ΕΝΔΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ALESSANDRA SCALA

      Η προετοιμασία του βεστιαρίου της παραστάσεως της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", μετά την ολοκλήρωση της ενδύσεως του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, προχώρησε στην ένδυση και της συμπρωταγωνίστριας "συζύγου" του, Alessandra Scala.  

     Είναι δύσκολο να αποφεύγεις "παγίδες" εκεί που και πολλές είναι και ...επικίνδυνες! Και η ένδυση μιας μοιραίας ιστορικής προσωπικότητος όπως η Alessandra Scala, σύζυγος του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, κρύβει πολλές "παγίδες" για τον σχεδιαστή της ενδύσεώς της...

     "Επιτομή" της femme fatale που αναπτύσσεται στο αριστοκρατικό περιβάλλον μιας κραταιάς φαμίλιας με πλήρη επίγνωση της δυναμικής προσωπικότητός της και της πνευματικότητος που αμφισβητεί -και μπορεί να αμφισβητεί ατιμωρητί για την εποχή της..- ακόμη και την θρησκευτική ...συμβατικότητα!

     Είναι όμορφη, καλλίγραμμη και διανοούμενη, ξεχειλίζει από χάρη αλλά και στοχασμό και η θηλυκότητά της δείχνει να μισεί την κουζίνα και το πλυσταριό του παλάτσο των Μεδίκων με εμφανή λατρεία στο σαλόνι του.

     Κι ενώ η σιλουέτα και το παρουσιαστικό της θα μπορούσε να την καθηλώσει στο ρόλο ζωντανής εμπνεύσεως για τους πάμπολλους και σημαντικούς "χρωστήρες" της εποχής της, εκείνη παρεκκλίνει, ξεφεύγει, ...δραπετεύει από το γράψιμο, σε πολύ δυναμικότερες δραστηριότητες..

     Η Αlessandra, αυτή η Alessandra, όσο λεπτεπίλεπτη, ίσως κι εύθραυστη, αν φαίνεται, είναι ένας δυνατός ...τυφώνας σε μικροκάμωτο διάφανο βάζο... Ένας τυφώνας που όταν ξεφεύγει αναποδογυρίζει μέχρι και την καρδιά ενός εμβληματικού πολεμιστή και λογίου προάγοντάς τον σε ...εραστή!

     Θα μπορούσε, λοιπόν, ένας τέτοιος χαρακτήρας να "πνίγεται" μέσα στους πτυχωτούς γιακάδες, τις δαντέλες, τους κορσέδες και τα τούλια καθώς και τα φλύαρα ενδύματα της εποχής της? Θα βολεύονταν με ο,τιδήποτε άλλο ένδυμα πλην εκείνου που θα της επέτρεπε να στροβιλίζεται ανεμπόδιστη με τους ποιητικούς οραματισμούς της, τις επιθετικές αμφισβητήσεις της και τον κατακτητικό ερωτισμό της; Και, να! το αποτέλεσμα!

     Και η έμπνευση προέκυψε σε μια στιγμή, μελετώντας ένα σπουδαίο  πεντάτομο έργο το οποίο δώρισε στην Βιβλιοθήκη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ο ευγενής φίλος της κ. Γεώργιος Κοτζάμπασης προς τον οποίον η ευγνωμοσύνη μας απέραντη!

     Εκεί, καθώς "ψηλαφίζαμε" την ευρωπαϊκήν Αναγέννηση, μας "προϋπάντησε" η αιθέρια Alessandra Scala με την μορφή ενός σχεδίου διακοσμήσεως σελίδος...

     Μνημειακός εκδοτικός Οίκος, ο Γερμανικός "Ullstein" και ανεκτίμητης ύλης το πεντάτομο έργο του "Weltgeschichte" (Βερολίνο, 1909) το οποίο η γενναιοδωρία του κ. Γεωργίου Κοτζάμπαση προσέφερε στη Βιβλιοθήκη μας.

