ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ "ΟΡΟΣΗΜΟ"

     Το Παράρτημα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" με "κορμό" του τον Χριστόφορο και την Ειρήνη, δείχνει όχι απλώς έτοιμο για απαιτητικούς διεθνείς αγώνες αλλά και για διεκδίκηση "θέσεων" στο βάθρο!

     Και η προπονητική παρουσία του Ακάδημου ανάμεσα σε αυτούς τους ταλαντούχους παραδοσιακούς Τοξότες, απογείωσε (κυριολεκτικώς!) αυτό το "εργαστήρι" Παραδοσιακής Τοξοβολίας!

     Η χθεσινή Προπόνηση των Κερκυραίων "ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ήταν πραγματικά αποτελεσματικόταη και θεαματική, από εκείνες που ο Ακάδημος μας συνηθίζει, δίνοντας έμφαση στο συντονισμό των Συνασκουμένων και στην ανάπτυξη τεχνικής εν κινήσει έτσι που, στο τέλος, σε μία στατική Γραμμή Βολής όλα να φαίνονυται πανεύκολα.

     Απογειωμένοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΕΡΚΥΡΑΣ", αυτή τη φορά με την καθοδήγηση του Ακάδημου έμοιαζαν περισσότερο με "προχωρημένο" χορευτικό συγκρότημα του οποίου τις χορογραφίες θα θαύμαζε και ο Alwin Nicolais.

     Mε εμφανή τη ευεργετικήν επίδραση του προγράμματος στους Συνασκουμένους, η χθεσινή Προπόνηση είναι ορόσημο για τη προπονητική δραστηριότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Η επικινδυνότητα των κινητικών ασκήσεων αντιμετωπίσθηκε πολύ υπεύθυνα  -όπως πάντα στην Ομάδα μας-  από τον Ακάδημο με την αναμενόμενη "έξοδο" στην ασφαλή ωφελιμότητα των Συνασκουμένων.

     Έτσι και σ'  αυτή τη Προπόνηση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" κυριάρχησε η αρμονία που άγει στην ευστοχία όχι μόνον της Τοξοβολίας αλλά και της ίδιας της ζωής.

     Στη Προπόνηση αυτή είδαμε για πρώτη φορά στο προπονητικό μας πρόγραμμα και μία νέα άσκηση υψηλών απαιτήσεων, την παρθία τόξευση σε άλμα που εξετέλεσε άψογα η Όλγα μας τηνοποία συγχαίρουμε όπως και τους Συνασκουμένους της Χριστόφορο και Ειρήνη και, βεβαίως, τον Ακάδημο οποίος για άλλη μια φορά απέδειξε πόσο σπουδαίος είναι για  τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".

                          

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Oι υπηρεσιακές υποχρεώσεις τουΑντιπροέδρου της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" Νικολάου Καραίσκου (Ακάδημου) που τον οδήγησαν για μερικές εβδομάδες στη Κέρκυρα, υπήρξαν η αφορμή για μία δυναμική Προπόνηση με τα Μέλη του εκεί Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Εξαιρετικοί οι κορφιάτες Τοξότες μας, έδωσαν τη χαρά στον Ακάδημο μιας πολύ ικανοποιητικής συνασκήσεως επιτρέποντάς του να εφαρμόσει ένα ρηξικέλευθο προπονητικό πρόγραμμα όπως λεπτομερώς το αναφέρει στην μεταπροπονητική Αναφορά του.

     Οι Κερκυραίοι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" τη φορά αυτή "γεύθηκαν" μια πρώτη αίσθηση της προπονητικής ικανότητος του Ακάδημου ο οποίος είναι γνωστός για τη στρατιωτική μεθοδικότητα, την ηρεμία αλλά και την αυστηρότητα στην εκτέλεση ενός προγράμματος. 

     Ασκήσεις κινητικές με άψογην εκτέλεση από τους Κερκυραίους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

     Ασκήσεις ισορροπιστικές με επίσης άψογην εκτέλεση από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" από τους οποίους, ασφαλώς, δε περιμέναμε τίποτε λιγότερο με την αγαπημένη μας Ειρήνη, εξ αυτών, να διαπρέπει και στον αρμονικότατο χορό με εναέρια ακροβατικά πανιά!

     Πριν ένα χρόνο στη Κεφαλονιά, φέτος στη Κέρκυρα, ο Ακάδημος με την Όλγα δε ξεχνούν την ...κενταύρεια "καταγωγή" τους, μεταφέροντας το έμβλημα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" σε τόπους Πολιτισμού!

ΜΕΤΡΟΝ  ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΟΤΗΤΟΣ

     Το  άρθρο 5 του Καταστατικού της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" που διέπει την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι σαφές:

Άρθρον 5ον

     Ως μέλη της Εταιρείας εγγράφονται μόνον οι της Ελληνικής Παιδείας μετέχοντες, αδιακρίτως Εθνικότητος, μητρικής γλώσσης και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων, αποδεχόμενοι πλήρως τας Αρχάς και τα Αξιώματα άτινα καθορίζουν την ευνομουμένην Κοινωνίαν, ως ταύτα περιέχονται εις την «Πολιτείαν» του Πλάτωνος. Ειρήσθω ότι, υπέρ πάν Άθλημα ή Τέχνη, υπέρ πάσαν επίδοσιν αθλητικήν ή άλλην, το εν επικινδύνω ανεπαρκεία είδος των διανυομένων παρακμιακών ημερών είναι η Αρετή και ταύτην επιχειρεί ενισχύουσα η συνιστωμένη παρούσα Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία 

Clause 5

     As Members of the Society can register only those who participate in Hellenic cultural tradition , indiscriminating of nationality, mother-tongue; and religious or political beliefs; accepting in whole the principals and values which define a legitimate society, as contained in Plato’s  ‘State’ having in mind that above any sport or art, that above any athletic or other performance, the endangered species of our decadent era is Virtue, which the established in present ‘Hellenic Horseback Archery Society’ is operating to support.

