Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαθηματα Ιππασιας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαθηματα Ιππασιας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

ΥΠΕΡΚΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ, ΕΝΕΚΕΝ!

 ΥΠΕΡΚΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ, ΕΝΕΚΕΝ!



     Καθώς πλησιάζει η στιγμή των εξετάσεων Διαπιστεύσεως ως Εφιπποτοξότη του Μάνου, θεωρείται απαραίτητη η βελτίωση της ποιότητος της διευθυντικής του δεξιότητος αφού, στη Σχολή μας, ακολουθώντας το δικό μας "μονοπάτι" μιας Έφιππης Τοξοβολίας εκλαμβανόμενης ως πολεμικής τέχνης, δεν καλπάζουμε επί προκαθορισμένων και προκεχαραγμένων διαδρομών, αλλά σε ελεύθερο έδαφος.

     Όμως, αυτή η ανάπτυξη ποιοτικότερης διευθυντικής δεξιότητος δεν ήταν ο "πυρήνας" της σημερινής ημερίδος. Έτσι, σήμερα, αφιερωθήκαμε στην ένταση αλλά και στην ποιοτικότερη διεύθυνση των τοξευτικών καλπασμών του Μάνου αλλά, κυρίως δε, σε  ένα "ξεκίνημα" ενισχύσεως του υπερκεραστικού ενστίκτου του κάτι που βοηθά και την ψυχολογία του Ίππου ως πολεμιστηρίου!

     Αλλά, τι σημαίνει "υπερκεραστικό ένστικτο"; Αυτό είναι η ουσία της ψυχολογίας του πολεμιστή ο οποίος δεν ανακόπτει την επιθετική προέλασή του όταν, στην πορεία του, προκύπτει οιονδήποτε εμπόδιο! Διότι κανένα εμπόδιο, τεχνητό, φυσικό, εξωγενής συνθήκη ή πρόσωπο, δεν επιτρέπεται όχι μόνον να ανακόπτει την επιθετικότητά μας αλλά, ενώ θα πρέπει να σταθμίζεται, θα πρέπει να εκλαμβάνεται, ασυζητητί, ως υπερκεράσιμο! 

     Μια βαλβίδα επί γης, λοιπόν, ήταν το σημερινό εμπόδιο στους καλπασμούς του Μάνου όχι διότι στην πραγματικότητα τον εμπόδιζε αλλά διότι έτσι εξελαμβάνετο στην ψυχολογία του αρχαρίου! Μια βαλβίδα τεχνητώς υπερυψωμένη ελάχιστα του εδάφους, κάτι το οποίο ο γενναίος Ίππος αγνοεί αλλά όχι κι ο Άνθρωπος ο οποίος, εν προκειμένω, καλείται να ανακαλύψει την υπάρχουσα γενναιότητά του.  

     Βεβαίως ο Μάνος, ως προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σε πολύ καλό δρόμο στη ζωή και θα πρέπει να ευθυγραμμισθεί προς την ίδια κατεύθυνση και στην ...Ιππασία! Προς τούτο και το σημερινό ασκησιολόγιο έναντι του οποίου ο Μάνος τα κατάφερε και πάλι υποστηριζόμενος από τον σχολικό μας Ίππο ο οποίος και μοιράζεται πάντοτε τα εύσημα με τον μαθητή!

      Δεν έχει σημασία αν η παρακμιακή δημοκρατική κοινωνία των ηλιθίων όλα τούτα δεν τα αντιλαμβάνεται, καν και πολύ καλώς κάνει επισπεύδοντας τον αφανισμό της αναξιότητός της. 

     Εμείς όχι μόνον τα αντιλαμβανόμεθα και τα υπηρετούμε αφού για μας η συνέχιση της ζωής και της πολιτιστικής συνεισφοράς είναι καθήκον! 


Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΜΑΖΟΝΕΣ!

 ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΜΑΖΟΝΕΣ!



     Κι όμως, υπάρχουν Αμαζόνες, όχι μόνον στη Μυθολογία αλλά και στην σημερινή πραγματικότητα ζώντας ανάμεσά μας. Και σήμερα ανακαλύψαμε ακόμη μία η οποία κάλπασε και τόξευσε για πρώτη φορά!

     Καλωσήλθες στην μεγάλη Οικογένεια των Εφίππων Τοξοτών, Συνασκούμενη Εύα!

