Τρίτη 23 Απριλίου 2019

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΕΩΣ 
ΝΕΩΝ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΩΝ
ΚΑΙ
"SEMANTRON TRADITIONAL VILLAGE"


     Όσοι παρακολουθούν τις αναρτήσεις μας οι οποίες περιγράφουν την καθημερινή δραστηριότητα της Ομάδος μας θα έχουν προσέξει ότι, κατά κανόνα, αρχίζουν με μία φωτογραφία -την "εναρκτήρια" όπως την αποκαλούμε- η οποία εμφανίζει τους βασικούς "πρωταγωνιστές" κάθε ημερίδος. Σήμερα, για πρώτη φορά στην "εναρκτήρια" φωτογραφία εμφανίζεται και μία ...καμήλα, αφού σήμερα τα όσα ωραία εφιπποτοξοτικά έλαβαν χώρα φιλοξενήθηκαν στο Ζωολογικό Πάρκο "Ιπποκάμηλος" των Πατρών  όπου, εκτός των ιππικών δραστηριοτήτων, φιλοξενούνται και διάφορα καλοφροντισμένα ζώα τα οποία, εξοικειωμένα με το ιδανικά φυσικό περιβάλλον, περιμένουν τον Άνθρωπο για να του δείξουν την αγάπη τους!


     Σήμερα βρεθήκαμε στον υπέροχο χώρο του συναντιλήπτορος της Ιππικής, εξαιρετικού Προπονητή Ιππασίας κ. Σπύρου Γιαννούλη, φιλοξενούμενοι από τον ίδιο προκειμένου να αξιολογήσουμε τις δύο φοράδες του οι οποίες θα λάβουν μέρος στην επικείμενη παράσταση της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" τον προσεχή Ιούνιο. Κι εμείς, επ' ευκαιρία αυτής της επισκέψεως, προγραμματίσαμε και δύο εξετάσεις νέων Εφιπποτοξοτών, των Συνασκουμένων Αθανασίου Ψωρομύτη και Παντελή Γιαννίκου τις οποίες προαναγγείλαμε στην κλειστή Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" που διατηρούμε στο μέσο κοινωνικής δικτυώσεως (Facebook).


     Επιεικώς ...ανατριχιαστικό, για όποιον υποψιασμένο περί την Έφιππη Τοξοβολία διαβάζει ότι προγραμματίσαμε εξετάσεις διαπιστεύσεως σε έναν χώρο που θα βρισκόμασταν για πρώτη φορά, με Ίππους που θα συναντούσαμε για πρώτη φορά! Όμως, το διαρκώς ανελισσόμενο επίπεδο ιππικής εκπαιδεύσεως της Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως το οραματίστηκε ο Ιδρυτής της Ομάδος μας επιτρέπει, πλέον,όχι μόνον να τρέφουμε παρόμοιες προσδοκίες αλλά και να τις υλοποιούμε με ασφάλεια και απόλυτην επιτυχία!


     Ναι, σήμερα, οι "Έλληνες Κένταυροι" απετολμήσαμε για πρώτη φορά Έφιππη Τοξοβολία και μάλιστα σε επίπεδο ...εξετάσεων (!) σε έναν άγνωστο χώρο με Ίππους άγνωστης συμπεριφοράς! Και το επιχειρήσαμε με πλήρην επίγνωση των πολλαπλών κινδύνων που εγκυμονούσε ένα τέτοιο εγχείρημα αλλά πεπεισμένοι στην τεχνογνωσία που, επί 14 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, απεκομίσαμε καθηλώνοντας στο μηδέν τον δείκτη ατυχημάτων της Σχολής μας! Και αυτό έγινε για πρώτη φορά στη Σχολή μας και εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε για πρώτη φορά και διεθνώς αφού παντού οι εξετάσεις διεξάγονται με ήδη δοκιμασμένους, ιδιόκτητους, Ίππους! 


     Αλλά, η δυσκολία του εγχειρήματος δεν ήταν μόνον αυτές οι δύο "πρωτιές"... ήταν και ότι οι εξαταστικές καλπαστικές τοξεύσεις θα έπρεπε να διεξαχθούν ανάμεσα σε ...καμήλες και μικρά ιππάρια τα οποία, αγεληδόν, έτρεχαν ελεύθερα μέσα στο πανέμορφο Ιππευτήριο που θύμιζε περισσότερο τοπίο της μακρινής Μογγολίας παρά εγκατάσταση του νομού Αχαίας...


     Και, κάπως έτσι, με "φόντο" μιαν αγέλη ευτυχισμένων νωχελικών καμηλών και πάμπολλα άλλα ζώα, αποφασίσαμε να αξιολογήσουμε τις δύο συμπαθέστατες φοράδες που προορίζονται για την επικείμενη σκηνική παρουσία τους στον "Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη" με τους δύο εξεταζόμενους αναβάτες μαθητές της Σχολής μας.


     Εφεξής, η εικόνα αυτής της πανέμορφης αγέλης των καμηλών θα μας "συντρόφευε" σ΄ ολόκληρη αυτήν την ημερίδα και, συγκρίνοντάς την με την αντίστοιχη εικόνα αγελών καμηλών που ζούσαν ελεύθερες στη μογγολική ύπαιθρο, θα μας θύμιζε πόσο πιο προνομιούχα είναι τα ζώα που φιλοξενούνται σε ένα Ζωολογικό Πάρκο έχοντας εξασσφαλισμένη την ευημερία τους από την αγάπη των Ανθρώπων που ανέλαβαν την προστασία τους!


