός, η Έφιππη Σπαθασκία, όλες αυτές οι λησμονημένες Έφιππες Μαχητικές Τέχνες «ξαναζωντάνεψαν» ύστερα από πολλές δεκαετίες «λήθης», στον αρχαιότερο Ιππικό Όμιλο της χώρας μας, μετά από πρόσκληση της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών προς την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» , στις 20 Μαίου 2011, κατά την επέτειο της «Ημέρας των Ουγγρικών Ενόπλων Δυνάμεων».
Η επίδειξη έγινε με λαμπρή επιτυχία στις εγκαταστάσεις του «Ελληνικού Ιππικού Ομίλου» ενώπιον τριακοσίων επισήμων προσκεκλημένων μελών ξένων Διπλωματικών Αποστολών από το ιδρυτικό Μέλος της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» Παντελή Αναστασόπουλο και τους «ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ», την ικανότατη Ομάδα Εφίππων Μαχητικών Τεχνών της οποίας είναι επικεφαλής και εκπαιδευτής.
Πριν την επίδειξη, ο Στρατιωτικός Ακόλουθος της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών Lt.Col. Annus Zsolt παρουσίασε στους προσκεκλημένους την Έφιππη Τοξοβολία ως εθνική Μαχητική Τέχνη των Ούγγρων και αναφέρθηκε στους Έλληνες αναβιωτές της. Κατόπιν χαιρέτισε ο ίδιος ο Πρέσβυς της Ουγγαρίας στην Αθήνα κ. Tóth József και μετά την ανάκρουση των δύο Εθνικών Ύμνων άρχισε η επίδειξη.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με σχηματισμούς ακριβείας συνεχίστηκε με «περισυλλογή στόχων» από το έδαφος με σπάθη και ακόντιο, καλπαστικούς αποκεφαλιστικούς σπαθισμούς, ιππακοντισμό ακριβείας και ολοκληρώθηκε με Έφιππη Τοξοβολία κατά την οποία ο Παντελής Αναστασόπουλος κάλπασε και τόξευσε με εξαιρετική ακρίβεια όλα τα βέλη του περνώντας ανάμεσα από τις βολές δύο άλλων εφίππων τοξοτών!
Η επίδειξη προέβαλε κατά τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο τον Ιππικό Πολιτισμό της Ναυπάκτου αναδεικνύοντάς την ισότιμη των μεγάλων ιππικών Κέντρων της Ευρώπης μπροστά σε ένα αυστηρό φιλοθεάμον Κοινό όπως αυτό των συγκεντρωμένων Στρατιωτικών Ακολούθων πολλών Πρεσβειών-χωρών με μεγάλη Ιππική Παράδοση.
I. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ : 14 μόλις ετών , εκπαιδευόμενος έφιππος Μαχητής!
Ας σημειωθεί ότι στο τέλος της επιδείξεως τόσο ο Πρέσβυς της Ουγγαρίας κ. Tóth József, ο Στρατιωτικός Ακόλουθος της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών Lt. Col. Annus Zsolt , όσο και πολλές άλλες διπλωματικές προσωπικότητες συνεχάρησαν τους Έλληνες από την Ναύπακτο που τους εντυπωσίασαν με τις ικανότητές τους.
ΤΑΚΗΣ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ : Ιππέας μόλις 6 μηνών με Ίππο μόλις 3 ετών!
Ιδιαιτέρως εντυπωσιακός υπήρξε ένας αρχάριος έφιππος Μαχητής με εμπειρία ιππεύσεως μόλις έξι μηνών (!), ο Τάκης Κοτρώτσος ο οποίος ίππευε μία φοράδα μόλις τριών ετών (!!) την "Μελίνα"! Εκπαιδευμένος από τον Παντελή Αναστασόπουλο, ο Τάκης Κοτρώτσος εξέπληξε τους θεατές με την ακρίβεια του Ιππακοντισμού του σε ιδιαίτερα ταχύ καλπασμό που ήταν "αποτέλεσμα" του νεαρού της ηλικίας του Ίππου του αλλά και της ψυχραιμίας χειρισμού από τον ίδιο! ΕΥΓΕ και στους δύο!!
