ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΟΣ

     Η επιτυχής εκτέλεση των σύνθετων και απαιτητικών ασκήσεων του πρώτου μαθήματος Ιππασίας του προγράμματός μας, αποτελεί εγγύηση αλματώδους προόδου για κάθε μαθητή της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

     Στο δεύτερο, μόλις μάθημά της και η Μαριάννα μας ήδη λογίζεται ως πολύ πιο προχωρημένη απ΄ οποιονδήποτε μαθητή "δυτικής Ιππασίας" και ως προς το κάθισμα και ως προς τους χειρισμούς της.  

     Αν και ιππεύει έναν Ίππο εντελώς "γυμνό", χωρίς σέλλα και χωρίς στομίδα, η Μαριάννα έχει ήδη κατακτήσει το σωστό κάθισμα με έναν Ίππο ο  οποίος δείχνει ότι περισσότερο απολαμβάνει παρά εκτελεί ένα μάθημα με έναν αρχάριο στη πλάτη του.

      Ακόμη μια επιβεβαίωση της ορθότητος του εκπαιδευτικού προγράμματός μας αλλά και της Εκπαιδεύτριας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Χαράς, της οποίας η συμβολή είναι καθοριστική για το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στις φωτογραφίες! Συγχαρητήρια!

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΨΑΘΙΝΟΥ ΣΤΟΧΟΥ...

     Επτά ακόμη νέα Μέλη μας έδωσαν τη χαρά να τους υποδεχθούμε στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αυτό το Σαββατοκύριακο.

     Όπως είναι καθιερωμένο τα αγαπητά νέα Μέλη μας εισήχθησαν στη Παραδοσιακή Τοξοβολία και ξεκίνησαν μαζύ μας το ωραίο "ταξίδι" προς το ψάθινο στόχο.

     Είναι παρατηρημένος ο αρχικός ενδοιασμός κάθε νεοεισερχομένου όταν αναλαμβάνει Τόξο για το κάτά πόσο θα τα ...καταφέρει κι εμείς διασκεδάζουμε μαζύ του όταν μετά από ένα μονοψήφιο αριθμό προσπαθειών, ο νέος Παραδοσιακός Τοξότης ανακαλύπτει κάπου "μέσα" του χαραγμένη όλην εκείνη την ικανότητα του τοξεύειν απί αμέτρητους αιώνες...

     Το ίδιο διαπιστώσαμε και στις δύο υπο-Ομάδες που προπονήθηκαν το Σαββατοκύριακο ενσωματώνοντας τους νεοεισελθόντες γαι να καταλήξουμε όλοι μαζύ σε ένα αρμονικό ομαδικό αποτέλεσμα. Η κατάκτηση του ψάθινου στόχου είναι μια μυσταγωγία της οποίας αξίζει, κυρίως, ο "δρόμος" κι όχι τόσο ο "προορισμός".

     Kαι για την κατάκτηση του κάθε "στόχου", ψάθινου ή μη, δε χρειάζεται παρά ένα ...τίποτα, καλή διάθεση και προσήλωση στο όραμά σου.

ΒΑΣΙΚΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΜΗ ΤΕΛΕΙΟ, ΒΟΗΘΗΜΑ ΣΚΕΨΕΩΣ

      Ο πολιτειακός προβληματισμός στη σκέψη των Ελλήνων μετρά "ζωή" αιώνων στων οποίων το διάβα πολλές αλήθειες φωτίστηκαν στο μέτρο του δυνατού! Και μπορεί να μην είναι η εμβέλεια της σκέψεως όλων στο ίδιο εκείνο υψίπεδο του λογισμού ενός Πλάτωνος ή ενός Αριστοτέλους, όμως πολλοί Συνέλληνες σε διάφορες εποχές άγγιξαν αλήθειες. Ένας από αυτούς και ο Κωνσταντίνος Γ. Ζαβιτζιάνος (οικονομολόγος, συνδιοικητής της Ε.Τ.Ε.) ο οποίος άφησε "πίσω του" ένα τεκμηριωμένο σκεπτικό για την, παλαιόθεν, χρεωκοπία του κοινοβουλευτισμού υπό την μορφή του περιεχομένου μιας ειδικής διαλέξεως που ετόλμησε το1933, αμφισβητώντας ευθέως το από τότε (!) χρεωκοπημένο κοινοβουλευτικό "πολίτευμα"!  