     Ο τολμών νικά, λοιπόν, αλλά χωρίς καμία παράλειψη κανενός ουσιαστικού μέτρου αποφυγής ατυχήματος και, μετά από τις προκαταρκτικές ιππεύσεις στους τρεις βηματισμούς, αμ' έπος αμ' έργον, ξεκίνησε και η εξοικείωση των δύο φοράδων με το Τόξο, τα βέλη και την ίδια την τόξευση που πρώτη φορά συναντούσαν στη ζωή τους.


     Εδώ η "στρογγυλή κίνηση" έπρεπε να είναι "ιεροτελεστία" και οι προσεγγίσεις αυστηρώς γεωμετρημένες ώστε να μην "κάψουμε" τα τετράποδά μας!


     Επίσης, στη προκειμένη περίπτωση είχαμε να πολεμήσουμε και τον παράγοντα "χρόνο" διότι και οι εξετάσεις και η αξιολόγηση και η μετεπειτα υποχρεώσεις του προγράμματός μας μας είχαν "καδράρει" ένα ...απειλητικό χρονόμετρο μπροστά στα μάτια ως μία επιπλέον δυσκολία, ανάμεσα στις τόσες αυτής της ημερίδος.


     Παρά ταύτα, η εξοικείωση και των δύο φοράδων έγινε τάχιστα και με απόλυτην επιτυχία και όχι μόνον λόγω των δικών μας προβλεπομένων τεχνικών, αλλά και λόγω της αρίστης εκπαιδεύσεως που τους προσέφερε ο Εκπαιδευτής και Ιππαγωγός τους κ. Σπύρος Γιαννούλης ο οποίος, απ΄ ό,τι φάνηκε, τις "προίκισε" με αγάπη και εμπιστοσύνη προς τον Άνθρωπο!


     Στρεσογόνος η διαδικασία της εξοικιώσεως τόσο για τον επιχειρούντα και τον Ίππο όσο και για τον αναβάτη, μετά από αυτήν οι αναβάτες έπρεπε να χαλαρώσουν πριν ξεικινήσει η κυρίως εξεταστική διαδικασία με νέες περιιππεύσεις του στίβου κατά την εξεταστική, πλέον, περιφορά και όχι με ελεύθερα διανύσματα.


     Και αν νομίσει  κανείς ότι οι δυσκολίες της ημερίδος εξαντλήθηκαν λανθάνει λάθος μεγάλο διότι, εν προκειμένω, παίζει και ο μικρός εραστής-..."αθίγγανος", δηλαδή ένα ...υπερκινητικό ιππάριο, σφόδρα ερωτευμένο με την μία εκ των φοράδων μας από την οποία δεν έλεγε να απομακρυνθεί με ό,τι αυτό, χαριτωμένα, σήμαινε!


     Ο μικρός "αθίγγανος" λοιπόν, με την αξιέραστη γοητεία του παρά το "δέμας" του, πανταχού παρών δίπλα στην φοράδα να καλπάζει κωμικά πλάι της ως λατίνος ...ζιγκολό, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, ακόμη και στην Έφιππη Τοξοβολία, κάτι που ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχαμε συναντήσει.


     Και, ευτυχώς που η φοράδα συμπεριεφέρθη ..."υπεράνω" παραμένοντας αυτοσυγκεντρωμένη στο εφιπποτοξοτικό έργο, άλλως θα είχαμε ...δράματα και όχι, απλώς, ...ερωτικά!


     Τέλος, ακόμη μία δυσκολία έρχεται να βάλει τον επίλογο του "καταλόγου" των δυσκολιών αυτού του εγχειρήματος: ο στόχος επί του οποίου θα κατευθύνονταν οι εξεταστικές τοξεύσεις!


     Και πάλι το πρόβλημα καλύφθηκε με την βοήθεια του φιλοξενότατου κ. Σπύρου Γιαννούλη ο οποίος μας έφερε μία αχυρόμπαλα η οποία θα "υπεδύετο" τον στόχο ...εκστρατείας, κάτι όμως το οποίο συνιστά επιβαρυντικό στοιχείο για τον τοξεύοντα ο οποίος θα πρέπει να υπολογίζει την απόκλιση των αναλογιών εκ του ενδεδειγμένου! Αλλιώς να τοξεύεις επί στόχου με αναλογία πλευρών και υπερυψωμένου στο ιδανικό ύψος για τον επιχειρούντα υπεράνω του εδάφους και αλλιώς επί στόχου ...επιμήκους και αφημένου καταγής. 


     Κι αυτό, πειραματικώς, για πρώτη φορά σε εξέταση διαπιστεύσεως νέου Εφιπποτοξότη στην Σχολή μας κι αυτό το ...υπερέβημεν επιτυχέστατα, όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα! Κάθε ημέρα και υψηλότερο επίπεδο εκπαιδεύσεως σε αυτή την Ομάδα και τούτο ένεκεν αγάπης προς την φυσική πραγματικότητα και της εξ αυτής αντλήσεως διδαγμάτων!


     Κάπου εδώ ξεκίνησε η κυρίως εξέταση με πρώτο, κατά σειρά εξαγγελίας των εξετάσεων, τον Αθανάσιο Ψωρομύτη, ήδη, επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας".


