ΚΑΛΠΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

     Μπορεί να απορήσει κανείς βλέποντας σε ένα Ιππευτήριο με σκεπαστή εγκατάσταση κάποιους να προπονούνται υπό ...βροχή! Μα, οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν αισθάνονται διόλου ..."ζαχαρένιοι' και ως πολεμική Ομάδα τους αρκούν δυο αλογάκια (αλογάρες, θα λέγαμε...) και το κέφι τους για να ολοκληρώσουν μερικά μαθήματα και Προπονήσεις αδιαφορώντας για τους "κρουνούς" του νεφεληγερέτη Δία.

     Έτσι, η τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα μας έγινε, επί τούτου, υπό βροχή σε υπαίθριο χώρο και θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως λαμπρού, ομαδικού αποτελέσματος αφού, στο τέλος της, Ίπποι και Ιππείς όχι μόνον ολοκλήρωσαν το εκπαιδευτικό τους ασκησιολόγιο αλλά κατέληξαν και με άριστη ομαδική ψυχολογία.

     Και, βεβαίως, η αλυσιδωτή coif πρωταγωνίστησε και πάλι στα μαθήματα της ημερίδος.

     Αυτή τη φορά τηρήθηκε ο κανόνας της επαναλήψεως για τους δύο Γεωργίους και ενός αποφασιστικού βήματος για την Χρυσούλα.

     Εναλλασσόμενοι πάνω στη ράχη του Sepp oι δύο Γεώργιοι, καλούμενοι να βελτιώσουν το κάθισμα και τους χειρισμούς τους κατά τον εδραίο τροχασμό, πότε φορώντας την αλυσιδωτή coif και πότε όχι.

     Γονιμότατες για συγκριτικές παρατηρήσεις αυτές οι εναλλαγές αλλά και για να εργάζονται συνεχώς ξεκούραστοι, κατά το δυνατόν, απέδειξαν και πάλι ότι δύο μαθητές ιδίου επιπέδου συνασκούμενοι στο ίδιο μάθημα πλεονεκτούν σε προσδόκιμη πρόοδο, κάτι που επιβεβαιώθηκε και σήμερα.

     Οι διαπιστώσεις και των δύο μετά την λήξη των μαθημάτων τους ήσαν πολύ χρήσιμες για τον καλύτερο προγραμματισμό παρομοίων εκπαιδευτικών ημερίδων στο μέλλον.

     Στην περίπτωση του μαθήματος της Χρυσούλας με τους κατάλληλους εκπαιδευτικούς χειρισμούς, ο Ίππος της αναδεικνύεται ιδανικός ως Ίππος Έφιππης Τοξοβολίας.

     Εφαρμόζοντας με ακρίβεια τις οδηγίες του Εκπαιδευτή της και έχοντας ξεπεράσει πολλές αναστολές που την ταλάνιζαν στο παρελθόν, η Χρυσούλα αναπτύσσει ταυτοχρόνως χαρακτήρα και δεξιότητες.

     Τελικό συμπέρασμα, στην Ιππική η αυτοπειθαρχία άγει στην κορυφή τον Ιππέα και, βεβαίως και την Αμαζόνα.

     Κυρίως, όμως, το "αιτείτε και δοθήσεται" είναι καθοριστικό για τον μαθητή ώστε να προοδεύσει και αυτή η Αμαζόνα ξέρει να ζητά και απαιτεί να της δίδεται αυτό που πραγματικά την άγει στην επιτυχία. 

     Και, κάπως έτσι την θαύμασε και η "κερκίδα" στις σημερινές της τοξεύσεις!

EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ

25-26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

     Ημέρα Σάββατο ξεκινήσαμε από την Αθήνα 11:30 το πρωί με προορισμό το Παράρτημα των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» και στις 12:45 μας υποδέχτηκε ο Αρχηγός του Παραρτήματος μετά την μεγάλη γέφυρα. Κατευθυνθήκαμε αμέσως προς τον Σταύλο όπου μας υποδέχτηκε η αγαπητή μας Μάρθα με τα υπέροχα αλογάκια της.

     Ακολούθησαν θερμές αγκαλιές κυρίως με τα μικρά μας πουλαράκια που μεγάλωσαν αρκετά από την τελευταία φορά που τα είδαμε. Τερψιχόρη η μεγαλύτερη ή αλλιώς Τέρψη όπως την φωνάζουν, και η Ταμυ η μικρότερη όπου πλέον ξέρουμε πως έχει γαλάζια ματάκια...

