TA TRAKEHNER TOY MYSINEK

     Ακόμη και ο πιο δυνατός Ίππος όταν δει «περίφραξη» ανακαλύπτει το …χειρόφρενο! Ακόμη και στο πιο μεγάλο Ιπποδρόμιο μπορεί η ταχύτητά του να παραμένει αξιοπρόσεκτη, όμως, η αίσθηση της «περιφράξεως» θα του μειώσει αισθητά το δυναμισμό που το κάνει να ξεχωρίζει. Έτσι, όσοι πραγματικά θέλουμε να χαρούμε έναν δυνατό Ίππο με αμείωτο το φυσικό δυναμισμό του, υποχρεωτικώς, θα τον απολαύσουμε σε εξωτερική, απερίφρακτη, περιίππευση!

     Το Mysinek δεν είναι πόλη, δεν είναι καν χωριό αλλά ένα σημείο στο μεγάλο χάρτη της Πολωνίας. Βρίσκεται στα βόρεια της χώρας, κοντά στο Danzig (Gdansk) και στο μεσαιωνικό κάστρο του Marienburg (Malborg) και δεν ορίζεται παρά από ένα εντυπωσιακό καστρόσπιστο που ένας περιπετειώδης Ολλανδός ναυτικός αναπαλαίωσε και μετέτρεψε σε σταυλική εγκατάσταση με Ίππους Trakehner, για να υποδέχεται φίλιππους που θα ήθελαν να ιππεύσουν υπό ιδανικές φυσικές συνθήκες αυτά τα δυνατά τετράποδα δημιουργήματα.

     O Dick Bosma, αυτός ο ιδιόρρυθμος «πωλονοποιημένος» Ολλανδός, αφιέρωσε πολλή δουλειά από τότε που περαστικός από αυτό το σημείο αγάπησε το καστρόσπιτο κι επένδυσε σ’  αυτό τα φίλιππα όνειρά του, σεβόμενος την αρχιτεκτονική, το τοπίο και, κυρίως, την Ιππική τέχνη που τότε δε γνώριζε αλλά φρόντισε να τη σπουδάσει στη συνέχεια με τον καλύτερο τρόπο. Κάπως έτσι, το Mysinek έγινε ένας πόλος έλξεως φιλίππων που θα ήθελαν να ιππεύσουν δυνατούς Ίππους σε ένα απέραντο φυσικό τοπίο γεμάτο δάση και ορεινά μονοπάτια που, όμως, είναι ιδανικά για τους πλέον ξέφρενους καλπασμούς.

     Ερχόμενος εδώ, ο Dick Bosma, φρόντισε να περισώσει ευλαβικά το «παρελθόν» του καστρόσπιτου τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό του.

      Κάθε λεπτομέρεια του ιστορικού παρελθόντος αυτού του κτίσματος διατηρήθηκε από τον οραματιστή, νέο, ιδιοκτήτη του όπως ακριβώς είχε σχεδιασθεί εξ αρχής από τον Πολωνό ευγενή που το δημιούργησε.

      Η «ψηλοτάβανη» εσωτερική του μεγαλοπρέπεια, η φαρδειά ξύλινη σκάλα που οδηγούσε από την ισόγεια σαλοτραπεζαρία στα άνω δωμάτια των φιλοξενουμένων, τα πάντα παρέμειναν όπως στο παρελθόν, διότι, ο Dick Bosma δεν είχε κατά νου εισπρακτικές προτεραιότητες (όπως κάποιοι γραικύλοι οψίπλουτοι που καταστρέφουν τη Παράδοση για να φτιάξουν ένα επιπλέον “room to let”…) αλλά τη ποιότητα και μόνον!

     Το ίδιο και στο εξωτερικό αυτού του καστρόσπιτου, τα πάντα θύμιζαν το παρελθόν του και ο Dick Bosma σεβάσθηκε ακόμη και τα κατάλοιπα μιας άμαξας που …αναδύονταν μυστηριακά από το στρωμένο, με τα φθινοπωρινά φύλλα, έδαφος δημιουργώντας μιαν ατμοσφαιρική εικαστική παρέμβαση στο μεγάλο κήπο!

     Στο παρακείμενο Σταύλο, που κι αυτός διατηρήθηκε όπως χτίσθηκε κάποτε, η Catgina, ο Koncert, η Aronia, η Traviata, τα υπέροχα Trakehner του Μysinek περίμεναν να δείξουν τη δύναμή τους στα χιλιάδες περιβάλλοντα στρέμματα φυσικού δάσους, στους λάτρεις των δυνατών ιππικών συγκινήσεων, τόσο το υπέροχο καλοκαίρι όσο και τον εξίσου υπέροχο χειμώνα αυτής της πεντακάθαρης περιοχής. Κι εμείς φροντίσαμε να χαρούμε το Mysinek και τα Trakehner του και χειμώνα και καλοκαίρι χωρίς να καταλήξουμε πότε ήταν πιο όμορφο!

