ΟΥΚ ΕΝΙ ΑΡΣΕΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥ,
ΠΑΝΤΕΣ ΓΑΡ ΥΜΕΙΣ ΕΙΣ ΕΣΤΕ
ΕΝ ΕΦΙΠΠΩι ΤΟΞΟΒΟΛΙΑι
Ημέρα Σπαθασκίας Ιππευτηρίου η τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και όλοι βρέθηκαν με ένα σπαθί στο χέρι, ενίοτε και ...δύο.
Ο Αρχηγός μας, με την συνδρομή του Υπαρχηγού, εξοικείωσαν τον νέο Ίππο της Σχολής μας με την Σπάθη και την σπαθιστική διαδικασία.
Προηγουμένως, ο Αρχηγός είχε φέρει σε "επαφή" τον Ίππο με την Σπάθη σε μία "σολιστική" προσέγγιση ώστε να είναι βέβαιος ότι ο Ίππος θα ήταν ασφαλής για το πρόγραμμα που θα ακολουθούσε.
Ο δεύτερος Ίππος της Σχολής μας ανέλαβε και αυτός τα καθήκοντά του ως Ίππος διδασκαλίας Έφιππης Σπαθασκίας υπό την διδασκαλία του Μάριου στις δύο μαθήτριές μας Αμαλία και Μαριλένα.
Το μάθημα της
Μαριλένας ξεκίνησε με διπλή δουλειά. Απ'
τη μία ο Eκπαιδευτής υπό επίβλεψη Γεώργιος να κάνει συραγώγηση στον Ίππο και απ'
την άλλη, ο Εκπαιδευτής της μαθήτριας Μάριος, να την μυεί στην Έφιππη Σπαθασκία
όπως αυτή διδάχτηκε απ' τον τότε (1914) Ανθυπολοχαγό του 15ου τάγματος Ιππικού,
και αργότερα στρατηγό του Β' παγκοσμίου πολέμου, τον Αμερικανό, George S.
Patton Jr.
O Μάριος έδειξε στην
μαθήτρια τις δύο κινήσεις άμυνας και τις δύο κινήσεις πρόσθιας επιθέσεως, πρώτα
από το έδαφος όπως προβλέπεται. Φάνηκε πως η άξια μαθήτρια δε δυσκολεύτηκε να
κατανοήσει τη τεχνική και προχώρησε σε δυναμικές άμυνες και νήξεις.
Η μαθήτρια συνέχισε με
ασκήσεις συραγωγήσεως με τον εκπαιδευτή πάνω στον ίππο, και κατ' ακολουθίαν
εφίππευσε εκείνη ώστε να πραγματοποιήσει και αυτή προθερμαντικές ασκήσεις
συραγωγούμενη.
Προτού αναλάβει την εκπαιδευτική Σπάθη, η Μαριλένα εξασκήθηκε στη σωστή διεύθυνση του ίππου της,
σημαντική προϋπόθεση για την Έφιππη Σπαθασκία, και τελικώς έφερε τις ασκήσεις απ'
το έδαφος στον ίππο, παίρνοντας μια γεύση απ' το τι θα ακολουθήσει στο
πρόγραμμα της, και μάλιστα καταφέρνοντας να
εκτελέσει άψογα ότι της ζητήθηκε, με ένα μοναδικό στυλ που συνδυάζει την
μαχητική ορμητικότητα με την χορευτική αρμονία.
Παραλλήλως, οι σπαθιστικές ζεύξεις μεταξύ Αρχηγού και Υπαρχηγού συνέχιζαν να ενδυναμώνουν τις 'αντοχές" του νέου μας Ίππου στη αποδοχή της Σπαθασκίας και των εντάσεων που μπορεί να δημιουργεί αυτή η δραστηριότητα σε έναν Ίππο.
Τίποτε το υπερβολικό ή περιττό, προκειμένου να είμαστε βέβαιοι για την ασφάλεια ενός Ίππου στη Σχολή μας ως εγγύηση της προόδου δια της ασφαλείας των μαθητών μας.
Κι έτσι τα χαμόγελα των δύο μαθητριών της σπαθασκητικής ημερίδος παρέμειναν μέχρι τέλους, χωρίς κανένα απρόοπτο.
Ωστόσο, τα δύο Στελέχη της Ομάδος μας συνέχισαν τις ζεύξεις τους με μία στωική χαλαρότητα, όπως φαίνεται στο πρόσωπο του Υπαρχηγού μας.
Και με τον αιματώδη, έφιππο Αρχηγό, να επιχειρεί ακόμη και ανάστροφες καταφορές, βέβαιος, πια, για την καταλληλότητα του νέου μας Ίππου.
Σήμερα ο Αρχηγός μας χειρίσθηκε εφίππως και το υπό δοκιμή Τόξο "ΑΚΑΙ 50" περί του οποίου υπάρχει εκτενής αναφορά σε άλλην ανάρτηση.
Τέλος, ο νεόλεκτος Ίππος μας δοκιμάσθηκε και στο Μένδειο κάθισμα επί του οποίου προβλέπεται υποχρεωτική άσκηση όλων των μαθητών μας.