    Κατά την σημερινή ημερίδα, η Εύα, με άριστο "κάθισμα" όπως πάντοτε, ασχολήθηκε με τον καλπασμό και τον ευχαριστήθηκε, αρχικώς άοπλη!

     Της ζητήθηκε να αναλάβει τις ηνίες στο ένα χέρι και με το ελεύθερο να μας ...χαιρετά καθώς θα κάλπαζε και το έκανε χωρίς δυσκολία.

      Η Εύα συνέχισε με καλπαστικούς ιππακοντισμούς εκτελώντας τους κατά τρόπον άριστο πριν περάσει στην τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία όπως παραπλανητικώς της ζητήθηκε την οποία, όμως, ποτέ δεν εξετέλεσε διότι, εν τω μεταξύ, ο πονηρός Εκπαιδευτής, χωρίς η Εύα να το αντιληφθεί ...ψιθύρισε στο αφτί του Ίππου να καλπάσει!

     


Κι έτσι η ανυποψίαστη Εύα, προετοιμαζόμενη με το οπλισμένο Τόξο της να τροχάσει βρέθηκε να ...καλπάζει, οπότε, ψυχραιμότατη (όχι, αν ήθελε ας ...έπεφτε!) άνοιξε την χορδή και τόξευσε για πρώτη φορά σε καλπασμό, υλοποιώντας την επιθυμία της να νιώσει την Έφιππη Τοξοβολία! Πόση χαρά μας δίνουν τέτοιοι χαρακτήρες οι οποίοι, χωρίς να χάνουν τίποτε από την θηλυκότητά τους γίνονται, όταν η περίσταση το καλεί, ...αρσενικότεροι των ...αρρένων και πόσο μας ξαναφέρνουν προ των ωραιοτέρων μυθικών προτύπων όπως αυτά των Αμαζόνων που νομίζουμε ότι χάνονται σε κιτρινισμένες σελίδες παλαιοτύπων ενώ είναι ολοζώντανες ανάμεσά μας;  

Σάββατο 2 Μαρτίου 2024

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"



     Παγία αρχή της Σχολής μας η επιμελής αποφυγή οιασδήποτε πιέσεως στους εκπαιδευομένους μας για την οιανδήποτε ένταση των προσπαθειών τους διότι πιστεύουμε ότι η ενασχόληση με μιαν πολεμική τέχνη προϋποθέτει την ενεργοποίηση της, ελεύθερης, οικείας βουλήσεως του ενδιαφερομένου. Ωστόσο δεν παραλείπουμε να εκφράζουμε την ευχαρίστησή μας βλέποντας πολλούς εξ αυτών των εκπαιδευομένων να επιμένουν στην βελτίωση της σχέσεώς τους με την δική μας πολεμική τέχνη και, παρά το όποιο εμπόδιο να συνεχίζουν στο "μονοπάτι" της.

     Έτσι, χαρήκαμε και την τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" κατά την οποία ο Συνασκούμενος Μελέτιος "πλησίασε" ακόμη περισσότερο την πολυπόθητην ημέρα των εξετάσεών του ώστε, διαπιστευόμενος ως Εφιπποτοξότης να ...ξεκινήσει την πραγματική απόλαυση της Έφιππης Τοξοβολίας.  

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΓΧΕΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΕΚΗΒΟΛΩΝ ΟΠΛΩΝ

 ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΓΧΕΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΕΚΗΒΟΛΩΝ ΟΠΛΩΝ



     Σταθερή η διατήρηση της θετικής "αύρας" που πάντοτε επικρατεί στις εκπαιδευτικές μας ημερίδες όμως, τούτη την φορά αυτή η "αύρα" ήταν υπέρ-αισθητή, στους πρόποδες του Υμηττού, μια καλοκαιριάτικη ημέρα μέσα στο ...καταφλέβαρο! 


     Ιδιαίτερη η χαρά μας για την παρουσία του Συνασκουμένου Περικλέους ο οποίος είναι και ο πρώτος, μετά από πολλούς αιώνες, ανακατασκευαστής του αρχαίου Ελληνικού Τόξου και ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος, σήμερα, όχι μόνον θα έκανε το "βάπτισμά" του στην Ιππασία και στην Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και θα βίωνε την έφιππη χρήση ενός από τα ιδιοκατασκεύαστα Τόξα του.