     Υπέροχη η εικόνα να βλέπω τα νεαρά αυτά πλασματάκια να τρέχουν και να παίζουν με τον μικρό γιόκα μου, που χάρηκε ιδιαίτερα που τα είδε, όπως και τις γατούλες του κτήματος της Μάρθας.

     Ο αρχηγός του Παραρτήματος δεν άντεξε και ανέβηκε να χαρεί την ράχη του Nick, όχι για πολύ, καθώς μέσα στο μεσημέρι με τόσο ήλιο δεν γίνεται να κάνεις και πολλά πράγματα...

     Αισθητές και οι αλλαγές στο κτήμα της οικοδέσποινας Μάρθας, από τις οποίες είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως η αγάπη για τα άλογα της και η δύναμη αυτής της γυναίκας είναι ΤΕΡΆΣΤΙΑ, καθώς τα κάνει όλα μόνη της.

     Μετά από τους χαιρετισμούς, τις αγκαλιές και τα παιχνίδια στρωθήκαμε στην δουλειά, ποτίσαμε όλα τα αλογάκια που χλιμίντριζαν από ευχαρίστηση. Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι του οικοδεσπότη μας και Αρχηγού των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» Ιφικράτη. Ξεκουραστήκαμε, μαγειρέψαμε και γνωρίσαμε τον Συνασκούμενο Παναγιώτη που μας έκανε την τιμή να φάει μαζί μας...

     Έπειτα ξαπλώσαμε να ξεκουραστούμε γιατί μας περίμενε η βόλτα στην Χαλκίδα.

     Το επόμενο πρωί της Κυριακής το ξύπνημα ορίστηκε στις 8:00, σηκωθήκαμε και φάγαμε πρωινό καθώς ο Αρχηγός του Παραρτήματος ντυνόταν με τον αλυσιδωτό θώρακα που διαθέτει για να πάει στον Σταύλο ένστολος...

     Στις 9:00 αναχωρήσαμε για τον Σταύλο, εκεί μας υποδέχτηκε η γλυκύτατη Μάρθα.

     Ετοιμάσαμε την Τζένη, την μαμά του ενός πουλαριού, της Τερψιχόρης, για να ξεκινήσω το μάθημα μου.

     Μετά από 45 λεπτά ο Αρχηγός ανέβηκε στον Nick με τον αλυσιδωτό θώρακα και το αλογάκι αυτό δείχνει να μην ενοχλείται με τίποτα και δέχεται τα πάντα.

      Λίγο κατόπιν, χάρηκα τον γιο μου στην ράχη της Άριας ( της αρχηγού της αγέλης)...

     Με εκπαιδεύτρια την Άρια και την Μάρθα ξεκίνησε το μάθημα του. Ειλικρινά, θαυμάζω αυτή τη γυναίκα...

     Αργότερα μας έπιασε η ζέστη του μεσημεριανού ηλίου, μην μπορώντας να κάνουμε τίποτα άλλο, ταίσαμε και ποτίσαμε τα άλογα.

     Η Άρια δέχτηκε την φροντίδα της αρχηγού της, την Μάρθα, όπου την δρόσισε και της περιποιήθηκε τις οπλές.

     Αποχαιρετίσαμε την Μάρθα και τα αλογάκια της επιστρέφοντας στο σπίτι του οικοδεσπότη μας. Ετοιμάσαμε τις αποσκευές μας και επιστρέψαμε στην Αθήνα νιώθοντας πως ο χρόνος ξεκινά να κυλάει και πάλι...

     Γιατί, ακριβώς αυτό αισθάνομαι στο κτήμα της Μάρθας, ότι ο χρόνος σταματά να κυλά χωρίς να σταματά τίποτα να κινείται...

Εφιπποτοξοτικα

Χρυσή Ηλιάδη

 ΑΚΑΘΕΚΤΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ

    Στη Σχολή ενός μη κερδοσκοπικού Οργανισμού όπως οι «Έλληνες Κένταυροι»  η καλύτερη «πληρωμή» ενός Εκπαιδευτή είναι η απόλαυση της σταθερής και συνεχούς προόδου των μαθητών του.

     Αυτό συμβαίνει στη Σχολή μας όπου και σήμερα παρατηρήσαμε με ιδιαίτερη συγκίνηση μία μαθήτρια να καλπάζει ολοταχώς προς τις εξετάσεις της, εκπαιδεύοντας τον εαυτό της, τον Ίππο της ο οποίος προετοιμάζεται για την Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και να βοηθά δυο ακόμη Συνασκουμένους να προχωρήσουν στην Ιππική, χωρίς η ίδια να αιτιάται ούτε κόπωση, ούτε χρόνο παρά το ότι είναι, ταυτοχρόνως και μητέρα εργαζόμενη σε δύο εργασίες. Και το όνομα αυτής «Χρυσούλα» γνωστή ούσα από την καθημερινή συμμετοχή της σε όλες τις δράσεις της Ομάδος.

