ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

     Ο ερευνητής και ανακατασκευαστής ιστορικών "Λευκών Όπλων" κ. Δημήτρης Νικολακόπουλος μας έκανε την Τιμή μιας εξαιρετικής ξεναγήσεως στη συλλογή "Λευκών Όπλων" τα οποία μελέτησε, ανακατασκεύασε και δώρισε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.  

     Ο ευγενής ρέκτης, με την γλαφυρή περιγραφικότητά του και τις ευρύτατες ιστορικές γνώσεις του, κατάφερε να μας κρατήσει "αιχμάλωτους" της χειμαρρώδους πληροφορήσεώς του επί τρεις ώρες, ξεναγώντας μας επί των εκθεμάτων που εκτίθενται στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών και συμπληρώνουν την μεγάλη συλλογή του το κύριο μέρος της οποία χαρήκαμε στο ιδιωτικό Μουσείο του το οποίο επισκεφθήκαμε προ ημερών.

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αλλά και πολλοί φίλοι της Ομάδος μας τους οποίους με χαρά προσκαλέσαμε και τους ευχαριστούμε θερμά για την παρουσία τους σ' αυτή την εκδήλωση, δράξαμε την ευκαιρία να υπεισέλθουμε ακόμη περισσότερο στη φιλοσοφία του "όπλου" ως μέσου υλοποιήσεως της ανθρώπινης βουλήσεως για άμυνα και επίθεση, ως διαχρονικού "εργαλείου" επιβιώσεως και κυριαρχίας. 

     Όσοι απολαύσαμε το προνόμιο της ξεναγήσεως του ευγενούς μας Οικοδεσπότη, του είμαστε για μια ακόμη φορά ευγνώμονες για το μεγάλο "Σχολείο Ζωής" το οποίο μέσα από την ερμηνεία του "όπλου" μας δίδαξε! Τον ευχαριστούμε που μας ξαναθύμισε ότι δεν σκοτώνουν τα όπλα αλλά η ανθρώπινη βούληση. Και του υποσχόμαστε αυτό να το έχουμε κατά νου ειδικώς εμείς οι Εφιπποτοξότες όταν κρατάμε το Τόξο μας ανά χείρας!

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ

&

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

     Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν θα παρέλειπε, όπως και δεν παραλείπει ποτέ το καθιερωμένο προσκύνημα στην περίοπτη "γωνιά" των κειμηλίων του Στρατηγού Γεωργίου Α. Κουρούκλη ο οποίος υπήρξε ο, μετά τον Πατέρα, "Πατήρ" του (ως θείος του) και μέγας δάσκαλος Πολεμικής Αρετής!

     Πάνω σ΄αυτή την προθήκη με την στολή και τα παράσημα του Στρατηγού Γεωργίου Α. Κουρούκλη, "ακουμπά" το Έπος των Οχυρών του 1940 και η ηρωϊκή πάλη των ανίκητων Ελλήνων Αμυντόρων του την οποία ανεγνώρισε και αυτός ο Γερμανός Καγκελάριος Αδόλφος Χίτλερ σε επίσημο λόγο του εντός του Γερμανικού Κοινοβουλίου! Διότι, ο Στρατηγός Γεώργιος Α. Κουρούκλης ως Διοικητής της Δ' Μοίρας Πυροβολικού ήταν εκείνος ο οποίος, μαχόμενος κατά των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων όχι μόνον επολέμησε μέχρι τελευταίας σφαίρας αλλά μετά την εξάντληση των πυρομαχικών της Μοίρας του διέταξε τους Στρατιώτες του να τον ακολουθήσουν σε συντεταγμένη έφοδο κατά των Γερμανών με ...εφ'  όπλου λόγχη, καταφέρνοντας να τους απωθήσει!!

     Ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κρατά ως Ευαγγέλιο ζωής το "ΠΟΛΕΜΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ Δ' ΜΟΙΡΑΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ" το οποίο ο αείμνηστος Ήρως των Οχυρών και θείος του, του αφιέρωσε! Μέσα από τις κιτρινισμένες σελίδες του καθημερινώς διδάσκεται την Ανδρεία ως ελάχιστο καθήκον βίου και τον Πατριωτισμό ως ελάχιστη εισφορά προς τη Γη των Πατέρων μας. Και τα διδάγματα αυτού του πολυσέλιδου τόμου προσπαθεί να τα κάνει καθημερινή πράξη και παράδειγμα μιμήσεως των επερχομένων! Και αυτό το Ευαγγέλιο Ανδρείας είναι και το ουσιαστικό "εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως" της Ομάδος μας στην πρωταρχική επανεύρεση της Πολεμικής Αρετής μας : στις σελίδες του μαθαίνουμε ότι ούτε οι αριθμοί, ούτε τα μέσα, ούτε πολύ περισσότερο τα χρήματα κάνουν τον Άνθρωπο να νικά, όσο οι Αξίες που φέρει και το Ήθος που τον διέπει!  

     Σε αυτό το "Πολεμικό Ημερολόγιο" περιέχονται τα τεκμήρια του ηρωϊσμού του Στρατηγού Γεωργίου Α. Κουρούκλη, τεκμήρια προερχόμενα όχι μόνον από τους στρατιωτικούς προϊσταμένους του, αλλά και από τους ιδίους τους στρατιωτικούς αντιπάλους του τους οποίους ο γενναίος Έλλην πολέμησε ακόμη και όταν τελείωσαν τα πυρομαχικά του! Ο εκ των αντιπάλων του, γενναίος Στρατηγός των Ναζιστικών στρατευμάτων Schneider αποτεινόμενος προς τον Έλληνα Στρατηγό του είπε: "Γνωρίζομεν ότι τα βλήματα πίπτουν επί του εδάφους, τα ιδικά σας όμως έπεσαν όλα επί των κεφαλών μας. Σας εθαυμάσαμεν, ενομίσαμεν ότι επρόκειτο περί Αγγλικής Ταξιαρχίας Πυροβολικού. Είσθε περισσότερον άξιοι, διότι επολεμήσατε με το υλικόν αυτό και αντιπαρετάχθητε προς τον ισχυρότερον Στρατόν του Κόσμου!" ["Περιληπτική Ιστορία των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά", έκδ. Γ' Σώματος Στρατού, Οκτώβριος 1953].

     Και αυτός ο Ήρως Αξιωματικός δεν ήταν κανένας υπερηκοντούτης με τη ζωή "πίσω" του, κανένας απόμαχος βίου, αλλά ένα παιδί με όλη την ζωή μπροστά του όπως την έχουν τα σημερινά παχύσαρκα "πελατάκια" των καφετεριών και του clubbing! Ένα παιδί ήταν όταν κατά την διάρκεια του ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΥ (διότι ΣΥΜΜΟΡΙΤΕΣ ήσαν...!) είδε μπροστά του το πτώμα του αδελφού του Δημητρίου Α. Κουρούκλη  γ δ α ρ μ έ ν ο  από τους δολοφόνους του κομμουνιστές μόνο και μόνο επειδή ο δολοφονημένος υπηρετούσε ως έφεδρος αξιωματικός στον Εθνικό Στρατό! Και ο Στρατηγός Γεώργιος Α. Κουρούκλης δεν εζήτησε την άδεια κανενός αλλά, θεοδικών, πήρε το νόμο στα χέρια του και εξετέλεσε σε επαρχιακή φυλακή όλους τους συμμορίτες κρατουμένους εγκληματίες. Η πράξη του θεωρήθηκε από τις εξωνημένες θεραπαινίδες του, τότε, πολιτικαντισμού, ως "non politically correct" με αποτέλεσμα την καθαίρεσή του! Ευτυχώς, μετ΄ ου πολύ ο γενναίος Στρατηγός Γεώργιος Α. Κουρούκλης απεκατεστάθη και επανήλθε εις τον αγαπημένον του Ελληνικό Στρατό!

