ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ

     Παρακολουθώντας προσεκτικά τα δείγματα «δουλειάς» διαφόρων Σχολών πολεμικών τεχνών, συχνά, διαπιστώνουμε πόσο «ρηχά» προσεγγίζουν το αντικείμενό τους προτιμώντας να επιδεικνύουν επιδερμικές «χορογραφίες» αντί στιγμιότυπα μαχητικής ουσίας! 

     Στο παραπάνω βίντεο, επί παραδείγματι, βλέπουμε, τρόπος του λέγειν, …έφιππους Σπαθιστές οι οποίοι κόβουν άσκοπες βόλτες ταλαιπωρώντας τους Ίππους τους κι επιδιώκοντας να κρούσουν, απλώς, το σπαθί του αντιπάλου και όχι τον ίδιο τον αντίπαλο!

     Μια τέτοια προσέγγιση, ακόμη και στο επίπεδο της αρχαριότητος του μαθητή, ευνουχίζει το μαχητικό φρόνημά του, παρεμποδίζοντάς τον να συλλάβει εξ αρχής την αποστολή του ως πραγματικού πολεμιστή που αντιμετωπίζει πραγματικόν αντίπαλο. Τουτέστιν, αυτός ο τρόπος διδασκαλίας, αντί να βοηθήσει τον μαθητή να εξουδετερώνει αντιπάλους, καταλήγει σε σημείο να εξουδετερώνει την επιθετική ψυχολογία του μαθητή, μετατρέποντάς τον περισσότερο σε σκηνικό χορευτή παρά σε πολεμιστή επί πεδίου μάχης.

     Για τον λόγο αυτό, στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων», επιλέγουμε την προσέγγιση ανδρεικέλου ώστε να απελευθερώσουμε την επιθετικήν εκρηκτικότητα των μαθητών μας χωρίς, βεβαίως, να εκτεθεί σε οιονδήποτε κίνδυνο τραυματισμού ένα φυσικό πρόσωπο με ρόλο αντιπάλου.

ΕΚ ΤΗΣ ΑΤΑΞΙΑΣ Η ...ΤΑΞΗ

ΕΚ ΤΗΣ ΑΤΑΞΙΑΣ Η ...ΤΑΞΗ

     Όταν ο άτακτος, πλην αξιολάτρευτος έως και απαραίτητος, εμφανίζεται στη τάξη είναι δεδομένη η ...αταξία η οποία, όμως, συχνά, προσθέτει στη ζωή μας και, κυρίως, στις θετικές εμπειρίες μας παράγοντας ...τάξη!

     Κι ο Σταύρος μας, ...μπουκάρει με τα "εργόχειρά" του στη τάξη μας, καβάλα στο τσόπερ του με τα τσεκούρια του και τις ρηξικέλευθες ιδέες του, παρασύροντάς μας σε νέους "δρόμους" κι ανοίγοντάς μας νέους "ορίζοντες" πέραν δογματισμών διότι, ας μη ξεχνάμε, τόσο ένα τσόπερ όσο κι ένας Ίππος μπορούν να χαρίσουν το απολαυστικό θέαμα μιας ...σούζας εκεί που όλα δείχνουν ανιαρά και συντηρητικότατα..."flat"!

     Επιδεξιότατος κατεργαστής μετάλλου, ο Σταύρος μας, επιδίδεται στο εργαστήριό του σε πολύ σοβαρές κατασκευές μεταξύ των οποίων και τα τσεκούρια του τα οποία διακρίνονται για την χρηστική στιβαρότητά τους χωρίς να υπολείπονται σε τίποτα της ιστορικής αισθητικής αλλά και της εκπαιδευτικής αξίας αφού το υπολογίσιμο βάρος τους αλλά και το "ζύγισμά" τους τα κάνει ιδανικά μέσα για την εκπαίδευση Ιππηλασίου στο οποίο η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αποδίδει μεγάλη σημασία.

