Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ΣΤΗ BIGA THΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ






     Ακόμη μία συμμετοχή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" σε έναν διεθνή Αγώνα από τους πλέον δύσκολους και ακόμη μία τεράστια εμπειρία για δύο αρχάρια Μέλη μας τα οποία επάξια μας εξεπροσώπησαν, καταφέρνοντας μάλιστα και έναν άθλο, όπως μας περιγράφει στο κείμενο που ακολουθεί ο Αρχηγός της Αποστολής μας Χαράλαμπος Θωμαίδης.

Ο Ευάγγελος Χρόνης και ο Χαράλαμπος Θωμαίδης.

     Μετά από ένα ευχάριστο δεκαπεντάωρο ταξίδι με λεωφορείο από την Αθήνα στην Πόλη και μια δίωρη πλεύση από το λιμάνι του Yenikapi φθάσαμε τελικώς στην Bandirma. Δυο πολλοί φιλικοί και ευχάριστοι νέοι μας περίμεναν για να μας βοηθήσουν και να μας συνοδέψουν στο κατάλυμά μας. Η ώρα στο μικρό επιβατικό όχημα περνούσε με μεγάλο αμφίπλευρο ενδιαφέρον και ασταμάτητη κουβέντα.


     Μα που πηγαίναμε, γιατί αργούσαμε τόσο πολύ; Μια έκπληξη μας περίμενε όταν διαπιστώσαμε ότι θα φιλοξενούμασταν στο Kirkgecit ένα πανέμορφο θέρετρο γαιωθερμικών ιαματικών λουτρών που βρίσκεται απομονωμένο σε ορεινή περιοχή νότια της Biga. Το πρωινό της επόμενης ημέρας (Παρασκευή 14.09.2012) ήταν ελεύθερο καθώς αναμένονταν να καταφθάσουν οι υπόλοιπες ομάδες.


     Κατά την διάρκεια του μεσημβρινού γεύματος που όπως πάντα απετελείτο από γευστικότατα τουρκικά παραδοσιακά φαγητά και γλυκά, γνωριστήκαμε με την Gökçe και την Aylin που ήταν οι διερμηνείς μας. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και τα θερμά μας συγχαρητήρια για την πολύτιμη βοήθειά τους και την άψογη συνεργασία με όλες τις αποστολές.


     Το απόγευμα της ίδιας μέρας ξεκινήσαμε με πούλμαν για να μεταβούμε στον αγωνιστικό χώρο για εξοικείωση και προετοιμασία. Καθώς το αυτοκίνητο περνούσε από ξεχασμένα από τον χρόνο χωριά και ορεινούς δρόμους όλοι αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε που είναι αυτό το μέρος, που τελικώς θα γίνουν οι αγώνες;


     Μέσα στην καρδιά ενός ορεινού όγκου και σε αρκετό υψόμετρο σε ένα μαγευτικό πλάτωμα περιτριγυρισμένο από πυκνό δάσος, είχαν στηθεί τα περίπτερα των ομάδων, των κριτών, ο στίβος της Στατικής τοξοβολίας και υπό κάθετη γωνία ο διάδρομος και οι στόχοι για την Έφιππη.


     Εκεί δίπλα λίγα περίπτερα για εκθέτες και πολλά καθίσματα για τους θεατές. Μεγάλα φορτηγά είχαν μεταφέρει τα άλογα και αρκετοί ασχολούνταν με την αποβίβασή τους.


     Αυτά τα πολύ γυμνασμένα, υψηλά και άριστα εκπαιδευμένα άτια ανήκαν στις τοπικές ομάδες του τουρκικού παραδοσιακού αγωνίσματος Atli Cirit ( ατλί τζιρίτ ) δηλ. Έφιππου Ακοντισμού. Ας δούμε λίγο την εξάρτησή τους που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.



