ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΟΞΟ
ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ 

Και "τι" να αποφεύγουμε

     Η γνώση των διαδικασιών εξοικειώσεως του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση του βέλους είναι απαραίτητη για κάθε Εφιπποτοξότη και, επί 15 χρόνια, αυτή η γνώση παρέχεται συστηματικά στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και πάντοτε με επιτυχία. Στην συνέχεια, ευγενώς προσφερόμενος και χρησιμοποιώντας Ίππο γνωστών αντιδράσεων, ο Αρχηγός των Παραρτημάτων των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Εκπαιδευτής Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης μας παρουσιάζει μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζουν το "τι" πρέπει να αποφεύγουμε κατά την διάρκεια μιας διαδικασίας εξοικειώσεως του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     1. ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΕΩΣ

     Ουδέποτε προσδένουμε τον ρυτήρα απευθείας σε σταθερό αντικείμενο αλλά επί του σταθερού αντικειμένου προσδένουμε εύθραυστο σχοινάκι και επ΄ αυτού στερεώνουμε τον ρυτήρα ώστε εάν ο Ίππος ανησυχήσει και ανορθωθεί ή αφηνιάσει να απελευθερωθεί σπάζοντας το εύθραυστο σχοινάκι και όχι, ενδεχομένως τον αυχένα του. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στην διαδικασία της εξοικειώσεως.

     Αντιθέτως, σε μια τέτοια διαδικασία ο Ίππος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ελεύθερος ώστε να μην αισθάνεται εγκλωβισμένος ανησυχώντας αλλά και να μπορέσει να μας δείξει τις αντιδράσεις του ώστε να επαναλάβουμε την προσπάθεια εξοικειώσεως μέχρι σημείου να μην αντιδρά διόλου.

     2. ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ 

     Για τους λόγους τους οποίους ήδη γνωρίζουμε από τον Κύκλο προσεγγίσεως και στην διαδικασία της εξοικειώσεως αποφεύγουμε να κοιτάμε τον Ίππο απευθείας στα μάτια.

     Αντιθέτως, τον προσελκύουμε προς το αντικείμενο της εξοικειώσεως με διάφορους τρόπους και με την γλώσσα του σώματος αφήνοντάς τον να πιστεύει ότι έχει την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεών του.

     3. ΚΑΜΙΑ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΞΟ Ή ΒΕΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΠΠΟ

     Προκειμένου να εξοικειώσουμε τον Ίππο με τον εξοπλισμό της Έφιππης Τοξοβολίας (Τόξο, βέλη κλπ) δεν πρέπει να τείνουμε προς αυτόν τα συγκεκριμένα αντικείμενα.

     Αντιθέτως, θα πρέπει να προηγηθούμε "αδιάφοροι" αφήνοντάς τον να μας ακολουθήσει ώσπου, σε κάποια στάση μας, να "ανακαλύψει" το αντικείμενο και με δική του πρωτοβουλία το ταυτοποιήσει μυρίζοντάς το. Όταν, μετά από επαναλήψεις βεβαιωθούμε ότι το αποδέχθηκε, τότε το αντικείμενο αυτό το φέρνουμε σε επαφή με όλο του το σώμα.

     4. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     Η επιφάνεια του εδάφους στο σημείο όπου διεξάγεται η εξοικείωση θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από επικίνδυνα αντικείμενα τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιά σε έναν Ίππο που αποφασίζει να διαφύγει ενοχλημένος από την διαδικασία. Πολύ δε περισσότερο δεν θα πρέπει να αφήνουμε πεσμένα βέλη τα οποία μπορεί να πατηθούν με απρόβλεπτες συνέπειες στα πέλματα του Ίππου.