     Με εμφανές "τρακ" αλλά και επιτυχή κατανίκησή του, αυτοπειθαρχώντας στην υπερνίκηση όλων των δυσκολιών που πρώτος αυτός αντιμετώπιζε σε εξέταση διαπιστεύσεως, επέδειξε μία αυτοσυγκέντρωση η οποία, λόγω υπερεντάσεως τον 'πρόδωσε" μόνον μία φορά και αυτή αναδεικνύοντάς τον σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο! 


     Ενώ ήδη τοξεύσει επιτυχώς τα τέσσερα πρώτο βέλη του, στη τέταρτη καλπαστική έξοδό του, εκ λάθους τόξευσε και ...δεύτερο βέλος το οποίο προσέκρουσε στον στόχο, εξοστρακίσθηκε κι εκτινάχθηκε μακριά. Όμως, με δεδομένη την εγκυρότητα της πρώτης τοξεύσεώς του κατά την συγκεκριμένη έξοδο το εξοστρακισθέν βέλος απλώς ...ακυρώθηκε! 


     Ακόμη μία ιδιαιτερότητα του Αθανασίου η εκτενέστατη στροφή του κορμού του στην παρθία τόξευση που είναι η μεγαλύτερη που έχουμε επισημάνει σε Εφιπποτοξότη μας, ευκαμψία πολύ θετική για συμμετοχή σε αγώνες!


     Το τελικό αποτέλεσμα της εξετάσεως του Αθανασίου ήταν 6/6 και δεν αναμέναμε τίποτε διαφορετικό από έναν "Έλληνα Κένταυρο" ο οποίος ήδη επαινεθεί για την επιτυχέστατη νεολέκτου Ίππου την οποία επεχείρησε μόνος του προς κάλυψη των αναγκών του Παραρτήματος που διευθύνει.


KAI TO AΠΙΣΤΕΥΤΟ:

     Ο εξεταζόμενος εκλήθη να εξετασθεί από τον Εξεταστή που θεώρησε ότι η πρόσκλησή του θα τον έκανε να προετοιμαστεί προηγουμένως, όντας γνωστό ότι τόξευε και είχε καλπάσει ξεχωριστά, οπότε θα έκανε και την σχετική προετοιμασία του συνδέοντας Ιππασία και Τοξοβολία! Παρεμπιπτόντως, ο εξεταζόμενος ουδεμία προετοιμασία έκανε και έφτασε στον χώρο της εξετάσεως χωρίς ποτέ προηγουμένως να έχει καλπάσει και τοξεύσει, ταυτοχρόνως, όπως κάποτε ξεκίνησε και ο Ιδρυτής της Ομάδος στην Ουγγαρία, όπου, ενώ κάλπαζε, αίφνης του ζητήθηκε να καλπάσει και να τοξεύσει κάτι που έκανε χωρίς καμία προηγούμενη διδασκαλία και εξάσκηση, χωρίς καν να γνωρίζει πως έπρεπε να κρατήσει το Τόξο, να το χειριστεί! Και μόλις τώρα, μετά την επιτυχή εξέτασή του ο εξετασθείς έστειλε το παρακάτω  μήνυμα στον Εξεταστή:

     «Χαίρομαι που γίνομαι αιτία να πιστώνεται η ομάδα μας με κάποιες "πρωτιές". Το χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί δεν είναι και κάτι που επιδιώκω αλλά έρχεται από μόνο του. Σε ευχαριστώ για την γνώση (και όχι μόνο) που μου έχεις προσφέρει και που θα συνεχίσεις να μου προσφέρεις. Σημείωσε για την ιστορία εάν δεν το αντιλήφθηκες ή  απλά το λησμόνησες οτι αυτά τα βέλη που τόξευσα κατά τις καλπαστικές εξόδους στην διάρκεια της εξέτασής μου είναι και τα πρώτα βέλη που τόξευσα καλπάζοντας στην ζωή μου. Με λίγα λόγια έδωσα εξετάσεις χωρίς ούτε μία προηγούμενη προπονητική τόξευση σε καλπασμό και αυτό με κάνει να χαίρομαι διπλά! Σε ευχαριστώ!»
[24/4/2019]

     Αυτοί είμαστε οι «Έλληνες Κένταυροι»!


     Και, έχοντας ξεπεράσει μύριες όσες δυσκολίες, πρωτόγνωρες για εξετάσεις της Σχολής μας, ο Αθανάσιος αμέσως μετά την θριαμβική έκβαση της δοκιμασίας του, ήταν φυσικό να δεχθεί τα συγχαρητήρια των παρισταμένων ...αποκαμωμένος στη ράχη του Ίππου του κρατώντας ακόμη το Τόξο του! 


     Ο Εξεταστής του και οι Συνασκούμενοί του ήδη του στέλνουμε τα συγχαρητήριά μας, υπερήφανοι για τις επιδόσεις του και εν αναμονή και της ολοκληρώσεως και της, ήδη δρομολογημένης, θεωρητικής εξετάσεώς του ώστε να διαπιστευθεί ως Εφιπποτοξότης!


     Και, στην περίπτωσή του, ως θεωρητική εξέταση ορίσθηκε η κατάθεση εκτενούς μελέτης με τίτλο "Η βελτίωση της σταυλικής εγκαταστάσεώς μου" εκ της οποίας θα κριθεί και η επάρκειά του στον ζωτικό τομέα της διαχειρίσεως Σταύλου (Stable management) δεδομένου ότι ήδη, όπως έχει αποδείξει, κατέχει τις βασικές θεωρητικές γνώσεις ενός μέσου εξεταζομένου ως παλαιός μαθητής της Σχολής μας αλλά και, ήδη, επιτυχής Εκπαιδευτής νεολέκτου Ίππου, οπότε οι εξ αυτού εξεταστικές απαιτήσεις κρίνονται υψηλότερες.