     Οι σέλλες τους αποτελούνται από δύο μέρη, η από κάτω μοιάζει με μια συνήθη λεπτή ελαφριά σέλλα με την διαφορά ότι επί του άνω κεντρικού κατά μήκους προσθιοπισθίου αξονά της ευρίσκεται αύλακα μήκους 30 - 35 cm και πλάτους 4-5 cm. Μέσα σε αυτό το κενό κουμπώνει εφαρμόζοντας η από πάνω δεύτερη σέλλα η οποία υπερκαλύπτει την υποκείμενη μοιάζοντας με τεράστιο δερμάτινο ασκό φουσκωμένο με αέρα. Είναι ένα μεγάλο δερμάτινο μαξιλάρι λεπτότερο στο σημείο που κάθεται ο αναβάτης και πολύ χοντρό εμπρός και πίσω. Αυτό το σάγμα έχει επινοηθεί ειδικά για τον Έφιππο Ακοντισμό λόγω των ξαφνικών επιταχύνσεων και επιβραδύνσεων καθώς και των απότομων στροφών που γίνονται για την πλήξη του αντιπάλου και την αποφυγή των ακοντίων που φυσικά είναι χωρίς αιχμή. Είναι μια ιπποσαγή που μειώνει στο ελάχιστο τις τριβές του αναβάτη και δεν τον αφήνει να πέσει προσφέροντάς του παράλληλα την δυνατόν μέγιστη άνεση.


     Οι αναβολείς αποτελούνται από μια μεγάλη καμπύλη πλατφόρμα μήκους 17 cm - 20 cm με την κορυφή προς τα άνω για να προσφέρουν επαρκή στήριξη στα πέλματα καθώς το σώμα του αναβάτη παίρνει συνεχώς κλίσεις από τελείως εμπρός και στο πλάι του αλόγου έως και πολύ πίσω. Η αγκύλη του αναβολέα είναι περιτυλιγμένη με δέρμα για να προστατέψει το πόδι καθώς αυτό μετακινείται πολλές φορές απότομα προς τα μέσα και γενικώς διότι τα πόδια μετακινούνται επάνω στους αναβολείς.

     Οι χαλινοί παρουσιάζουν και αυτοί μια ιδιαίτερη παραλλαγή. Στα δύο άκρα της στομίδας, εκεί που ενώνονται με το  παραδοσιακό τουρκικό μοχλικό σύστημα και τα παραγναθίδια του χαλινού, εφαπτόμενα στα μάγουλα του αλόγου υπάρχουν μεταλλικοί  δίσκοι διαμέτρου 8 cm περίπου για να προστατέψουν τα χείλη του από τραυματισμό από τις απότομες μονόπλευρες έλξεις των ηνιών.





     Όλα τα παραπάνω μαζί με κάποια παραδοσιακά στολίδια και για μερικά πιο θερμόαιμα και νευρώδη άτια που ίσως χωρίς συγκράτηση ηνιών να ξέφευγαν από τον ευθύ διάδρομο, υπήρχαν οι υφασμάτινες μάσκες κεφαλής με παρωπίδες για να βλέπουν μόνον προς τα εμπρός.


     Οι συμμετέχοντες στην Έφιππη ασχολούνταν με δοκιμαστικές ιππεύσεις αλλάζοντας συνεχώς άλογα μέχρι να καταλήξουν σε κάποιο και εμείς που ως άπειροι θα αγωνιζόμασταν μόνο στην Στατική αρχίσαμε τις βολές.




     Κάπου εκεί σε ένα μικρό διάλειμμα μας πλησίασε ο Καϊμακάμης της Biga ( κυβερνητικός διοικητής ) κ. Fatih Genel διευθύνων της διοργάνωσης, Εφιπποτοξότης ο ίδιος, για να μας γνωρίσει, να μας ευχαριστήσει για την συμμετοχή μας και να μας ευχηθεί καλή επιτυχία.

Ο Καϊμακάμης της Biga ( κυβερνητικός διοικητής ) κ. Fatih Genel
διευθύνων της διοργάνωσης και Εφιπποτοξότης ο ίδιος!
Στην Τουρκία οι δημόσιοι άνδρες δεν είναι σαπιοκοιλιάδες,
ΒενιζελοΠαγκαλοΦραγκούληδες,
αλλά εξασκημένοι Πολεμιστές!

     Καθώς άρχισε να βραδιάζει πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.