     Φτάνοντας στο Mysinek το χειμώνα, o Dick Bosma σε ξαφνιάζει περιμένοντάς σε να σου προσφέρει τη συγκίνηση του ελκήθρου. 

      Έτσι ο χειμωνιάτικος επισκέπτης που θα έρθει να χαρεί μια ξέχωρη Ιππασία, θα γνωρίσει πάνω στο έλκηθρο τη δύναμη των Trakehner προσπαθώντας να γαντζωθεί σα το γατί πάνω στο συρόμενο κάθισμά του που κινείται δαιμονισμένα πάνω στους πάγους και συχνά, στις στροφές, η φυγόκεντρος τον εκτρέπει πάνω στα χιονοσκέπαστα αναχώματα της διαδρομής. Κι όταν πια ο νεοφερμένος επισκέπτης καταχαρεί τη ταχύτητα πάνω στο έλκηθρο, μέσα στο παγωμένο τοπίο, θα επιστρέψει να απολαύσει ένα υπέροχο δείπνο σε έναν χώρο γεμάτο θαλπωρή.

      Τα δωμάτια των φιλοξενουμένων, ακριβώς όπως και παλιά, με όλη την άνεση για τον διαμένοντα αλλά και με όλη την «ατμόσφαιρα» της «εποχής» που εκπροσωπεί αυτή η παράξενη «επιχείρηση στην οποία μία δεκαήμερη διαμονή συμπεριλαμβανομένων των …πάντων (και με την Ιππασία απεριόριστη!) κοστίζει όσο τρεις μέρες στην άθλια Μύκονο.

      Ο σταυλίτης του καστρόσπιτου θα προετοιμάσει προσεκτικά κάθε πρωί τους Ίππους ώστε να είναι στη διάθεση των Ιππέων τους αμέσως μόλις αυτοί χαρούν το υπέροχο πρόγευμα.

     Οι σκληρές συνθήκες πάγου που επικρατούν, εδώ, το χειμώνα επιτάσσουν τη χρήση ειδικών αντιολισθητικών βιδών στα πέταλα. Κάθε πρωί θα τις βιδώσει ο σταυλίτης και μετά από την επιστροφή τους θα τις ξεβιδώσει.   

     Στη περίπτωσή μας αποφύγαμε να κουράσουμε το σταυλίτη θεωρώντας υποχρέωσή μας τη φροντίδα και τη περιποίηση των Ίππων μας μιας και η Ιππασία ξεκινά πάντοτε από το …Σταύλο!

     Η επίσαξη εδώ είναι η κλασική πολωνική στρατιωτική διότι ο Dick Bosma θεωρεί ότι και σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να τηρηθεί η Παράδοση του χώρου του οποίου ο πρώτος κτήτωρ ήταν στρατιωτικός. Όσο για τη γερμανική καταγωγή των ίδιων των Ίππων; Ο περίεργος Ολλανδός αναγνωρίζει ότι η περιοχή κάποτε ανήκε στους Γερμανούς που κατέληξαν στη γνωστή μειονότητα την οποία κατέσφαξαν απροκλήτως οι Πολωνοί, με αποτέλεσμα την εισβολή των Ναζί στη Πολωνία…

      Οι διαδρομές, μέσα σε χιλιάδες στρεμμάτων φυσικού δάσους είναι, ασφαλώς, ανεξάντλητες! Στο χαώδες τοπίο, θα ήταν αδύνατον να ξαναβρείς το δρόμο της επιστροφής στο θρυλικό καστρόσπιτο αν το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού δεν είχε φροντίσει να επισημάνει το ιστορικό κτίσμα με ευδιάκριτες πινακίδες.

      Έτσι, οι έφιπποι αυτής της μαγικής γωνιάς του πλανήτη δεν έχουν παρά να αυτοσχεδιάσουν τους καλπασμούς τους και να χαρούν το απέραντο λευκό στις χειμωνιάτικες «εξόδους» τους. Εκείνο που εμείς κρατήσαμε ήταν την πλήρη εξοικείωση των Trakehner με τις τοπικές εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες πλην μιας μικρής …λεπτομέρειας: πάντοτε ανησυχούσαν με τα αγριογούρουνα και τα ελάφια που έτρεχαν ασταμάτητα κάπου δίπλα μας, αθέατα μεν αλλά πάντοτε «ανιχνεύσιμα» από τις αισθήσεις των εκπληκτικών Trakehner. Σ’ αυτή τη περίπτωση αρκούσε η ηρεμία του Ιππέως και τα υπέροχα τετράποδα αμέσως ηρεμούσαν.

