ΜΕ ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΙΠΠΕΩΝ
Η "εικόνα" του αρχαίου Ιππέως ο οποίος ιππεύει με φυσικότητα έναν ελεύθερο Ίππο είναι αυτό που επιδιώκουμε και επιτυγχάνουμε στην εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".
Δίνοντας πρωταρχική σημασία στην εκπαίδευση ήρεμων και ευάγωγων Ίππων, ακολουθούμε πολλά "μονοπάτια" προκειμένου να εκπαιδεύουμε τους Εφιπποτοξότες μας, αναδεικνύοντάς τους στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο ιππικής ικανότητος, όπως θα το ήθελε ο Ξενοφών!
Και οι φωτογραφίες των καθημερινών μαθημάτων μας επαληθεύουν ότι βρισκόμαστε στο πιο σωστό δρόμο σεβασμού των κανόνων του αρχαίου Έλληνος Ιππογνώστη!
Στην εκπαίδευσή μας δεν θεωρούμε τίποτε ως "άκαμπτο" και "δεδομένο"! Διαρκώς διδασκόμεθα για να διδάξουμε, συνεχώς μαθαίνουμε για να μάθουμε, πάντοτε παρατηρούμε για να δείξουμε! Έτσι, προσφάτως, μετά την συμμετοχή μας στους διεθνείς Αγώνες του Usak (Τουρκία) σταθμίζοντας τις απαιτήσεις των εκεί αγωνιστικών τακτικών, δε διστάσαμε να εισαγάγουμε στο πρόγραμμά μας μια νέα άσκηση η οποία βελτιώνει ακόμη περισσότερο το "κάθισμα" του Ιππέως και ως εκ τούτου την ασφάλεια της ιππεύσεώς του, οξύνοντας τα αντανακλαστικά του σε καταστάσεις ασταθούς ισορροπίας : την "ανάσυρση" βέλους εκ του εδάφους, εν κινήσει του Ίππου!
Η νέα άσκηση διαρθρώνεται από μία προοδευτικότητα βυθίσεως του κορμού του Ιππέως προς τα εμπρός και πλαγίως ώστε το χέρι του να αδράξει ένα βέλος καρφωμένο στο έδαφος με το χέρι του. Και μιλώντας για "προοδευτικότητα" αρχίζουμε να εκπαιδεύουμε τον Ιππέα τοποθετώντας το βέλος υπερυψωμένο επάνω σε ένα "βάθρο" (π.χ. μία καρέκλα, όπως στη περίπτωσή μας) ώστε το πυθμένιο του βέλους να βρίσκεται σε τέτοιο ύψος από το έδαφος ώστε να είναι εύκολο, με ελάχιστη κλίση του κορμού, να ανασυρθεί από τον Ιππέα ενώ ο Ίππος του κινείται και στους τρεις βηματισμούς.
Η διδασκαλία της ασκήσεως της ανασύρσεως εν κινήσει περιλαμβάνει πολλά εισαγωγικά σενάρια πριν εκτελεσθεί υπό κανονικές συνθήκες με το βέλος "καρφωμένο" στο έδαφος και με τον Ίππο σε καλπασμό! Πάντοτε, πλην της περιπτώσεως αρκετά "προχωρημένων" Ιππέων, η άσκηση αυτή ξεκινά να διδάσκεται στον εκπαιδευόμενο με ανεπίσακτο τον Ίππο του.
Κατά τα εκπαιδευτικά σενάρια του πρώιμου σταδίου διδασκαλίας αυτής της ασκήσεως δίδεται έμφαση στη σωστή διεύθυνση του Ίππου και μέγιστη εγγύτητα προς το βέλος ώστε ενα διευκολύνεται το πιάσιμο και η ανάσυρσή του από τον εκπαιδευόμενο. Ο "στόχος" (εν προκειμένω, το βέλος επάνω στη καρέκλα) θα τοποθετηθεί σε διαφορετικά σημεία του Ιππευτηρίου, ο εκπαιδευόμενος θα αφήνεται να κινείται όπως νομίζει μέσα σε αυτό και όταν ακούσει το σφύριγμα του Εκπαιδευτή θα σπεύσει με τον προβλεπόμενο βηματισμό προς τον στόχο και με σωστή διευθέτηση του λειτουργικού χεριού του για να ανασύρει το βέλος. Όλα αυτά απαιτούν μια σύνθεση χειρισμών σε ελάχιστο χρόνο που αναπτύσσει, εκτός των άλλων και την διευθυντική ικανότητα του Ιππέως!
