ΟΙ ΤΟΞΟΘΥΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ
ΤΗΣ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑΣ
Ένα οχύρωμα στο επίκεντρο της σημερινής Μπρατισλάβας άρχισε να εμφανίζεται από τους Κέλτες, κατόπιν τους Ρωμαίους και, από τον ένατον αιώνα από τους Σλάβους. Οι Ούγγροι, μετέπειτα καταλαμβάνοντας την περιοχή προσέθεσαν επιπλέον οχυρώσεις διαμορφώνοντας ένα πλήρες οχυρωματικό έργο τον δέκατο τρίτον αιώνα, ενώ ο βασιλιάς Σιγισμούνδος ανήγειρε ισχυρούς αμυντικούς τοίχους οι οποίοι αντέστησαν επιτυχώς όταν οι Αψβούργοι το χρησιμοποίησαν ως «ασπίδα» έναντι των Οθωμανών πολιορκητών, Από το 1552 φυλάσσονταν εδώ τα κοσμήματα του Ουγγρικού Στέμματος.
Πολλές οι τοξοθυρίδες και κανονιοθυρίδες του Κάστρου της Μπρατισλάβας με ευρεία ποικιλότητα λόγω των εποχών και των διαφορετικών επεμβάσεων αποτελούν «μαγνήτη» οχυρωματικής μελέτης την οποία επιχειρήσαμε επιτοπίως και, αναφορικώς, με την ευρύτερη μελέτη τοξοθυρίδος την οποία από ετών συνεχίζουμε.
Πολλά και, κυρίως, γονιμότατα τα συμπεράσματα και από αυτή την μελέτη για το τόσο ζωτικό σημείο της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής που λέγεται «Τοξοθυρίδα» και που μας ενδιαφέρει ως Τοξότες, μάλιστα δε της συγκεκριμένης εποχής κατά την οποίαν έδρασαν και οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως.
Χωρίς να είναι εκτενείς, όπως σε άλλες πόλεις, οι φρουριακές εγκαταστάσεις της Μπρατισλάβα παρέχουν «εν συνάψει», θα λέγαμε, την δυνατότητα μελέτης και της εξαγωγής συμπερασμάτων σε σύντομο χρόνο.
Aφήνοντας
πίσω μας τον καθεδρικό ναό του Αγίου Μαρτίνου, μας υποδέχεται η είσοδος του
οχυρώματος της Μπρατισλάβα ανεβαίνοντας τα σκαλιά που οδηγούν στο εσωτερικό
του.
Η μεταλλική εξώπορτα του οχυρώματος, υπαινικτικώς μισάνοιχτη καλοδέχεται τον
επισκέπτη δίνοντάς του ένα μυστηριακό προαίσθημα για όσα τον περιμένουν και,
πράγματι, μέσα, πολλά έχει να δει και να μελετήσει.
Για την απερίσπαστη μελέτη των τοξοθυρίδων, φροντίσαμε να «χρονιστούμε»
σωστά ώστε να βρούμε τον χώρο κενό επισκεπτών όπως και τον απολαύσαμε, κάτι
σπάνιο γι αυτό το μέρος το οποίο σε άλλες ώρες κατακλύζεται από ντόπιους και
ξένους επισκέπτες.
Πράγματι, συναρπαστικό το εσωτερικό αυτού του οχυρώματος,
κράτησε υψηλά το ενδιαφέρον μας για κάθε λεπτομέρειά του καθ’ όλη την διάρκεια της τετράωρης σχεδόν
επισκέψεως-μελέτης μας.
Oι Σλοβάκοι υπήρξαν, βεβαίως, συνένοχοι, στην αρπαγή Ουγγρικού εδάφους με την απαράδεκτη "Συνθήκη του Trianon", παρά ταύτα, είναι αξιέπαινοι που τιμούν το "ουγγρικό" παρελθόν μεγάλου μέρους του εδάφους τους και μέσα στο, εν λόγω, οχύρωμα έχουν αναρτημένο "αφιέρωμα" στους, εδώ, στεφθέντες Ούγγρους Βασιλείς.
