CARL GUSTAF EMIL MANNERHEIM ΕΝΤΙΜΟΣ, ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 CARL GUSTAF EMIL MANNERHEIM

ΕΝΤΙΜΟΣ, ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Για ποιον λόγο θα μπορούσε να βρεθεί στο Ιστολόγιο μιας Σχολής εφίππων πολεμικών τεχνών και Έφιππης Τοξοβολίας, ένα κείμενο όπως αυτό που αναφέρεται σε έναν Φινλανδό Στρατάρχη, στον Carl Gustaf Emil Mannerheim,  ο οποίος θεωρείται εθνικός Ήρωας στη χώρα του έχοντας, μάλιστα τιμηθεί μεταξύ άλλων και με δύο σημαντικά ελληνικά παράσημα; Για ποιον λόγο μια τέτοια προσωπικότητα θα μπορούσε να απασχολήσει μια Σχολή της οποίας το αντικείμενο είναι πολύ διαφορετικότερο από την "φιλοτέχνηση ιστορικών πορτρέτων"; Η απάντηση σ΄ αυτά τα ερωτήματα είναι απλή: Μια πατριωτική Σχολή όπως η δική μας η οποία, παραλλήλως, καταγίνεται με την Ιππική και τις παραμέτρους της, έχει κάθε λόγο να θέλει να αποσαφηνίσει τόσο τις διαστάσεις του πατριωτισμού, όσο και εκείνες του χαρακτήρος ενός διακεκριμένου πολεμιστή Ιππέως όπως ο Carl Gustaf Emil Mannerheim' κυρίως, να προσδώσει έμφαση στο χρέος γενναιότητος και ανιδιοτελείας στο οποίο υποχρεούμεθα ως χρηστοί Πολίτες, ώστε δια της μελέτης του χαρακτήρος του να εξαγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα, πιθανώς απαιτουμένων, αυτοδιορθώσεων και αναθεωρήσεων εις ό,τι αφορά στην αυτοβελτίωσή μας! Eνώ ο διεθνής σιωνισμός εξακολουθεί να εγκληματεί κατά της Ανθρωπότητος και η εκβιαστική λογοκρισία που ασκεί στο διαδίκτυο, στις Τέχνες και στα Γράμματα καθώς και σε ολόκληρες χώρες είναι ασφυκτική, η επιμονή στην απερίφραστη διατύπωση της ιστορικής αλήθειας αποτελεί στοιχειώδες καθήκον των ελευθέρων συνειδήσεων! Έτσι, διαπιστώνοντας ότι ακόμη και προηγμένες χώρες όπως η Φινλανδία έχουν υποκύψει στην λογοκρισία του διεθνούς εγκληματία φτάνοντας μέχρι σημείου να αλλοιώνουν ακόμη και την "φυσιογνωμία" των εθνικών τους Ηρώων ευθυγραμμιζόμενες με την τακτική της παραχαράξεως της πραγματικότητος που επιτάσσει ο διεθνής σιωνισμός, αξιοποιήσαμε τις επισκέψεις μας σ΄ αυτή την υπέροχη χώρα της Βαλτικής ώστε, μεταξύ πολλών άλλων, να μελετήσουμε και να αναδείξουμε την ιστορικήν αλήθεια που περιβάλλει την προσωπικότητα του εθνικού Ήρωός της Carl Gustaf Emil Mannerheim ξεκινώντας την σκιαγραφία του "πορτρέτου" του μέσα από το σπίτι του που, σήμερα, είναι ένα από τα σημαντικότερα Μουσεία της Φινλανδίας. Με την συνδρομή του φωτογραφικού φακού μας και την αναδίφηση αρχείων προετοιμάσαμε ένα ειδικό αφιέρωμα για το Ιστολόγιο των "Ελλήνων Κενταύρων" αφού το πανέμορφο Ελσίνκι δεν προσφέρει μόνον καλομαγειρεμένη σούπα σολομού (Lohikeitto) αλλά και πολύ σημαντικότερα δωρήματα όπως η γνώση μιας εμβληματικής ιστορικής προσωπικότητος όπως αυτή του Carl Gustaf Emil Mannerheim.

1. Λαοί, χώρες και το επίθετο "Mannerheim"

Όπως έχουμε αναφερθεί και σε προηγούμενες αναρτήσεις μας, η Φινλανδία (Suomi) δεν αποτελεί σκανδιναυική χώρα, όπως η Δανία, η Νορβηγία και η Σουηδία. Οι Φινλανδοί αποτελούν ουραλικό φύλο, εν αντιθέσει με τους Δανούς, Νορβηγούς και Σουηδούς οι οποίοι αποτελούν γερμανικό φύλο (ως Βίκιγκς).

H χώρα πρωτοκατοικήθηκε από την όγδοη χιλιετία και οι επιστήμονες έχουν καταλήξει ότι από την τρίτη χιλιετία την κατοικούν Λάπωνες ή κάποιο φιννοουγγρικό φύλο, ενώ από τα μέσα της δεύτερης χιλιετίας αναπτύσσεται ο πολιτισμός "Κιουκάϊνεν" ο οποίος ακμάζει μέχρι τον 13ο αι. π.χ.χ.

Ακολούθως, στο τέλος του 1ου αι. μ.χ.χ. εμφανίζονται οι Φίννοι, ένας λαός προερχόμενος από την Εσθονία οι οποίοι εγκαθίστανται στην περιοχή και αναπτύσσουν μιαν οικονομία βασισμένη στην εκμετάλλευση γουνοφόρων ζώων.

Από τα τέλη του 8ου αι. και έως το 1100 η χώρα υποδέχεται τους Βίκιγκς οι οποίοι είναι γερμανικό φύλο και την αποικίζουν.

Στα μέσα του 12ου αι. ο Σουηδός Βασιλέας Έρικ Θ' ο Άγιος καταλαμβάνει την περιοχή και στα παράλια του Βοθνιακού κόλπου εγκαθιστά σε αυτή Σουηδούς, ενώ εκχριστιανίζει βιαίως τους εντόπιους.