     Σήμερα η Χρυσούλα έχοντας καταφέρει να βραχύνει τον μέχρι τώρα εκτεταμένο καλπασμό της φοράδας της, σήμερα μπήκε στη τροχιά των καλπαστικών προσομοιώσεων, όντας στο κατώφλι της Έφιππης Τοξοβολίας με την νεοείσακτη φοράδα.

     Και όχι μόνον η Χρυσούλα εξετέλεσε το σημερινό της πρόγραμμα άψογα αλλά και το εξετέλεσε εν μέσω πολλών Ίππων οι οποίοι παρέτρεχαν στο στίβο χωρίς αυτό να δυσκολέψει διόλου την Αμαζόνα μας η οποία διατήρησε την αυτοσυγκέντρωσή της.

     Σήμερα στο Ιππευτήριο ανέκαμψαν και ο Παντελής με την Θεοδώρα, δυο αγαπημένοι Συνασκούμενοι απ΄ τα παλιά οι οποίοι, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, απουσίασαν από τις δράσεις της Ομάδος αρκετά.

     Και τους δύο τους ανέλαβε μαζύ με τον μοναδικό τετράποδο Sepp η Χρυσούλα "ξανατοποθετώντας" τους βαθιά στη ράχη του Ίππου και ξαναθυμίζοντάς τους την γοητεία του Τόξου ...

     Ο Παντελής παρά την ..."αποστασία" του, κατάφερε να ξαναβρεί το καλό του κάθισμα και να τοξεύσει με άνεση σε ένα "προοίμιο" επανασυγκολλήσεώς του με το ωραίο ιππικό παρελθόν που έχει πίσω του.

     Η Θεοδώρα, όμως, ήταν η έκπληξη διότι εκείνη είχε πολύ περισσότερο από τον Παντελή να ξανανοιώσει τη "θαλπωρή" της ράχης του Ίππου, αλλά και αυτή τα κατάφερε μια χαρά.

     Με την Χρυσούλα "στο τιμόνι" η Θεοδώρα κατάφερε και να καθίσει αρκετά καλά και να τοξεύσει επί αρκετή ώρα.

     Για την Χρυσούλα όμως η ..."δουλειά" δεν είχε τελειώσει με το τέλος και τους τελευταίου μαθήματος. Πήρε ευλαβικά τον Sepp και του προσέφερε ένα ανακουφιστικό λουτρό διότι, η τελική χαρά και ανακούφιση του Ίππου, παρά την όποια κούραση του Ιππαγωγού είναι για τον τελευταίο η βαθύτερη ικανοποίηση!

ENA "TIP" ΓΙΑ ..."ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!"

     Ένα από τα ωραιότερα "καληνυχτίσματα" για κάθε Τοξότη μπορεί να είναι η ακόλουθη άσκηση που συνιστάται ως ένα μικρό "tip" ...επιλόγου της ημέρας που πέρασε. Η άσκηση αυτή είναι διαλογιστική και ωφέλιμη από πολλές πλευρές για τον Τοξότη εξασκώντας το ένστικτο αλλά και την όρασή του.

     Χρησιμοποιείστε δύο κυλινδρικά τσίγκινα δοχεία (κονσέρβες ή άλλο) διαμέτρου οκτώ εκατοστομέτρων και στερεώστε τα πυθμένα με πυθμένα με τη βοήθεια σελοτέιπ. 

     Τοποθετείστε τα συνδεδεμένα με το άνοιγμα του ενός προς το μέρος σας και οριζόντια στο ύψος της τοξεύσεώς σας και σε απόσταση 10 μέτρων αφήνοντας όσο το δυνατόν ελάχιστο φωτισμό να φωτίζει μέσα στη νύχτα τον στόχο. 

     Αργά, όσο πιο αργά μπορείτε, προσπαθήστε να καρφώσετε, διαδοχικά, στο εσωτερικό τους τρία αλουμινένια και όχι ξύλινα βέλη. Αν αποτύχετε σε κάποιο βέλος ΜΗ συνεχίσετε διότι δεν έχει νόημα.  