     Στον εξωτερικό χώρο του Kirkgecit είχαν στηθεί τραπέζια για ένα γιορταστικό δείπνο καλωσορίσματος με παραδοσιακή μουσική και ομιλίες των οργανωτών καθώς και μερικές τιμητικές παρουσιάσεις. Μα η βραδιά είχε συνέχεια. Μετά το δείπνο όλοι οι συμμετέχοντες συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα του εστιατορίου και ο καλός φίλος Z. Metin Ateş, ιθύνων νους της διοργάνωσης εξήγησε με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο θα διεξάγονταν τα διάφορα αγωνίσματα και τους κανονισμούς. Απαντήθηκαν οι διάφορες απορίες, διευθετήθηκαν τα διάφορα μικροπροβλήματα και στο τέλος αφού αποχώρησαν οι αγωνιζόμενοι δόθηκαν οι τελικές οδηγίες στους κριτές.

Ο Αρχηγός της Ελληνικής Αποστολής με τον Z. Metin Ateş.

     Ένα μεγάλο εγκάρδιο ευχαριστώ και τα θερμά συγχαρητήριά μας στον Z. Metin Ateş την «ψυχή» αυτών των φεστιβάλ, στον άνθρωπο που συνέλαβε την ιδέα να αναγεννήσει την παραδοσιακή Τουρκική Τοξοβολία με πολλούς τρόπους μεταξύ των οποίων η ιστορική έρευνα και η διεθνοποίηση των τοπικών αγώνων.


     Την επόμενη ημέρα ( Σάββατο 15.09 ) το πρωί  ξεκινήσαμε για το βουνό. Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή και ο ουρανός ηλιόλουστος, δηλαδή, καλύτερες συνθήκες για μια επιτυχή διεξαγωγή.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" και  Βούλγαροι"BAGA TUR".

     Αρχίσαμε φυσικά όλοι με δοκιμαστικές βολές. Οι συμμετέχοντες με τις παραδοσιακές ενδυμασίες, οι γωρυτοί, οι φαρέτρες, τα τόξα, οι όμορφοι στόχοι Puta, τα στολισμένα άλογα, οι φωτορεπόρτερ και ο κόσμος δημιούργησαν μια μοναδική ατμόσφαιρα που προάγει την Πολιτισμό και τις αξίες της ζωής. Το πρόγραμμα αποτελείτο από τα εξής αγωνίσματα:


      1.Στατική Τοξοβολία
     α. Μετακινούμενη Puta ( είναι ο τουρκικός παραδοσιακός
απιδοειδής στόχος ). Σε αυτό το αγώνισμα που ο τίτλος του ξεγελά, φυσικά δεν μετακινείται η τεράστια Puta αλλά ο τοξότης. Υπήρχαν στόχοι στα 30, 45, 60, 75, 90 μέτρα, σύνολο 5 στόχοι. Καθένας δικαιούται 12 βέλη δηλ. δώδεκα βολές, αρχίζοντας από τα 30 και προχωρώντας στον επόμενο όταν πετύχει στο στόχο. Κερδίζει όποιος φθάνοντας στα 90 μέτρα έχει το μεγαλύτερο περίσσευμα βελών και υπό ιδανικές συνθήκες θα έχει 7 βέλη ( 12- 5 ). Οι ισοβαθμούντες διαγωνίζονται ξανά για τις τελικές θέσεις.
     β. Puta στα 90 μέτρα για τους άνδρες και 60 μέτρα για τις γυναίκες. Καθένας με 5 βέλη.