     Παραλλήλως, το ασκησιολόγιο του Μάνου περιελάμβανε τις πρώτες καλπαστικές στοχαστικές εξακοντίσεις του και έναν "επίλογο" επικυρώσεως των καλπαστικών στοχαστικών καταφορών τις οποίες κατάφερε κατά την προηγούμενη εκπαιδευτικήν ημερίδα, δηλαδή, ένα "γεμάτο" πρόγραμμα ασκήσεως Ιππαίχμου. 


     Αρκετές οι παράμετροι της σημερινής ημερίδος, αρκετές και οι "αποσκευές" μας, πάντοτε, δε πανέτοιμοι και ακούραστοι για την πρόοδό μας, ξεκινήσαμε με τον Περικλή μας, μυώντας τον, με τον βοήθεια του Μάνου στην Ιππασία.


     Το να εφιππεύσεις για πρώτη φορά σημαίνει πολλά, ο Περικλής μας, όμως, με την έφαλσή του έδειξε εκ προοιμίου ότι και αυτή η δραστηριότητα του είναι απολύτως "βατή".


     Εξ αρχής ο Περικλής "κάθισε" σωστά και με ασφάλεια επί του ανεπίσακτου και ανενστόμιστου -όπως πάντοτε- σχολικού Ίππου μας ξεκινώντας το διατατικό ασκησιολόγιο κάθε Ιππέως.


     Με έναν ασφαλέστατο σχολικό Ίππο, όπως φροντίζει ανυπερβλήτως να διαθέτει η Σχολή μας, ο Περικλής απέκτησε επαρκή έφιππη κινητικήν ενσυναίσθηση και ισορροπία, πριν αρχίσει να χρησιμοποιεί το όπλο του.


     Βεβαίως, όπως κάθε αρχάριος, ένιωσε την ανάγκη στηρίξεως επί των ηνιών, συνήθεια η οποία αντενδείκνυται ειδικώς στους αρχαρίους, με αποτέλεσμα να του απασχολήσουμε και τα δύο χέρια ώστε να βοηθηθεί να ανακαλύψει την ισορροπία του κορμού άνευ βοηθημάτων, όπερ και εγένετο!


     Έτσι, ο Περικλής ευσταθέστατος, μετά από λίγο ξεκίνησε τις, εν κινήσει, τοξεύσεις του ακολουθώντας τον δικό του τρόπο  δια του αντίχειρος.


     Έκπληξη για όλους μας η ευστοχία των βαδιστικών τοξεύσεών του από την ...πρώτη κιόλας! 


      Οι τοξεύσεις του Περικλέους απέδειξαν ότι δεν είναι μόνον ένας αξιοπρόσεκτος ανακατασκευαστής αλλά κι ένας έμπειρος Τοξότης, ένας, κυρίως, βιωματικός χρήστης των Τόξων που ο ίδιος κατασκευάζει. 


      Ασφαλώς και οι ιδιοκατασκευές του Περικλέους, τα ανακατασκευασμένα αρχαία Ελληνικά Τόξα του αποδεικνύονται αξιόπιστα καθ' όλες τις δοκιμές στις οποίες, εδώ και καιρό και με κάθε ευκαιρία, εκτίθενται.


     Βεβαίως δε, δεν θα παραλείψουμε να υπογραμμίσουμε και την ομορφιά των δημιουργημάτων του Περικλέους ο οποίος, συν τω χρόνω, πέραν της ανακατασκευαστικής ιστορικότητος, καταλήγει σε ...μουσειακά αισθητικά αποτελέσματα! 


     Άψογος και κατά την αφίππευσή του ο Περικλής, με το σύνηθες άλμα που προετοιμάζει την εκμάθηση του ασφαλούς τρόπου εγκαταλείψεως του Ίππου.


     Η άριστη συνεργασία του Περικλέους με τον σχολικό Ίππο μας και η υποδειγματική "διαγωγή" του εξαιρετικού τετραπόδου με τον Εκπαιδευτή, ήταν ακόμη ένα έναυσμα λατρείας του τελευταίου γι' αυτόν τον ανεκτίμητο "Δάσκαλο" ο οποίος μας διδάσκει στη ράχη του την υψηλή τέχνη της Ιππασίας και των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών με τις οποίες καταγινόμαστε υποχρεώνοντάς μας σε διαρκή ευγνωμοσύνη!