Με την συνθήκη του Πάχκινασααρι (1323) σημερινό Σλισελμπούργκ στην Περιφέρεια Λένινγκραντ, η σημερινή Φινλανδία εντάχθηκε στο σουηδικό βασίλειο, ενώ το 1362 οι Φινλανδοί απέκτησαν ίσα δικαιώματα ως υπήκοοι του σουηδικού βασιλείου.

Το 1550 ιδρύεται η πρωτεύουσα της Φινλανδίας, το Ελσίνκι από τον Σουηδό Βασιλέα Γουσταύο Α' με την ονομασία Χέλσιγκφορς και άρχισε να κατοικείται κυρίως από εμπόρους διότι τότε σε όλη την βόρεια Βαλτική κυριαρχούσε η Χανσεατική Ένωση, μια διεθνής οικονομική συνεργασία μετατρέποντας την πόλη σε ανταγωνιστική της γειτονικής εσθονικής πρωτεύουσας Τάλιν.

Το 1556 η Φινλανδία αποκτά καθεστώς Δουκάτου πάντοτε όμως υπό την σουηδική κυριαρχία.

Επί δύο και πλέον δεκαετίες, από το 1570 έως το 1595 η Φινλανδία γίνεται πεδίο αντιπαραθέσεως της Σουηδίας με την Ρωσία και ο Κάρολος Θ' Βάσα, Βασιλέας της Σουηδίας (1604-1611) καταργεί την αυτονομία της Φινλανδίας η οποία, όμως, επανέρχεται ως ξεχωριστό δουκάτο του σουηδικού βασιλείου στις αρχές του 17ου αι. επί βασιλείας Γουσταύου Β' (1611-1632).

Δυστυχώς, η μόνιμη ένταση Σουηδίας και Ρωσίας προκαλεί νέο πόλεμο στα μέσα του 17ου αι. επί φινλανδικού εδάφους με τις απώλειες του πληθυσμού να πολλαπλασιάζονται με τον θάνατο του ενός τετάρτου του πληθυσμού της χώρας εξ αιτίας ενός σαρωτικού λιμού που ξέσπασε μεταξύ των ετών 1695-1697. Ως αποτέλεσμα αυτού του πολέμου ήταν να γνωρίσει η Φινλανδία την ρωσική κατοχή μεταξύ των ετών 1713-1721.

Το 1743 τμήμα της Φινλανδίας παραχωρήθηκε στη Ρωσική αυτοκρατορία.

Το 1808 οι Ρώσοι εισέβαλαν και κατέλαβαν το φρούριο του Σβέαμποργκ (Σουόμενλινα) αποκτώντας βάση στην περιοχή του Ελσίνκι στον προλιμένα του οποίου βρίσκεται και το εν λόγω φρούριο. Η σουηδική κυριαρχία έπαψε το 1809, καθώς οι Φινλανδοί αναγκάστηκαν, μετά την πολεμική αποτυχία, να αναγνωρίσουν ως μεγάλο δούκα της χώρας τους τον τσάρο της Ρωσίας και η Σουηδία υποχρεώθηκε να αποδεχθεί τα τετελεσμένα με τη συνθήκη του Φρεντριχάμν. Οι Ρώσοι, το 1809 καταργούν το Ελσίνκι ως πρωτεύουσα και μεταφέρουν την πρωτεύουσα στο Τούρκου όπου παρέμεινε έως το 1812 όταν οι Ρώσοι επανέφεραν την Καρελία στην επικράτεια του δουκάτου και επέλεξαν για διοικητικό κέντρο της χώρας ξανά το Ελσίνκι.

Η ρωσική κατοχή της Φινλανδίας αφύπνισε τα πατριωτικά συναισθήματα των Φινλανδών και το 1863 η Φινλανδική εξισώνεται με την Σουηδική ως γλώσσα του δουκάτου.

Το 1865 εισήχθη η κυκλοφορία φινλανδικού νομίσματος, ενώ το 1879 οι Φινλανδοί απέκτησαν το προνόμιο να σχηματίζουν δικά τους στρατιωτικά σώματα και να διατηρούν ανεξάρτητο σύστημα στρατολογίας.

Μέσα σε αυτό το ιστορικό "σκηνικό", το1867, γεννιέται ο Carl Gustaf Emil Mannerheim, "κουβαλώντας" ένα ολλανδικό επίθετο, σουηδόφωνος ο ίδιος και πολύγλωσσος (μιλούσε Γερμανικά, Ρωσικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Πολωνικά ενώ, περιέργως, τα Φινλανδικά τα μιλούσε με ατέλειες), σε μία Φινλανδία κατεχόμενη από τους Ρώσους! "Αμάλγαμα", λοιπόν, εθνικοτήτων και πολιτισμών και γέννημα μιας εποχής ισχυρών πολεμικών "αναταράξεων", ο εμβληματικός Στρατάρχης που βίωσε από μικρός τις συνέπειες μιας ταπεινωμένης πατρίδος χωρίς, όμως, αυτό να αλλοιώσει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο τις σταθερές πατριωτικές αντιλήψεις του.

2. Οικογενειακό υπόβαθρο και πρώτα χρόνια

     Ο Carl Gustaf Emil Mannerheim γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1867 στο αγρόκτημα Louhisaari (Λουχισάαρι) στο Askainen, κοντά στο Τούρκου, στη Φινλανδία, τότε μεγάλο δουκάτο (Grand Duchy) υπό τον ρωσικό Τσάρο. Η προέλευση της οικογενείας του είναι ολλανδική καταγόμενη από τον Ολλανδό επιχειρηματία, ιδιοκτήτη μύλων, Χένρικ Μάρχαϊν, ο οποίος μετανάστευσε στο Γέβλε της Σουηδίας, την εποχή κατά την οποία η Σουηδία και η Φινλανδία αποτελούσαν μια ενιαία και αδιαίρετη κρατική οντότητα.