     Και στη προσωπική σελίδα του, του μέσου κοινωνικής δικτυώσεως "Fecebook", ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" σημειώνει στην 1η εκ των Πληροφοριών σχετικών με τον ίδιο, στο προφίλ του:

     Bαθύτατα αριστοκρατικώς και απολύτως αντιδημοκρατικώς προσανατολισμένος, ο παρών λογαριασμός, περιφρονεί κάθε αριθμητική επαύξηση των «φίλων» ή των «like» λόγος για τον οποίο ο ίδιος θεωρώ ως γελοίες τις διάφορες μεθοδεύσεις ανοήτων διογκώσεων «φίλων» και «like». Έτσι αποφεύγω να στέλνω "αιτήματα φιλίας" αλλά ευχαρίστως τα αποδέχομαι μ ό ν ο ν στην περίπτωση κατά την οποία οι επιθυμούντες αυτοσυστηθούν με το πραγματικό τους όνομα, άλλως, αυτομάτως τα διαγράφω!

     Kατόπιν των προεκτεθέντων καθίσταται σαφές ότι η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι" λειτουργεί επί του άξονος μιας διακαούς προθέσεως ευημερίας των Αξιών και Αξίων, όπως ισχύει στις, πλατωνικές, αριστοκρατικές Πολιτείες και όχι των αριθμών και αναξίων, όπως ισχύει στις μαζοκρατικές τυραννίες! Και η διαρκής επιτυχία αυτής της Ομάδος έγκειται στον σεβασμό του δικαιώματος αλλά και καθήκοντος των, ολιγίστων, αρίστων να άρχουν και όχι της υποκύψεως στην αδυναμία των, υπερπλεοναζόντων, αναξίων να τυραννούν!

     Ενώ στο εξώτερο δημοκρατικό περιβάλλον οι ψήφοι καταμετρώνται χωρίς να υπολογίζονται η αριστοκρατικότητα του δικού μας, εσωτέρου, κριτηρίου αυτοαναφορικότητος επιμένει να υπολογίζει γνώμες χωρίς να τις καταμετρά! Τρανό παράδειγμα, το τελευταίο "δημοψήφισμα" (2015) στη δημοκρατική Ελλάδα του οποίου το συντριπτικό αποτέλεσμα 61,31% υπέρ ενός "ΟΧΙ" εφαρμόσθηκε την επομένη ως ..."ΝΑΙ", χωρίς να ενοχληθεί και να αντιδράσει κανείς για την αισχρή κοινοβουλευτική φαλκίδευση! 

     Κατά την δεκαετή λειτουργία της η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε την Τιμή να καταξιωθεί με διεθνή και άλλα, τιμητικά βραβεία και διακρίσεις αλλά και, όλως παραδόξως και με έναν αρκετά υψηλό αριθμό Μελών, τον υψηλότερο που διαθέτει την στιγμή αυτή ανάλογη Ομάδα, παγκοσμίως! Παρά την αφιέρωσή μας στο ρόλο του θεράποντος των Αξιών υπηρετουμένων παρ΄ ολιγίστων Αξίων, οι ...αριθμοί τους οποίους περιφρονήσαμε και περιφρονούμε έδειξαν και αυτοί να υποκύπτουν στη ποιοτική γοητεία μιας Ομάδος με υψιπέτεια κριτηρίων και, ίσως, τούτο, ακριβώς, μας κάνει ιδιαίτερα περήφανους.

     Για την παγκόσμια πνευματική Κοινότητα, ο Δημήτρης Ροντήρης υπήρξε ο μέγας Δάσκαλος του αρχαίου ελληνικού δράματος και ο αναβιωτής της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στον νεώτερο Κόσμο!

     Τον κορυφαίο αυτό Δάσκαλο του αρχαίου δράματος τίμησε, πρώτος, ο ίδιος ο Aρχικαγκελάριος της Γερμανίας Adolf Hitler με τον Ναζιστικό Σταυρό του Τάγματος του Γερμανικού Αετού, στο Βερολίνο, την 7η Ιουνίου 1940. Εν συνεχεία παρατίθενται τα σχετικά τεκμήρια τα οποία, σημειωτέον οι πάντες επιμελώς αποκρύπτουν από τα βιογραφικά του Δημήτρη Ροντήρη, δημοσιοποιούμενα για πρώτη φορά στο Ιστολόγιό μας. 

     Πολλά χρόνια μετά την παρασημοφόρησή του από τον Γερμανό Αρχικαγκελάριο Adolf Hitler, το 1961 και με λιγότερη ...ιδεαλιστική διάθεση, ο Αμερικανός Πρόεδρος John F. Kennedy προσκαλεί σε τιμητικό γεύμα στον Λευκό Οίκο τον Δημήτρη Ροντήρη.

     Και στη πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση ο Δημήτρης Ροντήρης δεν ετιμήθη για την όποιαν άλλη ιδιότητά του, πλην εκείνης του Δασκάλου του αρχαίου δράματος! Ούτε ο Adolf Hitler ούτε ο John F. Kennedy είδαν στο πρόσωπό του έναν "καθεστωτικό" αλλά έναν πνευματικό θεράποντα του ανθρώπινου Πολιτισμού και οι "Έλληνες Κένταυροι" αυτήν την υστεροφημίαν επιδιώκουν, πλήρως αδιάφοροι για τις υποκειμενικές "τιτλοφορήσεις" των οποίων έχουν ανάγκη οι ολιγόνοες!

     Γι αυτό και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αποδίδει τον οφειλόμενο σεβασμό στην ποιότητα του ατόμου το οποίο το υπολογίζει χωρίς να το καταμετρά, θεωρώντας ότι η ύπαρξή της θα ήταν δικαιωμένη όχι, απλώς, τώρα που περιλαμβάνει στις τάξεις της πολλούς Αξίους μαθητές αλλά ακόμη και εάν λειτουργούσε υπέρ ενός μαθητή και μόνον! Διότι προς χάρη ενός και μόνον Αξίου αξίζει η όποια θυσία, ο όποιος κόπος και προς τούτο λειτουργεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" συντασσόμενη με το περί Δημήτρη Ροντήρη "πνεύμα" του μεγάλου θεατρανθρώπου Σπύρου Μελά:

     Μπορεί η περιρρέουσα μαζοκρατία να υπερτιμά τους αριθμούς υποτιμώντας τις Αξίες με τα γνωστά συνεπακόλουθα τα οποία επί 71 χρόνια καταδικάζουν τις Κοινωνίες σε απελπιστικό αδιέξοδο, αυτήν όμως  τη τραγικήν αβελτερία (εσφ. "αβελτηρία")  επεδίωξε να ανατρέψει η Ελληνική Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" κάτι που κατάφερε ακολουθώντας τα πρότυπα Αξιών της Πλατωνικής "Πολιτείας"!