     Και αυτή την φορά ήταν "σαρωτικός" ο Μάνος ο οποίος, από την πρώτη καλπαστική του εξακόντιση, πάντοτε στοχευμένη, απέδειξε ότι παραμένει πάντοτε ετοιμοπόλεμος και ...επικίνδυνος ως αντίπαλος! 


     Για τους εξακοντισμούς του χρησιμοποιήθηκε, επίτηδες, ένα πανάλαφρο κοντάρι το οποίο έπαιρνε ο άνεμος κι έτσι η στόχευση γίνονταν δύσκολη.


     Παρά ταύτα, όλες του οι εξακοντίσεις ήσαν καλές έως και άριστες ως προς την στόχευση αλλά, κυρίως, ως προς την διατήρηση της διευθύνσεως και του καλπαστικού ρυθμού του Ίππου, κάτι που αποτελεί και το βασικό κριτήριο αξιολογήσεως των βολών ενός αρχαρίου Ιππαίχμου. 
     

     Κατανοώντας βαθύτερα τον μηχανισμό στηρίξεως και χειρισμού στα δύο σημεία, του Δόρατος, ο Μάνος χειρίστηκε ακόμη καλύτερα το όπλο του και κατάφερε να επιβεβαιώσει τις μέχρι τώρα "κατακτήσεις" του ως Ιππαίχμου!



     Eυτυχώς, η Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" και η τεχνογνωσία που διαθέτει η Σχολή μας, μας επιτρέπουν να ασχολούμεθα με τα αντικείμενά μας σωστά ώστε και λάθη να αποφεύγουμε αλλά, κυρίως και κινδύνους!


       Εξαιρετική η σημερινή ημερίδα, όπως άλλωστε όλες οι εκπαιδευτικές μας ημερίδες, εντός κι εκτός Ιππευτηρίου, με την αγαστή συνεργασία όλων η οποία καταλήγει στην κοινή πρόοδο.


     Και κάπως έτσι κι ο Εκπαιδευτής, όλβιος, επιστρέφει στο ουσιαστικότερο καθήκον του το οποίο δεν είναι άλλο από την υπηρέτηση του Ίππου και την διαφύλαξη της ευημερίας αυτού του πλάσματος! 


Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2024

ΙΠΠΙΚΗ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ ΕΠΙ ...ΟΡΕΙΝΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ!

 ΙΠΠΙΚΗ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ 

ΕΠΙ ...ΟΡΕΙΝΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ!



     Όσοι συνδέετε συνειρμικώς την Ιππική Δεξιοτεχνία με τα αναγεννησιακά Βασιλικά Ιππευτήρια των Versailles ή του Chantilly ...χάσατε διότι οι κορυφαίοι Ιππείς της Ιστορίας δεν ήσαν οι Γάλλοι αλλά οι Μογγόλοι οι οποίοι με τους Ίππους τους (και τα Τόξα τους) ανέπτυξαν την μεγαλύτερη αυτοκρατορία της Ιστορίας. Και οι Μογγόλοι δεν μάθαιναν Ιππασία στα Grandes Écuries του Παρισιού αλλά στα φυσικά εδάφη της πανέμορφης Μογγολίας. 

     Έτσι κι εμείς στην πανέμορφη σημερινή ημερίδα, ασκηθήκαμε στην Ιππική Δεξιοτεχνία σε φυσικό ορεινό έδαφος επί του οποίου προορίζεται η Ιππασία και όχι στα αμμοστρωμένα ...παρά φύση Ιππευτήρια όπου μπορεί να φλερτάρει η πλουτοκρατία ενώ οι ...Μογγόλοι μαθαίνουν να ιππεύουν!

     


Με βαθύτατην επίγνωση της κορυφαίας σημασίας της Ιππικής Δεξιοτεχνίας για την Ιππασία και με τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" διπλωματούχο Υψηλής Ιππασίας του Αυτοκρατορικού Ιπποφορβείου της Lipica, αυτός ο καθοριστικός άξονας Ιππασίας καλλιεργείται επιμελώς στη Σχολή μας με ρηξικέλευθες τακτικές οι οποίες, ασφαλώς, προσιδιάζουν στην Φυσική Ιππική που αποτελεί και το πλαίσιο της δικής μας διδασκαλίας, ανεξαρτήτως αν η εκπαίδευση του Ιδρυτή στην Lipica ήταν η κλασικώς διδασκόμενη της ακαδημαϊκής Ιππασίας των αναγεννησιακών Αυλών της Ευρώπης. 