     Η οικογένειά του ήταν αριστοκρατική και, όπως προείπαμε, σουηδόφωνη: ο πατέρας του ήταν ο Κόμης Carl Robert Mannerheim και η μητέρα του η, επίσης αριστοκράτισσα, Héléne (Hedvig Charlotta) von Julin. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας δέχθηκε πλήγματα: ο πατέρας του χρεωκόπησε, πράγμα που οδήγησε στη πώληση της οικογενειακής επαύλεως και στην διάσπαση της οικογενείας. Η μητέρα πέθανε το 1881 και τα παιδιά ανατέθηκαν σε συγγενείς. 

     Η εκπαίδευσή του περιελάμβανε σχολείο στην Ελσίνκι και αργότερα είσοδο στην Σχολή Δοκίμων Αξιωματικών στο Χάμινα (Hamina) το 1882. Το 1886 αποβλήθηκε από την Σχολή για πειθαρχικά παραπτώματα. 

     Στη συνέχεια μετακινήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου φοίτησε στην Ιππική Σχολή Νικολάεφσκι (Νικολάεφ) από την οποίαν απεφοίτησε το 1889 όταν, πλέον, αρχίζει και η καριέρα του ως Αξιωματικού του τσαρικού Ρωσικού Ιππικού. 

     Μέσα απ΄ όλο αυτό το "καλειδοσκόπιο" εμπειριών, την γνώση της γλώσσας και της Ρωσίας, υπηρετώντας ακόμη και στον Στρατό της, ο μέλλων Στρατάρχης υπεισέρχεται ακόμη βαθύτερα στο πεδίο της πολιτικής βγάζοντας συμπεράσματα και προετοιμαζόμενος να υπηρετήσει, μελλοντικώς, αποτελεσματικότερα την πατρίδα του Φινλανδία.  

3. Στρατιωτική πορεία στην υπηρεσία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας

3.1 Πρώιμη καριέρα

     Μετά την αποφοίτησή του το 1889 από τη Σχολή Ιππικού στην Αγία Πετρούπολη, τοποθετήθηκε ως επικεφαλής Ίλης Ιππικού στην 15η  Μεραρχία Δραγώνων στην Πολωνία. Κατόπιν μετετέθη στις υπηρεσίες της Αυτοκρατορικής Φρουράς στην Αγία Πετρούπολη, γεγονός που του έδωσε πρόσβαση στο υψηλό κοινωνικό και στρατιωτικό περιβάλλον της τσαρικής αυλής.

     Το 1892 παντρεύτηκε την Anastasia Arapova, Ρωσίδα, με την οποία απέκτησε δύο κόρες. Δυστυχώς, η αφιέρωσή του στην στρατιωτική ζωή δεν του επέτρεψε να χαρεί την οικογενειακή ζωή με αποτέλεσμα η οικογένειά του να διαλυθεί. 

     Η συμμετοχή του ως εθελοντή στον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο 1904-1905 τον έκανε να βιώσει τις πρώτες του εμπειρίες των πραγματικών συνθηκών πολέμου!

3.2 Η αποστολή στην Ασία

     Μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ιαπωνίας, ο Mannerheim έλαβε μέρος σε αναγνωριστικήν-εξερευνητικήν αποστολή στην Ασία (1906-1908), διασχίζοντας εφίππως την Κίνα, ένα κατόρθωμα σημαντικό για έναν δεινό Ιππέα. 

     Η περίοδος αυτή ενίσχυσε την προσωπική του φήμη ως εξερευνητή, αλλά και την στρατιωτική του εμπειρία.

3.3 Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος

     Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Mannerheim υπηρετούσε στο ρωσικό στρατό και έφτασε σε υψηλό βαθμό ως υποστράτηγος (major-general) και διοικητής Ιππικού Σώματος. 

     Ωστόσο, η εξέγερση του 1917 στη Ρωσία και η κατάρρευση της τσαρικής κυριαρχίας επέφεραν την έξοδό του από την ενεργό υπηρεσία — τελικά τέθηκε στην εφεδρεία τον Οκτώβριο του 1917.

4. Η δράση του στην ανεξάρτητη Φινλανδία

4.1 Επιστροφή στη Φινλανδία & ο Εμφύλιος Πόλεμος (1918)

     Μετά τη ρωσική επανάσταση, η Φινλανδία (που είχε ήδη κηρύξει ανεξαρτησία 6 Δεκεμβρίου 1917) χρειάστηκε τη συγκρότηση ενόπλων δυνάμεων. Ο Mannerheim ορίστηκε από τη Φινλανδική Κυβέρνηση ως Αρχιστράτηγος της «Λευκής Φρουράς», ενός στρατιωτικού σώματος προς αντιμετώπιση των ιθαγενών κομμουνιστών, τον Ιανουάριο του 1918, όταν οι ντόπιοι κομμουνιστές εξεγέρθηκαν για την βίαιη κατάληψη της εξουσίας με συνέπεια το ξέσπασμα εμφυλίου πολέμου μεταξύ "κατά τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ «Λευκής Φρουράς» (εθνικιστών) και «Ερυθρών» (κομμουνιστών) κατανικώντας τους «Ερυθρούς», επιτυγχάνοντας ένα ξεκαθάρισμα απελευθρωτικό για την Φινλανδία. Μετά από τη νίκη της «Λευκής Φρουράς», ανεγνωρίσθη ως Άρχων της Φινλανδίας από τον Δεκέμβριο του 1918 έως τον Ιούλιο/Αύγουστο 1919..

4.2 Μεσοπολεμική περίοδος

     Από το 1919 ως το 1931 ο Mannerheim αποσύρθηκε εν μέρει από την ενεργό πολιτική, ασχολούμενος με ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες (όπως το Κίνημα Προστασίας Παιδιών του Mannerheim) και γενικά με τον εθνικό αμυντικό σχεδιασμό. Οι προθέσεις του δεν περιορίζονταν στην διεκδίκηση "αποδοχής" αλλά ήσαν ουσιαστικές στην προσφορά ευποιίας με ουσιαστική αλληλεγγύη προς τον φινλανδικό λαό και αυτό το έδειξε τόσο στο γενικό κοινωνικό όσο και στο στρατιωτικό επίπεδο.

