AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Aν και η πανέμορφη φοραδούλα Ρέα δεν είναι ακόμη σε θέση να ...τοξεύει, εν τούτοις, μπορεί να βρίσκεται μαζύ με τους Τοξότες του Παραρτήματός μας των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στην ίδια Γραμμή Βολής και να συμμετέχει στις Προπονήσεις τους προετοιμαζόμενη και για τα δικά της ...Robin Hood!

     Με τις σοφές εκπαιδευτικές προσεγγίσεις του, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανάσιος Ψωρομύτης και με την πολύτιμη αρωγή των βοηθών του, αναδεικνύει σταθερά την Ρέα σε έναν Ίππο Σχολής αλλά και προάγει τις δεξιότητες των μαθητών του Παραρτήματος τόσο στον ιππικό όσο και στον τοξευτικό τομέα.

     Αν και ο συγκεκριμένος Ίππος διατίθεται ευγενώς από τον Ιππαγωγό του στη Σχολή του Παραρτήματός μας, απολαμβάνει μιας συστηματικής εκπαιδεύσεως που τον προωθεί ως μελλοντικό Ίππο Έφιππης Τοξοβολίας και, μάλιστα, με βραχυπρόθεσμη ¨"οροφή" καταλληλοποιήσεως.

     Εντατική η διδασκαλία των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στη Ρέα και, όπως προκύπτει από το οπτικοακουστικό υλικό των εκπαιδευτικών ημερίδων, η πρόοδός της είναι εμφανής.

     Αλλά και στα πρόσωπα των μαθητών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" φαίνεται ο "εκφυσικισμός" τους και η εναρμόνισή τους με την Φύση, τον Ίππο και το Τόξο.

     Για τον καταδικασμένο, σύγχρονο, τσιμεντάνθρωπο, αυτή η δυνατότητα επαφής με την Φύση είναι πνοή ζωής και προς αυτό κατατείνει η λειτουργία των, απανταχού, "Ελλήνων Κενταύρων", όπου και αν λειτουργούν Σχολές της Ομάδος μας.

     Και στην Καλαμάτα, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης αυτό το προάγει κατά τον καλύτερο τρόπο, με πραγματικό κόστος εργατωρών οι οποίες, μάλιστα και δεν του ...περισσεύουν.

     Παρά ταύτα, στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" επικρατεί ένα πνεύμα δυναμικής προόδου κάθε φορά που τα Μέλη του συγκεντρώνονται στο αγρόκτημα όπου εκπαιδεύονται.

      Και η πρόοδος αυτή, αισθητή για όποιον την παρακολουθεί, πιστοποιεί ότι ακόμη και μέσα στο χάος που μας περιβάλλει κάποιοι εξακολουθούν να συνεισφέρουν σε έναν Πολιτισμό πανταχόθεν βαλλόμενο.

     Πραγματικός ηρωισμός για τον επικεφαλής του Παραρτήματός μας στη Καλαμάτα η επιτυχής άσκηση των οικογενειακών και επαγγελματικών καθηκόντων του με την παράλληλη, ανιδιοτελή, προσφοράς ιππικής και τοξευτικής Παιδείας στους μαθητές του. Πράγματι είναι τεράστιο βάρος να ανταπεξέρχεσαι με επιτυχία στα καθήκοντά σου ως οικογενειάρχη και πατέρα δύο βρεφών, να ανταποκρίνεσαι στο βαρύτατο κοινωνικό σου λειτούργημα ως διασώστης-πυροσβέστης, αλλά και να αφιερώνεσαι στην προσφορά εκφυσικοποιήσεως νέων Συνανθρώπων, όπως αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τις δράσεις της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". Μπορεί τούτη την εποχή μια ατελής κοινωνία να πασχίζει για την "κατασκευή" λάθος "ηρώων", αλλά οι πραγματικοί Ήρωες εξακολουθούν να υπάρχουν αθέατοι πλάι μας!

ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ...

...ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ!

     Τι κι αν, γύρω μας, τα απαστράπτοντα αετώματα του Λυσάνδρου Καυταντζόγλου καταυγάζουν την λευκότητα του πεντελικού μαρμάρου υπό τον καταγάλανο αττικόν ουρανό; ...

