ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΑ:
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚ
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Η δια βίου απέχθειά μου προς τις εκμαυλιστικές θρησκείες και τους ρασοφόρους αβανταδόρους τους δεν με εμπόδισε, για δεύτερη φορά στη ζωή μου, να εκτιμήσω έναν βαθμούχο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, απόγονο Οικογενείας Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως και όχι μόνον γι αυτό. Ο Μgr. Bua που έφτασε από μακριά για να συναντηθούμε και να ανταλλάξουμε σκέψεις για ένα κοινό παρελθόν Οικογενειών, απέπνεε κοσμικότατη και διόλου "ψευδεπίγραφη εκκλησιαστική" ευγένεια και πνευματικότητα, χωρίς λιγδιάρικα κοτσίδια και σκορδόβρωμα όπως οι "ομόλογοί" του του "ανατολικού" ...μαντριού. Πρόσεξα τις λεπτές βελονιές του ευπρεπέστατου όσο και λιτού "σχήματός" του και τον διακριτικότατο φιλντισένιο σταυρό του, εν αντιθέσει με τα χοντρο-φτιαγμένα και χρυσο-φορτωμένα ράσα των "ανατολικών" και τον εξετίμησα περισσότερο. Τουλάχιστον, αυτός ήταν "σύννομος" με το λειτούργημά του. Μέτρησα την σωματοδομή του και δεν ανακάλυψα ούτε κιλό παραπανίσιο για τα 64 χρόνια του (δέκα χρόνια μικρότερός μου) και παρετήρησα τα υποδήματά του: δερμάτινα αθλητικά καμουφλαρισμένα σε ...αμπιγιέ, περιπάτου! Ήταν προετοιμασμένος! Ο χρόνος της συναντήσεώς μας περιορισμένος, με το "χρονόμετρο", αφού συνόδευα 32 ρωμιούς και ήμασταν στον άδειο ναό των Φραγκισκανών του περιτειχισμένου ιστορικού κέντρου του Ντουμπρόβνικ, έτοιμοι ν' ανηφορήσουμε για να με ξεναγήσει ο φίλτατος Mgr.
%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1.JPG)
Οι ναοί έχουν μια χρησιμότητα, παρέχοντας ήρεμες συνθήκες επικοινωνίας (και ...συνωμοσίας!), τουλάχιστον, ηπιότερες από τις καφετέριες... Ξεκινήσαμε, ακούγοντάς τον να μου λέει στα Ιταλικά: "Μόνο, μη τρέχεις!" Και προσεπάθησα να μην τρέχω, όμως, ο χρόνος έτρεχε...
%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1.JPG)
Aφήνοντας πίσω μας τα στεγνά ...βαπτιστήρια και τα άδεια εξομολογητήρια, ροβολήσαμε για τα ανηφορικά σκαλοπάτια που μας οδήγησαν σ΄ έναν εγκαταλελειμμένον εξώστη κάποιου, πρώην, ημιϋπαίθριου καφέ, κάτι σαν μιαν έρημη "αετοφωλιά" που "επέβλεπε" όλη τη παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ με το λιμάνι της. Του είχα ζητήσει να αποφύγουμε πολυσύχναστα μέρη και κατάλαβα ότι το ίδιο ήθελε κι εκείνος. Όμως, δεν φανταζόμουν ότι θα επέλεγε το ιδανικότερο σημείο που θα συνεδύαζε τις ανέσεις μιας κοσμικής καφετέριας χωρίς ...καφετέρια κι έτσι, απερίσπαστοι από σερβιτόρους και θορυβώδη πλέμπα με διαρκώς ηχορρυπαίνοντα φορητά τηλέφωνα και ατέρμονα "κακαρίσματα", αξιοποιήσαμε τους παρατημένους πάγκους της, άλλοτε καφετέριας, απολαμβάνοντας την πανοραμική θέα. Ο Mgr. ήξερε να επιλέγει ό,τι ιδανικότερο, δημιουργώντας "ατμόσφαιρα" που εντυπωσίασε τον νεοφερμένο. Αυτοί οι ρωμαιοκαθολικοί μεγαλοπαπάδες δεν παίζονται στην Αισθητική και στις δημόσιες σχέσεις.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.JPG)
Κι εκεί, στ΄ αψηλά, δώσαμε κλότσο στην ανέμη να γυρίσει και Ιστορία κι όχι "παραμύθι", να αρχίσει! Σε μια αντιφασιστική αγέλη που ζει με παραμύθια, ένα ακόμη σε τι θα ωφελούσε;
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Στη μισή ώρα που μας απέμενε και τι δεν μου εξιστόρησε... Και τι δεν μου έδειξε, από κει ψηλά, στη πόλη και στο λιμάνι που ξεδιπλώνονταν κάτω απ΄ τα πόδια μας... Και τι δεν με δίδαξε από μιαν Ιστορία που παραμένει ολοζώντανη στους ρέκτες της, ενώ, στο υποπόδιο του "εξώστη" μας οι τουρίστες κατάπιναν πίτσες και παγωτά, περιφερόμενοι ανυποψίαστοι στη Placa...
