ΣΠΑΡΤΗ: Π Α Ρ Θ Ε Ν Ω Ν Α Σ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 ΣΠΑΡΤΗ: 

Π Α Ρ Θ Ε Ν Ω Ν Α Σ 

ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

     Παραφράζοντας το γνωστό "περί κακού" γνωμικό, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" θα λέγαμε ότι "ενός καλού μύρια άριστα έπονται", όπου, βεβαίως, το "καλό" δεν είναι άλλο από την Έφιππη Τοξοβολία, πέριξ της οποίας "ανιδρύονται" μύρια όσα άριστα, μεταξύ των οποίων και η Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας στην οποία, προσφάτως, αποθησαυρίστηκε ένα μεγάλο μέρος, αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος, του προσωπικού αρχείου του Γερμανού Πτεράρχου Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ. Περί της προσωπικότητος του Πτεράρχου παραθέτουμε εν συνεχεία το βιογραφικό του όπως το εμφανίζει η παντελώς αναξιόπιστη "Wikipedia", η οποία, άλλωστε, αποκλείεται και ως "πηγή" σοβαρών μελετών! Ο λόγος αυτής της προτιμήσεώς μας είναι για να καταδείξουμε την σημασία της προσωπικότητος του Πτεράρχου Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ ακόμη και δια των αράδων μιας τόσο, κακοπίστως, προκατειλημμένης "πηγής" η οποία, εμμέσως πλην σαφέστατα, του αναγνωρίζει πολλά, έστω και ...ξεροκαταπίνοντας! 

Ο Πτέραρχος Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ

Χέλμουτ Φέλμυ 

Ο Χέλμουτ Φέλμυ (γερμανικά: Hellmuth Felmy) ήταν Γερμανός στρατιωτικός, πτέραρχος και σωματάρχης, που έδρασε στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο τέλος του οποίου χαρακτηρίστηκε εγκληματίας πολέμου και προσήχθη σε συνακόλουθη της δίκης της Νυρεμβέργης, της επιλεγόμενης "δίκης των ομήρων" (hostages trial) ή Δίκης του Λιστ.

Γενικά

Γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 28 Μαΐου του 1885. Το 1904 εντάχθηκε στον αυτοκρατορικό γερμανικό στρατό και το 1912 εκπαιδεύτηκε στην αυτοκρατορική αεροπορία στρατού, τον κλάδο τον οποίο και ακολούθησε.

Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο ανέλαβε διοικητής μοίρας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Μέσης Ανατολής υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου ανέλαβε διάφορες διοικητικές θέσεις στρατού και αεροπορίας. Το 1938 ανέλαβε ανώτερος διοικητής αεροπορικών δυνάμεων.

Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανέλαβε διοικητής της 2ης Σμηναρχίας της Λουφτβάφε από την οποία παύτηκε δύο ημέρες μετά το «περιστατικό Μεχέλεν», που αφορούσε πτώση κατασκοπευτικού αεροσκάφους δια του οποίου περιήλθαν στους αγγλογάλλους γερμανικά σχέδια επίθεσης στην Ολλανδία, που συνέβη στις 10 Ιανουαρίου του 1940. Τελικά ένα χρόνο μετά, το 1941, ανακλήθηκε από το Αρχηγείο της Βέρμαχτ προκειμένου ν΄ αναλάβει 30ήμερη επιχείρηση στο Ιράκ μετά την οποία και ανέλαβε αποστολή στη κατεχόμενη Ελλάδα.

Στην Ελλάδα ανέλαβε διοικητής, Σωματάρχης, των νοτίων γερμανικών στρατευμάτων και συγκεκριμένα του 68ου Σώματος στρατού κατά το χρονικό διάστημα 1942 – 1943, μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών και την μετεγκατάστασή τους στη Γιουγκοσλαβία όπου ανέλαβε διοικητής του 34ου Σώματος στρατού με το οποίο αντιμετώπισε τις επιθέσεις των εκεί αντιστασιακών ομάδων.

Με τη λήξη του πολέμου συνελήφθη από τους συμμάχους, παρέμεινε αιχμάλωτος, και το 1948 προσήχθη στο Δικαστήριο της Νυρεμβέργης ως εγκληματίας πολέμου για τη δράση του στην Ελλάδα, από το οποίο και καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση, πλην όμως 2,5 χρόνια μετά, στις 15 Ιανουαρίου του 1951, αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Χέλμουτ Φέλμυ πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου του 1965 στη πόλη Ντάρμσταντ της τότε Δυτικής Γερμανίας.