Μετά την πρώτη αναβίωση της Έφιππης Τοξοβολίας στην Ελλάδα, στην 75η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης 2010, από την Ομάδα «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» , οι «ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ» έκαναν την πρώτη αναβίωση Εφίππων Πολεμικών Τεχνών στην «καρδιά» της Ελληνικής Ιππασίας που είναι ο «Ελληνικός Ιππικός Όμιλος», στην Αθήνα.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ : O επικεφαλής των "ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ"
Οι Ναυπάκτιοι Έφιπποι Μαχητές των «ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ», Παντελής Αναστασόπουλος, Τάκης Κοτρώτσος, Γιάννης Αναστασόπουλος και Κατερίνα Αναστασοπούλου, άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις εκτελώντας άψογα το πρόγραμμά τους και αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα όλων των Διπλωματών και ξένων Στρατιωτικών Ακολούθων που εκφράσθηκαν πολύ θερμά για τους τέσσερις Έλληνες οι οποίοι προέβαλαν την μικρή Ναύπακτο κατά τον καλύτερο τρόπο στο διεθνές Κοινό.
Με την Α.Ε. τον Πρέσβυ της Ουγγαρίας κ.Tóth József
Η"ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ"
ΚΑΙ ΟΙ
"ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ"
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ:
Την Α.Ε. τον Πρέσβυ της Ουγγαρίας κ. TóthJózsef, τον Στρατιωτικό Ακόλουθο Lt. Col. AnnusZsolt καθώς και τα Μέλη της εν Αθήναις Ουγγρικής Διπλωματικής Αντιπροσωπίας για την ευγενή πρόσκλησή τους και την αμέριστη υποστήριξή τους για την επιτυχία της εμφανίσεώς μας.
H.E. the Ambassador of the Republic of Hungary in Athens Mr. Tóth József, the Military Attache Lt. Col. Annus Zsolt as well as the Members of the Hungarian Diplomatic Legation in Athens for their noble invitation and their endless support for the success of our presentation.
Την ειδικευμένη Εταιρεία Μεταφορών Ίππων «ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ» και τον
οδηγό κ. Πάρη Χλωρό ο οποίος μετέφερε κατά τον πλέον ασφαλή και ταχύ τρόπο τους πολύτιμους τετράποδους «συνεργάτες» μας.
The specialized in Horse Transportation Company “GIANNIS VASILEIOU” and the Driver Mr. Paris Chloros who transported our precious four legs “collaborators” safely.
To "AΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ" και τον Δημοσιογράφο κ. Δημήτριο Σπυρίδωνα για την κάλυψη και προβολή της επιδείξεώς μας.
The "ATHENIAN NEWS AGENCY" and Journalist Demetrios Spyridon for the publication and promotion of our show.
Την Παρασκευή, 20ή Μαίου 2011 στις 13.00 μ.μ. η Ουγγρική Πρεσβεία Αθηνών τιμά την Ημέρα των Ουγγρικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πανηγυρική δεξίωση που διοργανώνεται στον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο (Παράδεισος Αμαρουσίου).
Η Ημέρα των Ουγγρικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί μνήμη της απελευθερώσεως της Ουγγαρίας από τον Οθωμανικό ζυγό
Επίκεντρο του πανηγυρικού εορτασμού είναι η επίδειξη Έφιππης Τοξοβολίας και Εφίππων Πολεμικών Τεχνών για την οποία έχει επισήμως προσκληθεί η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η οποία, Τιμής ένεκεν, την ανέθεσε στον ιδρυτικό Εταίρο μας Εφιπποτοξότη Παντελή Αναστασόπουλο, ο οποίος θα την διεξαγάγει με Μέλη του αδελφού Συλλόγου "ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ" του οποίου είναι επικεφαλής!
Στη μεγάλη δεξίωση στην οποία είναι προσκεκλημένες όλες οι Διπλωματικές Αποστολές και σημαντικές προσωπικότητες, οι Έλληνες Εφιπποτοξότες τιμούμε τους αδελφούς Ούγγρους και την δική τους απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό και δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στους προσκεκλημένους της δεξιώσεως και στην Α.Ε. τον Πρέσβυ κ.Tóth József όπως επίσης και στον Ούγγρο Στρατιωτικό Ακόλουθο Lt. Col. Annus Zsolt oι οποίοι ευγενώς μας εκάλεσαν!
Μεθαύριο, Παρασκευή, 20ή Μαίου 2011 στις 13.00 μ.μ. στον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο (Παράδεισος Αμαρουσίου) σας περιμένουμε όλους να χαρούμε την Πολεμική Τέχνη μας, τους Εφιπποτοξότες μας, την υπέροχη Ούγγρικη φιλοξενία, τιμώντας την απελευθέρωση μιας φίλης Χώρας από έναν ξένο ζυγό!