     Το συγκεκριμένο τυπογραφικό επίτευγμα σε μία περίοδο κατά την οποία η ευρωπαϊκή βιβλιογραφία βρέθηκε στο απόγαιό της, μας απορροφά συχνά στην προσπάθειά μας για την τεκμηρίωση των όσων καταγινόμεθα και πραγματικά, δεν "απαντά" μόνον στα ερωτήματά μας αλλά και διεκδικεί θέση σε ...μουσειακή συλλογή και όχι απλή Βιβλιοθήκη.

      Εγκυρότατη συγγραφή αλλά και σπάνιο τυπογραφικό τεχνούργημα, με σειρά σπουδαίων ενθέτων αναπαρηγμένων ..."ωσεί πρωτότυπα" με ίδιας ποιότητος υλικά (χαρτιά, μελάνια κλπ) από την πολυσέλιδην επιστολή του Κολόμβου για την ανακάλυψη της Αμερικής (1493) μέχρι την περγαμηνώα αναπαραγωγή εκτυπώσεως του Γουτεμβεργίου (1455).

     Στον ίδιο τόμο στον οποίο, συχνά, προσφεύγουμε  δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό της ...θωπείας ...βλέμματος του υπέροχου χειρογράφου του μοναδικού Wallenstein που θα μπορούσε ως περιεχόμενο αλλά και γραφή να εμπνέει εσαεί την ευρωπαϊκή σκέψη!

     Και βεβαίως, ο ίδιος τόμος είναι και το δικό μας vade mecum σε ό,τι αφορά στις βαθύτερες αναζητήσεις μας περί τα όπλα και τις μαχητικές τακτικές εκείνης της εποχής ώστε, ως Ομάδα Εφίππων Πολεμικών Τεχνών να παραμένουμε επικεντρωμένοι στην πολεμική "αλήθεια" της Αναγεννήσεως η οποία εναγκαλίζεται την δράση των δικών μας ινδαλμάτων, Ελλήνων Στρατιωτών στη Δύση των οποίων την εποποιία αναβιώνουμε στο πλαίσιο της Ομάδος μας. 

     Την Alessandra Scala, λοιπόν, την "ντύσαμε", ή, μάλλον την ..."γδύσαμε" όσο μας επέτρεψε ο πουριτανισμός της ...εποχής της, για να αναδείξουμε το περίοπτο εσωτερικό "περιεχόμενό" της αλλά και να υπογραμμίσουμε τον δυναμισμό της κινήσεώς της που εξέφραζε η αυτονομία της διανοήσεώς της.

     Βεβαίως, η δική μας, φυσική, Δέσποινα Μπόνου που θα υποδυθεί την Alessandra Scala, ούσα ,,,σκάλες ανώτερη εκείνης της ηρωίδος σε ένταση προσωπικότητος και υπαρξιακό "ειδικό βάρος", δεν πολυ-είχε ανάγκη ενός τέτοιου "γδυσίματος" διότι αυτή η λαμπρή νεαρή Ελληνίδα με την διακριτική διέλευση και μόνον της ...σκιάς της υποχρεώνει σε προς τα άνω ...αναθεωρήσεις!

     Παρά ταύτα, η προσέγγισή μας ήταν απροσωποποίητη, κάτι, δηλαδή, ως "in rem", σαν να επρόκειτο να ενδύσουμε μιαν οποιανδήποτε ηθοποιό για τον ρόλο της Alessandra Scala. Και καταλήξαμε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

     Και, πρώτο απ΄ όλα το εσωτερικό δαντελένιο υποκάμισο, πολύ κοντινό ή και ταυτιζόμενο με την αναγεννησιακήν εποχή, προερχόμενο από το βεστιάριο μιας πασίγνωστης πρωταγωνίστριας που το φορούσε σε μία πολύ επιτυχημένη παράστασή της και μας το δάνεισε ευγενώς κατιών συγγενής ο οποίος επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος.