     Το 1931 επανήλθε στη δημόσια δράση ως Πρόεδρος της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας της Φινλανδίας, θέση που κατείχε μέχρι την έναρξη του πολέμου. Κατά την περίοδο αυτή προώθησε την οχύρωση της Καρελικής Χερσονήσου δημιουργώντας την «Γραμμή Mannerheim» ως βασική άμυνα κατά της Σοβιετικής Ένώσεως.

4.3 Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

4.3.1 Χειμερινός Πόλεμος (Winter War) 1939-1940

     Με την εισβολή της Σοβιετικής Ενώσεως στη Φινλανδία στις 30 Νοεμβρίου 1939, ο Mannerheim αναλαμβάνει εκ νέου την Αρχιστρατηγία τιθέμενος επικεφαλής των φινλανδικών δυνάμεων. 

     Η άμυνα υπό τη διοίκησή του κατέγραψε αξιοσημείωτες επιτυχίες παρά τα μειονεκτήματα που αντιμετώπιζε και ήσαν η αριθμητική υπεροχή του εχθρού, το πολύ σκληρό περιβάλλον και οι περιορισμένοι πόροι. Τελικά η Φινλανδία υπέγραψε ανακωχή στις 13 Μαρτίου 1940. 

4.3.2 Η συνέχεια του Πολέμου (1941-1944)

     Με εμφανή κοσμοθεωρητική συναντίληψη προς το ΙΙΙ Reich και τον Ηγέτη του Αδόλφο Χίτλερ, ο Carl Gustaf Emil Mannerheim, διατηρώντας το αξίωμα του Αρχιστρατήγου, συμμαχεί με την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού την σοβιετική επεκτατικήν απειλή και με απώτερη βλέψη την ανάκτηση χαμένων εδαφών.

     Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, το καλοκαίρι του 1944, καθώς η σοβιετική επίθεση στην Καρελία εντείνεται, ο Mannerheim αντικαθιστά τον Πρόεδρο της Φινλανδίας (στις 4 Αυγούστου 1944) ως Προέδρος της χώρας, με σκοπό τη διαπραγμάτευση ειρήνης και τον Σεπτέμβριο του 1944 η Φινλανδία υπέγραψε συνθήκη ανακωχής με τη Σοβιετική Ένωση.

4.3.3 Λάπλαντ Πόλεμος 1944-1945

     Μετά την ανακωχή με τη Σοβιετική Ένωση, μέσα στο ευρύτερο κλίμα του εκβιασμού των "νικητών" για την καταδίκη του "ηττημένου" Άξονος, η Φινλανδία εκβιάστηκε να αποκηρύξει την Γερμανία και το III Reich και να πολεμήσει εναντίον των Γερμανικών στρατευμάτων που αποχωρούσαν από τη βόρεια Φινλανδία (Λάπλαντ). Ο Mannerheim ως Πρόεδρος της Φινλανδίας είχε τον τελικό πολιτικό έλεγχο, αλλά η στρατιωτική ηγεσία είχε ήδη μεταβιβαστεί. 

5. Στρατιωτικές μάχες και εκστρατείες στις οποίες ο Carl Gustaf Emil Mannerheim ;elabe m;erow.

• Πόλεμος Ρωσίας-Ιαπωνίας (1904-1905): Συμμετοχή ως αξιωματικός Ρωσικού Ιππικού.

• Αναγνωριστική-εξερευνητική αποστολή στην Ασία, 1906-1908.

• Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: Υπηρεσία στον Ρωσικό Στρατό.

• Εμφύλιος Πόλεμος της Φινλανδίας (1918): Διοίκηση των «Λευκών» ενάντια στους «Ερυθρούς».

• Χειμερινός Πόλεμος 1939-1940: Επικεφαλής και διοργανωτής της φινλανδικής άμυνας εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως.

• Συνέχεια του Πολέμου 1941-1944: Από κοινού δράση με την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία κατά της Σοβιετικής Ενώσεως.

• Πόλεμος της Φινλανδίας κατά της Σοβιετικής Ενώσεως στην βόρεια περιοχή Λάπλαντ (1944-1945): εξαναγκασμός της Φινλανδίας σε σύγκρουση με το πρώην σύμμαχο Γερμανία, στον βορρά.

6. Πολιτική δράση

• Ο Mannerheim υπήρξε ευπατρίδης αριστοκράτης, με σεβασμό προς το έθνος του, εκτίμηση προς τον Γερμανικό Εθνικοσοσιαλισμό και τον Αδόλφο Χίτλερ και με έντονη αποστροφή προς τον κομμουνισμό και τους σοβιετικούς. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, πάντοτε δε επέμενε στην ανεξαρτησία της Φινλανδίας και στην διατήρηση της αυτοτελείας της έναντι κάθε μεγάλης δυνάμεως. 

• Στη ζωή του είχε ως πρόταγμα το ρητό: “Candida pro causa ense candido” (Με καθαρό σπαθί για καθαρό σκοπό) εκφράζοντας, έτσι, τον υψιπετή χαρακτήρα του συνδυασμένο με στρατιωτική Τιμή και καθαρές προθέσεις!

• Στη διάρκεια του 1918, ως διοικητής των «Λευκών», κατέβαλε προσπάθειες να περιορίσει την τιμωρό δράση τους μετά την νίκη τους επί των «Ερυθρών», αλλά δεν κατάφερε και πολλά πράγματα αφού η εγκληματικότητα των τελευταίων είχε εξεγείρει το λαϊκό αίσθημα.  

• Όταν έγινε Πρόεδρος της Φινλανδίας στις 4 Αυγούστου 1944, είχε ως βασική αποστολή τη διαπραγμάτευση για την ειρήνη με τη Σοβιετική Ένωση και τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της Φινλανδίας και αυτά τα επέτυχε κατά τρόπον υποδειγματικό. 