     Οι απίστευτες ηρωϊκές πράξεις του επί του πεδίου της μάχης κατά την διάρκεια της εισόδου των Ναζιστικών Στρατευμάτων ανάγκασαν τους στρατιωτικούς προϊσταμένους του να συντάξουν διθυραμβικές "διαδοχικές σημειώσεις" με την συνεπαγόμενη απονομή των υψηλοτέρων παρασήμων επ΄ ανδραγαθία. Το στήθος του εκόσμησαν διακρίσεις εντυπωσιακές και κατά το ύψος και κατά την συχνότητα. Παράσημα με βαρύτητα Πολέμου  και όχι "τσιγκάκια της δημοκρατίας" από αυτά τα οποία σήμερα κρεμάνε στα σακάκια τους οι απόλεμοι ένστολοι δημοσιοϋπαλληλίσκοι οι οποίοι τα προμηθεύονται από το Κ.Ψ.Μ. των ξέφραγων οίκων ενοχής που αυτάρεσκα τις αποκαλούν "Στρατιωτικές Μονάδες" ! Παράσημα τα οποία πιστοποιούν τον Ήρωα Πολέμου και όχι τον εξωνημένο ειρήνης! 

     Kαι όμως, ο Στρατηγός Γεώργιος Α. Κουρούκλης, ουδέποτε εδήλωσε "αντιφασίστας" εν αντιθέσει με τους απόλεμους συμμάχους και συνεργάτες των Ναζί οι οποίοι αφού μοιράστηκαν μαζύ τους τις κατακτήσεις τους, μετά ταύτα, έσπευσαν (και σπεύδουν!) να δηλώσουν "αντιφασίστες" και "δημοκράτες"! Ο γενναίος Στρατηγός δεν έπαυε να δηλώνει τον θαυμασμό του για το πολεμικό ήθος του Γερμανικού Στρατού και να τιμά τον αντίπαλο με τον οποίο διεσταύρωσε ξιφολόγχες επί πεδίου μάχης. Για τον Στρατηγό Γεώργιο Α. Κουρούκλη η έμπρακτη προάσπιση της Πατρίδος υπερεκάλυψε κάθε βερμπαλιστικό ψιμύθιο που είναι αναγκαίο στους απόλεμους και στους κ(Υ)νοβουλευτίζοντες προδότες! Οι πραγματικοί 'Ελληνες δεν μπορεί να είναι ούτε να δηλώνουν "αντιφασίστες" ή "δημοκράτες" διότι θεωρούν αυτονόητο ότι ο Ελληνισμός είναι ο πληρέστερος αυτοπροσδιορισμός!

     Δυστυχώς, κατά τα λοιπά, με οργή διεπιστώσαμε ότι η "Διοίκηση" (;) και οι αμέτρητοι "επώνυμοι" λουφάζοντες ("υπηρετούντες") στο σημερινό Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, επιφυλάσσουν σ' αυτή την Στρατιωτική Μονάδα (...) την εσχάτη ταπείνωση, μετατρέποντες ως και την είσοδό της σε ...χωματερή κεκοσμημένη με ξέχειλους καλάθους απορριμμάτων! 

     Η εσχάτη περιφρόνηση προς την Πολεμική Αρετή των Ελλήνων από εκείνους που ορίζονται να την φυλάττουν υποκλινόμενοι σε ανάξιους Καρόλους Πουστρούλιες και ποταπούς διαχειριστές Σαμαροβενιζέλους! Και ως να μην έφτανε αυτό, στην προέκταση της οπτικής γραμμής του εκτιθέμενου αεροσκάφους "F5", τα ...μπάζα (ανήκοντα στο παρακείμενο Βυζαντινό Μουσείο, πλην όμως προσβάλλοντα τον αύλειο εκθεσιακό χώρο του Πολεμικού Μουσείου) εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τον ατυχή επισκέπτη του πολύπαθου αυτού Μουσείου.