     2.Έφιππη  Τοξοβολία
     α. Στόχοι τύπου Μαμελούκων.  Διάδρομος 100 μέτρων, μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος 11 sec για κάθε παραπάνω δευτερόλεπτο αφαίρεση 2 πόντων. Βολή προς τα εμπρός, πλάγια, αντίθετο πλάι και πίσω, από οριοθετημένα μέρη του διαδρόμου.
     β. Στόχος τύπου Καμπάκ. Μέγιστο όριο χρόνου 11 sec, από 11 και πάνω ακύρωση. Ο στόχος είναι ένας μεταλλικός δίσκος σαν ταψί 60 cm περίπου που βρίσκεται στερεωμένος σαν ομπρέλα σε ξύλινο στύλο 8 - 10  μέτρα περίπου και τα βέλη φέρουν αντί αιχμής ειδική τάπα ώστε να ακούγονται καλά όταν χτυπούν τον στόχο και να αποφεύγονται τα ατυχήματα από τα εκτός στόχου ή αυτά που εξοστρακίζονται. Βολή σε οριοθετημένο μέρος του διαδρόμου, μόλις 2,5 μέτρα πριν και 2,5 μέτρα μετά το σημείο του στόχου, ο αναβάτης έχει το πολύ 1 δευτερόλεπτο να ρίξει το βέλος, η στόχευση από πριν είναι δυσκολότατη δεδομένης της ταχύτατης του αλόγου. Δίνονται 3 πόντοι για όποιον πετύχει τον στόχο από την συνήθη θέση ίππευσης και 7 πόντοι για εκείνον που πετυχαίνει έχοντας το σώμα του υπό 45 μοίρες έως παράλληλο προς το έδαφος, φυσικά στο πλάι του αλόγου. Είναι το εντυπωσιακότερο όλων των αγωνισμάτων απαιτεί αστραπιαία στόχευση και μεγάλες ικανότητες ιππασίας.

     Kι εδώ αξίζει να αναφερθεί το σημαντικό επίτευγμα του Μέλους της Ελληνικής Αποστολής Ευαγγέλου Χρόνη ο οποίος, με ένα Τόξο του οποίου η ισχύς (με επιτόπια μέτρηση δυναμομέτρου) ήταν 29, μόνον, λίβρες (!!) κατάφερε να στείλει το βέλος του στην Puta των …90 μέτρων στην οποία, όμως δεν καρφώθηκε! Όπως είναι γνωστό οι συμμετέχοντες σε παρόμοιους Αγώνες διαθέτουν «βαριά» Τόξα, ισχύος τουλάχιστον 50 λιβρών προκειμένου να έχουν ελπίδες επιτυχίας σε μεγάλα βεληνεκή όπως αυτά του αγωνίσματος της Puta. Δυστυχώς, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» με την ολίγιστη τετραετή λειτουργία τους δεν διαθέτουν Μέλη τα οποία να είναι τόσο εξασκημένα ώστε να μπορούν να τοξεύσουν με «βαριά» Τόξα όπως τα Μέλη των ξένων Ομάδων που λειτουργούν επί πολλά-πολλά χρόνια. Παρά ταύτα ο Έλληνας Ευάγγελος Χρόνης, «πολέμησε» με το Τόξο του των 29 λιβρών (όταν ήταν καινούργιο είχε ισχύ 35 λιβρών, αλλά μετά από την χρήση του ως κοινόχρηστου Τόξου η ισχύς του μειώθηκε) κατάφερε να στείλει το βέλος του στην Puta των 90 μέτρων (!) δυστυχώς, όμως, λόγω μειωμένης ισχύος του Τόξου, παρά το ότι ήχησαν τα κουδούνια του στόχου, το βέλος δεν κατάφερε να σταθεί πάνω στον στόχο και η επίδοση του Έλληνος δεν κατεμετρήθη.

Ασχέτως αυτού και μόνον για την άφιξη του βέλους στη Puta με ένα τόσο ανίσχυρο Τόξο και από έναν εντελώς αρχάριο Τοξότη με ελάχιστους μήνες τοξευτικής εμπειρίας (ασκείται μαζύ μας από τις 8 Απριλίου 2012) όπως ο Ευάγγελος Χρόνης που αντιμετώπισε «ιερά τέρατα» της ασιατικής Τοξοβολίας με τερατώδη Τόξα, θεωρούμε ότι είναι άξιος συγχαρητηρίων!


     Στο τέλος έγινε το αγώνισμα Μακρύτερου Βεληνεκούς, αυτήν την φορά με ελάχιστο όριο ισχύος τόξων τις 50 λίβρες. Χαρακτηριστικό της γιορτινής ατμόσφαιρας είναι ότι στο τέλος των αγωνισμάτων δοκίμασαν Τοξοβολία για πρώτη φορά πολλοί από τους παρευρισκόμενους μεταξύ τους και οι δύο διερμηνείς μας.