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Ο συναντιλήπτωρ Mgr. Bua ξεκίνησε με την διευκρίνηση ότι το Ντουμπρόβνικ ιδρύθηκε μεν από πρόσφυγες της Επιδαύρου (αποικίας της Ανατολικο-Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ή "Παλαιά Ραγκούσα") ως "Πολιτεία της Ραγκούσα" και αυτό το "Πολιτεία" (Republica) οι σύγχρονοι ιστορικοί παραχαράκτες το μεταφράζουν ως "δημοκρατία" (democrazia) προς πρόκληση συγχύσεως και απαλοιφής της τεράστιας αποστάσεως μεταξύ της αριστοκρατικής και αντιδημοκρατικής "Πολιτείας" και της οχλοκρατικής "δημοκρατίας", ένα σημείο στο οποίο κι εγώ επέμεινα κι επιμένω και το επεσήμανα και στις ξεναγήσεις μου προς τους μεταφερόμενους ρωμιούς! Κι όταν κάποιοι δύσπιστοι επεστράτευσαν στα τηλέφωνά τους το ίντερνετ και την παντελώς αναξιόπιστη "Wikipedia" (εβραιο-Απαιδεία) επικαλούμενοι το ανεκδιήγητο "Δημοκρατία της Βενετίας" τους ρώτησα, ποια "δημοκρατία" δικαιολογεί την ανάδειξη Ηγεμόνος(!) όχι με την λαϊκή ψήφο, αλλά με την υπόδειξη ενός συμβουλίου 10 ...εστεμμένων ευγενών(!); Και, οι βέβηλοι σάστισαν και ...βουβάθηκαν!
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Κατόπιν, μου επεσήμανε την σχέση της αρβανίτικης Οικογενείας των Μπούα με τους Ιλλυριούς πρωτο-κατοίκους του Ντουμπρόβνικ, Πλεραίους (Pleraei). Κι εδώ, τον 13ο αιώνα πιστοποιείται για πρώτη φορά και η ύπαρξη της Αλβανικής γλώσσας όταν ένας μάρτυρας εγκλήματος, στις 14 Ιουλίου 1284, καταθέτει ότι άκουσε στην Α λ β α ν ι κ ή γλώσσα μια φωνή.
Το λάβαρο της Στρατιωτικής Οικογενείας των Μπούα
Moυ ανέπτυξε την μεγάλη σημασία των Κρατικών Αρχείων της Πολιτείας της Ραγκούσα στο Ντουμπρόβνικ (DADU) τα οποία καλύπτουν μία χρονική περίοδο από τον 13ο-19ο αιώνα και εκτείνονται σε έναν όγκο 300 ενοτήτων σε 2.700.000 σελίδες και μου κατονόμασε τις Οικογένειες των Στρατιωτών που διέμειναν στο Ντουμπρόβνικ, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του ως εξής:
BUA (1450-1600)
RENESI (147-1600)
CRESCIA (1460-1550)
CAPUZZIMATI (1480-1550)
ALAMBRESI (1480-1550)
BASTA (1510-1620)
RALLIS (1460-1550)
MEKSI (1470-1600)
ZAMPA (1470-1550)
ZORZI/GIORGIO (1480-1550)
CAPPELLETTI (1490-1550)
STRATIGO (?)
Πακτωλός πληροφοριών και "αδάμας" ιστορικής μνήμης ο Mgr. Bua, δεν παρέλειψε να με παραπέμψει και στο έργο του Ισπανού Ιστορικού José M . Floristán ο οποίος έχει μελετήσει επισταμένως την Ιστορία των Ελλήνων και άλλων Στρατιωτών της Δύσεως! Τελικώς, αυτό το ταξίδι στις Δαλματικές Ακτές ήταν πολύτιμο... όσο κι ο Mgr. Bua!
%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1%CE%B1.JPG)
Στον ελάχιστο χρόνο και τις οχυρώσεις μου εξήγησε κι την διακίνηση των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως, ακόμη και με την πειρατική δραστηριότητά τους προς διασφάλιση των "απαραιτήτων" και τις ιστορικές "φάσεις" του Ντουμπρόβνικ με τις επιδράσεις του "κατά μήκος" πολλών και διαφορετικών ιστορικών περιόδων, πολιορκητών και κατακτητών.
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Κι όταν το έφερε η συζήτηση, ο Mgr. Bua γνώριζε ότι η Ελληνική επανάσταση έγινε τον ιη' αιώνα στην Λάμαρη και όχι τον ιθ' στην Λαύρα, γνωρίζοντας και τους πρωταγωνιστές της παλινορθώσεως της Ελλάδος! Άραγε, ποιος ανιπτόπους ανατολικο-ορθόλοξος ρασοφόρος το γνωρίζει; Kαι ποιος εξάρχων της ανατολικο-ορθολοξίας θα γελούσε, όπως γελάσαμε με τον Mgr. Bua, αναφερόμενοι στο παραμύθι των "κρυφών σκολιών" που αναμασούν σαν τσιχλόφουσκα οι ανιστόρητοι σκοταδιστές της οθωμανολαγνικής "ορθολοξίας";
%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91%CE%91.JPG)
Τώρα, μετά από εκείνη την, ανθρωπιστικού χαρακτήρος, συνεργασία μου με την Καθολική "Caritas" αναμένω τον τρίτο Ρωμαιοκαθολικό μεγαλοπαπά στη ζωή μου μετά τον Μgr. Bua τον οποίο αποχαιρέτησα αφού φωτογραφηθήκαμε και με φωτογράφησε να ρεμβάζω από ψηλά την πόλη των παλιών εκείνων Πλεραίων! Για να δούμε ποιος θα είναι ο επόμενος Mgr....
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.JPG)