     5. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΗΝΙΕΣ ΚΑΤ΄ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ 

     Αν και αυτός ο τρόπος στερεώσεως των ηνιών παρατηρείται συχνά σε σταυλικές προσδέσεις, στην περίπτωση της εξοικειώσεως είναι απαγορευμένος διότι στην περίπτωση ανησυχίας του Ίππου, ακόμη και μικρής, η κίνηση των ηνιών εν σχέσει προς την θέση τους θα πολλαπλασιάσει τις αντιδράσεις του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Αντιθέτως, η ενδεδειγμένη στερέωση των ηνιών για την συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εμφαινόμενη στην παραπάνω φωτογραφία (Εδώ, ο ρυτήρας αφέθηκε ελεύθερος μετά την διαπίστωση ότι ο Ίππος είναι απολύτως υποχειριασμένος). 

     Η εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και τις τοξεύσεις (περί των οποίων δεν έγινε μνεία με την επιφύλαξη να γίνει σε μία, νέα, μελλοντική ανάρτηση αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη διαδικασία διότι από ένα λάθος μας μπορεί να προκληθεί σοβαρό ατύχημα ή να καταστεί ένας Ίππος μονίμως ακατάλληλος για Έφιππη Τοξοβολία ("κάψιμο"). Ωστόσο, ευχαριστούμε τον αγαπημένο μας Ιφικράτη για την προσφορά του φωτογραφικού υλικού που κατέγραψε ο φακός με την βοήθεια του ηρεμότατου Ίππου.

ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ "ΚΑΛΑ"

 Το αρχικό ιδρυτικό όραμα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξε, πρωτίστως, παιδαγωγικό με έμφαση στην αγωγή της ψυχής επί τα βελτίω. Και αυτό το "επί τα βελτίω", κατά τον εμπειρικό προσανατολισμό του Ιδρυτή της, σημαίνει επαύξηση της γενναιότητος διότι μόνον οι γενναίοι είναι και ευγενείς, με την ευγένεια της ψυχής θεμέλιο χρηστότητος χαρακτήρος. Όμως, αυτό σημαίνει σοβαρότητα ασκήσεως και η σοβαρότητα, δυστυχώς, ενώ αναπτύσσει το, ουσιαστικώς, "ευ ζειν", περιορίζει το ..."διασκεδάζειν"!

     Με αυτό το σκεπτικό, τον Σεπτέμβριο του 2018, κατά την έναρξη της τότε Προπονητικής Περιόδου, ο Ιδρυτής της Ομάδος ανεκοίνωσε στα Μέλη της ότι, πλέον, παραμερίζουμε το "περνάμε καλά" και στη θέση του υιοθετούμε το 'περνάμε ωφέλιμα"! Και τότε κάποιοι "τρόμαξαν" και, ευλόγως, απεχώρησαν από μία Ομάδα στην οποία θα ήθελαν να περνούν "καλά"...

     Γνωστή στους επαίοντες η μεγάλη αναθεώρηση του  Maurice Béjart ο οποίος, σε κάποια στιγμή κορυφώσεως του έργου του, εδήλωσε ότι η Σχολή του, πλέον, είναι "πολεμική" και όχι "ειρηνική" ... Αυτό στην σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" χαρακτηρίζει την αφετηρία της "κοσμοθεωρίας" της, κάτι που σημαίνει και την σοβαρότητα της παιδαγωγικότητος στην οποία προσβλέπει. 

     Έχοντας κατά νου την άυλη ωφέλεια της ψυχής, λοιπόν, εκείνο τον Σεπτέμβριο του 2018 υποβαθμίσαμε το "καλά" και αναβαθμίσαμε το "ωφέλιμα", σήμερα όμως και με την λήξη της διήμερης εκπαιδευτικής ημερίδος στην Χαλκίδα που μόλις ολοκληρώθηκε και για την οποία θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση, διαπιστώνουμε ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι σε θέση να ισορροπούν το "ωφέλιμα" με το "καλά" οδηγούμενοι σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα.

     Αυτό διαπιστώσαμε από την διαχείριση του χρόνου και των δραστηριοτήτων τους στο διήμερο της Χαλκίδος των Μελών μας που έλαβαν μέρος.