      Εντυπωσιακά τα αγχέμαχα "εργόχειρα" του Σταύρου αναδεικνύονται χρησιμότατα στη "μάχη" του ...Ιππευτηρίου, "παρασύροντας" τον Ιππέα σε ένα σταθερότερο και βαθύτερο κάθισμα ενώ αντισταθμίζει τις συνέπειες των εκτροπών εκ του έκκεντρου βάρους του κρατήματός τους, έχουν δοκιμαστεί από παλιά και η εισαγωγή τους στα μαθήματα Ιππηλασίου της Σχολής μας, ήδη, απεδείχθη ωφελιμότατη.  

     Ο Σταύρος μας, με τα "εργόχειρά" του, για άλλη μια φορά στάθηκε αρωγός εκπαιδευτικής εμπειρίας για την Σχολή μας.

     Και σ΄ αυτή την εκπαιδευτικήν ημερίδα, τα τσεκούρια ...επανεισήχθησαν και για τις Αμαζόνες μας οι οποίες δεν εννοούν να υστερούν έναντι των ανδρών ομοτέχνων τους για να μη πούμε ότι ως άλλες ...Πενθεσίλειες ξανάβαλαν στο σημάδι κάθε ιδεατό ...Αχιλλέα!

     Έτσι, αυτή τη φορά, τα κορίτσια της Ομάδος μας ανέλαβαν ...τσεκούρι μέσα στο πλαίσιο της εκπαιδεύσεώς μας ..."χωρίς σύνορα" και εφίππευσαν τον Γλαύκο δια  τα ...περαιτέρω!

     Στο μάθημα αυτό το πρώτο που έγινε κατανοητό είναι ότι για να είναι αποτελεσματικό το τσεκούρι κατά την χρήση του θα πρέπει να κρατιέται "ζυγισμένο" από το σωστό σημείο της λαβής ώστε η καταφορά του να του επιτρέπει τμητική αποτελεσματικότητα.

     Δυστυχώς, όμως, το σωστό κράτημα του τσεκουριού ώστε να παραμένει ζυγισμένο, έχει ως μειονέκτημα την απαίτηση καταβολής μεγάλης μυϊκής δυνάμεως, κάτι που, τουλάχιστον τα κορίτσια είναι φυσικό να μη διαθέτουν!

     Επίσης, η απασχόληση του ενός χεριού με το κράτημα του τσεκουριού εξαναγκάζει τον αναβάτη να κρατά και τις δύο τις ηνίες με το άλλο (ένα) χέρι, κάτι που απαιτεί μεγαλύτερη καταβολή προσοχής στην διευθυντική του προσπάθεια, εξασκώντας τον σε αυτήν.

     Επέκεινα όλων των προαναφερθέντων, η ανάληψη του τσεκουριού από τον αναβάτη, όπως προανεφέρθη, συνεργεί σε εκτροπές εκ του καθίσματος εξαναγκάζοντάς τον σε συνεχείς διορθώσεις διατηρήσεως καθίσματος ευσταθούς ισορροπίας, κάτι που πρέπει να προσέχει ιδιαιτέρως σε βηματισμούς υψηλοτέρων του βάδην ταχυτήτων και επί στροφών όπου αναπτύσσεται φυγόκεντρος.

     Κι όλα τούτα τα αντελήφθησαν ενστικτωδώς όλες οι Συνασκούμενές μας που, έφιππες, ανέλαβαν τσεκούρι, έστω και χωρίς δασκαλίστικες αναλύσεις, κάτι που αποφεύγουμε ...επιμελώς στη Σχολή μας.

      Όμως, ο Σταύρος που δεν μας αφήνει σε χλωρό κλαρί, δεν μας παρέσυρε με την ομορφιά αλλά και την ωφέλεια των τσεκουριών του αλλά και του μοτοσυκλετιστικού ...γιλέκου του το οποίο έγινε το ..."φετίχ" των Συνασκουμένων μας που το χάρηκαν πολύ περισσότερο από τα "θηλυκά" τους φορέματα, ενώ φήμες το θέλουν ως το μέλλον ...νυφικό κάποιων εξ αυτών. Ίδωμεν! Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" χαράζει δρόμους μέχρι και στην ...ενδυματολογία!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ ΙΠΠΗΛΑΣΙΟΥ 