     Εν τω μεταξύ, ο δεύτερος των εξεταζομένων μας καθ'  όλη αυτή την ώρα και για λόγους εμπεδώσεως της εξοικειώσεως  του Ίππου του ,με το Τόξο και την τόξευση, παρέμενε κινούμενος μέσα στον στίβο.


     Δυστυχώς, αυτός ο μεσολαβήσας χρόνος εργασίας, προστιθέμενος στην προηγηθείσα εργασία του Ίππου τον ώθησε σε ένα 'κατώφλι' ανίας που εάν το υπερέβαινε υπήρχε ο κίνδυνος να ενοχοποιήσει την Έφιππη Τοξοβολία και να "καεί" τόσο για την προγραμματισμένη εξέταση όσο και για την μελλοντική σκηνική του εμφάνιση στο θεατρικό έργο που ετοιμάζουμε.


     Επειδή στους "Έλληνες Κενταύρους" σεβόμαστε την προσωπικότητα  και την ψυχολογία του ίππου όπως και όλων των ζώων τα οποία θεωρούμε συνεργάτες μας, ο Εξεταστής θεώρησε καλό να ακυρώσει την ακολουθούσα εξέταση και να την μεταθέσει για ευθετότερο χρόνο ώστε να μην υπάρχει ούτε το παραμικρό ενδεχόμενο βιασμού της ψυχολογίας της φοράδας μας και τούτο παρά το ότι ο Παντελής μας ήδη είχε εκτελέσει καλπαστικές προσομοιώσεις προετοιμαζόμενος για την εξέτασή του. Στην "Ιπποκάμηλο" όμως η συνέχεια ήταν εξίσου συναρπαστική όταν ο φιλοξενών κ. Σπύρος Γιαννούλης, ικανότατος Προπονητής Ιππασίας και Εκπαιδευτής Ίππων,μη αντέχοντας στον ...πειρασμό, ζήτησε το Τόξο και τα βέλη για να "γευτεί" την Έφιππη Τοξοβολία! 



     Ένας εμπειρότατος Ιππέας δεν θα μπορούσε παρά να έχει και άριστο "κάθισμα" κρατώντας και Τόξο και αυτή ήταν η "εικόνα" του αγαπητότατου φίλου κ. Σπύρου Γιαννούλη επάνω στην καλότατη φοράδα του, κάτι που μας έδωσε απέραντη χαρά καθώς και η διάθεσή του να εκπαιδευθεί και στην Έφιππη Τοξοβολία! Καλήν επιτυχία από τώρα!


     Λίγο πριν αποχωρήσουμε από τον πανέμορφο χώρο της "Ιπποκαμήλου" είχαμε την χαρά, κατόπιν συστάσεως του κ. Σπύρου Γιαννούλη, της προσωπικής επαφής με τον ευγενέστατον ιδιοκτήτη του χώρου ο οποίος μας έκανε την Τιμή να παρακολουθήσει με άλλους παρευρισκομένους την εξέταση των μαθητών μας! Και κατά την διάρκεια αυτής της επαφής τον ακούσαμε να μας προτείνει να κάνουμε επιδείξεις Έφιππης Τοξοβολίας στον χώρο της "Ιπποκαμήλου" κάτι που τον διαβεβαιώσαμε ότι με ιδιαίτερη χαρά θα το προγραμματίσουμε.


     Και η ευγενής πρόταση του ιδιοκτήτη της "Ιπποκαμήλου, δεν το κρύβουμε, μας έβαλε σε μεγάλη προσπάθεια για να αποδιώξουμε από τη σκέψη μας μιαν ...υλοποίηση της εβολιανής προτροπής "cavalcare la tigre" εμπνεόμενοι από τις, εκπάγλου καλλονής και ...ευζωίας, τίγρεις που βρίσκονταν σε απόσταση λίγων μέτρων, σε ένα ιδανικό περιβάλλον και υπό συνθήκες τις οποίες θα ζήλευαν πολλοί ...άνθρωποι συγχρόνων αστικών κέντρων! ...Ίδωμεν...!


     Και ήδη ο Χρυσοβαλάντης μας, επί τω χαρμοσύνω ακούσματι της ...αιρετικής ιδέας, εδήλωσε ενδιαφερόμενος δια τα περαιτέρω και τον βλέπουμε σύντομα στο κλουβί, μιας και οι τίγρεις είναι λίγο ...χλωμό να αφεθούν να βγουν από αυτό διότι θα κινδυνεύουν από τον μικρό εραστή ..."αθίγγανο" στην  περίπτωση που νομίσει ότι κάποια από αυτές τον ανταγωνίζεται στα αισθήματα της ...φοράδας! Συμβαίνουν και αυτά σε τέτοια απίστευτα περιβάλλοντα!