     Και δε θα κάνουμε λόγο για τις ...βλακείες που εμφανίζονται, κατά κανόνα, στις επεξηγηματικές πινακίδες των εκθεμάτων! Τι στο διάολο κάνει όλη μέρα αυτό το ένστολο ανθρωπομάνι που περιέρχεται το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών παριστάνοντας τους "υπηρετούντες"; Τι σκατά κάνουν όλη μέρα και δεν υποχρεώνονται, τουλάχιστον, να αποκαταστήσουν τις απερίγραπτες ηλιθιότητες τις οποίες υποχρεώνεται να υποστεί ο ατυχής επισκέπτης αυτού του Μουσείου που προσέρχεται για να ενημερωθεί; Αλλά, είναι πασίγνωστο ότι οι περισσότεροι υπηρετούντες σ΄αυτό το Μουσείο, αντί να είναι Αρχαιολόγοι, Συντηρητές, Ιστορικοί Τέχνης, Μουσειολόγοι, είναι απλώς γιοί επωνύμων λαμογιών οι οποίοι προκαλούν σκάνδαλα όπως εκείνο με την γνωστή παλλακίδα η οποία βεβήλωσε την ιερότητα αυτού του Μουσείου!    

     Τέλος, η ίδια η πινακίδα υποδοχής των επισκεπτών στις προσόψεις του Πολεμικού Μουσείου μαρτυρά το ΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΟ ολοκλήρου του, σημερινού, δημοσιοϋπαλληλίζοντος ενστόλου δυναμικού της χώρας! ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΗ, όπως ολόκληρη η μεταπολιτευτική δημοκρατία, "βγάζει μάτι" πλην των ματιών των θεόστραβων ..."αρμοδίων" που φαίνεται ότι ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ δεν την "προσέχουν"! Ο νους τους "αλλού", στα μερισματάκια, στα επιδοματάκια, στα ευρουδάκια, σε ό,τι κάνει ευτελή τον βίο και κάνει τις Αξίες να παραμερίζουν! Αυτοί είναι οι ανάξιοι "απόγονοι" του Στρατηγού Γεωργίου Α. Κουρούκλη ο οποίος αναμετρήθηκε στήθος με στήθος και πυροβόλο με ...ξιφολόγχη με τον αντίπαλο για να απολαύσει της εκτιμήσεως όχι μόνον του εχθρού αλλά και της Ιστορίας!  Αλήθεια, τι είδους "Διοικητές", "Στρατηγοί" κλπ παρήλασαν από το ατυχές αυτό καθίδρυμα χωρίς να προσέξουν την ΚΥΡΙΑ ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΕΙΣΟΔΟΥ; Στερούνται τόσον Ελληνικής Παιδείας ώστε να μη γνωρίζουν πώς γράφεται η λέξη "λειτουργία"; Που είναι ο αείμνηστος Στρατηγός Οδυσσεύς Αγγελής ο οποίος διόρθωνε μέχρι κεραίας, ο ίδιος, με πράσινη μελάνη, ορθογραφικώς και συντακτικώς όλα τα διερχόμενα έγγραφα τιμώντας την Ελληνική γλώσσα με την υψηλότατη στρατιωτική, επιστημονική και εγκύκλια μόρφωσή του; Τόσο, πια, ΑΝΕΛΛΗΝΙΣΤΗ η σημερινή "Διοίκηση" (;) του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών; Toιούτοι οι εκλεκτοί του συστήματος Καρόλου Πουστρούλια και "politically correct";... OYΣΤ ΑΛΗΤΕΣ!  

      Οι ημέρες (και οι νύκτες)  είναι οριακές! Η εξέγερση βεβαία! Τα Ιερά και τα Όσια της Φυλής εξεγείρονται κι αυτά, ακόμη και μέσα στις προθήκες των Μουσείων, προκειμένου να στείλουν στη κρεμάλα τους Καρόλους Πουστρούλιες και τις ανθελληνικές φιλιππινέζες τους!

ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ! 

ΑΠΑΘΕΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ - ΕΥΠΑΘΗ ΝΕΦΗ

     Πάμπολλες αλλά ...μετρημένες οι σταγόνες νερού που απαρτίζουν τα νέφη! "Ζωγραφίζουν" στιγμιαίους αιωρούμενους όγκους, συχνά τρομαριακούς στους ανυποψίαστους αλλά εντελώς αμελητέους στους υποψιασμένους. Τα νέφη δεν είναι παρά πρόσκαιρα, "περαστικά" μορφώματα χωρίς κανένα κύρος μονιμότητος...