Αν και στην αρχή ο νέος Ίππος διατηρούσε τις εύλογες "επιφυλάξεις" του κατά την διάρκεια της επί της ράχης του περιστροφής του Ιππέως, τάχιστα τις παρέκαμψε εμπιστευόμενος πλήρως την πρωτόγνωρη, γι αυτόν, νέα κατάσταση ιππεύσεως.
Στη Γραμμή Βολής για την ομαδική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας η Ομάδα είχε την χαρά να υποδεχθεί μετά από μακρά απουσία επαγγελματικής απουσίας τον επικεφαλής Τοξευτικής Εκπαιδεύσεως Ακάδημο, με ...πάνδημη θερμήν υποδοχή.
Και δεν πρόλαβε να αναλάβει τα καθήκοντά του ως Αρχηγού Βολής, ο Ακάδημος και να όλοι να τρέχουν στα όρη και στα βουνά προθερμαινόμενοι για το πρόγραμμα που τους είχε ετοιμάσει ο νεοφερμένος.
Μοναδικός τηρητής του πνεύματος και του γράμματος μιας τοξευτικής Προπονήσεως, ο Ακάδημος, με την λαμπρή τοξευτική "κοσμοθέασή" του, μπορεί να έκανε τους Κερκυραίους Συνασκουμένους να λυπούνται με την απουσία του αλλά ξαναέδωσε χαρά στους Αθηναίους Κενταύρους με μία γοργή και μεστότατη Προπόνηση.
Μαζύ με τον Ακάδημο επανέκαμψε και η Όλγα που και αυτή την στερηθήκαμε επί πέντε, σχεδόν, μήνες.
Υψηλές παρουσίες στην προπόνησή μας ως ..."security dogs" ο Μόρτης με την Τρούφα, όσο η Ντόρις ήταν απασχολημένη με παρόμοια καθήκοντα. Τα τετράποδα "παιδιά" του Γεωργίου και της Ελένης, χωρίς Τόξα αλλά με ένα γάβγισμα ..."early warning".
Και η Ντόρις σε καθήκον "face control" της Μαριλένας μην αναγνωρίζοντάς την χωρίς το πανέμορφο μπορντό παντελόνι της. Αυτά έχουν οι ξαφνικές αλλαγές χρωμάτων ...
Αναλυτικώς επεξηγηματικός και κατατοπιστικός, ο Ακάδημος, "δόμησε" μία Προπόνηση καταφέρνοντας να διατηρήσει προσηλωμένη την προσοχή όλων καθ΄ όλη την διάρκειά της.
Και η αρμονία ορατή μέχρι σημείου να την επικροτήσει και ένας αγαπημένος μας Δάσκαλος αποφασίζοντας μετά από πολύ καιρό να σχολιάσει τις Προπονήσεις μας.
Διάφορες οι ασκήσεις από την "παλέτα" του Ακάδημου, κράτησαν το ενδιαφέρον όλων μέχρι τέλους με πασιφανές ομαδικό όφελος.
Αξιοπρόσεκτη η παρένθετη ατομική Προπόνηση σε ιπτάμενους στόχους του Αρχηγού μας με την βοήθεια του Ακάδημου.
Ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" απολαμβάνοντας την αίσθηση του καινούργιου του Τόξου "KASSAI" και εκτελώντας τις παρθενικές βολές του, απεδείχθη απίστευτα εύστοχος αλλά και ταχύς σε όλη αυτή την "ι.χ." διαδικασία.
Και η ταχύτητα του Κωνσταντίνου μας ακύρωσε σχεδόν και την δυνατότητα συλλήψεως εικόνος της μηχανής μας, καταλήγοντας περισσότερο σε αποτέλεσμα ..."μετεικάσματος" παρά φωτογραφίας.
Και αυτή η ημερίδα έκλεισε όπως άνοιξε, με Σπαθασκία, την φορά αυτή κατά διδασκαλία του Πρωτεσίλαου.
Με την συμμετοχή και των δύο φύλων και διαφόρων ηλικιών και η σημερινή Σπαθασκία εδάφους ωφέλησε στην εκμάθηση χειρισμών οι οποίοι μεταφερόμενοι επί του Ίππου αναδεικνύουν τον Σπαθιστή βελτιώνοντας το "κάθισμα" και την έφιππη ψυχολογία του.
Επί του πεδίου, ο Πρωτεσίλαος, μεταδοτικός όπως πάντοτε, έδωσε τροφή για σκέψη στους μαθητές του μέσω πολλών ασκήσεων και παραλλαγών.
Και είναι χάρμα να βλέπεις "ζωντανό" μπροστά σου το «Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Eφίππω Τοξοβολία» με την μορφή μιας ομάδος Σπαθιστών εν δράσει...
Και για να κλείσουμε και εδώ όπως αρχίσαμε, με ...ιεροπρεπές τσιτάτο, «Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον
της Ομάδος», διότι οι "Έλληνες Κένταυροι" μπορούμε και άνευ ...Ίππου, ενίοτε δε και ...Υποζυγίου. άλλωστε η χαρά κι η αγάπη όλων των Μελών της Ομάδος μεταξύ τους είναι αρκετή για να νοιώθουμε αυτάρκεις και δυνατοί.