     Παρά την πλησμονή των υπέροχων εμπειριών της ημέρας στην "Ιπποκάμηλο" η εκπληκτική φιλοξενία μας από το ζεύγος Γιαννούλη συνεχίσθηκε με την προγραμματισμένη επίσκεψή μας στο  "Semantron Traditional Village" όπου, τον προσεχή Ιούνιο, θα διεξαχθεί ένα εξαήμερο πρόγραμμα εσωτερισμού και Πολεμικών Τεχνών, κατά το οποίο η Ομάδα μας επί τρεις ημέρες θα παρουσιάσει την Έφιππη Τοξοβολία, την Παραδοσιακή Τοξοβολία αλλά και το Ιππικό Θέατρο με την παράσταση του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη"!


     Σκοπός αυτής της επισκέψεώς μας η εκτίμηση της αρτιότητος των εγκαταστάσεων για την παρουσίαση του προγράμματός μας και η αντιμετώπιση ενδεχομένων αλλαγών, κυρίως, για τις ανάγκες του ανεβάσματος του θεατρικού μας έργου.


     Με την είσοδό μας σ΄ αυτό τον χώρο ο οποίος φιλοξένησε τα παλιά κελλιά της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου κι ενώ κατευθυνόμασταν προς τον χώρο όπου θα στηθεί η 'σκηνή', η επιβλητικότητα μιας απέριττης αριστοκρατικότητος μας υποδέχθηκε καθησυχάζοντας κάθε αγωνία μας! Και, πράγματι...


     Με έναν σεβασμό προς την αρχιτεκτονική παράδοση τόπου και χρόνου, όλο αυτό το υπερσύγχρονο και πολυτελέστατο ξενοδοχειακό συγκρότημα καταφέρνει να διατηρεί μια μνημειακή αξιοπρέπεια απολύτως ισορροπημένη εν μέσω συγχρόνων μοντερνιστικών "διαφυγών" οι οποίες επαναλαμβάνουν την κουραστική κενότητα οψιπλούτων προσεγγίσεων και κακαίσθητων "εκσυγχρονισμών".


     Σ'  ετούτο τον χώρο όπου η χρεία της ανθρώπινης ενοικήσεως "αγκαλιάζει" με σεβασμό την φύση και "χάνεται" μέσα σ΄ αυτήν, είναι δεδομένη η διασφάλιση της αυτοσυγκεντρώσεως αλλά και της πλήρους απολαύσεως μιας διοργανώσεως όπως η προετοιμαζόμενη.


     Κι όταν, επιτέλους, φτάσαμε στον χώρο που θα φιλοξενήσει την μέλλουσα παράστασή μας, πραγματικά, γοητευθήκαμε από τις δυνατότητες που καλύπτουν απολύτως τις ανάγκες του έργου μας, παρατηρώντας ακόμη και "πινελιές" αναγεννησιακής "παλέτας"!


     Προσφερόμενος για την κίνηση των Ίππων και την ανάπτυξη των ηθοποιών, ιδανικός για την ανάπτυξη και της απαιτητικής σκηνής finale, αυτή η φυσική "σκηνή" λες και σχεδιάσθηκε για τον Μιχαήλ, την Αλεσσάντρα, και ό,τι άλλο τους συνοδεύει.


     Και δύο, από τα τέσσερα τετράποδα, που προορίζονται για την σκηνή του θεατρικού μας έργου βρίσκονται ήδη στον χώρο αυτό.


     Όμως, τα "καλούδια" αυτού του γαλήνιου έργου τέχνης που "ανασαίνει" μέσα σε μια "παλλόμενη" περιβάλλουσα φυσικήν αγκαλιά, δεν εξαντλούνται εδώ.


     Η αναγεννησιακή "πινελιά" μας υπεδέχθη και στο θολωτό θύρωμα του συνεδριακού χώρου όπου στην ευρύχωρη και χαμηλοτάβανη, για να ευνοεί την αυτοσυγκέντρωση, αίθουσα θα δοθούν οι προγραμματισμένες μας διαλέξεις.


     Σ'  αυτή την αίθουσα η οποία υποστηρίζεται από κάθε τι αναγκαίο ώστε να μπορεί να δοθεί μία άρτια διάλεξη θα προβληματιστούμε θετικά για θέματα που ήδη προετοιμάζουμε και τα οποία είναι από τα πλέον ασυνήθη, ίσως και μοναδικής παρουσιάσεως, αφού και η Ομάδα μας καταγίνεται με ένα σπάνιο αντικείμενο.


     Σεμνή αλλά και επιβλητική και η Τράπεζα (όπως αρμόζει σε μοναστηριακό χώρο) ακολουθώντας την αρχιτεκτονική "φιλοσοφία" του όλου συγκροτήματος. 


     Εκείνο, όμως, που μας εντυπωσίασε ως ...αλογατάρηδες, είναι ένας ξύλινος Σταύλος αστεροειδούς διατάξεως όπου οι φάτνες "πέφτουν" αρμονικά, σαν φέτες πορτοκαλιού, γύρω από ένα κεντρικό αίθριο του οποίου η "καρδιά" είναι ένας παμπάλαιος κορμός ελιάς του οποίου τα κλαριά απολήγουν σε έναν ουράνιο φεγγίτη μεταφυσικού συμβολισμού!


     Μείναμε εκστατικοί σε αυτό το μικρό αλλά τόσο αισθητικό, ξύλινο αρχιτεκτόνημα και μακαρίσαμε τον σχεδιαστή του ο οποίος σε έναν τόσο μικρό χώρο δημιούργησε ένα έργο αρχιτεκτονικής τέχνης στεγάζοντας τόσους Ίππους αλλά και προσφέροντας στον επισκέπτη-Άνθρωπο τόσα δυνατά συναισθήματα κατά την παραμονή του μέσα σ΄αυτόν!