ΚΑΙ ...ΚΑΤΩΦΛΙΟΥ

ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,

ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ

     Κάθε Ίππος κρύβει σε κάποιο εγκεφαλικό πεδίο του  διαφορετικούς φόβους κι επιφυλάξεις που, ο Ιππαγωγός του, θα πρέπει να εντοπίσει και να θεραπεύσει.Κι ενώ ο δικός μας Ίππος έδειξε να αποδέχεται ευκολότατα το Τόξο και την Σπάθη,  εν τούτοις στάθηκε πολύ δύσκολο να αποδεχθεί τους κρίκους οι οποίοι είναι απαραίτητοι στο Ιππηλάσιο (Giostra) που αποτελούσε βασικό "κεφάλαιο" ασκήσεως για τους έφιππους πολεμιστές και, ούτω πως και για τους μαθητές μας.

     Επίσης, πτυχές του περιεχομένου του Ιππηλασίου έχουν εφαρμογή και στο Ιππικό Θέατρο, κάτι που, επίσης, αφορά στη Σχολή και στην Ομάδα μας!  

     Έτσι, σήμερα αφιερωθήκαμε στην εξοικείωση του Ίππου μας με τους κρίκους και την όλη διαδικασία την συνδυάσαμε ώστε οι τρεις εκπαιδευόμενοί μας, οι δύο Γεώργιοι και ο Παντελής μας να ασκηθούν στην τεχνική διεύθυνση ακριβείας με συνδυαστικούς χειρισμούς Σπάθης, εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών με καλπαστικές στροφές και έξοδο σε προκαθορισμένο σημείο απ΄ όπου άρχιζε καλπαστική ευθεία με επιπρόσθετους χειρισμούς ακριβείας αλλά και "στρογγυλής" κινήσεως κλπ κλπ...

     Κι όλα άρχισαν, όπως πάντα, με ασκήσεις Παραδοσιακής Τοξοβολίας επί μέσων και μεγάλων αποστάσεων, που βοηθούν, πέραν των άλλων, σε χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση.

     Ο Παντελής μας, πάντοτε με αλτρουιστική διάθεση, προτίμησε να καθαρίσει τον στίβο από κάθε υποψία ενοχλήσεως για τα πολύτιμα πέλματα του αγαπημένου Ίππου μας και μετέτρεψε την αργιλώδη επιφάνεια σε "καθρέπτη" απομακρύνοντας κάθε ασήμαντο πετραδάκι με επιμέλεια αποβολής ...μύγας από το γάλα. 

     Η διακριτική και με πολύ "στρογγυλή" κίνηση, εμφάνιση των κρίκων μπροστά στη φάτνη  του Ίππου μας, υπήρξε για όλους μας μία έκπληξη βλέποντας το αγαπημένο μας τετράποδο να υποχωρεί ενοχλημένο έως και ...έντρομο!

      Ακολούθησαν πολλές επαναλήψεις με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά που να συνδέσουν τους κρίκους με τρυφερότητα, με οσμή τρυφερού καρότου,με την γνώριμη αίσθηση εκείνου του χεριού που μόνο χαϊδεύει και ταίζει, αλλά ...τίποτε! Ώσπου, κάποτε, με τη φωνή ποσταρισμένη  στο πιο τρυφερό ηχόχρωμά της, με κίνηση όχι απλώς "στρογγυλή" αλλά ...Mikhail Baryshnikov και, βεβαίως, με το πάντα αποδοτικό "δόλωμα", τα καρότα, στη παλάμη, η υπέροχη ύπαρξη τιης Σχολής μας παρεσύρθη και πλησίασε το στρογγυλό αντικείμενο του πόθου μας, τους κρίκους! Ναι, απλώς τους πλησίασε αλλά δεν έδειξε διόλου να αναθεωρεί τις ισχυρές επιφυλάξεις της γι αυτούς!

