Η ΕΑΡΙΝΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ
ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ»
Εδώ και αρκετό καιρό προετοιμάζουμε μιαν ημερίδα Τοξοβολίας μέσα στη φύση που θα έχει σκοπό μία γενική αποτίμηση των όσων μέχρι σήμερα έχει καταφέρει κάθε Τοξότης μας και την περαιτέρω ανάπτυξη των επιδόσεών του. Η ημερίδα αυτή οργανώνεται σύμφωνα με τις λεπτομερείς οδηγίες των μακρινών Εκπαιδευτικών Συμβούλων μας και η έμφασή της θα είναι η «φυσικοποίηση», η νοητική οξυγόνωση κατά την τοξευτική διαδικασία και η ανάπτυξη υψηλότερου ομαδικού πνεύματος.
Η πρώτη «ανιχνευτική» αποστολή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» διεκπεραίωσε με επιτυχία την αναγνώριση του χώρου και των συνθηκών, ώστε η σχεδίαση της ημερίδας μας να είναι ακριβής και όσοι συμμετάσχουν να απολαύσουν μια ξεχωριστή τοξευτική ημερίδα και να ωφεληθούν όσο γίνεται περισσότερο. Τον χώρο προέτεινε ο Εφιπποτοξότης Γεώργιος ο οποίος έχει αφιερώσει πολλές ώρες στην εξερεύνησή του και τον οποίο ευχαριστούμε! Χωρίς την προηγούμενη επαφή του Γεωργίου (και μάλιστα υπό βροχερές νυκτερινές συνθήκες...) με το μέρος αυτό δεν θα μπορούσαμε ποτέ να οργανώσουμε την τοξευτική ημερίδα μας που θα υλοποιηθεί σε λίγες εβδομάδες!
Στη πανέμορφη και κατάφυτη δυτική Πάρνηθα, αναζητήσαμε τα ίχνη του τραγοπόδαρου Πανός και τον …ακολουθήσαμε μέχρι τη …σπηλιά του βαδίζοντας πάνω στο γαλάζιο μονοπάτι. Αφού σταθμεύσαμε το όχημά μας στη δημοσιά, πέντε λεπτά ποδαρόδρομο από την είσοδο του μονοπατιού, αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς την κατεύθυνση της κορυφής του «Άρματος» στο αρχαίο ορεινό μονοπάτι των Πυθαϊστών, των παλιών εκείνων Αθηναίων οι οποίοι αντιπροσώπευαν το κλεινόν άστυ στα Δελφικά Πύθια. Πρώτη αίσθηση μέσα σ΄ αυτό τον χώρο η επαναφορά της ιστορικής μνήμης και η «επιστροφή» μας στην αφετηρία της Ελληνικής ιδιοσυστασίας μας.
Αμέσως μετά την είσοδό μας στο ανηφορικό μονοπάτι, αφομοιωνόμαστε από το ανέγγιχτο τοπίο που «ξανα-φιλοτεχνεί» στις αισθήσεις μας την αττική εικόνα την οποία «έσβησε» (ανεπίστρεπτα, ίσως…) η νεο-γραικυλίστικη αστική βαρβαρότητα. Λίγα μόλις μέτρα μετά τον ασφαλτόδρομο και η ψυχή επανασυνδέεται με το παρελθόν της και οι προσδοκίες από την «Εαρινή Επίθεσή» μας αρχίζουν να πραγματώνονται…
Μιάμιση ώρα ορεινής πεζοπορίας θα μας χωρίσει από την είσοδο στο γαλάζιο μονοπάτι μέχρι την άφιξή μας στο σημείο που θα χαρούμε την Τοξοβολία μας. Σ΄ όλη αυτή την ανάβασή μας θα απολαύσουμε μαγικά φυσικά στιγμιότυπα και απόψεις του αττικού τοπίου που ποτέ δεν έχουμε φανταστεί μέσα στη τσιμέντινη καθημερινότητά μας.
Σ' αυτή τη φυσική πανδαισία, κάθε βήμα οδηγεί σ' έναν άγνωστο κόσμο, κάθε βλέμμα αποκαλύπτει ένα ασύλληπτο μέτρο φυσικής αρμονίας. Εδώ, το κάθε τι ασήμαντο γίνεται συγκλονιστικά σημαντικό, η κάθε πέτρα, το κάθε φύλλο, ο κάθε ήχος της εκκωφαντικής συμφωνίας της σιωπής...