     Και διαπιστώσαμε, ότι εξίσου ευτυχή με τα Μέλη μας, ήσαν γύρω τους ακόμη και τα ζώα.

     Ένα τεκμήριο πραγματικής προόδου στην προσαρμοστικότητα την οποία απαιτεί η ανέλιξη χαρακτήρων η όλη λειτουργία της Ομάδος μας και τα αποτελέσματα ορατά στα πρόσωπα των "Ελλήνων Κενταύρων"! 

ΛΕΥΚΩΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΏΝ 

ΙΠΠΙΚΩΝ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΟΣ 

1934

Μία ευγενής δωρεά προς την Βιβλιοθήκη μας.

     Όχι μόνον Φίλος αλλά και συχνός Ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" ο κ. Γ. Κοτζάμπασης επανήλθε με μία ακόμη ευγενή δωρεά προς την Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας, εμπλουτίζοντάς την αυτή την φορά με ένα ντοκουμέντο "εποχής" το οποίο αναφέρεται στους προπολεμικούς δρόμωνες Ίππους της Γερμανίας και στα αθλήματα στα οποία μετείχαν. Σπάνιος τομέας αλλά και πολύ σημαντικός αφού η σχετική βιβλιογραφία είναι "ισχνότατη"! Το "Λεύκωμα Ιππικών Αθλημάτων Ταχύτητος", λοιπόν, με πολύ πληροφοριακές "αναφορές" στους δρόμωνες Ίππους της εποχής του, είναι μια γερμανική έκδοση του 1934, όταν είχε ήδη εκλεγεί στις εκλογές του προηγούμενου χρόνου η Εθνικοσοσιαλιστική Κυβέρνηση της Γερμανίας υπό τον Καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ. Η συγκεκριμένη έκδοση αποτελεί, τρόπον τινά, μια εγκεκριμένη έκδοση του εθνικοσοσιαλιστικού γερμανικού κράτους και την προλογίζει μία από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης, ο μεγάλος οραματιστής και θεμελιωτής του θεσμού της διεθνούς Οικολογίας Richard Walter Darré ως, καθ΄ ύλην αρμόδιος, Υπουργός Γεωργίας της Κυβερνήσεως του Αδόλφου Χίτλερ. Η μεταπολεμική πλαστογράφηση της Ιστορίας μπορεί να επηρεάζει υποτεταγμένες "συνειδήσεις" όμως για όλους εμάς που δεν τίθεται παρόμοιο ζήτημα οιασδήποτε υποταγής, επιμένουμε στον χαρακτηρισμό του Richard Walter Darré ως "μεγάλου οραματιστή και θεμελιωτή του θεσμού της διεθνούς Οικολογίας" και, σεβόμενοι το καθήκον προς την ιστορικήν αλήθεια θα τον τεκμηριώσουμε εν συνεχεία.     

     Επειδή βασική παράμετρος του Πολιτισμού είναι η αμερόληπτη και κατά αποδεικτικό τεκμήριο  ι σ τ ο ρ ι κ ή  α λ ή θ ε ι α,  μας είναι παντελώς αδιάφοροι, έως και περιφρονητέοι, όσοι εμφανίζουν ..."δυσπεψία" σ'  αυτήν, "ξελαφρώνοντας" με την ..."ευκοίλια" της παραχαράξεώς της! Έτσι, στο σημείο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε στην προσωπικότητα του σημαντικού αυτού Εθνικοσοσιαλιστή πολιτικού ευεργέτη των ζώων και της Φύσεως και ιδρυτή του θεσμού της έμπρακτης Οικολογίας! Και να έχουμε κατά νου ότι όποιος στρέφεται κατά της, αντικειμενικώς,  τ ε κ μ η ρ ι ω μ έ ν η ς  ιστορικής αλήθειας ένεκεν των προσωπικών του προκαταλήψεων ή άλλων υποκειμενικών λόγων, στρέφεται κατά του ίδιου του Πολιτισμού! 

