ΤΟΞΟΘΥΡΙΔΑ ..."IN SITU"
Εκείνο που ξεχωρίζει τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" από τις συνήθεις ομάδες "μελετών" και "αναβιώσεων" είναι ότι εμείς επιδιώκουμε την ουσιαστική εκπαίδευσή των Μελών μας στις Πολεμικές Τέχνες τις οποίες διακονούμε και δεν αρκούμεθα σε θεωρητικολογούσες "λογοθεραπείες" κλιματιζόμενων ...συνεδριακών χώρων!
Το "υπόδειγμα" στόχου-τοξοθυρίδα που χρησιμοποιεί η Ομάδα μας
με τον κατασκευαστή του Αρχηγό των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", Αρπάλυκο
Έτσι, σε μία τελευταία εξόρμησή μας λίγο έξω από το κλεινόν άστυ, Μέλη της Ομάδος μας εκπαιδεύτηκαν από τον Αρχηγό μας στην προσβολή και άμυνα φυσικής τοξοθυρίδος, μεταφέροντας τη σχετική εμπειρία τους από τον τεχνητό στόχο τοξοθυρίδος που βρίσκεται στη Κοιλάδα μας, σε πραγματικό επί φυσικού πεδίου.
Απτόητοι από τις εδαφικές αντιξοότητες και τις κρημνώδεις ρηγματώσεις οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" επιδιώκουμε τις πλέον ιδανικές φυσικές συνθήκες για την εξάσκησή μας και πάντοτε ανακαλύπτουμε το ιδανικό!
Σε όλη αυτή τη πολύχρονη περιπέτειά μας, ανακαλύψαμε τους πραγματικούς θησαυρούς που οι "θνητοί" αναζητούν σε ...τραπεζικές καταθέσεις και δείκτες χρηματιστηρίων ενώ βρίσκονται μπροστά στα χνάρια μας καλωσορίζοντάς μας, πάνω στο χώμα.
Κι όσο πιο "ταπεινά" εστιάζεται η ματιά τόσο πιο εντυπωσιακοί θησαυροί ξεπροβάλλουν μέσα από το χώμα απ΄το οποίο, λέγεται, ότι προερχόμαστε και για το οποίο προοριζόμαστε.
Ώσπου, κάποτε αναφαίνεται μπροστά μας ο προορισμός μας που μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε και να μας διδάξει... Κάθε φορά ξέρουμε πως μπροστά μας στέκει άσαρκος κι άυλος ο Δάσκαλος που όταν μετά από κάποια ώρα τον εγκαταλείψουμε το "εγώ" μας θα είναι ακόμη πιο ελάχιστο, αλλά πολύ πιο δυνατό ν΄ αντικρούσει κάθε στοιχειό.
Η πόρτα της γνώσεως πάντα χάσκει ορθάνοιχτη σ΄ όποιον αγωνιά να μάθει... Κρίμα που τόσο λίγοι έχουν τη δύναμη να διαβούν το κατώφλι της και να φωτίσουν τα σκοτάδια τους. Και τα παιδιά της Ομάδος μας αυτό το μέγα θάρρος το 'χουν και με το παραπάνω!
Η τοξοθυρίδα, αυτή τη φορά, όχι τεχνητά κατασκευασμένη αλλά φυσική και με αιώνες ζωής στη "ράχη" της, περίμενε τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" στο παμπάλαιο κτίσμα να τους αποκαλύψει τα μυστικά της.