Οι "ανιχνευτές" αυτής της πρώτης επαφής μας με τον χώρο που θα φιλοξενήσει την σχεδιαζόμενη ημερίδα, αφιερώνοντας μιαν ολόκληρη διερευνητική ημέρα σ΄ αυτό το μαγικό μέρος, χωρίς καν να τοξεύσουμε, νοιώσαμε ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα ψυχικής ανατάσεως και αυτό επιδιώκει και η διοργάνωση του εγχειρήματός μας. Ανεβαίνοντας σ΄ αυτό το βουνό επιδιώκουμε να ανεβάσουμε την ίδια τη ψυχή μας σε ένα ανώτερο επίπεδο και, ήδη, από σήμερα, καταλάβαμε ότι το εγχείρημά μας θα πετύχει τον σκοπό του...
Εδώ, βαδίζοντας πάνω στα χνάρια αλλοτινών Ελλήνων μυρίζεις και "ακούς" τη φύση, βλέπεις χρώματα και ξαναβρίσκεις τη χαρά που κάτω στη πόλη κάποιοι σου έχουν "κλέψει"! Κι ανακαλύπτεις τις πατησιές των ελαφιών που αποτελούν την κερασφόρο "αυλή" του τραγοπόδαρου θεού-οικοδεσπότη αυτού του καταπράσινου φυσικού "παλατιού" που σε θαμπώνει με όλες αποχρώσεις του πράσινου.
Το ίδιο το μονοπάτι που θα διασχίσουμε και θα μας κρατήσει στην άνοδό του μιάμιση ώρα ενώ στην κάθοδό του μόνον πενήντα λεπτά είναι απολύτως βατό σε έναν μέσο "ΕΛΛΗΝΑ ΚΕΝΤΑΥΡΟ". Η φωτογραφία του Αρχηγού της Ομάδος να το διασχίζει είναι ενδεικτική της μέσης διαμορφώσεώς του. Για ένα μέσο Μέλος της Ομάδος μας η μόνη δυσκολία αυτής της διαδρομής θα είναι η ...φωτογραφία! Κατά την ανιχνευτική πορεία μας με τη "Nikon" μας κάναμε μόλις ...211 (!) φωτογραφίες όταν τέλειωσε η μπαταρία της και ήμασταν μόλις στην ...αρχή της επιστροφής!
Βεβαίως, το μονοπάτι περιλαμβάνει και κάπως δύσκολα σημεία με στενωπούς, βραχώδεις και ολισθηρές διελεύσεις αλλά όλες αυτές οι μικρές δυσκολίες προϋποθέτουν μια σωστή υπόδηση και τίποτε περισσότερο. Όμως, ας μη ξεχνάμε ότι, ως προς την υπόδηση, δεν θα χρειασθούμε τίποτε παραπάνω από ό,τι μας είναι απαραίτητο σε κάθε δραστηριότητα της Ομάδος μας αφού, τόσο η Έφιππη Τοξοβολία όσο και η Τοξοβολία μας διεξάγονται σε υπαίθριους, φυσικούς, χώρους.
Επίσης, πλην του Τόξου και των βελών, κάθε συμμετέχων θα πρέπει να έχει μαζύ του και μερικά απαραίτητα εφόδια για τα οποία όλα τα Μέλη της Ομάδος μας θα ενημερωθούν αναλυτικά και έγκαιρα. Βασικό μέλημά μας είναι η ανάπτυξη επινοητικότητος σύμφωνα με τις ανάγκες ενός εκάστου ώστε αυτή η εξόρμηση να του είναι ασφαλής, ωφέλιμη και, βεβαίως, ευχάριστη! Και η επινοητικότητα ημών των Ελλήνων είναι παροιμιώδης από την εποχή του ...Οδυσσέως!
Η σήμανση, τέλος, του μονοπατιού μας είναι από τις καλύτερες ώστε να διασφαλίζεται η σωστή κίνησή μας ακόμη και στα πιο δύσκολα σημεία της. Ευγνώμονες σε όσους την κατάφεραν, κατά την ανιχνευτική μας προ-εξόρμηση δεν αντιμετωπίσαμε καμία δυσκολία στη πορεία μας προς και από το τελικό μας σημείο.
Η πρώτη "επαφή" μας με τον χώρο μας "έδειξε" ότι μία λαμπρή ημερίδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θα διεξαχθεί σ΄ αυτό τον αρχαίο φυσικό "Ναό" ετούτη την Άνοιξη! Εδώ, όπου ο Όμβριος, ο Σημαλέος και Απήμιος Δίας είχε τους Βωμούς του και απ΄ όπου περνούσαν οι εξέχοντες Πυθαϊστές μεταφέροντας άμωμη πυρά για να "καθαρίσουν" τους (αείποτε...) ρύπους της αρχαίας Αθήνας, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θα επεκτείνουν το βασίλειό τους και από το Πήλειο θα "καλπάσουν" ακόμη βαθύτερα στην Αττική γη!
