Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

豊饒の海 
[Hōjō no Umi]

      "Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΟΣ"

     «Η ασχολία των σαμουράι ήταν ο θάνατος. 
Ασχέτως τού πόσο ειρηνική ήταν η εποχή, 
ο θάνατος ήταν το υπέρτατο κίνητρό τους, 
κι αν έστω και μια στιγμή 
έδειχναν φόβο και δισταγμό μπροστά του, 
εκείνη ακριβώς τη στιγμή
έπαυαν να είναι σαμουράι.»

Κιμιτάκε Χιράοκα ή Γιούκιο Μίσιμα



     Η έλευση ενός νεογέννητου, μιας μόλις ημέρας, λάμα στο Σταύλο μας σηματοδοτεί την αναπόληση της επικής τετραλογίας του Γιούκιο Μίσιμα "Η Θάλλασσα της Γονιμότητος" που έδειξε να χαίρεται μια σύγχρονη αλληγορία με τη τελευταία δράση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αυτού του σαββατοκύριακου.


     Η γόνιμη προπονητική σχεδίαση του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος Μηνά Α. Τσομπανιάν, μιας σπονδυλωτής εκπαιδευτικής ημερίδος από τις πλαγιές του Υμηττού μέχρι το κέντρο των Αθηνών κατέληξε στην πλήρη υλοποίηση ενός γόνιμου εκπαιδευτικού προγράμματος ωφέλιμου για όλους τους συμμετασχόντες συμπεριλαμβανομένου και του Διονύση οποίος μας τίμησε με τη  σημερινή του πρώτη συμμετοχή στη Γραμμή Βολής με εξαιρετικές τοξεύσεις.


     Αυτό το πρόγραμμα το "άνοιξε" πολύ νωρίς το πρωί ο ίδιος ο Μηνάς μας με την πρώτη φάση της ατομικής εκπαιδευσεώς του στη Γυμνιππευτική, "μελετώντας" μιαν εισαγωγή στην άσκηση της "Σημαίας", πριν προχωρήσει σε επαναλήψεις ισορροπιστικών ασκήσεων και καταλήξει με Έφιππη Τοξοβολία.


     Με καθαρό μυαλό κι ακόμη καθαρότερη ψυχή, τα πάντα είναι εύκολα στην Ιππική Τέχνη κι ο Προπονητής του Μηνά αυτές τις αγαθές ιδιότητές του τις αξιοποιεί στο έπακρο με αποτέλεσμα τη διαρκή πρόοδο του προπονουμένου.


     Και δεν είναι ανερμήνευτη και η αγαθή στάση ενός Ίππου ο οποίος, πολύ περισσότερο από τους Ανθρώπους αντιλαμβάνεται αυτή την αγαθή αύρα που τον περιβάλλει, όσο μας προσφέρει τη διδασκαλική του συμβολή.


     Έτσι, ο Μηνάς εξαντλεί με ασφάλεια, πλήρη αυτοπεποίθηση αλλά και επιτυχία κάθε περιθώριο εκπαιδεύσεως με ένα τετράποδο που ξέρει ότι ποτέ δε θα διαψεύσει την εκατέρωθεν, αμοιβαία, εμπιστοσύνη που μας συνδέει μαζύ του.


     Αμέσως μετά τον Μηνά, ο πεντάχρονος γιος της αγαπημένης μας Αμαλίας, ο Αχιλλέας, διηύθυνε σε εξωτερική περιίππευση την υπέροχη Άρια η οποία έδειχνε να μεταφέρει ό,τι πιο πολύτιμο στη ράχη της και όχι έναν απλό αναβάτη.


     Και, βεβαίως, κάτι τέτοια ενθουσιάζουν το Μηνά μας ο οποίος μάλλον προετοιμάζεται για τα δικά του, πια, ...πατρικά καθήκοντα και προπονειται, εκτός από την Ιππική και στο να "μυρώνει" παιδιά με το δικό του ιππικό ταλέντο αλλά και να τους προσφέρει την πιο επιβραβευτική αγκαλίτσα όταν τα βλέπει να διαπρέπεουν στην έφιππη εκπαίδευσή τους.


     Με τη σειρά της η Μητέρα του Αχιλλέως, η αγαπημένη μας Αμαλία, ξαναθυμήθηκε την επαφή της με την Άρια και αφέθηκε στους καλπασμούς της.


