ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΑ ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ
Σε προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στην ορθή επιλογή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" να ασκούμεθα σε φυσικούς, υπαίθριους χώρους και την ιδιαίτερη προσπάθεια των στελεχών της Ομάδος ώστε, πλην της σταθερής Κοιλάδος, να εντοπίζουν, εγκαίρως, κατάλληλους χώρους για την άρτια επιτέλεση του περιεχομένου κάθε Προπονήσεως, κυρίως, στη Παραδοσιακή Τοξοβολία.
Εν όψει, λοιπόν, της επόμενης Προπονήσεώς μας στη Παραδοσιακή Τοξοβολία με ένα πολύ ιδιαίτερο περιεχόμενο ασκήσεων, ο Αρχηγός της Ομάδος με τον Σπύρο και τη Βαρβάρα, παρά το έντονο χιονόνερο και τις χαμηλές θερμοκρασίες, όργωσαν τις πεντελικές κορυφές για να ανακαλύψουν το πιο κατάλληλο σημείο για την επικείμενη Προπόνησή μας.
Οι όχι και καλύτερες καιρικές συνθήκες είχαν, από την προηγούμενη, μετατρέψει το χωμάτινο οδικό δίκτυο στην ορεινή Πεντέλη σε λίμνες αλλά οι οδηγικές ικανότητες του Σπύρου και το κατάλληλο για τη περίσταση όχημά του μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους.
Έτσι, με τον Σπύρο στο τιμόνι και έχοντας την αίσθηση ότι βρισκόμασταν περισσότερο σε βάρκα παρά σε αυτοκίνητο, περνώντας από νεροφαγώματα και αρκετά επικίνδυνα σημεία, βρεθήκαμε στη κορυφογραμμή αναζητώντας το ιδανικό σημείο για την επόμενη Προπόνησή μας. Είναι φυσικό πολλά Μέλη μας να αγνοούν το τι προηγείται της καλής οργανώσεως μιας Προπονήσεως όμως συχνά αφιερώνονται πολλές και επίπονες ώρες προετοιμασίας ώστε το αποτέλεσμα να είναι ασφαλές και ωφέλιμο για όλους τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!
Η ενεργειακή δύναμη πολύ υψηλή σε αυτό το αττικό βουνό που άλλοτε, κατά τον 7ο αιώνα π.χ.χ., ονομάζονταν "Βριλησσός"
(= "Ισχυρός Λίθος" από τα συνθετικά βριάω - βριώ : έχω ισχύ +
λάας : πέτρα + κατάληξη -σος), ονομασία με την οποία συναντάμε αυτό το βουνό σε κείμενα του
Ηρόδοτου και του Θουκυδίδη, ενώ κατά τον 3ο αιώνα π.χ.χ. το βουνό αυτό μετονομάζεται σε "Πεντέλη" από το δήμο
που εγκαθίσταται στο λόφο μπροστά του (Αρχαίος Δήμος Πεντέλης).
Τα "σπλάχνα" του που τροφοδότησαν με το εξαιρετικό τους μάρμαρο το οικοδόμημα του Παρθενώνος αλλά και πλείστα όσα μνημειακά κτίσματα του αττικού λεκανοπεδίου προβάλλουν ακόμη "ολοζώντανα" ανάμεσα από την εκπληκτική βλάστηση του τοπίου και η κρύα και βροχερή μέρα όλες αυτές τις εμπειρίες τις έκανε ακόμη πιο αισθησιακές στα στελέχη της Ομάδος που, ακούραστα, όργωναν με τα πόδια αλλά και το "μάτι" όλη την ορεινή περιοχή.
Λόγω της ιδιαιτερότητος των ασκήσεων της επικείμενης Προπονήσεως, σε αυτή την έξοδό μας βρεθήκαμε στη κορυφογραμμή, στο χείλος γκρεμών και σε πανέμορφες πλαγιές της Πεντέλης, εκεί όπου θα μπορούσε να υπάρξει το πολυπόθητο σημείο της αναζητήσεώς μας.