     Και δεν το κρύβουμε ότι παρόμοια αρχιτεκτονική σύλληψη δεν έχουμε παρατηρήσει πουθενά αλλού στον κόσμο,  παρ΄ ότι έχουμε μία τεράστια εμπειρία σταυλικών εγκαταστάσεων όχι απλώς διεθνή αλλά και ...διηπειρωτική! Εύγε στον άγνωστο, εμπνευσμένο, δημιουργό του!


     Το "Semantron Traditional Village", πέραν δογματικών ιδιαιτεροτήτων και ταξινομήσεων, αναδεικνύεται ως το ιδανικότερο θυμιατό για την ανάπεμψη θυμιάματος στην ιερή μνήμη του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, σκοπός, άλλωστε και της παραστάσεώς μας.


      Και για την ευστοχότατην επιλογή αυτού του χώρου αλλά και για την ευγενή πρόσκληση της συμμετοχής της Ομάδος μας διατελούμε ευγνώμονες προς τον φίλτατο Προπονητή Ιππασίας και Εκπαιδευτή Ίππων κ. Σπύρο Γιαννούλη καθώς και στην ερίτιμη Σύζυγό του, Καθηγήτρια Φιλοσοφίας κ. Ρεγγίνα Βονιτσάνου ιδιαιτέρως δε για την ευγενέστατη χειρονομία της να υποστηρίξει γενναία την διεξαγωγή μαθημάτων Ιππασίας μαθητών της Σχολής μας!


Κυριακή 21 Απριλίου 2019

ΤΟ ΑΛΟΓΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑΣ,
Η ΑΝΕΜΕΛΟΣ ΠΑΙΔΙΣΚΗ 
ΚΑΙ Η ...ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ



     Παρατηρώντας στη σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα μας τον έφιππο Παντελή μας και συγκρίνοντάς τον με την ανέμελον παιδίσκη που μας κάνει "ούου..." πάνω στο αλογάκι της παναγίτσας που στήθηκε στο κέντρο των Αθηνών αντί του Μεγάλου Αλεξάνδρου επισημάναμε ακόμη ένα τεκμήριο "δουλέματος" των κυβερνώντων αλλά και ορθής διδασκαλίας της Ιππικής στη Σχολή μας!



     Διατηρώντας πάντοτε υψηλό το αίσθημα του αυτοελέγχου σε ό,τι αφορά στην απόδοση της Σχολής και των μαθητών μας, κρατήσαμε πολύ "μικρό καλάθι" όταν ακούσαμε ότι ο γλύπτης Γιάννης Παππάς προέβη σε ...βαθυστόχαστες μελέτες και ...βαθυστοχότερες έρευνες για να φιλοτεχνήσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ώστε να ξεπεράσει τον δυσβάσταχτο πόνο του για την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα... Άλλωστε, επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε για "μελέτες" και "έρευνες" σε μία χώρα όπου αμελέτητοι αποφαίνονται επί "αμελετήτων" και πλείστοι όσοι "ερευνητές" ερευνούν τα ανερεύνητα που παραμένουν ως έχουν, όταν ακούσαμε ότι ο Γιάννης Παππάς πήρε ...σβάρνα Ιππικούς Ομίλους για να φιλοτεχνήσει το ...αλογάκι της παναγίτσας απορήσαμε γιατί έκανε τόση διαδρομή και δεν το σκιτσάριζε, για να τελειώνουμε, μέσα από το παράθυρό του παρατηρώντας το στον ωραίο κήπο του εργαστηρίου του ! Και, πράγματι, είχαμε δίκιο...



     Τελικώς, οι ανιδρύσαντες ...συν γυναιξί και τέκνοις το αλογάκι της παναγίτσας μετά του παρελκομένου του, ποσώς απασχολήθηκαν με την "περίπτωση" του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά μάλλον της αυτοπροβολής τους και, παρεμπιπτόντως, άντε και το στοκάρισμα μιας τρανταχτής ελλείψεως που εκκρεμούσε επί αιώνες... Παρά ταύτα, ο Παντελής μας διατηρώντας την περιωπή ενός "βαρύνοντος" Ιππέως επί ...επιβήτορος Ίππου και όχι ιπποφανούς ...εντόμου (όπως αυτό του Γιάννη Παππά), άφησε ωραιότατες σκηνές ρωμαλέων καλπασμών κατά το σημερινό του μάθημα και χωρίς την αλγεινή πλαισίωση από δυσειδείς μουτσούνες συστημικής "επικαιρότητος"!



     Αλλά και η Κατερίνα μας, σήμερα, με τον ένοπλο έφιππο δυναμισμό της επετίμησε την επιλογή του Γιάννη Παππά να αποδώση  ά ο π λ ο  έναν στρατηλάτη! Η γλυκύτατη Κατερίνα σήμερα βελτίωσε την τεχνική της κρατώντας περισσότερα βέλη και τοξεύοντάς τα έφιππη και εν κινήσει με ταχύτητα και ακρίβεια, όσον η ανέμελος παιδίσκη του Γιάννη Παππά μας κουνά το χεράκι αναφωνώντας "ούου..." από την συμβολή των οδών Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, υπό την βαρύνουσα σκιά του παρακειμένου μνημείου του Λόρδου Βύρωνος το οποίον, σε εποχές πανδήμου ...λόρδας παρέχει προσδοκίες, έστω και φρούδες, στους πεινώντες!