     Πριν την βγάλουμε για εργασία στο υπαίθριο Ιππευτήριο, επαναλάβαμε τον "κύκλο" εξοικειωτικών αποπειρών  με χλωμά αποτελέσματα! Φαίνεται, οι κρίκοι δεν της άρεσαν καθόλου. Όμως η επιμονή με ...επαυξημένα και βελτιωμένα τεχνάσματα ανθρώπινης πανουργίας, έφεραν τα αποτελέσματά τους. Και, επιτέλους, το ...υψηλόν τετράποδο κατεδέχθη να τους ...οσφρανθεί ταυτοποιώντας τους στο οικείο πεδίο Broca... 

     Στο σημείο αυτό, ο μεν παππούς αισθάνθηκε ό,τι και προ χρόνων, όταν στο Δημαρχείο Αθηνών επισημοποιούσε την σχέση του με την νυν ...Σύζυγό του, ευτυχία την οποία ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε στο, κατά κανόνα αγέλαστο, πρόσωπό του! Κάτι τέτοιες στιγμές που τεκμηριώνεις την επικοινωνία σου με ένα αλογάκι αισθάνεσαι τη νοηματοδότηση της ζωής σου εν μέσω μυριάδων ανοήτων διπόδων!

     Κατόπιν κι ενώ οι εκπαιδευόμενοι ρυταγωγούσαν τον Ίππο προς το υπαίθριο Ιππευτήριο προκειμένου να ξεκινήσει το κυρίως πρόγραμμα της ημερίδος, μετά το εισαγωγικό προοίμιο που προηγήθηκε, ο παππούς προηγήθηκε υποδεχόμενος το τετράποδο πετώντας ψηλά τους κρίκους και συλλαμβάνοντάς τους με ένα ομοίωμα ξίφους κι όσο ο παππούς πετούσε και συνελάμβανε τους κρίκους, ο Ίππος που περιέτρεχε, ρυταγωγούμενος, γύρω του τον στίβο,τον παρακολουθούσε με την περιφερειακή όρασή του. 

     Μετά την στατική επίδειξη των κρίκων στον Ίππο μέσα στον Σταύλο, ο τελευταίος θα έπρεπε να τους αποδεχθεί και ως κινούμενα αντικείμενα σε ανοικτό χώρο, αποδεχόμενος ήρεμα τις αιφνιδιαστικές τροχιές τους. 

     Σε λίγο, επιχειρήθηκε ακόμη μία ..."πλαγιοκόπηση" του Ίππου με τους κρίκους οι οποίοι, αυτή την φορά παρέμεναν πεσμένοι στο έδαφος και, ω!, του θαύματος, ο Ίππος τόλμησε όχι μόνον να τους πλησιάσει αλλά και να βάλει το κεφάλι του μέσα σ΄έναν απ΄ αυτούς ώστε να βοσκήσει! Μόνον τότε θεωρήσαμε ότι θα μπορούσαμε με ασφάλεια των εκπαιδευομένων μας να ξεκινήσουμε το κυρίως πρόγραμμα του οποίου το προοίμιο ήταν η εκ του μακρόθεν αποδοχή της κινήσεως των κρίκων από τον Ίππο. Καμιά βιασύνη στη Σχολή μας, κανένας συμβιβασμός με την ασφάλεια Ίππων και εκπαιδευομένων!

     Οι προσχεδιασμένες ασκήσεις είχαν ως στόχο τους την βελτίωση της διευθυντικής ικανότητος των τριών εκπαιδευομένων, την ασφαλέστερην εμβάθυνση του"καθίσματός" τους, την εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών συνδυασμένων στροφών και την τελειοποίηση της "στρογγυλής" κινήσεώς τους, συνδυαστικά με την χρήση Σπάθης και στους τρεις βηματισμούς του Ίππου.

     Και όλα τούτα, με επίκεντρο τους κρίκους και την απόσπασή τους με ομοίωμα ξίφους χωρίς να προκληθεί τρόμος στον Ίππο από ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κίνηση των κρίκων κατά την διάρκεια των χειρισμών αποσπάσεως!