      Ποτέ, επί παραδείγματι, δεν θα μπορούσαμε να φαντασθούμε ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" θα υπερέβαιναν τον αριθμό των 500 Μελών όπως ποτέ δε θα αναμέναμε και η απήχηση του λειτουργικού αποτελέσματός μας να έφθανε σε απρόσμενους αριθμούς αποδεκτών, όπως η τελευταία συμμετοχή μας στα "Παναθήναια 2016" της οποίας η ανάρτηση του φωτογραφικού λευκώματος πριν καν κλείσει εικοσιτετράωρο στο γνωστό μέσο κοινωνικής δικτυώσεως έφθασε στις 3.140 επισκέψεις! Όμως οι αριθμοί αυτοί ουδόλως μας αποπροσανατολίζουν από τον μόνιμο αριστοκρατικό μας προσανατολισμό και ποσώς μας ξιπάζουν, επιμένοντας στην αποτίμηση της ποιότητος του έργου που εκφράζουν. 

     Ομοίως και οι πολύ ενθαρρυντικές επίσημες στατιστικές επισκεψιμότητος του Ιστολογίου της Ομάδος μας δε θα μπορούσαν να μας εκτρέψουν από την παγία απαξίωση των αριθμών η οποία μας διακρίνει αλλά να τις χρησιμοποιήσουμε προς ωφελιμότερη εξαγωγή συμπερασμάτων για την αποτίμηση του έργου μας, σχεδιάζοντάς το ακόμη καλύτερα. Επί παραδείγματι, σε μία εντελώς τυχαία δειγματοληψία επισκεψιμότητος των σελίδων του Ιστολογίου μας, με ιδιαίτερη συγκίνηση βλέπουμε ότι αυτή την στιγμή την κορυφαία επισκεψιμότητα έχει η ανάρτησή μας η οποία αναφέρεται σε ένα άγνωστο, για τους πολλούς, γεγονός που αφορά στην Ιστορία της Πατρίδος μας και μέσω των "Ελλήνων Κενταύρων" αρχίζει να γίνεται γνωστό στο ευρύ Κοινό: Την πρώτη ιστορημένη απελευθέρωση Ελληνικού εδάφους από έναν μεμονωμένο Έλληνα κατά τον 18ο αιώνα, πολύ πριν την γνωστή και φαλκιδευμένη, υποτιθέμενη, "έναρξη" της Ελληνικής Επαναστάσεως τον ...επόμενο αιώνα! Ουδεμία σημασία έχει για μας, εν προκειμένω, το αριθμητικόν άθροισμα των επισκεπτών μας κατά μία συγκεκριμένη στιγμή αλλά το ότι το Ιστολόγιό μας, πέραν της αποστολής του ως καταγραφικού ημερολογίου των δραστηριοτήτων της Ομάδος μας, επιδρά ως Σχολείο Ιστορίας στην -εν πολλοίς ανιστόρητην- ελλαδική Κοινωνία. 

     

     Η πασιφανής ευημερία των ...αριθμών η οποία επικρατεί από καταβολής της Ομάδος μας, μέσα σ΄ αυτήν, ουδόλως μας επηρεάζει και, εν συνάψει, επιμένουμε στην αφοσίωσή μας στην διατήρηση της ευημερίας των Αξίων και Αξιών που κοσμούν τους "Έλληνες Κενταύρους"! Και αυτό είναι το μέτρον αυτοαναφορικότητός μας και ως Ελλήνων και ως "Κενταύρων"!

Α Ν Α Π Ν Ο Η

Το, ισχύον, ανόητο "εκπαιδευτικό σύστημα"

ταλαιπωρεί τους μαθητές με έναν όγκο  -κατά κανόνα- άχρηστων "γνώσεων"

παραλείποντας την διδασκαλία των ουσιωδεστέρων,

ανάμεσα στα οποία κυρίαρχη είναι η Αναπνοή και η σωστή διαδικασία της.

Η Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "EΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ "

επιμένει για τα Μέλη της στην αναγκαιότητα της εκμαθήσεως της σωστής Αναπνοής,

για ευνόητους λόγους!

Αναπνευστικό Σύστημα και περιβάλλων Θώραξ.

     Οι σύγχρονες τεχνοκρατικές  Κοινωνίες εκπαιδεύουν τα μέλη τους τέλεια στην χρήση της τεχνολογίας, στην χρήση «πλήκτρων» που κάνουν τη ζωή πιο εύκολη, αλλά…, …αλλά δεν μαθαίνουν τον Άνθρωπο πώς να …αναπνέει! Ίσως αυτό να ακούγεται ως παράδοξο και είναι βέβαιο ότι ουδέποτε απησχόλησε τους «πολλούς» που απο-φυσικοποιούνται μέρα τη μέρα, αλλά για όλους εμάς που επιμένουμε να σεβόμαστε τον φυσικό τρόπο ζωής η  Αναπνοή είναι η πλέον βασική παράμετρος βίου!

1. Οδός τροφικής καταπόσεως.

2. Αναπνευστική οδός.

3.Τραχεία.

4. Πύλη Πνεύμονος: ερυθρό-φλέβες/κυανούν-πνευμονική αρτηρία

                                       

ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ  

     Σε όλες τις Πολεμικές Τέχνες ο παράγων Αναπνοή αποτελεί την αφετηρία και την ολοκλήρωση μιάς προσπαθείας. Ποτέ δεν ασκούμεθα και ποτέ δεν πολεμάμε με πάσχουσα Αναπνοή και έχουμε πάντα υπ’ όψη μας την εξίσωση:

Σωστή Αναπνοή =>Σωστή Εκγύμναση => Νίκη !

                               

     Όταν, λοιπόν στα σχολεία μας μαθαίνουν έναν σωρό άχρηστων γνώσεων και δεν μας μαθαίνουν πώς να αναπνέουμε, τότε, έστω και αργά, είναι απαραίτητο να αναπληρώσουμε αυτό το σοβαρότατο κενό αποτρέποντας απρόβλεπτες επιπτώσεις υγείας. Τι είναι , όμως «Αναπνοή»; Αναπνοή είναι η ζωϊκή (και …ζωτική) λειτουργία με την οποία οι ζώντες οργανισμοί προσλαμβάνουν οξυγόνο και αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακος.