7. Σχέση και συνεργασία με το Γ’ Ράιχ και τον Aδόλφο Χίτλερ

     Η σχέση του Mannerheim με το III Reich και τον Αδόλφο Χίτλερ βασίζονταν στην αλληλοεκτίμηση και στην ισοτιμία όπως πρέπει να ισχύει σε κάθε συμμαχία. Κοινωνός της Εθνικοσοσιαλιστικής κοσμοθεάσεως, ο Carl Gustaf Emil Mannerheim υιοθετούσε εμπράκτως στην καθημερινότητά του τις Εθνικοσοσιαλιστικές Αξίες χωρίς περιττούς διατυμπανισμούς κι επιμένοντας στην διατήρηση της φινλανδικής αυτονομίας, όπως φάνηκε κατά την διάρκεια του συνεχούς Πολέμου 1941-1944. 

     Ομοίως και η εκτίμηση του Αδόλφου Χίτλερ προς το πρόσωπο του Carl Gustaf Emil Mannerheim ήταν εμφανής, ιδίως με την επίσκεψη του Γερμανού Καγκελαρίου στην Φινλανδία, στις 4 Ιουνίου 1942, για να τιμήσει τα 75α γενέθλια  του Φινλανδού Στρατάρχη, όπου ο Αδόλφος Χίτλερ τον παρεσημοφόρησε και του προσέφερε ένα τιμητικό ξίφος (Ehrenschwert des Führers) ενώ του απέδωσε την αναγνώριση του «Στρατάρχη της Φινλανδίας» (Suomen Marsalkka), πράξεις που επεδείκνυαν την ιδιαίτερη Τιμή που του απέδιδε ο Γερμανός Καγκελάριος.

Aυτός ο Γερμανός Καγκελάριος ο οποίος εμφανίζονταν πάντοτε ακάλυπτος και απροστάτευτος ανάμεσα στα πλήθη που τον αποθέωναν, ο μόνος Ηγέτης στην παγκόσμια Ιστορία που προστάτευε τον εαυτό του με τους αμέτρητους πιστούς που πάντοτε τον πλαισίωναν με υψωμένο το δεξί χέρι! Και η αλήθεια της Ιστορίας, παρά τη λυσσαλέα λογοκρισία και παραχάραξή της που οι εχθροί της επιχειρούν επί έναν, σχεδόν αιώνα, παραμένει ανεξίτηλα αποτυπωμένη στα πειστήρια που αποδεικνύουν τον αληθινό Νικητή της!

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αδόλφος Χίτλερ είχε απερίφραστα εκφρασθεί υπέρ του Φινλανδικού λαού τον οποίον, με κάθε ειλικρίνεια και διόλου "ρατσιστική πρόθεση" όπως ψευδώς έχει κατηγορηθεί, χαρεκτήρισε ως καλύτερον του Γερμανικού λαού κάτι που ανατρέπει την σιωνιστική μεταπολεμική προπαγάνδα η οποία προέρχεται από έναν λαό που θεωρεί κάθε μη εβραίο ως "μίασμα" (γκοίμ) όπως τεκμηριώνεται στο ιερό βιβλίο του το "Ταλμούδ". .

Τέλος, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε και τoν, από πλευράς του Στρατάρχη Carl Gustaf Emil Mannerheim, αμοιβαίο σεβασμό προς το III Reich και τον Ηγέτη του, Γερμανό Καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ όπως αποκαλύπτουν οι επίσημες φωτογραφίες από την συνάντησή τους της 4ης Ιουνίου 1942, όταν ο Φινλανδός Στρατάρχης υποδέχθηκε τον Γερμανό Καγκελάριο όχι με την αμιγώς φινλανδική εκδοχή στολής, αλλά με την εκγερμανισμένη, φέροντας όλα τα Γερμανικά Παράσημα που του είχαν απονεμηθεί από το ΙΙΙ Reich, ενώ στον αριστερό βραχίονά του έφερε το επίρραμμα με το έμβλημα "S" που εκφράζει το στρατιωτικό σώμα της «Λευκής Φρουράς» (Suojeluskunta) του οποίου ήταν επικεφαλής κατά τον εσωτερικό πόλεμο της αντιμετωπίσεως των κομμουνιστών. Σε αυτή την συνάντηση ηχογραφήθηκε και η υποβλητική φωνή του αειμνήστου Καγκελαρίου την οποία μπορούμε να ακούσουμε εδώ. 

Το σιδηροδρομικό βαγόνι στο οποίο έλαβε χώρα η συνάντηση του Αδόλφου Χίτλερ με τον Carl Gustaf Emil Mannerheim εκτίθεται από το 1969 στο Σιδηροδρομικό Μουσείο του Kiskokabinetti στην Sastamala της Φινλανδίας (Εθνική Οδός 12) αναλλοίωτο όπως ήταν κατά την ημέρα εκείνης της συναντήσεως με μόνη προσθήκη φωτογραφικών κάδρων με τον Γερμανό Καγκελάριο και τον Φινλανδό Στρατάρχη και είναι προσβάσιμο στο Κοινό κατά την ημέρα των γενεθλίων του Carl Gustaf Emil Mannerheim.

8. Διακρίσεις, Παράσημα και Τίτλοι    

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Carl Gustaf Emil Mannerheim τιμήθηκε με 82 παράσημα και διακρίσεις από περισσότερες από είκοσι χώρες. Ο ακόλουθος κατάλογος συγκεντρώνει, με βάση τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία, τις σημαντικότερες φινλανδικές και διεθνείς Tιμές που του απονεμήθηκαν.