     Με την άριστη οργάνωσή του, το Mysinek αντιμετωπίζει «χαλαρά» τους χειμώνες που οι θερμοκρασίες τους, εδώ, φθάνουν έως και -30 Κελσίου όταν τα ρεύματα κατεβαίνουν από τη Βόρεια Θάλασσα σπρωγμένα από βόρειους ανέμους. Τα ζώα ασφαλισμένα στο κλειστό Σταύλο τους, οι ζωοτροφές άφθονες και καλά προστατευμένες για όλη τη δύσκολη περίοδο μιας κι εδώ δύσκολα θα φθάσει φορτηγό κι όλα φροντίζονται από το καλοκαίρι.

     Το καλοκαίρι, τώρα, το Mysinek είναι το ίδιο ελκυστικό και τα Trakehner του το ίδιο …συναρπαστικά!

     Αυτά τα τετράποδα πλάσματα εμφανίζουν ένα υπερκινητικό ταμπεραμέντο, ίδιο το χειμώνα όπως και το καλοκαίρι. Λες και είναι γεννημένα …αεικίνητα, γεμάτα κέφι για παιγνίδια.

     Όποια στιγμή κι αν τα παρατηρήσεις αυτά θα είναι σε φιλοπαίγμονες ανορθώσεις ή σε ασυγκράτητα τρεχαλητά! Κι εδώ, αυτούς τους δυνατούς χαρακτήρες έρχεσαι να χαρείς στο πλέον αχανές τοπίο.

     Πάνω στη ράχη τους, το καλοκαίρι μπορείς να «ανοίξεις φτερά» για όλες τις γύρω, πανέμορφες, περιοχές με υπέροχες εξοχές και ιστορικές κωμοπόλεις και χωριά μέχρι να φτάσεις ακόμη και στο μεσαιωνικό κάστρο του Marienburg (Malborg) που είναι το μεγαλύτερο και το καλύτερα συντηρημένο Τευτονικό κάστρο.

    Εδώ φτάσαμε για να μελετήσουμε τη μεσαιωνική οχυρωτική και τη τοξοθυρίδα, καθώς και την ίδια τη μεσαιωνική Τοξοβολία μέσω των αρχιτεκτονικών στοιχείων του αλλά και των εκθεμάτων του εκτενούς Πολεμικού Μουσείου που περιλαμβάνει στο εσωτερικό του. Ευτυχώς, η αναγκαιότητα της υποχρεωτικής αναπτύξεως των γνώσεων και, κυρίως, των πνευματικών οριζόντων κάθε ενασχολουμένου με τις πολεμικές τέχνες και, ειδικώς, με την αρχέγονη Έφιππη Τοξοβολία περνά από τέτοιες «ομορφιές»! 

     Το καλοκαιρινό Mysinek παραμένει μοναδικό «ορμητήριο» φυσικής Ιππασίας με ανεξάντλητα διδάγματα ιππικών εμπειριών αλλά και ευρύτερων ιστορικών γνώσεων, αφού αυτή η γεωγραφική περιοχή είναι γεμάτη ιστορική «πληροφόρηση».

     Στη καταπράσινη αυλή του περάσαμε δροσερά απόβραδα μετά τις ημερήσιες περιιππεύσεις έχοντας γύρω μας τα πάντοτε ακούραστα Trakehner να μη σταματούν το παιγνίδι τους.

     Ευτυχής και φιλοφρονέστατος ο ευγενής οικοδεσπότης έχει τον τρόπο να διαμορφώνει εξαιρετικές σχέσεις με τους επισκέπτες του προσφέροντάς τους όχι μόνον τη χαρά μιας μοναδικής Ιππασίας αλλά και μιας αξέχαστης φιλοξενίας.

     Εδώ ακόμη κι ο σκύλος συναγωνίζεται το κέφι των Trakehner και απαιτεί να πρωταγωνιστεί στη ζωή του καστρόσπιτου κατά τον πλέον αξιολάτρευτο τρόπο!

     Στις καλοκαιρινές εξωτερικές περιιππεύσεις, με τα αγριογούρουνα και τα ελάφια να κινούνται διαρκώς παντού, τα Trakehner έδειχναν να ανησυχούν κάπως περισσότερο. Και πάλι η ηρεμία του Ιππέως αμέσως τα γαλήνευε.

     Η δύναμη σε συνδυασμό με την αγαθότητα ψυχής σε … «συσκευασία» ενός Trakehner, ενός πολύ ιδιαίτερου Ίππου που αξίζει να χαρεί κάθε Ιππέας. Κι αν τον χαρεί, εδώ, στο Mysinek, ακόμη καλύτερα!