Μια σειρά αναρτημένων εικόνων Ούγγρων Βασιλέων κοσμεί τους εσωτερικούς τοίχους αυτού του μνημείου και πληροφορεί τον επισκέπτη για μιαν αδικία η οποία διεπράχθη εναντίον των Ούγγρων.
Και οι φωτογραφίες των Ούγγρων Βασιλέων τόσο πολλές ώστε ο ιστοριοδίφης να αντιλαμβάνεται καλύτερα και τα δικαιώματα των Ούγγρων σε τούτη τη χώρα που παραμένουν απαράγραπτα.
Αντιμέτωπη, όμως, με την ομορφιά της εδώ ουγγρικής παρουσίας, στέκεται η ασκήμια της εβραϊκής προπαγάνδας η οποία πασχίζει να πείσει την ανθρωπότητα για την παγκόσμια κυριαρχία του εβραϊκού λαού ο οποίος, ρατσιστικότατα, πιστεύει στο ταλμούδ το οποίο θεωρεί κάθε μη εβραίο ...γουρούνι (γκοίμ)! Κι εδώ θα δούμε κακάσχημες φωτογραφίες που προπαγανδίζουν την εβραϊκή "παρουσία" στη Μπρατισλάβα! Ευτυχώς, έχουμε υπ΄ όψη πολύ καλά την εθνική "διαγωγή" των διεθνών εγκληματιών, όπως η Ιστορία τους έχει στιγματίσει!
Kαι αξίζει να σημειωθεί ότι καίτοι μικρό το δέμας, αυτό το οχύρωμα με την ποικιλία "θυρίδων" διαφόρων χρήσεων που διαθέτει, απέδωσε μεγάλη πληροφόρηση.
Και, ήδη, όταν βγήκαμε προς την ενδιάμεση "ζώνη" μεταξύ οχυρώματος και παλαιάς πόλεως από την πλευρική πόρτα, στις "αποσκευές" μας είχαμε αρκετές πληροφορίες για τις Τοξοθυρίδες αυτού του μνημειακού χώρου.
Αυτή η ενδιάμεση "ζώνη" μοιάζει με μια δομική αγκαλιά που σχηματίζει ο τοίχος του οχυρώματος με την περιεχόμενη παλαιά πόλη κι εδώ ο περιπατητής μπορεί να χαρεί με την ησυχία του την γαλήνη ενός αστικού περιβάλλοντος σπάνιας αισθήσεως.
Η παλαιά πόλη με το εμβληματικό της τοπόσημο, την «Πύλη του
Μιχαήλ», χωρίς τις γνωστές θορυβώδεις «οχλήσεις» των συγχρόνων πρωτευουσών,
χαλαρώνει τον επισκέπτη παρέχοντάς του την δυνατότητα ενός, πράγματι, ποιοτικού
περιπάτου.
H Πύλη του Μιχαήλ (Σλοβακικά: Michalská brána, Γερμανικά: Michaelertor, Ουγγρικά: Mihály kapu) είναι η μόνη πύλη της πόλεως της Μπρατισλάβα που έχει διατηρηθεί από τις μεσαιωνικές της οχυρώσεις και κατατάσσεται μεταξύ των παλαιότερων κτηρίων της πόλης. Χτισμένη περίπου το έτος 1300, το σημερινό της σχήμα είναι αποτέλεσμα μπαρόκ ανακατασκευών του 1758, όταν τοποθετήθηκε στην κορυφή του το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ και του Δράκου. Ο πύργος στεγάζει την Έκθεση Όπλων του Μουσείου της Πόλης της Μπρατισλάβα κάτι που επίσης μελετήσαμε αντλώντας γνώση ειδικώς για τους Δορυπελέκεις με τους οποίους καταγινόμαστε τον τελευταίο καιρό ως επιπρόσθετο όπλο του ευρύτερου ασκησιολογίου των «Ελλήνων Κενταύρων».
Στο δάπεδο του εσωτερικού της Πύλης του Μιχαήλ βρίσκεται και το "Σημείο Μηδέν" από το οποίο μετρώνται οι αποστάσεις στη Σλοβακία.
Και αυτή η Πύλη η οποία συνδέει την παλαιά με την νέα πόλη της Μπρατισλάβας είναι ένα "πέρασμα" που "μιλά" στη ψυχή κάθε διαβάτη...