Όσο προχωρεί η εξάσκηση το "βάθρο" (π.χ. η καρέκλα) αφαιρείται και το βέλος "καρφώνεται" στο έδαφος, ενώ ο εκπαιδευόμενος αναλαμβάνει και σέλλα. Τώρα τα "πράγματα" δυσκολεύουν για τον εκπαιδευόμενο διότι η εμπρόσθια αψίδα της σέλλας όχι μόνον τον εμποδίζει να σκύψει (και τον εκτρέπει ακόμη περισσότερο πλαγίως με αντίστοιχη εκτροπή του κέντρου βάρους του και απώλεια ισορροπίας)
Κάθε φορά που ο βηματισμός του Ίππου αναβαθμίζεται σε ταχύτητα η εκπαίδευση στο νέο βηματισμό ξεκινά με τον Ίππο ανεπίσακτο ώστε ο εκπαιδευόμενος να μην αντιμετωπίζει τις εκτροπές κέντρου βάρους με τον κίνδυνο πτώσεως που συνεπάγεται η εμπρόσθια αψίδα της σέλλας.
Η άριστη εκπαίδευση ακόμη και των αρχαρίων των μαθητών μας επέτρεψε να τους εισαγάγουμε αυτή την εβδομάδα έναν προς έναν σε αυτή την εξειδικευμένη άσκηση και όλοι απέδωσαν τα καλύτερα αποτελέσματα ακόμη και από την πρώτη στιγμή, επιβεβαιώνοντας την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας μας!
Τα αγαπημένα μας παιδιά, οι δύο Χριστίνες με τα εύκαμπτα νεανικά σώματά τους δε κοπίασαν καθόλου να αδράξουν το βέλος, διευθύνοντας σωστά τους Ίππους τους και χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο.
Το ίδιο καλά τα κατάφερε και από την πρώτη στιγμή και ο απολύτως αρχάριος Αντώνης μας, ο οποίος αντελήφθη ότι το στιβαρό σώμα του δεν υπολείπεται καθόλου σε ευκαμψία!
Προσοχή: Η άσκηση της ανασύρσεως βέλους εκ του εδάφους εν κινήσει του Ίππου είναι μία από τις πλέον επικίνδυνες των εφίππων πολεμικών τεχνών διότι ο Ιππέας κινδυνεύει από την πλέον επικίνδυνη πτώση με το κεφάλι και ό,τι μια τέτοια πτώση συνεπάγεται για τον αυχένα! Η διδασκαλία της ασκήσεως αυτής καθώς και η επιτυχής εκτέλεσή της προϋποθέτει από τον εκπαιδευόμενο άριστες "βάσεις" καλού "καθίσματος" κι αναπτύξεως υψηλής αισθήσεως ισορροπίας, διαφορετικά δεν θα πρέπει να επιχειρείται!
Στην ίδια "τροχιά" του αρχαίου Ιππέως με φυσικότητα ιππεύσεως και ο αγαπητός Νικόλας μας ο οποίος διεκπεραίωσε με επιτυχία την ύλη του δευτέρου, μόλις, μαθήματός του καταφέρνοντας, στο τέλος, να μας δώσει τη χαρά ενός αρμονικού τροχαστικού "φινάλε" χωρίς καθόλου χρήση ηνιών! Ένα απολύτως νέο Μέλος το οποίο, ήδη, ενσωματώθηκε τόσο άριστα μέσα σε μία Ομάδα με τόσες "πρωτιές", η οποία έχει το προνόμιο να εκπαιδεύει άριστους Εφιπποτοξότες πάντοτε με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων!
Α! Και το σημαντικότερο... Το "δυναμικό" του Σταύλου μας αυξήθηκε κατά ένα ...πανέμορφο Μέλος, ένα πανέξυπνο και γλυκύτατο Ελληνικό ποιμενικό-έργο Τέχνης ο οποίος μας ξεκουράζει και μας εμπνέει περνώντας πολλές ώρες στην αγκαλιά μας βέβαια..., τώρα που είναι μόνον τριών μηνών και μοιάζει με μικρό ...αρκούδο, γιατί μόλις μεγαλώσει μάλλον θα χρειάζεται την "αγκαλιά" των εκτάσεων του ...Αρκτούρου!
Να μας ζήσει!
.jpg)
.jpg)
