ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΣΚΕΨΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΝΟΥ

Αφιερωμένο στον Στέφανο Κ.

     Στη τελευταία Προπόνηση είδα να καταφτάνει ο Στέφανος, ένα από τα καλύτερα και αγαπημένα Μέλη της Ομάδος μας που είχε πολύ καιρό να εμφανισθεί. Ήξερα ότι αντιμετώπιζε ένα σοβαρό ορθοπεδικό πρόβλημα το οποίο τον είχε ουσιαστικά "καθηλωμένο" κι ετοιμάζονταν για μια δύσκολη επέμβαση. Τον είδα να κινείται αργά, βασανιστικά και να μου λέει : "Δεν θα προπονηθώ αλλά στο τέλος θέλω να ρίξω μόνο ένα βέλος." Του ζήτησα να ξαναμπεί στο αυτοκίνητό του όπου και μιλήσαμε για λίγο, στο τέλος, δε, τον παρεκάλεσα να επιστρέψει στο σπίτι του για να ξεκουραστεί, ευχόμενος καλή επιτυχία στην επικείμενη επέμβαση για την οποία προετοιμάζεται. Μετά την Προπόνηση, επιστρέφοντας σπίτι κατευθύνθηκα σαν υπνωτισμένος στη βιβλιοθήκη μου κι έπιασα στα χέρια μετά από είκοσι δύο χρόνια ένα βιβλίο*...

     Θα ήθελα να μοιραστώ με τον Στέφανο, με τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αλλά και με κάθε αναγνώστη ένα κεφάλαιο από το βιβλίο αυτό γιατί πιστεύω ότι οι τρεις σελίδες του που ακολουθούν μπορεί να κρατήσουν "το χέρι" όλων μας σε κάποια στιγμή της ζωής μας:

     Ξαναθυμάμαι έναν ποδηλάτη ν' ανεβαίνει ορθοπεταλιά τη λεωφόρο Αλεξάνδρας στάζοντας ...αίματα! Τον σταματάει ένας διερχόμενος και του λέει : " Πήγαινε γρήγορα να σε ράψουν. Το κούτελό σου είναι σκισμένο βαθιά!". Ο ποδηλάτης δεν έδειξε να ταράζεται, παρά το ότι λίγο πριν είχε ένα μάλλον σοβαρό ατύχημα και το αίμα από το μέτωπό του έτρεχε στα μάτια του θολώνοντας την όρασή του. Συνέχιζε την ορθοπεταλιά του στη λεωφόρο ώσπου βλέπει αριστερά του τον σταθμό πρώτων βοηθειών του Ι.Κ.Α. και μπαίνει για να τον περιθάλψουν. Τον βλέπει ο γιατρός και του λέει : " Είναι σοβαρό τραύμα και χρειάζεται ράψιμο αλλά θα πρέπεις να πας στον Ευαγγελισμό γιατί εδώ δεν έχουμε αναισθητικό." Ο ποδηλάτης στερεώνει το ποδήλατό του, κάθεται στη πολυθρόνα του γιατρού και του λέει : "Ράβε χωρίς αναισθητικό!". Μετά από λίγη ώρα ο γιατρός του είχε κάνει δώδεκα ράμματα απορώντας πώς ο ποδηλάτης παρέμενε απαθής χωρίς καμιά ένδειξη πόνου... Ο γιατρός, περίεργος, τον ρώτησε : "Πόνεσες;" κι ο ποδηλάτης παραμένοντας απαθής του λέει : "Όχι!".