ΦΑΡΕΤΡΑ, ΕΠΙΣΤΟΜΙΟ ΟΛΜΟΥ

     Εποχή κρίσεως γαρ και ο παλιατζής πούλαγε τη πραμάτεια του στο παζάρι της Πέτρου Ράλλη «Ό,τι πάρετε ένα ευρώ!» κι ο διερχόμενος Αρχηγός των «Ελλήνων Κενταύρων» το πρόσεξε…

     Ένα προστατευτικό επιστόμιο βρεταννικού όλμου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη τιμή του ενός ευρώ! Με το κανάβινο ιμάντα του και το δερμάτινο επιστόμιο και ασφάλιστρο σε άριστη κατάσταση… Ο Αρπάλυκος, είμαστε σίγουροι ότι θα έπαιξε το μάτι του μήπως πάρα κει πουλιόταν και ο όλμος (θα ανακατασκεύαζε μια κορεάτικη βελοβόλο κατιούσα …μούρλια!) αλλά αρκέστηκε να αγοράσει το προστατευτικό επιστόμιο και ιδού τι έφτιαξε:

    Εισάγοντας στο δερμάτινο επιστόμιο ένα μήκος μπαμπού και στερεώνοντάς το, είχε έτοιμη μια φαρέτρα και, μάλιστα, εντελώς φουτουριστική με, ακραιφνώς, πολεμικό …design!

     Για τους «Έλληνες Κενταύρους» μια οικονομική κρίση είναι μια ευκαιρία αναπτύξεως του πνεύματος και πολλαπλασιασμού της ικανότητος για την επίλυση λογιστικών προβλημάτων! Όχι, παίζουμε!...

Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

ΤΗΣ Η’ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

     Mε το θερμόμετρο να αγγίζει τους 40 βαθμούς, το Σάββατο 5^η Σεπτεμβρίου στις 16:00 στο δενδροφυτευμένο αττικό τοπίο μας, άρχισε για τους «Έλληνες Κενταύρους» η Η’ Προπονητική Περίοδος 2015-2016.

     Σε αυτή την εναρκτήρια Προπόνηση είχαμε την Τιμή αλλά και την χαρά να υποδεχθούμε δύο σημαντικούς αρωγούς της Ομάδος μας, την κ. Αλεξάνδρα η οποία μας τιμά με πράξεις ευεργεσίας και τον κ. Χάρη ο οποίος έχει αναλάβει μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία υπέρ της Ομάδος μας και για την οποία θα είμαστε σύντομα σε θέση να αναφερθούμε.

     Επίσης, σήμερα υποδεχθήκαμε και δύο νέα Μέλη, την Βιολέτα και τη Ζωή, τις οποίες ανέλαβε ο Πρωτεσίλαος ώστε στο τέλος της Προπονήσεως να τοξεύσουν μαζύ με την Ομάδα.

     Το προπονητικό πρόγραμμα αυτής της πρώτης, για την νέα περίοδο Προπονήσεως, είχε τον χαρακτήρα της επανεπικεντρώσεως των Συνασκουμένων  στο ομαδικό πνεύμα, μετά τις χαλαρές μέρες των θερινών διακοπών και ο Αρχηγός της Ομάδος συχνά ακολούθησε την άσκηση του διασκορπισμού και της γρήγορης επαναδιατάξεως των Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής, μια άσκηση την οποία εκτελεί και ο Δάσκαλος Kassai Lajos στα προπονητικά του προγράμματα, στη Κοιλάδα. 

     Λόγω του αριθμού των παρευρεθέντων Συνασκουμένων και της πυκνοδενδροφυτευμένης ιδιομορφίας του χώρου, η κυρίως Προπόνηση διεξήχθη με τον σχηματισμό μικρών υπο-ομάδων Συνασκουμένων που εκτελούσαν, όμως, ταυτοχρόνως υπό τους ήχους του τυμπάνου.

      Εάν κάποιος μετρούσε τις βολές αυτής της Προπονήσεως θα παρατηρούσε ότι ο αριθμός τους ήταν υπερβολικά μεγάλος. Οι Συνασκούμενοι σε αυτή τη Προπόνηση, παρά το προσεκτικά επιλεγμένο αντίξοο του εδάφους λειτούργησαν σαν να μην έρχονταν από …διακοπές και αυτό δείχνει το υψηλό ομαδικό πνεύμα των «Ελλήνων Κενταύρων»

     Καθόλου δύσκολη από πλευράς εκτελεστικής, ετούτη η πρώτη Προπόνηση της καινούργιας Προπονητικής Περιόδου ξανάφερε κοντά μας Συνασκουμένους «μεταφέροντας» τις καλοκαιρινές αναμνήσεις τους ακόμη και με τη μορφή ειδικών … «αυτοκόλλητων» στα …μπαρουτοκαπνισμένα, σε διεθνείς αγώνες, τόξα τους!