     Πάμπολλα αλλά μετρημένα τα άτμητα άτομα που απαρτίζουν τις κορυφές. Δομούν ακίνητους όγκους, συχνά ανερμήνευτους στους ανυποψίαστους αλλά πάντοτε ελκυστικούς στους υποψιασμένους. Οι κορυφές είναι αιώνιες, αμετακίνητες οντότητες με διαχρονικό κύρος!

     Στο βάθος του χρόνου μια τιτάνεια απάθεια είναι ό,τι χαρακτηρίζει τις κορυφές που συχνά-πυκνά σκιάζονται από τα μουντά νέφη απειλούμενες απ΄ την οργή των καταιγίδων τους. Οι κορυφές παραμένουν ακλόνητες!

     Ακλόνητος από φοβίες, "κορυφή" στην συνεργασία με τον Ιππέα, θα πρέπει να παραμένει κι ο Ίππος.

 

     Στη Φυσική Ιππική, ως "κορυφή" θεωρείται ο Ίππος. Αυτός θέλουμε να κυριαρχεί στην Ιππασία μας και όχι εμείς, αυτός θέλουμε να είναι το επίκεντρό μας και όχι εμείς, αυτός είναι ο Δάσκαλος και όχι εμείς! Έτσι, γι αυτόν γίνονται τα πάντα και τα πάντα ξεκινούν με την Ιπποκομία προ ιππεύσεως ενώ η καταλληλοποίησή του για την επιτυχή άσκηση Φυσικής Ιππικής γίνεται κατά την διάρκεια της εργασίας εδάφους η οποία καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος του καθημερινού προγράμματός μας.

     Στο τρέχον, Δίμηνο Σχολείο Ιππικής ο Παύλος επιχειρεί την διασκέδαση των φόβων του Ίππου προς τα αταυτοποίητα-κινούμενα αντικείμενα, εφαρμόζοντας την προσομοίωση της σακκούλας σε εργασία εδάφους. Σε μία λεπτή βέργα θα προσαρμόσουμε μια ημιφουσκωμένη πλαστική σακκούλα του εμπορίου κατά τρόπον ώστε να μη ξεφουσκώνει κατά την διάρκεια των χειρισμών μας.

     Θα κρατήσουμε τον Ίππο με ΧΑΛΑΡΕΣ τις ηνίες, διατηρώντας σταθερό το βλέμμα μας προς την ακρωμία του και αργά αλλά σταθερά θα πλησιάσουμε την σακκούλα προς το μέτωπό του. 

     Κινούμε αργά, χαϊδευτικά, την σακκούλα επάνω στο μέτωπό του και κατά μήκος του ρινικού του ανεβοκατεβάζοντάς την αρκετές φορές χωρίς η βέργα να αγγίξει οποιοδήποτε άλλο μέρος του κεφαλιού, έχοντας πάντα χαλαρές τις ηνίες και ελαχιστοποιώντας, κατά το δυνατόν, τους θορύβους που προκαλεί η σακκούλα. Με χαλαρές τις ηνίες, αφ'  ενός, ο Ίππος μας δεν αισθάνεται "βιασμένος" να υποστεί κάτι, ενώ, αφ'  ετέρου, μπορούμε να εκτιμούμε καλύτερα τις όποιες αντιδράσεις αποφυγής τις οποίες μπορεί να επιδείξει.

     Συνεχίζουμε να κινούμε την σακκούλα στον αυχένα του, με την ίδια αργή, χαϊδευτική, φορά.

     Κατόπιν την κινούμε επάνω στη ράχη και στα πλευρά κατευθύνοντάς την προς τα πίσω, στους μηρούς και στα παραμήρια.

     Tέλος, δεν παραλείπουμε να την περάσουμε κάτω, στη κοιλιά μέχρι στο πίσω άκρο, ανάμεσα στα πίσω πόδια. Κατόπιν επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία κινώντας ολοένα και πιο ζωηρά, πιο θορυβωδώς, τη σακκούλα μέχρι σημείου να διαπιστώσουμε ότι ο Ίππος παραμένει αδιάφορος και ανενόχλητος ασχέτως ταχύτητος και θορύβου διελεύσεως της σακκούλας από πάνω του. 

