Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πεντελη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πεντελη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021

ΟΡΕΙΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΗ ΠΕΝΤΕΛΗ

ΟΡΕΙΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ 

ΣΤΗ ΠΕΝΤΕΛΗ

     "Φωτισμένη" πρωτοβουλία η έμπνευση για μια ορεινή Προπόνηση Τοξοβολίας του Συνασκουμένου Μάνου Τσαγκαρογιαννάκη ο οποίος διατηρεί άριστους "συνδέσμους" με τη γειτονιά του, την Πεντέλη! 

     Και όπως ήταν φυσικό, μια τέτοια πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να γίνει αμέσως αποδεκτή από τον Αρχηγό της Ομάδος Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη ο οποίος όχι μόνον δεν αφήνει εκπαιδευτικήν ευκαιρία να πάει χαμένη αλλά κι επιδεικνύει μια συνεχή και συστηματική ερευνητική διάθεση για το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο.

      Έτσι, με ένα ευέλικτο πενταμελές "σχήμα",  βρεθήκαμε κι αυτή την Κυριακή στα ορεινά μονοπάτια της Πεντέλης, όχι προς την πλευρά των Αθηνών απ΄ όπου κάποτε, με την παρουσία του Δασκάλου Kassai Lajos, ξεκίνησε η λειτουργία των "Ελλήνων Κενταύρων", αλλά από την αντίθετη, του Γερμανικού Στρατιωτικού Νεκροταφείου, όπως ήταν η επιλογή του Μάνου μας!

      Στα "περάσματα των Κεραυνών", λοιπόν, της Πεντέλης, σε μιαν φυσικήν έκταση όπου τα αστροπελέκια συγκατοικούν με τις ψυχές γενναίων πολεμιστών των οποίων η θυσία, τελικώς, δεν ωφέλησε μια χώρα προορισμένη να αυτοκαταστραφεί στην άβυσσο των ανομημάτων της!  

      Η σημερινή εξόρμηση με Αρχηγό Βολής τον Μάνο, όντως, υπήρξε μία από τις χρησιμότερες εκπαιδευτικές εμπειρίες μιας Σχολής, όπως αυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", η οποία επί δεκαέξι χρόνια συλλέγει προσεκτικά πολύτιμα διδάγματα, εφαρμόζοντάς τα στις δράσεις της. 

      Το πρώτο και σημαντικότερο που διδαχθήκαμε σήμερα ήταν ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο αρνητικό κι επικίνδυνο από την καλοκάγαθη ...."παρείστικη διάθεση"  κάποιων που "μαζεύονται" για να χαρούν ...τοξεύσεις στη φύση, περιφρονώντας όλο εκείνο το αυστηρό πλαίσιο που διέπει την εκπαίδευση μιας πολεμικής τέχνης, εμφανίζοντάς το ως "κουραστικό" και "περιττό" ενώ δεν είναι τίποτε λιγότερο από το "ευαγγέλιο" ενός ασφαλούς αποτελέσματος! Κι αυτή η παρείστικη διάθεση η οποία εντείνεται μέσα στο πλαίσιο τοξεύσεων από ορύγματος (διότι το είχαμε κι αυτό...) θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη, για ευνόητους λόγους.

     Πόσο αρνητικό έως και πλήρως επικίνδυνο αυτό το "να περάσουμε καλά" ή, ακόμη, "ας ρίξουμε δυο βέλη στο στόχο κι αν δε πάνε ας ρίξουμε δυο κοψίδια στα κάρβουνα" που καταργεί Γραμμή Βολής κι εκθέτει πλάτες Συνασκουμένων σε ...φονικά βέλη...!  

     Σήμερα μάθαμε ακόμη καλύτερα ότι το μικρό κι ευέλικτο "σχήμα" απαιτεί, ακριβώς, την ίδιαν εγρήγορση και προσοχή ώστε τα της ασφαλούς βολής να τηρηθούν με αποτελεσματικότητα και χωρίς δυσάρεστα.

     Κι επαυξημένη η ετοιμότητά μας για την αντιμετώπιση αιφνιδιαστικών παρουσιών διερχομένων οι οποίες πολλαπλασιάζουν κινδύνους ατυχημάτων για τους οποίους είμαστε εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι. Μια ετοιμότητα αποφυγής κινδύνων ακόμη και κατά την διάρκεια τοξεύσεων εντός πλαισίου ενέδρας!

     Σε παρόμοια φυσικά περιβάλλοντα το ενδεχόμενο απροσειδοποίητης εμφανίσεως οποιουδήπουτε από οπουδήπιοτε είναι το μόνο βέβαιο κι όπως δεν εφησυχάζουμε ούτε στον απολύτως ελεγχόμενο προπονητικό χώρο μας έτσι κι εδώ, πολλαπλασίως περισσότερο τιθέμεθα σε διαρκή ετοιμότητα αποτροπής κάθε δυσαρέστου.

     Υποχρεωτική η επικέντρωση στην τοξευτικήν αποστολή ακόμη κι αν, ενδιαμέσως, προκύψουν, που θα προκύψουν, αρκετές προκλήσεις εξίσου ωφέλιμων "παρεκβάσεων"! Ας μη ξεχνάμε ότι πολλά, ενδεχομένως, "σκοτώνουν", αλλά εκείνα τα οποία σκοτώνουν σίγουρα, είναι τα όπλα! 

     Το ίδιο σημαντική κι η επιμονή στην διατήρηση της συνοχής της Ομάδος κατά την πορεία, με την τήρηση του ωραρίου προγράμματος και συνεχή συμπόρευση του "σώματος" χωρίς μικρές ή μεγαλύτερες "διασπάσεις".

     Μακριά από την "Έδρα" χάνουμε την δυνατότητα της αντικαταστάσεως αστόχου υλικού κι έτσι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί εξ αρχής, π.χ. να μην κουβαλήσουμε ακατάλληλα βέλη τα οποία θα μας αφήσουν ...αόπλους καταντώντας ..."αφλογιστία" μιαν ευκαιρία εκπαιδεύσεως. Ας είμαστε προσεκτικοί εξ αρχής για το υλικό μας κι ας το προσέξουμε μέχρι τέλους της εξορμήσεως, ώστε να το έχουμε και πάλι διαθέσιμο στην επόμενη εκπαιδευτική μας έξοδο. Κυρίως, ας μη στερήσουμε το "ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΩΝ!" που δολοφονήθηκαν από τους διεθνείς εγκληματίες με τις σύριγγες! Κι αυτό είναι η προτεραιότητα της Ιστορίας έναντι κάθε μεταπολεμικής παραχαράξεως, για όσους θέλουμε να είμαστε σκεπτόμενοι Άνθρωποι!