Ιδιαίτερη η συγκίνησή μας κι όταν περάσαμε μπροστά κι απ΄το μονοπάτι μέσω του οποίου οι επήλυδες δούλοι των αρχαίων Αθηναίων κατέβαζαν τα μάρμαρα που προορίζονταν για τον λαμπρό Παρθενώνα των Αθηνών του Περικλέους, εκείνου του ηγεμόνα για τον οποίο ίσχυσε το "τα πάντα αυτώ επιτρέπειν"!
Τα βήματά μας δεν άργησαν να φθάσουν στο γνωστό σπήλαιο των Αμώμων το οποίο, ο θρύλος και όχι η ιστορική τεκμηρίωση θέλει ως λημέρι του ρομαντικού ...λήσταρχου Νταβέλη. Ήμασταν σε υψόμετρο 720 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αν και δε βρισκόμασταν σ' αυτό το σημείο για πρώτη φορά, προσεγγίσαμε το σπήλαιο με τον ενθουσιασμό που εμπνέει σε όσους το πλησιάζουν για να "σκανάρουμε" κάθε δυνατότητα.
Στο άλλοτε Ιερό του Πανός, το δισυπόστατο ναίδριο του 12ου αιώνος μας υποδέχονταν με την ίδια, πάντοτε, φιλόξενη διάθεση στο ορεινό τοπίο, υπό τη σκέπη της εισόδου του κυρίως σπηλαίου.
Εκεί που άλλοτε λατρεύονταν ο θεός Πάνας, τώρα, κάποιες βυζαντινές τοιχογραφίες μιλούσαν για την θρησκευτική μετάλλαξη...
...την ίδια μετάλλαξη που μαρτυρούσαν και οι γλυπτές φιγούρες "αγγέλων" στους βράχους της φυσικής τοιχοποιίας του ναϊδρίου.
Πάντα συμπαθητικό το όλο σκηνικό, παραμένει μια "σταθερή αισθητική αξία" της Πεντέλης, αλλά η δική μας αγωνία ήταν ο εντοπισμός του καταλληλότερου σημείου για την προσεχή Προπόνησή μας στη Παραδοσιακή Τοξοβολία.
Το "σκανάρισμά" μας συμπεριέλαβε και το ίδιο το σπήλαιο, αλλά τα αποτελέσματα και πάλι δεν ικανοποιούσαν τις παραμέτρους της μελλοντικής Προπονήσεώς μας.
Το όλο αττικό τοπίο ίδιο σε όλη την έκτασή του και θυμηθήκαμε την υπέροχη εκείνη "ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ" μας (τον Μάρτιο του 2013) που απολαύσαμε πάνω στη Πάρνηθα.
Σήμερα, όμως, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και "extra" θέαμα, όταν μια παρέα οδηγών οχημάτων "off road" κινήθηκε κοντά μας και κάποιος, ο πιο ευφάνταστος, αποκλείσθηκε μέσα σε μία στενή χαράδρα και χρειάσθηκε ολόκληρη "επιχείρηση" ανασύρσεώς του από μέσα.
Αν και ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι εντελώς αντίθετος με το πνεύμα της δικής μας φυσικής δραστηριότητος, εν τούτοις, δε παύουμε να θαυμάζουμε κάθε Άνθρωπο ο οποίος επιχειρεί να εξερευνήσει τη Φύση και τις αντοχές του.
Και τα παιδιά που συναντήσαμε σήμερα, μας έκαναν να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο τους Συνέλληνες οι οποίοι προσπαθούν, καθένας με το δικό του τρόπο, να αναμετρηθούν με τα στοιχεία της Φύσεως και να ορίσουν τις διαστάσεις ενός τίμιου διαλόγου μαζύ της.
Επιστρέφοντας στην αναζήτησή μας, δυστυχώς, όλη αυτή η ωραία σημερινή "άνοδός" μας στη βροχερή και κρύα Πεντέλη μπορεί να μας προσέφερε πανέμορφες εμπειρίες αλλά δε μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε το ζητούμενο. Αυτό σημαίνει ότι, συνεπείς στις απαιτήσεις του προπονητικού προγράμματός μας κατά τις μεσολαβούσες μέρες θα προσπαθήσουμε να το εντοπίσουμε ώστε, ασχέτως "επιτελικών κόπων κι εργατωρών" τα Μέλη μας να απολαύσουν ακόμη μία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας ασφαλή και ωφέλιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.