ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
ΜΕ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"
Ο Κρητικός Σταμάτης στη πιο αυθεντική εκδοχή αρχαίου Κρητός τοξότη.
Σε ένα φυσικό σκηνικό στη περιοχή του Μαραθώνος με την επιστημονική επιμέλεια του Ιδρυτή της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και με τη συμμετοχή των Μελών της, ξεκίνησαν σήμερα τα "γυρίσματα" του ιστορικού ντοκιμαντέρ της κ. Ελένης Βλάσση που προορίζεται για το Διεθνές Φεστιβάλ Ιεραπέτρας το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην ακριβή ιστορική "εικόνα" σε ό,τι αφορά στους χαρακτήρες, τις αμφιέσεις, τις εξαρτύσεις αλλά και τις τακτικές μάχης.
Σκηνές ιστορικώς άρτιες και πειστικές που αναπαριστούν μέρος της αναβάσεως του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του έπους της Μακεδονικής στρατιάς αναβιώνουν επί πεδίου με τη συμμετοχή ενθουσιωδών ηθοποιών και κομπάρσων.
Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" σε αυτό το ντοκιμαντέρ κλήθηκαν να υπερβούν τον εαυτό τους και να ιππεύσουν σε ανοικτό πεδίο ευγενώς προσφερθέντες Ίππους οι οποίοι ποτέ πριν δεν είχαν ιππευθεί και μάλιστα να τους ιππεύσουν άνευ στομίδος και σέλλας και, βεβαίως, τα κατάφεραν εκτελώντας με απόλυτην επιτυχία κάθε σκηνοθετική εντολή ακόμη και σε σκηνές μάχης.
Έφιππη συμπαραστάτις η αθλήτρια υπερπηδήσεως εμποδίων Χριστίνα Ντίκου, η οποία με την τεχνική της κατάφερε να "επικοινωνήσει" άριστα με τον ευγενώς προσφερθέντα (ανίππευτο, πάντοτε!!) Ίππο της, εντυπωσιακότατα προ του φακού.
Λαμπρή και η ιππική προσφορά της Μαρίλης μας η οποία με το φίλιππο συναίσθημά της αλλά και με την ιππική, πια, ικανότητά της στήριξε τα πλάνα μας.
Το ίδιο ικανή με τις υπόλοιπες Σκύθισσες αμαζόνες και η Έφη μας που ίππευσε και λάμπρυνε το "πλατό".
Άριστος Ιππέας και ο "Σκύθης" Κάμελ μας πρόσφερε την ιππική του δεινότητα αλλά και το "χρώμα" του προσώπου του.
Άμιππος και έφιππος ο Θοδωρής μας, πάσχισε μέχρι τέλους και παρ' ολίγον να πέσει ...ξερός μαζύ με τον Ίππο του από την κόπωση και τη θερμοπληξία, όμως, ως "ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ" τα κατάφερε επάξια κι αυτός κι ο Ίππος του!
Ο Γιώργος μας, δεινός Ιππέας κι αυτός τιθάσευσε τον Ίππο του με γνήσιο σκυθικό μένος και πολύ τον χαρήκαμε όταν με το ίδιο μένος, αργότερα πολέμησε έφιππος και ως Έλλην.
Βεβαίως και χωρίς καμία έκπληξη, σαν άνεμος ο Αρπάλυκος πέρασε καλπάζοντας μπροστά από τις κάμερες για να δώσει πλάνα Έφιππης Τοξοβολίας τα οποία μας άφησαν κατάπληκτους με την ακρίβεια των τοξεύσεων ώστε οι κάμερες να καταγράψουν το υπερθέαμα των τροχιών.
Και εντυπωσιακό και το φυσικό "δικάβαλο" του Αρπάλυκου με τον Κάμελ ως "ενσταντανέ" της φυσικής ιππικής μιας αλογατάρικης ράτσας.
