ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ 

ΜΙΑΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ 

     Αν και η "πηγή" απηχεί την μονομερή βυζαντιακή ιστοριομυθία, εν τούτοις, τα συμφραζόμενά της είναι ικανά να μας εισαγάγουν στην Ιστορία μιας, κατ΄ εξοχήν εφιπποτοξοτικής, φυλής, εκείνης των Πάρθων. Ο μελετητής, προς διευκόλυνσή του, παρακαλείται να πιέσει το αριστερό πλήκτρο προκειμένου να μεγεθύνει τις σελίδες και να τις αναγνώσει ευχερέστερα. 

ΠΑΡΑ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ...

     Παρά το προειδοποιητικό δελτίο καιρού επικινδύνων φαινομένων, ο φίλτατος Γεράσιμος Μ. δε δίστασε να καταφτάσει κρατώντας κάτι καλά προστατευμένο μέσα σε μια νάυλον σακκούλα... Μας το προσέφερε σεμνά και μετά έφυγε πριν αρχίσει η καταιγίδα... Τον ευχαριστούμε θερμά, το ίδιο ευγνώμονες όπως και με τους προηγούμενους δωρητές της Βιβλιοθήκης μας, υπερήφανοι για όσους εκτιμούν το έργο της Ομάδος μας! 

ΑΠΟΝΟΜΗ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟΥ

     H "EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΦΙΛΩΝ" διευθυνόμενη από τον Έλληνα ευπατρίδη Παναγιώτη Μαρίνη, ετίμησε, σήμερα την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με ένα συμβολικό αργυρό ομοίωμα αρχαίας περικεφαλαίας για την συμμετοχή μας στα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2013", την ετήσια διοργάνωση της Εταιρείας προς Τιμή των πεσόντων στην Μάχη των Πλαταιών.

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" της οποίας Άγημα απέδωσε Τιμές στην, ως άνω, εκδήλωση, ευχαριστούμε θερμά την "ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΦΙΛΩΝ" και τον επικεφαλής της φίλτατο συνέλληνα Παναγιώτη Μαρίνη τόσο για την ευγενή πρόσκληση όσο και για την απονομή του συμβολικού αναμνηστικού! 

ΓΥΜΝΙΠΠΕΥΤΙΚΗ YOGA 

ΣΤOΥΣ

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"

     H Σοφία Νερομηλιώτη είναι μία Εκπαιδεύτρια της Γιόγκα η οποία, προσεχώς, θα αρχίσει να εφαρμόζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα Γυμνιππευτικής Γιόγκα με τη βοήθεια των καλοεκπαιδευμένων και ήρεμων Ίππων μας και, βεβαίως, με την βοήθεια της Εκπαιδεύτριας της Ομάδος μας Χαράς Πολυζοπούλου. To πρόγραμμα της Γυμνιππευτικής Γιόγκα που θα ξεκινήσει η Σοφία Νερομηλιώτη με την Χαρά Πολυζοπούλου στις εγκαταστάσεις μας μας το παρουσιάζει, εν συνεχεία, η ίδια η υπεύθυνη για την εφαρμογή και την διδασκαλία του. Για λεπτομέρειες συμμετοχής στο εκπληκτικό αυτό πρόγραμμα, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με την ίδια την Εκπαιδεύτρια Σοφία Νερομηλιώτη στην ηλεκτρονική διεύθυνση που παρατίθεται στο τέλος του κειμένου που ακολουθεί.    

     Με πολύ μεγάλη χαρά, σας παρουσιάζουμε τη νέα μας αγαπημένη δράση. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ετοιμάζεται η δυναμική εκπαίδευση της Γυμνιππευτικής Γιόγκα, για όλους, Ιππείς και μη.

     Η Γυμνιππευτική Γιόγκα είναι ένας εναλλακτικός τρόπος εφαρμογής της Hatha Yoga σε συνεργασία με την ενέργεια και τη συμμετοχή του αλόγου. Περιλαμβάνει ασκήσεις ειδικά προσαρμοσμένες για να εφαρμοστούν στη ράχη ενός στατικού ή εν κινήσει αλόγου. Το άλογο δεν φοράει σέλα ή οποιοδήποτε άλλο επώδυνο αξεσουάρ, παρά μόνο μια ειδικά προσαρμοσμένη σελίσκη και ένα λεπτό κάλυμμα που λαμβάνει τη θέση του yoga mat.