Εφιπποτοξοτικά!
ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΛΑΓΙΟΒΑΔΙΣΤΗΣ
Εδώ ο Ίππος κι ο θρύλος γίνονται ένα! Τα μικρόσωμα δυνατά άτια της κρητικής γης, στο τόπο αυτό, ανακατεύονται με τα μετεικάσματα του μύθου και της ονειροφαντασιάς για να μας πλησιάσουν με τη λεβεντιά και το καμάρι του αρματωμένου Σφακιανού... Στη Κρήτη ακόμη τα ονομάζουν "αραβάνια", "ραβάνια" ή "ραβανιάρικα", αλλά το ελληνικό τους όνομα είναι Πλαγιοβαδιστές! Για να τα συναντήσουμε πήγαμε ως τη νότια θαλασσογραμμή της Κρήτης και, πράγματι, μπορέσαμε να τα χαρούμε σ΄ ένα μοναδικό ιππικό πανηγύρι. Και κάναμε ένα μικρό αφιέρωμα στη μεγαλοσύνη τους για την τηλεοπτική εκπομπή του "EXTRA CHANNEL" με τίτλο "IΠΠΑΣΙΑ ή ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" το οποίο μπορείτε να το χαρείτε, αφού πρώτα χαρείτε τον τόπο στον οποίο αυτά τα άτια ζουν κι αναπνέουν το λιβυκό σιρόκο.
ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΚΑΣΤΕΛΟ
Πάνω από 600 χρόνια σε τούτη την απόμερη γωνιά της Κρητικής γης υψώνεται το ρημαγμένο σήμερα κάστρο, που το' χτισαν οι Βενετσιάνοι για να κρατούν σε υποταγή τους απροσκύνητους Σφακιανούς.Οι εκατοντάδες Έλληνες επισκέπτες που έρχονται για να χαρούν τη θάλασσα, το παρατηρούν με μια αδιαφορία που φτάνει συχνά στα όρια της αποστροφής, λες κι ασυναίσθητα συνεχίζουν την περιφρόνηση και την εχθρότητα που έδειξαν οι ντόπιοι στο φανέρωμα του.
Ας ξαναθυμηθούμε την ιστορία του:
Στα 1340 οι φεουδάρχες των Χανιών ζήτησαν από τη Βενετία να χτιστεί ένα φρούριο κοντά στην εκκλησιά του Αγίου Νικήτα, στα Σφακιά, για ν' ασφαλίσουν, απ' τις κουρσάρικες επιδρομές, τον ορμίσκο που βρίσκεται εκεί κοντά, μα προπαντός για να' χουν ένα στήριγμα στην «καταστολή των εξεγέρσεων» των κατοίκων της περιοχής. Η Γαληνότατη Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου δεν είχε αντίρρηση στο χτίσιμο, μα δεν έδιδε τ' απαραίτητα χρήματα. Μπροστά όμως στην επιμονή των φεουδαρχών υποχώρησε και στα 1371 αποφασίστηκε η ανέγερση του φρουρίου.
Έτσι, ξαφνικά, η άλλοτε ερημική περιοχή γίνηκε σωστό μελισσολόι. Οι Βενετσιάνοι έφεραν εργάτες και μαστόρους, πετροκόπους και κουβαλητάδες, κόσμο και κόσμο και τους έριξαν στη δουλειά. Άλλοι άνοιγαν θεμέλια; άλλοι κουβαλούσαν υλικά, άλλοι έκοβαν ξύλα. άλλοι έφτιαχναν ασβεστοκάμινα. Βιάζονταν να τελειώσω μιαν ώρα γρηγορότερα, γιατί φοβούνταν να μένουν σ' αυτό τον επικίνδυνο τόπο. Κι είχαν δίκιο να φοβούνται. Οι Σφακιανοί που ποτέ δεν κάθονταν με σταυρωμένα χέρια, κινήθηκαν και τώρα. Μόλις συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των καταχτητών έκαμαν επιδρομή κι έσφαξαν αρκετούς. Οι απώλειες συμπληρώθηκαν και ταυτόχρονα πάρθηκαν ισχυρά μέτρα ασφαλείας: Στρατός φύλαγε όλη μέρα τους εργαζόμενους και το βράδυ όλοι έμπαιναν σε βάρκες, πήγαιναν στα καράβια που ήσαν στ' ανοιχτά αγκυροβολημένα και αυτά περνούσαν τη νύχτα.