Η Χρυσούλα μια πανάξια νέα μητέρα όχι απλώς "έγραψε" στις κάμερες αλλά και στις ψυχές μας! Είναι νέα μητέρα και ήρθε στα γυρίσματα με το μωρό της για να το θηλάζει, έχοντας φροντίσει με τον συμπαραστάτη σύζυγό της ώστε το βρέφος να βρίσκεται σε πεντακάθαρο δροσερό σημείο υπό την επίβλεψη του πατέρα κάτω από σκιερά δένδρα! Καμιά φορά οι θυσίες των γύρω μας είναι το δικό μας "οξυγόνο"!
Ωραίες φυσιογνωμίες γεμάτες "κρητική" αλήθεια, μιας και η υπόθεση αφορά στους Κρήτες έφιππους και πεζούς τοξότες, με τα αρχαία κρητικά κεφαλομάντηλα (χωρίς κρόσια, βεβαίως!) κράτησαν εστιασμένες τις κάμερες για να δώσουν την ανυπέρβλητη "πινελιά" του κρητικού λαού που, διαχρονικώς, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα φυλάττει τις νότιες "Θερμοπύλες" του Ελληνισμού.
Με αυταπάρνηση και ευγενώς προσφερθέντες, όλοι οι μετέχοντες εργάσθηκαν σκληρά δέκα τέσσερις ολόκληρες ώρες κάτω από τον ήλιο για να υλοποιήσουν το σκηνοθετικό όραμα!
Και αυτό το γύρισμα ανέδειξε υπέροχους Έλληνες να συνεργάζονται εθελοντικώς σε ένα πολύ δύσκολο γύρισμα, υπό πολύ δύσκολες συνθήκες για την ανάδειξη μιας "πτυχής" ελληνικής ιστορίας.
Η υπεροχή της "εικόνος" αυτού του ντοκιμαντέρ έγκειται στην ακριβή ιστορική αναπαράσταση και στην απόδοση της "αύρας" της εποχής. Η αποφυγή κάθε υπερβολής και, κυρίως, κάθε "τουριστικοποιήσεως" υπήρξε η αφετηρία της μελέτης που κατέθεσε ο επιστημονικός συνεργάτης της παραγωγής, Αριστοτέλης Καλέντζης.
Σε αυτού του είδους τις παραγωγές η παγίδα του ..."γραφικοτέρου της γραφικότητος" ξεπεράσθηκε a priori ώστε με ιστορική σαφήνεια αλλά και απέριττη "ρητορική" να αποδοθεί ο "αιθέρας" του αλεξανδρινού έπους.
Και το αποτέλεσμα, όπως το κατέγραψαν οι κάμερες υπήρξε η επιτομή της ιστορικής αληθείας χωρίς φλύαρους εξωραϊσμούς και χολυγουντιανές ωραιοποιήσεις.
Οι σκηνές μάχης με τη ζωντάνια και τη πολυχρωμία του "στήθηκαν" όχι επί τη βάσει "χορογραφιών" όπως ανοήτως συνηθίζονται αλλά ενθαρρύνοντας τους συμμετέχοντες να στραφούν κατ' αλλήλων και όχι να επιδειχθούν στις κάμερες. Καμία εξωγενής "διδασκαλία" σκηνικού χαρακτήρος αλλά ...μάχη για τη μάχη!
Ασφαλώς και η παρουσία των Ίππων έβαλε την "υπογραφή' της στο όλο "εικαστικό" εγχείρημα.
Κάθε φυσική "γωνιά" αξιοποιήθηκε ώστε να περάσει στον θεατή ακόμη κι η "μυρουδιά" ενός docudrama αξιώσεων.
Ευγενώς προσφερθείς και ο επικεφαλής του οπλιτικού αγήματος "ΛΕΩΝΙΔΑΣ", Διονύσης Βαρδίκος.
Ο Σπύρος μας και ως τοξότης και ως Αρχίας υπήρξε πραγματικά, όπως πάντα, άψογος.
Ο Παντελής, η Εριθέλγη, ο Αντώνης, ο Ιφικράτης, μαζύ με όλους τους υπόλοιπους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", άμιπποι και έφιπποι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σ' ετούτη τη προσπάθεια.
Ωραία και η παρουσία του Νεάρχου με λιτή κίνηση κατά πως ταιριάζει σε πολέμαρχο, κυριαρχούσε στα πλάνα όπου έλαβε μέρος.