     Τα άλογα που μας βοηθάνε σε αυτό το εγχείρημα είναι πλήρως εκπαιδευμένα για το συγκεκριμένο σκοπό. Έχουν περάσει μια μακράς διάρκειας ανώδυνη εκπαίδευση, πάντα στα πλαίσια της γυμνιππευτικής ιππασίας, που τα θέλει χαρούμενα και κοντά στον άνθρωπο σε απόλυτη συνεργασία και σύμπνοια.

     Πιο συγκεκριμένα, η Γημνιππευτική Γιόγκα, περιλαμβάνει εκτεταμένες αναπνευστικές ασκήσεις (pranayama), στάσεις (asanas) πάνω στη ράχη του αλόγου αλλά και επιδαπέδιες δίπλα στο άλογο, που προωθούν την ενδυνάμωση, την ενεργοποίηση και την αποτοξίνωση ολόκληρου του σώματος, την εξάλειψη της φοβικότητας και όχι μόνο... Οι asanas με το άλογο σε κίνηση, προάγουν τον απόλυτο συντονισμό του εκπαιδευόμενο με την αναπνοή, την κίνηση και την ενέργεια αυτού του μαγικού πλάσματος, η οποία, όπως είναι ευρέως γνωστό, είναι απόλυτα θεραπευτική. Τέλος, περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και χαλάρωση του εκπαιδευόμενου σε φυσικό περιβάλλον.

     Τα προγράμματα είναι απολύτως εξατομικευμένα στις ανάγκες, τις επιθυμίες και τα όρια του μαθητή. Ο εκπαιδευόμενος βρίσκεται σε απόλυτη αλληλεπίδραση με το δάσκαλο της Γυμνιππευτικής Γιόγκα, καθώς και με τον εκπαιδευτή της Γυμνιππευτικής Ιππασίας.

     Η Γυμνιππευτική Γιόγκα αποτελεί λοιπόν, ένα σπουδαίο μέσο σωματικής και πνευματικής εκπαίδευσης που δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε Ιππείς, αλλά σε όσους αγαπούν τη Γιόγκα, τα άλογα και τη φύση. Εύκολα και γρήγορα, με την κατάλληλη καθοδήγηση, μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανταποκριθεί άρτια στις στάσεις, να διασκεδάσει και να φύγει πλήρως ανανεωμένος.

     Τα οφέλη, της Γυμνιππευτικής Γιόγκα είναι για όλους πολλά και σημαντικά. Συγκεκριμένα, παρατηρείται ότι το σώμα ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα και η ενδυνάμωση του μυϊκού μας συστήματος είναι εντονότατη. Αυξάνει άμεσα την ελαστικότητα και την ισορροπία του μαθητή, καθώς καλείται να ασκηθεί πάνω σε έναν ζωντανό οργανισμό με απαιτήσεις. Από την πρώτη κιόλας φορά γίνεται αισθητή η αύξηση της ενεργητικότητάς μας. Νιώθουμε πιο ζωντανοί, πιο παρόντες και είμαστε πιο αποτελεσματικοί στην άρτια αντιμετώπιση της δύσκολης πραγματικότητας. Ενεργοποιεί και βελτιώνει το αναπνευστικό μας σύστημα, αυξάνοντας τη ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων, καθώς συντονιζόμαστε αναπνευστικά με την κίνηση του αλόγου. Χαλαρώνει απόλυτα το νευρικό μας σύστημα με τη μείωση του στρες και του άγχους. Τι πιο χαλαρωτικό και θεραπευτικό από το συνδυασμό της επιστήμης της Γιόγκα και του θεραπευτικού μέσου της Ιππικής; Επιπλέον, η εξάσκηση της Γιόγκα πάνω στο άλογο, υπό τις συνθήκες της Γυμνιππευτικής, συμβάλει στην ψυχολογική τόνωση του μαθητή. 

     Πιο συγκεκριμένα, βοηθάει πολύ στην αποδοχή και την εξάλειψη φοβικών προτύπων που έχουμε καλά κρυμμένα στο υποσυνείδητο μας, στην αύξηση της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού, και κάνοντάς μας να καταλάβουμε ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, μας δίνει μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας. Μας προωθεί στο να γίνουμε εμείς κύριοι του εαυτού μας, φέρνοντας μας σε επαφή με το σκοτεινό μας εαυτό που πολύ συχνά μας ταλαιπωρεί, όπως οι κρίσεις τελειομανίας του δυτικού ανθρώπου, η τάση μας να παρατάμε εύκολα τη μάχη, η εμμονή μας να έχουμε δίκιο και πολλά άλλα. Τέλος, είναι απόλυτα κατανοητό ότι μας φέρνει σε επαφή με τη μητέρα όλων, τη Φύση, αλλά και με τα πλάσματά της και κατ’ επέκταση με την ολότητα του Εαυτού.