Διασχίζοντας την παλαιά πόλη περάσαμε στα "άδυτά" της, απολαμβάνοντας μια "σκανδαλιστικήν" αρχιτεκτονική γεμάτη προκλήσεις ιστορικών παραπομπών οι οποίες αφορούν περισσότερο σε έναν "προσκυνητή παρελθόντος" παρά σε έναν κοινότυπο "τουρίστα".
Και για τον προαναφερθέντα λόγο, η συμπερίληψη της Μπρατισλάβας σε ομαδικά προγράμματα ταξιδιωτικών γραφείων δεν αποβαίνει πάντοτε επιτυχής διότι αυτή την πόλη την χαίρεσαι όταν τα ενδιαφέροντά σου και η ψυχολογία σου είναι συγκεκριμένα!
Βεβαίως, η όλη εικόνα του πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού παρελθόντος αυτής της μυστηριακής πόλεως συνεισφέρει σημαντικότατα και στην βαθύτερη κατανόηση και του "κεφαλαίου" των Τοξοθυρίδων των οχυρωμάτων της, κάτι που μας απασχόλησε, εδώ.
Παραλλήλως, σε κοντινή απόσταση από το Κάστρο της Μπρατισλάβας, ορθώνεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μαρτίνου στον οποίο τελέσθηκαν οι στέψεις Ούγγρων Βασιλέων.
Τα θυρανοίξια αυτού του γοτθικού καθεδρικού ναού έγιναν το 1452, αλλά χρειάστηκαν άλλοι δύο αιώνες για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.
Από το 1563 και μετά χρησιμοποιήθηκε ως χώρος για την στέψη
11 βασιλέων της Ουγγαρίας και επίσης έχει στεγάσει την πρεμιέρα του έργου του
Μπετόβεν «Missa Solemnis». Ο πύργος του καθεδρικού έχει 85 μέτρα ύψος και ήταν
αρχικά μέρος της μεσαιωνικής οχυρώσεως. Στην κορυφή του πύργου βρίσκεται μια
μεγάλη χρυσή κορώνα, 300 κιλών, που τοποθετήθηκε το 1847 για να θυμίζει τη
σημαντικότητα του καθεδρικού και το γεγονός ότι έχουν γίνει στέψεις βασιλέων σε
αυτόν.
Εδώ, σε ένα πλευρικό κλίτος και ως ανεξάρτητο έργο τέχνης, εκτίθεται το γλυπτό του Georg Rafael Donner που δείχνει τον Άγιο Μαρτίνο ως Ούγγρο Ουσάρο. Δημιουργήθηκε το 1734 από τον γλύπτη για τον κεντρικό βωμό και απεικονίζει τον έφιππο Άγιο Μαρτίνο να κόβει το πανωφόρι του για να το μοιραστεί με έναν ζητιάνο.
Αυτός ο παλαιότατος καθεδρικός ναός χαρακτηρίζεται από μία μεγαλοπρεπή ...λιτότητα η οποία παραπέμπει στο αριστοκρατικό ...απέριττο που χαρακτηρίζει τον αυθεντικόν "Ηγεμόνα", στοιχείο που εντοπίζει ο προσεκτικός ερευνητής και στα οχυρωματικά έργα της Μπρατισλάβας.
Τέλος, δεν παραλείψαμε να απολαύσουμε και έναν κοντινό χώρο του Κάστρου ο οποίος, ενεργειακότατος ων, μας προσέφερε την δυνατότητα μιας χαλαρωτικής διαλογιστικής εμπειρίας.
Η Μπρατισλάβα δεν είναι ένας "καθιερωμένος" ευρωπαϊκός τουριστικός προορισμός, ούτε μια "πολλά υποσχόμενη" ευρωπαϊκή πόλη, αλλά ένας συνεπτυγμένος υπέροχος τόπος ευρωπαϊκής Ιστορίας με άφθονη πληροφόρηση για τον ενδιαφερόμενο όπως για τον ευτυχή γράφοντα ο οποίος, αισίως, την επεσκέφθη με αμείωτο ενδιαφέρον για τρίτη φορά.