     Επαναλάβετε την επόμενη νύχτα μέχρι να καταφέρετε την ίδια νύχτα να καρφώστε διαδοχικά και τα τρία βέλη κατά τέτοιο τρόπο ώστε να στερεωθούν καρφωμένα όχι μόνο στο πρώτο πυθμένα αλλά και στους δύο ταυτοχρόνως, κάτι που για να το καταφέρετε θα πρέπει να ανοίξετε καλά τη χορδή του Τόξου. 

     Στις φωτογραφίες αυτής της αναρτήσεως το ένα σκεύος είναι ένα θερμός από το οποίο έχει αφαιρεθεί η εσωτερική γυάλινη μόνωση και χρησιμοποιήθηκε διότι έχει ακόμη χονδρύτερο μεταλλικό σώμα κάτι που απαιτεί καλύτερο άνοιγμα χορδής. όσο περνά ο καιρός αυξήστε το πάχος του μετάλλου των πυθμένων αλλά και μειώστε τον χρόνο επιτυχούς εγκαθιδρύσεως των τριών βελών στον στόχο, αυξάνοντας και τον αριθμό των βελών. Προσοχή, όμως, μην παραβιάζετε τις ώρες κοινής ησυχίας, διότι τα "λυτρωτικά" κροταλίσματα" που σημαίνουν την επιτυχία των βολών σας είναι εκκωφαντικά Αυτό θα είναι πρόοδος.

TOΞΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ...ΤΡΟΠΙΚΑ

     Πολλά μπορεί να αποκαλύψει το οπτικοακουστικό υλικό μιας Προπονήσεως αλλά είναι και αρκετά που δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά μέσα από αυτό. Ένα από αυτά είναι και το ποσοστό υγρασίας στην ατμόσφαιρα της Γραμμής Βολής και παίζει έναν τεράστιο ρόλο στις αποδόσεις των ασκουμένων.

     "Μια ξαφνική μπόρα έδωσε την θέση της σε πάνω από 85% υγρασία με αποτέλεσμα να προπονούμαστε σε τροπικό κλήμα με ζέστη 38 βαθμών αισθητή και να κολλάνε τα πάντα (ρουχισμός) και να γλιστράνε τα πάντα (εξοπλισμός) παρ' όλα αυτά το διασκεδάσαμε αφάνταστα αφού  εισάγαμε και μια νέα άσκηση πολύ πολύ διασκεδαστική η οποία μας δημιούργησε αισθήματα παλιμπαιδισμού." σημειώνει στην Αναφορά του ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" και, ξαφνικά, θέτει ένα τεράστιο ζήτημα προπονητικών συνθηκών.

     Η κλιματική αλλαγή για την οποία τόσος λόγος γίνεται, αίφνης, την βλέπουμε να επηρεάζει ακόμη και την τοξευτική δραστηριότητά μας με την υπέλιξη ενός, άλλοτε, "ευκράτου και υγιεινού" κλίματος σε ...τροπικό και μάλιστα σε έναν τόπο όπως η Κέρκυρα η οποία κάποτε για το κλίμα της εκτιμήθηκε από την αυτοκράτειρα Σίσυ, μόλις, στα τέλη του 19ου αιώνος.

     Στην τελευταία Προπόνησή τους οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας δείχνουν να προσαρμόζονται σε ένα φυσικό πεδίο που δεν παρέχει τις δυνατότητες του ελεγχόμενου κλειστού χώρου με έντονες κινητικές και γεωμετρημένες ασκήσεις αλλά αναδεικνύει εάν ασκησιολόγιο ρεαλιστικής μάχης.

     Σε κάθε περίπτωση, όμως και στον καινούργιο τους χώρο οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" αναδεικνύονται το ίδιο σε μια Οικογένεια δυναμικών μαχητών τους οποίους, το φυσικό περιβάλλον, χαλαρώνει και βοηθά να αυτοσυγκεντρώνονται αισθανόμενοι τα οφέλη της Τοξοβολίας εξίσου έντονα όπως και στη προηγούμενη, πανέμορφη, "αυλή" όπου τους είχαμε συνηθίσει.

     Στη τελευταία αναφορά του, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, παραλλήλως, διασώστης του "Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού" μας ενημερώνει για την βούληση του Παραρτήματος ώστε τα Μέλη του να συνεισφέρουν σε μία "Τράπεζα Αίματος" εθελοντικής αιμοδοσίας. Ο Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", εθελοντής αιμοδότης από νεαρής ηλικίας και μέχρι προ τινος όταν συνεπλήρωσε το όριο ηλικίας, αισθάνεται υπερήφανος για την ευγενή πρωτοβουλία των Κερκυραίων Συνασκουμένων μας, ευχόμενος να την υλοποιήσουν το ταχύτερο!