     Ο ίδιος ποδηλάτης, μερικά χρόνια αργότερα, πήγε το σκυλί του στο κτηνίατρο για να του αφαιρέσει ένα καλοήθη όγκο από το στήθος. Το σκυλί, από τις πιο επίφοβες ράτσες, μεγαλόσωμο, επιβλητικό και καθόλου φιλικό αλλά πολύ πειθαρχημένο... Μόλις το είδε η νεαρή κτηνίατρος το εξέτασε με αρκετό φόβο και, κατόπιν, ετοιμάστηκε να το ναρκώσει για την επέμβαση αλλά ο κυναγωγός της είπε να προχωρήσει χωρίς νάρκωση. Το σκυλί ήταν ήδη ηλικιωμένο και η νάρκωση επικίνδυνη σ' αυτή την περίπτωση. Η κτηνίατρος δυσανασχέτησε και προς στιγμή αρνήθηκε να επέμβει λέγοντας : "Εγώ φοβάμαι να το πλησιάσω, όχι και να το χειρουργήσω χωρίς αναισθησία..." Ο κυναγωγός την καθησύχασε και της είπε : "Σου υπόσχομαι ότι αυτό το σκυλί όσο εσύ το χειρουργείς θα είναι προσηλωμένο σε μένα. Ξεκίνα!". Πράγματι, το σκυλί κάθισε ήρεμα στο χειρουργικό τραπέζι και κάρφωσε το βλέμμα του γαλήνια στα μάτια του κυναγωγού του με αφοσίωση κι εμπιστοσύνη ' ήξερε, άλλωστε, πως ο κυναγωγός του σκέφτονταν κι ένοιωθε πριν από αυτό γι αυτό. Η κτηνίατρος πήρε το νυστέρι κι αργά-αργά άρχισε να κόβει, να αφαιρεί και να καθαρίζει συγκρατώντας ακόμα και την ανάσα της για να μη ταράξει το σκυλί που παρέμενε, όμως, ατάραχο. Κάποτε η κτηνίατρος ολοκλήρωσε την επέμβαση και είπε στον κυναγωγό :  "Τελείωσα αλλά τώρα πρέπει να το ράψω και η νάρκωση είναι απαραίτητη!" Ο κυναγωγός, ήρεμα, της θύμισε τη συμπεριφορά του σκύλου κατά την επέμβαση και της ζήτησε επιτακτικά να συνεχίσει χωρίς νάρκωση. Τελικά η κτηνίατρος, με χέρια που έτρεμαν, έραψε τις τομές και όταν έβαλε και το τελευταίο από τα κάμποσα ράμματα, συνέχισε να παραμένει εκστατική κοντά στο σκυλί το οποίο κοίταζε στα μάτια τον κυναγωγό του χωρίς να το απασχολεί η ύπαρξη της απορημένης κτηνιάτρου η οποία, ψέλλισε : "Απίστευτο!". Ο κυναγωγός, όμως, ήξερε και δε θεωρούσε ότι είχε συμβεί κάτι ξεχωριστό και μάλιστα "απίστευτο". 

     Αυτός ο ποδηλάτης και κυναγωγός δεν είχε διαβάσει μέχρι τότε τις παραπάνω τρεις σελίδες. Απλά, κάπου μέσα του είχε ανακαλύψει την "προβολή" της αλήθειας που περιέχουν... Από τη πλευρά του κι ο  σκύλος του έδειξε ότι και τα Ζώα ανακαλύπτουν την "προβολή" αυτής της αλήθειας εξ ενστίκτου, αφού ποτέ ο ποδηλάτης, όσα κι αν είχε διδάξει στο σκύλο του, αυτή την απάθεια στο πόνο θα ήταν πολύ δύσκολο να τη διδάξει!

     Α! Το πιο σημαντικό απ΄όλα : δεν υπάρχει μόνο σωματικός πόνος αλλά, για κάθε "πόνο", η σκέψη παραμένει το πιο αποτελεσματικό "όπλο"!

Στέφανε περαστικά!

ΥΓ.: Λίγες ημέρες μετά την παραπάνω ανάρτησή μας

δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο η παρακάτω ανακοίνωση:

 

"Θεραπεία της παράλυσης με την δύναμη της σκέψης

Την ελπίδα ότι κάποια µέρα οι επιστήμονες θα μπορούν να κάνουν τους παράλυτους ανθρώπους να περπατούν µεταβιβάζοντας σήµατα στον εγκέφαλό τους µε τη βοήθεια εµφυτευµάτων, γεννά η έρευνα που έκανε ο καθηγητής Νευροεπιστημών πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, Μιγκέλ Νικολέλις.

Οι επιστήµονες έκαναν το πείραμα µεταβιβάζοντας με ασύρματα καλώδια σκέψεις στον εγκέφαλο των µακρινών συγγενών του ανθρώπου. Οι σκέψεις αυτές είχαν τη µορφή πληροφοριών και ήταν γραµµένες µε τέτοιον τρόπο ώστε τα ζώα να καταφέρουν να τις κατανοήσουν.

Ορισµένα από τα ηλεκτρόδια χρησιµοποιήθηκαν για να καταγράψουν παραγόµενα από τον εγκέφαλο σήµατα και κάποια άλλα για να µεταβιβάσουν σε αυτόν δεδοµένα από το εξωτερικό περιβάλλον. Το µεγάλο στοίχηµα που τελικά κερδήθηκε ήταν αν θα κατάφερναν οι πίθηκοι να κατανοήσουν το τι έλεγαν τα σήµατα που οι επιστήµονες διοχέτευαν στο µυαλό τους.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο του προγράµµατος «Περπατώ Ξανά που χαρακτηρίζεται από τις προσπάθειες αµερικανών, ελβετών και βραζιλιάνων ερευνητών να δηµιουργήσουν έναν εξωσκελετό που θα βοηθά ανθρώπους µε παράλυση να κινούν τα χέρια και τα πόδια τους και εντέλει να περπατούν.

Το µεγαλύτερο µέρος της τεχνολογίας για την ολοκλήρωση του εξωσκελετού υπάρχει ήδη, αυτό που λείπει όμως είναι µία µηχανική διασυνδετική διάταξη στον εγκέφαλο που θα επιτρέπει στους παράλυτους ανθρώπους να ελέγχουν τις κινήσεις τους µόνο µε τη δύναµη της σκέψης."

16η Απριλίου 2012

_________

* "ΤΟ ΖΕΝ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ" του Τ. Χάυαμς