Μα οι Σφακιανοί με αρχηγούς τα έξι ηρωικά αδέρφια, τους Πατσούς, γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι οι Βενετσιάνοι έχτιζαν την ημέρα και συγχρόνως χαλούσαν τ' ασβεστοκάμινα. Πώς να χτιστεί έτσι το κάστρο που «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν;».Οι καταχτητές τότε φέρανε πολύ στρατό, ζώσανε τον τόπο γύρω, μέρα νύχτα, και το κάστρο χτίστηκε. Σ' αυτό το διάστημα κατάφεραν κι έπιασαν τα έξι αδέρφια, τους Πατσούς, και τους κρέμασαν στους πύργους και στην είσοδο του φρουρίου...
Μα η ιστορία του κάστρου δεν τελειώνει εδώ: Στα χρόνια της τουρκοκρατίας πέρασε, όπως ήταν φυσικό, στα χέρια των καινούριων καταχτητών κι εδώ ήρθε ο πρωτομάρτυρας της Λευτεριάς, ο Δασκαλογιάννης με τις 70 κεφαλές του σηκωμού και παραδόθηκε στους Τούρκους.Με δραματική λιτότητα το ιστορεί ο ριμαδόρος: «...Φτάνουν στο Φραγκοκάστελο και στον πασά ποσώνου, κι εκείνος δούδει τ' όρντινο κι ευτύς τσοι ξαρματώνου. Ούλους τσοι ξαμαρτώσασι και τσοι μπισταγκωνίζου και τότες δα το νιώσασι πως δεν ξαναγυρίζου...».
Μα η μέρα που στάθηκε σφαδιακή για το κάστρο ήταν η 18 του Μάη του 1828. Εκείνη την ημέρα γίνηκε ολοκαύτωμα ο Χατζή Μιχάλης Νταλιάνης, ο Ηπειρώτης αγωνιστής, που συνεπαρμένος από τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας, ήρθε στο αιματόβρεχτο νησί μας με 100 καβαλάρηδες και 600 πεζούς, να βοηθήσει την επανάσταση που τρεμόσβηνε. Και στάθηκε μπροστά σ’ αυτό το κάστρο, αποφασισμένος να σταματήσει το Μουσταφά πασα. Κι έδωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της Κρήτης, μαζί με 385 παλικάρια του...
Μπροστά στο Φραγκοκάστελο γίνηκε άγριο μακελειό. Κι οι πολεμίστρες του κάστρου είδαν ηρωισμούς που γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει. Από το χαροπάλεμα αναταράχτηκε ο τόπος κι έτρεξε ποταμός το αίμα και βάφτηκε η γης...
Ύστερα, όπως γίνεται πάντα, όλα ησύχασαν. Και τα σημάδια το μακελειού κάθε μέρα λιγοστεύουν. Κι ίσως να 'σβηναν κάποτε, αν έλειπαν οι Δροσουλίτες που διατηρούνε ζωντανή στη μνήμη, τη θυσία των γενναίων.
Το μήνα Μάη, 17-18 με το παλιό ημερολόγιο, την ώρα π' αρχίζει ν' αχνοφέγγει τότε που παιγνιδίζουν οι σκιές των θάμνων, καθώς ετοιμάζονται να δεχτούν τον ήλιο που θα φανεί, κείνη την ώρα που η δροσούλα σκεπάζει τα κλαδιά που μένουν ακίνητα μέσα στην ηρεμία του πρωινού, παρουσιάζεται ένας αυλός στρατός, μια συνοδεία από ίσκιους, μια σειρά από φιγούρες που δεν ξεχωρίζουν καλά καλά αν είναι ανθρώπινες ή όχι και προχωρούν, σαν σε παρέλαση, από το μοναστήρι του Άι-Χαραλάμπη στο Φραγκοκάστελο. Είναι ντυμένοι με μαύρα, άλλοι πεζοί και άλλοι καβαλάρηδες, φορούν περικεφαλαίες, κρατούν όπλα και ξίφη που αστράφτουν. Είναι οι Δροσουλίτες.