     Η τελευταία ημέρα του φεστιβάλ περιελάμβανε μια μεγάλη γιορτή στην πόλη με παρέλαση όλων των ομάδων κατά μήκος της Biga με συνοδεία πολλών εφίππων και μουσικών.
    

     Στο τέλος καταλήξαμε στο στάδιο όπου έγινε μια μεγάλη επίδειξη Έφιππου Ακοντισμού ( Cirit ), Έφιππης Τοξοβολίας κλπ και  θα χρειαζόταν σελίδες για να γράψω μόνο γι αυτήν την μέρα. Στο τέλος έγιναν οι απονομές των μεταλλίων, βραβείων και δώρων.


     Έλαβαν μέρος αντιπροσωπείες από 8 χώρες, ήτοι, την Τουρκία, Ελλάδα, Σουηδία, Βουλγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Μογγολία. Αναλυτικά, έλαβαν μέρος 125 Τοξότες (εξαιρουμένων των συνοδών), 96 από την Τουρκία ,και 29 από το εξωτερικό.

Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" με Τούρκους Τοξότες.


      Ευχαριστούμε τον Καϊμακάμη - γενικό διοικητή της Biga και Εφιπποτοξότη κ.Fatih Genel για την εξαιρετική οργάνωση και την θερμή φιλοξενία που μας προσέφερε και όλους όσους συνετέλεσαν σ΄ αυτήν την τόσο όμορφη γιορτή.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ!
ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΗ ΣΤΟΜΙΔΑ!


     Ο Όλι είναι ένα νεαρότατο αλογάκι, με ηλικία μικρότερη των τεσσάρων χρόνων, το οποίο ανήκει σε μία ευγενή κυρία η οποία μας κάνει την Τιμή να μας το εμπιστεύεται προς ίππευση. Και ο Δημήτρης, ένας αρχάριος Εφιπποτοξότης με εμπειρία ιππεύσεως λιγότερη των δύο χρόνων, αλλά με εξαίρετο ψυχισμό και πιστό στη διδασκαλία της Φυσικής Ιππικής της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Δύο "αρχάριοι", της ζωής ο ένας και της Ιππικής ο δεύτερος,  οι οποίοι έρχονται να αποτελέσουν εξαίρεση στον κανόνα που λέει : έμπειροα Ίππος με άπειρο Ιππέα και έμπειρος Ιππέας με άπειρο Ίππο!  Βεβαίως, στην περίπτωση της Σχολής μας, το ...ειδύλλιο "έδεσε" με μία εξαιρετική σχέση συνεργασίας Δημήτρη και Όλι τα αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε όχι μόνον στην Έφιππη Τοξοβολία αλλά σε ένα πολύ πιο πρώϊμο στάδιο, την Υπερπήδηση Εμποδίων.


     Πιστός στους κανόνες Φυσικής Ιππικής ο Δημήτρης, ξεκίνησε να ιππεύει τον Όλι χωρίς μαστίγιο, χωρίς εγκεντρίδες, χωρίς σέλλα, χωρίς αναβολείς και, βεβαίως, χωρίς στομίδα! Όλα αυτά, όχι απλώς στην επίπεδη εργασία, αλλά και στην Υπερπήδηση Εμποδίων που αποτελεί ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα της Έφιππης Τοξοβολίας!  Με μία φορβειά στην οποία στερεώνει δύο απλούς ρυτήρες, ο Δημήτρης ελέγχει πλήρως τον Όλι και συνεργάζεται μαζύ του ακόμη και κατά την Υπερπήδηση Εμποδίων, όπως ακριβώς συνιστά και ο Alexander Nevzorov στην διδασκαλία του της Haute École την οποία τιμούμε στη Σχολή μας. Σήμερα οι δυό "συνεργάτες", ο Όλι κι ο Δημήτρης έκαναν, μιαν άπταιστη διαδρομή Υπερπηδήσεως Εμποδίων ύψους ενός μέτρου όπως ακριβώς θα την ήθελε ο Alexander Nevzorov!



