ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ
ΣΤΗΝ ΑΤΕΛΕΣΤΑΤΗ "ΔΥΤΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ"
Όπως είναι γνωστό, η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι η πρώτη που ανεβίωσε την Φυσική Ιππική στην Ελλάδα (2005) και την καθιέρωσε, έκτοτε, με απόλυτην επιτυχία ως εκπαιδευτικό δόγμα ιππικής διδασκαλίας για όλους τους μαθητές μας, αναδεικνύοντας με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων Εφιπποτοξότες, δηλαδή, κορυφαίους Ιππείς οι οποίοι επιτυγχάνουν όχι μόνον αυτό που επιχειρούν όλοι οι άλλοι αλλά και με τον επιπρόσθετο παράγοντα της χρήσεως του Τόξου εν καλπασμώ.
Εκ της ιδρύσεως της Σχολής μας επιλέξαμε να ακολουθούμε τους κανόνες Ιππικής του Ξενοφώντος και όχι τους μετέπειτα εμφανισθέντες από δυτικούς διδασκάλους Ιππασίας ("Δυτική Ιππική") με τον επιπρόσθετο κανόνα της πλήρους αποφυγής στομίδος (σεβόμενοι την ευημερία του Ίππου) θεωρώντας την ένα όργανο άχρηστο και, κυρίως, βασανιστικό για το ίδιο το ζώο.
Ο Δάσκαλός μας Kassai Lajos, ορθότατα, μας δίδαξε να μη διστάζουμε να διορθώνουμε και τους Προγόνους μας όπου διαπιστώνεται ότι εκείνοι λανθάνουν και εμείς δεν διστάσαμε να "διορθώσουμε" και τον Ξενοφώντα σε ό,τι αφορά στη βασανιστική στομίδα, αφαιρώντας την από την δική μας διδασκαλία!
Έτσι, εκ της αρχής της λειτουργίας της Σχολής μας οι μαθητές μας εκπαιδεύονται σε Ίππους άνευ στομίδος, άνευ σέλλας, άνευ ανασπάστου, άνευ μαστιγίου και άνευ σπιρουνιών, όταν δε επιτύχουν στις διαπιστευτήριες εξετάσεις τους ως Εφιπποτοξότες αναλαμβάνουν σέλλα και μόνον, πρωτίστως δε, αναλαμβάνουν την ειδική, Ούνικη, σέλλα της Έφιππης Τοξοβολίας, ενώ, κατόπιν αναλαμβάνουν και την "δυτική" σέλλα.
Ούτω πως και ο Αρχηγός της Ομάδος μας Κωνσταντίνος, όπως και οι προηγηθέντες διαπεπιστευμένοι Εφιπποτοξότες μας, αφού ανέλαβε την Ούνικη σέλλα και εξετέλεσε με αυτήν τις προβλεπόμενες καλπαστικές τοξεύσεις του, κατά την παρούσα περίοδο οι ατομικές του Προπονήσεις περιλαμβάνουν την πλήρη εξάσκησή του και με την "δυτική" σέλλα.
Ίσως αναρωτηθεί κανείς, αφού ένας Εφιπποτοξότης της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" επιτυγχάνει πολύ περισσότερα από ό,τι οι υπόλοιποι ιππεύοντας βάσει των κανόνων της Φυσικής Ιππικής, γ υ μ ν ι π π ε υ τ ι κ ώ ς, άνευ στομίδος, άνευ σέλλας, άνευ ανασπάστου, άνευ μαστιγίου και άνευ σπιρουνιών, γιατί μπαίνει στην διαδικασία της χρήσεως σέλλας που του είναι άχρηστη;
Η απάντηση είναι απλή: Ακριβώς για να κατανοήσει ακόμη βαθύτερα το πόσο άχρηστη είναι η σέλλα για έναν πραγματικό έφιππο πολεμιστή, για έναν τέλειο Ιππέα και για το πόσο ατελής είναι η "Δυτική Ιππασία" εν συγκρίσει με την τελεία Φυσική Ιππική η οποία αναδεικνύει αρίστους και, κυρίως, ασφαλείς Ιππείς!
Έτσι, ο Κωνσταντίνος μας ιππεύοντας ανενστόμιστο τον ίδιο Ίππο ο οποίος, ταυτοχρόνως με εμάς, ιππεύεται και από άλλους με στομίδα, μαστίγιο και σπιρούνια, αποδεικνύει ότι ο ίδιος Ίππος αποδίδει πολύ καλύτερα εάν δεν προσβάλλεται η ευημερία του με βασανιστικά όργανα όπως το επώδυνο όσο και άχρηστο "σίδερο" μέσα στο στόμα του, δείγμα ανθρώπινης ωμότητος αλλά και βλακείας.
Στην τελευταία ατομική Προπόνησή του -και ως Αρχηγός Ομάδος προπονείται σκληρά και συνεχώς- ο Κωνσταντίνος υπερεπήδησε με δυτική σέλλα κάθετο εμπόδιο αφού, προηγουμένως, εξετέλεσε ανακουφιστικό τροχασμό και καλπασμό εν ισορροπία.Κατόπιν τούτων, κατέληξε και σε επιτυχή Έφιππη Τοξοβολία με χρήση "δυτικής" σέλλας.