Δράση στην Ελλάδα

Ο Σωματάρχης Χ. Φέλμυ κατά την εγκατάσταση και παραμονή του στην Ελλάδα εκτελούσε ταυτόχρονα και χρέη Φρουράρχου Αθηνών. Υπό την ιδιότητα αυτή επέδειξε ΄γενικά ένα μετριοπαθή χαρακτήρα[εκκρεμεί παραπομπή] ενώ τα ανθρωπιστικά του αισθήματα άρχισε να τα επιδεικνύει μόλις αποχώρησε από την Ελλάδα για Γερμανία, μέσω Βουλγαρίας ο διαβόητος στρατηγός των SS Βάλτερ Σιμάνα υπό τις διαταγές του οποίου και μόνο είχαν τεθεί και ενεργούσαν όλες οι αστυνομικές δυνάμεις και τα συγκροτημένα τάγματα ασφαλείας.

Μέσα από τις διάφορες συναναστροφές και φιλίες που είχε αναπτύξει με Έλληνες επίσημους και ανεπίσημους δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διατηρούσε επαφές και με τους Άγγλους[εκκρεμεί παραπομπή]. Μπορεί βέβαια τους κομμουνιστές να μη τους συμπαθούσε πλην όμως δεν ενήργησε καμία σε βάρους τους ιδιαίτερη δίωξη[εκκρεμεί παραπομπή]. Μόλις ανέλαβε κύριος της κατάστασης απελευθέρωσε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου όλους τους Έλληνες πολιτικούς που κρατούνταν εκεί μεταξύ των οποίων τον Θεμιστοκλή Σοφούλη, τον Γεώργιο Καφαντάρη και τον Στυλιανό Γονατά που ίσως ν΄ αναγνώριζε την αξία τους, ή με αυτό να ικανοποίησε πιθανό αίτημα του τότε πρωθυπουργού Ι. Ράλλη.

Αξιοσημείωτο είναι ότι για τέτοιες υποθέσεις συνεργάζονταν με τον τότε πρωθυπουργό μέσω μυστικών συνδέσμων - αγγελιαφόρων και όχι σε απευθείας συναντήσεις που συνοδεύονταν πάντα λόγω βαθμού με διάφορους επιτελείς του. Σχέσεις με τον X. Φέλμυ διατηρούσαν επίσης ο τότε «εγκάθετος» αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός καθώς και διάφοροι πολιτικοί, διπλωμάτες, καθηγητές, αστυνομικοί και στρατιωτικοί.

Όταν ο X. Φέλμυ έλαβε την διαταγή της αποχώρησης όλων των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής από την νότια Ελλάδα άφησε να διαρρεύσει[εκκρεμεί παραπομπή] μια παράλληλη απόρρητη διαταγή περί ανατίναξης και καταστροφής σημαντικών έργων υποδομής τόσο της Αθήνας όσο και του Πειραιά. Συνέπεια αυτού, μια και ο ίδιος δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά, ήταν να δραστηριοποιηθούν οι σύνδεσμοι μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και της γερμανικής Ανώτερης Στρατιωτικής Διοίκησης Μακεδονίας και Νήσων με συνέπεια ν΄ αλλάξει την τελευταία στιγμή το σχέδιο αυτό και ν΄ αποφευχθούν πολλές καταστροφές μεταξύ των οποίων ήταν και το φράγμα του Μαραθώνα. Δυστυχώς όμως η ανατίναξη των λιμενικών εγκαταστάσεων του Πειραιά δεν αποτράπηκε, ίσως και μετά από άστοχες κινήσεις εκ μέρους των Ελλήνων.[1]

Παρά ταύτα το όνομά του συνδέθηκε με την τραγική σφαγή των Καλαβρύτων την οποία επιχείρησε μια υποδεέστερη[εκκρεμεί παραπομπή] στρατιωτική μονάδα του Σώματος Στρατού που διοικούσε και που πιθανότερα[εκκρεμεί παραπομπή] να διέταξε ο περιβόητος Βάλτερ Σιμάνα, μόλις δύο μήνες μετά την εγκατάστασή του, στην αρμοδιότητα του οποίου τελούσε η ασφάλεια του ελληνικού χώρου.

Σημειώσεις

Σημειώνεται πάντως ότι εκ μέρους της Ελλάδας δεν ηγέρθη καμία ιδιαίτερη αξίωση σε βάρος του ούτε ζητήθηκε η έκδοσή του τόσο για τα Καλάβρυτα όσο και για την ανατίναξη του λιμένα του Πειραιά.

