Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ
ΣΤΗ
ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
H καθημερινότητα, πια, των μαθημάτων Ιππευτηρίου της Σχολής των Αθηνών δείχνει τα άμεσα οφέλη της συχνής επαναλήψεως τόσο στον Ίππο της Σχολής μας όσο και στον, υπό επίβλεψη, μέλλοντα Εκπαιδευτή και ήδη Αρχηγό της, Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη.
Αυτές τις υπέροχες ημέρες στο Ιππευτήριο ξεκινήσαμε την έρευνα επάνω σε μιαν άσκηση αναπτύξεως ενστίκτου με μία πρώτη προσέγγιση που έδειξε ότι είμαστε σε καλό δρόμο.
Αν και η συγκεκριμένη άσκηση δεν περιορίζεται στο πλαίσιο ενός αμιγώς ιππικού ασκησιολογίου, εν τούτοις κρίνεται ιδιαιτέρως ωφέλιμη και για Ιππείς, βεβαίως δε και Εφιπποτοξότες.
Όταν συλλεγούν τα απαραίτητα συμπεράσματα με την ευόδωση ενός προγράμματος το οποίο έχει ήδη καταστρωθεί, θα δημοσιοποιηθούν όλες οι παράμετροι ώστε η άσκηση αυτή να μπορεί να γίνει "κτήμα" με ασφάλεια, κάθε ενδιαφερομένου!
Πρόταγμα του προπονητικού προγράμματος είναι η "ανάκαμψη" του Ίππου από το στρεσογόνο ιπποδρομιακό παρελθόν του και δη την διαγραφή από την μνήμη του εκείνου του υπερκαλπασμού που απαιτούσε η αγωνιστικότητα του, ανηλεούς, ιπποδρομιακού στίβου, κάτι το οποίο αντιμετωπίζεται πλέον με την μεθοδικότητα της συνεχούς εφαρμογής της αποτελεσματικής "συνταγής" η οποία απαιτεί μετρημένους διασκελισμούς με ισόχρονες ανακοπές και καθησυχαστικούς χειρισμούς. Και ο Αντώνης το έμαθε το ...μάθημά του!
Επίσης, ήταν απαραίτητη η πρώτη εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο και τα βέλη, διαδικασία την οποία έκανε με εξαιρετικούς εισαγωγικούς χειρισμούς ο Αντώνης μας, πάντοτε υπό την εξ αποστάσεως επίβλεψη του Εκπαιδευτή ο οποίος, όμως, δεν χρειάστηκε να παρέμβει καθόλου.
Ο Αντώνης, επενδύοντας την καθημερινότητά του στο Ιππευτήριο έχει ήδη καταφέρει τη συγκομιδή μιας επαρκέστατης εμπειρίας ώστε να μπορεί να καταλήγει από μόνος του, πλέον, σε επιτυχείς χειρισμούς με κύριο εξ αυτών την εξοικείωση του Ίππου με τα βασικά της Έφιππης Τοξοβολίας η οποία αποτελεί και τον πυρήνα του ενδιαφέροντος μιας Εφιπποτοξοτικής Σχολής.
Πολλά, βεβαίως, είναι αυτά που χρειάζεται ένας άριστος Ίππος Σχολής, όπως τον απαιτούμε στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" φροντίζοντας να του τα ...προσφέρουμε μέσα από ένα καλοσχεδιασμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα κι απ΄ ό,τι φαίνεται, ήδη, τα αποτελέσματα είναι θετικά.
Το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα είναι συνδυαστικό και διαδραστικό ανελίσσοντας τον εκπαιδευόμενο Αντώνη ώστε να μπορεί να ανελίξει τον, επίσης, εκπαιδευόμενο Ίππο Σχολής μας και ...αντιστρόφως!
Έτσι, αξιοποιώντας τις καλοκαιρινές μέρες που μας προσφέρει τούτο το καταχείμωνο διαπιστώσαμε μια κάθετη πρόοδο και των δύο εκπαιδευομένων οι οποίοι συνέθεσαν, πια, την "κοινή γλώσσα" τους και συνέσφιξαν τους δεσμούς τους στον στίβο.
Και το εντυπωσιακότερο είναι η αυτοπειθαρχία του Ίππου ο οποίος ενώ, επί τούτου, υποχρεώνεται να εργασθεί σε μια γη ...επαγγελίας γεμάτη καταπράσινο ...πειρασμό, παρά ταύτα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, παραμένει αυτοσυγκεντρωμένος στις εντολές των χειριστών του, αν και με διαρκή διάθεση ...βοσκής!
Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν διατηρούμε την έπαρση της διαχειρίσεως του άλλου, αλλά την αίσθηση του καθήκοντος φιλαλληλίας του οποίου η άσκηση συνεπιφέρει και την δική μας πρόοδο.
Αυτό ισχύει και στη προκειμένη περίπτωση όπου ένας υπεύθυνος Εκπαιδευτής μαθαίνει ο ίδιος ...εκπαιδεύοντας ταυτοχρόνως Άνθρωπο και Ίππο, παρατηρώντας να του επιστρέφεται το αντίδωρο της ανελίξεως και των δύο με ό,τι αυτό σημαίνει για μια Σχολή.
Και τούτο το απλό είναι και το ζητούμενο, να χαίρεσαι την πρόοδο εκείνων προς τους οποίους επενδύεις την προσδοκία σου η οποία, εμφανώς, δικαιώνεται! Απλά πράγματα...