Richard Walther Darré 

[Ricardo Walther Óscar Darré, γενν. 4/7/1895 στο Belgrano του Buenos Aires 

της Αργεντινής, πέθ. 5/9/1953 στο Μόναχο της Γερμανίας)

     Ο Richard Walter Darré υπήρξε από το 1933 ως το 1942, Υπουργός Γεωργίας της Εθνικοσοσιαλιστικής Κυβερνήσεως του Αδόλφου Χίτλερ η οποία, με τις νόμιμες κοινοβουλευτικές εκλογές του 1933 ανέλαβε την εξουσία της Γερμανίας!

     Ήδη από το 1930, ο Richard Walter Darré είχε θέσει τα θεμέλια του, πολύ μετέπειτα, παγκόσμιου οικολογικού κινήματος με την πρότασή του  «BLUT UND BODEN» (Αίμα και Γη) διακηρύσσοντας τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ Ανθρώπου (αίματος) και Φύσεως (γης).  Και, αμέσως μετά την άνοδο στην εξουσία της Γερμανικής Εθνικοσοσιαλιστικής Κυβερνήσεως, αυτή η πρόταση, υπό την θερμή υποστήριξη του Αδόλφου Χίτλερ άρχισε να υλοποιείται προς την κατεύθυνση της προστασίας της Φύσεως και των εμβίων πλασμάτων της (ζώων)!

     Αυτή η προσήλωση στην υλοποίηση ενός πρωτοποριακού οικολογικού προγράμματος που χαρεκτήρισε την Γερμανική Εθνικοσοσιαλιστική Κυβέρνηση δεν υπήρξε, ασφαλώς, προεκλογικό ψηφοθηρικό "δόλωμα" ή μικροκομματική σπέκουλα όπως συμβαίνει με τους "επαγγελματίες", δήθεν, μεταπολεμικούς "οικολόγους" αλλά υπήρξε τεκμήριο της ενσωματώσεως της οικολογικής συνειδήσεως στην Εθνικοσοσιαλιστική Κοσμοθεωρία! Και τούτο διότι όταν αυτό το τεράστιο και πολυσχιδές οικολογικό πρόγραμμα άρχισε να υλοποιείται αμέσως μετά την νόμιμη εκλογή του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από τον Αδόλφο Χίτλερ (1933) οι εκλογές είχαν ήδη ...κερδηθεί! 

     Την εποχή εκείνη στη κατεστραμμένη από την "δημοκρατία της Βαϊμάρης" Γερμανία, μέσα στα αμέτρητα προβλήματα που της άφηνε πίσω του ένα διεφθαρμένο καθεστώς ήταν και η βαρβαρότητα του "Kosher", δηλαδή, του απάνθρωπου τρόπου σφαγής των ζώων που περιελάμβαναν οι Εβραίοι στη διατροφή τους, κάτι αντίθετο με τα ήθη του ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Και για τον λόγο αυτό, ο εκπρόσωπος του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος (NSDAP) είχε ήδη από το 1927, προσφύγει στην Γερμανική Βουλή ζητώντας για λογαριασμό του κόμματός του την αντιμετώπιση της βαρβαρότητος του εβραϊκού "Kosher" χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα διότι οι Εβραίοι κυριαρχούσαν στην, τότε, καταρρέουσα γερμανική κοινωνία.  

     Με ένα "σκεπτικό" πολύ μακράν της εποχής του, το Γερμανικό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα και με την κορυφαία καθοδήγηση του Rudolf Hess και την καθοριστική συμβολή του Richard Walter Darré, διεμόρφωσε πρώτο στην ευρωπαϊκήν ήπειρο  μια "Πράσινη Πτέρυγα" η οποία, από τον Μάρτιο του 1933 εγκαινιάζει την προώθηση πολλών διαταγμάτων προστασίας του περιβάλλοντος με εφαρμογή σε κάθε γωνιά της Γερμανία. 