Όταν τους πλησιάσει κανείς, φεύγουν και χάνονται προς τη θάλασσα...Εκείνοι που τους βλέπουν - γιατί δεν τους βλέπουν όλοι - πιστεύουν ότι είναι οι ψυχές των σκοτωμένων που ξαναγυρίζουν στο Φραγκοκάστελο κάθε επέτειο της σφαγής:
«Μ' ακόμα και το σήμερα στση 17 τον Μάη,
ούλο τ' ασκέρι φαίνεται με το Χατζημιχάλη.
Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπορμπάδες,
φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις.
Ούλοι οι γι' αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν,
μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν...»
Οι επιστήμονες δε συμφωνούν μ' αυτή την εξήγηση, αλλά μήπως όλα μπορεί να τα εξηγήσει η επιστήμη; Υπάρχουν τόσα και τόσα μυστήρια γύρω μας... Ένα τέτοιο μυστήριο είναι ασφαλώς κι οι Δροσουλίτες. Κι άμα βρεθείς εκεί που φανερώνονται, δεν μπορείς παρά θα συμφωνήσεις με το Γιώργη Μανουσάκη, ότι «Οι Δροσουλίτες είν' οι νεκροί του Φραγκοκάστελου, καθώς τους βλέπουνε με την απλή την αδιάφθορη ματιά τους οι Σφακιανοί και καθώς τους εξηγούνε με τη μυθοπλαστική φαντασία τους. Ποιος βεβαιώνει πως δεν υπάρχει θύρα απ' όπου να επικοινωνεί το εδώ με το επέκεινα;
Για όσους ζούνε στην πλατύστερνη αγκαλιά της φύσης συνταιριασμένοι με το ρωμαλέο ρυθμό της, οι δυο κόσμοι, τούτος των σωμάτων κι ο άλλος των ίσκιων βρίσκονται σ' αδιάκοπη επικοινωνία. Οι ψυχές των σκοτωμένων ανεβαίνουνε στο χώμα που ζήσανε και πεθάνανε, να ξαναδούνε τη θάλασσα και το φως, ν' ανασάνουνε την ευωδιά του θύμου και του φασκόμηλου που 'ρχονται από τη Μαδάρα, να νιώσουνε την αυγινή δροσιά και να θυμηθούνε τις ομορφιές της γης και την αιματερή θυσία τους. Κι οι ζωντανοί «θωρούσι και τρομάσου» με την παρουσία μέσα στο χώρο της καθημερινής ζωής τους τούτης της αυλής συνοδείας, που 'ρχεται από τον άγνωστο μεταθανάτιο κόσμο, σαν να επιβεβαιώνει την ύπαρξη του. Άνθρωποι και υπερφυσικοί ίσκοι βαδίζουνε πάνω στα ίδια χώματα απόλυτα φιλιωμένοι»
Η Ερμήνευση του Θρύλου:
Κατά το Ά Παγκόσμιο πόλεμο και κατα τη διάρκεια της μάχης του Mons του Βελγίου, έπεσε στην αντίληψη χιλιάδων στρατιωτών ένα περίεργο φαινόμενο, κινούμενων ανθρωπίνων σκιών πάνω απο τους μαχώμενους στρατιώτες, και εδώθη τότε το όνομα "Οι άγγελοι του Mons". Στήλες ολόκληρες του αγγλικού τύπου, διέθεσαν για την περιγραφή του φαινομένου αυτού και διάφορες εξηγήσεις δόθηκαν απο τους ασχολούμενους περι ψυχικά και πνευματιστικά φαινόμενα. Τελικά οι " Οι άγγελοι του Mons" παρέμεινε γεγονός ιστορικό και ανεξήγητο μέχρι και σήμερα. Έτσι λοιπόν έκαναν και την εμφάνισή τους, στη Νήσο Κρήτη στο Ενετικό και ερειπωμένο φρούριο του Φραγκοκάστελου, "Οι Δροσουλίτες"Στη νοτιοανατολική παραλία της επαρχίας Σφακίων, σχεδόν κάθε χρόνο, κατά τα μέσα του μηνός Μαΐου, στρατιά ολόκληρη ιππέων και πεζών κάνει την εμφάνισή τους, σαν σκιές που κάνουν παρέλαση πάνω στο λυβικό πέλαγος, πρίν ο ήλιος ανατείλει, την ώρα που η φύση έχει απλώσει τη δροσουλιασμένη της πάχνη γύρω της....... Εφόσον οι κατάλληλες ατμοσφαιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, μια ελαφριά ομίχλη, η δροσούλα, όπως ονομάζεται στην κριτική διάλεκτο, απλώνεται και απο κεί πήρε το όνομα άλλωστε αυτό το παράξενο φαινόμενο.