Διακρίσεις

Σταυρός των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Οίκου των Χοεντσόλερν με Ξίφη

Σιδηρούς Σταυρός 2ας Τάξης (1914)

Σιδηρούς Σταυρός 1ης Τάξης (1914)

Βασιλικό Πρωσικό Τάγμα της Κορώνας 4ης Τάξης

Βασιλικό Πρωσικό Έμβλημα των Ηγετών της Αεροπλοΐας

Χανσεατικός Σταυρός του Αμβούργου
Αυτοκρατορικός και Βασιλικός Αυστριακός Σταυρός Πολεμικής Υπηρεσίας 3ης Τάξης με 

      Πολεμική Διακόσμηση
Τουρκικό Μετάλλιο του Ιμτιάζ με Χατζάρα
Τουρκικό Μετάλλιο του Λιακάτ με Χατζάρα
Τουρκική Σιδηρά Ημισέληνος
Σταυρός της Τιμής για τους Μαχητές του Μετώπου 1914/18
Σταυρός Υπηρεσίας της Βέρμαχτ 4ης Τάξης
Σταυρός Υπηρεσίας της Βέρμαχτ 3ης Τάξης
Σταυρός Υπηρεσίας της Βέρμαχτ 2ας Τάξης
Σταυρός Υπηρεσίας της Βέρμαχτ 1ης Τάξης
Πόρπη επί του Σιδηρού Σταυρού 2ας Τάξης
Πόρπη επί του Σιδηρού Σταυρού 1ης Τάξης
Γερμανικός Σταυρός στις 16 Ιανουαρίου 1945 ως Στρατηγός των Ιπταμένων και διοικητής του

     LXVIII (68ου) Σώματος Στρατού.

   Αυτός λοιπόν, ο Γερμανός Πτέραρχος, παραμένοντας ως ...κατακτητής στο ελληνικό έδαφος, αφοσιώθηκε, οχι σε ...εκτελέσεις και πυρπολήσεις όπως θέλουν τα μεταπολεμικά σενάρια των νικητών, αλλά στην μελέτη και την ανάδειξη της Ελληνικής Ιστορίας και δη της Πελοποννήσου την οποία εξετίμησε όσο, ούτε οι κάτοικοί της τα κατάφεραν, προβάλλοντάς την διεθνώς και ποικιλοτρόπως! Έτσι, με την γερμανική του μεθοδικότητα και συστηματικότητα, ο Πτέραρχος Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ οργάνωσε, στο κατεχόμενο ελληνικό έδαφος, μιαν ομάδα επιστημονικής εργασίας αποτελούμενη από έντεκα απλούς στρατιώτες με "βαρύτατα", όμως, πανεπιστημιακά διπλώματα και κατέγραψε την Πελοπόννησο σε έναν πληρέστατο τόμο 279 σελίδων, με τίτλο "Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, Τόπος, Ιστορία, Τέχνη" (Αθήνα 1944),  πλουσιότατα εικονογραφημένο και χαρτογραφημένο, παρουσιάζοντας την ιστορία του τόπου μαζύ με όλα τα ιστορικά μνημεία του, ειδική δημογραφική και συγκοινωνιολογική μελέτη, παρουσίαση πλουτοπαραγωγικών πηγών, προτάσεις βελτιώσεων κλπ κλπ... Και το βιβλίο αυτό υπήρξε μοναδικό ως έκδοση, διότι:

     1. Πουθενά δεν εμφανίζει τα Ναζιστικά σύμβολα όπως θα ήταν αναμενόμενο, αλλά και εύλογο! Εν προκειμένω, ο Γερμανός Πτέραρχος Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ, σεβάστηκε τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ ο οποίος, από σεβασμό προς το Ολυμπιακό Πνεύμα, απέφυγε την χρήση Ναζιστικών συμβόλων στην διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου (1936) επιλέγοντας την χρήση μιας λευκής(!) πανανθρώπινης καμπάνας ως σύμβολο της διοργανώσεως με την φράση "Καλώ τους νέους του Κόσμου!" (Ich rufe die Jugend der Welt) απευθυνόμενος σε  ό λ ο υ ς  α δ ι α κ ρ ί τ ω ς  τους νέους του Κόσμου, αποφεύγοντας την όποια πολιτικοποίηση, με αποτέλεσμα ο Jesse Owens, επιστρέφοντας από την Ναζιστική Γερμανία στην πατρίδα του τις ΗΠΑ να δηλώσει ότι δεν ένιωσε ρατσισμό στο Βερολίνο αλλά στις ΗΠΑ όπου τον υπεχρέωσαν, ως μαύρο, να μπαίνει στο λεωφορείο από την ...πίσω πόρτα! Ο μεγάλος Αμερικανός αθλητής είπε, τότε, για τον πρόεδρό του Φραγκλίνο Ρούσβελτ: “Hitler didn’t snub me—it was our president who snubbed me,” και “The president didn’t even send me a telegram.” δηλαδή, "Δεν με σνομπάρησε ο Χίτλερ, αλλά ο πρόεδρός μας" και "Ο πρόεδρος δεν μου έστειλε ποτέ ούτε ένα τηλεγράφημα"!