Χαλαρώνοντας τον Ίππο του με μία σύντομη εξωτερική περιίππευση και δίνοντας τον "χρόνο" του στο ζώο να προσαρμοσθεί στην εν συνεχεία εργασία Ιππευτηρίου, ο Κωνσταντίνος κατηύθυνε θετικά την σκέψη του τετράποδου συνεργάτη του προκειμένου να επικεντρωθεί σε μια προσπάθεια που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και συντονισμό. Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ουδεμία βιασύνη συγχωρείται με την σκέψη μας να παρακολουθεί την σκέψη του Ίππου κι αυτό μας προστατεύει από τα ατυχήματα τα οποία είναι τόσο συχνά στον "χώρο" της Ιππασίας.
Χαλαρώνοντας τον Ίππο του με μία σύντομη εξωτερική περιίππευση και δίνοντας τον "χρόνο" του στο ζώο να προσαρμοσθεί στην εν συνεχεία εργασία Ιππευτηρίου, ο Κωνσταντίνος κατηύθυνε θετικά την σκέψη του τετράποδου συνεργάτη του προκειμένου να επικεντρωθεί σε μια προσπάθεια που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και συντονισμό. Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ουδεμία βιασύνη συγχωρείται με την σκέψη μας να παρακολουθεί την σκέψη του Ίππου κι αυτό μας προστατεύει από τα ατυχήματα τα οποία είναι τόσο συχνά στον "χώρο" της Ιππασίας.
Αν και πρωτοείσακτος στο ανακουφιστικό και εν ισορροπία επί των αναβολέων, ο Κωνσταντίνος δεν δυσκολεύτηκε να επιτύχει το ποθητό αποτέλεσμα και η υπερπήδηση καθέτου εμποδίου, επίσης, επί των αναβολέων επακολούθησε επιτυχώς. Η Φυσική Ιππική της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και πάλι δικαιώθηκε με ασφάλεια για τους Εφιπποτοξότες της και ακόμη μία από τις πολλές ατομικές Προπονήσεις του Αρχηγού των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ολοκληρώθηκαν με επιτυχία κάνοντας τον ίδιο και τον Προπονητή του υπερήφανους για τις επιλογές τους τον δε Ίππο τους ευτυχή για τον σεβασμό των Ανθρώπων προς την ευημερία του!
Με δεδομένη την χρεωκοπία των συγχρόνων "δυτικών" κοινωνιών, η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", με την επιτυχέστατη λειτουργία της, συνιστά ένα παράδειγμα επιτακτικής αναθεωρήσεως των αποτυχημένων ομαδικών επιλογών των σημερινών κοινωνανθρώπων οι οποίοι, όπως μαζικώς επέλεξαν την τυραννία της δημοκρατίας (Πλάτωνος "Πολιτεία", βιβλ. 8ο) στον πολιτικό βίο με τα εμφανέστατα "αποτελέσματα", ομοίως μαζικώς επέλεξαν την τυραννία του Ίππου στην "Δυτική Ιππική" με παρόμοια εμφανέστατα "αποτελέσματα".
Όπως ο χρυσός είναι ποσοστιαίως ολιγότερος του σιδήρου, έτσι και η σκέψη είναι προνόμιον ολιγοτέρων πλασμάτων και τούτο αποδεικνύεται από τα οικτρά ομαδικά "πεπραγμένα" των συγχρόνων -κυρίως- "δυτικών" κοινωνιών των οποίων ο δημοκρατικός πολιτικός βίος χαρακτηρίζεται από οικτρή αποτυχία!
Όπως ο χρυσός είναι ποσοστιαίως ολιγότερος του σιδήρου, έτσι και η σκέψη είναι προνόμιον ολιγοτέρων πλασμάτων και τούτο αποδεικνύεται από τα οικτρά ομαδικά "πεπραγμένα" των συγχρόνων -κυρίως- "δυτικών" κοινωνιών των οποίων ο δημοκρατικός πολιτικός βίος χαρακτηρίζεται από οικτρή αποτυχία!
Όχι, δεν έχουν οι "πολλοί" δίκιο στις επιλογές τους, οι ολίγοι έχουν διότι το προνόμιο της εμβριθούς σκέψεως δεν ανήκει στους υπεραρίθμους οι οποίοι παραμένουν απερίσκεπτοι (και τούτο κρίνεται εκ του αποτελέσματος των επιλογών τους στον δυτικό πολιτικό βίο) αλλά στους ολιγαρίθμους οι οποίοι δια της επιτυχίας του έργου τους τεκμαίρουν την πνευματική υπεροχή τους.
Και γι αυτή την πνευματικήν υπεροχή, κρινομένην εκ του αποτελέσματος της διδασκαλίας μας, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μπορούμε να αισθανόμεθα υπερήφανοι.