     Ένας Ίππος απαλλαγμένος από περιττές φοβίες μπορεί να μεταφέρει την ελπίδα για μια επιτυχημένη συνεργασία με τον Ιππέα του!

ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Καθόλου τυχαίο το αποτέλεσμα! Προϋποθέτει εσωτερική ποιότητα, ανδρεία και ψυχοπνευματική ισορροπία, ιδιότητες εξαιρετικά σπάνιες στη δημοκρατικότατη "κοινωνία" του Άκη Τσοχατζόπουλου και της Βίκυς Σταμάτη! Ευτυχώς, τα "φίλτρα" της Ομάδος μας λειτουργούν άψογα ώστε να ...τις εξασφαλίζουν! Και χαιρόμαστε για την επαλήθευση της ορθής λειτουργίας αυτών των "φίλτρων" που επιβεβαιώνεται καθημερινά!

     Bεβαίως δίπλα μας ζει (?) ένας άλλος "κόσμος" με εντελώς διαφορετικές ιδιότητες... Ας πρόσεχε!

 

OTAN O ENΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ

     Όταν βλέπουμε τον βοηθό-Εκπαιδευτή να καλπάζει κρατώντας τη Σημαία της Ομάδος μας καταλαβαίνουμε ότι στο Ιππευτήριο "κυκλοφορεί" πολύς ενθουσιασμός για την πρόοδο των μαθητών του Διμήνου Σχολείου Ιππικής που ξεκίνησε στις 15 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί στις 15 Δεκεμβρίου.

     Και όταν τον βλέπουμε να υπερπηδά εμπόδια χωρίς να αφήνει από τα χέρια του τη Σημαία μας, ε, τότε ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε πολύ σωστό ...δρόμο! Ναι, μέσα σε δύο εβδομάδες διαπιστώνουμε μία πολύ σημαντική πρόοδο σε όσους μετέχουν του Σχολείου μας το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί "πιλοτικά"!

     Και μπορεί να έχουμε εξαντλήσει μόνον τις δύο από τις οκτώ εβδομάδες του προγράμματός μας, αλλά οι καθημερινές εικόνες είναι ενδεικτικές...

     ...Βελτίωση σχέσεως με τον Ίππο, βελτίωση ψυχολογίας Ιππέως, βελτίωση καθίσματος, βελτίωση χειρισμών και αντιδράσεων, τελική απόλαυση, ε, δεν είναι και λίγα τα όσα επιτυγχάνουν οι μαθητές μας!

     Βεβαίως, δεν μπορούμε να δηλώσουμε ότι κατακτήσαμε τον τελικό στόχο μας, άλλωστε υπολείπονται ακόμη πολλές εβδομάδες καθημερινής δουλειάς αλλά και ιππικής χαράς!

     Είναι, όμως, για εμάς πολύ σημαντικό, ότι κάθε απόγευμα που τελειώνει το πρόγραμμα της ημέρας μας βρίσκει περισσότερο φιλίππους, περισσότερο "Ιππείς", περισσότερο πλάσματα φυσικά και "εκτός" ...τσιμέντου! Μάλιστα, επιστρέφοντας από το Ιππευτήριο στο θλιβερό, πλέον, άστυ, αναρωτιόμαστε πώς οι συμπολίτες μας που τους ξανασυναντάμε μπροστά μας αντέχουν χωρίς ...ίππευση, χωρίς μιαν έφιππη βόλτα στο ύπαιθρο...  

    

Η Φυσική Ιππική αναμορφώνει επί τα βελτίω όχι απλώς τα του Ίππου,

αλλά τον ίδιο τον Άνθρωπο ο οποίος την διακονεί!

Και, περί αυτού μοχθούμε οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"!

ΔΥΣΚΟΛΑ, ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΥΠΕΡΟΧΑ!

     Το μόνο εύκολο σ΄αυτή την Προπόνηση ήταν η Προθέρμανση! Προβλεπόμενη, προδιαγεγραμμένη, ένας ...τυφλοσούρτης, αλλά απαραίτητος! 

     Το ίδιο εύκολες και οι συντονιστικές τοξεύσεις! Και, βεβαίως δεν χρειάζεται (πια!) να μνημονεύσουμε "ποιος?" παραμένει σταθερά η ...επιτομή της άψογης τοξευτικής στάσεως...

