ΠΑΓΩΝΟΝΤΑΣ & ΑΠΟΓΥΜΝΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ "ΣΤΙΓΜΗ"

     Το τι "φέρνει" η ώρα και τι ο χρόνος είναι κάτι ξεκαθαρισμένο στις αντιλήψεις των περισσοτέρων εξ ημών. Εν προκειμένω, μας ενδιαφέρει η "στιγμή" όχι ως ένα ανθρωποκατασκεύαστο μέτρο χρόνου αλλά ως ένα παρεμβαλλόμενο "καρέ" νοητικής αλληλουχίας με ιδιαίτερη σημασία για την ποιότητα του τελικού συμπερασματικού αποτελέσματος.

     Υποθέτοντας ότι όλοι οι νευρώνες, οι εφάψεις και συνάψεις λειτουργούν άψογα σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, η νοητική αλληλουχία που ξεκινά από το ερέθισμα ώστε να καταλήξει στην εντολή και δράση του ανθρώπου είναι σαν ένα φιλμ με ξεχωριστά καρέ που κάποιο από αυτά τα καρέ πρέπει να απομονωθεί και να "παγώσει" μιας και έχει ιδιαίτερη σημασία για το ένστικτο.

     Όσοι προπονούνται μαζύ μας θα έχουν παρατηρήσει ότι ποτέ δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να ασκούνται σε χώρους με σκουπίδια! Πριν ξεκινήσουμε την οιανδήποτε προπονητική διαδικασία σπεύδουμε να μαζέψουμε και το παραμικρό σκουπίδι έχοντας κατά νου ότι σε βρώμικο χώρο, βρώμικα αποτελέσματα. Το ίδιο κάναμε και στη τελευταία Προπόνηση που δε παραλείψαμε να αναρριχηθούμε και στους περιβάλλοντες βράχους του προπονητικού χώρου ώστε να μαζέψουμε κάθε σκουπίδι που είχε παραμείνει στη περιοχή! Πως, όμως, βρεθήκαμε όλη η Ομάδα να μαζεύει ...σκουπίδια; Ποιος ήταν εκείνος που μας έδωσε την εντολή και μας κινητοποίησε για να το κάνουμε; Ποιος μας συντόνισε, μας κατηύθυνε και μας το υπέδειξε ώστε σε λίγο να αφήσουμε στο πλησιέστερο σκουπιδοτενεκέ σχεδόν ένα κυβικό σκουπιδιών; Αυτός ο "ποιος" δεν ήταν παρά "αυτό" το ...κανένα, το ...ένστικτό μας.

     Ο Kenneth Kushner στο βιβλίο του "Ένα βέλος μια ζωή" (4ο κεφ.), μιλώντας μας για τα κοάν του ζεν, αναφέρεται σε ένα από αυτά (του Σουχάρα Κουν όσο) που λέει "Αν δεις ένα σκουπίδι, μάζεψέ το!". Προτροπή αυτονόητη, σύμφωνα με μία επιδερμική "δυτική" προσέγγιση, η εντολή αυτή περικλείει τη σοφία της ζενικής σκέψεως σύμφωνα με την οποία ο υπέρτατος σκοπός δεν είναι η ορθή εκτέλεση αλλά η αυθόρμητη εκείνη η οποία δε "σκορπίζεται" σε χρονοβόρους σκεπτικισμούς και ταλαντώσεις... Με άλλα λόγια, η ορθή αντίδραση δε θα πρέπει να είναι υπόθεση χρονοβόρων ορθολογιστικών αναλύσεων αλλά εκδήλωση που προκύπτει ενστικτωδώς όταν βρισκόμαστε σε μία κατάσταση ασυνείδητης συνειδητότητος ή συνειδητής ασυνειδησίας, σε μία κατάσταση "μουσίν" όπως προσδιορίζεται στο ζενικό λεξιλόγιο στην οποία, για να φθάσει κανείς θα πρέπει να έχει ασκηθεί σοβαρά στην αυτοπειθαρχία δια της ρυθμίσεως της αναπνευστικής λειτουργίας του.

  Σήμερα πήραμε λίγο "ανάποδα" τα ...πράγματα, όμως είμαστε σίγουροι ότι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" κατάλαβαν για ποιο λόγο δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία στη πειθαρχία και, βεβαίως, στη σωστή αναπνοή μας ως Εφιπποτοξοτών...