I. Φινλανδικά Παράσημα και Διακρίσεις

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Τίτλος “Marsalkka Suomen – Marshal of Finland”	Ανώτατος στρατιωτικός τίτλος, μοναδικός στην ιστορία της χώρας	4 Ιουνίου 1942
Order of the Cross of Liberty	1η Τάξη – Grand Cross with Swords	1918 / 1941
Mannerheim Cross of the Cross of Liberty	1η Τάξη (Ristin I luokka)	7 Οκτωβρίου 1941
Order of the White Rose of Finland	Grand Cross with Collar and Swords and Diamonds	1936–1944
Order of the Lion of Finland	Grand Cross with Swords	1944
Medal of Liberty 1st Class	Μετάλλιο για ανδρεία στο πεδίο της μάχης	1918
Philosophiae Doctor Honoris Causa (Πανεπιστήμιο Ελσίνκι)	Επίτιμο διδακτορικό φιλοσοφίας	1919

II. Παράσημα Ρωσικής Αυτοκρατορίας (προ 1917)

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of St. Anna	4ης–1ης Τάξης	1891–1914
Order of St. Stanislaus	3ης–1ης Τάξης	1890–1914
Order of St. Vladimir	4ης–2ης Τάξης	1909–1916
Order of St. George	4ης Τάξης	1914

III. Παράσημα Σουηδίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of the Sword	Commander Grand Cross	1918
Order of the Polar Star	Grand Cross	1936
Order of the Seraphim	Knight	1919

IV. Παράσημα Γαλλίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Légion d’Honneur	Chevalier (1902), Officier (1910), Grand Croix (1939)	1902–1939

V. Παράσημα Γερμανικής Αυτοκρατορίας και ΙΙΙ Reich

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Iron Cross	2ης και 1ης Τάξης	1918
Knight’s Cross of the Iron Cross	Αναφ. 1942 (ανεπιβεβαίωτο)	1942
Order of the German Eagle	Grand Cross in Gold with Star	1942
Προσωπικό Σπαθί του Χίτλερ	Τελετουργική τιμή	1942

VI. Παράσημα Ιταλίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of Saints Maurice and Lazarus	Officer	1902
Order of the Crown of Italy	Grand Officer	1941

VII. Παράσημα Ουγγαρίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of Merit of the Kingdom of Hungary	Grand Cross with Crown of St. Stephen	1942

VIII. Παράσημα Ιαπωνίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of the Rising Sun	Grand Cordon with Paulownia Flowers	1942

IX. Παράσημα Κροατίας

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of the Crown of King Zvonimir	Grand Cross with Swords	1942

X. Παράσημα Ελλάδος

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Σωτήρος	Officer	1902
Τάγμα Γεωργίου Α'	Commander (ανεπιβεβαίωτο)	-

XI. Διάφορα Παράσημα από άλλες χώρες

Παράσημο / Τάγμα	Βαθμίδα – Περιγραφή	Έτος / Περίοδος
Order of the Crown (Ρουμανία)	Grand Cross	-
Order of the Crown (Βέλγιο)	Grand Cross	-
Order of the Dannebrog (Δανία)	Commander	-
Order of the Crown of Yugoslavia	Grand Cross	-
Royal Victorian Order (Ην. Βασίλειο)	Honorary Knight Commander (αναφ.)

 

9. Σκιαγραφία μέσα από τον χώρο του 

    Είχαμε την ευκαιρία και την Τιμή να ξεναγηθούμε στους χώρους του "Μουσείου Mannerheim", δηλαδή του σπιτιού του που βρίσκεται στο Ελσίνκι, να ακούσουμε τον επιτετραμένο Ξεναγό και Επιμελητή του Μουσείου (η επίσκεψη γίνεται πάντοτε με ξενάγηση) και να κρατήσουμε ένα λεπτομερές οπτικοακουστικό "υλικό" του οποίου η ανάλυση και σύνθεση σκιαγραφεί την πολυσχιδή προσωπικότητα του Στρατάρχη Carl Gustaf Emil Mannerheim.

     Kατ΄αρχήν, το ίδιο το κτήριο παραπέμπει σε μία αρχιτεκτονική ενδεικτικής αρχαιο-ελληνικής εμπνεύσεως, λιτής, συμμετρικής αλλά και στιβαρής, ένα πραγματικό "λίκνο" που αντιστοιχεί στον ένοικό του... Στο συγκεκριμένο απέριττο ακίνητο, τη βίλα «Kalliolinna» το οποίο  ε ν ο ι κ ί α ζ ε  από το 1924 έως τον θάνατό του το 1951 και βρίσκεται στην οδό Kalliolinnantie 14 της συνοικίας Kaivopuisto, έζησε ο Φινλανδός Στρατάρχης τα, περίπου, τριάντα τελευταία χρόνια της ζωής του και μετά τον θάνατό του στη Λωζάνη (27/1/1951) και τον ενταφιασμό του  στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Ελσίνκι (Hietaniemen hautausmaa) το "Ίδρυμα Mannerheim" που αμέσως συγκροτήθηκε (Mannerheim-säätiö), οργάνωσε το οίκημα αυτό ως μουσειακό χώρο με έμφαση στην αλήθεια της καθημερινότητος του Στρατάρχη ανοίγοντας την ίδια χρονιά (1951) τις πόρτες του στο Κοινό. 

Το "Μουσείο Mannerheim" διατηρεί το προσωπικό περιβάλλον του ενοίκου του ταυτοχρόνως, δε, στεγάζει τις συλλογές του και αρχειακό υλικό παραμένοντας και Οικία και Μουσείο, με διπλό ρόλο: ιστορικό μνημείο και χώρος τεκμηριώσεως της ζωής του.

Η έκθεση έχει διατηρηθεί σε τεράστιο βαθμό ανεπηρέαστη' τα περισσότερα δωμάτια διατηρούν την αυθεντική διακόσμηση της δεκαετίας του 1940, με ανέπαφα τα έπιπλα, την Βιβλιοθήκη, και τα προσωπικά αντικείμενα του Mannerheim.

Στο ισόγειο, όπου και ο χώρος υποδοχής, το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι οι τεράστια Βιβλιοθήκη με 5.300 τίτλους σε 14 γώσσες, που καλύπτουν μιαν ευρύτατη θεματολογία αποκαλύπτοντας έναν ανήσυχο νου που παρατηρούσε τον Κόσμο ευρυδιάστατα! Σε περίοπτη θέση και οι τόμοι του Αισχύλου!

Εδώ βλέπουμε και πολλά ενθύμια των ασιατικών εξερευνήσεών του, κυρίως, κινεζικής τέχνης την οποία ως φαίνεται εκτιμούσε ιδιαιτέρως.