     Και, επ΄ ευκαιρία, είναι γελοίοι όσοι πλαστογραφούν την ιστορική πραγματικότητα αναμασώντας την "τσιχλόφουσκα" ότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ...χαιρέτησε τον Jesse Owens όταν έχει διατηρηθεί πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό που δείχνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, τον Αδόλφο Χίτλερ όχι απλώς να χαιρετά αλλά να είναι  α γ κ α λ ι ά  με τον Jesse Owens, στιγμιότυπο που πραγματικά κάνει τον άνθρωπο υπερήφανο για την έμπρακτην υπέρβαση του ρατσισμού τον οποίο ρατσισμό αναπαράγουν οι επαγγελματίες αντιρατσιστές ως λόγον υπάρξεώς τους!

     Kαι πόσο πρέπει να ντρέπονται για την όποια "νοημοσύνη" τους όσοι δέχονται και αναπαράγουν τέτοια ψεύδη...!

     

Τέλος, ποιος θα ξεχάσει όχι μόνον την μεγάλη υποδοχή που επεφύλαξε ο Αδόλφος Χίτλερ στον Jesse Owens στο λιμάνι του Αμβούργου όταν πάτησε το πόδι του στην Γερμανία αλλά και την όλη συντροφικότητα με την οποία περιέβαλε τον Αμερικανό μαραθωνοδρόμο ο Ναζί ολυμπιονίκης Carl Ludwig Long ο οποίος, μάλιστα στάθηκε δίπλα στον Jesse Owens με εξειδικευμένες αθλητικές συμβουλές οδηγώντας τον στο βάθρο του νικητή...

     2. Πουθενά, το βιβλίο αυτό, δεν εμφανίζει στα επίσημα στοιχεία της εκδόσεώς του, ούτε το όνομα του Πτεράρχου Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ, ούτε και την Μονάδα του, αλλά μόνον ότι εκδόθηκε "Από  μ ι α   κ ά π  ο ι α  Γενική Στρατιωτική Διοίκηση" (Herausgegeben von  e i n e m  Generalkommando). Aντιθέτως αναφέρει ονομαστικώς τους έντεκα στρατιώτες που το συνέγραψαν και το υλοποίησαν δοθέντος ότι ολόκληρη αυτή η έκδοση υπήρξε "εργόχειρό" τους, από την συγγραφή των κειμένων, την φιλοτέχνηση με πενάκι σινικής του εξωφύλλου και των σχεδίων, την χαρτογράφηση, των αρχιτεκτονικών κατόψεων κλπ. μέχρι και την στοιχειοθεσία! Ακόμη ένα τεκμήριο σεμνότητος του Γερμανού Πτεράρχου όταν καθένας στη θέση του θα φρόντιζε για την προβολή του εαυτού του και, ίσως, της Μονάδος του κάτι που βλέπουμε κατά κανόνα στην μεταπολεμικήν εποχή μας!

     3. Την ίδια σεμνότητα του Γερμανού Πτεράρχου παρατηρούμε και στον πρόλογό του ο οποίος είναι αφιερωμένος στους στρατιώτες του τους οποίους τιμά μνημονεύοντας την συμβολή τους στον Πολιτισμό, ενώ αρκείται στην υπογραφή του χωρίς κι εδώ να αναφέρει το ονοματεπώνυμό του!

     Όλη αυτή η σπουδαία μελέτη συντάχθηκε με το σκεπτικό ότι η Πελοπόννησος, με όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου και των κατοίκων της, αποτελεί την  "κ α ρ δ ι ά"  της Ελλάδος την οποία και αντιπροσωπεύει! Αυτή δε η παρατήρηση υποδηλώνει και την σοβαρότητα με την οποία ο Γερμανός Πτέραρχος Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ και οι έντεκα, εν όπλοις, συνεργάτες του αντιμετώπισαν την όλη συγγραφή.