     Η Προπόνηση αυτή έκλεισε με πολύ ωραίες τοξεύσεις, παρατηρώντας στη Γραμμή Βολής ακόμη δύο νέες τοξότριες να χειρίζονται το τόξο τους άψογα, με τον τρόπο που τους έδειξε ο Πρωτεσίλαος μόλις πριν λίγο κι αυτό δεν αποτελεί υποκειμενική κρίση, αλλά «κρίση» του πάντοτε ειλικρινούς φωτογραφικού φακού.

     Ακόμη ένας χρόνος λειτουργίας της μόνης Ελληνικής Ομάδος Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας, των «Ελλήνων Κενταύρων» άρχισε και, απ’  ό,τι δείχνει υπό τους καλύτερους οιωνούς και λαμπρές εξελίξεις!

     Μπορεί η κρίση (Αξιών) να συνεχίζει να μαστίζει αυτό τον έρμο τόπο, όμως, εκεί που οι Αξίες είναι σεβαστές, η πρόοδος είναι δεδομένη κι αυτό είναι ό,τι, κυρίως, διδάσκει η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων»!

ΚΑΛΗ, ΝΕΑ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

«ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ»

ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ

     Σύμφωνα με, oμόφωνη, απόφαση της 53^ης  τακτικής Συνεδριάσεως του Δ.Σ. της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» ιδρύεται Παράρτημα των «Ελλήνων Κενταύρων» στην Κέρκυρα με υπευθύνους λειτουργίας δύο παλαιά στελέχη της Ομάδος μας, τους εξαιρετικούς Παραδοσιακούς Τοξότες, τον Χριστόφορο Κασφίκη και την Ειρήνη Ψαίλα.

     Το Δ.Σ. της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» και ο Αρχηγός των «Ελλήνων Κενταύρων» Αρπάλυκος, εύχονται στους δύο Συνασκουμένους με την ευκαιρία της αναλήψεως των ευθυνών τους καλήν επιτυχία και τήρηση των, κοινών, Αξιών που μας εμπνέουν!

TO ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ

ΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ

     H ενσυναίσθηση της προτεραιότητος της τάξεως και της συστηματικής προσπαθείας για την κατάκτηση της γνώσεως και την ανάπτυξη δεξιοτήτων, είναι η βασική προϋπόθεση για την κατάκτηση του στόχου. Και αυτό το είχε συνειδητοποιήσει παιδιόθεν ο Ιδρυτής των «Ελλήνων Κενταύρων», ακολουθώντας το απαρεγκλίτως και όταν, στα 48 του χρόνια, ξεκίνησε τη μαθητεία του στην ανεξάντλητη επιστήμη της Ιππικής. Έτσι, η βιωματική του σχέση με την Πλατωνική τάξη, τον υπεχρέωσε από την πρώτη στιγμή της ενάρξεως αυτής της μαθητείας του να τηρεί ένα λεπτομερές μαθητικό σημειωματάριο το οποίο «καθρέφτιζε» τις προσπάθειές του, κατεδείκνυε τις αδυναμίες του και επεσήμαινε τις δυνατότητές του, ώστε να εξασφαλίζει την αυτοβελτίωσή του, μιας και από τη πρώτη στιγμή αντελήφθη ότι η Ιππική στη σύγχρονη Ελλάδα δεν ήταν παρά μια ακόμη άγνωστη λέξη σ’  εκείνους που δήλωναν …«δάσκαλοί» της!      

     Για τους γνώστες των ιππικών εκπαιδευτικών «πραγμάτων» οι καθρέφτες μέσα στο κλειστό Ιππευτήριο είναι κάτι τι το σύνηθες. Απεικονίζουν στα μάτια του μαθητή-Ιππέως την ίδια του την εικόνα βοηθώντας τον να προβεί ανά πάσα στιγμή στις απαιτούμενες διορθώσεις «καθίσματος» και χειρισμών, ώστε να αυτοβελτιώνεται. Πολύτιμο μέσο διδασκαλίας της Ιππικής, οι εντός κλειστού Ιππευτηρίου, καθρέφτες είναι απαραίτητοι σε κάθε σοβαρή Σχολή, αλλά, δυστυχώς, μέχρι την ίδρυση των «Ελλήνων Κενταύρων» φαίνεται ότι η σοβαρότητα των Σχολών Ιππικής ήταν κάτι το πολύ δευτερεύον κι έτσι ο γράφων, αισθανόμενος αυτή τη σοβαρή έλλειψη κατά τη διάρκεια της δικής του μαθητείας, απεφάσισε να υποκαταστήσει την έλλειψη καθρεφτών με ένα δικό του …χειρόγραφο επινόημα το οποίο θα «απεικόνιζε» καθημερινώς την «εικόνα» της προόδου του παρέχοντάς του την δυνατότητα, έστω και πρωθύστερα, των αυτοβελτιωτικών διορθώσεων. Το «επινόημα» αυτό δεν ήταν άλλο από το προσωπικό του μαθητικό σημειωματάριο το οποίο άρχισε να το τηρεί από τη πρώτη μέρα των μαθημάτων του και μέχρι την 25^η Αυγούστου 2010, όταν πλέον είχε αφιερωθεί βαθύτερα στις ανάγκες των «Ελλήνων Κενταύρων» και, χωρίς να παύσει ποτέ να νοιώθει αρχάριος μαθητής, θεώρησε ότι, πλέον, η αυτοβελτίωσή του θα μπορούσε να επιτευχθεί δι άλλων μέσων. Το μαθητικό μου, λοιπόν, σημειωματάριο ήταν χωρισμένο σε έξι μέρη:

Μέρος Α’ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

     Ευνόητο είναι ότι το περιεχόμενο κάθε μαθήματος Ιππικής περιλαμβάνει αρκετές διαφορετικές διδασκαλίες πολλών ειδών ιππεύσεως ή προσκτήσεως γνώσεων και αναπτύξεως δεξιοτήτων. Επί παραδείγματι, σε ένα μάθημα Ιππασίας, μπορεί να υπάρχει επίπεδη εργασία, υπερπήδηση εμποδίων, εξωτερική περιίππευση ή και έφιππη κολύμβηση, οπότε όλα αυτά θα είναι τα στοιχεία που θα πρέπει να σημειώνονται λεπτομερώς σε κάθε μάθημα συντετμημένα, αφού και ο χώρος για κάθε ημερήσιο μάθημα είναι περιορισμένος και η γραφειοκρατική διαδικασία δεν θα έπρεπε να επιβαρύνει την ημερήσια ενημέρωση του σημειωματαρίου του μαθητή.

     Αυτό το Υπόμνημα θα έπρεπε, λοιπόν, να είναι πλήρες περιλαμβάνοντας ακόμη και το σύμβολο των …πτώσεων, ώστε να μπορώ να τις αναλύω και να τις αποφεύγω στις μελλοντικές μου ιππεύσεις!

Μέρος Β’ ΣΤΑΥΛΟΙ

     Για κάθε μάθημα ο προσδιορισμός του Σταύλου (Σχολής) στο οποίο διεξήχθη ήταν, επίσης απαραίτητος, διότι σε κάθε έναν από αυτούς επικρατούν διαφορετικές συνθήκες διδασκαλίας και ιππεύσεως.

     Ήταν λοιπόν απαραίτητο κι  ένα υπόμνημα συντμήσεων των ονομασιών των διαφόρων Σταύλων στους οποίους ίππευσα προκειμένου να εξοικονομώ χώρο και χρόνο καταγραφής των, συχνά μακρών ονομάτων τους και των περιοχών στις οποίες βρίσκονταν.

Μέρος Γ’ ΗΜΕΡΗΣΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

     Οι κυρίως, λοιπόν, σελίδες, του σημειωματαρίου μου, αυτές των ημερησίων καταχωρήσεων, ήσαν χωρισμένες σε πέντε στήλες προκειμένου να περιλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία τα οποία θα μου έδιναν την πλήρη εικόνα ενός μαθήματος και τον σωστό προγραμματισμό του επομένου: Ημερομηνία, Ώρα (διάρκεια του μαθήματος), Σταύλο, Ίππο, Ίππευση. 

     Με αυτονόητο το περιεχόμενο των δύο πρώτων στηλών καθώς και τη συντετμημένη αναφορά του Σταύλου στη Τρίτη στήλη, στη τέταρτη συμπλήρωνα το όνομα του ιππευόμενου Ίππου καθώς και κάποιες πληροφορίες φύλου και φυσικής καταστάσεως (π.χ. επιβήτωρ, εκτομίας, με τα σύμβολα που προέβλεπα στο αρχικό Υπόμνημα), ενώ στη τέταρτη και σημαντικότερη στήλη, καταχωρούσα τα σύμβολα που αντιστοιχούσαν στο περιεχόμενο κάθε μαθήματος από το Α΄ Μέρος του αρχικού Υπομνήματος. Εάν υπήρχε κάτι σημαντικό που θα έπρεπε να προσεχθεί, τότε προσέθετα μικρότερες σημειώσεις σε ανεξάρτητα χαρτιά που επικολλούσα στις σελίδες, όπως το περιστατικό ενός δύστροπου (;) νεαρού επιβήτορος ο οποίος είχε …παροπλισθεί από τον ιππαγωγό του αλλά και από τους εκπαιδευτές του σε έναν Σταύλο στον οποίο, τότε μαθήτευα. Ο Ίππος ήταν ο τρίχρονος Eiffel που θεωρήθηκε από τον «ιδιοκτήτη» του και τους εμπειρότατους Εκπαιδευτές μου «καμμένο χαρτί» λόγω της βίαιης συμπεριφοράς του και που ως …θρασύς αρχάριος θέλησα να «επικοινωνήσω» μαζύ του και να του ζητήσω να συνεργασθούμε.   