Η περιπλάνησή του στην Ανατολή, είναι βέβαιο ότι τον έφερε σε επαφή με τεγκρικές προσεγγίσεις και κάποια απ΄ τα προσωπικά αντικείμενά του το μαρτυρούν.

Όπως και κάποια άλλα μαρτυρούν την εξισορροπημένη σχέση του με τον Βουδισμό μιας κι η "ισορροπία" είναι τεκμήριο υπαρξιακής ισορροπίας του ...Ιππέως.

Αλλά το κοχύλι... το κοχύλι, αυτό το μυστηριακό αντικείμενο που μαρτυρά πολλά και ...εσωτεριστικά, το αντικείμενο που όπου κι αν υπάρχει, από τα βάθη των θαλασσών μέχρι τα ανθρώπινα χέρια, υποδηλώνει την μαγεία στο απόκρυφο "άγνωστο", σ΄ αυτό που πρέπει να αποκαλυφθεί κι αυτό το κοχύλι δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει σ΄ αυτό τον χώρο και να μην υπογραμμίζει την διαρκή ανησυχία του κυρίου του προς αυτό που τον κατηύθυνε σε όλο του τον βίο, από την Ιππική Σχολή Ιππικού της Αγίας Πετρουπόλεως ως την μακρινή Κίνα!

Επίσης, εδώ κυριαρχούν πολλά τρόπαια από τα κυνήγια του τα οποία πάντοτε είχαν ως στόχο μεγάλα θηράματα.

Τεκμήρια της βαθύτατης φυσιοδιφίας του υπάρχουν παντού και ο επισκέπτης νομίζει ότι, ξαφνικά, βρίσκεται σε έναν Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Στον χώρο αυτό βλέπουμε και όσα αγαπημένα όπλα τον εντυπωσίασαν στην ζωή του και δεν ήσαν όλα πυροβόλα... Πάντοτε, ένας ρομαντικός πολεμιστής έχει τις δικές του "θεάσεις πολέμου" και τις αποκαλύπτει με τον τρόπο του...

Παντού, δε, ο Ίππος σε πολλές "εκδοχές" στον χώρο ενός Ιππέως και, κυρίως, ειλικρινούς φιλίππου, ένα μοτίβο που δεν αφήνει αμαγνήτιστο κανένα βλέμμα...

Τα πορτρέτα των Προγόνων του, οι φωτογραφίες των συγγενών του αλλά και τα παράσημά του κυριαρχούν σ΄ αυτό τον χώρο και υποχρεώνουν τον επισκέπτη σε μακρά παρατήρηση και θαυμασμό, προκειμένου να αντιληφθεί το "μέγεθος" της προσωπικότητος του Carl Gustaf Emil Mannerheim!

Άτομο σκεπτόμενο που αποζητούσε ιδανικό περιβάλλον εμπνεύσεως, προτιμούσε το ημίφως, αυτό που αναδεικνύει τα πάντα πολύ ακριβέστερα από το οιονδήποτε καταυγάζον φως, αυτό που υποχρεώνει το βλέμμα να συγκροτηθεί και να αντιληφθεί την λεπτομέρεια που συνθέτει το ο,τιδήποτε και ολόκληρο τον Κόσμο.

Παρά ταύτα, πάντα το φως στον χώρο αυτό, όπως και στη ζωή του, ήταν σε ετοιμότητα καταυγάσεως της αλήθειας του Κόσμου και των πραγμάτων αν και ο ίδιος παρέμενε σταθερός αντιλήπτωρ της περιρρέουσας πραγματικότητος.

Με εμφανή την αριστοκρατική προσέγγιση του ενοίκου, το κάθε τι εδώ μέσα δείχνει μια συγκρατημένη ποιότητα επιλογών που δεν παρεκκλίνει προς το "δεκανίκι" του χρήματος για την όποιαν επίδειξη, αλλά αρκείται στην αισθητικήν "αλήθεια" του για να καθηλώσει τον επισκέπτη.

Ο Στρατάρχης Carl Gustaf Emil Mannerheim παρέμεινε ένα υπόδειγμα στρατιώτη, κάτι που μαρτυρά η υποδηματοθήκη του!

Όμως, αυτή η στρατιωτική ιδιότητα τούτης της εμβληματικής προσωπικότητος, κάθε άλλο παρά τον εμπόδισε από το να είναι και ένας αριστοκράτης πολίτης του κόσμου!

Με πολύ προσοχή όλα του τα υποδήματα, όλα του τα ενδύματα, όλες του οι στολές και τα παραφερνάλια αντιστοιχούσαν στην Αξία του φορέως τους και το πιστοποιούσαν ακόμη και στην τελευταία λεπτομέρειά τους.

Μέχρι και οι γκέτες απαραίτητες για την υπόδηση περιπάτου στην υποδηματοθήκη ενός πολιτισμένου Ευρωπαίου, όπως απαιτούσε όχι μια "μόδα" αλλά οι ανάγκες κινήσεως σε ένα περιβάλλον όπου η ασφαλτόστρωση δεν ήταν καθιερωμένη κι οι λάσπες απειλούσαν την καθαριότητα.

Και ποτέ, μα ποτέ, δεν ξεχνούσε ότι ήταν ένας βορειο-Ευρωπαίος Φινλανδός, ακόμη και στις ώρες της ιδιωτικής απομονώσεώς του μέσα στον χώρο του!

Εντύπωση μας έκανε, περιδιαβαίνοντας τους χώρους αυτού του σπιτιού, η προσοχή που έδινε ο Στρατάρχης στην πολιτικήν αμφίεσή του η οποία μετέφερε την στρατιωτική ευταξία και πειθαρχία σε όλη της την έκφανση.

Το ενδυματολογικό πρωτόκολλο ακόμη και στην πολιτική του ενδυμασία παρέμενε στρατιωτικά τηρούμενο ώστε να παραπέμπει συνεχώς σε στολή!