     Πράγματι, από το εξώφυλλο μέχρι το οπισθόφυλλο, η έκδοση αυτή δεν συνιστά μόνον ένα θησαυρό ακριβέστατων γνώσεων και πληροφοριών για όλη την Πελοπόννησο, αλλά και ένα έργο Τέχνης φιλοτεχνημένο με την υψηλή γερμανικήν Αισθητικήν μιας εποχής η οποία χαρακτηρίσθηκε από ένα, άνευ προηγουμένου Art Déco που ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεραστεί! 

     Όντως, το πενάκι σινικής του καλλιτέχνη στρατιώτη Η. Βohtz απαθανάτισε στο χρόνο την παράσταση του εξωφύλλου με ιερή λιτότητα και με την δέουσα "λακωνικότητα" απέδωσε με λίγες γραμμές σε ένα τόσο μικρό σχεδίασμα ολόκληρο τον τόπο και τα φυσικά χαρακτηριστικά του!

     Το ίδιο πενάκι του στρατιώτη H. Bohtz, αλλά και των συστρατιωτών του M. Kolb και Ο. Βobzin συνεισέφεραν σε καλλιτεχνικές απεικονίσεις εδαφικών διαμορφώσεων και άλλων σχεδιογραφημάτων, ενώ τους εννέα αναδιπλούμενους χάρτες φιλοτέχνησαν οι στρατιώτες K. H. Glatzel, K. Trenkwitz και W. Steinborn, ενώ υπεύθυνοι συντάξεως κειμένων ήσαν οι στρατιώτες-επιστήμονες (αρχαιολόγοι, ιστορικοί κλπ) R. Weber, H. Friedrich, F. Meyer-Riemann και A. Harter, δηλαδή, ένα πλήρως συγκροτημένο επιτελείο ειδικών και, μάλιστα, εν καιρώ πολέμου, το οποίο ουδέποτε κατάφερε να συγκροτήσει, έστω εν καιρώ ειρήνης, ούτε ο Ελληνικός στρατός ούτε το, από καταβολής του, ανίκανο ελλαδικό κράτος!

     Ιδιαίτερη προσοχή κατεβλήθη στην επακριβή καταγραφή της Ιστορίας του τόπου όπου, όχι μόνον ο γραπτός λόγος αλλά και οι παραστατική χαρτογράφηση αφήνει στον αναγνώστη την πλήρη "εικόνα" της πορείας του τόπου ανά τους αιώνες!

     Αρχαιότητα, ρωμαιοκρατία, σλαυικές διεισδύσεις, λατινοκρατία, οθωμανική κατάκτηση, νεώτεροι χρόνοι, στο βιβλίο αυτό καταγράφονται με τεκμηρίωση, πληρότητα, αλλά και σχεδιαστική περιγραφικότητα!

     Εντυπωσιακή, για την εποχή και τις συνθήκες της, η ακρίβεια των απεικονίσεων αρχιτεκτονικών κατόψεων και καθέτων τομών των μνημείων της Πελοποννήσου, ώστε να γίνονται από τον αναγνώστη πλήρως αντιληπτά! 

          Το συγκεκριμένο βιβλίο "Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, Τόπος, Ιστορία, Τέχνη" μας διδάσκει την αφοσίωση στην συνεισφορά προς τον Πολιτισμό με σεμνότητα αλλά και εγκυρότητα, όπως ακριβώς απαιτεί μια συνεπής ευρωπαϊκή κοινωνία στην οποία προσβλέπουμε όσοι τιμούμε εαυτούς και την προέλευσή μας! Και επειδή κάποιοι οι οποίοι μέσα στη συρμώδη αντιφασιστική υστερία τους, επιμένοντας στην  πλαστογράφηση της ιστορικής αλήθειας, είναι βέβαιο ότι θα θυμώσουν ...επαγγελματικά, τους προτρέπουμε να αρκεσθούν στο "Άρλεκιν" και στα τηλεοπτικά πρωινάδικα με τα οποία "επιμορφώνονται", ανακατευθυνόμενοι σε άλλους ιστοτόπους πλέον "ευκατάποτους" από ολιγόνοες! Ευτυχώς, το διαδίκτυο, όπως και η ζωή διαθέτει ...απ΄ όλα! Και εμείς θα παραμένουμε υπερήφανοι για το ολοένα και εμπλουτιζόμενο περιεχόμενο της Βιβλιοθήκης μας που μας ευρύνει πνευματικούς ορίζοντες, λόγος για τον οποίο ευχαριστούμε και την ερίτιμη δωρήτρια του νεοαποκτηθέντος αρχειακού υλικού του αειμνήστου Γερμανού Πτεράρχου Walter Hellmuth Wolfgang Felmÿ, κ. U.H.!