     Σαν βγήκαμε στον πηγεμό για την ...συμπλήρωση του θεατρικού βεστιαρίου μας και σημαντικούς ανθρώπους γνωρίσαμε αλλά και σημαντικό υλικό, με αποτέλεσμα να νιώθουμε πλέον ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε σκηνική δυσκολία.

     Το κοστούμι της Alessandra Scala, εκ των πραγμάτων, θα έπρεπε να είναι πολυσύνθετο, σεβόμενο τις ενδυματολογικές αντιλήψεις της εποχής αλλά και της κοινωνικής τάξεως του προσώπου.

     Η αυθεντικότητα του "φαίνεσθαι" αν δεν συνάδει με την "ουσία" του "είναι" βρίσκεται εκτός πνεύματος Σχολής "Ελλήνων Κενταύρων" κι εν προκειμένω, ακόμη και το κόσμημα θα έπρεπε να "είναι" και όχι απλώς να φαίνεται...

     Κι αυτό βεβαίως ισχύει και για κάθε λεπτομέρεια του κοστουμιού, για κάθε λεπτομέρεια του υπό ανέβασμα έργου!

     Έτσι, δεν διστάσαμε να δοκιμάσουμε τα όρια της σκηνικής λειτουργικότητος αυτού του κοστουμιού και μάλιστα υπό συνθήκες ...μαθήματος Ιππασίας, με άνεμο έξι κόμβων και με ό,τι αυτά σημαίουν,ι επιχειρώντας ακόμη και τροχασμούς.

     Με το κόσμημα να την χτυπά στο πρόσωπο με το αξιοπρόσεκτο βάρος του κατά την εφίππευση, με τα πάντα επάνω να "αιωρούνται" και να διακυβεύουν κέντρο βάρους και ισορροπία ιππεύσεως, με τον Ίππο να αιφνιδιάζεται με όσα "παράξενα" συνέβαιναν στη ράχη του, η Δέσποινα τα κατάφερε λίγο καλύτερα κι απ΄ την ίδια την ...Alessandra Scala! 

     Προσπαθήσαμε να κάνουμε μιαν απλή φωτογράφιση του θεατρικού κοστουμιού μιας παραστάσεως και μας προέκυψαν εικόνες από τον Σταύλο των …Μεδίκων στην αναγεννησιακή Φλωρεντία! Κύρια ένοχος η …Δέσποινα Μπόνου με την «εικόνα» της να κυριαρχεί  στο Ιππευτήριο!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΔΙΑΛΕΞΗ: 

ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΕΙΑ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

     Μία ακόμη πνευματική βραδιά απολαύσαμε στη φιλόξενη αίθουσα της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" η οποία διοργανώνει εβδομαδιαίες διαλέξεις αλλά και ελληνοπρεπή πνευματικά συμπόσια.

     Ένας εξαιρετικός ομιλητής, ο κ. Δημήτριος Θεοδοσόπουλος, νέος και πολυπράγμων επιστήμων, μας "ξενάγησε με ενάργεια στην Πλατωνική Ακαδημεία της Φλωρεντίας και στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού πνεύματος επί ακμής Μεδίκων με ακροατήριο και Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων" .

     Συνεπαρμένο το ακροατήριο από τον λόγο του ομιλητή, μας ξαναθύμισε τις πραγματικά, ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στον χώρο της Ι.Φ.Ι. που χαρακτηρίζονται από "θρησκευτική προσήλωση" των συμμετεχόντων, όπως αρμόζει σε συνάξεις ομαίμων Ελλήνων.

     Ο ομιλητής στο τέλος της διαλέξεως όχι μόνον απήντησε σε πολλά εύστοχα ερωτήματα και τοποθετήσεις των ακροατών του αλλά και με έναν ευγενή διάλογο διάνοιξε και νέους "ορίζοντες" προβληματισμού επί του πλατωνικού ζητήματος.