Εντύπωση μας έκανε ένα έκθεμα που παρουσίαζε μια θερινή, πολιτικήν, ενδυμασία του Στρατάρχη με έναν άψογο κόμβο γραβάτας υποδειγματικά διευθετημένο και προσεκτικότατα δεμένο χωρίς καμία χαλαρότητα, εν αντιθέσει με τις σημερινές "γραβατοφορεμένες περσόνες" ..."πολιτικών" των μεσημεριανών βοθροκάναλων οι οποίες θα μπορούσαν να σταθούν μόλις και μετά βίας σε κάποια γυφτοπασαρέλα καταυλισμού. Βεβαίως, το "στήσιμο" του εκθέματος είναι αποτέλεσμα των μετέπειτα Επιμελητών του Μουσείου, πάντοτε όμως με την πιστή μεταφορά πληροφοριών από φωτογραφίες εποχής. Και θυμηθήκαμε ανάλογες ενδυματολογικές προσεγγίσεις των αειμνήστων Ελλήνων Ιωάννη Βουλπιώτη, Νικολάου Γορδίου, Μιλτιάδη Μαρούλη κ.ά., αυτών των εκφραστών μιας "άλλης εποχής" και, διόλου συμπτωματικώς, της ίδιας κοσμοθεωρητικής προσεγγίσεως με τον Φινλανδό Στρατάρχη! Τίποτε το τυχαίο και ευτυχείς όσοι μάθαμε, τουλάχιστον, να δένουμε σωστά, έστω, μία γραβάτα...

Με λίγα λόγια, παραμένοντας υποδειγματικός στρατιώτης αλλά και σεβόμενος τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής του δεν απέπνεε τον "κοσμοπολιτισμό" όπως παρεξηγημένα τον εννοούν πολλοί, αλλά ενίσχυε την εικόνα του στρατιώτη ακόμη και στην ιδιωτικότητά του! Και, ανεβαίνοντας από το ισόγειο, στον επάνω όροφο όπου και τα προσωπικά ενδιαιτήματά του, επιβεβαιώνουμε το συμπέρασμά μας...

Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί ότι ο Κυβερνήτης μιας χώρας θα επέλεγε ως ατομικό κρεβάτι του στην κρεβατοκάμαρά του μια κλίνη ...εκστρατείας μέσα σε ένα περιβάλλον υποδειγματικής απλότητος! Ε, αυτό ήταν το υπνοδωμάτιο του Carl Gustaf Emil Mannerheim!

Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί ότι ο Κυβερνήτης μιας χώρας θα κοιμόταν σε μία υπηρεσιακή, απέριττη, κλίνη ...εκστρατείας και, μάλιστα, χωρίς στρώμα! Κι όμως, αυτό ήταν το κρεβάτι ενός Στρατάρχη στην ιδιωτική κατοικία του, ενώ κυβερνούσε την Φινλανδία!

Το ίδιο απλές και ...φθαρμένες οι παντόφλες του, παραμελημένες ως "εκτός δημοσίου βλέμματος", τεκμηριώνουν την πραγματική περιφρόνησή του προς ό,τι αφορά στα δευτερεύοντα κι υπερβάσιμα!

Όμως, αυτό που έρχεται σε άμεση επαφή με την ύπαρξή του, το νυχτερινό σερβίτσιο, κρυστάλλινο και διαυγές, δείχνει τον αυτοσεβασμό, παράμετρος που αγνοείται από τους σημερινούς κοινωναθρώπους.

Το ίδιο απλό και πεντακάθαρο και το μπάνιο στο ιδιάιτερο ενδιαίτημά του, ελληνικής δωρικότηος των σκευών και λευκής αρμονίας!

"Ναυτικής" σχεδιάσεως οι στρόφιγγες των βρυσών, έτσι, για να θυμίζουν το περιβάλλον των βορείων θαλασσών.

Και λιγοστά τα είδη "περιποιήσεως", μόνον ό,τι απιτείται για μετά το ξύρισμα!

Τέλος, η ευθυγραμμισμένη γραφή του ακόμη και υπό συνθήκες βιασύνης τεκμηριώνει την πολλαπλή "ισορροπία" του γράφοντος, το χέρι του οποίου εκπαιδεύθηκε από τις ηνίες να παραμένει ευσταθές και αταλάντευτο σε ο,τιδήποτε επιχειρεί!

10. Αξιολόγηση 

     

Ο Carl Gustaf Emil Mannerheim θεωρείται κατά κοινή παραδοχή του Φινλανδικού λαού αλλά και από όσους γνωρίζουν την φινλανδική ιστορία  ως ο σημαντικότερος στρατιωτικός και πολιτικός Ηγέτης της Φινλανδίας κατά τον 20ό αιώνα. Η ικανότητά του να κατευθύνει τη χώρα σε κρίσιμες στιγμές, κατά την ανεξαρτησία, τον εμφύλιο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι παγκοίνως αναγνωρισμένη και παρά τις εκβιαστικές πιέσεις λόγω της συνεργασίας του με το ΙΙΙ Reich και τον Γερμανό Καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ, η αναγνώρισή του ως "Εθνικού Ήρωος" είναι αδιαμφισβήτητη! 

Εμείς οι Έλληνες, θα μπορούσαμε να τον παραλληλίσουμε με την επιτομή εντιμότητος και ηρωισμού και επί τρεις φορές Έλληνα Πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα ο οποίος, με ανάλογα ηθικά και πνευματικά προσόντα καθώς και κοσμοθεωρητική Παιδεία, κατάφερε να πεθάνει πάμπτωχος και χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο, ακόμη και με το νεκρικό κοστούμι με την ευγενή προσφορά φίλου του, παρά τις παρεμβάσεις ακόμη και των Ανακτόρων για την απόκτηση έστω ενός απλού τηλεφώνου! Δυστυχώς, με τις δημοκρατίες σήμερα να αποτελούν "εκτροφεία" διεφθαρμένων και δειλών κυβερνώντων, όλα όσα προανεφέρθησαν δείχνουν ότι η "εποχή" άλλαξε δεινότατα επί τα χείρω!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