     Για όσους ήδη ιππεύουν, η Γυμνιππευτική Γιόγκα, πέραν όλων των παραπάνω, βελτιώνει άμεσα την επαφή τους με το άλογο, κάνοντάς τους να το δουν πλέον σαν συνεργάτη και σαν προέκταση του εαυτού τους και όχι σαν ένα απλό μέσο εκπαίδευσης ή διασκέδασης. Είναι καταπληκτικό το πώς ανταποκρίνεται αυτό το υπέροχο πλάσμα στην όλη διαδικασία. Επιπλέον, είναι επόμενο να τους κάνει πιο αποτελεσματικούς στην ίππευση, με μεγαλύτερη ευελιξία, εντονότερα αντανακλαστικά και ικανούς να ανταποκριθούν σε όλο και πιο δύσκολες ασκήσεις ιππικής σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

     Τα οφέλη είναι πολλαπλά και πολλές φορές ξεχωριστά για τον κάθε ένα από εμάς. Το εγχείρημά μας θα ολοκληρωθεί σύντομα στην πόλη μας την Αθήνα, και θα είναι έτοιμο να υλοποιηθεί πλήρως, με εξειδικευμένους εκπαιδευτές και δασκάλους, έτοιμους να σας βοηθήσουν σε όλα. Δεν μένει παρά να αναμένετε, και φυσικά να δοκιμάσετε τη Γυμνιππευτική Γιόγκα και μαζί με αυτή, τον εαυτό σας και τα όριά σας…!!!!

     Σύντομα κοντά σας με νέες εξελίξεις…!!!!

     Oκλαδόν: από το αρχαίο ρήμα «όκλάζω» που σημαίνει «γονατίζω, λυγίζω τα γόνατα»∙ σχετίζεται με το ρήμα κλῶ «σπάζω» => κλάδος κλπ. Το «οκλαδόν» αποτελεί έναν τρόπο καθίσματος με τα γόνατα λυγισμένα και τα πόδια εσωτερικώς σταυρωτά.

     Η Χαρά Πολυζοπούλου, στη φωτογραφία εικονίζεται να ιππεύει …οκλαδόν τον Ίππο της εν κινήσει, με άνεση, χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση yogi! Το «κάθισμα» της Εκπαιδεύτριας των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» δεν αποτελεί, απλώς, ένα δείγμα ισορροπίας, αλλά, κυρίως, μια ψυχική κατάσταση συνταυτίσεως Ίππου και Ιππέως μα πλήρη αμοιβαία εμπιστοσύνη, απαραίτητο στοιχείο για τη διεξαγωγή ενός ιππικού μαθήματος υπό συνθήκες απολύτου ασφαλείας και ψυχο-πνευματικού οφέλους!

neromilioti.yogatherapy@gmail.com

Η ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ 

ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ "METAPEDIA"

   Με την συγγραφική φροντίδα του Εφιπποτοξότη Γεωργίου Τροβά, το Ελληνικό τμήμα της διεθνούς ηλεκτρονικής εγκυκλοπαιδείας "METAPEDIA" απέκτησε, από σήμερα, λήμμα σχετικό με την Έφιππη Τοξοβολία. O συγγραφέας του λήμματος, πέραν της ιστορικής παρουσιάσεως, αναφέρεται και στην αναβίωση της Έφιππης Τοξοβολίας στη σύγχρονη Ελλάδα. Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" συγχαίρει τον συγγραφέα του λήμματος Εφιπποτοξότη Γεώργιο Τροβά και θεωρεί ιδιαίτερη Τιμή την φιλοξενία της Έφιππης Τοξοβολίας στην Εγκυκλοπαιδεία με το έμβλημα της κεφαλής της "Νεότητος" του μεγάλου φιλέλληνος Γερμανού γλύπτη Arno Breker του οποίου το μνημειακό έργο σηματοδοτεί την αναβίωση του κλασικισμού στη νεώτερη Τέχνη.   

ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ!

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν βραβεύθηκαν τυχαία ως η καλύτερα οργανωμένη Ομάδα στους διεθνείς Αγώνες του Quinghai της Κίνας το 2012. Η βράβευσή μας υπήρξε η αναγνώριση της συστηματικής μας ενασχολήσεως με το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο και αυτό σημαίνει ότι, πριν από κάθε τι άλλο, η λειτουργία της Ομάδος μας βασίζεται στην τήρηση των κανόνων ασφαλείας των Μελών μας, με πρώτιστο εκείνον της σωματικής μας ακεραιότητος, ακρογωνιαίος λίθος της οποίας αποτελεί και η Προθέρμανση.