     Αξία επαίνου η Πρόεδρος της Ι.Φ.Ι. ερίτιμη κ. Αγγελική Βασιλείου, η αγαπημένη όλων Αμφιτρίτη, η οποία προσωπικώς μεριμνά για την σωστή διοργάνωση των όσων προγραμματίζονται  στην συγκεκριμένη θρησκευτική κοινότητα, με παγία κατάληξη την επιτυχία!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοι, προπονούνται και εν τη απουσία του επικεφαλής τους ο οποίος απουσίασε για ένα τριήμερο σεμινάριο Αϊκίντο στο οποίο ασκείται με την ίδιαν επιτυχία όπως και στην Παραδοσιακή Τοξοβολία. 

     Σταθερά συντεταγμένοι και με δυναμικό ασκησιολόγιο οι κορφιάτες μας ασκούνται αδιαλείπτως επί παρουσία ή όχι του επικεφαλής τους.

     Και ασκούνται το ίδιο"τίμια" ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας.

     Κι εμείς τους απολαμβάνουμε κάθε εβδομάδα  ως μία υποδειγματική ομάδα με μία άτυπη, πλην εμφανή, ιεραρχία η οποία συντελεί στην εύρυθμη λειτουργία της, εκεί, Σχολής!

     Και τα "δείγματα" λειτουργίας αυτής της Σχολής, επιεικώς, ...συναρπαστικά όπως φαίνονται στη φωτογραφία που ακολουθεί.

     Και κάπως έτσι, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, όπως θα χαίρεται από κοντά έτσι θα χαίρεται και από μακριά τους μαθητές του, γνωρίζοντας το πόσο πολύτιμη είναι για κείνους η παρουσία του έστω και από απόσταση...

«ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ»

     Ένα πολύ σημαντικό βήμα μπροστά για την εκπαίδευση του Ίππου έγινε, προσφάτως, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", όταν, αντί της συνήθους προσεγγίσεως να εκπαιδεύσουμε τον Ίππο εξοικειώνοντάς τον με τις παραμέτρους και τα μέσα της ζητουμένης εργασίας που προορίζεται να εκτελέσει, τον «γεφυρώνουμε» με το πρόσωπο του Εκπαιδευτή αποσπώντας την πλήρη εμπιστοσύνη του σε ο,τιδήποτε αυτός του ζητήσει ή πράττει στη ράχη του.

     Η νέα προσέγγιση βασίζεται στην προϋπόθεση της πλήρους ικανότητος επικοινωνίας του Εκπαιδευτή με τον εκπαιδευόμενο (Ίππο), της εκ μέρους του πρώτου αρίστης γνώσεως του τρόπου λειτουργίας των αισθήσεων του δευτέρου (Ίππου) και, κυρίως, της πλήρους αφοσιώσεως του Εκπαιδευτή Ανθρώπου προς τον εκπαιδευόμενο Ίππο με δεσμό ισότιμης εκτιμήσεως και αγάπης!

      Στον εντοπισμό αυτής της προσεγγίσεως οδήγησε ένα τυχαίο περιστατικό (πίεση εξωτερικών συνθηκών) και μία υπέρβαση σχεδιάσεως την οποία προκάλεσε η «ανάγκη»!

     Εν ολίγοις, μέχρι τώρα στη Σχολή μας πριν ή εισαγάγουμε έναν Ίππο στην πρακτική Έφιππη Τοξοβολία τον εισαγάγαμε στην παρουσία και χρήση του Τόξου με μία διαδικασία από το έδαφος. Με την νέα μέθοδο απεδείχθη ότι ο έφιππος Τοξότης μπορεί να παρακάμψει αυτή την χρονοβόρα διαδικασία και να εφιππεύσει αμέσως με το Τόξο του ασκούμενος στην Έφιππη Τοξοβολία. Το ίδιο με μακρύ κνούτο ή, προκειμένου να περάσει φωτιά.

