EΓΚΑΡΔΙΩΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!
Πόσο συγκινητικό να βλέπεις σε μια μνημειακήν έκδοση, μιαν αφιέρωση η οποία γράφηκε με πράσινη μελάνη το 1944 στην ιστορική Γοτίγγη (Göttingen) όπου ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", έδωσε, στο Ίδρυμα "Max Planck", τις αποφοιτήριες εξετάσεις του...
Και πως να ευχαριστήσεις, άραγε, τον ευγενέστατο δωρητή της εκδόσεως αυτής ο οποίος, παρά την πυρετώδη προετοιμασία του για μετακίνηση σε μακρινή χώρα, μεριμνά για τον εμπλουτισμό της Βιβλιοθήκης μας με κάτι χρησιμότατο και σπανιότατο;
Κορυφαίος Αρχιτέκτων της νεώτερης Ευρώπης ο Albert Speer σε μία κοινωνία κορυφαίας Αισθητικής, εκείνης του ΙΙΙ Reich, με τα έργα του βανδαλισμένα από τους βάρβαρους ηττημένους "νικητές" να μαρτυρούν την νίκη των "ηττημένων" ολοζώντανα στα σχέδια και τις μνήμες!
H απαράμιλλη θεουργία της Γερμανικής Εθνικοσοσιαλιστικής Τέχνης στην ακροκεραύνια αρχιτεκτονική της έκφανση, αποτυπωμένη στο σχεδιαστήριο του ονειρικού Albert Speer, μεταφέρεται στις αισθήσεις μας μέσα από τις σελίδες αυτής της "μαρτυρίας" με τίτλο "ΝEUE DEUTSCHE BAUKUNST", του τόμου τον οποίο μας αφήνει πίσω του ο ευπατρίδης κ. R.F.W. o οποίος, την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές ταξιδεύει προς Ανατολάς!
Σελίδες που αναβλύζουν αρχιτεκτονικήν αρμονία, σελίδες που τεκμηριώνουν την απώλεια ενός περιβάλλοντος δομικής τελειώσεως το οποίο κατεκρήμνισαν οι άτεχνοι ηττημένοι "νικητές", σελίδες υψηλού Πολιτισμού οι οποίες αφ΄ εαυτού τους είναι αρκετές για να δικαιώσουν μιαν Ευρώπη η οποία, αν και ερειπιώσα, νομοτελειακώς θα ανορθωθεί επ΄ αγαθώ της Αισθητικής του άνω θρώσκοντος!
Aυτό το βιβλίο δεν διαβάζεται, απλώς, αλλά και ακούγεται! Ακούγεται με τον βαγκνερικό καταρράκτη ενός "Tannhäuser" που διευθύνεται από τον Hans Knappertsbusch όπως ακριβώς και τότε, το 1940 διότι, έτσι, με συζυγή οπτικοακουστική τελειότητα, η Αρχιτεκτονική αποκωδικοποιείται και γίνεται κτήμα των Αισθήσεων όπως ο Άνθρωπος μπορεί να απολαύσει.
Κι ας απολαύσουμε έτσι ολοκληρωμένα τον θεουργό Albert Speer από το ράφι της Βιβλιοθήκης μας, όπως στέκεται πλάι στο άλλο μνημειακό έργο του "DIE NEUE REICHSKANZLEI", υπενθυμίζοντάς μας ότι οι Θεοί και τα έργα τους δεν δολοφονούνται ούτε από πυρηνικές βόμβες, ούτε από δολερούς τοκογλύφους, αλλά καταυγάζουν στο στερέωμα μέσ' απ΄ τα ολύμπια δώματα όπου διαιωνίζονται υπαγορεύοντας τους νόμους του ανθρώπινου πεπρωμένου!
