ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΘΡΟΪΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ
ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ
ΚΑΙ
ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ
Εν μέσω των ερειπίων της, άλλοτε, "κραταιάς" Ελλάδος που, σήμερα, προσμένει καρτερικά το τέλος της με σφαλιστά παραθυρόφυλλα, όπως τα αρχοντικά της παλιάς Αθήνας που στα δώματά τους φτερούγιζε ένας αδόκητος θάνατος, η οδός "Αγγελικής Χατζημιχάλη", αγλαός ανθός του άλλοτε κλεινού άστεως τούτη τη μέρα φιλοξένησε στην ομώνυμη οικία, μια χορογραφία της Ανώτερης Σχολής Χορού "Αλέξανδρος Χατζιάρας", στο πλαίσιο μιας πανεπιστημιακής εκδηλώσεως.
Μπορεί η ερειπιώσα κοινωνία της οψίμου γραικίας, πλέον, να αναπαράγει την παρακμή που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της μεταπολεμικής Ευρώπης, αλλά...
Στο εσωτερικό της οικίας Χατζημιχάλη, στον αριθμό 6 της φερωνύμου οδού της Πλάκας, εκεί όπου, άλλοτε, η φωτοδότις σκιά του απολλωνίου Αγγέλου Σικελιανού έμελπαν προς το ευρωπαϊκό πνεύμα, μια ομάδα συγχρόνων Ελλήνων χορευτών*, με κορυφαίους τον Έρικ Noor και την Όλια
Aγγέλοβα, προσέφερε ένα μικρό αλλά οσφραντικότατο θυμίαμα στην Τερψιχόρη ενώπιον λίγων προνομιούχων θεατών.
Σε χορογραφία του ιδίου του Αλεξάνδρου Χατζιάρα, οι μαθητές της Σχολής του μαγνήτισαν το ενδιαφέρον όλων με μία ορχηστρική δυναμική που μετέτρεψε το σημείο του παλιού αρχοντικού σε ομφαλό της ...γης!
Στο σαλόνι της άλλοτε κλασικής αθηναϊκής κατοικίας, ξάφνου οι περιορισμένες διαστάσεις διανοίχτηκαν από μία μοντέρνα χορογραφία της οποίας η ...κλασικότητα υπήρξε η εφευρετικότερη αντίφαση, εναρμονίζοντας τελικώς το τολμηρό χορευτικό εγχείρημα με τον χώρο.
Αν και με δωρικό "στήσιμο", το αποτέλεσμα αυτής της ορχηστρικής δημιουργίας υπήρξε εξαιρετικώς ...πολύφερνο σε αισθησιακούς καρπούς και γλυκύτατες, αρμονικές, ..."επιγεύσεις"!
Στο μεγάλο σαλόνι της οικίας Χατζημιχάλη, οι θεατές στάθηκαν στη κουπαστή της ξύλινης σκάλας που οδηγεί στο επάνω επίπεδο κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι χορευτές να αισθάνονται τα βλέμματα να τους παρακολουθούν από ψηλά, αλλά και από πολύ κοντά, κάτι που μπορεί να συμβεί σπανίως.
Η ιδιαιτερότητα αυτή προξένησε μία αθέλητην αγωνία στα πρόσωπα των χορευτών χωρίς καν οι ίδιοι να το αντιληφθούν με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στις εκφράσεις τους καθ΄ όλη την διάρκεια της αναπτύξεως του έργου, εν εξάρσει, η δραματικότητα της σεναριακής προθέσεως, κάτι συναρπαστικό για όσους παρατηρήσαμε το φαινόμενο.
Με ιδιαίτερη χαρά ανταμώσαμε μέσα στον χώρο παλιούς αγαπημένους πρώτους χορευτές που τώρα διδάσκουν στη Σχολή του Αλεξάνδρου Χατζιάρα και, τιμητική η συν-παρουσία του Άλκη Ράπτη.
Όχι, δεν παρακμάζουν όλα σ΄ ετούτο τον τόπο, δεν ερειπώνουν τα πάντα κι ένα από αυτά που παραμένουν φωτεινοί μετεωρίτες Πολιτισμού, η Επαγγελματική Ανωτέρα Σχολή Χορού "Αλέξανδρος Χατζιάρας" της οποίας την ευγενή αρωγή δέχεται με ευγνωμοσύνη η Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων".
*
Και οι σπουδαστές της
Ανώτερης Επαγγελματικής και Ερασιτεχνικής Σχολής Χορού «Αλέξανδρος Χατζιάρας»,
Μαίη Καταγά, Ελεωνόρα Τέζια, Ελπίδα Ντινοπούλου, Μαρουσώ Παπαζαφειρίου, Λία
Σκαρλάτου.