     Επίκεντρο του νομοθετικού πλαισίου που προωθείται είναι προγράμματα αναδασώσεων και αναπτύξεως συγκεκριμένων καλλιεργειών και προστασίας φυσικών χώρων περιορίζοντας την εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων σε ευαίσθητες φυσικές περιοχές, προγράμματα προστασίας δρυμών και βιοτόπων, ενώ στην Ναζιστική Γερμανία ιδρύονται και τα πρώτα, παγκοσμίως, Εθνικά Πάρκα ως θεσμός υψηλής οικολογικής σημασίας!

     Ταυτοχρόνως, στον πυρήνα εκείνου του νομοθετικού πλαισίου ήταν και η προστασία των ζώων με τέτοια πρόβλεψη ώστε να διασωθεί ακόμη και ο λύκος ο οποίος, από τότε, χαρακτηρίσθηκε ως υφιστάμενος τον κίνδυνο εξαφανίσεως. 

     Η μεγαλύτερη επιτυχία της "Πράσινης Πτέρυγας" που συνέπηξε ο Rudolf Hess με τον Richard Walter Darré είναι, αναμφισβητήτως, ο Νόμος περί Προστασίας της Φύσεως «Reichsnaturschutzgesetz» που ψηφίστηκε την 1η Ιουλίου 1935 και όλες οι, μετέπειτα, δημοκρατικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν έως το 1976.

     Αλλά, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1933 ψηφίζεται ο Νόμος «Reichserbhofgesitz» που συνέταξε ο Richard Walter Darré περί κληρονομικής εγγείας ιδιοκτησίας για την προστασία των μικρών αγροτών, ο οποίος απαγορεύει την υποθήκευση της γης. Παρατηρούμε την ορθή πρόβλεψη της υπηρετήσεως βασικών οικολογικών αναγκών της Γερμανίας από την χιτλερική Κυβέρνηση, αλλά και την νομοθετική πληρότητα αλλά και ταχύτητα του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, κάτι που ουδέποτε εντοπίζεται οπουδήποτε αλλού και, ακόμη, σε οιανδήποτε χώρα της μεταπολεμικής εποχής!

     Ο Νόμος προστασίας περί εγγείας ιδιοκτησίας της 29ης Σεπτεμβρίου 1933 σηματοδοτεί την απαρχή υλοποίηση ενός πολύ σοβαρού προγράμματος που θεμελιώνει στην ευρωπαϊκήν ήπειρο τον θεσμό της Οικολογίας.  

     Κατόπιν (24/11/1933) και υπό την σύνταξη του Richard Walter Darré, ο Γερμανός Καγκελάριος Αδόλφος Χίτλερ κατέθεσε προς ψήφιση έναν, παγκοσμίως, πρωτοποριακό  Νόμο για την προστασία των ζώων, τον «Reichstierschutzgesetz» ο οποίος ψηφίστηκε αμέσως και  έγινε υποχρεωτικό(!) μάθημα για όλους τους μαθητές όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων και των Πανεπιστημίων συμπεριλαμβανομένων, της Γερμανίας!

     Βασικό χαρακτηριστικό αυτού του, λίαν προηγμένου για την εποχή του, Νόμου ήταν η προσέγγιση της προστασίας των ζώων όχι σε συνάρτηση με τα ανθρώπινα συμφέροντα (εργασία, συντροφιά κλπ) αλλά  α υ τ ο τ ε λ ώ ς  με γνώμονα το συμφέρον υπάρξεως ενός εκάστου ζώου χωρίς καμία διάκριση "ανωτέρου" ή "κατωτέρου", "αγρίου" ή "ημέρου", "μεγαλόσωμου" ή "μικρόσωμου"! 