     Αν λάβουμε υπ' όψη ότι ένας φυσιολογικός Άνθρωπος πρέπει να αναπνέει πλήρως 10-12 φορές ανά λεπτό, εν τούτοις, οι περισσότεροι το καταφέρνουν μόνον όταν είναι απολύτως ξεκούραστοι, ενώ, μόλις υποβληθούν στην παραμικρή κόπωση η ταχύτητα των αναπνοών τους αυξάνεται υπερμέτρως χωρίς όμως να αυξάνεται και το "βάθος" εισπνοής ενώ η εκπνοή τους καθίσταται ατελέστερη και ανεπαρκής! Κατόπιν αυτού παρατηρείται σε τούτους, τους ατελώς εκπνέοντες, πνευστίαση και ραγδαία εξάντληση των φυσικών δυνάμεών τους, ενώ, όσοι "εξησκημένοι" καταφέρνουν να εισπνέουν "βαθύτερα" επιτυγχάνουν και εξοικονόμηση των δυνάμεών τους, με ευνόητα πλεονεκτήματα! Έτσι, η πρώτη προϋπόθεση μιάς τελείας αναπνοής είναι η ευκινησία της θωρακικής κοιλότητος (Θώραξ) από την οποία -κυρίως- εξαρτάται η ζωηρή και απρόσκοπτη λειτουργία των πνευμόνων η οποία συνεπάγεται την ισχυρότερη και αφθονώτερη εισαγωγή αέρος (=οξυγόνου) σε αυτούς με συνέχεια την οξυγόνωση ολοκλήρου του σώματος. Μιλώντας για "ευκινησία θωρακικής κοιλότητος" δεν αναφερόμεθα απλώς στην ευκινησία των πλευρών, αλλά και εκείνη των σπονδύλων στους οποίους οι πλευρές είναι προσαρθρωμένες.

Οι κινήσεις της θωρακικής κοιλότητος κατά την εισπνοή.

Οι κινήσειςτης θωρακικής κοιλότητος κατά την εκπνοή.

                 

H ορατή διαφορά θωρακικής ευκινησίας και περιεκτικότητος,

σε έναν, μέσο, αρμονικό θώρακα.

                                         

     Κατά την εισπνοή, η ελαφρά έκταση της κεφαλής και του κορμού προς τα πίσω με την παράλληλη μέγιστη δυνατή διεύρυνση του θώρακος,  ελαττώνει στο μέγιστο βαθμό την ενδοθωρακική ατμοσφαιρική πίεση και διευκολύνει την εισροή φλεβικού αίματος στην καρδιά. Κατά την εκπνοή, αυξάνεται και πάλι η ενδοθωρακική ατμοσφαιρική πίεση με αποτέλεσμα να υποβοηθείται η ισχυρή συστολή της καρδιάς η οποία υποχρεώνεται να ξαναστέλνει το πλήρες ανθρακικού οξέος (και άλλων βλαβερών ουσιών) αίμα στους πνεύμονες προκειμένου να οξυγονωθεί.

     Έτσι, η βαθειά εισπνοή και η πλήρης εκπνοή αποτελούν πραγματική ανακούφιση τουκαρδιακού έργου διότι απομακρύνουν τον κίνδυνο  πνευστιάσεως, υπογραμμίζοντας την μεγάλη αξία των αναπνευστικών ασκήσεων ως προς την επαναφορά του οργανισμού στην φυσιολογική του κατάσταση.

     Η ευκινησία των αρθρώσεων της θωρακικής κοιλότητος βελτιώνεται κατά τον ίδιο τρόπο όπως και η ευκινησία των λοιπών αρθρώσεων, δηλαδή, με την ενεργοποίηση των μυών που τις κινούν κατά τρόπον ώστε να φθάνουν στον μέγιστο βαθμό της συστολής και διατάσεώς τους (πλήρης διαδρομή). μιά τέτοια ευκινησία παρέχεται στους μυς με την όσο το δυνατόν βαθύτερη εισπνοή και πληρέστερη εκπνοή, κινήσεις  που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική έκταση του θωρακικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης. μιά τέτοια εξάσκηση των αναπνευστικών μυών καθώς επίσης και η ενεργοποίηση (χρήση) ολοκλήρου του πνεύμονος (ως περιεκτικότητα) αποτελούν την ασφαλέστερη "εγγύηση" υγιούς λειτουργίας του πνεύμονος, δηλαδή, του βασικού αναπνευστικού οργάνου.

 Ο Πνεύμων.

     Το βασικό σφάλμα είναι η υπερτίμηση της φάσεως της αναπνοής με την παράλληλη υποτίμηση της φάσεως της εκπνοής! Εισπνέοντας βαθιά (εισάγοντας οξυγόνο) αλλά εκπνέοντας ρηχά (μη αποβάλλοντας αρκετό διοξείδιο) παρεμποδίζουμε την επομένη εισαγωγή περισσοτέρου κατά το δυνατόν όγκο οξυγόνου εφ' όσον παραμένει αναπόβλητο διοξείδιο στον χώρο όπου θα εισήγετο οξυγόνο. Και αυτό είναι το βασικό μειονέκτημα -κυρίως- του συγχρόνου "δυτικού" Ανθρώπου ο οποίος υπό το άγχος της καθημερινότητος παραβλέπει τον πλέον σημαντικό παράγοντα υγείας που λέγεται "Αναπνοή"! Συνεπώς, είναι ευνόητο το πόσο σημαντική είναι η ευκινησία της θωρακικής κοιλότητος η οποία εξαρτάται από την καλή ή κακή θέση της σπονδυλικής στήλης. Και αυτό το τελευταίο μας υπογραμμίζει, πλέον, την τεράστια σημασία της ανατομικώς σωστής σπονδυλικής στήλης για την υγεία του σώματος.

     Oι αναπνευστικές ασκήσεις που εντάσσονται μέσα σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα προπονητικής θα πρέπει να επαναλαμβάνονται συχνά από την έναρξη μέχρι το πέρας. Ως πλέον αποτελεσματικές, όμως, κρίνονται στο τέλος ενός τέτοιου προγράμματος ώστε οι εισπνοές και οι εκπνοές του αθλουμένου να φθάσουν στο ανώτατο όριό τους ενεργοποιώντας, έτσι, τις κορυφές των πνευμόνων οι οποίες κατά την "μέση" αναπνοή παραμένουν αδρανείς αποτελώντας το συνηθέστερα προσβαλλόμενο, από ασθένειες, σημείο του πνεύμονος. Οι αναπνευστικές ασκήσεις, λοιπόν, πρέπει να αποτελούν απαραιτήτως τον προπονητικό "επίλογο" για κάθε αθλούμενο ως αποθεραπεία των εντόνων μυϊκών προσπαθειών της προπονήσεως. Και ως αποθεραπεία νοείται η διευκόλυνση της τελειότερης διεξαγωγής κυκλοφορίας.