     Ένα πολύ σύνθετο πρόγραμμα με πολλές αλληλοδιαπλεκόμενες παραμέτρους που, απλά, κρατούν σε εγρήγορση Ίππο και Ιππέα διασυνδέοντάς τους εν εργασία και βελτιώνοντας τόσο τις ιππικές ικανότητες του Ιππέως όσο και την συνεργασιμότητα του Ίππου με τον Ιππέα του, ενώ, ταυτοχρόνως, "λυτρώνουν"  και πολλές επιφυλάξεις, ή και φοβίες, του Ίππου που σχετίζονται με την έφιππη χρήση της Σπάθης ή και την παρουσία των...κρίκων, όπως εν προκειμένω.   

     Και οι τρεις εκπαιδευόμενοι,προ των απαιτητικότατων προϋποθέσεων της σημερινής ημερίδος αυτοσυγκεντρώθηκαν  εγκαίρως και απέδωσαν τα προσδοκώμενα!  

     Όλοι εξετέλεσαν τα πάντα προβλεπόμενα ως μέλη ενός Bolshoi επί ...αγρού! Και όταν λέμε "όλοι" δεν εννοούμε απλώς τους τρεις εκπαιδευόμενους αλλά και τον ...Ίππο, αφού για τον καθένα υπήρχε βλέψη προόδου η οποία και υλοποιήθηκε.

     Είναι εντυπωσιακός και για τους συγκεκριμένους τρεις ο εκτελεστικός δυναμισμός με την παράλληλη στάθμιση όλων των παραγόντων ασφαλείας που, πια, τους "βγαίνει" αυθόρμητα και χωρίς τις γνωστές φλυαρίες των εκπαιδευομένων στην Ιππασία.

     Γνωστής ούσης και της "γεροντοκορίστικης" παραξενιάς του παππού για ευλαβική σιωπή εν ώρα ασκήσεως, όπως πάντοτε έτσι και σήμερα ο στίβος παρέμεινε μία εργώδης, μεν, κυψέλη, αθόρυβη, δε.

     Και το αποτέλεσμα και πάλι λαμπρό με εκπαιδευόμενους ευδαίμονες και ξεκούραστους παρά τις κοπιαστικές ασκήσεις, όπως κι έναν κατάστεγνο Ίππο, κάτι στο οποίο επιμένουμε!Αντί, δε, επιλόγου, ο Παντελής μας έκανε ένα tour de piste σε ανοικτό, εκτενή, καλπασμό, κρατώντας διακριτικά μία τούφα της χαίτης του Ίππου μας! Ακόμη μία υποδειγματική "εικόνα" ιππεύσεως.

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,

ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ

     Η διαφορετικότητα των λειτουργιών των αισθήσεων του Ίππου αλλά και της ψυχολογίας του, καθώς και των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων του θα πρέπει πάντοτε να επισύρει την προσοχή του Ιππαγωγού ώστε να τον εισάγει με ασφάλεια σε κάθε νέα εμπειρία η οποία θα μπορούσε να τον ξαφνιάσει προκαλώντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Κάθε νέα ιππική κατάσταση, κάθε νέο αντικείμενο, κάθε αλλαγή δεδομένων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα και προνοητικά ως υποχρέωση του Ιππαγωγού να "ενημερώσει" εγκαίρως τον Ίππο περί αυτού του ενδεχόμενου "νεωτερισμού" και να του διαμορφώσει καθησυχαστική ψυχολογία και προϋποθέσεις ήρεμης αποδοχής αυτού του "νέου". Η διαδικασία αυτή καλείται "εισαγωγή" ή "εξοικείωση", διότι ο Ίππος άγεται με ήπια και μόνον μέσα στο να εισαχθεί στην αποδοχή της νεωτερικότητος και να εξοικειωθεί με αυτήν χωρίς το ενδεχόμενο των αντιδράσεων πανικού, αποστροφής και φόβου.