     Η πρώτη δοκιμή αυτής της νέας μεθόδου απεδείχθη επιτυχής, όμως, τούτο δεν σημαίνει την ολοκλήρωση της έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα. Για τον λόγο αυτό, πέραν της πρώτης αυτής ανακοινώσεως, αποφεύγουμε την είσοδο σε λεπτομέρειες πρακτικής εφαρμογής της προς αποφυγήν, ενδεχομένως, καταστάσεων αρνητικών για την ασφάλεια Ίππων και Ιππέων.

     H περίπτωση επιβεβαιώνει τον τίτλο ενός βιβλίου του Alois Podhajsky με τίτλο «Meine Lehrmeister die Pferde» (Οι Δάσκαλοί μου, οι Ίπποι) διότι κι εδώ ο Ίππος μας διδάσκει τον τρόπο να τον καταστήσουμε συνεργάτη μας διδασκόμενοι τον τρόπο από εκείνον!

     Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» ως ένα κέντρο ιππικής εκπαιδεύσεως αλλά και διαρκές ερευνητικό ‘εργαστήριο’ θα συνεχίσει να μελετά αυτή την νέα μέθοδο την οποία ονομάσαμε «Ολιστική Εμπιστοσύνη» και, τη προόδω του χρόνου, θα επανέλθουμε.

Π  Ι  Σ  Τ  Η

     Πίστη, είναι η άνευ επιφυλάξεως παραδοχή μιας Αξίας ή ο,τιδήποτε ανάγεται σε Αξία.

     Μεταξύ πίστεως και απιστίας δεν εμφιλοχωρεί μονολεκτικό "ενδιάμεσο", συνεπώς, η πίστη δεν εμφανίζει "διαβαθμίσεις", "επιμερισμούς", ή "κλίμακες αποχρώσεων γκρίζου", αλλά χαρακτηρίζεται από μίαν ακεραιότητα η οποία και την ολοκληρώνει.

     Ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, ασφαλώς εντοπίζονται περιφράσεις "αποχρώσεων" εντάσεως, αλλ΄ αυτές αποτελούν αυτοτελείς καταστάσεις πλήρως αφιστάμενες της πίστεως.

     Η εδραίωση της πίστεως προϋποθέτει την διανοητικήν επάρκεια του ατόμου ώστε να δυνηθεί να σταθμίσει όλες εκείνες τις παραμέτρους που αφορούν στην, υπό παραδοχήν, Αξία. Τουτέστιν, το άτομο το οποίο πρόκειται να εδραιώσει πίστη προς μιαν Αξία θα πρέπει να είναι  φ υ σ ι κ ώ ς ικανό για μια τέτοια "δικαιοπραξία" της οποίας το βάρος αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου, επαφιέμενο στην συνείδησή του.  

     Σε μια τέτοια περίπτωση το άτομο θα πρέπει, πέραν της καλλιεργημένης συνειδήσεως, να διαθέτει ωριμότητα και στοχαστικήν "αμφιθέαση" των πραγμάτων ώστε να μην παραλείψει την επισκόπηση καμιάς παραμέτρου προς εξαγωγή σωστής αποφάσεως και να μην διαλάθει της επισκοπήσεώς του καμία ιδιότητα της υπό κρίση Αξίας πριν την παραδεχθεί ή την απορρίψει.

     Εν πάση περιπτώσει, το ώριμο και σκεπτόμενο άτομο, εδραιώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία θα την διατηρήσει μέχρι θανάτου, άλλως, με δεδομένο το αναλλοίωτο των πραγματικών Αξιών, το άτομο ακυρώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία την οποία ήδη παρεδέχθη, αποδεικνύει ή την εξ αρχής ανωριμότητα και αδυναμία ορθοκρισίας του, ή την αλλοίωση της προσωπικότητός του τη παρόδω του χρόνου.