     Τι κι αν πλάι μας ο Δισκοβόλος του Κωνσταντίνου Δημητριάδη ετοιμάζεται να εκσφενδονίσει τον δίσκο του επί των ανίερων κεφαλών των αποδομητών αυτής της χώρας;...

     Eμείς, αναχωρητές μιας αυτοθέλητης υπερορίας (sic, με όμικρον) μακράν ανυπτοπόδων γραικύλων, προτιμήσαμε την επιστροφή στα ...δένδρα, όπου η αναψυχή της νωπής χλωροφύλλης προσμένει κάθε τολμηρό να του προσφέρει στιγμές αναζωογονητικής οξυγονώσεως!

     Σε ένα προπονητικό χώρο έως και ...μαγικό, τον οποίο επέλεξε η Αρχηγός της Ομάδος μας Εφιπποτοξότρια Χρυσούλα Ηλιάδη και τον οργάνωσε άρτια και τάχιστα ο Υπαρχηγός μας Πρωτεσίλαος - Σπυρίδων Νικόλης και τούτη η τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας θα μας μείνει αξέχαστη.

     Σε ένα απομεμονωμένο κατάφυτο "αεροδρόμιο" με απέραντους χλοοτάπητες και μακράν ...Πολιτισμού, η πολυπρόσωπη Γραμμή Βολής έμοιαζε με μία διακριτική μικρή και ασήμαντη "πινελιά" στον νατουραλιστικό καταπράσινο πίνακα.

     Και, βεβαίως, ο Αρχηγός Βολής, ο Πρωτεσίλαος, με το καινουργιοφερμένο από την άπω Ανατολή ολοκέντητο πανωφόρι του, επίκεντρο αυτού του πίνακος με όλο το "ειδικό βάρος" μιας υψηλής Αισθητικής όπως ενθαρρύνουμε τα Μέλη της Ομάδος μας να υιοθετούν στη καθημερινότητά τους και, βεβαίως, στις δράσεις τους ως "Έλληνες Κένταυροι".

     Μέσα σε οκτώ λεπτά, πολύ πριν αφιχθούν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι της ημερίδος, ο Υπαρχηγός μας είχε στήσει το πεοστατευτικό δίχτυ, προβλέποντας την χρησιμότητά του στις μακρινές βολές αυτού του προγράμματος.

     Αρκετά βαρύ το δίχτυ, απαιτεί για να στηθεί αρκετό κόπο αλλά και τεχνική ευφυία, στοιχεία τα οποία διαθέτει εν υπερεπαρκεία ο Πρωτεσίλαός μας. Και βεβαίως τον βοήθησε και ο νεαρός Ορφεύς βάζοντας "πλάτη" για την ανύψωση του διχτυού. 

     Έτσι, το δίχτυ μαζύ με τον στόχο ήσαν στη θέση τους όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι! 

     Εκτός των Μελών μας, σήμερα είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε και τρεις νεοείσακτους οι οποίοι μυήθηκαν στην χρήση του Τόξου από την Αρχηγό μας.

     Τους νεοείσακτους τους χαρήκαμε να "ανοίγουν" με αξιοθαύμαστη ικανότητα την χορδή και ξαναθυμηθήκαμε την μεγάλη αλήθεια: η Τοξοβολία είναι εγγεγραμμένη στη μνήμη  της Ανθρωπότητος και αρκεί  μια 'σπίθα" για να την φέρει στην επιφάνεια της καθημερινής πρακτικής..

     Και, βέβαια, ουδεμία διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών στη Τοξοβολία και στην ...Ομάδα μας! Όλοι ισότιμοι στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο!

     Οι τρεις νεοείσακτοι όχι μόνον κατάφεραν να χειρισθούν ικανοποιητικώς το Τόξο αλλά και δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου, στο τέλος της ημερίδος να τοξεύσουν στη Γραμμή Βολής εναρμονιζόμενοι με τους υπόλοιπους Συνασκουμένους, όπως συνηθίζουμε. 

     Όπως πάντα, "μασκώτ" της ημερίδος ο Μηνάς μας ο οποίος κατέφθασε εποχούμενος για να ξανατιμήσει την αρχέγονη τοξευτική ...τελετουργία με την φωτογενή ύπαρξή του!