     Παρ΄ όλες τις ατέλειές της, εκείνη η διάλεξη του Κωνσταντίνου Γ. Ζαβιτζιάνου παραμένει "ορόσημο" για την αποτίμηση του κοινοβουλευτισμού αλλά και εκείνη της διανοητικής δειλίας ενός λαού να αναγνωρίσει τα σφάλματά της, με αποτέλεσμα σήμερα να υφίσταται την αυτο-αποδόμησή της και το ηθικο-υλικό ναδίρ της. Είθε, οι ελλαδίτες να θεραπεύσουν την ιδιωτεία της πολιτικής αβουλίας τους και να επανασυνδεθούν με την ευφυά πολιτική σκέψη, αρμόζουσα σε Έλληνες!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΛΠΑΣΜΟΣ

     Μία από τις πολλές συγχύσεις που επικρατούν στο χώρο της Ιππασίας είναι το δέος του καλπασμού. Αν και το σωστό "ανακουφιστικό τροχάδην", ως βηματισμός, απαιτεί πολλή περισσότερη τεχνική από τον Ιππέα ο οποίος καλείται να εκτελέσει και ο ίδιος κίνηση συντονισμένη προς αυτή του Ίππου , οι πλείστοι αισθάνονται ένα δέος απέναντι στον καλπασμό που δεν είναι άλλο παρά η τήρηση μιας δεδομένης στάσεως-καθίσματος από τον Ιππέα και η άφεση του Ίππου να εκτελέσει τον βηματισμό που γνωρίζει καλώς να εκτελεί.

     Κατά το τελευταίο μάθημα Ιππασίας ένας νέος "ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ", ο Ιωάννης, κατάφερε τον πρώτο καλπασμό του με την βοήθεια της Εκπαιδεύτριας Χαράς η οποία,αν και "Εκπαιδεύτρια υπό επίβλεψη", για πρώτη φορά αφέθηκε να εκπαιδεύσει μόνη, χωρίς την παρουσία επιβλέποντος Εκπαιδευτού και, βεβαίως, διέπρεψε μαζύ με τον μαθητή της.

     "Σφιγμένος" στην αρχή, ο Ιωάννης επιβεβαιώνει ένα φυσιολογικό άτομο που διακατέχεται από τις ευνόητες επιφυλάξεις για την ασταθή ισορροπία που παράγει η ταχύτητα του καλπασμού... Αναλογίζεται ότι σε λίγο το έδαφος θε "ρέει" κάτω από τα πόδια του Ίππου του, ενώ εκείνος θα πρέπει να παραμένει στη γυμνή ράχη του με ευστάθεια... Όμως, ο ενδοιασμός κρατά για πολύ λίγο, οι εντολές δίδονται με ακρίβεια, ο Ίππος επιταχύνει και...

     ...Ο Ιωάννης χαλαρώνει μαζύ με τον καλπάζοντα Ίππο και απολαμβάνει την ταχύτητα και τον άνεμο να τον εμπνέει καθώς τον διασχίζει! Ο Εκπαιδευτής τον απολαμβάνει πολύ περισσότερο και τον ενθαρρύνει! Αυτό είναι το δώρημα της Ιππασίας, η φυσικότερη αίσθηση ελευθερίας διασχίζοντας τον παν-ελεύθερο άνεμο και ο Ιωάννης την χάρηκε με την βοήθεια του "Ντένις" και της Χαράς! Η στιγμή αυτή αποτελεί "σταθμό" για κάθε Ιππέα και κάθε άλλο παρά αποτελεί κορύφωση της εκπαιδεύσεως... Αρχή αποτελεί, γι αυτό κι ευχόμεθα στον αγαπητό μας Ιωάννη "Καλή συνέχεια!".