Δύο σημαντικές απουσίες θα έχουμε από την εξόρμησή μας, δύο ιδιαίτερα Ελληνικά πρόσωπα του βουνού και της φύσεως: τον Στέφανο Γκέκα, λάτρη και κατακτητή του ορεινού τοπίου και τον Γεώργιο Ανδρέου λάτρη και κατακτητή των φαραγγιών! Εμείς θα τους τιμήσουμε έστω και εν τη απουσία τους!
Τα Μέλη μας
θα ειδοποιηθούν με προσωπικό μήνυμα
για τις λεπτομέρειες της ημερίδος.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ...
Ο χιονιάς δεν επτόησε καθόλου τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" να ασκηθούμε, όπως πάντα, στο ύπαιθρο. Μόνη αλλαγή στο βόλεμά τους οι αδέσποτοι γείτονες, οι γάτοι, που συνήθως τριγυρίζουν στο μικρό ερειπωμένο σπιτάκι που συναντάμε στο δρόμο μας προς τον προπονητικό μας χώρο. Τώρα με το κρύο και με τις περικοπές των εξόδων διαβιώσεως, οι γάτοι βρήκαν και πάλι τον τρόπο να λύνουν το πρόβλημα ...θερμάνσεώς τους.
Ιδιαιτέρως διδακτική η τελευταία Προπόνηση Τοξοβολίας, όπου δύο υπο-Ομάδες Τοξοτών, απολύτως συντονισμένες τόξευσαν κινητικά και συγχρονισμένα.
Αυτή τη φορά, η σύμπτωση μιας ομογενοποιημένης συνθέσεως μας επέτρεψε να αναπτύξουμε μακρά βεληνεκή με αρκετά μεγάλες ταχύτητες κινητικών βολών σε επικλινές έδαφος, κάτι που "ζέστανε" αλλά και ωφέλησε τοξευτικά τους Συνασκουμένους μας.
Πραγματικά, αυτή η Προπόνηση βοήθησε τόσο πολύ όλους ώστε να ακούσουμε από τον Ιωάννη να λέει: "Μειώνοντας τις αμφιβολίες οι βολές γίνονται πιο εύστοχες!"
Η διαπίστωση του Ιωάννη υπήρξε και η ζητούμενη κατάληξη από τη σημερινή Προπόνηση. Ναι, το "άδειασμα της κούπας μας" εξασφαλίζει και την εύστοχη τόξευση!
Παρά την απόσταση, την υψηλή ταχύτητα της κινητικής τοξεύσεως, τη δυσκολία των βολών εξ αιτίας της θέσεως του στόχου, αλλά και το ψύχος, αυτή η Προπόνηση υπήρξε μία από τις πλέον επιτυχείς κατά το τελικό όφελος!
Στο περιθώριο όμως της κυρίας Προπονήσεως, η μύηση στην Τοξοβολία δύο νέων Μελών που μόλις σήμερα μας "συνάντησαν", έφερε στο προσκήνιο με μία τυχαία φωτογραφία την σοβαρότητα της μη καλής εγκαθιδρύσεως της χορδής στο βάθος της σχισμής του βέλους κατά την όπλιση. Ο φίλτατος Γεώργιος, τοξεύοντας για πρώτη φορά, παρέλειψε να βεβαιωθεί για την σωστή τοποθέτηση της χορδής στη σχισμή του βέλους και το βέλος ανεστράφη με κίνδυνο του ίδιου του Τοξότη ( ο οποίος, ευτυχώς, παρέμεινε ανέπαφος) ενώ η φωτογραφική κάμερα κατέγραψε με ευκρίνεια την αναστροφή του βέλους ακριβώς στο ύψος του σώματος του Τοξότη!
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, απλώς, για την οπτικοποίηση των συνεπειών ενός λάθους κι ευτυχώς -όπως πάντα!- χωρίς ατυχείς συνέπειες! Η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με τις, επί πενταετία, αμέτρητες συντεταγμένες Προπονήσεις της και την τεράστια εφιπποτοξοτική εμπειρία της δε θα μπορούσε παρά να έχει στο Αρχείο της και μια τέτοια στιγμή που θα ενισχύσει τη μελέτη μας ακόμη περισσότερο.