AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"
Και η εκπαίδευση του νεολέκτου Ίππου συνεχίζεται από το σημείο που τελείωσε η προηγούμενη ημερίδα! Αλλά, "τι" ακολουθούμε σε αυτές τις περιπτώσεις και "ποιος" είναι ο κεντρικός άξονας της προσεγγίσεώς μας;
Ξεκινώντας από τον "κεντρικό άξονα" ορίζουμε ότι αυτός είναι ο αυτοέλεγχος της αγωνίας μας για την επιτυχία της εκπαιδεύσεως και η αποφυγή της επιδείξεως προς τον Ίππο της οιασδήποτε αμφιβολίας μας για το τελικό αποτέλεσμα! Ο Ίππος αναγνωρίζει τα πάντα, αποκρυπτογραφεί τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας και αν εμείς δεν είμαστε πεπεισμένοι για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών μας δεν είναι υποχρεωμένος και ο Ίππος να πεισθεί... Έτσι, καθ΄ όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, ο Εκπαιδευτής δεν θα πρέπει να δίνει καμία σημασία στον Ίππο και δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται στις όποιες αντιδράσεις του, αλλά θα πρέπει να τις διαγιγνώσκει απολύτως διακριτικά με την περιφερειακή του όραση και να τις εκτιμά χωρίς την επίδειξη κανενός ιδιαιτέρου "ενδιαφέροντος". Καθ' όλη την εκπαιδευτική διαδικασία ο Ίππος, από τον Εκπαιδευτή, εκλαμβάνεται ωσεί ΜΗ υπάρχων! Και, βεβαίως, προ της ενάρξεως της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι εκ των ουκ άνευ ο Κύκλος Προσεγγίσεως και όχι μόνον... Μετά από αυτόν, ο Εκπαιδευτής θα πρέπει να αφιερώσει αρκετό χρόνο συσφίξεως της σχέσεώς του με τον Ίππο όχι με επίκεντρο την προσφορά βρωσίμων αλλά, κυρίως, ψαύσεων και επαφών!
%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83.jpg)
Ακολούθως, η όλη διαδικασία θα διεξαχθεί σε "περιβάλλον" ηρεμίας και β ά δ η ν με επικέντρωση στην "στρογγυλή κίνηση" ακόμη και σε εξοικειωτικές διαδικασίες που την θέλουν παραβιασμένη. Επί παραδείγματι, αρχικώς, όταν ο Ίππος εξοικειώνεται με την τόξευση, κατά την άφεση της χορδής ο χειριστής του Τόξου δεν θα πρέπει να εκτείνει το χέρι ώστε να μην προκαλεί επιβαρυντικό αιφνιδιασμό στον Ίππο και τούτο αφού προηγηθούν πολλές χαλαρές τοξεύσεις εν στάσει και εν κινήσει με το βέλος κατευθυνόμενο μέσα σε ένα βεληνεκές επτά περίπου μέτρων από τον Ίππο. Όταν, δε, ο Ίππος επιδείξει πλήρη απάθεια σε αυτές τις αρχικές τοξεύσεις, τότε αρχίζουμε να βαδίζουμε τον Ίππο και να τοξεύουμε σε μεγαλύτερα βεληνεκή.
Όλα τα αντικείμενα με τα οποία πρέπει να εξοικειωθεί ο Ίππος του γίνονται οικεία "εική και ως έτυχε", χωρίς καμία διάθεση επιδείξεως ή υπογραμμίσεως της παρουσίας τους. Αφήνουμε τον Ίππο να τα "ανακαλύψει" παρέχοντάς του την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα αντικείμενα εμείς τα θεωρούμε αδιάφορα και εκείνος τα εντοπίζει. Το Τόξο, τα βέλη κλπ, όλα, θα τα "ανακαλύψει" όλως ...τυχαίως, ο ίδιος ο Ίππος με μεάς, βεβαίως, να τα κρατούμε κατά πλήρως αδιάφορο τρόπο προκειμένου να περιέλθουν στην αντίληψή του. Και, ασφαλώς,με εμάς να παριστάνουμε ότι δεν καταλάβαμε ότι ...κατάλαβε! "Παίζουμε ότι δεν παίζουμε ένα παιγνίδι" και οι "Κόμβοι" (Κnots) του R. D. Laing αντηχούν στο ...Ιππευτήριο!
Σε όλη την διάρκεια της εκπαιδεύσεως δεν συγχωρείται καμία βιασύνη και ποτέ ο Εκπαιδευτής δεν θα πρέπει να προσπεράσει τα θεμελιακά στάδια της στάσεως και του βάδην θέλοντας να επισπεύσει τα "πράγματα" ώστε να χαρεί έναν εκπαιδευμένο Ίππο σε τροχασμό και καλπασμό! Κατά τις πρώτες εκπαιδευτικές φάσεις όλα πρέπει να γίνονται απολύτως γαλήνια σε ένα ήρεμο περιβάλλον που εμπνέει στον Ίππο εμπιστοσύνη και αυτοσυγκέντρωση!
Και έπεται συνέχεια, διότι οι υπέροχοι "MANIATIS STABLES" στη Βαλύρα Μεσσηνίας οι οποίοι φιλοξενούν την δραστηριότητα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" προσφέρονται για πολλά και ...πανέμορφα υπέρ της ευημερίας του Ίππου και ο Αρχηγός του Παραρτήματός μας Αθανάσιος με τον βοηθό του Μελέτη είναι σε θέση να τα καταφέρουν άριστα!