     Πολλές οι ασκήσεις, πολλά τα βέλη, πολλές οι παραλλαγές του σημερινού ασκησιολογίου που εφήρμοσε ο Πρωτεσιλαος.

     Βολές κάθε είδους με αφθονία τοξεύσεων μιας κι ο χώρος προκαλούσε με την φιλόξενη ατμόσφαιρά του.

     Ευθείες, πλάγιες, πάρθιες τοξεύσεις, όλες με την απαιτούμενη "ποιότητα" αποτελέσματος.

     Τοξεύσεις επί κοντινών βεληνεκών αλλά και επί μακρών χωρίς να μας απασχολεί το ..."ρολόι", με έναν Πρωτεσίλαο διατεθειμένο ακόμη και να ...ξενυχτήσει σ΄ αυτό το απομεμονωμένο και ήρεμο, κατάφυτο κι επίπεδο, κτήμα των υπέρ-δέκα στρεμμάτων.

     Βολές ακόμη και με κλειστά μάτια προς ανάπτυξη του ενστίκτου και την καλύτερη "εγκόλπωση" του στόχου.

     Κι όλα τούτα ενώ, συγχρόνως, οι νεοείσακτοι, υπό την διδασκαλία της Αρχηγού μας εμάχοντο κατά του ...χρόνου, ώστε να καταφέρουν στο τέλος να συν-τοξεύσουν με την κυρίως Γραμμή Βολής, όπως και τα κατάφεραν!

     Το θριαμβευτικό "φινάλε" της ημερίδος μας βρήκε όλους να μη θέλουμε να φύγουμε... Η χαλάρωση όλων μας πλήρης κι αυτό έδειξε ότι η επιστροφή στα ...δένδρα έχει τη χάρη της! 

ΠΑΘΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ

     Επάνω στη κορύφωση του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου (1941), στην Αθήνα, ένα βιβλίο του Stefan Zweig  περίμενε στο πιεστήριο τη σειρά του να βρει την ελληνόγλωσση έντυπη "υπόστασή" του. Θέμα του η νιτσεϊκή σκέψη, αυτό το ελεύθερο δώρημα του 19ου αιώνος στην Ανθρωπότητα!

     Κάπου στη μέση των ογδόντα σελίδων του, ένα κεφάλαιο με τον τίτλο "ΠΑΘΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ" ...φρενάρει τον αναγνώστη με τον προτρεπτικό υποτιτλισμό "Μια μόνη εντολή υπάρχει για σένα: νάσαι αγνός"! Και στη συνέχεια ένα καθοριστικό συμπέρασμα ζωής που μας τονίζει ότι το βίωμα είναι ανώτερο μιας ...συγγραφής.

     Το παραπάνω συμπέρασμα που μας το δίνει τόσο πιστά, μεταφέροντας το πνεύμα και το γράμμα του συγγραφέως ο Κ. Μεραναίος, αποδίδει κατά τον καλύτερο τρόπο και την φιλοσοφία της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία δεν επιδιώκει, απλώς, την ανάδειξη σκηνικών χαρακτήρων αλλά πραγματικών εφίππων πολεμιστών οι οποίοι, εκ του πεδίου μάχης, εξαίρονται πνευματικώς ώστε να αποδώσουν την ιδιοσυστασία τους επί σκηνής.

     Και τούτο διότι ο εμπνευστής αυτής της Σχολής θεώρησε ότι η βιωματική ενσυναίσθηση των υποκριτικών συνιστωσών ενός σκηνικού χαρακτήρος βοηθούν τον επί, ρεαλιστικής καθημερινότητος, ..."δράστη" να λειτουργήσει συνειδητότερα και αποτελεσματικότερα!

     Δύο οι συνιστώσες, λοιπόν, της δικής μας θεατρικής Σχολής: το βίωμα και η σκηνική απόδοσή του, με κυρίαρχο το πρώτο και την δεύτερη να ακεραιώνει το πρώτο. 

     Έτσι, η θεατρική "παρεμβολή" όχι μόνον δεν αφίσταται της κυρίας αποστολής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία είναι η προαγωγή της Έφιππης Τοξοβολίας και των εφίππων πολεμικών τεχνών, αλλά και την συμπληρώνει.