     Αναλόγως και στις περιπτώσεις εμψύχων Αξιών (ατόμων) δυνατόν οι μεθύστερες αλλοιώσεις των προσωπικοτήτων τους να τα καθιστούν έκπτωτα της ιδιότητος της Αξίας οπότε, εν προκειμένω, η απόσυρση της πίστεως προς αυτά εκ μέρους ατόμου το οποίο τα επίστευσε είναι ορθή επανεκτίμηση μη συνιστώσα απιστία.

     Η πίστη στη ζωή του ανθρώπου αντιστοιχεί με την σημαία ενός στρατού κατά την διάρκεια της μάχης  και όπως η σημαία εκφράζει τον μαχόμενο στρατό έτσι και η πίστη του κάθε μαχομένου ανθρώπου εκφράζει τον ίδιο και την ποιότητά του. Και όπως ένας στρατός που επιμένει στη νίκη του δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει την σημαία του έτσι και ο άνθρωπος ο οποίος διεκδικεί την νίκη του στη ζωή δεν επιτρέπεται να απεμπολήσει την πίστη προς τις Αξίες του.

     Κάθε μάχη τρομάζει, κουράζει, αλλά ο σημαιοφόρος είναι υποχρεωμένος να στέκει ορθός, να προελαύνει κρατώντας τη σημαία αναφαίρετη απ΄ το χέρι του. Κι ο καθημερινός άνθρωπος, το ίδιο είναι υποχρεωμένος να κάνει, να προελαύνει στη καθημερινότητά του κρατώντας αναφαίρετη κι απαράγραπτη τη πίστη στις Αξίες του παρά τις απειλές, τους εκβιασμούς και τον κάματο της ψυχής που μπορεί να τον εξουθενώνουν.

     Στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" καταστατική η πίστη μας στην πλατωνική "Πολιτεία" και στην πολεμική τέχνη μας την "Έφιππη Τοξοβολία". Και όταν ο Δάσκαλος Kassai Lajos λέει "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" αυτό ακριβώς εννοεί, την υποχρέωση όλων όσων επιλέξαμε την Έφιππη Τοξοβολία ως "μονοπάτι" ζωής να το ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, παραμένοντας  π ι σ τ ο ί  μέχρι θανάτου, αδιαφορώντας αν όλα γύρω μας γκρεμίζονται και πολλοί σημαιοφόροι "γονατίζουν" παραδίδοντας σημαίες... Δικό μας χρέος η οικτίρμων κατανόηση της αδυναμίας των άλλων κι η ενδυνάμωση των δικών μας αντιστάσεων ώστε, ποτέ, πριν κλείσουμε τα μάτια μας, να μη χάσουμε τη σημαία των Αξιών μας κρατώντας την ψηλά και υπερήφανοι γνωρίζοντας ότι η δική μας Τιμή ονομάζεται "πίστη"!

ΠΕΡΙ ΚΑΠΕΛΟΥ ΙΠΠΑΣΙΑΣ 

ΤΟ ...ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!

     Από την φίλη αναγνώστρια του Ιστολογίου μας κ. Άννα Κ. λάβαμε το ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα, αναφορικώς με  προηγούμενη ανάρτησή μας: 

     Αγαπητοί κύριοι Κένταυροι έπρεπε να έρθει η αραπίνα από την Αγγλία για να δούμε στη σχολή σας να ιππεύετε με καπέλο ιππασίας. Κάλιο αργά που είδαμε να πέρνετε μέτρα ασφαλείας επιτέλους. Είδατε τη κοπέλα που έφερε το καπέλο της από μια χώρα όπου όλοι κρατάνε το νόμο ακόμα και η βασίλισα ιππεύει τηρώντας τους νόμους και τους κανονισμούς 

Άννα. Κ.

      Αγαπητή κ. Άννα Κ.,

      Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στο συγκεκριμένο θέμα που θίγετε, το θέμα του "καπέλου Ιππασίας" αλλά θα αναφερθούμε και πάλι με αφορμή το μήνυμά σας.