Ο Αlexander Nevzorov μας διδάσκει!

     Oι εικόνες που ακολουθούν δείχνουν πόσο άχρηστη είναι η βασανιστική για το στόμα του Ίππου στομίδα στην Υπερπήδηση Εμποδίων και τα όσα από τους ανθρωποκατασκεύαστους, ελαττωματικούς, "Κανονισμούς" της "F.E.I." και των κατά χώρες Ομοσπονδιών, προβλεπόμενα! 


Στο απλό ημιδιαγώνιο

Στα 80 εκτμ.


Στο ένα μέτρο.

     Εντελώς υποκριτικά, τόσο η "F.E.I." όσο και η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ", επικαλούνται, δήθεν, την ευημερία του Ίππου καθ' ην στιγμή στους "Αγώνες" τους καθιερώνουν την χρήση της βασανιστικής, για το στόμα του Ίππου, στομίδος! Ο Δημήτρης με τον Όλι τους αποδεικνύουν ότι δεν κάνουν απλώς λάθος αλλά υποχρεώνουν σε έναν επίπονο βασανισμό τον Ίππο υπέρ του οποίου υποκριτικά κόπτονται! Μήπως είναι καιρός η "F.E.I." και η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ" να ζητήσουν από τον Δημήτρη και τον Όλι να τους δείξουν πως να αναθεωρήσουν το βάρβαρο "λάθος" τους;  Οι δύο μαθητές μας είναι στη διάθεσή τους!



Η στομίδα αποτελεί έγκλημα και όχι απλώς "λάθος"!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΣΤΩΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΑΡΩΓΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΗΜΩΝ!



     Με ένα "μίγμα" πολεμικών "αιμάτων" ως Θρακιώτισσα και ...Πολωνέζα, με ένα ήθος και μία διαγωγή σπάνια για την εποχή μας, μια Αμαζόνα "εκκολάπτεται" γρήγορα στην Ομάδα μας! Και, οι δικές μας Αμαζόνες είναι οι μόνες γνήσιες, διότι οι Αμαζόνες δεν ήσαν απλώς ιππείς αλλά Εφιπποτοξότριες οι οποίες είναι και οι μόνες δικαιούμενες του τίτλου.


     Η δική μας, λοιπόν, Αμαζόνα, η οποία μετά από επτά (!) μαθήματα υπερεπήδησε εμπόδια, από σήμερα πέρασε στα κορυφαία της Ιππικής Τέχνης, δηλαδή, στην Έφιππη Τοξοβολία, κρατώντας έφιππη, για πρώτη φορά Τόξο! 


     Οι αρχαίοι Θράκες Πολεμιστές και οι ηρωϊκοί Πολωνοί Ουσάροι πρόγονοί της, τη κατευοδώνουν στο ωραίο "μονοπάτι" της Έφιππης Τοξοβολίας, όντες αρωγοί της!


     Και, ανθ'  ημών, οι ίδιες οι σημερινές φωτογραφίες με την έφιππη εικόνα της Χαράς, της απονέμουν τα δέοντα συγχαρητήρια!
ΠΟΥΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ...ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ


     Ή, όπως θα μπορούσαμε να πούμε όμορφα και άσχημα ή και ..."Άνθρωποι και ποντίκια" για να θυμηθούμε τον John Ernst Steinbeck!

Γιατί χαίρεται ο κόσμος
και χαμογελάει, πατέρα;...

...γιατί, μία φοραδίτσα
μόλις, έγινε μητέρα!