     ντισκωριακή" η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα μας για όλους μας, μετά από μακρά περίοδο αναγκαστικής αποχής (λόγω δυσμενεστάτων καιρικών συνθηκών) από το Ιππευτήριο! Από τον περασμένο Νοέμβριο οι συνεχείς καταιγίδες και πείσμονες όμβροι, θεία προνοία, πασχίζουν να αποπλύνουν το εθνικό μας όνειδος σε όλους τους τομείς αλλά, φευ, η γκίνια ...απείρου κάλλους, μέχρι σημείου και ο διώκτης της "21ης Απριλίου" να καταδικάζεται να εορτάσει την επέτειό της παραμένοντας διωκόμενος στο κελλί ως ...μαφιόζος! Ο tempora ...! 


     Και σε αυτό το "αντισκωριακό" πλαίσιο, κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα επιχειρήσαμε μία "ανακεφαλαίωση" δεξιοτήτων ξεκινώντας από υπερπηδητικές ρυταγωγήσεις ώστε να διατηρούμε αξιομάχους τους δύο Ίππους μας προκειμένου να μη καταντήσουν σαν το αλογάκι της παναγίτσας του Γιάννη Παππά.


     Η νεαρή Κατερίνα, ισάξια του Παντελή, διεχειρίσθη με αποτελεσματικότητα τον Ίππο της (βαρβάτο, παρακαλώ και όχι σαν τον ψοφοδεή επί ...βάθρου στην συμβολή των δύο ...ανασσών) σε ρυταγωγούσα υπερπήδηση, με συγχρονισμό και ο Παντελής την βοήθησε ώστε να εκτελέσει διευθυντικές ασκήσεις επί καθορισμένης τεθλασμένης διαδρομής.


     Και, πράγματι, η νεαρή Κατερίνα μας τα κατάφερε με δυναμισμό και ακρίβεια κι εδώ χωρίς τίποτε από την διακωμώδηση της κινήσεως η οποία παραπέμπει στο ακριβώς αντίθετο, του ατυχήσαντος αγάλματος του Γιάννη Παππά!


     Ιππεύοντας δύο διαφορετικούς Ίππους ο Παντελής προέβη και σε μία σειρά τοξευτικών προσομοιώσεων σε καλπασμό, έτσι για ..."ξεμούδιασμα" με μαχητικότητα και κάθε άλλο παρά ως η ανέμελος παιδίσκη του Γιάννη Παππά αφού, ο μαθητής μας, έδινε την εντύπωση ότι θα μπορούσε να κρατά ακόμη και ...σάρισα εν αντιθέσει με την παιδίσκη του Γιάννη Παππά της οποίας το αβρό χεράκι θα κούραζαν ακόμη και λίγες ...γλαδιόλες!


     Και, τέλος πάντων, στο Ιππευτήριό μας έπεσαν και κάμποσα βέλη, για την Τιμή των όπλων κι όχι απλά ...παλαμάκια αλληλοακκιζομένων παραγόντων οι οποίοι, ώσπερ η επί χρήμασι εκδιδομένη γυνή, επιθυμούν να αποκρύψουν την χαρά της μίζας εκ του οψίμως και προεκλογικώς ανιδρυθέντος εξαμβλώματος, αλλά η χαρά δεν τους αφήνει!...


     Και, μ΄ αυτά και μ΄αυτά, ο Ιδρυτής της Ομάδος, προς αποφυγήν τελετουργικού σεπούκου επί τη χυτευθείση βλασφημία του ανιδρυθέντος τερατουργήματος του Γιάννη Παππά, εφίππευσε του επιβήτορος για να πνίξει τον πόνο του εκ των θύραθεν της Σχολής μας διαπραττομένων κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και της Ιππικής και των Ίππων! 


     Διότι μεταξύ μας και αυτός είχεν ανάγκη αποσκωριασμού ως εκ της αναγκαστικής αποχής του εκ του Ιππευτηρίου, ανεξαρτήτως των αισθημάτων του έναντι της φρικαλεότητος του Γιάννη Παππά εκ της οποίας κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ...κλεομένειες ακρότητες τη χρήσει ...βαριοπούλας, όχι επί του αθώου αγάλματος αλλά επί των κεφαλών των αχρείων "παραγόντων" οι οποίοι μας εμπαίζουν καπηλευόμενοι τον Μεγάλο Αλέξανδρο! 


Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ


     Ψυχή δυνατή αλλά και ευαίσθητη, χαρακτήρας άτεγκτος αλλά και τρυφερός, πολεμιστής και ποιητής, συνάμα, εραστής και ερωμένος, βλέμμα σαρωτικό αλλά και νηφάλιο που δεν διέκρινε αποχρώσεις παρά μόνο το κόκκινο της φωτιάς, της φωτιάς του πολέμου και του έρωτα, ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης στην τρίτη σκηνή του θεατρικού που προετοιμάζει η Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" μονολογεί, με την φωνή του 19χρονου μαθητή μας Χρυσοβαλάντη ο οποίος απαγγέλλει a prima vista, όπως εκείνος το νιώθει... 


     Ακούστε τον νεαρό μαθητή μας στα πρώτα του βήματα σε μία Τέχνη την οποία μόλις γνωρίζει!


Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ "ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ"


     Mέσα σε ένα ωραιότατο φυσικό περιβάλλον, με την γλυκύτατη Αμαζόνα που κρατά το Τόξο της επάνω στη ράχη της, την λευκή "πινελιά" της σελλίσκης της και την απέριττη χαλίνωσή της, η τετράποδη Ρέα αναδεικνύεται σε "επιτομή" κάλλους που παραπέμπει σε νατουραλιστικό "κάδρο"! Ομορφιά, λοιπόν, στους "Έλληνες Κενταύρους Καλαμάτας" αλλά όχι μόνον...! Εδώ γίνεται σοβαρή ιππική εργασία με συχνότητα η οποία συνεπάγεται πρόοδο. και ιδού!


     Έχοντας εκπαιδευθεί σωστά από τον επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανάσιο Ψωρομύτη, αυτό το άλλοτε δύστροπο νεαρό αλογάκι, εξελίσσεται, πλέον, σε ένα ιδανικό Ίππο Σχολής το οποίο, ιππευόμενο συστηματικά, μέρα με τη μέρα κάνει όλους τους Καλαματιανούς Συνασκουμένους να προοδεύουν. 


     Και ήδη, αυτό το τετράποδο έργο Τέχνης καλπάζει αρμονικά με τον ανέμελο Εκπαιδευτή της, όχι στις επίπεδες αμμώδεις επιφάνειες των καλοφροντισμένων manèges αλλά εκεί όπου αληθινά νοείται η Ιππική, σε φυσικό έδαφος!


     Συχνές, πια, οι Προπονήσεις και τα μαθήματα στους "Έλληνες Κενταύρους Καλαμάτας"!


     Με τον σχολικό Ίππο σωστά εκπαιδευμένο, έχει μπει πλέον το θεμέλιο μιας βιώσιμης Σχολής που δεν βασίζεται σε ξένες "οπλές" για την λειτουργία της και, κυρίως, ο επικεφαλής της έχει αποκτήσει την αυτοτέλεια της εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου (έστω και σε ένα αρχικό στάδιο...) "κεφάλαιο" που θα παραμένει ατομικό του, εσαεί!


     Όπως και ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", κάποτε, ο ίδιος εκπαίδευσε (2005) τον πρώτο Ίππο ο οποίος, στην Ελλάδα, ανέλαβε καθήκοντα Ίππου Έφιππης Τοξοβολίας, έτσι και ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, εκ της ίδιας ανάγκης, έκανε το ίδιο για την Σχολή του και ουδέποτε κατέφυγε σε μεμψιμοιρίες και παράπονα περί "μη υπάρξεως ιδανικού Ίππου" προσμένοντας από την θεά Τύχη να του δωρίσει ως μάνα εξ ουρανού τον ...ιδανικό Ίππο, αλλά ...ανασκουμπώθηκε και τον "έφτιαξε" εν αντιθέσει με όσους νομίζουν ότι ο Ίπποι ...ρίπτονται ουρανόθεν!


     Και αυτό είναι το δίδαγμα από την αύξουσα και βελτιούμενη -ποιοτικώς- δραστηριότητα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας": Κάθε Ομάδα, κάθε Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας μπορεί να διευθύνεται μόνον από κάποιον ο οποίος αφιερώθηκε και με σεβασμό και αγάπη εξεπαίδευσε τον ίππο της Σχολής του και αυτός μπορεί να θεωρηθεί πραγματικός Εφιπποτοξότης! Άλλως, η απλή δεξιότητα του ιππεύειν και τοξεύειν εφίππως, αποτελεί μία μικρή παράμετρο από την μεγάλη πολυπρισματικήν ενότητα της Έφιππης Τοξοβολίας! Και τούτο ισχύει και στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία και παντού!  


     Το δε ερώτημα "πως ξεκινάμε την Έφιππη Τοξοβολία;" έχει ως μόνη απάντηση: Δεν βιαζόμαστε να ιππεύσουμε αλλά (1) μαθαίνουμε πως ο Ίππος αντιλαμβάνεται τον κόσμο, (2) παρατηρούμε τον Ίππο και δοκιμάζουμε "κώδικες" επικοινωνίας μαζύ του επαληθεύοντας ότι αρχίζουμε να γινόμαστε κατανοητοί εμείς από εκείνον και όχι το αντίστροφο, (3) τον ιππεύουμε ώστε να γίνουμε επαρκείς Ιππείς κι έτσι να αρχίσει η πραγματική σχέση μας με την Ιππική ενώ οι ανυποψίαστοι θεωρούν ότι εδώ ...ολοκληρώνεται η δεξιότητα του Εφιπποτοξότη, (4) τον  ε κ π α ι δ ε ύ ο υ μ ε  ώστε να αρχίσουμε την πραγματική σχέση μας με τον Ίππο και την Ιππική και, κυρίως, (5) τον Ίππο που εκπαιδεύσαμε τον  π ρ ο σ φ έ ρ ο υ μ ε  στους επερχομένους Συνασκουμένους ώστε και ο Ίππος να χαρεί την συνεργασία του με πλείονες Ανθρώπους και πλείονες "ημών" να απολαύσουν την Ιππική!


     Διότι, η Έφιππη Τοξοβολία, ως το κορυφαίο δόγμα Ιππικής, άνευ ευγενείας, μόχθου και φιλαλληλίας όχι μόνον δεν νοείται αλλά καταντά και βαναυσία μειωτική για ελεύθερους άνω θρώσκοντες!