     Το πρώτο πράγμα στο οποίο δίνουμε την βαρύτερη σημασία στην Σχολή μας είναι η αξιοπιστία του Ίππου και πάντοτε ασχολούμεθα με τον σχολικό Ίππο μας ώστε να εμπνέει πλήρη εμπιστοσύνη στον μαθητή. Και ο παρών σχολικός Ίππος είναι κάτι παραπάνω από αξιόπιστος, εκπαιδευόμενος συνεχώς ώστε να εμπνέει στον μαθητήν ασφάλεια. 

     Σήμερα επιχειρήσαμε την βελτίωση του τροχασμού, ένα, θα λέγαμε, τελικό "φινίρισμα" αφού και οι δύο σημερινές εκπαιδευόμενες είναι έτοιμες να καλπάσουν.

     Και αυτό το "φινίρισμα" δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί καλύτερα παρά υπό συνθήκες Φυσικής Ιππικής επί φυσικού εδάφους χωρίς να χάσει τίποτε από την ακρίβεια εκτελέσεως που, τελικώς, αποτυπώθηκε στο σημερινό οπτικοακουστικό υλικό. Και το ασκησιολόγιο απλό όσο και ουσιαστικό!

     Αρχικώς, οι εκπαιδευόμενες χειρίστηκαν το κοντάρι περιστρέφοντάς το ως "στροφείο", απασχολώντας το ένα χέρι στην περιστροφή του και τον νου περισσότερο επικεντρωμένο σε αυτό παρά στον Ίππο με αποτέλεσμα την χαλάρωση του σώματος και την ανάπτυξη υψηλοτέρου ενστίκτου (παρά ελεγχόμενης "λογικής") ασφαλεστέρου "καθίσματος".

     Με το κοντάρι σε συνεχή περιστροφή, οι εκπαιδευόμενες βάδισαν και τρόχασαν επί συγκεκριμένης διαδρομής.

     Κάθε κίνηση με περιστροφή του κονταριού ακολουθούσε ένας έλεγχος αποτελέσματος με κίνηση άνευ περιστροφής και διεύθυνση ακριβείας, ενώ, όταν εξακολουθούσαν να παρατηρούνται ατέλειες, ξανά-καταφεύγαμε στην δοκιμασία της κινήσεως με περιστροφή του κονταριού, ακόμη και με τα δύο χέρια ενώ ο Ίππος εκινείτο ελεύθερος . 

     Αυχένες ανορθώθηκαν, κορμοί ανυψώθηκαν, έδρες κάθισαν βαθύτερα, ώμοι και χέρια χαλάρωσαν, γόνατα "μάκρυναν", αυτοπεποιθήσεις ενισχύθηκαν, κέφια ...φτιάχτηκαν και το ..."ραφινάρισμα" του τροχασμού επετεύχθη κατά τον διασκεδαστικότερο τρόπο, χωρίς κανείς να σκέφτεται ούτε τις πέτρες, ούτε τις ιδιαιτερότητες ενός ορεινού εδάφους διαφορές με συνεχείς υψομετρικές μεταβολές και βλάστηση συχνά ενοχλητική για την τήρηση ευθείας ίχνους διαδρομής. Κι όμως...    


     Και όπως πάντα, τηρουμένων των κανόνων της διαλειμματικής εκπαιδεύσεως δόθηκαν στον Ίππο μας (αλλά και στις εκπαιδευόμενες) ανάπαυλες αποφυγής κοπώσεως.

     Και σε κλίμα απόλυτης χαλαρότητος, ένα ακόμη ωφέλιμο μάθημα ολοκληρώθηκε δίνοντας το σήμα της επιστροφής στον Σταύλο. 

     Και δεν υπάρχει ωραιότερο «φινάλε» για μία ημέρα στο Ιππευτήριο από το να συναντάς ξαφνικά τον συνεπέστερο Έλληνα αλογατάρη και καλύτερο Ιππο-Εκπαιδευτή της χώρας, έναν από τους Συνιδρυτές των «Ελλήνων Κενταύρων» τον αγαπημένο όλων Παντελή Αναστασόπουλο που διευθύνει ένα από τα πλέον δραστήρια Ιππικά Κέντρα της Ελλάδος στη Ναύπακτο, όπου διδάσκει Ιππική Τέχνη και, κυρίως, Ήθος! Τυχεροί όσοι διδάσκονται από τις γνώσεις του και την προσωπικότητά του!