Πρώτη προσέγγιση των Συνασκουμένων η αμυντική προσέγγιση εκ των έσω, κάτι που "κάποιοι" περισπούδαστοι λογάδες δε φαντάστηκαν ότι μπορεί να αποτελέσει μια πραγματικότητα, έχοντας μάθει να φαντασιώνονται μάχες και ορυμαγδούς από την ασφάλεια του "άκαπνου" ...πληκτρολογίου του pc τους! Ναι! Πράγματι, καλοί μας φίλοι, εάν κάποτε αποφασίσετε να καταλάβετε το αντικείμενο περί του οποίου ...διαλέγεσθε θα αντιληφθείτε ότι μία τοξοθυρίδα χρησιμοποιείται αμφιπλεύρως και εκ των έσω και εκ των έξω. Διότι εάν ακυρωθεί η σημασία χρήσεως από τη μία πλευρά της, τότε, ακυρώνεται και η σημασία της ίδιας της τοξοθυρίδος... Ας μη σας βάζουμε όμως τα ...δύσκολα...!
Η άσκηση σε πραγματική τοξοθυρίδα αναδεικνύει, κατ΄ αρχήν το ζήτημα της αυτοπροστασίας των αμυντόρων της και, μάλιστα, υπό συνθήκες ανάγκης πολλαπλασιασμού της ισχύος πυρός των αμυνομένων. Η λήψη των θέσεων των αμυνομένων από εξωτερική προσβολή υποδεικνύεται από την ίδια την τοξοθυρίδα, τις διαστάσεις και τη σχεδίασή της. Κι αργά ή γρήγορα οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το ανακαλύπτουμε κι αυτό, πάντοτε, στη πράξη.
Κατόπιν, έρχεται η σειρά στην εξάσκηση της εξωτερικής προσβολής όπου η τοξοθυρίδα, χρησιμοποιούμενη από τους επιτιθεμένους, "γράφει" τη θωριά της εκ των έξω.
Τι "πονηριές", τι τακτικές θα εφαρμόσουν οι επιτιθέμενοι ώστε να πλήξουν τους αμυνομένους πριν οι τελευταίοι προλάβουν να τους εξουδετερώσουν; Πόσο κοντά μπορούν να πλησιάσουν και ποιες είναι οι προτιμητέες στάσεις και γιατί; Όλα τούτα είναι ερωτήματα που οι αποκρίσεις τους λαμβάνονται "in situ" όπως και η τοξοθυρίδα που παραμένει στο φυσικό της τόπο, πάνω σ' έναν τοίχο που επί αιώνες αποτελεί "θωράκιο" πάνω στο οποίο δέρνονται η βροχή, το χιόνι και το χαλάζι κι οι μάνητες των συμπλοκών!
Η εκπαιδευτική ημερίδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θα συνεχισθεί και πέραν της τοξοθυρίδος, πάντοτε σε φυσικό έδαφος με σενάρια εμπλοκής πεδίου.
Πλάι στον Άνθρωπο και ο τετράποδος Σύντροφός του, όπως και παλιά, άλλοτε σαν αλογάκι, άλλοτε σα σκύλος πάντα πλάι στο δρομάρη "Εστραδιότο", ή Στραθιώτη", ή "Στρατιώτη".
Και η σκυλίτσα της Ομάδος μας, πραγματικός ...Κένταυρος κι αυτή, βρίσκεται πλάι στον Αρχηγό σε όλες τις ατέλειωτες πορείες του, μεταφέροντας το "αναλογούν φορτίο" σα τους πολεμικούς ημιόνους των αλλοτινών πεδίων μαχών, περήφανη για την επιτυχή επιτέλεση της αποστολής της.
Κι όταν κάποτε η Αποστολή ολοκληρωθεί η χαρά κι η ευτυχία της ασκήσεως και της γνώσεως δε κρύβεται ούτε στην όλβια σκυλίτσα που καταλαμβάνει την περίοπτη "θέση" της ανάμεσα στους ...ωφελημένους!
Υποκλινόμαστε μπροστά στη Φύση για άλλη μια φορά για τα όσα σε κάθε μάθημά μας δείχνει να μας προσφέρει! Κι εκείνη, το ίδιο ευγενικά μας υποκλίνεται! Αυτή είναι η σχέση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με τη ζωή: μια ευγενής, αμοιβαία, υπόκλιση! Όπως ακριβώς μας διδάσκουν οι μακρυνοί Δάσκαλοί μας!