     Άριστη Αμαζόνα, με μία οικογενειακή σχέση με την Ιππική, η Αμαλία μας επανέλαβε αρκετές καλπαστικές διαδρομές Έφιππης Τοξοβολίας διατηρώντας άψογο "κάθισμα" και μαχητική ψυχολογία.


     Πραγματικός "αέρας" η Αμαλία στη ράχη της Άρια, εάν οι σημερινοί καλπαστικοί χρόνοι της ήσαν κατά την διάρκεια αγώνος θα μπορούσαν να καταγράψουν ιδανικές επιδόσεις.


     Και, λαμβανομένου υπ΄ όψη ότι όλα τούτα λάβαιναν χώρα σε ανοικτό έδαφος, εκτός Ιππευτηρίου με έναν ανενστόμιστο και άνευ σέλλας ιππευόμενο Ίππο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι για την Αμαλία μία αγωνιστική διαδρομή θα ήταν "περίπατος"...


     Η απρόσμενη "αφίππευση" της Αμαλίας έδωσε την ευκαιρία στο Μηνά να εφιππεύσει και να ολοκληρώσει και τη δεύτερη φάση της σημερινής Προπονήσεώς του που ήταν η πρακτική στην Έφιππη Τοξοβολία.

\

     Κυριολεκτικώς "σίφουνας" ο Μηνάς κατάφερε να δώσει ωραία δείγματα τοξεύσεων ενθουσιάζοντας τη τετράποδη Άρια σε βαθμό ...σιρκουί. Και, πια, το ζευγάρι άρια - Μηνάς, δίνουν πραγματική κιννηματογραφική εικόνα όπου κι αν ..."συμπέσουν".


     Και η "συντήρηση" δεξιοτήτων ρουτίνας επανελήφθη για τον Μηνά με την εκτέλεση υπερπηδήσεων, "έτσι" για να μη ξεχνιόμαστε...


     Στη συνέχεια μια σκηνή μας θύμισε προηγούμενες εμπειρίες από τη μακρυνά και αλησμόνητη Μογγολία, όπου οι κάτοικοί της έχουν ένα μοναδικό τρόπο να ενσωματώνονται στη Φυση και να ανατρέφουν σωστά τα παιδιά τους.


     Κατά τον ίδιο τρόπο, η Αμαλία επανεφίππευσε και, παίρνοντας αγκαλιά τον γλυκύτατο Αχιλλέα, μας θύμισε ότι Μητέρες σωστές δεν υπάρχουν μόνον στη ...Μογγολία αλλά και σε κάποια πλαγιά του ...Υμηττού!


     Κι αυτή ακριβώς η  "εικόνα" είναι η πραγματική ηθική ανταμοιβή για όσους μοχθούμε για τη πρόοδο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θεωρώντας της ως την πιο αντιπροσωπευτική των δραστηριοτήτων μας.


     Η αγαπημένη μας Μαρίλη κατάφερε μια στενότερη και άριστη επαφή με την Άρια.


     Έμπειρη, πια, Αμαζόνα η Μαρίλη μας, διηύθυνε την τετράποδη "Δασκάλα" μας σε πετρώδες ορεινό έδαφος βελτιώνοντας τα χέρια της πριν προχωρήσει στο κυρίως πρόγραμμά της.


     Και όταν η Μαρίλη μας συνέχισε με προσομοιώσεις στη καλπαστική διαδρομή, έφτασε κι αυτή σε ταχύτητες "σίφουνα" καθισμένη με ασφάλεια στη ράχη μιας ...ιπτάμενης Άριας. Ακόμη μια χαρά για όλους μας τούτη τη γόνιμη μέρα!


     Μαχητικό μυαλό και επιθετική ψυχολογία σε απόλυτην ισορροπία, η Κάλη, απέδειξε ότι ακόμη και στο τρίτο μάθημα ένας αρχάριος μπορεί να διαπρέψει!


     Σήμερα η αγαπημένη μας Κάλη διηύθυνε την άρια για πρώτη φορά σε εξωτερική περιίππευση, σε προκαθορισμένα ίχνη και ελιγμούς επί ανοικτού πεδίου.


     Αυστηρά επικεντρωμένη και αυτοσυγκεντρωμένη στο διευθυντικό αντικείκμενό της, η Κάλη, χωρίς να κουράσει καθόλου τον Ίππο της, ολοκλήρωσε το μάθημά της σε συντομότατο χρόνο, έτοιμη να προχωρήσει ακόμη περισσότερο στο επόμενο μάθημά της.


