ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

"ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΑ ΑΛΟΓΑΚΙΑ ΣΑΣ;"

 

 

     To ερώτημα του τίτλου μας το έθεσε αστεϊζόμενη μία καλή φίλη στο "Facebook" της Ομάδος μας και όχι μόνο... Κάποιος άλλος, επίσης, καλός φίλος, ο οποίος μάλιστα μας δήλωσε ότι δεν ιππεύει γιατί φοβάται (!), μας ...ενημέρωσε ότι η Ιππασία είναι πολύ επικίνδυνη και θα πρέπει να φοράμε προστατευτικά καπέλα! 

 

 

     Πολλοί φίλοι που παρακολουθούν την Εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" απορούν για τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε και αδυνατούν να εννοήσουν πως αποτολμούμε τα όσα αποτολμούμε, με τόση εμπιστοσύνη στους Ίππους μας και χωρίς κανένα ατύχημα, χωρίς, μάλιστα να φοράμε και προστατευτικό καπέλο! 

 

 

     Αντιθέτως, οι γνώστες της Ιππικής και της Ιππασίας (και όχι μόνον από την Χώρα μας, αλλά διεθνώς) μας συγχαίρουν για τις ασκήσεις του εκπαιδευτικού προγράμματός μας και ζητούν, ευγενώς, την βοήθεια ώστε να τις "υιοθετήσουν"! 

 

 

     Κατ' αρχήν, πιστέψτε μας, στον εκπαιδευτικό μας χώρο, από την ημέρα ενάρξεως της Σχολής μας έχουμε κρεμασμένα ΚΑΙ προστατευτικά καπέλα αλλά, εξ αρχής, η δική μας προστασία επιδιώξαμε να είναι ουσιαστική γι'  αυτό δώσαμε σημασία στο περιεχόμενο της Εκπαιδεύσεως, τόσο των Ίππων μας, όσο και των Εκπαιδευτών και των μαθητών μας!

 

 

     Φορώντας προστατευτικό καπέλο, καθημερινώς, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, πολλοί αναβάτες πέφτουν από τον Ίππο καταλήγοντας στα νοσοκομεία και, δυστυχώς, όχι μόνον...

 

 

     Η Ιππασία θεωρείται, πράγματι, μία από τις πλέον επικίνδυνες δραστηριότητες του Ανθρώπου, οι ασφαλιστικές εταιρείες αποφεύγουν ακόμη και να πουλάνε ασφάλειες, αλλά εμείς θυμηθήκαμε (χωρίς να το ανακαλύψουμε...) το αυγό του ...Κολόμβου και την μετατρέψαμε σε, σχεδόν, ακίνδυνη, δίνοντας μεγάλη έμφαση σε επένδυση  χρόνου προκειμένου να καταρτίσουμε αποτελεσματικό γενικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, να καταλληλοποιήσουμε τους Ίππους μας ως "Δασκάλους", να εκπαιδεύσουμε με μεθοδικότητα τους ...Εκπαιδευτές μας και να καταλήξουμε στον θεσμό του προγραμματικού ατομικού (και όχι του, οικονομικώς "πολύφερνου", ομαδικού) μαθήματος Ιππασίας το οποίο αποτελεί και την εγγύηση ασφαλείας των εκπαιδευομένων μας. Όλα αυτά, βεβαίως, δεν είναι εφικτά για έναν Όμιλο, μια σχολή με κερδοσκοπικό χαρακτήρα, όμως η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ", ως μη κερδοσκοπικός Οργανισμός, έχει την δυνατότητα να τα τηρεί, αφήνοντας τα προστατευτικά  καπέλα στην ...άκρη!