     Σήμερα βρήκαμε τον Σταύλο με αυξημένο ...πληθυσμό κατά ένα νεογέννητο αρσενικό πουλάρι! Ευνόητη η ...σύρραξή μας στη πόρτα της φάτνης για να απολαύσουμε τα καθιερωμένα "οφθαλμόλουτρα" των ...αλογομούρηδων προ παρομοίων θεαμάτων και σε λίγο ήμασταν μέσα στη φάτνη υπό την πλήρη αποδοχή της τετράποδης "λεχώνας" για να "εισαγάγουμε" τον γιο της στην ανθρώπινη κοινωνία μέσα στην οποία προορίζεται να αναπτυχθεί. Χρειάστηκαν μόνον λίγα λεπτά για να μας επιτρέψει ο νεαρός "βλαστός" να του κάνουμε ανακουφιστικό "μασάζ στα ούλα", να δεχθεί τα δάχτυλα του χεριού μας εκεί που επιτρέπει την είσοδο μόνο στη θηλή της μητέρας του και σε λίγο να βρεθούμε μαζύ του αγκαλίτσα στο ροκανίδι υπό το άγρυπνο, πλην καθησυχασμένο, βλέμμα της προστατευτικής φοράδας! Aυτή είναι η μέγιστη Τιμή που μπορεί να σου επιφυλάξει η ίδια η Φύση!


    Υπάρχει πράγματι ομορφιά στο Σταύλο! Στο διαδίκτυο, όμως...;


     Στο διαδίκτυο αφθονούν οι ...κατσαρίδες, απαραίτητες στο οικοσύστημα των ηλιθίων το οποίο και τις ...παράγει, πλην όμως κακάσχημες! Κινούνται σε ρυπαρά "περιβάλλοντα" με ακόμη πιο ρυπαρές "προθέσεις" χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μόνη αποστολή τους είναι να αποτελούν παράδειγμα άσκήμιας και αποφυγής υποκύπτοντας σε έναν απλό ψεκασμό "εντομοκτόνου"!


     Γι αυτές τις διαδικτυακές κατσαρίδες έχουμε ξαναγράψει και δε θα τις ξανα-μνημονεύαμε αν ένας φίλος της Ομάδος, ο Βασίλης Γ. δεν μας τις ξαναθύμιζε ενημερώνοντάς μας ότι ενώ επεχείρησε να δημοσιεύσει στο "φόρουμ" τους (θεός φυλάξοι!) κάτι για την Ομάδα μας οι εν λόγω κατσαρίδες τον ...φίμωσαν!

     Αγαπητέ μας Βασίλη θα συμφωνήσουμε με το ...φίμωμά σου, διότι το έκαναν για να σε ...προστατεύσουν ξέροντας ότι εάν ανοίξεις το στόμα σου σε ...υπόνομο μάλλον βλαπτικό για σένα θα είναι! Εμείς απλώς τους αφιερώνουμε την παρακάτω φωτογραφία από την τελευταία προπονητική μας ημερίδα κατά την οποία ο νεαρότατος Ίππος τον οποίο ευγενώς μία κυρία μας ζήτησε να ιππεύουμε, υπερπηδά για πρώτη φορά χωρίς στομίδα χαμηλό εμπόδιο ιππευόμενος, όπως πάντοτε, χωρίς μαστίγιο, χωρίς εγκεντρίδες,και  χωρίς σέλλα, μόνον με τη φορβειά του και με δύο σχοινάκια αντί ηνιών, από έναν Εφιπποτοξότη χωρίς ...προστατευτικό "καζανάκι" στο κεφάλι και χωρίς παπλωματένιους θώρακες "προστασίας", απλώς, με αγάπη και σεβασμό προς το ζώο!


     Έτσι, ας αποχαιρετίσουμε την περιρρέουσα ασκήμια των απανταχού κατσαρίδων πάλι με την ομορφιά που ο Ίππος καταυγάζει όχι μόνον στη Φύση αλλά και στις ψυχές μας.

_______________

ΥΓ.: Βασίλη μη το παίρνεις ...κατάκαρδα! Ο Δάσκαλός μας Kassai συνήθιζε να λέει: "Υπάρχουν οι ευτυχείς που παράγουν έργο και οι δυστυχείς αργόσχολοι που μιζεριάζουν άπραγοι κατηγορώντας τους πρώτους"! Εμείς ανήκουμε στη πρώτη κατηγορία και όχι μόνον δεν μας απασχολούν οι αργόσχολοι αλλά, αντιθέτως, τους θεωρούμε αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος έστω και "λιμνάζοντος" σε ...υπονόμους!