     Η σπάθη, ασφαλώς και δεν είναι οικεία στον Ίππο και, μάλιστα, σε έναν Ίππο ο οποίος, διάγοντας σταυλικό βίο δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το σχήμα της, τις αντανακλάσεις της λάμας της της στον ήλιο, τους ήχους της αλλά και την οσμή της, παράμετροι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στην συμπεριφορά του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Έτσι ο προνοητικός και προβλεπτικός Ιππαγωγός, κρίνοντας ότι η σπάθη θα είναι απαραίτητη στον Ιππέα ενός συγκεκριμένου Ίππου θα πρέπει, προηγουμένως, να εισαγάγει τον Ίππο στη παρουσία της επάνω και εγγύς στον Ίππο αναπτύσσοντας στο ζώο την εμπιστοσύνη του στην ύπαρξή της στο χέρι του Ιππέως του αλλά και ενώπιόν του όταν κάποιος εκ του εδάφους και όχι κατ΄ ανάγκην ο Ιππέας του, την κρατά και την κινεί ακόμη και προς την κατεύθυνση του Ίππου, ακόμη και κοντά στα μάτια του ζώου,όπως ενδέχεται να συμβεί σε μία ρεαλιστική σκηνή μάχης. 

     Ο, εκ των δύο χρησιμοποιουμένων, Ίππος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" εξοικειώθηκε με το Τόξο και την χρήση του, παραλαμβανόμενος "πράσινος" γρήγορα και με απόλυτην επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με την πρόσφατην εξοικείωσή του με την σπάθη. Και όλα τούτα, όχι διότι ακολουθήσαμε..."μαγικά κόλπα", ή μιμήσεις κινηματο-"γραφικών" ..."ψιθυριστών" αλλά διότι εμείς, απλώς, ακολουθήσαμε το αυτονόητο.

     Η ασφαλής και γρήγορη εξοικείωση του Ίππου με κάτι καινούργιο στη ζωή του προϋποθέτει την, εκ των προτέρων, πλήρη εμπιστοσύνη του προς εκείνον που θα την επιχειρήσει. 

     Ο Ίππος, παρά ταύτα, θα επαληθεύσει την εμπιστοσύνη του προς τον επιχειρούντα, οσφραινόμενος προσεκτικά την αδρεναλίνη του επιχειρούντος και η ύπαρξή της θα δυσχεράνει ή και θα ακυρώσει το εγχείρημα της εξοικειώσεως. 

     Για τον λόγο αυτό, κάθε επιχειρών ανάλογην εξοικείωση, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος φόβου, ανησυχίας, κοπώσεως, βιασύνης, ακόμη και αμφιβολιών, στοιχεί τα οποία θα προκαλέσουν τις αρνητικές αντιδράσεις του Ίππου.

     Το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να εξοικειωθεί ο Ίππος θα πρέπει να πρωτοεμφανισθεί στις αισθήσεις του από αρκετά μακριά ώστε ο χρόνος που θα απαιτηθεί μέχρι να τον πλησιάσει στα χέρια του χειριστή να λειτουργήσει ως χρόνος προσαρμογής του ζώου στο νέο, αυτό, αντικείμενο και στις καταστάσεις που επισύρει.

     Ο χειριστής, ήρεμος, χαλαρός και με αυτοπεποίθηση, πλησιάζοντας το αντικείμενο προς τον Ίππο θα πρέπει να κινηθεί φυσιολογικά, χωρίς μεταβολές συμπεριφοράς, προκαλώντας διακριτικούς θορύβους με το αντικείμενο ώστε να προσδώσει και στην ακοή του ζώου, εγκαίρως, ένα "σινιάλο" υλικής υποστάσεως του νέου αντικειμένου. 

     Ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις,ο χειριστής θα πρέπει να προβεί σε αποενοχοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου διαχωρίζοντας το νέο αντικείμενο από παρόμοια τα οποία ο Ίππος έχει, εκ της εμπειρίας του, ενοχοποιήσει ως απαρέσκοντα ή και εχθρικά. 