 

 

     Ο αρχάριος στη Σχολή των "ΕΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θα ξεκινήσει με τον Κύκλο Προσεγγίσεως ώστε ο ανεπίσακτος και ανενστόμιστος Ίππος-Δάσκαλος να τον αποδεχθεί, αβιάστως, ως συνεργάτη του και "εντολέα" του. Μια διαδικασία η οποία είναι άγνωστη στους πολλούς που προτιμούν τα προστατευτικά καπέλα ανεβάζοντας κατευθείαν ένα τσούρμο μαθητών, εκτός από τα καπέλα και με μαστίγια και ...σπιρούνια στις σέλλες για να ξεκινήσουν αγχωσικά, από τη πρώτη στιγμή, το "μάθημα". Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" η Ιππική και η Ιππασία αρχίζουν από τη σχέση και όχι από την επιβολή. Ο Κύκλος Προσεγγίσεως δεν είναι δικό μας "επινόημα", ούτε εφεύρημα εντυπωσιασμού, αλλά καταστάλαγμα μετά από την ερμηνεία της φυσικής συναισθηματικής συμπεριφοράς του Ίππου ως αγελαίου ζώου και δεν φειδόμεθα ούτε κόπου, ούτε χρόνου ώστε ο μαθητής μας να τον εκτελέσει σωστά, από την πρώτη στιγμή της επαφής του με τον Ίππο-Δάσκαλό του.

 

 

 

     Η επόμενη άσκηση είναι ο μαθητής να βρεθεί ήρεμος κάτω από την κοιλιά του Ίππου με τον Ίππο εντελώς ελεύθερο να αντιδράσει όπως θέλει! Ο ρυτήρας επιδεικτικά αφημένος κατά γης και κανένας Εκπαιδευτής ή άλλος επιβλέπων κοντά στον Ίππο ώστε να προλάβει τυχόν "αντιδράσεις" του! Το "τι" και "πως" το μαθαίνουν οι μαθητές μας όχι με κουραστικές αναλύσεις αλλά αφήνοντάς τους να το σκεφθούν και να το ανακαλύψουν όχι με την ψυχρή λογική αλλά με το ένστικτο... Τώρα οξύνεται ο πραγματικός "νους" του μέλλοντος Ιππέως κι έρχεται πιο κοντά στον Δάσκαλό του ώστε να τον εμπιστευθεί. Μετά ταύτα, ο μαθητής θα ρυταγωγήσει επί αρκετή ώρα τον Ίππο του βαδίζοντας δίπλα του ώστε να συνδεθεί ακόμη περισσότερο μαζύ του. Τίποτε το βιαστικό, τίποτε το βια(στικό)!

 

 

     Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" η σελλίσκη, ή καταζώστης, είναι το πλέον βασικό μέσο διδασκαλίας αφού είναι η κορωνίδα της Γυμνιππευτικής η οποία είναι και το μονοπάτι της διδασκαλίας Φυσικής Ιππικής που ακολουθούμε! Με τη βοήθεια της σελλίσκης ο μαθητής θα προσαρμόσει την κιναισθησία του στα δεδομένα της Ιππασίας με ασκήσεις που θα του δείξουν ότι ακόμη και επάνω στον Ίππο μπορεί ανά πάσα στιγμή να νοιώθει ευσταθής και ασφαλής, παρά τις όποιες αντιδράσεις του!

 

 

     Και πάλι ο Ίππος, επιδεικτικώς ανεξέλεγκτος, με τον ρυτήρα του αφημένο κατά γης και τον ίδιο εγκλαταλελειμμένο από κάθε επίβλεψη και με τον μαθητή ...όρθιο στα καπούλια του! "Ρώσικη ρουλέτα"; Ασφαλώς όχι! Απλώς, επαύξηση εμπιστοσύνης μεταξύ 'Ιππου και μαθητή με πάρα πολλές παραμέτρους τις οποίες ενστικτωδώς ο μαθητής αντιλαμβάνεται καθ'  όλη την διάρκεια του μαθήματός του και, πάντοτε, όσο ιππεύει!

 

 

 

     Κατά την δική μας συραγώγηση, ήδη από το πρώτο μάθημα, ο μαθητής θα βοηθηθεί να ανακαλύψει το σωστό "κάθισμά" του!

 

 

 

     Από τις πρώτες, κιόλας, στιγμές στον συραγωγέα, ο μαθητής μας θα βρει τη φυσική στάση του, με τα πόδια ήρεμα και "χυτά" γύρω από τον κορμό του Ίππου να τον συγκρατούν με τους προσαγωγούς και όχι με το σφίξιμο των γονάτων και, αντιθέτως με την εσφαλμένη δυτικότροπη "Ιππασία" τις μύτες προς τα κάτω και όχι τις φτέρνες! Ο κορμός του μαθητή ευθυτενής αλλά όχι σφιγμένος και τα χέρια ήρεμα και ακίνητα, κατ' αρχήν να εμπεδώνουν στον ασκούμενο το αίσθημα ισορροπίας κρατώντας τις χειρολαβές της σελλίσκης. Σε λίγο...