     Και ο Νόμος «Reichstierschutzgesetz» βρίσκεται τόσο πολύ μπροστά από την εποχή του προβλέποντας απαγορεύσεις για την εκμετάλλευση των ζώων σε δημόσια θεάματα, για την κοπή αυτιών και ουρών, ακόμη και για την κοπή της ουράς Ίππου, με αυστηρές τιμωρίες για τους παραβάτες!

     Βεβαίως, εν αντιθέσει με τους όψιμους "οικολόγους" οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα ζώα για την προώθηση των κομματικών τους μεθοδεύσεων, η Εθνικοσοσιαλιστική Κυβέρνηση της Γερμανίας, απλώς, ερμήνευε τα βαθύτατα αισθήματα υπέρ των ζώων του Αδόλφου Χίτλερ!

     Αποτελεί παγκόσμια πρωτιά ο Νόμος της 24^ης Νοεμβρίου 1933 που φέρει την υπογραφή του Αδόλφου Χίτλερ με τον οποίο, στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, για πρώτη φορά παγκοσμίως τα ζώα κατέκτησαν ισότιμη αξία και σημασία με τους πολίτες μιας χώρας και η ζωή αλλά και η αξιοπρέπειά τους κρίθηκαν ισότιμες με τις αντίστοιχες του ανθρώπου. Και όπως αποδεικνύεται από την ημερομηνία του, ο Νόμος αυτός υπήρξε άμεση π ρ ο τ ε ρ α ι ό τ η τ α της νεο-εκλεγείσας Κυβερνήσεως των Ναζί στην Γερμανία.

     Καταπελτική, λοιπόν, η, κατά  α π ο δ ε ι κ τ ι κ ό  τ ε κ μ ή ρ ι ο ν, ιστορική  α λ ή θ ε ι α  και στην περίπτωση της σχέσεως Οικολογίας και III Reich με πρωταγωνιστή τον, εν λόγω, Richard Walter Darré! Και, διπλά καταπελτική η Ιστορία δικαιώνει τις οικολογικές προθέσεις και πράξεις του III Reich αν σκεφθούμε ότι στην σημερινή αντιφασιστική "Ευρωπαϊκή Ένωση" ισχύει ανανεωμένη (8/9/2010) μια οδηγία του 1986 (D. 86/609/EEC) η οποία επιτρέπει τα παρακάτω άθλια και απάνθρωπα, αναφορικώς με τον σεβασμό των ζώων:

     1. Επιτρέπεται η χρήση ζώων σε πειράματα ακόμη και αν αυτό δεν κρίνεται απαραίτητο. Αρκεί η δικαιολογία πως τα πειράματα γίνονται για φαρμακευτικά σκευάσματα.

     2. Επιτρέπει τη χρήση αδέσποτων σε πειράματα. Τα αδέσποτα θα καταλήγουν στο εξής στα εργαστήρια.

     3. Θα είναι δυνατή η επαναχρησιμοποίηση ζώων που έχουν χρησιμοποιηθεί ήδη σε πειράματα και έχουν υποστεί «μόνο μέτριου μεγέθους πόνο και στρες». Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ένα ζώο μονάχα νεκρό θα σταματήσει να υφίσταται τα πειράματα!

     4. Τα πειράματα μπορούν να γίνονται χωρίς αναισθησία

     5. Νομιμοποιούνται τα ηλεκτροσόκ, με στόχο να είναι τα ζώα αβοήθητα και να μην «αντιστέκονται» στα πειράματα…

     6. Τα ζώα θα μπορούν να απομονώνονται από τα υπόλοιπα και να έρχονται σε επαφή μονάχα με ανθρώπους.

     7. Χωρίς αναισθησία θα γίνονται και οι τομές στον θώρακα για «ερευνητικούς σκοπούς».