     Έτσι, ζήτησα από τους δύο Εκπαιδευτές μου να μου επιτρέψουν να τον ιππεύσω και, μάλιστα, να προσπαθήσω να τον βγάλω και σε πρώτο …καλπασμό, μιας και οι δύο Εκπαιδευτές το μόνο που κατάφεραν μαζύ του ήταν θεαματικές …τούμπες επί του στίβου! Βεβαίως, οι Εκπαιδευτές μου αρνήθηκαν να με εκθέσουν σε κίνδυνο …ζωής, αλλά χρησιμοποιώντας τον ένα εξ αυτών (καλό μου φίλο) ως «πολιορκητικό κριό» κατάφερα να αποσπάσω την έγκρισή τους να αναμετρηθώ με το … «αγρίμι». Και ήρθε η ώρα να τους ακούσω και τους δύο να μου λένε αυστηρά: «Θα φορέσεις κράνος ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ, θα πάρεις μαστίγιο, θα βάλεις σέλλα και αναβολείς και θα ξεχάσεις ό,τι κάνεις με τα άλλα άλογα!» Συμμορφώθηκα!

     Εφίππευσα στον Eiffel ως «καθ’ υπόδειξη» κανόνας … «βλακός» δυτικής Ιππασίας έτοιμος να «πλακωθώ» με το τετράποδο και ασφαλώς να ηττηθώ από ένα πλάσμα 14 φορές δυνατότερο από εμένα… Και μπορεί ως εξωτερική «εικόνα» να ήμουν ένας από τους βλάκες με τα μαστίγια, εσωτερικά όμως εφίππευα με τη ψυχολογία της Φυσικής Ιππασίας, γεμάτος σεβασμό για τον νεαρό επιβήτορα και διάθεση πρώτα να τον «ακούσω» και μετά να του ζητήσω τη συναίνεση συνεργασίας του.

     Το αλογάκι αυτό που παρέμενε επί μήνες σε πολύμηνη πειθαρχική «καραντίνα», παροπλισμένο, μέσα στο συγκεκριμένο Σταύλο, με έκανε να απορήσω από τη πρώτη στιγμή δείχνοντάς μου έναν χαρακτήρα που όχι «αγριμιού» δεν ήταν αλλά… Έξω από το κάγκελο οι δύο Εκπαιδευτές μου είχαν λάβει θέσεις για να με αρπάξουν στον …αέρα όταν το «αγρίμι» θα με «άδειαζε» και μου φώναζαν συνεχώς να το διατηρώ υποχείριο …μαστιγώνοντάς το προκαταβολικώς, όμως εγώ απλώς αγνοούσα αυτό που μου έλεγαν και επικεντρωνόμουν στο «διάλογό» μου με το νεαρό επιβήτορα. Συνεργάσθηκα μαζύ του χωρίς καμία βιασύνη και ένταση για ένα διάστημα μικρότερο του ενός μηνός… Του άφησα το «περιθώριο» να γνωριστούμε και να τον πείσω για τη συνεργασιμότητά μου, κυρίως, για το σεβασμό μου στη προσωπικότητά του, κάτι που φάνηκε ότι το κατάλαβε από τη πρώτη στιγμή με αποτέλεσμα ουδέποτε να επιδιώξει να με «αδειάσει» από τη ράχη του! Και, περιττό να σημειώσω ότι μετά την πρώτη εφίππευσή μου σύμφωνα με τις «οδηγίες» των δύο εκπαιδευτών μου, ουδέποτε ξανα-εφίππευσα με τα …αξεσουάρ των βλακών της δυτικής Ιππασίας (κράνη, μαστίγια, ηνίες κλπ…. Και τότε, ενεργώντας αντιθέτως προς «τας υποδείξεις» των δύο Εκπαιδευτών μου οι οποίοι απορούσαν πως ήδη δεν ήμουν κατάκοιτος με …γύψους, κατάφερα απλά να βγάλω σε έναν ωραιότατο ρυθμικό και δυνατό καλπασμό τον νεαρό Eiffel, έτσι, χωρίς μαστίγια, σπιρούνια, κράνη και λοιπά βλακώδη αξεσουάρ δυτικού …καταφράκτου τιμωρού των Ίππων! 