     1. Καμία "αραπίνα" δεν ήρθε από την Αγγλία αλλά μία μαθήτρια εξαιρετική, ευφυέστατη, ευγενέστατη και αξιαγάπητη της οποίας το όνομα είναι Λάουρα! Εάν επιμένετε σε... "χρώματα δέρματος" καιρός να αναθεωρήσετε! 

     2. Στην Σχολή μας δεν απαγορεύουμε ούτε παρεμποδίζουμε την χρήση οποιουδήποτε μέσου προστασίας επιλέγει αυτοβούλως ο μαθητής μας ή ο οιοσδήποτε ιππεύων, αντιθέτως, η Σχολή μας διαθέτει πάνω από δέκα καπέλα Ιππασίας διαφορετικών μεγεθών και τύπων, προς (δωρεάν) δανεισμό σε όποιον θέλει να τα χρησιμοποιήσει.Και στην συγκεκριμένη περίπτωση η μαθήτριά μας δεν έφερε το καπέλο της από την Αγγλία αλλά δανείστηκε από εμάς αυτό που φόρεσε.

     3. Η μαθήτριά μας επέλεξε να φορέσει καπέλο Ιππασίας διότι, όπως η ίδια μας διευκρίνισε, το (αγγλικό) ασφαλιστικό της συμβόλαιο για την περίπτωση ιππικού ατυχήματος ισχύει μόνον εάν φορά καπέλο Ιππασίας.

      4. Η Σχολή μας εκπαιδεύει στην ασφαλή εγκατάλειψη του Ίππου τους μαθητές μας με αποτελεσματικότατον ενεργητικό τρόπο (συγκεκριμένη διδασκαλία) και δεν αρκείται στον παθητικό τρόπο αμφιλεγόμενης "προστασίας" που υπόσχεται η χρήση καπέλου Ιππασίας και το οποίο, μετά την δική μας διδασκαλία κρίνεται άχρηστο.

     5, Έχετε πολύ λανθασμένη άποψη  κ α ι για το πως ιππεύει η βασίλισσα Ελισάβετ η οποία ιππεύει μόνον με  ...μ α ν τ ή λ α (και, συχνά, ωτοασπίδες ψύχους) χωρίς ποτέ να φορά καπέλο Ιππασίας, προφανώς, διότι έχει εκπαιδευθεί με τον δικό μας τρόπο εγκαταλείψεως του Ίππου ο οποίος, συνήθως, δεν διδάσκεται σε Σχολές Ιππασίας διότι ελάχιστοι τον γνωρίζουν! Να και κάτι που λίγοι έχουν προσέξει! Μη φαντασθείτε ότι η Ελισάβετ ...περιφρονεί την ασφάλειά της ή θέλει να ...αυτοκτονήσει! Αφιερωμένες για σας οι ακόλουθες φωτογραφίες της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ η οποία δεν φορά ποτέ καπέλο Ιππασίας αλλά μαντήλα:

     Δυστυχώς, η περιορισμένη ιππική γνώση στη χώρα μας και η άρνηση των ιθαγενών ενασχολουμένων με την "Ιππασία" να μελετήσουν και να ερευνήσουν τα ουσιώδη κεφάλαιά της επιφέρει την άγνοια  η οποία επικρατεί στους ελλαδικούς "ιππικούς" χώρους και περικλείει κινδύνους όπως το να επαφίεσθε στο καπέλο Ιππασίας για να προστατευθείτε σε περίπτωση ατυχήματος. Και εμείς θα είμαστε πάντα στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου να μάθει  α σ φ α λ ή  Ιππασία, μετά ..."καπέλου" ή άνευ, διατηρώντας επί 14 χρόνια σταθερά μηδενικό, τον δείκτη ατυχημάτων της Σχολής μας.

     Με εκτίμηση!