Πριν πολλά χρόνια, ο Πρόεδρος της Φυτολογικής Εταιρίας του Λονδίνου, Κύριος G.Baker, επισκέφθηκε την Κρήτη προκειμένου να συλλέξει σπάνια φυτά. Κατα τη διαμονή του σε ξενοδοχείο της περιοχής, χωρικοί της περιοχής άρχισαν να διηγούνται για τα "φαντάσματα" που είναι ορατά, σχεδόν κάθε χρόνο. Ο τόνος και η λεπτομερής διήγηση προξένησαν μεγάλη εντύπωση στον Κύριο G.Baker, αφού και ο ίδιος ασχολούνταν με πνευματιστικά φαινόμενα, και η γνώμη που σχημάτισε και ο ίδιος, ήταν οτι δεν πρόκειται για κάποιο τυχαίο γεγονός, ή για κάποιο συνηθισμένο μύθο και Θρύλο της Κρητικής παράδοσης, αλλά πίσω απο αυτό το φαινόμενο κρύβεται μια αληθινή ιστορία.
Αποφάσισε λοιπόν να ξαναέρθει τον επόμενο Μάιο αφού πρώτα ζήτησε κάποιος να συλλέξει πληροφορίες. Οι πληροφορίες ήταν οι εξής: Κάθε χρόνο, περί τα μέσα Μαΐου και όταν ο καιρός είναι ομιχλώδης, λίγα λεπτά πρίν την ανατολή του Ήλιου, στη θέση Θυμέ Κάμπος, και προς το φρούριο του Φραγκοκάστελου, παρελαύνει, απο τη δύση προς την ανατολή, πλήθος σκιών ιππέων και πεζών στρατιωτών, με περικεφαλαίες και ξίφη. Ανατέλλοντας ο ήλιος οι σκιές αυτές σιγά - σιγά γίνονται δυσδιάκριτες, και εξαφανίζονται εντελώς μόλις πέσουν οι πρώτες ακτίνες του Ήλιου. Το φαινόμενο διαρκεί περίπου 8' (λεπτά) της ώρας. Εν πάση περιπτώσει είναι ένα αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός με ενδιαφέρουσες πληροφορίες αλλά ανεξήγητο απο επιστημονικής πλευράς... Τώρα αν με ρωτήσετε εμένα, εκδοχές υπάρχουν πολλές, αλλά ο Θάνατος του Χατζη-Μιχάλη και ο χαμός των 338 ανδρών, είναι το μόνο που με συγκίνησε ...
"Η Κρήτη των Θρύλων"
Χαρωνίτης Βασίλειος
Εκδ. "Σμυρνιωτάκη".
Και τώρα είναι η ώρα να χαρούμε τη θωριά και την κίνησή τους όπως πατάνε με σταθερότητα αλλά και χάρη τη μάνα κρητική γη! Απολαύστε τα!
H τηλεοπτική εκπομπή "ΙΠΠΑΣΙΑ ή ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" με υπερηφάνεια κρατά στο ενεργητικό της την αίσθηση των υπέροχων κρητικών Πλαγιοβαδιστών και την επαφή με τους Μινωίτες απογόνους! Στη Κρήτη η λεβεντιά κρατιέται ζωντανή και στα άτια και στο πληθυσμό!
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΠΠΙΚΕΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ
Η «Συντεχνία» απετέλεσε το βασικό οικονομικό «κύτταρο» των Ευρωπαϊκών ( και όχι μόνον) κοινωνιών, μέσα από το οποίο ομότεχνοι εργαζόμενοι διεξεδίκησαν τα εργασιακά δικαιώματά τους και ανέπτυξαν τις τέχνες και τα επαγγέλματά τους. Μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο όρος «Συντεχνία» απέδιδε το σύνολο ομοτέχνων διεπομένων από κοινούς κανόνες εργασίας και κοινά δικαιώματα.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αυτή η εργασιακή ισότητα καταργήθηκε τόσο από το καπιταλιστικό όσο και από το μαρξιστικό κράτος με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί ο άνισος εργατοπατερισμός που στη θέση των «Συντεχνιών» επέβαλε τα «Συνδικάτα» με τους εξέχοντες «Συνδικαλιστές» οι οποίοι «λειτουργούν» εκτός των κοινών εργασιακών κανόνων και ασχέτως με την κυρίως τέχνη τους , επαγγελλόμενοι τους …εργατοπατέρες.