     Βλέποντάς με κάπως σαν «ξωτικό» οι δύο εμπειρότατοι (…) Εκπαιδευτές μου (ο ένας πρώην αναβάτης του Ιπποδρόμου και ο άλλος απόφοιτος της Ιππικής Προπονητικής Σχολής ξένης πρωτεύουσας!) μόλις διεπίστωσαν ότι ο Eiffel τρόπο θέλει κι όχι κόπο (και, πολύπερισσότερο, όχι ζόρι…) προσπάθησαν να τον καλπάσουν κι αυτοί. Το αποτέλεσμα περιγράφεται στη παραπάνω σημείωσή μου καθώς και το «δίδαγμα» εκείνης της εμπειρίας με κεφαλαία στο υποπόδιο της σημειώσεως: «Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ είναι η αφετηρία της επιτυχίας κα άνευ ταύτης ΟΥΔΕΝ!». Ανεκτίμητο βοήθημά μου αυτό το μαθητικό σημειωματάριο όταν το ξεφυλλίζω ακόμη και σήμερα για να αφήσω την ίδια την εμπειρία μου να με ξαναδιδάξει και μακαρίζω εαυτόν για κείνη τη συστηματικότητα της τηρήσεώς του…  

Μέρος Δ’ ΕΤΗΣΙΕΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

     Το ετήσιο μαθησιακό όφελος ήταν το αντικείμενο του τετάρτου μέρους αυτού του μαθητικού μου σημειωματαρίου. Για κάθε χρόνο άθροιζα και συνέκρινα (α) τον αριθμό των μαθημάτων, (β) τον αριθμό των ιππευθέντων Ίππων, (γ)τον αριθμό των Σταύλων στους οποίους ίππευσα, (δ) το ύψος του υψηλότερου εμποδίου που υπερπήδησα, (ε) τον αριθμό των πτώσεών μου και (ς) τον αριθμό των νεοϊππευθέντων Ίππων.

     Πάντοτε έδινα έμφαση να ιππεύω σε όσους περισσότερους Σταύλους και όσο το δυνατόν περισσότερους Ίππους που δεν είχα ξαναϊππεύσει πριν. Και αυτό το μέρος του σημειωματαρίου μου με βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό.

Μέρος Ε’ ΣΥΝΑΨΕΙΣ ΕΤΗΣΙΩΝ ΕΞΟΔΩΝ

     Είχα πάντοτε την αίσθηση ότι η Ιππασία δεν είναι μία δραστηριότητα για «πλουσίους» και μπορώ να πω ότι η τήρηση των ετησίων εξόδων μου για κάθε ιππική χρονιά με επιβεβαίωσε! Τελικώς, διεπίστωσα ότι η Ιππασία κοστίζει πολύ λιγότερα από ένα πακέτο τσιγάρα και έναν καφέ ημερησίως με μία γεωμετρικώς μεγαλύτερη ανταπόδοση σε ψυχική και σωματική ευεξία! Μακάριοι όσοι ανακαλύψαμε τον Ίππο!

Μέρος ΣΤ’ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ

     Το τελευταίο, αλλά κάθε άλλο παρά ασήμαντο, μέρος του μαθητικού μου αημειωματαρίου περιέχει καταγεγραμμένα όλα τα εκπαιδευτικά μελετήματα στα οποία αφιέρωσα ατελείωτες ώρες εμβριθούς σπουδής πριν και μετά από κάθε ίππευση! Όποιος επιχειρεί μόνον την πρακτική μιας τέχνης ή μιας πολυεπιστήμης, όπως η Ιππική, παραλείποντας την εμβάθυνση στο θεωρητικό σκέλος της απλώς ματαιοπονεί διότι, αργά ή γρήγορα θα αντιληφθεί τη κενότητά του η οποία θα τον αποτρέψει από το να κατέχει επαρκώς ένα αντικείμενο το οποίο εμπεριέχει κινδύνους όχι μόνον για τον εαυτό του αλλά και για το πλάσμα με το οποίο συνεργάζεται! Και, από τη προσωπική μου εμπειρία, αυτό το τελευταίο μέρος του μαθητικού μου σημειωματαρίου υπήρξε η σοβαρότερη «πιστοποίηση» της όποιας ιππικής μου επαρκείας.

     «ΙΠΠΕΥΩ» = μαθητεύω και, μετά όλα τα παραπάνω, μπορώ να επαναλάβω το αρχαίον εκείνο θέσφατο «Εν οίδα ότι ΟΥΔΕΝ οίδα!». Κι έτσι συνεχίζω την ερωτική μου σχέση με την Ιππική, ελπίζω μέχρι τέλους της ζωής μου, πιστός στο ρηθέν υπό του Δασκάλου μου Kassai Lajos:

«ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!»

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ENTATIKA 

TA MΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