     Σε μία αποτελεσματική Προπόνηση και καθ' όλη την διάρκειά της ο προπονούμενος θα πρέπει να αναπνέει πλήρως σε όλες τις επιχειρούμενες ασκήσεις.Ο Προπονητής θα πρέπει να υπενθυμίζει συχνά στους προπονουμένους την ρύθμιση της πλήρους αναπνοής τους.

     Είναι παρατηρημένο ότι συχνά, ο προπονούμενος που ξεκινά μιάν άσκηση η οποία απαιτεί ιδιαίτερη δύναμη, διακόπτει την αναπνοή του πριν την επιχειρήσει. Προ ενός τέτοιου φαινομένου είναι αναγκαία η άμεση διόρθωση εκ μέρους του Προπονητή διότι με αυτό το λάθος ο προπονούμενος αποστερεί τον αέρα από τους πνεύμονές του ακριβώς την στιγμή που οι πνεύμονές του τον χρειάζονται! Εάν, παρά ταύτα, ο προπονούμενος αδυνατεί να διορθώσει την αναπνοή του τούτο σημαίνει ότι έχει υπερβεί τις δυνάμεις του και χρειάζεται άμεση ανάνηψη. Χωρίς την άμεση ανάνηψη και την αποκατάσταση της πλήρους αναπνοής ο προπονούμενος δεν θα πρέπει να αφήνεται να συνεχίσει την εκτέλεση της ασκήσεως διότι, σε κάθε περίπτωση, η άσκηση θα εκτελεσθεί λάθος υιοθετουμένου λάθους στάσεως σώματος με επιπτώσεις στην "μυϊκή μνήμη" αλλά και πρόκληση πνευστιάσεως.

     Τέλος, πλήρης αναπνοή συνεπάγεται καλό παράστημα! Όπως όλες οι γυμναστικές ασκήσεις ισότιμα και οι αναπνευστικές συντελούν στην απόκτηση καλού παραστήματος. Με την βαθύτερη εισπνοή η κεφαλή εκτείνεται λίγο προς τα πίσω η δε σπονδυλική στήλη επίσης εκτείνεται ελαφρώς καθ΄όλο το θωρακικό της τμήμα. Η σχέση αυτών των αντιστοίχων εκτάσεων απορρέει εκ της κατασκευής της θωρακικής κοιλότητος και της θέσεως των πλευρών και των σπονδύλων μεταξύ τους. Λόγω αυτής της θέσεως κατά την βαθειά εισπνοή οι πλευρές ανυψώνονται "συμπαρασύροντας" τους σπονδύλους ενώ, έτσι, ελαττώνουν την προς τα εμπρός κάμψη της σπονδυλικής στήλης! Επειδή, λοιπόν, η σπονδυλική στήλη  ποτέ δεν εκτείνεται πλήρως εκτός από την περίπτωση της βαθειάς εισπνοής, για τον λόγο αυτό πολλές ασκήσεις εκτελούνται επιτυχέστερα με βαθειά εισπνοή η οποία ανορθώνει την ράχη και διευρύνει το στήθος, βελτιώνοντας το παράστημα. Αντιθέτως, όταν, κατά την προς τα πίσω έκταση του κορμού, η αναπνοή διακόπτεται, τότε, το θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης παραμένει ακίνητο λόγω της ακινησίας των πλευρών η δε προς τα πίσω έκταση γίνεται αποκλειστικώς κατά την οσφύν και επιφέρει μάλλον βλάβη παρά ωφέλεια στην διαμόρφωση ενός καλού παραστήματος (λόρδωση). Αν όμως η όλη κίνηση εκτελεσθεί με μιά παράλληλη βαθειά εισπνοή, τότε, οι σπόνδυλοι συντελούν στην διεύρυνση της θωρακικής κοιλότητος και στην τέλεια έκταση του θωρακικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης ενισχύοντας την βελτίωση του παραστήματος.

     Όλα τα προεκτεθέντα αποτελούν τον "δυτικό" τρόπο προσεγγίσεως του ζητήματος "Αναπνοή"! Όμως, στην Έφιππη Τοξοβολία λαμβάνουμε σοβαρά υπ΄όψη και μιάν άλλη "Αναπνοή" εκείνη που ονομάζεται "Αναπνοή Ντατζούν" και αποτελεί την βάση όλων των "ανατολικών" Πολεμικών Τεχνών. Η αναπνοή αυτή διδάσκεται και στην Κοιλάδα και είναι μία από τις βασικές ασκήσεις αποθεραπείας των εκεί προπονήσεων. Ας την αναλύσουμε και ας την υιοθετήσουμε και στην δική μας προπόνηση!

 ΑΝΑΠΝΟΗ "ΝΤΑΤΖΟΥΝ"

                                              

     Σκοπός της αναπνοής αυτής είναι η παραγωγή, συσσώρευση και ανακατανομή της φυσικής ζωϊκής ενεργείας που ονομάζεται "Κι". Το "Κι" αποτελεί την κινητήρια δύναμη του Πολεμιστού, το "προωθητικό μέσο" προς την πολεμική πράξη και το νικητήριο αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, το "Κι" αποτελεί ένα ενεργειακό ελιξίριο το οποίο υποστηρίζει ζωτικά την προσπάθεια του Πολεμιστού.

     Ως "Ντατζούν" ( κινεζ.: "Νταντιάν"/"Νταν"=Κιννάβαρι , "Τιάν"=Πεδίο ) νοείται ένα φυσικό-σωματικό πεδίο στο οποίο συσσωρεύεται κατά την παραγωγή του το "Κι". Και, ενώ το πεδίο αυτό δεν αποτελεί συγκεκριμένο ανατομικό στοιχείο, εν τούτοις, προσδιορίζει μία ανατομική περιοχή στην οποία συμποσούται το παραγόμενο "Κι". οι διάφορες "σχολές" Πολεμικών Τεχνών διακρίνουν τρία επίπεδα "Ντατζούν" στο ανθρώπινο σώμα: ανώτερο, μέσο και κατώτερο. Το ανώτερο τοποθετείται στο κέντρο του εγκεφάλου στο ύψος των οφθαλμών, το μεσαίο στο εσωτερικό της καρδιάς και το κατώτερο στο χαμηλό σημείο του υπογαστρίου. Στα δύο ανώτερα επίπεδα συγκεντρώνεται προς άμεση χρήση (και όχι προς αποθήκευση για μετέπειτα αξιοποίηση) το "Κι" που αφορά στην πνευματική και διανοητική ανάπτυξη. Στο κατώτερο επίπεδο (υποκάτω του υπογαστρίου) συγκεντρώνεται τόσο προς άμεση όσο και προς μετέπειτα αξιοποίηση εκείνο το "Κι" που, ενώ ευνοεί την πνευματική και διανοητική ανάπτυξη, ευνοεί ταυτοχρόνως και εκείνη του σώματος (σωματική/υλική).

     Το κατώτερο επίπεδο "Ντατζούν" είναι ρυθμιστικό διότι τα δύο ανώτερα επίπεδα φορτίζονται με "Κι" μόνον όταν φορτισθεί προηγουμένως το κατώτερο απ΄όπου ποσότητες "Κι" στέλνονται και στα ανώτερα, συνεπώς, στο κεφάλαιο αυτό αναφερόμεθα σταθερώς μόνον στο κατώτερο επίπεδο "Ντατζούν" το οποίο είναι και το μόνο το οποίο συνδέεται με την φερώνυμη αναπνοή. Και είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι η αναπνοή "Ντατζούν" δεν είναι μία απλή αναπνευστική διαδικασία αλλά μία συνδυαστική τεχνική η οποία άγει στην ατραπό ενός ολοκληρωμένου διαλογισμού που ζωογονεί και ελέγχει ό,τι μπορεί να περιέχεται στο σώμα.

H αναπνοή "Ντατζούν" ολοκληρώνεται στον εξής κύκλο :

1. Εισπνοή οκτώ δευτερολέπτων, 

2. Κατακράτηση οκτώ δευτερολέπτων, 

3. Συμπίεση τεσσάρων δευτερολέπτων 

και 

4. Εκπνοή οκτώ δευτερολέπτων.    

     Η σωστή εκτέλεση της αναπνοής "Ντατζούν" προϋποθέτει την επιλογή ενός υπαίθριου χώρου που να "λούζει" επαρκές φυσικό ηλιακό φως. Ο χώρος πρέπει να αερίζεται πολύ καλά χωρίς ερεθίσματα τα οποία συνήθως διαταράσσουν την συγκέντρωση του ασκουμένου. Ως καλύτερος χρόνος του εικοσιτετραώρου για μιά τέτοιαν άσκηση θεωρείται το πρωϊνό λίγο πριν την ανατολή του Ηλίου, ακριβώς το μεσημέρι και η δύση. Κατ' αυτούς τους χρόνους του εικοσιτετραώρου το "Κι" θεωρείται ότι ενεργοποιείται κατά τον καλύτερο και ταχύτερο τρόπο. Πάντα, όταν ασκούμεθα στην αναπνοή "Ντατζούν" στρέφουμε την πλάτη μας προς τον Ήλιο διότι έτσι επιτυγχάνουμε την καλύτερη δυνατή "φόρτιση" του σώματός μας. Τέλος, το υψόμετρο του σημείου επί του οποίου ασκούμεθα αποτελεί σημαντική παράμετρο και ως ιδανικό θεωρείται ένα υψόμετρο μεταξύ 600 και 1800 μέτρων επάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης.

     Η στάση της αναπνοής "Ντατζούν" έχει την κεφαλή του ασκουμένου με τα μάτια του κατ' ευθείαν εμπρός, τα πόδια σε διάσταση λίγο μεγαλύτερη από το άνοιγμα των ώμων, η πλάτη ευθεία και οι ώμοι "τραβηγμένοι" ελαφρώς προς τα πίσω, τα χέρια ελαφρώς λυγισμένα στους αγκώνες υπό γωνία περίπου 130 μοιρών.

     Κατά την εναρκτήρια φάση (εισπνοή οκτώ δευτερολέπτων) αρχίζουμε από μία χαλαρή θέση εισπνέοντας αργά από την μύτη (όχι από το στόμα!) επί οκτώ δευτερόλεπτα. Κατά την διάρκεια αυτής της ρινικής εισπνοής κλείνουμε το στόμα και πιέζουμε την γλώσσα στον ουρανίσκο. Η εισπνοή μας είναι αργή και με κλειστή πάντα την γλώσσα στον ουρανίσκο αισθανόμεθα ότι ο εισπνεόμενος αέρας δεν ακινητεί απλώς κάπου στο στήθος αλλά κατευθύνεται και συσσωρεύεται στο (κατώτερο) "Ντατζούν". Το τέλος της εισπνοής μας βρίσκει με το βάρος του σώματός μας "κατεβασμένο" χαλαρά στα πόδια μας, τις παλάμες μας στο ύψος των γοφών μας, περίπου δυόμισυ εκατοστά από το σώμα μας,  στραμμένες η μία απέναντι στην άλλη και με τα δάκτυλα ανοιχτά. Η φάση αυτή διαρκεί οκτώ δευτερόλεπτα.

     Αμέσως κατόπιν, (κατακράτηση οκτώ δευτερολέπτων) διατηρώντας την χαλαρότητα και την ηρεμία μας, κρατάμε την αναπνοή μας (και τον αέρα που εισπνεύσαμε) επί οκτώ δευτερόλεπτα εναποθέτοντας το "Κι" (=οξυγονώνοντας τον οργανισμό μας) κατά τον καλύτερο τρόπο.

     Για την επόμενη φάση (συμπίεση τεσσάρων δευτερολέπτων) ξεκινάμε σφίγγοντας τους τραπεζίτες και τον σφιγκτήρα, φέρνουμε τα πέλματα προς τα μέσα καθώς "σπρώχνουμε" το πάτωμα και σφίγγουμε τα πόδια. Πιέζουμε τις ωμοπλάτες προς τα μέσα σαν να προσπαθούμε να τις συνενώσουμε και ενεργοποιούμε τους μύες της πλάτης για να πιέσουμε τους βραχίονες προς το σώμα μας ενώ σφίγγουμε δικεφάλους και πήχεις ώστε να διατηρηθούν στην θέση τους. 

     Μετά ταύτα (εκπνοή οκτώ δευτερολέπτων) εκπνέουμε αργά πάντοτε από την μύτη διατηρώντας κλειστό το στόμα και το σώμα σε ένταση. Κινούμε αργά τα χέρια επάνω από το ύψος των γοφών περιστρέφοντας τους βραχίονες από τους ώμους συνεχίζοντας να τα ανεβάζουμε έως οι άκρες των δακτύλων φθάσουν στο ύψος των ματιών, πάντοτε διατηρώντας την αρχική γωνίωση των 130 μοιρών χωρίς να τα λυγίζουμε περισσότερο.

     Kατά την διάρκεια αυτών των κινήσεων αισθανόμεθα ότι ανακαλούμε το σωρευμένο "Κι" από το κατώτερο "Ντατζούν"  και το ανακατανέμουμε σε διάφορα σημεία του σώματός μας, ομογενοποιώντας -τρόπον τινά- την οξυγόνωσή μας. Η απόκτηση βαθμιαίας εμπειρίας θα μας επιτρέψει να πληρώσουμε με "Κι", επί παραδείγματι, τα χέρια μας ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη αντοχή, σε τραύματά μας ώστε να επιταχύνουμε την επούλωση και ούτω καθ' εξής.

     

    

ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Το κείμενο που ακολουθεί, εκφωνήθηκε από τον Ιδρυτή της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Φόρουμ που διεξήχθη από το Σουηδικό Ίδρυμα “Tällberg Foundation”, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στις 5 - 8 Οκτωβρίου 2015, υπό την αιγίδα της «Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας», του «Οργανισμού Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων», του «Ομίλου για την UNESCO-Τεχνών, Λόγου κι Επιστημών Ελλάδος»  και των «Ενώσεων Ελλήνων, Πολιτισμού και Ανάπτυξης»  

     Το Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Φόρουμ, είναι μία διεθνής πρωτοβουλία για την συνάντηση και ανταλλαγή απόψεων διανοουμένων απ’ όλο τον κόσμο και από όλες τις βαθμίδες υγιούς στοχασμού πάνω σε προβλήματα που αφορούν την παγκόσμια πολιτισμική, ηθική και κοινωνική εξέλιξη με σκοπό την παραγωγή μεθόδων υπερφαλαγγίσεώς τους μέσω της  φ ι λ ο σ ο φ ι κ ή ς  προσεγγίσεως και Παιδείας.

     Ακόμη και στη περίπτωση κοινών στόχων, οι δρόμοι προς αυτούς είναι  διαφορετικοί για κάθε ον, όπως διαφορετικά είναι και τα δακτυλικά  αποτυπώματά μας. Διότι, η σκέψη ενός εκάστου διαφέρει από την  σκέψη του διπλανού μας με την ίδια διαφοροποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Όλοι παρόμοιοι, …άρα όλοι διαφορετικοί, …άρα όλοι άνισοι, αλλά…Η κοινή πραγματικότητα είναι πάντοτε αντίξοα ελκυστική διότι, ακριβώς, την αντιληπτική προσέγγισή της δυσχεραίνει η παρεμβολή του «άλλου». Και, αυτή η δυσχεραντική παρεμβολή του «άλλου» ομορφαίνει με υπερκεραστικό ενδιαφέρον τη δική μας προσπάθεια ώστε να αποφεύγεται η μονοτονία μιας επαναλαμβανόμενης ρουτίνας.

     Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» κατευθύνεται προς την κατάκτηση ενός συγκεκριμένου στόχου: της αυτοβελτιώσεως των Μελών της με εφαλτήριο την Έφιππη Τοξοβολία. «Εφαλτήρια» θα μπορούσαν να είναι πολλά, δική μας επιλογή η επιλογή του συγκεκριμένου. Και είναι δεδομένο ότι σ’ αυτή την «πορεία» προϋποτίθεται η εναρμόνιση των διαφορετικοτήτων και ανισοτήτων όχι προς τα «κάτω» αλλά προς τα «πάνω»! Μόνον έτσι μπορεί να υπερκερασθούν οι φραγμοί των υποκειμενικοτήτων και η Ομάδα, ως ενιαία οντότητα να οδηγηθεί και να κατακτήσει το στόχο της.

     Το πρώτο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Έφιππη Τοξοβολία;». Ή μάλλον, «Γιατί όχι μόνον Ιππασία ή μόνον Τοξοβολία;». Η απάντηση ανάγεται στην ενότητα και τον δυισμό, στη «δυτική» και «ανατολική» σκέψη και στη συνδυαστική ακεραίωση η οποία εγγυάται μια ανεμπόδιστη αμφιθέαση του Κόσμου ως ενιαίας οντότητος και όχι ως αντιθετικά διαιρεμένης ουσίας. Ο μονοδιάστατος ορθολογισμός της δυτικής σκέψεως απεδείχθη ακόμη και για τους ίδιους τους «εφευρέτες» του άγονος, κρινομένου εκ του αποτελέσματος των σημερινών δυτικών Κοινωνιών οι οποίες εμφανίζονται καθολικά ανερμάτιστες και παραπαίουσες χωρίς προσδόκιμο μέλλον. Αντιθέτως, η συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος που χαρακτηρίζει την ανατολική σκέψη εφοδίασε τις ανατολικές Κοινωνίες με «έρμα» κι ευστάθεια ώστε, πολλές από αυτές έχοντας υποστεί σκληρές δοκιμασίες να αναδεικνύονται πάντα μετά από αυτές ακόμη πιο ισχυρές κι ευσταθείς. Εμείς, που αποτελούμε γέννημα και θρέμμα δυτικής Κοινωνίας, απελευθερώνοντας εαυτούς από το όποιο φιλοσοφικό «ταμπού» επιτρέψαμε στο αδέσμευτο ένστικτό μας να αποφασίσει αβίαστα «ανθ’ ημών», επιτρέποντάς μας να ανακαλύψουμε τη βαθύτερη αλήθεια μας, υιοθετώντας ανεπιφύλακτα την συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος. Για μας η πλήρης απουσία χρωμάτων (μαύρο) και η πλήρης συνύπαρξη όλων των χρωμάτων (λευκό) της πραγματικότητος διαμορφώνουν τον ορώμενο κύκλο ο οποίος συγκροτείται και ακεραιώνεται από δύο ισότιμα μέρη, από το Γιν και το Γιαγκ, τα οποία αν και δύο διαφορετικά δεν είναι αυτονομημένα αλλά εισχωρούν το ένα στο άλλο σχηματίζοντας μία ενότητα. Έτσι, στον ενιαίο κύκλο της προσπαθείας μας, συνυπάρχει το εσωτερικό μονοπάτι (Τοξοβολία) και το εξωτερικό μονοπάτι (Ιππασία), εναρμονίζονται μεταξύ τους και μας προάγουν σε ένα διέξοδο ισορροπίας πνεύματος και σώματος που αποτελεί και την «πύλη» προς την αυτοβελτίωσή μας.

     Το δεύτερο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Ομάδα και όχι μεμονωμένα άτομα;». Η απάντηση είναι σαφής : διότι για να χειροκροτήσεις δε μπορείς να τα καταφέρεις με το ένα χέρι και για να είναι όσο γίνεται πιο ηχηρό το χειροκρότημα χρειάζονται περισσότερα χέρια, τα χέρια και των «άλλων» που θα χειρο-κροτούν συντονισμένα. Και, ο Κόσμος δεν είναι μονοπρόσωπος αλλά πολυπρόσωπο άθροισμα διαφορετικοτήτων με αποτέλεσμα να αποτελεί αδήριτο χρέος η ανάληψη μιας μεγάλης ευθύνης από τον καθένα μας : «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΝΑ ΣΩΣΩ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ!». Αυτή είναι η αριστοκρατική πρόθεση – υπόσχεση του αρχαίου, παραδοσιακού, βουδισμού Μαχαγιάνα ο οποίος επιδιώκει τη λύτρωση όλων των όντων που αντιλαμβάνονται τον Κόσμο και τις πραγματικές διαστάσεις των υπάρξεών τους. «Αριστοκρατική», διότι δεν μιλά γενικώς και αορίστως  για την σωτηρία «όλων των όντων» αλλά για την σωτηρία των όντων που διαθέτουν αντίληψη, όπως κάθε ειλικρινής πρόθεση απαλλαγμένη από την λαϊκίστικη τυραννία της «ευαρέσκειας και αποδοχής» από τους πολλούς. Οι πιστοί του Μαχαγιάνα δεν αρκούνται στην εξατομικευμένη λύτρωσή τους αλλά στοχεύουν και στη λύτρωση όλων των φωτισμένων όντων που βρίσκονται γύρω τους. Σε αντίθεση με τους πιστούς του μικρού Βουδισμού Χιναγιάνα οι οποίοι επιδιώκουν την ατομική τους λύτρωση (μικρή ευσπλαχνία), οι πιστοί του Μαχαγιάνα επιδιώκουν να μετατραπούν σε μποντισάτβα (φωτισμένα όντα) για να μπορούν να λυτρώσουν κι άλλους (μεγάλη ευσπλαχνία). Και ο βουδισμός Μαχαγιάνα, αυτή η μεγάλη και αρχαία παράδοση, κυριαρχεί στο Θιβέτ, στη Μογγολία, στη Κίνα, στο Βιετνάμ, στη Κορέα και στην Ιαπωνία όπου το Ζεν αποτελεί μέρος του Μαχαγιάνα.

     Το τρίτο βασικό ερώτημα είναι ο «τρόπος». Ίπποι, Τόξα, βιβλία, λόγος, άσκηση, ακινησία, τεχνολογία, πριμιτιβισμός, διδασκαλία, σιωπή; Τίποτε από αυτά ή, μάλλον, όλα αυτά μαζύ! Ζεν! Μια μαθητεία χωρίς μαθητές ή, μάλλον, μόνον με μαθητές, μια εκπαίδευση χωρίς εκπαιδευτές ή, μάλλον, μόνον με εκπαιδευτές, μια άσκηση χωρίς ασκουμένους ή, μάλλον, μόνον με ασκουμένους! Μια γνώση και ικανότητα κατευθείαν στην ουσία φιλτραρισμένες μέσα από την παλλόμενη αρτηρία του ενστίκτου. Ο «τρόπος» λοιπόν, είναι ο μη τρόπος, ο παλμός της αρτηρίας που απλώς, είναι ούτω πως, επειδή, ούτω πως είναι!

     Το τέταρτο και τελευταίο, βασικό ερώτημα είναι ο «χαρακτήρας». Μια λέξη μόνον, ένα «κλειδί» για ν’ ανοίξει το σεντούκι με το θησαυρό : ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ! Μέσα σ’ αυτή τη λέξη περικλείεται το μυστικό κάθε ανθρώπινης νίκης. Μόνον η αυτοπειθαρχία εγγυάται προσήλωση στην έννοια της Τιμής, της Αφοσιώσεως, του Καθήκοντος και της Μαχητικότητος που άγουν στη ηθική δικαίωση!   Κι εμείς αγωνιζόμαστε μόνον για τη νίκη!

     Η προσπάθειά μας δεν στοχεύει στο να γίνουμε 'Βούδες' αλλά σε κάτι πολύ πιο σημαντικό, εφικτό και απαραίτητο : να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Ο Λιν Τσι, φημισμένος δάσκαλος του βουδισμού Χαν ( ο κλάδος του βουδισμού Mαχαγιάνα που επεκράτησε στη Κίνα κατά την περίοδο της δυναστείας των Χαν, 206 π.χ.χ. – 221 μ.χ.χ.) συμβούλευε τους μαθητές του : «Όταν πρέπει να ντυθείς ντύσου, όταν πρέπει να περπατήσεις, περπάτα. Μη προσπαθείς να γίνεις Βούδας, απλά προσπάθησε να είσαι ο εαυτός σου. Ο χαζός θα σε λοιδορήσει, ο σοφός θα σε καταλάβει!»

     Δεν πρόκειται περί υπερ-αισιοδοξίας, αφού δεν είμαστε ούτε οπτιμιστές, ούτε πεσιμιστές, αλλά εμείς,  οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι γύρω μας είναι σοφοί, κρίνοντας από την αντιληπτικότητα όσων μας προσεγγίζουν.

                                                                                     A.H.K