     Στην ιππική Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" οι προθερμαντικές και αποθεραπευτικές διατάσεις και διαδικασίες είναι εκ των ουκ άνευ και αποτελούν τις εγγυήσεις ενός ασφαλούς και αποτελεσματικού ιππευτικού μαθήματος τόσο για τον Ιππέα όσο και για τον Ίππο.

     Μιας κι έτσι κι αλλιώς ο Εκπαιδευτής Ιππασίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν κρατά ...ρολόι, έχουμε την "πολυτέλεια" να είμαστε πολύ διεξοδικοί στον προθερμαντικό και αποθεραπευτικό παράγοντα χωρίς καμία βιασύνη η οποία, συνήθως, "κοστίζει" ακριβά.

     Το ίδιο συμβαίνει και στις Προπονήσεις της Παραδοσιακής Τοξοβολίας όπου ισχύουν ακριβώς τα ίδια, με το σύνολο των προθερμαντικών ασκήσεων να εμπεριέχεται (Μέρος ΣΤ') στο Πλήρες Εγχειρίδιο Εκπαιδεύσεως το οποίο βρίσκεται ανηρτημένο προς δωρεάν μελέτη.

     Γενικώς, εκείνο που μας ενδιαφέρει εμάς τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" είναι η αδιαπραγμάτευτη ωφέλεια των Ίππων και των Συνασκουμένων μας, κάτι που μας υποχρεώνει να τηρούμε απαρεγκλίτως την προθερμαντική και αποθεραπευτική, βασική, παράμετρο, σε κάθε ιππικό ή τοξευτικό μάθημα και Προπόνηση.  

 ΞΑΝΑΣΜΙΓΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ

     Έχοντας πρωτογνωρίσει την Έφιππη Τοξοβολία στην Ουγγαρία κι επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι δεν υπήρχε κανένα αλογάκι κατάλληλο να με βοηθήσει να εξασκηθώ σ' αυτή την πολεμική τέχνη. Κανένα από τα τετράποδα του Σταύλου όπου, τότε, ίππευα δεν ήταν εξοικειωμένο με τις πολλές και ιδιαίτερες απαιτήσεις της Έφιππης Τοξοβολίας κι έτσι, πολύ απλά, θα έπρεπε να αρχίσω να προετοιμάζω ο ίδιος ένα αλογάκι γι αυτό που είχα, ήδη, λατρέψει.Από όλα τα αλογάκια του Σταύλου του David Sauermann όπου τότε ίππευα, ξεχώρισα έναν μεγαλόσωμο Ολλανδό τον οποίο έλεγαν ...Picasso λόγω των λευκών κηλίδων που χρωμάτιζαν εικαστικά το σώμα του... Το αλογάκι αυτό που ήταν ήδη αρκετά ηλικιωμένο και καλός εμποδιστής αλλά πέραν αυτού ...ουδέν, απεφάσισα να το εκπαιδεύσω ώστε να με ...εκπαιδεύσει στην Έφιππη Τοξοβολία ανακαλύπτοντας τόσο πρώϊμα την εκπαιδευτική διαδραστικότητα Ίππου και Ιππέως. Ανάγκα και Ιππείς ...πείθονται! Έτσι, σε πολύ σύντομο χρόνο αλλά με συστηματική προσπάθεια, ο Picasso έγινε ο μόνιμος σύντροφός μου και Δάσκαλός μου στην Έφιππη Τοξοβολία, μια βασική "μορφή" που ποζάριζε σε αρκετές φωτογραφίες αναδεικνύοντας την, πρωτόγνωρη τότε για την Ελλάδα, Έφιππη Τοξοβολία. Αλλά οι καιροί πέρασαν, ο Σταύλος έκλεισε και ο David Sauermann έφυγε από την Ελλάδα, χαρίζοντας τα αλογάκια του Σταύλου του σε διάφορα καλά χέρια φιλίππων... Από τότε χάθηκε και ο Picasso απ΄τη ζωή μου αφήνοντάς μου να θυμάμαι τον εξαιρετικά συνεργάσιμο χαρακτήρα του και τις όμορφες εφιπποτοξοτικές εμπειρίες που ζήσαμε παρέα!   