     Αυτό το ρηξικέλευθο "σκεπτικό" το οποίο ήδη απέδωσε, τάχιστα, εφίππους Τοξότες υψηλού επιπέδου σε ελάχιστα μαθήματα μας ενθαρρύνει να εντείνουμε την όλη προσπάθειά μας τόσο προς την κατεύθυνση της υπηρετήσεως της Έφιππης Τοξοβολίας όσο και της θεατρικής Τέχνης.

     Ήδη, τα μαθήματα θεάτρου τα οποία ευγενώς μας προσφέρει ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας έχουν "δρομολογήσει" την θεατρική Παιδεία των μαθητών μας οι οποίοι, βαθμιαίως, εισάγονται στο πνεύμα της ερμηνείας όχι ενός απλού ρόλου αλλά του δικού τους ρόλου ως Εφιπποτοξοτών επί της καλπαστικής διαδρομής, με το "βίωμα" της μάχιμης δράσεως να υποστηρίζει την ερμηνεία της σκηνικής δράσεως και με την σκηνική δράση να ολοκληρώνει την ακεραίωση της μάχιμης!

     Για την επομένη Τετάρτη, λοιπόν, ημερίδα κατά την οποία οι μαθητές της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου  των "Ελλήνων Κενταύρων" εκπαιδεύονται έφιπποι, θα απολαύσουν μιαν, ειδικώς "σχεδιασμένη" προπονητική διδασκαλία βασισμένη στην "διάκριση" και "αφομοίωση" ...λεπτοφυών παραμέτρων εφιπποτοξοτικής και όχι μόνον, δράσεως, αφού, εδώ και καιρό, ένας μεγάλος αλληγορικός "καθρέπτης" έχει στηθεί στο Ιππευτήριο, αθέατος μεν, δραστικότατος δε για ό,τι επακολουθήσει!

     Διότι, παραμένοντας αγνοί, όπως μας προέτρεψε ο, παραπάνω, υποτιτλισμός, δεν μπορεί παρά να σκεπτόμεθα διαρκώς και να οραματιζόμαστε την πρόοδο των μαθητών μας πέραν κάθε συμβατικότητος, με ολοένα και πιο μακρόθωρο πλάνο ενισχύσεως των ικανοτήτων τους.

     Και δεν έχουμε σκοπό να κρύψουμε το παραμικρό... Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί και να μας "αντιγράψει" (τουλάχιστον, επιτυχώς) αφού το πειραματικό εργαστήριο της Ομάδος μας έχει προχωρήσει επί 13 χρόνια σε εκπαιδευτικά μονοπάτια "αχαρτογράφητα" ακόμη και στους πλέον προηγμένους ομοειδείς διεθνείς Οργανισμούς! Και τούτο δεν υποδηλώνει κανέναν κομπασμό και καμία "διαφημιστική" πρόθεση, προς τι άλλωστε για μία Ομάδα που "σχεδιάσθηκε" για μονοψήφιο αριθμό Μελών, φτάνοντας σε σημείο να διαθέτει ...τριψήφιο! Αυτό, απλώς, υποδηλώνει το "πάθος ειλικρινείας" που μας χαρακτηρίζει, όπως τιτλοφόρησε και το σχετικό κεφάλαιό του ο Stefan Zweig.

ΟΙ ΑΛΥΤΡΩΤΟΙ ..."ΑΠΟΛΥΤΡΩΤΕΣ"

     Σε ένα θρησκειολογικό πόνημά του ο καθηγητής Νικόλαος Ι. Λούβαρις, ο πρωτεργάτης της ιδρύσεως έδρας της Φιλοσοφίας της Θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατέληξε συμπερασματικώς ότι «…είνε εις θέσιν  να απολυτρώσει μόνον ο λυτρωθείς άνθρωπος» !

Νικόλαος Ι. Λούβαρις

Ο θεολόγος ...αποκρυφιστής και φιλόσοφος!

     Ο θεολόγος καθηγητής δεν γράφει με κεφαλαίο «α» τον λυτρωθέντα «άνθρωπο», κάτι που θα παρέπεμπε σε κάποιο ανώτερο όν, αλλά επιμένει στο πεζό «α», προφανέστατα, αναφερόμενος στον κοινό …θνητό άνθρωπο, αυτόν της πεζής καθημερινότητος ο οποίος, πάραυτα, κατάφερε να επιτύχει την εαυτού λύτρωση.