     Αν και η σημερινή Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας ήταν προγραμματισμένη για το κέντρο των Αθηνών, όπως και τελικώς έγινε, εν τούτοις άρχισε από τη Κοιλάδα των ¨ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στον Υμηττό μερ οργανωτικό ...δράστη τον αγαπημένο μας Πρωτεσίλαο ο οποίος επιμένει να εισάγει τους Συνασκουμένους μας στο ..."σαράκι" των μεγάλων αποστάσεων έχοντας μια λογική αφετηρία "σκεπτικού".


     Έτσι και σήμερα, κάποιοι ήλθαν επί τούτου για ..."αταξίες" επί μακρών αποστάσεων και κάποιοι παρευρεθέντες για μαθήματα προσεκολλήθησαν στην ομάδα των ..."αλεξιπτωτιστών" Τοξοτών απολαμβάνοντας ένα απολαυστικό ...προοίμιο της κυρίας Προπονήσεως που θα ακολουθούσε μετά ταύτα στην Αθήνα.


     ταθερή Αξία" των caso pensato προσελθόντων ο Γεώργιος τον οποίο θα απολαύσουμε , ως Νομικό, επ΄ακροατηρίω να αγορεύει ενδεδυμένος με αμφίεση Γουλιέλμου Τέλλου κραδαίνων ...Τόξο!

[κλικάρετε στην εικόνα]

     Βεβαίως και ο πάντοτε ακούραστος πεντάχρονος Αχιλλέας, μετά την έφιππη άσκησή του δε παρέλειψε να ακολουθήσει και τη διδασκαλία της αγαπημένης μας Μαρίλης με την οποία φάνηκε να διασκεδάζει απίθανα.


     Με την καθοδήγηση, επίσης, της Μαρίλης τόξευσε σ'  αυτό το "πρελούδιο" και η Κάλη και ήταν απόλαυση να την παρακολουθείς να τοξεύει με ένα χειροποίητο Μινωικό Τόξο ακούγοντας τα βέλη της να τρυπούν το στόχο. 


     Εν τω μεταξύ, οι δύο αρχάριοί μας, ο Δημήτρης και ο Ανδρόνικος στο τρίτο και δεύτερο μάθημά τους, αντίστοιχα, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τον πρώτο τους τροχασμό μετά από μία εισαγωγική διδασκαλία αποτελεσματικής διευθύνσεως.


     Εκμεταλλευόμενος την υψηλή αντιληπτικότητά τους αλλά και τη διάθεσή τους για ιππική πρόοδο, ο Εκπαιδευτής τους διέγνωσε ότι θα ήταν σε θέση και οι δύο να εισαχθούν σε μία υψηλότερη βαθμίδα κινήσεως και δεν είχε άδικο.


     Και οι δύο μαθητές δε δυσκολεύτηκαν καθόλου να αντιληφθούν τον τροχασμό και να τον εκτελέσουν με ακρίβεια και, μάλιστα, σε πολύ μεγαλύτερο μήκος από το ενδεδειγμένο ως πρώτη εμπειρία.


     Η Μάριον, τέλος, σε μία μικρή ανάπαυλα στην Αθήνα δεν παρέλειψε να χαρεί μία ειδική έφιππη Προπόνηση στο Ιππευτήριο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με αντικείμενο την βαθύτερη εισαγωγή της σε ιδιαίτερες ισορροπιστικές παραμέτρους, ενδυνάμωση των χειρών της και ανάπτυξη κιναισθητικής αντιλήψεως.


     Έτσι, η Μάριον λίγο πριν πάρει το πλοίο της επιστροφής για το νησί όπου μονίμως διαμένει απολαμβάνοντας τον Σταύλο με τα πενήντα ιδιόκτητα Σκυριανά αλογάκια της, χάρηκε την εκπαιδευτική προσφορά της Άριας σε ένα διαδραστικό παιγνίδι μαζύ της.


     Η αγαπημένη μας Μάριον, με τη βοήθεια του Μηνά, εξετέλεσε τη γυμνιππευτική άσκηση της "Σημαίας" και όχι μόνον...


     Ακολούθησαν πολλές ασκήσεις ρίψεων προς ενδυνάμωση των χειρών της.