     Βεβαίως, ένας Εκπαιδευτής της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν θα μπορούσε να αρκεσθεί έστω σε ένα τόσο σημαντικό αποτέλεσμα και η Χαρά εμπιστεύθηκε στα χέρια του Ιωάννη μας τον "Ντόρτζε Τσαγκ" για συραγώγηση η οποία αποτελεί βασική γνώση για όλους τους μαθητές μας!

     Τέλος, η Εκπαιδεύτρια Χαρά δεν παρέλειψε να εκπαιδεύσει και τον εαυτό της αφού η εκπαίδευση στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δεν σταματά ποτέ! Ίππευσε με τη σειρά της, επίσης γυμνιππευτικώς, τον "Ντένις" δίνοντάς του τον "ρυθμό-φινάλε" ώστε, μαζύ με την ίδια, να είναι κι εκείνος έτοιμος για τα μαθήματα της επομένης.

    Στον Σταύλο, εκεί απ΄ όπου πάντα αρχίζει κάθε μάθημα Ιππασίας εκεί και τελειώνει με τον μαθητή να περιποιείται (και να ευγνωμονεί!) τον Ίππο ο οποίος τον έφερε στη ράχη του! Και αυτό τηρείται απαρεγκλίτως στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

O NEKΡΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΔΕ ΣΚΥΛΕΥΕΤΑΙ!

"…εγώ δεν είμαι οπαδός της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Καθόλου! Τα πολιτικά κόμματα τα θεωρώ καταστροφή της πατρίδος αφού συνεκροτήθησαν. Οι Έλληνες δεν διοικούνται με αυτές τις φαυλότητες. Τα κόμματα δεν έχουν άλλον σκοπό παρά πως θα πάρει την καρέκλα ο ένας από τον άλλον. …Η κουτάλα τους ενδιαφέρει!... Πας όστις είναι πολιτικός ή ακόμα και πολιτευόμενος δεν μπορεί να είναι φίλος δικός μου."

Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής

     Σήμερα κηδεύεται ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής, ο μέγας Έλλην και Πολιτικός Συγκρατούμενος όσων βρεθήκαμε μαζύ του στη δοκιμασία του καραμανλικού κατέργου αγωνιζόμενοι κατά της κ(Υ)νοβουλευτικής διαφθοράς η οποία κατέληξε την Πατρίδα στο σημερινό της κατάντημα!

      Ας προσέξουν όσοι ετοιμάζονται να πλησιάσουν το Σκήνωμα με κομματικές "ετικέτες" να μη τολμήσουν να φανταστούν ότι μπορούν να σκυλέψουν τον Νεκρό! Δεν θα εξεγερθεί, μόνον, ο ίδιος εκ του φερέτρου αλλά και όσοι θα είμαστε παρόντες!

     Ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής είχε εκφρασθεί με τον ξεκάθαρο στρατιωτικό, αντρίκιο, λόγο του φτύνοντας αδιακρίτως όλους τους πολιτικούς και ...πολιτευόμενους:

"Πας όστις είναι πολιτικός ή ακόμα και πολιτευόμενος δεν μπορεί να είναι φίλος δικός μου!"

Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής

EKAΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ!

(πολιτικοί, πολιτευόμενοι και γενικώς ψευτο-πολιτικάντηδες)

Aριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ...

     Υπό την Αρχηγία του Αρπάλυκου και την πλήρη ικανοποίηση του Ιδρυτού της Ομάδος, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ...πλέουν πρόσω ολοταχώς! Στοχεύουμε, πια, στην ανάδειξη μαχητών Εφιπποτοξοτών που θα τιμήσουν την Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία διεθνώς.