     Αυτή τη φορά ένας από τους Κενταύρους μας μου ζήτησε να τον βοηθήσω να ιππεύσει ένα νεαρό ιπποδρομιακό αλογάκι σε έναν Σταύλο στον οποίο όχι μόνον δεν είχα ξαναβρεθεί αλλά αγνοούσα και την ύπαρξή του. Ο Κένταυρός μας αγάπησε το νεαρό ιπποδρομιακό αλλά, λόγω απειρίας, προτίμησε να του το προετοιμάσω εγώ και, βεβαίως, να 'μαστε σε έναν ωραίο Σταύλο κάπου στα Μεσόγεια. Το νεαρό ιπποδρομιακό μετά από λίγη ώρα άρχισε να συνεργάζεται κι εμείς απολαμβάναμε το μάθημά μας, ενώ ολόγυρά μας βόσκαγαν ελεύθερα διάφορα αλογάκια αυτού του "απρόσμενου" Σταύλου.

     Έτσι όπως δουλεύαμε και οι τρεις μας, με κείνα τα μάτια που έχουμε στη ..."πλάτη", ένοιωσα ότι κάποιος με κοιτούσε, αλλά η προσήλωσή μου στο μάθημα δε μ' άφηνε να γυρίσω και να δω ποιος ήταν...

     Όσο προχωρούσε το μάθημα με τους δύο πιτσιρικάδες (το ιπποδρομιακό και το μαθητή μου) ξεχάστηκα και πάλι, ώσπου ένοιωσα ότι κάποιος πλησίαζε το Ιππευτήριο πίσω από τη πλάτη μου. Γύρισα και είδα κι αναρωτήθηκα και μέτρησα χρόνια, αλλά πάλι δε το πίστευα...

     Τότε ήταν είκοσι τόσο...μεσολάβησαν κι άλλα ακόμα, όμως ήταν ...ολόιδιος και με τον ίδιο εκείνο βηματισμό που άλλοτε μου έλεγε "έλα πάρε τόξο και βέλη και καβάλα!"...

     Ξαφνικά, ξέχασα το μαθητή μου και το ιπποδρομιακό και καρφώθηκα πάνω του... Στο νου μου ξαναγύρισαν οι όμορφες πρώτες μέρες της Έφιππης Τοξοβολίας στο Σταύλο του David Sauermann με τον Ολλανδό να είναι το alter ego μου, κάθε μέρα στο πλάι και κάτω από τα πόδια μου... και με το πρώτο μου τόξο (που σήμερα είναι ο ιστός της σημαίας της Ομάδος μας...) στο χέρι!

     Τότε που καλπάζαμε και τοξεύαμε ...παρέα σε ένα πρόχειρο Ιππευτήριο ανάμεσα σε αποθήκες και πλάι σε φορτωτικά μηχανήματα που ανεβοκατέβαζαν παλέτες ενώ ο Ολλανδός "μου" μάθαινε να διατηρεί σταθερό καλπαστικό για να μπορώ να τοξεύω αυτοσυγκεντρωμένος...

     ...Τότε που τον "ξεκούραζα" καλπάζοντάς τον σε φυσικό έδαφος που τόσο αγαπούσαμε κι οι δυό

     Σκέψεις, τόσες πολλές σκέψεις και εικόνες από κείνες τις πρώτες μέρες της Έφιππης Τοξοβολίας στην Ελλάδα και εικόνες που δε ξεθωριάζουν στη μνήμη, ώσπου άκουσα τον ιδιοκτήτη του Σταύλου που βρισκόμουν να φωνάζει με το όνομά του "Picasso!" Ναι, ήταν αυτός και με είχε γνωρίσει, το ένστικτο του ζώου για άλλη μια φορά είχε σκαρφαλώσει πάνω απ΄ την ανθρώπινη λογική και την είχε νικήσει! Ο Picasso "μου", λοιπόν, ήταν μπροστά μου, λίγα μέτρα μακριά μου για να μου θυμίσει το ποιος μου προσέφερε μια από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου! 

     Κι ακόμη μια από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου το ξανάσμιγμά μου με τον Δάσκαλο Picasso που μόλις τον ζύγωσα ακούμπησε τρυφερά το κεφάλι του στον ώμο μου, ίσως, αναπολώντας κι εκείνος ό,τι κι εγώ... Πόσα μας μαθαίνουν αυτά τα πλάσματα, μα πόσα! Ακόμα και να νοιώθουμε ευγνώμονες του "ειδικού βάρους" λέγοντας "Ευχαριστώ!".