     Στην περίπτωση της σπάθης, ο χειριστής θα πρέπει να την διαχωρίσει από κάθε συνδυαστική ενόχληση μάστιγος ή μαστιγίου, ή και ράβδου τιμωρίας, των οποίων το επίμηκες σχήμα θα μπορούσε να προκαλέσει στον Ίππο απρόβλεπτους συνειρμούς πανικού.

     Και, κατόπιν, οι κινήσεις, κρούσεις κλπ, θα συντελέσουν ώστε η σπάθη και αποδεκτή να γίνει από τον Ίππο και, βεβαίως, αντικείμενο ενεργητικού ενδιαφέροντος.

     Κάπως έτσι και μετά από προσπάθεια ελάχιστου χρόνου ο Ίππος μας εξοικειώθηκε και απεδέχθη την σπάθη ώστε να μπορεί, πλέον, με ασφάλεια να ανταποκριθεί στην αποστολή  του ως Ίππος εκπαιδεύσεως μιας Σχολής Ιππικού Θεάτρου  ή και Ιππηλασίου, εκπαιδευτικοί τομείς που καλλιεργούνται στην Ομάδα μας.

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ME ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΚΑΤΙ" ΠΑΡΑΠΑΝΩ...

     Από νωρίς στο Iππευτήριο ξανά η καθιερωμένη Προπόνηση των μαθητών του Εκπαιδευτή Μάριου, με τη μαθήτρια Μαριλένα και τον Εφιπποτοξότη Γεώργιο, να ξεκινούν αμέσως μαζί την προθέρμανση τους,

     και την προθέρμανση του Sir Oswald Mosley, από το έδαφος, συντεταγμένοι και συγκεντρωμένοι απόλυτα καθ' υπόδειξη του Εκπαιδευτή τους.

     Όπως είθισται στις παραδοσιακές Σχολές Ιππασίας, φερ' ειπείν στην Ισπανική Σχολή της Βιέννης, πριν την Προπόνηση οι Ιππείς υψηλού επιπέδου ασκούνται στη συραγώγηση με έναν Ιππέα επί του Ίππου και έναν Ιππέα από εδάφους να τον συραγωγεί,

     Έτσι και στη Σχολή μας, αυτό το τηρούμε με απόλυτο σεβασμό.

     Πρώτος ο Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Γεώργιος ασκήθηκε με την αγαπημένη του παλαιά "φίλη", τη Σπάθη,

     Με εναλλαγές στάσεων άμυνας και νύξεων και απ' τις δύο πλευρές σε όλους τους ρυθμούς βηματισμών, πετυχαίνοντας ένα τέλειο αποτέλεσμα προετοιμαζόμενος φυσικά να καταφέρει στο μέλλον τις ασκήσεις αυτές και με τη σέλλα.

     Φυσικά αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Γεώργιο που αμέσως ανέλαβε ένα άλλο φιλικό για αυτόν, αντικείμενο, το τόξο, καταφέρνοντας, όπως ήταν αναμενόμενο, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα με βολές στα 15 μέτρα.

     Έπειτα η Μαριλένα δεν άντεξε να περιμένει άλλο παρατηρώντας τον Συνασκούμενο της Γεώργιο να καλπάζει και αφού εκείνος αφίππευσε θριαμβευτικά, η μαθήτρια με την πλέον χαρακτηριστική χορευτική της αρμονία ξεκίνησε το δικό της ασκησιολόγιο που τις είχε ετοιμάσει ο Μάριος, και με τη βοήθεια του Γεωργίου.

     Οι καλπαστικές της έξοδοι και το χαμόγελο της κατά τη διάρκεια αυτών, έφεραν στο μυαλό του Εκπαιδευτή της, τη φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Ιδρυτής της ομάδος μας για εκείνη : "Στον καλπασμό βρίσκει τον εαυτό της..."

     Όλα αυτά δίνουν τροφή για άσκηση και για σκέψη για τους έφιππους, τους άμιππους και για όσους η καρδιά τους δεν αρκείται στο λίγο, αλλά λαχταρά αυστηρά και με πάθος για το κάτι παραπάνω...

Μάριος Ευθυμιάδης

Υπαρχηγός Ομάδος - Εκπαιδευτής