Έτσι, σήμερα, κάποιοι μας «έμαθαν» ότι το πρέπον είναι τα «Συνδικάτα» και όχι οι «Συντεχνίες» ασχέτως εάν τα «Συνδικάτα» υπηρετούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και όχι τις τέχνες και τα επαγγέλματα που άλλοτε υπηρετούσαν οι «Συντεχνίες». Ασχέτως εάν τα «Συνδικάτα» μετατρέπουν τον εργαζόμενο σε πιόνι της μικροπολιτικής σκοπιμότητος εν αντιθέσει με τις «Συντεχνίες» οι οποίες εξασφάλιζαν τα δικαιώματα του εργαζομένου και την πρόοδο των τεχνών.
Στη Ζάκυνθο, σ΄ αυτή τη μικρή αλλά, εξαιρετικά, πολιτισμένη «γωνιά» της Ελλάδος, ο μεγάλος ιστορικός και λαογράφος Λεωνίδας Χ. Ζώης στο βιβλίο του «ΑΙ ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩι ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΙ» (Ζάκυνθος, 1893) μας «μιλά» για δύο ιππικές Συντεχνίες που άκμασαν σ’ ετούτο το νησί ανάμεσα σε πολλές άλλες. Οι δύο, αυτές, Συντεχνίες ήσαν ιππικές και στην συνέχεια παρουσιάζουμε τις σελίδες του βιβλίου του μεγάλου μας Ζακυνθίου συγγραφέως που αναφέρονται σε αυτές ώστε ο αναγνώστης μας να έχει την αίσθηση του πρωτοτύπου:
Στη "δικτατορική" Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά οι Συντεχνίες πέτυχαν να εξασφαλίσουν στους εργαζομένους τα βασικά δικαιώματα εργασίας τα οποία σήμερα, στη δημοκρατική Ελλάδα, καταργούνται! Ο "φασίστας" Ιωάννης Μεταξάς καθιέρωσε το δικαίωμα του 8ώρου και ίδρυσε το σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α.) που σήμερα, στην δημοκρατική κοινωνία των "Συνδικάτων" και των εργατοπατέρων ...εξαφανίστηκαν!
Άραγε, γιατί σήμερα οι Ομιλάρχες Ιππασίας ή οι Εκπαιδευτές Ιππασίας δε τολμούν να συστήσουν ούτε "Συντεχνία" ούτε "Συνδικάτο" μεσούσης της ...δημοκρατίας;
Αναφερόμενοι, όμως στις "Συντεχνίες" και απευθυνόμενοι σε νεωτέρους οι οποίοι τελούν σε σκοπούμενη και μεθοδευμένη σύγχυση ιδεών από "εκείνους" που έχουν λόγους χειραγωγήσεώς μας, παραθέτουμε το γενικώτερο πλαίσιο του Κράτους μέσα στο οποίο μπόρεσαν και λειτούργησαν οι Συντεχνίες, δηλαδή, το Συντεχνιακό Κράτος. Περί αυτού έγραψε ο Γεώργιος Σπυρίδωνος Μερκούρης (ορθώς πάει το μυαλό σας στη Μελίνα η οποία ντύθηκε ...ρωσίδα στο "ΟΛΥΜΠΙΑ" των Παρισίων για να προκαλέσει την έχθρα των Ευρωπαίων κατά της Ελλάδος!) του οποίου, εν συνεχεία, παραθέτουμε αυτούσιο το πόνημα κατά τις σελίδες που αφορούν το αντικείμενό μας:
Το εξώφυλλο
Ιδιόγραφη αφιέρωση του Συγγραφέως
Θα ήταν απαραίτητη μία θαρραλέα παραβολή "εκείνου" του Κράτους με το ...σημερινό ώστε να δούμε ποιό ήταν περισσότερο αστυνομικό και κατασταλτικό, ποιό ανελεύθερο, ώστε να αντλήσουμε συμπεράσματα για το μέλλον μας και όχι μόνον το ...ιππικό! Γιατί, απεδείχθη ότι την Ιστορία δε τη "γράφουν" (απλώς...) οι άνομοι "νικητές" αλλά προσπαθούν να μας μάθουν να περπατάμε και με τα πόδια προς τον ...ουρανό!