 

 

     ...Σε λίγο, ο μαθητής θα απελευθερώνεται βαθμιαία από το κράτημα των χειρολαβών, αφήνοντας πρώτα το ένα και κατόπιν και τα δύο του χέρια, "παρακολουθώντας" με τη λεκάνη του την κίνηση του Ίππου.

 

 

 

     Η συραγώγηση στη Σχολή μας αποτελεί τη "σπονδυλική στήλη" της Εκπαιδεύσεως των μαθητών μας, περιέχει πληθώρα ισορροπιστικών ασκήσεων και στους τρεις βηματισμούς και, όπως σε όλα τα μαθήματά μας, δεν γνωρίζει "δέσμευση ώρας"! Κι εδώ, ο Εκπαιδευτής δεν κρατά ...ρολόι και ο μαθητής δεν αφιππεύει πριν κριθεί επαρκής σε όλες τις ασκήσεις που του υποδεικνύονται να εκτελέσει. Είναι το πλέον "αντιεμπορικό" μάθημα της Ιππικής, λόγος για τον οποίο το αποφεύγουν όλοι οι "εμπορικοί" Όμιλοι, όμως για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αποτελεί ανυπέρβλητο κανόνα και, μάλιστα, εκτελούμενο κατά τον πλέον λεπτομερειακό τρόπο, με τον Ίππο και τον Εκπαιδευτή να "ιδρώνουν" το ίδιο προς όφελος της μελλοντικής ιππευτικής ασφαλείας του μαθητή. 

 

 

      Mετά την συραγώγηση, ο Εκπαιδευτής θα δώσει στο μαθητή μιαν "ανάσα", αφήνοντάς τον ελεύθερο να διευθύνει τον Ίππο του στο στίβο αφού, προηγουμένως, του εξηγήσει τις βασικές διευθυντικές διαδικασίες και τα βοηθήματα.

 

 

     Στη φάση αυτή ο Εκπαιδευτής θα παρατηρήσει λεπτομερώς το κάθισμα, την άνεση και τους χειρισμούς του μαθητή του ο οποίος βγαίνει σε πρώτο "solo"! Εδώ θα επαληθεύσει ότι η μέχρι τώρα θεμελιακή διδασκαλία έφερε σωστά αποτελέσματα και, εάν όχι, θα επαναλάβει τα όσα χρειάζονται να επαναληφθούν.

 

 

     Κατόπιν όλων αυτών και μόνον θα αρχίσει η διδασκαλία των ειδικών ασκήσεων του Εκπαιδευτικού Προγράμματός μας ώστε ο αρχάριος να προχωρήσει ταχύτατα προς την ανάδειξή του ως ικανού Ιππέως και Εφιπποτοξότη. 

 

 

     Όμως, ήδη, με τη διδασκαλία ενός σωστού πρώτου μαθήματος ο μαθητής έχει εμπεδώσει ένα ασφαλές κάθισμα και μία κιναισθησία η οποία αποτελεί την καλύτερη "ασπίδα προστασίας" για τα απρόοπτα της ιππεύσεως. Και, όλα τούτα, σε συνδυασμό με την υποχρεωτική Ιπποκομία η οποία φέρνει ακόμη πιο κοντά τον Άνθρωπο στον Ίππο, μπορούμε να αφήσουμε την χρήση του κράνους, του θώρακος κλπ, στην διακριτική επιλογή του μαθητή μας! Διότι, κάθε άλλο παρά απαγορεύουμε την λήψη επιπροσθέτων προστατευτικών μέτρων στους μαθητές μας, απλώς, εκείνοι τα θεωρούν περιττά βέβαιοι όντες για τις ικανότητες που αποκτούν. Και ο μηδενικός δείκτης ατυχημάτων που χαρακτηρίζει την πολυετή λειτουργία της Σχολής μας τους επιβεβαιώνει!