     Τέλος, δεν παρέλειψε και αυτή να εκτελέσει μερικές υπερπηδητικές διελεύσεις, απαραίτητες για κάθε αναβάτη.  


     Στην κυρίως Γραμμή Βολής, το ίδιο απόγευμα, κατά την διάρκεια της εβδομαδιαίας ομαδικής Προπονήσεως στη παραδοσιακή Τοξοβολία το πρόγραμμα είχε προαναγγελθεί εγκαίρως για εξάσκηση σε Τοξοθυρίδα.


      Αυτός ο δεύτερος εκ των ελληνικών στόχων, είχε σήμερα την "τιμητική" του αφού παραμένει  το "σήμα κατατεθέν" της εποχής των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως των οποίων τις τακτικές αναβιώνουμε. 


     Οι ασκήσεις προσβολής της Τοξοθυρίδος ήσαν κινητικές σε βάδην και τροχάδην.


     Παρά το ότι είχε διαμεσολαβήσει αρκετός χρόνος από τη τελευταία φορά που είχαμε εκτελέσει προσβολή Τοξοθυρίδος, η ανταπόκριση όλων των συμμετεχόντων υπήρξε άψογη.


     Ακόμη κι ο Διονύσιος ο οποίος για πρώτη φορά κρατούσε σήμερα Τόξο υπήρξε αξιοπρόσεκτα εύστοχος!


     Βεβαίως, δε συζητάμε για τους ...ακρογωνιαίους "λίθους" της Ομάδος...


     Γενικώς, η συγκομιδή των βελών εντός στόχου κατέδειξε το καλύτερο!


     Το πρόγραμμα συνεχίσθηκε με αρκετές ακόμη ασκήσεις, κατά το πλείστον κινητικές.


     Ακούραστοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ανταποκρίθηκαν με κεκτημένη, θα λέγαμε, ευστοχία μεταρέποντας σε ...σκατζόχοιρους τους στόχους. 


     Κι αυτοί οι στόχοι, που λίγο απέχουν από τους ...οχυρωτικούς "εχίνους", μεταφέρουν μέσα στο χρόνο την αποτρεπτικότητα επιβουλής που εγγυώνται ακόμη και τα Τόξα σε μία εποχή όπου κι ένα πετραδάκι κρίνεται καθοριστικό, πια, γθια τη προάσπιση Αξιών.


     Όπως πάντοτε, το κλείσιμο αυτής της εβδομαδιαίας ομαδικής εκπαιδευτικής ημερίδος επισφραγίσθηκε με το μάθημα Σπαθασκίας που μας προσφέρει ο Πρωτεσίλαος.


     Με κυρίαρχη "εικόνα" τα σπαθιά που φρόντισε να προμηθευτούμε ο Πρωτεσίλαος, η "εικόνα" του σπαθασκητικού πεδίου ομογενοποιείται.


     Ακούραστος και ο Πρωτεσίλαος κάθε εβδομάδα σ'  αυτή τη πολύ χρήσιμη διδασκαλία που προετοιμάζει την έφιππη χρήση της Σπάθης. 


     Δυναμικές και αρμονικές οι ασκήσεις και συτή τη φορά με  ένα πολύ σύντομο "πέρασμα" φόρμας και επικέντρωση σε μαχητικές προσεγγίσεις.


     Τίποτε ευεργετικότερο από το κλείσιμο μιας εκπαιδευτικής ημερίδος πολεμικών τεχνών με την ανάπτυξη της μαχητικότητος των μαθητών μας.


     Και τίποτε πιο όμορφο από τα χαμόγελα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" οι οποίοι, ακόμη και μετά τη λήξη του εβδομαδιαίου προπονητικού προγράμματος δεν εννοούν να εγκαταλείψουν τη Κοιλάδα!


     Τις διαστάσεις της σημαντικότητος αυτής της μεγάλης θάλασσας της πολεμικής γονιμότητος μας δείχνει ο αναπληρωτής Αρχηγός Ομάδος, υποσχόμενος να τις διευρύνει ολοένα και περισσότερο κάθε εβδομάδα. Εμείς, απλώς ας ..."κολυμπήσουμε"! 



Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΔΙΔΑΓΜΑ


     Aν και η καταιγίδα κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια μας η σημερινή προσέλευση ήταν η πολυπληθέστερη σ' αυτή τη μεσοβδόμαδη έκτακτη άσκηση στη Τοξοβολία εξ επαφής, με αφετηρία στο γνωστό ...περίπτερο που μας φιλοξενεί για να προετοιμάσουμε τον εξοπλισμό μας.


     Η πληθύς των Συνασκουμένων μας υπεχρέωσε στο διαχωρισμό τους σε δύο ομάδες προκειμένου οι μέν πρωτοείσακτοι να μυηθούν στη Τοξοβολία εξ επαφής από την αρχή, ενώ οι πλέον προχωρημένοι ακολούθησαν το δικό τους ασκησιολόγιο.


     Και οι δύο ομάδες έδειξαν τάχιστα αξιοπρόσεκτο αποτέλεσμα και ότι η επικείμενη καταιγίδα δε θα μας εμπόδιζε να ολοκληρώσουμε τη σημερινή μας εξάσκηση ομαλά, όμως...


     Ο "ένας" Γεώργιος ανέλαβε τους αρχαρίους για να τους εισαγάγει με την ολύμπια μεθοδικότητά του στο αντικείμενο.


     Και, βεβαίως, τα κατάφερε γρήγορα, απ΄ ό,τι έδειξαν οι πρώτες τοξεύσεις των Συνασκουμένων του, ενώ ο ίδιος τόξευσε, επίσης, ικανοποιητικά στις δικές του απαιτητικότερες ασκήσεις!


     Ο "έτερος" Γεώργιος, με το μεσογειακότατο ταμπεραμέντο του ανέλαβε τον "προχωρημένο πληθυσμό"!


     Και αυτό το "ταμπεραμέντο" απεδείχθη λίαν αποτελεσματικό, ενώ και αυτός ο Γεώργιος τόξευσε άριστα.


     Και κάπου εκεί προέκυψε το μεγάλο δίδαγμα με τη θραύση ενός Τόξου.


     Ένας διακριτικός ...ανατριχιαστικός ήχος κατά την επανόπλιση του Τόξου μετά από μία απρόσμενη έκπτωση της χορδής, μας άφησε όλους άναυδους με την εικόνα ενός Τόξου ...τριών μόλις εβδομάδων ...σχισμένο κατά μήκος στα δύο!


     Αστοχία υλικού, κακός χειρισμός κατά την επανατοποθέτηση της χορδής, ίσως και με μία βεβαρυμένη ...αστρολογικώς Πέμπτη (όπως μας ενημέρωσε η παρευρισκόμενη Αστρολόγος - Συνασκουμένη μας)? Τις οίδε?... Πάντως το Τόξο ετελεύτησε! Όχι, στα ένδεκα χρόνια της λειτουργίας της Ομάδος μας δεν μας έχει ξανασυμβεί! Αλλά κι αυτό ήταν ένα απρόσμενο δίδαγμα! Και θα ήταν πολύ ωφέλιμο εάν όλοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μελετούσαν το παρακάτω βίντεο ώστε να ανακαλύψουν ένα μεγάλο "μυστικό" που αποκαλύπτει αυτό το μικρό αριστούργημα:

                       



Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"
6/ΧΙ/2016


     Με γνώμονα την ανάπτυξη της εκπαιδεύσεως τυφλών Τοξοτών με αρχική εφαρμογή σε βλέποντες αλλά και με τη συμμετοχή νέων Μελών που ανέπτυξαν πολύ θετικά το δυναμικό της Σχολής του Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" οι Πελοποννήσιοι Αδελφοί Συνασκούμενοι διεξήγαγαν την τελευταία εβδομαδιαία ομαδική τους Προπόνηση.


     Με τους αρχαρίους να δείχνουν εξαιρετικά ικανοί για γρήγορη πρόοδο αλλά και με ασκήσεις που αναπτύσσουν το ένστικτο στους παλαιότερους, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" έδειξαν να κάνουν ακόμη ένα βήμα εμπρός αναπτύσσοντας και μία εκπαιδευτικήν εφευρετικότητα συνδυάζοντας τον ήχο στην κατάδειξη της διευθύνσεως και της αποστάσεως. 


     Με έναν στόχο ειδικώς εξοπλισμένο με ένα κουδούνι, οι βλέποντες αλλά με κλειστά τα μάτια, ασκήθηκαν στην ανάπτυξη του στοχαστικού ενστίκτου συντελώντας στην εξαγωγή γόνιμων συμπερασμάτων για την εκπαίδευση τυφλών Τοξοτών.


     Άξιοι επαίνου οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" και, σταθερά, ο επικεφαλής τους Αθανάσιος Ψωρομύτης για μία παραγωγή έργου του οποίου οι εύστοχες προβλέψεις στοχεύουν στη πρόοδο των τυφλών μαθητών μας.


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ΕΞΥΓΙΑΙΝΟΝΤΑΣ 
ΤΗΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ...ΟΛΟΚΑΙΝΟΥ


     Προσεκτικά τα βήματά μας από σεβασμό στα "πλάσματα" του φυσικού τοπίου, μας οδήγησαν με περίσκεψη για τη σημερινή μας άσκηση στη Τοξοβολία εξ'  επαφής.


     Το ημι-ερεβώδες σκηνικό ενός κατάφυτου φυσικού χώρου λίγο πριν το σούρουπο, δε μας δυσκόλεψε να σεβαστούμε ακόμη και τα ταπεινά τριφύλλια ώστε να παραμείνουν ανέγγιχτα από τα βήματά μας.


     Ακολουθώντας τα γνωστά μας, πια, μονοπάτια, πλησιάζαμε με "αδεισμένη κούπα" στο "σημείο" με τη βεβαιότητα ότι σήμερα η πρόοδος ήταν δεδομένη..., κάπου μας περίμενε πολύ χαμογελαστή και με ορθάνοιχτα τα χέρια της να μας αγκαλιάσει.


     Δεν είναι τυχαία η επιλογή του "σημείου", όπως και τίποτε δεν είναι τυχαίο! Ειδικώς, για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αυτή η παράμετρος αποδεικνύεται σταθερά, αν όχι μεταφυσικά, καθοριστική.


     Και ο υπαινιγμός μιας αναβατικής προόδου ακριβώς δίπλα μας με όλη τη μεταφυσικότητα της αλληγορίας.


     Σήμερα και για τους δύο Συνασκουμένους μας ήταν, πραγματικά, μια ημέρα απίστευτης προόδου εν ...ορύγμασι!


     Πάντα υπάρχει "κάτι" που μας υπαγορεύει περί του ...πρακτέου, "κάτι" που δε ταυτοποιείται και δεν πρέπει να επιχειρηθεί να ταυτοποιηθεί αφού ...δεν ταυτοποιείται. και, πάντως, οι σημερινές τοξεύσεις των Γεωργίων ήσαν απρόσμενα αξιοπρόσεκτες.


     Σε μία πολύ ειδική προπονητική κατά την οποία το ζητούμενο δεν είναι, απλώς, η πλήξη ενός -έστω και μικρού- στόχου αλλά ο τρόπος της πλήξεώς του με μικρομετρικές παραμέτρους, οι σημερινές τοξεύσεις έφεραν και τους δύο Συνασκουμένους ένα "σκαλί" παραπάνω από εκείνο που βρίσκονταν πριν ξεκινήσουν αυτή την ημερίδα.


     Και είναι απόλαυση να παρακολουθείς δύο ανθρώπους του "γραφείου", έναν δικηγόρο κι έναν αρχαιολόγο, μέσα σε ένα όρυγμα, να καταργούν τα στερεοτυπικά του κατασκευασμένου "δούλου" αναδεικνυόμενοι σε πρότυπα "Herrenvolk" μέσα σε ένα περιβάλλον διόλου προβλεπόμενο ...πανεπιστημιακώς!


     Η Τοξοβολία, εξ' επαφής ή όχι, είναι πράγματι μια ατραπός που μας εξελίσσει όλους σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο μέσα σ΄ ετούτη την υπελικτική εποχή της ολοκαίνου με την νοσηρότητα  της κορυφώσεως της αστικής αλλοτριώσεως.


     Όποιος, σήμερα παρακολουθούσε το τι διεδραματίζετο στο φθινοπωρινό όρυγμα, δε θα καταλάβαινε και πολλά πράγματα.


     Όμως, οι δύο Συνασκούμενοί μας Γεώργιοι, όχι μόνον κατάλαβαν, αλλά και "πήραν" μαζύ τους φεύγοντας τον ...συμβολισμό της σκάλας με την οποία διασταυρωθήκαμε προσερχόμενοι στο "σημείο".