     Πειθαρχημένοι, ιεραρχημένοι, αφοσιωμένοι στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο, με καθημερινή, σκληρή και πολύωρη εργασία και μηδέποτε αφιστάμενοι της επιγνώσεως ότι στην Ιππική και την Τοξοβολία όλοι παραμένουμε εσαεί αρχάριοι, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αναδεικνύουμε καθημερινώς άξια στελέχη τα οποία, πλέον, διεκπεραιώνουν επαρκέστατα τόσο τις εκπαιδευτικές όσο και τις λοιπές λειτουργικές ανάγκες της Ομάδος μας.

     Τίποτε το ωραιότερο από το να παρακολουθείς στο μέσον του νεοελλαδικού χάους μιαν ακαταπόνητη και αρμονική "κυψέλη" να παράγει το "νέκταρ" μιας αρχέγονης και απαιτητικής Πολεμικής Τέχνης μέσα σε ένα πρωτόγνωρο πλαίσιο αγαστής και χαρούμενης διανθρώπινης συνεργασίας.

     Ο Αρχηγός, οι βοηθοί του Χαρά, Ιφικράτης, Εριθέλγη και όλοι οι υπόλοιποι, καθημερινώς πλέον εργάζονται στο Ιππευτήριο με πλέον των είκοσι Ίππων σε διάφορες εκπαιδευτικές κατευθύνσεις από τις 10 το πρωί μέχρι και μετά την δύση του ηλίου ευγνωμονώντας την τύχη που τους έδωσε αυτή την ευκαιρία να γνωρίσουν και να συνεργαστούν με τον Ίππο και το Τόξο, ενώ ο Ιδρυτής της Ομάδος τους παρακολουθεί "πίσω από την κουρτίνα", διαπιστώνοντας, ευτυχής, ότι αυτό ακριβώς οραματίστηκε εξ αρχής για την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Πλέον, ο Αρπάλυκος και η Χαρά λειτουργούν από μόνοι τους (αφού ο Ιφικράτης μας στρατεύθηκε προς υπηρέτηση της θητείας του για την επιτυχή ολοκλήρωση της οποίας η Ομάδα του στέλνει ολόθερμες ευχές) χωρίς καμία επίβλεψη, καθημερινώς σχεδόν, στο Ιππευτήριο, ο πρώτος προετοιμάζοντας τους Ίππους και η δεύτερη εκπαιδεύοντας, υπό επίβλεψη, αρχαρίους Εφιπποτοξότες.

     Χθές και σήμερα, υπό συνθήκες εξαιρετικού ψύχους οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" εργάσθηκαν με το γνώριμο κέφι τους εκπαιδεύοντας Ίππους και μαθητές, μεταξύ των οποίων και δύο πρωτοείσακτοι στην Ιππική.

     Ο Αρπάλυκος εκπαιδεύει και ιππεύει περί τους ...δέκα Ίππους ημερησίως και αργά το απόγευμα, όταν νυχτώνει, δεν εννοεί να εγκαταλείψει τους τετράποδους φίλους του ...σκεπτόμενος ότι η ημέρα θα έπρεπε να είχε περισσότερες ώρες!

     Η Χαρά, με γνώση αλλά και υπευθυνότητα εκπαιδεύει τους μαθητές της υπομένοντας το κρύο και τη λάσπη του Ιππευτηρίου ώστε ολοένα και περισσότερα Μέλη μας να εξελιχθούν σε αρίστους Ιππείς με απόλυτην ασφάλεια.

     Είθε αυτή η χαρούμενη εργατικότητα και άριστη σχέση μεταξύ Ελλήνων να αποτελούσε τον ευρύτερο "κανόνα" της κοινωνίας μας η οποία, δυστυχώς, μαστίζεται από κατήφεια και τελμάτωση... Είθε!