     Είναι λοιπόν γεγονός ότι η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία με, αρμόδιο, Υπουργό Γεωργίας τον αείμνηστο Richard Walter Darré υπήρξε κατά πολύ ουμανιστικότερη της μεταπολεμικής, αντιφασιστικής "Ευρωπαϊκής Ενώσεως" σε ό,τι αφορά στην προστασία της Φύσεως και των ζώντων πλασμάτων της και αυτό ας το έχουν υπ΄ όψη τους οι σύγχρονοι καιροσκόποι ...προοδευτικάριοι οι οποίοι επαγγέλλονται τον ..."οικολόγο" εξαπατώντας κοινωνίες χάρη κομματικών σκοπιμοτήτων!

     Σ' αυτό το εκπληκτικό Λεύκωμα, είναι φυσικό ο αναγνώστης να συναντά το "πρόταγμα" των ιπποδρομιακών δρομώνων Ίππων με μία πληρέστατην ανάλυση των διακεκριμένων "δειγμάτων" της εποχής στην Γερμανία και όχι μόνον!

     Αν και η σχέση του III Reich γενικώς με την παραοικονομία (τοκογλυφία, στοίχημα) ήταν εχθρική, ο Ιππόδρομος στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία διατηρήθηκε υπό αυστηρότατες προϋποθέσεις και περιορισμούς με γνώμονα την ευημερία του Ίππου ο οποίος, γενικώς, στην ιπποδρομιακήν εργασία δεν αντιμετωπίζεται και με τον ουμανιστικότερο τρόπο! Ας σημειωθεί δε ότι στην Ελλάδα, μετά την είσοδό τους οι Γερμανοί απαγόρευσαν την λειτουργία του Ιπποδρόμου μη εμπιστευόμενοι τον βρεταννοτραφή ελλαδικό ιππόδρομο ως εγγυώμενο την ευημερία του Ίππου!

     Ιδιαίτερην αναφορά σε εκτροφεία, εκτροφείς και Ιπποφυλές γίνεται στις σελίδες αυτού του Λευκώματος με ιδιαίτερη μνεία στους τριετείς Ίππους εκείνης της εποχής οι οποίοι πρωταγωνιστούσαν στις "κούρσες". Επίσης από τις σελίδες του μαθαίνουμε για την πρόοδο  των έργων των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων που ήδη είχαν αρχίσει ώστε να φιλοξενηθούν, στο Βερολίνο, δύο χρόνια αργότερα οι περίφημοι Ολυμπιακοί Αγώνες με τις αμέτρητες "πρωτιές" και καινοτομίες οι οποίες, έκτοτε, ποτέ δεν επανελήφθησαν!

     Θησαυρός πληροφοριών η έκδοση αυτή μας παρουσιάζει φωτογραφίες από την επιστημονική προσέγγιση του Ίππου στο III Reich, βλέποντας σε κάποια σημεία τεκμήρια υψηλής μελέτης του αντικειμένου όπως, επί παραδείγματι, ανατομικές προθήκες του, ειδικού, Μουσείου της φυλής Trakehner και πολλά άλλα σε μια χώρα την οποία, έως και ένα χρόνο πριν, την είχε μετατρέψει σε οικονομικό ερείπιο η προηγηθείσα δημοκρατία της Βαϊμάρης.

     Από το Λεύκωμα αυτό δεν παραλείπεται και η ανάπτυξη της πτυχής που αφορά στους στρατιωτικούς δρόμωνες Ίππους και στα αθλήματα στα οποία λάβαιναν μέρος με αποκορύφωμα την σαρωτική νίκη της Γερμανικής Ομάδος Ιππασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου του 1936 όπου με αναβάτες Αξιωματικούς του Γερμανικού Στρατού σάρωσαν πρώτες νίκες σε όλα τα αγωνίσματα!

     Η επιμονή διαρκούς γενναιοδωρίας προς την Ομάδα μας του κ. Γ. Κοτζάμπαση μας υπαγορεύει την έκφραση συνεχών ευγνωμόνων ευχαριστιών προς το πρόσωπό του και, μαζύ με εμάς, τον ευχαριστεί και η ίδια η Ιστορία της Ιππικής (και όχι μόνον...) για την διάσωση των τεκμηρίων της!