     Η σχετική αναφορά του Νικολάου Ι. Λούβαρι βρίσκεται στην τελευταία σελίδα του πονήματός του «Η Θρησκεία του Βάγνερ» στο οποίο διεξοδικώς «ψηλαφεί» την σχέση του μεγάλου μουσουργού με το θείο και την θρησκεία (έκδ. Ζηκάκη, Αθήναι, 1928).

     Η απερίφραστη παραδοχή του θεολόγου καθηγητή περί της προς τα έξω λυτρωτικής ...αρμοδιότητος του, προηγουμένως και έσωθεν λυτρωθέντος ανθρώπου, σκιαγραφεί έναν «δείκτη» ο οποίος μας κατευθύνει προς την προτεραιότητα της ημέτερης ...απολυτρώσεως πριν ή ενδυθούμε την «τήβεννο»  του «απολυτρωτή» των άλλων. Και όσοι, ελάχιστοι, πραγματικοί Έλληνες, αυτό το αυτονόητο το εννοούμε. Δυστυχώς, όμως, τούτο αδυνατούν να εννοήσουν οι πλείστοι πέριξ ημών, κοινωνικοί επήλυδες οι οποίοι ανακύπτουν πληθωρικώς, διαγκωνιζόμενοι και παραλογιζόμενοι, αυτοπλασαριζόμενοι ως ...εθνικοί "απολυτρωτές", ωστόσο, μη δυνηθέντες να απολυτρώσουν προηγουμένως εαυτούς, φέροντες αλυτρωτικά συμπλέγματα τα οποία στιγματίζουν την παρουσία τους.

     Φληναφηματούντες περί μιαν παραμορφωμένη "Ελλάδα" κι έναν εκτρωματικό, της διαστροφικής μυθοπλασίας τους, "Ελληνισμό", οι νεο-αλύτρωτοι περιττεύοντες εν περιττώμασι, περιβεβλημένοι δίκην εσάρπας την σημαία της εταιρείας των ανατολικών Ινδιών, όπως την νομίζουν, αθιγγανοποιούν την Ελλάδα και αφελληνίζουν τον Ελληνισμό τον οποίον πλήττουν χειρότερα από κάθε εχθρό, ίνα ...άλλους σώσουν μη κατορθώσαντες να σώσουν εαυτούς!

     Καταλυτικοί οι καταποντιστικοί "διατοιχισμοί" τους οποίους υφίσταται το ακυβέρνητο εθνικό "σκάφος" μεσούσης μιας καταιγιστικής συγκυρίας και οι απώλειες θα καταμετρηθούν εάν και εφ΄ όσον ιλασθούν το παραπαίον "σκάφος" οι εξωτερικοί εχθροί του διότι, δυστυχώς, οι εσωτερικοί απεδείχθησαν ανοικτίρμονες...!

     Άγρυπνοι καραβοκυραίοι στον πλου της μεγάλης κρίσεως και οι "Έλληνες Κένταυροι" με ανά χείρας ένα τιμώμενο σύμβολο που νοηματοδοτεί Αξίες και όχι εταιρικά ανατολικο-ινδικά συμφέροντα, επιμένουμε στην ολοκλήρωση της δικής μας απολυτρώσεως χωρίς καμία διάθεση αναλώσεως στην απολύτρωση των μη λυτρουμένων, φύσει, ...αλυτρώτων. 

     Έλληνες και με πλήρη γνώση και επίγνωση της Ελληνικότητός μας, με τους ήχους από την συναυλία του μεγάλου μας Χατζηδάκι στο Καστελόριζο να μας πλημμυρίζουν,  στη δική μας Ομάδα η υπέροχη Πατρίδα μας και οι Αξίες της περισώζονται ακόμη και εν μέσω ανεξέλεγκτου, βαλκανικότατου, "τυφώνος"!

     Και επιμένοντας στην περιωπή των προσδοκιών μας, ετοιμαζόμαστε να εισέλθουμε στον 14ο χρόνο της λειτουργίας της Ομάδος μας, διάκονοι της ημέτερης απολυτρώσεως και αδιαφορούντες για την απολύτρωση των αναξίων, φύσει αλυτρώτων! Αυτούς, ας τους περιθάλψει η, πανταχού παρούσα και ήδη εμφαινόμενη, ...ιλαστήρια Νέμεση!