O MYΘΟΣ
ΕΠΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Κάποτε ακούσαμε έναν μαθητή της Σχολής μας να λέει: "Αρκεί να μην χαθεί ο μύθος!" Ο μαθητής αυτός δεν ήταν ούτε εγγράμματος, ούτε ιδιαιτέρως επιδέξιος, αλλά αγαπούσε πολύ τις γάτες και η επίγνωση των αδυναμιών του τον έκανε να βασίζεται στο ένστικτό του και να το αναπτύσσει όπως ακριβώς το αναπτύσσουν και οι γάτες, με αποτέλεσμα να είχε υποψιασθεί αρκετά για την σημασία και την αξία της "Πύλης εισόδου" σε μία πολεμική τέχνη που δεν είναι άλλη από τον μύθο, αυτό που θα πρέπει κάθε Σχολή πολεμικών τεχνών να αναγνωρίζει ως εκείνο το οποίο, αν και ανύπαρκτο, θα πρέπει να πραγματώσει! Και ο μαθητής μας Σπύρος έχασε τον "μύθο" (καλώς ή κακώς, εκείνος θα απαντήσει...) οι υπόλοιποι, όμως, τον "ζούμε" ολοζώντανο μπροστά μας, καθώς τον αναβιώνουμε στην καθημερινότητα των δράσεών μας, μια από τις οποίες και το τελευταίο "Οδοιπορικό" στο Δαλματικό πέρασμα των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως που λίγες μέρες πριν επιχειρήσαμε διατρέχοντας έξι χώρες και πολλές εποχές πίσω...
Οκτώ μερόνυχτα μας ακολουθούσε άγρυπνη η μεγάλη σκιά του τυχερού μας δράκου, ξεναγώντας μας στα χνάρια εκείνων που άφησαν πίσω τους μιαν εποποιία που κατέγραψε και παρουσίασε ο αείμνηστος Μεσαιωνολόγος Κωνσταντίνος Σάθας στο έργο του "Έλληνες Στρατιώται εν τη Δύσει".
Κι όταν αυτή η "σκιά" μας περπάτησε στο ...πράσινο λημέρι της, στη Λιουμπλιάνα μας έφτασε μέχρι τα άδυτα του σπηλαίου της (Postojna) αλλά απέφυγε να μας ξεναγήσει στο παρακείμενο κάστρο της Predjama, υποσχόμενη να μας το δείξει στην επόμενη εξόρμησή μας.
Ο δικός μας μύθος, λοιπόν, περιέχει ...δράκο κι ας αφεθούμε στην επική περιπέτεια του βασιλείου της φαντασίας για να μη χάσουμε ούτε τον μύθο, ούτε τον δράκο, ούτε και την καβαφικήν Αλεξάνδρεια! Κι ας τα αναζητήσουμε εδώ, στον 38ο παράλληλο, αλλά και σε όλο το πλανητικό σύστημα, ακυρώνοντας τους περιορισμούς των συνόρων και διευρύνοντας την κοσμοθέασή μας αφού, αυτή, θα είναι το εφόδιό μας για την συνέχιση του ατομικού μας αστρικού κύκλου!


.jpg)
.webp)