     Όλα τα υπόλοιπα, σ΄ αυτές τις Προπονήσεις είναι δύσκολα, πολύ δύσκολα αλλά, πάντως, υπέροχα! Το έδαφος όχι μόνον ορεινό, αλλά και με πολύ μεγάλη κλίση! Οι στόχοι δύο, με περιορισμένη προβολή και σε μέση απόσταση από τη γραμμή Βολής ενώ σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους ώστε να δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την προετοιμασία του Τοξότη ώστε να τους πετύχει. Η τόξευση σε συνεχές τροχάδην αλλά και σε αμφίδρομες κατευθύνσεις ώστε και οι δεξιόχειρες και οι αριστερόχειρες να αντιμετωπίζουν δυσκολία τοξεύσεως ανά ζεύγος τοξεύσεων. Με λίγα λόγια, κολασμένη περίπτωση...

     Για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", όμως, τα πράγματα κύλησαν ομαλά και σ΄αυτή τη περίπτωση, με γρήγορο ρυθμό κι ευστοχία!

     Μετά την Προπόνηση, κάποιοι, κατάλαβαν ότι σ΄ αυτές τις Προπονήσεις δεν τοξεύουμε απλώς, αλλά βελτιώνουμε γενικώς την σωματική ευκαμψία μας κατά τον πλέον φυσικό τρόπο και εδραιώνουμε την αρμονία των κινήσεών μας ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στις έφιππες απαιτήσεις μας.

      Αξίζει να σημειωθεί ότι τις σημερινές δύσκολες ασκήσεις κατάφερε κατά έναν μεγάλο βαθμό και ο Γεώργιος τον οποίο, μόλις σήμερα, καλωσορίσαμε στην Ομάδα στην οποία, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχουν "αρχάριοι" και "προχωρημένοι". Ο Γεώργιος κατάφερε να τοξεύσει  ...αξιοπρεπέστατα και, πια, δεν είναι θέμα παρά εξασκήσεως ώστε σε ελάχιστο χρόνο να παρακολουθεί άνετα το προπονητικό μας Πρόγραμμα. Είναι κι αυτό ένα από τα "μυστικά" της Ομάδος μας!

     Τέλος, τα βέλη επί του στόχου έδειξαν ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα: μόνον ΕΝΑ (!) βέλος εκτός στόχου κατά τον τελευταίο γύρο! Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" όχι μόνον εξασκούνται υπό δυσκολότερες ασκήσεις απ΄ ό,τι όλοι οι υπόλοιποι επί γης Εφιπποτοξότες αλλά και τα καταφέρνουν καλύτερα και στην Ιππική και στην Τοξοβολία!

     Μπορεί το άστυ να εμφανίζεται "χλωμό" και εξουθενωμένο όσο ποτέ, όμως, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" στις παρυφές του παραμένουμε άλκιμοι και ετοιμοπόλεμοι πάντοτε μετά από κάθε Προπόνηση και οι Προπονήσεις μας πια είναι καθημερινές καθώς ακούγεται ολοένα και πιο βουερή εκείνη η aria concertante "S'appressan gl'istanti" από τον "Νabucco" (και ο νοών...)!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΤΟΥ "ΟΧΙ!"

     Τίποτε λιγότερο από την "Ζingaro" battuta finale του αξεπέραστου Βartabas ο οποίος μάλλον θα ήθελε με αυτήν να περιγράψει την μεταπολεμική Ελλάδα του "ΟΧΙ!", τίποτε λιγότερο από μία χαριτωμένη σκηνική πραγματικότητα μιας χώρας η οποία ώρθωσε το ανάστημά της στους κακούς Ναζί για να στηθεί στα τέσσερα, κατόπιν, μπροστά σε όλους τους άλλους!

     "ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!"

αναφωνούν οι επί σκηνής του "Zingaro", οι απανταχού της Γης γύφτοι, αλλά και ο Άκης Τσοχατζόπουλος μετά της Βίκυς Σταμάτη από τον Κορυδαλλό! Η συνέχεια επί των ...παρελάσεων!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης