ΤΡΙΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ
H Ρία, με μεγάλην ακρίβεια, έκανε την αποτίμηση της προόδου των τριών εκπαιδευτικών συνεδριών του τετράποδου Αλέξανδρου καταλήγοντας ότι μεταξύ πρώτης και δεύτερης η πρόοδος άγγιξε μόλις το 5% του προσδοκώμενου αποτελέσματος ενώ στη τρίτη συνεδρία το ποσοστό έφτασε στο 25%. Ας σημειωθεί ότι από την πρώτη συνεδρία "γνωριμίας" και μέχρι την δεύτερη (ουσιαστικώς, πρώτη εκπαιδευτική ημερίδα) μεσολάβησαν αρκετές ημέρες κατά τις οποίες ο Ίππος παρέμεινε υπό συνθήκες που δεν ευνοούν την "εμβάθυνσή" του στην, υπό διδασκαλία, Φυσική Ιππική! Έτσι, κατά γενικό συμπέρασμα, ο Αλέξανδρος αναδεικνύεται σε έναν "καλό μαθητή", ίσως καλύτερο από ό,τι αρχικώς νομίζαμε.
Ο ίδιος ο Εκπαιδευτής, ο οποίος προσεγγίζει οπτιμιστικότατα την Ιππική και τον Ίππο και στη παρούσα περίπτωση θα εξέφραζε τον ίδιον ενθουσιασμό για την ανταποκρισιμότητα του Ίππου στις εκπαιδευτικές του υποχρεώσεις, κυρίως δε, για την διαρκή προσοχή του προς τον Εκπαιδευτή και τις εντολές του. Διότι, πρώτιστο μέλημα κάθε Εκπαιδευτή νεολέκτου Ίππου, όπως και κάθε Εκπαιδευτή γενικώς, είναι η απόσπαση της προσοχής του εκπαιδευομένου του και, στη περίπτωση του Αλέξανδρου αυτό είναι εμφανές.
Σε κάθε ανάλογη εκπαίδευση παρατηρείται η διαδικασία της παλίμψηστης φιλοτεχνήσεως ενός νέου "πορτρέτου" με τρία βασικά υλικά: το "χαρτί" πάνω στο οποίο ήδη υπάρχει το παλιό "πορτρέτο", η "γομολάστιχα" και τα "κραγιόνια"! Κι ενώ το "χαρτί" παραμένει σταθερό (το ίδιο το ζώο) ο Εκπαιδευτής καλείται να "σβήσει" τα όσα ήδη ο Ίππος έχει μάθει και στο κενό να εγγράψει τα όσα ο Ίππος πρέπει να μάθει! Στην όλη αυτή διαδικασία, το "χαρτί" (το ζώο με το αναλλοίωτο 'dna' του) είναι το μόνο που δεν μπορεί να μεταβληθεί, ούτε επί τα χείρω, ούτε επί τα βελτίω και πάνω σ΄ αυτό το "χαρτί" με την όποια ποιότητά του ο Εκπαιδευτής είναι καταδικασμένος να 'φιλοτεχνήσει' ό,τι οραματίζεται! Κι αν αυτό το "ό,τι" είναι ανώτερο από τις "αντοχές" του "χαρτιού" ποτέ δεν θα επιτευχθεί! Και στην όποιαν αδυναμία της ποιότητος του χαρτιού, εξ αρχής, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η επιδείνωση της φθοράς από το "σβήσιμο" αλλά και η επιβάρυνση της εφαρμογής των νέων "κραγιονιών"... Πολλές παράμετροι οι οποίες θα πρέπει να κυριαρχούν στο "μόνιτορ" του μυαλού του Εκπαιδευτή συνεχώς και αδιαλείπτως, όσο διαρκεί η διαδικασία της εκπαιδεύσεως.
Εκτός, όμως, από τα παραπάνω, στην εκπαιδευτική διαδικασία επιπροστίθεται ακόμη ένας κυρίαρχος παράγοντας: ο χρόνος! Διότι, όλη αυτή η διαδικασία περιορίζεται από το "χρονόμετρο" το οποίο αφορά στην επιμέτρηση των αντοχών του Ίππου ώστε αυτός να διατηρείται μέσα στο πλαίσιο των φυσικών δυνατοτήτων του προς διατήρηση επικεντρωμένης της προσοχής του στον Εκπαιδευτή και την αποφυγή κοπώσεων που καθιστούν αδύνατη αυτή την βασική προϋπόθεση μαθήσεως σε κάθε πλάσμα.
Ανεξαρτήτως, πάντως, όλων των προαναφερθέντων μέσων με την "υλική" τους υπόσταση, σε μια τέτοιαν εκπαιδευτική διαδικασία, όπως και σε κάθε εικαστική "φιλοτέχνηση", ένα άυλο μέσο θα καθορίσει το αποτέλεσμα: το "μάτι" και το "ταλέντο" του Εκπαιδευτή σε συνάρτηση με την δεξιότητά του να αποτυπώσει με ακρίβεια, αλλά κυρίως με την πρέπεουσα αισθητική το όραμά του. Διότι, όσο κι αν τα "υλικά" ("Talens", "Caran d' Ache" ή "Faber") είναι τα καλύτερα, στα χέρια του Εκπαιδευτή, αν τα ίδια "τα χέρια δεν πιάνουν", το αποτέλεσμα θα είναι η αποτυχία. Με άλλα λόγια, τις καλύτερες και πιο δοκιμασμένες μεθόδους εάν χρησιμοποιήσει ο Εκπαιδευτής, εάν ο ίδιος δεν διαθέτει "αίσθηση έργου", ας μη περιμένει κανένα λαμπρό απιοτέλεσμα.
Και πως αρχίζει τη προσπάθειά του ο Εκπαιδευτής νεολέκτου Ίππου; Ξεκινώντας να αισθάνεται όπως ο υπό εκπαίδευση Ίππος του, βλέποντας τον κόσμο όπως ο Ίππος του τον βλέπει και προσπαθώντας να "χαρτογραφήσει", αρχικώς, τον ψυχισμό και το διανοητικό εύρος του μαθητή του. Τουτέστιν, ο Εκπαιδευτής εγκαταλείπει την έδρα της ανθρώπινης αυθεντίας του και μετατοπίζεται στο επίπεδο του τετράποδου μαθητή του εξισούμενος καθ΄ όλα μαζύ του! Σ΄ αυτό το Σχολείο δεν υπάρχουν "αυθεντίες" και "καθηγητάδες" αλλά δύο ...συμμαθητές που αν δεν προχωρήσουν αλληλοϋποστηριζόμενοι και αλληλένδετοι θα μείνουν και οι δύο ...μεταξεταστέοι! Και, κάπου εδώ, εξαφανίζεται ο "Εκπαιδευτής" με κεφαλαίο αρχικό και μετατρέπεται σε "μαθητή" με το αρχικό ...λίαν πεζό και ταπεινό, διότι μόνον έτσι ο επηρμένος δίποδος θα προσεγγίσει το σεμνό τετράποδο για ένα κοινό αποτέλεσμα.
Σήμερα, λοιπόν, στην τρίτη συνεδρία εκπαιδεύσεως του τετράποδου Αλέξανδρου, επιλέξαμε διαφορετικό πεδίο εργασίας από εκείνο στο οποίο εργασθήκαμε στη προηγούμενη συνεδρία (και ο λόγος πολύ συγκεκριμένος) ξεκινώντας, σταθερά, από την ένταξη του Αλέξανδρου στη νέα "αγέλη" του, δηλαδή, στην ομάδα των Συνασκουμένων οι οποίοι και θα αποτελούν το "οικείο" ζωντανό περιβάλλον της, εφεξής, εργασίας του!
Σύμφωνα με την αρχική "σχεδίαση" της συνεδρίας, η διάρκειά της θα έπρεπε να περιοριστεί στο εικοσάλεπτο για να διασφαλισθεί η διατήρηση της αυτοσυγκεντρώσεως του Ίππου με άξονα ασκησιολογίου την προετοιμασία του ώστε να κριθεί κατάλληλος προς ίππευση κατά την επόμενη συνεδρία. Παρά ταύτα, ο νεαρός Αλέξανδρος σήμερα κατάφερε πολύ περισσότερα: Όχι μόνον διατήρησε την αυτοσυγκέντρωσή του πάνω από σαράντα πέντε λεπτά, όχι μόνον κρίθηκε κατάλληλος προς ίππευση δεχόμενος σήμερα αναβάτη, αλλά κινήθηκε και προς τον αριστερό κύκλο της συραγωγήσεως κάτι που δεν ήθελε επ΄ ουδενί να εκτελέσει!
Με την συντονισμένη συνεργασία των παρόντων Συνασκουμένων οι οποίοι με πειθαρχία και συγχρονισμό διεμόρφωσαν το σημερινό πλαίσιο της αγελαιοποιήσεως του εκπαιδευόμενου Ίππου, ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε στο ασκησιολόγιό του κατά τον καλύτερο τρόπο στο ανοικτό πεδίο εργασίας και όταν επέστρεψε στον στίβο του Ιππευτηρίου έδειξε έτοιμος να υποδεχθεί τον αναβάτη του για πλήρη, πλέον, εργασία και όχι απλήν εφίππευση!
Προηγουμένως, η Ρία εξετέλεσε αμφίπλευρες αναπηδήσεις προσομοιώσεως εφάλσεως ώστε να εξοικειώσει τον Αλέξανδρο με την εφίππευση, φρεσκάροντας την μνήμη του σε όσα είχαν διαδραματισθεί κατά την προηγούμενη συνεδρία.
Και ο Αλέξανδρος, ρυταγωγούμενος επί τούτου από την Χαρά, κατά την είσοδό του στο Ιππευτήριο δεν έδειξε καμία ανησυχία ή ένταση, όπως κατά την προηγούμενη συνεδρία, με αχρείαστο τον Εκπαιδευτή ο οποίος ήταν, ανά πάσα στιγμή, σε ετοιμότητα παρεμβάσεως.
Το δίλημμα του Εκπαιδευτή σε μια τέτοια περίπτωση είναι το "εγώ ή ένας μαθητής"; Αλλά και η απάντηση απλή και αυτονόητη: "Το να εφιππεύσω εγώ θα είναι άλλη μια όμορφη εμπειρία για τον εαυτό μου, αλλά αν εφιππεύσει ένας μαθητής το μάθημα ακεραιώνεται!" Και ο Εκπαιδευτής επέλεξε την δεκαπεντάχρονη Χαρά σταθμίζοντας τις ικανότητές της εν συναρτήσει προς την προοπτική της ιππικής προόδου της. Και η Χαρά, με την βοήθεια του Ιωάννη, εφίππευσε, μαλακά και διακριτικά όπως αρμόζει σε μια τέτοια περίπτωση, με τον Ίππο σε στάση και προσεκτικότατα ελεγχόμενο με συραγωγέα, από τον ίδιο τον Εκπαιδευτή! Με συραγωγέα(!) και όχι απλό ρυτήρα κι αυτό έχει την σημασία του, όπως απεδείχθη λίγο αργότερα...
Καμία αρνητική αντίδραση του Ίππου κατά την εφίππευση αλλά από λάθος αντιθετικό χειρισμό του αναβάτη του (ταυτόχρονη εντολή κινήσεως με τα πόδια προς τα εμπρός και ανεξέλεγκτη έλξη των ηνιών) ο Ίππος έκανε μία ημιανόρθωση η οποία ήταν και το μόνο αρνητικό δείγμα της σημερινής του συμπεριφοράς και αυτό, απολύτως δικαιολογημένο και "ανώδυνο" αφού ο συραγωγέας πρόλαβε εγκαίρως την οιανδήποτε δυσάρεστη "έκταση" της αντιδράσεως του Ίππου. Και η συνέχεια, με την Χαρά να εκτελεί κατά τρόπον εξαιρετικό τις οδηγίες του Εκπαιδευτή, ...ιδανικότερη του ιδανικού!
Με την Χαρά να διευθύνει τον Ίππο και με την ασφάλεια του ελέγχου από τον Εκπαιδευτή δια του συραγωγέως, ο Ίππος υπάκουσε πλήρως στους διευθυντικούς χειρισμούς της νεαρής Αμαζόνος και κινήθηκε αβιάστως με έναν ομαλότατο βηματισμό.
Το ίδιο ομαλώς υπάκουσε ο Αλέξανδρος και κατά την κίνησή του προς τον αριστερό κύκλο τον οποίο είχε πλήρως αρνηθεί κατά την προηγούμενη συνεδρία.
Κρατήσαμε μικρό ...καλάθι και με χαρά το είδαμε να ξεχειλίζει! Κι όχι μόνον από την πρόοδο του Αλέξανδρου αλλά και της Χαράς η οποία σήμερα επέδειξε κι ένα πολύ υψηλό ήθος για το οποίο επαινέθηκε δημόσια! Είναι σημαντικό να βλέπεις τρεις ...συμμαθητές να προοδεύουν από κοινού με τον Ίππο να ανελίσσεται, τον Εκπαιδευτή να γίνεται καλύτερος και μία δεκαπεντάχρονη να "ψηλώνει" τόσο πολύ, ως Αμαζόνα, αλλά και ως υπεύθυνο άτομο! Έτσι επιβιώνουν και προοδεύουν οι ...(ν)ομάδες, έτσι κι οι "Έλληνες Κένταυροι", πάντοτε ...ομοτράπεζοι, σε μιαν εποχή και μια κοινωνία ξεμοναχιασμένου ατομικισμού κι ευτελισμένης μοναχικής καθημερινότητος!
____________
ΥΓ:
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos, λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.
Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").
Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!
Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".
Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.
Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.