Mετρίου
αναστήματος και μυώδης, με ελαφρά τάση της κεφαλής προς τα άνω και ελαφρώς
αριστερά (λόγω παλαιότερου τραυματισμού του ή λόγω σκολιώσεως, με ανοιχτόχρωμα
μαλλιά ή και σκούρα καστανά (Αιλιανός, Ιούλιος Βαλέριος και Λιβάνιος, αλλά και
τοιχογραφία της Μάχης της Ισσού στη Πομπηία) ο Γιάννης Δρίτσας υπήρξε ιδανικός Αλέξανδρος με εξαίρεση την ετεροχρωμία των οφθαλμών του μεγάλου Στρατηλάτη ο οποίος φέρεται να είχε το ένα μάτι γαλανό και το άλλο καφέ. Αυτή τη λεπτομέρεια, όπως είναι ευνόητο, δε θα μπορούσαμε να την αναζητήσουμε σε κανέναν ηθοποιό και ...αρκεστήκαμε στον γαλανομάτη Γιάννη Δρίτσα ο οποίος απέδωσε τον Στρατηλάτη πειστικότατα με μία εμφάνιση της οποίας κυρίαρχο στοιχείο υπήρξε η σεμνότητα του μεγαλείου ενός αυτοκράτορος δύο χρόνια προ του θανάτου του εν εκστρατεία με το αέτειο σύμβολο του Διός και κόσμημα τον κότινο της ιστορικής δικαιώσεως.
Αφανής ήρως αυτού του ντοκυμαντέρ υπήρξε ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ο οποίος εργαζόμενος το πρωί σε ...σιδηρουργείο και το βράδυ στη ...ραπτομηχανή του, σε οκτώ (!) μόλις ημέρες, ετοίμασε για τα γυρίσματα τις στολές του Αλεξάνδρου, του Νεάρχου, του Αρχία, 15 γιλέκα Σκυθών, 5 ελληνικούς χιτωνίσκους (κόβοντας και 14 επιπλέον, εφεδρικούς!), 16 σκυθικούς πίλους, 18 κρητικά κεφαλομάντηλα, 10 περσικούς πίλους, 12 σκυθικούς ποδοδέσμους, την κάπα και τη ζώνη του Αλεξάνδρου και πολλά-πολλά άλλα! καμιά φορά οι ήρωες δε χειρίζονται μόνον το σπαθί αλλά και τη ραπτομηχανή τους...!
Και με την ίδιαν επιμέλεια ο Αρπάλυκος φρόντισε υπό αντίξοες συνθήκες και όλους τους Ίππους που έλαβαν μέρος στο επίπονο αυτό, πρώτο, γύρισμα, μαζύ με τα υπόλοιπα μ¨ελη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στην ευημερία των τετράποδων, πολύτιμων, συνεργατών μας. Οι Ίπποι ποτίστηκαν με δεκάδες λίτρων εμφιαλωμένου νερού που φρόντισε να μεταφερθούν επί τόπου η κ. Ελένη Βλάσση με τους βοηθούς της, αφού στο σημείο δεν υπήρχε πηγή ποτισμού.
Η σκηνοθέτις κ. Ελένη Βλάσση με τους τεχνικούς ακούραστοι επί δέκα τέσσερις ώρες μαζύ με τους υπόλοιπους συντελεστές σε πλήρη δράση δείχνουν ότι θα καταφέρουν το καλύτερο για τη δικαίωση όχι μόνον του σεναρίου αλλά και της ιστορικής αληθείας.
Τα "γυρίσματα" υλοποιούν το ιστορικό σενάριο του κ. Δημητρίου Πλευράκη με θέμα τον κρητικό ναύαρχο Νέαρχο και την "επανασυγκόλλησή" του με τον μεγάλο στρατηλάτη, τον Δεκέμβριο του 325 π.χ.χ.
Ένα δημιούργημα για το
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεραπέτρας
υπό την αιγίδα
του Υπουργείου Πολιτισμού
και του Πανεπιστημίου Κρήτης
